[หน้าโรงอาหาร] เตาไฟบูชาเทพ - โรงอาหาร - Percy Jackson and the Olympians Thailand

Nanette โพสต์ 2024-6-29 12:51:25

<div class="datosmi-b1"><div class="port-dtsmib1"><b style="background:#DFA9A9; color:#FFF;"><font size="3">Nanette Leblanc</font></b></div><div class="img-dtsmib1" style="border-color:#ddd"><img src="https://i.imgur.com/YTSa3a6.jpeg"></div><div class="content-dtsmib1"><div class="imagenes-mib1"><img src="https://i.imgur.com/ph3yxZw.jpeg"><img src="https://i.imgur.com/WvvUJWo.jpeg"><img src="https://i.imgur.com/peGo8kA.jpeg"></div><div class="seccion-mib1" style="color:#DFA9A9;"><font face="EucrosiaUPC" size="5">เตาไฟบูชาเทพ</font></div><div class="texto-mib1"><span id="docs-internal-guid-98084719-7fff-a346-b242-46a250c8d11f"><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><br></p><span id="docs-internal-guid-98084719-7fff-a346-b242-46a250c8d11f"><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="EucrosiaUPC" style="" size="5">ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสถานการณ์โลกร้อนหรืออย่างไร ทำให้อากาศในช่วงนี้มันแปรปรวนไปหมด เด็กสาวจากตระกูลช่างทำน้ำหอมชื่อดังของฝรั่งเศสในวันนี้สวมเสื้อกันหนาวขนเฟอร์สีชมพูอ่อนออกมาจากบ้านพักแห่งอะโฟรไดท์ตรงมายังโรงอาหาร แม้เสื้อด้านในจะเป็นเสื้อยืดค่ายสีส้มแปร๊ดแบบที่เธอไม่เคยคิดจะโปรดปราน แต่การแต่งตัวโดยรวมก็ยังดูหรูหราชนิดที่ว่าเดินผ่านตรงไหน คนที่อยู่ตรงนั้นก็หันมามองเป็นตาเดียว</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="EucrosiaUPC" style="" size="5"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="EucrosiaUPC" style="" size="5">แต่จะโทษเธอก็ไม่ได้นะ ต้องโทษอากาศที่อยู่ ๆ ก็หนาวเย็นขึ้นมาจนต้องค้นกระเป๋าเสื้อผ้าหาชุดฤดูหนาวมาใส่แบบนี้น่ะ ไม่ใช่ความผิดของเธอเสียหน่อย</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><b style="font-weight:normal;"><font face="EucrosiaUPC" size="5"><br></font></b></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="EucrosiaUPC" size="5">เตาไฟบูชาเทพเป็นสถานที่จุดหมายของนาแนตต์ในวันนี้ เด็กสาวเดินเข้ามาภายใน ความอบอุ่นจากเปลวไฟซึ่งลุกโชติช่วงอยู่ตลอดเวลาทำให้พอรู้สึกดีได้บ้าง ในมือบอบบางของเธอมีช่อกุหลาบสีชมพูแซมขาวอยู่หนึ่งช่อเล็ก ๆ เป็นดอกไม้ที่ตัดสินใจซื้อมาจากหน้าร้านอะเมซอนคาเฟ่ และก็ตัดสินใจจะเอามาสักการะให้เทพีมารดาในวันนี้</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><b style="font-weight:normal;"><font face="EucrosiaUPC" size="5"><br></font></b></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="EucrosiaUPC" size="5" style=""><font color="#DFA9A9">“สวัสดีค่ะคุณแม่... ไม่ได้คุยกันนานเลยนะคะ อันที่จริงก็มีแค่หนูที่คุยกับคุณอยู่ฝ่ายเดียวนั่นแหละ เมื่อตอนต้นเดือนเป็นวันเกิดหนู แต่เดาเอาว่าคุณก็คงจะจำไม่ได้ แหงล่ะ...ถ้าหนูมีลูกเยอะแบบนี้ก็คงจะจำไม่ได้เหมือนกัน วันเกิดปีนี้หนูไม่ได้ฉลองที่รูฟท็อปของโรงแรมแบบที่คุณพ่อเคยจัดให้ หนูคิดถึงช่วงเวลานั้น แต่งานที่คุณดีจัดให้ก็ไม่ได้แย่”</font><font color="#000000"> นาแนตต์หัวเราะเบา ๆ เมื่อรู้สึกว่าตัวเองพูดอะไรไปเรื่อยเปื่อย </font></font></span><span style="color: rgb(223, 169, 169); font-family: EucrosiaUPC; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;">“หนูเอาช่อดอกกุหลาบมาให้ หวังว่าคุณจะชอบ”</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="EucrosiaUPC" size="5" style=""><font color="#000000"><br></font></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font color="#000000" face="EucrosiaUPC" size="5"><span style="white-space-collapse: preserve;">เด็กสาวโยนช่อดอกไม้เข้าเตาไฟ ก่อนจะเดินไปทำอย่างอื่นต่อ</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="EucrosiaUPC" style="" size="5"><font color="#000000"><br></font></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline;"><font face="EucrosiaUPC" style="" size="5"><font color="#000000" style=""><span style="white-space-collapse: preserve;"><b>[แบบฟอร์มถวายของ]
ชื่อของคุณ: Nanette Leblanc
ของที่ถวาย: ช่อดอกไม้
เทพที่ถวายของ: เทพีอะโฟร์ไดท์
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ข้อความสีชมพูในโรลเพลย์</b></span><br></font></font></span></p></span></span></div></div></div><div class="cred"><a href="http://bettyleg.tumblr.com">bettyleg</a></div>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Play&display=swap" rel="stylesheet">
<style>.datosmi-b1{width:800px; padding:0px; background:#fff; border:1px solid #ddd; margin:10px auto; font-family: 'Play', sans-serif;} .port-dtsmib1{height:100px; width:800px; border-bottom:1px solid #ddd;} .img-dtsmib1{width:100px; height:100px; border:1px solid #ddd; background:#fff; padding:6px; border-radius:180px; position:absolute; margin-top:-60px; margin-left:40px;} .content-dtsmib1{padding:70px 20px 20px;} .img-dtsmib1 img{width:100px; height:100px; border-radius:180px;} .port-dtsmib1 b{display:block; position:relative; top:87px; float:right; right:20px; background:#ccc; color:#fff; padding:5px 15px; border-radius:10px; font-size:13px;} .imagenes-mib1{display:flex; align-items:center; justify-content:center; margin:10px 0px 20px;} .imagenes-mib1 img{width:100px; height:100px; margin:0px 4px; border:1px solid #ddd; padding:4px;} .seccion-mib1{ text-align:right; border-top:1px solid #ddd; border-bottom:1px solid #ddd; padding:10px 15px; font-size:12px; text-transform:uppercase; font-weight:800;} .texto-mib1{ padding:35px 40px 30px; text-align:justify; font-size:12px; color:#555; line-height:18px;}.cred{margin:0px auto; margin-top:-5px; width:280px; text-align:center;background:#fff;border:1px solid #eee;} .cred a{text-decoration:none; color:#888; text-transform:uppercase; font-size:8px; font-family:arial; letter-spacing:2px;}</style>

Feria โพสต์ 2024-10-1 10:17:07

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Feria เมื่อ 2024-10-1 10:20 <br /><br /><link href="https://Crescendvm.github.io/mooncake/mooncakefonts.css" rel="stylesheet"><link rel="stylesheet" href="https://kit-pro.fontawesome.com/releases/v6.0.0-beta3/css/pro.min.css"><link href="https://Crescendvm.github.io/rpcodes/stars_pink.css" rel="stylesheet">

<div class="munchi_00 munchi_ch01"> <div class="munchi_01"> <div class="munchi_01a" style="background: pink"> <mui class="muic fa-solid fa-sparkles" style="color: #000"></mui> </div> <div class="munchi_01b" style="color: #fff"> ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ </div> </div> <div class="munchi_02" style="background: pink;color: #000">Feria Hayes</div> <div class="munchi_03">
ภายหลังจากงานปาร์ตี้วันเกิดของเธอได้จบลง เฟเรียก็ได้ขอตัวแยกออกมาที่เตาไฟบูชาหน้าโรงอาหารของค่ายพร้อมด้วยซ็อตโกแลตในมือ ในตอนนี้เรเลียก็ตื่นแล้วมาเกาะบนไหล่เธอ ส่วนกาเอลก็เดินตามเธอมาไม่ห่างช่างไม่ต่างอะไรกับเมื่อก่อนเลยสักนิดเลยให้ตายสิ เธอขำให้กับลูกชายลูกสาวทั้งสองของตัวเองนิด ๆ ก่อนจะเดินไปวางซ็อกโกแล็คหน้าเตาเผาไฟ แล้วระลึกถึงเทพฮิปนอส ท่านพ่อของเธอก่อนที่จะเผาซ็อกโกแลตลงเตาเผาไฟไป <br><br>
“ท่านพ่อฮิปนอสคะ เฟเรียเองคะ เมื่อวานนี้เป็นวันเกิดหนูด้วยนะคะ ตอนนี้หนูก็ 18 ปีเต็มแล้วนะคะอีกอย่างเมื่อวานนี้มีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นด้วยนะคะ ท่านจำกาเอล ก็อบลินลูกชายหนูได้ไหมคะ ตอนนี้กาเอลโตเต็มวัยแล้วด้วยนะคะ โตมาหล่อเหล่าจนหนูลืมไปเลยว่าเป็นก็อบลิน” <br><br>
เธอเรียกให้กาเอลมาโค้งทักทายพ่อของเธอผ่านทางเตาไฟบูชาเทพอย่างสุภาพก่อนจะพูดต่อ <br><br>
“วันนี้หนูเอาซ็อกโกแลตมาฝากท่านพ่อด้วยนะคะ หวังว่าท่านพ่อจะรับประทานอย่างเอร็ดอร่อยนะคะ หนูคิดว่าจะไปรับภารกิจต่อสักหน่อย อาจจะเป็นเรื่องยากลำบากสักหน่อย ขอท่านพ่อโปรดอวยพรลูกคนนี้ด้วยนะคะ” <br><br>BELIEVER [ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ] โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+15
[แบบฟอร์มถวายของ] <br>
ชื่อของคุณ: เฟเรีย เฮยส์ <br>
ของที่ถวาย: ซ็อกโกแลต <br>
เทพที่ถวายของ: ฮิปนอส <br>
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: คำพูดสีส้มทั้งหมดเลยค่ะ <br>
(ส่งของบูชามาที่ไอดี God)
</div><div class="munchi_04"></div></div> <div class="cr-crescendum"><a href="https://crescendumcodes.tumblr.com/" title="Crescendum Codes"><span class="lun lun-elune"></span></a></div>

Eloise โพสต์ 2024-10-3 18:20:53

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Eloise เมื่อ 2024-10-3 18:21 <br /><br /><link rel="stylesheet" href="https://www.w3schools.com/w3css/4/w3.css">

<style>
#boxProfilebg {
border: 7px solid #FF6666;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #FF6666 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/rR3KDvy.png");
}
</style>

<div id="boxProfilebg">
<div align="center"><br></div><div align="center"><br></div><div align="center">

<br>
<div class="w3-card-4 w3-black" style="width:80%">

<div class="w3-black w3-hover-shadow w3-center"><span style="font-size: xxx-large;"><font face="Kanit"><br></font></span></div><div class="w3-black w3-hover-shadow w3-center"><font color="#ff8c00" size="6" face="Kanit">เตาไฟบูชาเทพ<br></font></div><div class="w3-black w3-hover-shadow w3-center"><font face="Kanit"><font color="#ff8c00" size="6"><img src="https://i.imgur.com/HiVVn9A.gif" width="380" _height="15" border="0"></font><font size="7"><br></font></font></div>

<div class="w3-container w3-center">
<font face="Kanit"><br></font><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="3">เอโลอิสเดินทางมายังโรงอาหารของค่ายไม่ใช่เพราะมาหาอะไรกินหากแต่เป็นเพราะต้องการนำสิ่งของบางอย่างที่เคยได้บอกเทพบิดาไว้ที่โถงบูชาว่าจะนำมาให้ เป็นของที่เธอได้มาจากการท่องเที่ยวรอบโลกกับเทพอะพอลโลนั่นเอง เธอเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าเตาไฟบูชาเทพก่อนที่จะเริ่มทำการระลึกถึงเทพเฮเฟตัสพ่อผู้ให้กำเนิด (แต่ไม่ได้เลี้ยง)ของเธอ</font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="3"><font color="#ff8c00">"สวัสดีค่ะพ่อ"</font> เธอกล่าวทักทายสั้น ๆ อย่างไม่รู้จะพูดอะไร</font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="3">หนังสือมังงะถูกโยนเข้าไปในเตาไฟเธอมองดูมันค่อย ๆ มอดไหม้เป็นเถ้าถ่าน จากนั้นก็เริ่มพูดกับเตาไฟคนเดียวในสิ่งที่อยากจะสื่อสารกับเทพเฮเฟตัส</font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“พ่อคะ เทพอะพอลโลพาหนูไปเที่ยวหลายที่มากเลยค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะไม่ลืมพ่อหรอก เทพอะพอลโลพาไปเที่ยวโอซาก้ามาก็เลยมีของฝากมาให้พ่อด้วยเป็นหนังสือการ์ตูนมังงะ หวังว่าพ่อจะชอบนะคะ”</font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="3">เธอรอจนหนังสือเผาไหม้จะหมดแล้วจึงเดินทางออกจากบริเวณนั้นเพื่อหลีกทางให้กับเดมิก็อดคนอื่นเผื่อว่าเขาต้องการจะสื่อสารกับเทพองค์อื่น ๆ ต่อ</font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#ff0000" size="4">[แบบฟอร์มถวายของ]</font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#ff0000" size="4"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#ff0000" size="4">ชื่อของคุณ: Eloise Paige </font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#ff0000" size="4">ของที่ถวาย: หนังสือการ์ตูน</font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#ff0000" size="4">เทพที่ถวายของ: เฮเฟตัส</font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#ff0000" size="4">คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ตามข้อความด้านบน</font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#ff0000" size="4"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#ff0000" size="4">BELIEVER [ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ] โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+15</font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div></div><div><font face="Kanit"><br></font></div></div>

</div><font face="Kanit"><br>

</font></div><font face="Kanit"><br>

<br>

</font></div><div align="center"><br></div></div>

Dean โพสต์ 2024-10-3 23:25:12

https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXd1hoOQCa-SAnh4pomdjmC9LwC8N5KNwuUlyP_FB2hbJ2kmvCaBo7AiOd7RTRoJUy_A6Y0Ry7jt821L52Gb3CizO581IMWjkVqpuyEoUdiiZf1DyFIk3_lzQROZPfehY2B8MGynQpYbkY1KDIEFh064hDVV?key=A0_2ERehzaE7JzD_SP5wiA217https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXcY-HKK30Y-0EPQV6TvnRTpj0A-5Xrhw3wXzHep6CLziVyMJmsYbAC-YRmaZspkviFHkwZuz4gkZWsTh5WQUxZr6OpO_xB5YTG2GYAIQ_W0Ovwyli6Nyu3bu4p1sq9_abaCFaAQh6qSbyxl2lDt6e9XjoFO?key=A0_2ERehzaE7JzD_SP5wiAส่งงานแบบเลท ๆ
            3/10/2024 — 21.00 น. ~
            ภาพกองไฟบูชาเทพตอนสามทุ่มช่างแปลกตาเพราะฉากหลังที่ควรจะมืดสนิทกลับกลายยังมีตะวันส่องกลางหัว ในตอนนี้ดีนคงยังทำอะไรไม่ได้นอกเสียจากเผางานส่งไปให้แก่เทพีดีมิเทอร์ที่เขาเลทมานาน ไม่รู้ว่านางจะยังรับงานอยู่หรือเปล่า แต่งานนี้เขาผิดเองที่ช้าหากไม่ได้รางวัลก็คงสมควรแล้ว แต่ก็ลองดูก่อนเผื่อว่านางจะใจดี
            แล้วดีนก็เริ่มคุยกับกองไฟอีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้คุยมาตั้งกี่เดือนเนี่ย…
         “สวัสดีครับเทพีดีมิเทอร์ ผม ดีน นีล จากบ้านโพไซดอน ผมรับงานถ่ายรูปสถานที่ท่องเที่ยวจากคุณมาแต่ว่าผมส่งงานเลท” ถึงตรงนี้ก็ได้แต่หัวเราะเสียงแห้ง “ข้อแก้ตัวก็คือ เมืองไทยสวยเกินไป ผมก็เลยเที่ยวซะจนฉ่ำปอดเลยกลับมาส่งงานให้คุณช้า ผมไม่หวังได้รางวัลอะไร แต่ไหน ๆ ก็ถ่ายรูปมาตั้งเยอะเลยปริ้นท์มาฝากครับ”
            “นอกจากนี้ผมมีของฝากจากไทยแลนด์มาให้ด้วย เป็นชุดเดรสงานลายปักแบบไทย ๆ มาให้ด้วยครับ แต่แค่รูปถ่ายและของฝากที่ส่งให้ยังไม่เท่าได้ไปเที่ยวเอง ผมหวังว่าคุณจะว่างงานแล้วจะได้ไปเที่ยวไว ๆ นะครับ”
https://i.imgur.com/qLidBkB.png

            แอบคิดนิดหน่อย รู้สึกว่านางคือเทพีแห่งการเก็บเกี่ยวและความอุดมสมบูรณ์ กว่าจะว่างงานคงเป็นปลายเดือนพฤศจิกายนเลยล่ะมั้ง ต้องผ่านเทศกาลเก็บเกี่ยวไปก่อนนางจึงจะว่างงานแบบยาว ๆๆๆๆๆ ไปอีกหลายเดือน ซึ่งถ้าไปเที่ยวภาคเหนือของไทยในตอนนั้นน่าจะได้สัมผัสอากาศสดชื่นและมวลดอกไม้ที่เบ่งบานทั่วทุกหย่อมหญ้า หวังว่านางจะยังไม่เบื่อทิวทัศน์แบบนั้นไปเสียก่อนนะ
            “อ้อ เกือบลืม ๆ ผมถ่ายคลิปวีดิโอเอาไว้ด้วย ยังไงถ้าอยากดูภาพเคลื่อนไหวก็แอดเฟซบุ๊กผมมานะครับ ชื่อ ดีน นีล สะกดตรงตัวเลย ส่วนวันนี้ก็แค่นี้ก่อนแล้วกัน หวังว่าจะได้พับกันอีกครับ”
            หมดธุระจากกองไฟก็ได้เวลากลับไปพักผ่อนที่บ้าน (เฮคาที) เสียที ค้างที่นั่นน่าจะทำให้นอนหลับได้เต็มอิ่ม ก็แหม บ้านนั้นน่ะแสงสว่างน้อยกว่าพระอาทิตย์ข้างนอกเสียอีก โคตรจะมืด…             https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXe721xfwnp-B5ARFceKRVJsrhBjAAgSoacOMau04-qYUQpV19TWDRMO1BeeG_CXLIBH_ahX7S6VK7eUyZyjQCGtHV5fUc6K3ejLXbeHNy4BK99RM2jx0gWkw_VcVHtBeveujJMTN9BWRkoP8mThZGG35D9j?key=A0_2ERehzaE7JzD_SP5wiAส่งเควส: เที่ยวไทยแลนด์------------------------------------------------------------แบบฟอร์มถวายของชื่อของคุณ: ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีลของที่ถวาย: ชุดเดรสลายดอกไม้ (?)เทพที่ถวายของ: ดีมิเทอร์คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: (ข้อความสีส้มทั้งหมด)------------------------------------------------------------
HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

Eloise โพสต์ 2024-10-5 00:15:03

Daryna โพสต์ 2024-10-29 22:19:39

Cooper โพสต์ 2024-10-31 12:56:12

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Cooper เมื่อ 2024-10-31 13:12

บทที่ 11

ขอแม่ทรงรับ ซาชิมิที่ถวายทั้งหลายเหล่านี้

‘ระหว่างทางไปถึงแม่ มันจะกลายเป็นปลาสุกก่อนไหมนะ?’ คูเปอร์คิดในใจ ขณะมองเซ็ตซาชิมิสุดหรูบนถาดตรงหน้า ตลอดทางที่ถือมานี่ เขารู้สึกว่ากลิ่นปลาเริ่มเปลี่ยนไปนิด ๆ หรือเขาคิดไปเองก็ไม่รู้ แต่ความสดใหม่ของมันน่าจะการันตีได้อย่างน้อยห้าดาว เหล่าปลาทูน่า ฮามาจิ กระพงแดงเรียงตัวสวยงามบนไชเท้าฝอย วาซาบิสีเขียวจิ๋ววางเคียงคู่กับโชยุที่ส่งกลิ่นหอมอ่อน ๆ

‘นี่คือของถวายแม่เหรอ? ของหรูแบบนี้ ฉันเอามาจากโรงอาหารในค่ายได้ยังไงกัน...’ คูเปอร์อดบ่นในใจไม่ได้ ยิ่งมองปลาในถาด ก็ยิ่งสงสัยว่าเทพเจ้าจะกินมันแบบดิบ ๆ หรือพอหย่อนลงเตาไฟแล้วมันจะกลายเป็นปลาย่างแบบอัตโนมัติ

เขามองไปรอบ ๆ ลอบสังเกตคนอื่น ๆ ที่มาถวายของ พยายามจับทางว่าควรทำยังไงต่อ บางคนถือขนมปัง บ้างก็ถือช่อดอกไม้ มีคนหนึ่งเอาสเต็กเนื้อวากิวมาวางลงในเตา คูเปอร์เกือบหลุดหัวเราะเพราะไม่แน่ใจว่าถวายให้เทพหรือเปิดบาร์บีคิวกันแน่
เมื่อเห็นจังหวะที่เตาไฟว่าง คูเปอร์ก็สูดหายใจลึก ก้าวไปข้างหน้า หยุดยืนตรงเตาอย่างเก้ ๆ กัง ๆ อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะวางถาดลงตรงหน้าไฟ ร้อนผ่าวจากเปลวเพลิงทำให้เขาเผลอกระพริบตาถี่ ๆ
‘จะเริ่มไงดีวะ’ คูเปอร์คิดอย่างเครียด ๆ มองเปลวไฟที่เต้นรำอยู่ในเตา เหมือนมันกำลังเย้าหยอกเขาเล่น
‘เอาล่ะ คิดซะว่ามันเป็นการแสดงบทหนึ่งละกัน’ เขาพยายามตั้งสมาธิ นึกถึงบทละครที่เคยอ่านตอนเรียนมหาวิทยาลัย เรื่องเกี่ยวกับบุตรชายที่ต้องพบแม่ที่ไม่เคยเจอหน้า คูเปอร์ยิ้มมุมปากเล็ก ๆ นึกในใจว่า ‘แม่ในเรื่องนั้นตายไปแล้ว แต่แม่ของฉันเป็นเทพ น่าจะมีเวลาให้คุยกันบ้างนะ’
“สวัสดีครับ… แม่” คูเปอร์เริ่มต้นด้วยเสียงเบา ๆ พลางแอบรู้สึกแปลก ๆ ที่ต้องเรียกใครสักคนว่าแม่ ทั้งที่ไม่เคยมีภาพจำเกี่ยวกับเธอเลย
เขามองเปลวไฟในเตา เหมือนมันจะสว่างขึ้นเล็กน้อย หรือเขาคิดไปเองก็ไม่รู้ ชายหนุ่มถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะพูดต่อ “ผมไม่เคยเห็นแม่ตัวเป็น ๆ มาก่อน เอาเข้าจริง ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแม่มีตัวตนอยู่ในชีวิตผมรึเปล่า ก็แค่ได้ยินเรื่องราว มากสุดก็ได้เห็นหน้าจากรูปปั้นในบ้านพัก เท่านั้น”

เขานิ่งไปครู่หนึ่ง นึกถึงชีวิตก่อนมาถึงค่ายนี้ “ผมโตมากับพ่อแม่บุญธรรม เจมส์กับมาเรีย พวกเขาทำทุกอย่างเหมือนผมเป็นลูกแท้ ๆ ของเขา ผมเคยคิดว่าชีวิตผมก็คงเรียบง่ายแบบนั้นไปจนจบ แต่มันไม่ใช่…”
คูเปอร์หยุดพูดเล็กน้อย ค่อย ๆ รวบรวมความคิดที่พลุ่งพล่านในหัว “ตั้งแต่วันที่รู้ว่าผมไม่ใช่แค่เด็กธรรมดา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ค่ายนี้ก็ดี แต่.. ผมยังปรับตัวไม่ค่อยได้ แล้วก็บางทีมันก็รู้สึกแปลก ๆ ที่ต้องมาพูดกับคนที่เป็นแม่ แต่ผมไม่เคยรู้จักเลย”
เปลวไฟลุกโชนขึ้นเล็กน้อย คูเปอร์มองดูไฟที่กำลังลุกโชน ความอบอุ่นที่แผ่ออกมาทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายขึ้น เขาเลิกสงสัยว่าการกระทำเพียงเท่านี้จะส่งไปถึงอะธีน่าได้ไหม บางทีเตาไฟนี่อาจมีระบบอะไรสักอย่าง
“ผมไม่แน่ใจว่าต้องพูดอะไรกับแม่มากกว่านี้ แต่ ถ้าสิ่งที่คนอื่นเขาพูดกันมันเป็นความจริง ถ้าการบูชานี้จะทำให้แม่รู้ว่าผมอยู่ที่นี่ ผมก็หวังว่าแม่จะช่วยมองดูผมบ้าง”
เขานิ่งไปสักพัก ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงเบา ๆ “หรือไม่ก็แค่ช่วยให้ผมไม่โดนอะไรแปลก ๆ เล่นงานตายซะก่อนละกัน”
คูเปอร์หลุดหัวเราะกับตัวเองเบา ๆ ความรู้สึกอึดอัดเริ่มผ่อนคลายลงบ้าง เขาเหลือบมองซาชิมิที่ค่อย ๆ มอดไหม้ไปกับเปลวไฟอย่างใจหาย “หวังว่ามันจะยังอร่อยอยู่นะ”

เมื่อรู้สึกว่าพูดพอแล้ว ชายหนุ่มถอนหายใจยาว ก่อนจะยกมือไหว้เตาไฟแบบลวก ๆ “ขอบคุณนะครับ ถ้ามีโอกาสเราคงได้คุยกันอีก”

เขาหยิบถาดเปล่าขึ้นมา เดินกลับไปที่โถงอาหารด้วยท่าทางผ่อนคลายขึ้นนิดหน่อย ‘ก็ไม่เลวแฮะ อย่างน้อยก็ได้บ่นให้ฟัง’
ระหว่างทางกลับ คูเปอร์ยังอดนึกขำกับตัวเองไม่ได้ ‘ทีหลังคงต้องลองเอาสปาเก็ตตี้มาถวายดูบ้าง เผื่อแม่จะชอบอะไรที่ไม่ซับซ้อน’
เมื่อมาถึงโถงอาหาร เขาวางถาดลงในจุดคืนถาด แล้วนึกขึ้นได้ว่าตัวเองยังไม่ได้โทรหาพ่อกับแม่บุญธรรมเลย ตั้งแต่วันที่เข้ามาค่าย ทุกอย่างวุ่นวายจนเขาแทบไม่มีเวลาคิดเรื่องนั้น
“ต้องหาเวลาว่างไปอินเทอร์เน็ตคาเฟ่อีกรอบ” คูเปอร์พึมพำเบา ๆ พลางเดินกลับไปที่โต๊ะพร้อมความตั้งใจใหม่ในหัว
‘ชีวิตในค่ายนี่มันประหลาดดีแฮะ’ เขาคิดในใจ พลางนึกว่าบางที ชีวิตที่นี่อาจจะมีอะไรให้ค้นหาและเรียนรู้อีกมากกว่าที่เขาคิดไว้

[แบบฟอร์มถวายของ]
ชื่อของคุณ: Cooper Jones

ของที่ถวาย: ซาชิมิเซ็ต
เทพที่ถวายของ: อะธีน่า
คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ข้อความในไฮไลท์ทั้งหมด

Dean โพสต์ 2024-10-31 15:41:48

https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXeD58OP6SerltQ7GoZnyHkiBBzjpxEU4V0domlDHPwVXLx3RJSfsj0jCsE1oKmh-Rfd6sPFyd6k7CxLVm75KLaaO69GrSNHHuaDHKxKQVJCPDJWzODX3aE0GR4JakzQrKT5wwv7M21EBR5XJBZeazCT-e-T?key=f9Hm7H8nqZR_4zEna78O0DP_223https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXfkH-Xafx_VfsXVWvvzwzGQn8D3GrX8QZ5GcGxYBArujPrtqZ8pvDMXrQhWhpUA2jWJ7gxjAQDn5wJLik22LXC-Joeu5kDOHaXU5KMoBsO7yXQYJkQZcozMl_2CxHHYjyTdc_1vokBpeuTH7wskRloxrHY?key=f9Hm7H8nqZR_4zEna78O0DP_อะพอลโล่ ได้โปรดหยุดเล่นซน
            31/10/2024 — 9.00 น.
            ช่วงนี้แทบไม่ได้ออกมาจ๊อกกิ้งยามเช้าเพราะแดดเผาหัวไม่ไหว เคยลองแล้วแต่หน้ามืดตาลายคล้ายจะเป็นลม กระนั้นดีนยังคงติดนิสัยตื่นเช้าเป็นกิจวัตร โดยหลังจากที่รับประทานอาหารเช้าเสร็จสิ้นเป็นที่เรียบร้อยชายหนุ่มก็ตรงไปยังกองไฟบูชาเทพพร้อมกับถ้วยไอศกรีมซันเดย์ที่ถือไว้ในมือ ด้วยเหตุมีเรื่องที่ให้เคลียร์นิดหน่อย
            เหมือนจะไม่เคยสนทนากับเทพอะพอลโล่มาก่อน แต่ดูเหมือนว่าเทพเจ้าองค์นี้จะสนิทสนมกับบิดาเทพโพไซดอนอยู่ในระดับหนึ่ง ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของลุงหลานจะแน่นแฟ้นขึ้นจากการที่ซุสลงโทษทั้งสององค์ให้ร่วมมือร่วมใจกันสร้างกำแพงล้อมรอบเมืองทรอย ฟังแบบนี้ดีนนึกภาพไปว่าเทพเจ้าหุ่นหมีสององค์ (ที่องค์หนึ่งมีเคราหนวดเฟิ้ม) องค์หนึ่งเรียงอิฐ ส่วนอีกองค์มือถือเกรียงฉาบปูนที่กำแพง แทนที่จะเสกสรรกำแพงขึ้นมาภายในพริบตาเฉกเช่นที่เขาเห็นพ่อเป็นนางฟ้าแม่ทูนหัวเสกห้องเก็บของให้
         ‘อาจจะเป็นแบบแรกก็ได้ ไม่งั้นเอ็นเครดิตจะขึ้นไวเกิน’
            ดีนคิดเช่นนั้น และถ้าแค่ใช้เวทมนตร์เสกปิ๊งขึ้นมาทั้งสองคงไม่เป็นลุงหลานที่สนิทสนมกันหรอก (เรื่องสนิทกันคนได้เทพีคิโอเน่เป็นภรรยาร่วมไม่เกี่ยว)
            หนุ่มร่างสูงใบหน้าคมสันต์ยืนหลับตาอธิษฐานจิตอยู่หน้ากองเพลิงที่ลุกโชตช่วง ภาวนาถึงผู้รับกงเต๊กคือเทพอะพอลโล่ เทพเจ้าแห่งดวงอาทิตย์ยิ้มแฉ่งแก้มแด๊งแดง จากนั้นจึงหย่อนไอศกรีมซันเดย์ที่เริ่มละลายจากไอความร้อนเที่ยววันตลอดวันลงไปในกองไฟส่งของสู่โอลิมปัส
            “สวัสดีครับเทพอะพอลโล่ ผมดีน เป็นลูกพ่อโพไซดอน เหมือนว่าคุณกับพ่อของผมจะเป็นลุงหลานที่สนิทกันสินะครับ เลยแวะมาทักทาย แต่ความจริงแล้วผมไม่ได้แค่มาทักหรอก เอาล่ะเข้าประเด็นกันเลย”
            ดีนปรับน้ำเสียงและสีหน้าให้ขึงขังขึ้นเมื่อเข้าเรื่องจริงจังแม้อาจไม่มีใครมองจากหลังกองไฟนอกจากเทพเฮอร์มีสคนส่งของ
         “ช่วงนี้โลกประหลาดขึ้นทุกวันนะครับว่าไหม อย่างล่าสุดนี่ก็มีแต่กลางวันตลอดเวลา แถมยังเป็นเที่ยงวันเสียด้วย ทำเอาผมอดวิ่งจ๊อกกิ้งเลย…”
            จริงจังได้ไม่เท่าไรปากก็พล่ามเป็นเล่นอีกแล้วจนต้องกระแอมไอดึงตัวเองกลับมา สติหนอสติ…
            “เรื่องผมน่ะช่างมันเถอะ มนุษย์น่ะปรับตัวได้ทุกสถานการณ์อยู่แล้วคงไม่สูญพันธ์ุเพราะฟ้าสว่างจ้าตลอดเวลา แค่อาจจะมีผลต่อฮอร์โมนนิดหน่อย ทำให้นอนไม่หลับจนก่อเกิดเป็นโรคเครียด แต่ก็นั่นล่ะ… ดึงม่านมาปิดหรือใส่ที่ปิดตานอนก็พอได้อยู่ ส่วนผมไม่มีปัญหาอะไรกับการนอนเพราะห้องนอนบ้านเฮคาทีมันโคตรจะมืด”
         “แต่สิ่งที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดคือธรรมชาติครับ ต้นไม้ ใบหญ้า สัตว์ป่า ปริมาณน้ำที่เพิ่มขึ้นจากน้ำแข็งขั้วโลกละลาย จากภาวะโลกร้อนกลายเป็นโลกเดือดแล้วดูเหมือนมันจะเดือดยิ่งขึ้นจากการที่กลางคืนหายไป พืชหญ้าล้มตาย สัตว์เสี่ยงสูญพันธุ์โดยเฉพาะสัตว์หากินกลางคืนและสัตว์เลือดเย็นที่ต้องอาศัยอยู่ในน้ำ ผมรู้ ผมเรียนมา..”
         “ผมเคยถามพ่อว่าทำไมโลกถึงกลายเป็นแบบนี้ ซึ่งพ่อบอกว่า ‘อะพอลโล่คงเล่นสนุกสักอย่างมั้ง’”
            ท้ายประโยคเลียนเสียงเข้มเป็นเทพโพไซดอนพร้อมกับยักไหล่ไม่แคร์ ไม่รู้สิ ก็ตอนนั้นเจ้าสมุทรกล่าวด้วยท่าทางไม่ทุกข์ไม่ร้อน ไม่ยี่หระอะไรเลยนี่นา
            “ผมไม่ได้เชื่อพ่อไปซะทั้งหมด แต่พอได้ยินแบบนี้ก็โล่งใจนิดหน่อยที่ไม่ใช่เทพจอมวายร้ายอย่าง เอ่อ.. โลกิ แล้วก็… ไม่รู้สิ ผมรู้จักเทพเจ้าไม่กี่องค์หรอก.. เป็นคนก่อเรื่อง อย่างน้อยถ้าเป็นคุณเล่นซนจริงคงไม่ถึงกับทำให้โลกแตกหรอกมั้ง”
            หรือไม่อะพอลโล่ก็ต้องการทำให้โลกวินาศจริงด้วยเหตุผลบางอย่าง ถ้าอิงตามตำนานศาสนาที่พูดถึง ‘วันสิ้นโลก’ เวลานั้นอาจมาถึงตามกำหนดการของเทพเจ้าแล้วก็ได้ ดีนไม่อยากให้เป็นแบบนั้น แต่เขาจะต่อต้านอะไรได้ล่ะ แต่ถ้าตายพร้อมกันทั้งโลกจริงคงไม่เหงาเท่าไรหรอกมั้ง…
         “ไม่ว่าจะด้วยอะไรผมอยากขอให้คุณช่วยลดความร้อนแรงของแสงลงหน่อยได้ไหมครับ คือ.. ผมก็ไม่คิดอยากจะปรักปรำคุณน่ะ แต่ไม่รู้จะไปขอร้องเทพเจ้าองค์ไหน อย่างที่บอกผมรู้จักเทพไม่กี่องค์หรอก แล้วคุณก็ดันดังมากเสียด้วย เรื่องที่อยากรบกวนน่าจะมีประมาณนี้ครับ”
            เมื่อบูชาเทพจบเขาก็ถอยฉากออกมาจากกองไฟบูชาเทพให้เด็กคนอื่นได้ถวายของบูชาต่อ หวังว่าเทพอะพอลโล่ฟังแล้วจะไม่โกรธถึงขั้นถูกสาปหรอกนะ…

https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXeWjdkzqTRO3sWbkA-_vbt8Rpfp5SINhUvMz9aaFkqcV9FWm_4rr-OxVlXHwLxsbiskjvikjvc0NZM1o-qiH620FUAoGbx9BmXP4AwMoePpoDfsgDK7qLA9h2I7Yeb8lAeDBBL1eMG88d2JEHD5pQkXT6Hc?key=f9Hm7H8nqZR_4zEna78O0DP_แบบฟอร์มถวายของชื่อของคุณ: ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีลของที่ถวาย: ไอศกรีมซันเดย์เทพที่ถวายของ: อะพอลโล่คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: (ข้อความสีส้มทั้งหมด)------------------------------------------------------------
HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

Eloise โพสต์ 2024-10-31 16:56:53

Dean โพสต์ 2024-10-31 20:31:52

https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXdACZsRDM7h5CzlunYEWxFEA9U_ieVjPOfgi1r7YjLGZhpYyklEfzzisb_XvedEDb2zVHsdgDAq4Oto1W8PzSNDLvnkdxnLmTIwLKYTCZP5TYAhX1kOmBwI1lp-iMXF7YZDGZMIzMmN9hyUnF_RvIfZcTI?key=iXwhe4fRmUL42kDiZwgW8Yvm225https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXc_a_V3tFWZfm7XfqICLVWXgq1UF9UyrDLSBcXEi33Cw631sqcyeTQ33Lvferaft6tzZf-aqRQkQ90xbCNoFUd0z0iMqN6nNSxZFK_75SZiIE43o1wIkRh3QX1kmgOZ56ZIJzPwE2h1vvQrSIqRP3FyigNJ?key=iXwhe4fRmUL42kDiZwgW8Yvmส่งพลังช่วยเทพีคิโอเน่
         30/10/2024 — 11.00 น.
         You'll Never Walk Alone
            ไม่ใช่ชื่อเพลงเชียร์ทีมฟุตบอลสีแดงทีมหนึ่ง แต่ตอนนี้ดีนอยากทำให้เทพีคิโอเน่รับรู้ว่านางไม่ได้ทำงานหนักอยู่คนเดียว หากจำไม่ผิดเขาเคยส่งแผ่นเสียงให้เธอแล้วครั้งหนึ่ง จะได้รับอีกแผ่นคงไม่เป็นไรมั้ง หลังจากที่ออกจากบ้านใหญ่ดีนก็เข้ามินิมาร์ทไปหาแผ่นเสียงเพลงเชียร์ให้กำลังใจคนทำงานหนัก ซึ่งมันไม่พ้นเพลงนี้เลยจริง ๆ เออ.. ก็ได้ ๆ มันคือเพลงเชียร์ของทีมฟุตบอลสีแดงนั่นแหล่ะ
            จากนั้นเขาก็ตรงไปที่กองไฟบูชาเทพครั้งที่สองของวัน เทพเฮอร์มีสคงทำงานหนักหน่อยแต่ดีนรู้ว่าหากเฮอร์มีสรู้ถึงเจตนาดีต้องไม่บ่นอย่างแน่นอน
            ใจตั้งจิตอธิษฐานถึงพี่สาวคิโอเน่ ก่อนที่ดีนจะส่งแผ่นเสียงที่เพิ่งซื้อมาหมาด ๆ ลงในกองเพลิง
         “สวัสดีครับพี่สาวคนสวย ตอนนี่พี่สาวน่าจะกำลังทำงานหนักอยู่ ผมอยากจะช่วยเหลือนะแต่ติดต้องไปทำหน้าที่พลเมืองดีก่อน ระหว่างนี้ก็ขอให้มีใครสักคนที่เก่งกว่าผมไปขอคำพยากรณ์จะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโลกกันแน่ ทำไมกลางคืนถึงได้หายไป มันจะเกี่ยวอะไรกับเทพนิกซ์หรือไม่ หรือมีเทพนิสัยไม่ดีที่ไหนก่อเรื่องอีก”
            “ผมหวังว่าเขาคนนั้นจะฟอร์มทีมขึ้นมาแล้วจัดการภารกิจสำเร็จจนโลกกลับสู่ความสงบสุขอย่างรวดเร็ว พี่สาวจะได้ไม่ต้องเป็นเดอะแบก แต่ถ้าคุณเหนื่อยก็เปิดเพลงฟังนะครับ กำลังใจจากผมและมวลมนุษย์ชาติจะส่งตรงถึงคุณทันที และหวังว่าศรัทธาทั้งหมดนี้จะเพิ่มพลังให้พี่สาวได้ อืม.. สิ่งที่อยากบอกน่าจะมีแค่นี้ครับ”
            หลังพูดจบเปลวไฟก็ลามเลียแผ่นเสียงจนหมดสิ้นไปในเวลาพร้อม ๆ กัน
         “เฮ้อ.. หวังว่าจะพอช่วยอะไรได้บ้างนะ..”
            ตอนนี้ทุกคนคงกำลังใจไม่ดีและอยากได้พลัง ในเมื่อเทพไดโอนีซุสไม่ยอมจัดปาร์ตี้ฮาโลวีนที่ค่าย งั้นเขาขอรับหน้าที่นั้นทำอะไรสักอย่างให้เด็ก ๆ ในค่ายหายกังวลหน่อยดีกว่า
            คิดได้แบบนั้นดีนก็ไปที่มินิมาร์ทอีกรอบแล้วซื้อขนมมาจำนวนมากมายมหาศาลจนชั้นวางแทบเกลี้ยง
https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXe0R5OXC1TcwFZ9iC70WWQ9c9yR7V8f6GZVFdK3IHJ-WyJXw1U2npTMUA6DPRuJmHCrfdO85u17xfMABFq2XHfAE_tQ86pOQt0C5eAW0MB_xEpexOGKpWUgGF_fy3EJFzTxoAJmCKbfvDjRWhEL6GSxC3wQ?key=iXwhe4fRmUL42kDiZwgW8Yvm
แบบฟอร์มถวายของชื่อของคุณ: ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีลของที่ถวาย: แผ่นเสียงhttps://www.youtube.com/watch?v=OV5_LQArLa0&ab_channel=GerryPacemakersเทพที่ถวายของ: คิโอเน่คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: (ข้อความสีส้มทั้งหมด)------------------------------------------------------------ข้า ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล ขอถวายศรัทธาแก่เหล่าเทพ แก่เทพีคิโอเน่ เทพีแห่งความหนาวเย็น
จำนวนศรัทธาที่มอบให้: 2,000------------------------------------------------------------
HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

หน้า: 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 [12] 13 14 15 16 17 18 19 20 21

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver