[ข้างบ้านอะธีน่า] คลังศัตราวุธ

God โพสต์ 2024-5-26 11:02:30

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxsystem01 {
border-radius: 20px;
border: 5px double #ceb565;
padding: 3px;
box-shadow: #ceb565 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/GHl7f6n.png");}
</style>

<style>
#boxsystem02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 50px;
box-shadow: #9a8c68 0px 0px 50px;
background-image: url("https://i.imgur.com/HH2ITYD.png");}
</style>


<style>
#boxsystem03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #11a263;
padding: 3px;
box-shadow: #bbe9ff 0px 0px 3em;
background-image: url(" ");}
</style>

<style>
.shadow {
 text-shadow: 1px 1px 10px #ddc073;
}
</style>


<div id="boxsystem01">
 




<div id="boxsystem02">
ARMORY ⋘ คลังศัตราวุธ ⋙ <img src="https://i.imgur.com/PHOHMBK.gif" border="0"> <img src="https://i.imgur.com/wKz4cvZ.png" width="626" _height="417" border="0"> 

<iframe width="626" height="10" src="https://www.youtube.com/embed/RT7DlH16D7k?autoplay=1&loop=1&playlist=RT7DlH16D7k" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen=""></iframe><img src="https://i.imgur.com/PHOHMBK.gif" border="0"> “ข้างในนั้นไม่ใช่เครื่องมือทำสวน เว้นแต่คุณต้องการทำสงครามกับต้นมะเขือเทศ” 
<div style="text-align: right;">----ไพเพอร์ แม็กลีน กล่าวถึงคลังศัตราวุธ</div> คลังอาวุธประจำค่ายฮาล์ฟบลัด ตั้งอยู่ใกล้กับกระท่อมหมายเลข 6โดยได้รับการดูแลจากเหล่าสายเลือดแห่งเทพีอะธีน่า ชาวค่ายสามารถมารับอาวุธและชุดเกราะสัมฤทธิ์ได้ที่นี่ยกเว้นสายเลือดแห่งเฮเฟตัสที่มักนิยมสร้างอาวุธและชุดเกราะด้วยตัวเอง ชาวค่ายสามารถ “บริจาค” หรือ “หยิบยืม” อาวุธและอุปกรณ์ล้ำค่าอื่น ๆ ที่เป็นรางวัลจากภารกิจได้ที่นี่ <img src="https://i.imgur.com/PHOHMBK.gif" border="0"> แบบฟอร์มขอเบิกอุปกรณ์ค่ายชื่อตัวละคร: สังกัดบ้านพัก:อุปกรณ์ที่ต้องการยืม: [ดูในลิสต์รายชื่ออุปกรณ์ด้านล่าง] เครคิตค้ำประกัน: เลือกรูปแบบเครคิต <img src="https://i.imgur.com/PHOHMBK.gif" border="0"> วิธีการหยิบยืมอุปกรณ์ส่วนกลาง1) ในการหยิบยืมอุปกรณ์จากส่วนกลาง ท่านจะต้องมีเครคิตตัวเองในระดับหนึ่ง2) หากเป็นอุปกรณ์ระดับม่วงขึ้นไป จะต้องมีเครคิตตัวเองก่อน ซึ่งการใช้เครคิตตัวเองจะเลือกได้ดังนี้รูปแบบเกียรติยศ : ใช้ค่าเกียรติยศ 2000 ต่อการหยิบยืม 1 อุปกรณ์รูปแบบจิตอาสาของค่าย : ใช้คะแนนบ้านส่วนตัว 100 คะแนนบ้าน3) หากเป็นอุปกรณ์เกรดน้ำเงินจะใช้เครคิตเพียง 200 เกียรติยศ หรือ 30 คะแนนบ้านเท่านั้น <img src="https://i.imgur.com/PHOHMBK.gif" border="0"> การบริจาคอุปกรณ์แก่ค่ายการบริจาคอุปกรณ์ที่คุณไม่ได้ใช้แล้ว มอบให้แก่ค่าย เพื่อให้คนรุ่นหลังสามารถหยิบยืมไปใช้ได้โดยไม่ต้องเสียเงินซื้อจากร้านค้า โดยอุปกรณ์ที่บริจาคจะมีรูปแบบรางวัลแตกต่างกัน อุปกรณ์เกรดน้ำเงิน (ซื้อจากร้าน) อัปเกรดไม่ตัน - ไม่มีรางวัลอุปกรณ์เกรดน้ำเงิน (ซื้อจากร้าน) อัปเกรดถึงขั้นสูงสุด 20 - 50 พลังใจ , 15 คะแนนบ้าน , 50 เกียรติยศอุปกรณ์เกรดม่วง - 100 พลังใจ , 30 คะแนนบ้าน , 100 เกียรติยศ<div>อุปกรณ์เกรดทอง - 300 พลังใจ , 90 คะแนนบ้าน , 300 เกียรติยศอุปกรณ์เกรดแดง - 600 พลังใจ , 150 คะแนนบ้าน , 600 เกียรติยศ อุปกรณ์เกรดเงิน (อาวุธประดิษฐ์) - 2100 พลังใจ , 300 คะแนนบ้าน , 900 เกียรติยศ หากเป็นอุปกรณ์จากการไปทำภารกิจคำพยากรณ์ให้แจ้งชื่อผู้เดินทางด้วยต่อให้เป็น NPC ก็ต้องแจ้ง รางวัลจะถูกหาร 3 แบ่งเท่ากันทุกคน รวม NPC</div> <img src="https://i.imgur.com/PHOHMBK.gif" border="0"> 








</div> </div></div>

<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/GHl7f6n.png"); background-attachment:fixed; }</style><style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>


<style name="captain" type="text/css">
img:hover{
-webkit-transform:scale(1.1);
transform:scale(1.1);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}
</style>


<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar {width: 5px; height: 0px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece {background: #2a2d37;}
::-webkit-scrollbar-thumb { background-color: #2a2d37; border-radius:5px; }</style>
<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar{width:8px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece:decrement{ background:#2a2d37!important; }
::-webkit-scrollbar-track-piece:increment { background:#2a2d37!important; }
::-webkit-scrollbar-button{ background:#c9b681!important; height: 00px!important; }
::-webkit-scrollbar-thumb{ background: #c9b681!important; border-top:2px solid #e8dab4; border-bottom:2px solid #e8dab4; }
::-webkit-scrollbar-thumb:hover{ background:#d4cbbc!important; border-top:2px solid #c9b681;border-radius:5px; border-bottom:2px solid #c9b681;border-radius:5px; }</style>

<style name="captain" type="text/css">
a.navvi{
-webkit-transition: 1.0s;
-moz-transition: 1.0s;
margin:1px;
display:inline-block;
text-align:center;
background: #fff;
color:#7c6652;
width:75px;
padding:2px;
overflow: hidden; }
a.navvi:hover{
color: #fff;
background: #fff;
border-radius: 0px 0px 0px 0px;
-moz-border-radius: 0px 0px 0px 0px;
-webkit-border-radius: 0px 0px 0px 0px;}
#h1{padding:2px;background: #fff;width:380px; position:fixed;}</style>

God โพสต์ 2024-5-26 11:04:24

Dean โพสต์ 2024-5-31 21:17:24

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2024-6-1 02:13

https://i.imgur.com/ZmPLSo3.png149https://i.imgur.com/ZmPLSo3.pngบริจาคสิ่งของที่ไม่ต้องการแก่คลังแสง
         รู้สึกว่าจะเอาอุปกรณ์ที่ไม่ต้องการมาบริจาคที่คลังค่ายได้นะ
         คณะเดินทางตามหาตรีศูลที่หายไปเคยหารือกันในรถบ้านระหว่างเดินทาง นั่นก็เพราะในทีมมีแต่คนเกี่ยงที่จะรับ ‘หมวกบุตรแห่งคำลวง’ เอาไว้ หมวกประดับเขาโง้งสีทองอร่ามจัดว่าเป็นดีไซน์สุดเห่ยที่มีแต่พวกอยากเป็นจุดสนใจสวมใส่กัน ส่วนคุณสมบัติอันแสนพิเศษของมันคือเมื่อสวมใส่แล้วจะทำให้ผู้สวมมีใบหน้าและน้ำเสียงเช่นเดียวกับผู้ที่ต้องการปลอมแปลงตัวตน แต่ขอเสียอันโดดเด่นไม่แพ้กันก็คือมันยังคงรูปร่างของหมวกมีเขาเอาไว้
         สำหรับสายเลือดโพไซดอนทั้งสองคิดเหมือนกัน พวกเราไม่ต้องการของจากศัตรูมาให้บั่นทอนจิตใจเล่น ๆ ส่วนเดม่อนก็มีพลังที่เหนือยิ่งกว่าการเปลี่ยนแปลงเฉพาะใบหน้าเสียอีก ทางสองสาวเอมีเลียและอารีแอนน์ก็ไม่ประสงค์ที่จะรับดูแลหมวกใบนี้ต่อหน้าที่นั้นจึงตกทอดมาที่ดีน อันที่จริงเขาก็คิดว่าตอนนั้นเก็บหมวกทรงเห่ยนี่มาทำไม คงเพราะสัญชาตญาณและความจนของตัวเองกระมังถึงได้หยิบอะไรสีทอง ๆ ติดมือมาก่อน
         นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล มาหยุดยืนจด ๆ จ้อง ๆ อยู่ที่หน้ากระท่อมอะธีน่า ศูนย์รวมของเดมิก็อดที่มักจะเหม็นขี้หน้าสายเลือดโพไซดอนอย่างเขาเหลือคณานับ (ยกเว้นลิเลียน่าไว้คนนึง)
         “ไง คนโรคจิต แวะมาส่องอะไรหน้ากระท่อมฉัน”
         น้ำเสียงคุ้นหูดังขึ้นจากด้านหลัง ต่อให้ไม่หันไปมองดีนก็รู้ได้ว่าเป็น โซเฟีย คลาร์ก อาจารย์สอนคลาสหอกที่น่าหมั่นไส้คนนั้น แต่ก็จำเป็นต้องหันไปเผชิญหน้ากับอีกฝ่ายอยู่ดี รุ่นพี่สาวอยู่ในชุดออกกำลังกาย แจ๊กเก็ตสีส้มสวมทับสปอร์ตบาร์และกางเกงที่เข้าชุดกัน เผยให้เห็นเนื้อหนังร่องสิบเอ็ดที่เรียกว่าสุขภาพดีมากกว่าโป๊เปลือย จะว่ายังไงดี เรียกว่าเป็นรูปร่างไร้ที่ติได้ไหม? ส่วนเรื่องการแต่งกายพวกเราชาวค่ายไม่จำเป็นต้องสวมเสื้อค่ายทุกวัน บางทีมันก็ต้องเวียนซักกันบ้าง
         “โรคจิตอะไรพูดให้มันดี ๆ หน่อย ยัยผู้หญิงร่องสิบเอ็ด” ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาจิกกัด ดีนไม่ชอบที่จะบูลลี่คนอื่นแต่สำหรับโซเฟียแล้วน่าจะเป็นคำชมเสียมากกว่า
         “ก็ยังเยอะไม่เท่านายหรอกพ่อหนุ่มฟิตเนส” โซเฟียยักคิ้วให้ คิดไว้แล้วเชียวว่าเธอต้องไปสะทกสะท้านกับคำดังกล่าว “แล้วมีธุระอะไร มาหาลิเลียน่า?”
         “เปล่า” เขาปฏิเสธ ไหน ๆ แล้วเข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน “คือว่า ฉันเอาไอเท็มที่ได้จากภารกิจแต่ไม่มีใครเอามาบริจาค เห็นว่าเอามาไว้ที่คลังค่ายได้” ดีนชูหมวกบุตรแห่งคำลวงให้ดู
         “ดีไซน์เห่ยมาก เป็นฉันก็ไม่ใส่หรอก” หญิงสาวจะบ้านอะธีน่าเบะปาก “โอเค จะมาบริจาคของสินะ เดี๋ยวฉันไปเอากุญแจมาเปิดก่อน”
         จากนั้นโซเฟียก็หายเข้าไปในกระท่อมหมายเลขหกก่อนที่เธอจะกลับมาอีกครั้งพร้อมกุญแจโกดังแล้วพาผมไปยังคลังศัสตราวุธที่อยู่ข้าง ๆ เมื่อก้าวขาเข้ามาที่คลังศัตราวุธก็รู้สึกได้ถึงความเคร่งขลังจากการตกแต่งด้วยศิลปะของยุคกลาง ไม่ได้รีโนเวทให้รูปลักษณ์ทันสมัยเหมือนสถานที่อื่น ๆ ภายในค่าย ซึ่งก็รู้สึกได้ถึงพลังงานที่ชวนให้จิตใจฮึกเหิมดี
         “ดีจังแฮะ บ้านเธอมีคลังเก็บของส่วนตัวด้วย ฉันมีของตั้งเยอะแต่ไม่มีที่เก็บ” เขาหมายถึงหัวไฮดร้าเอย ลูกตาไซคลอปส์เอย เลือดชูปาคาบราเอย แต่ละสิ่งอย่างกับของสยองขวัญ
         “ที่นี่ไม่ใช่คลังส่วนตัวของบ้านอะธีน่าสักหน่อย คลังแสงของค่ายต่างหากย่ะ แค่เด็กบ้านนี้เป็นคนดูแลเฉย ๆ แบบว่าเป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูง” โซเฟียยักไหล่ก่อนจะยิ้มภูมิใจซึ่งชวนให้น่าหมั่นไส้ขึ้นมาอีกครั้ง “แต่ถ้าของเยอะนายไปขอให้พ่อสร้างห้องเก็บของได้”
         “ยังไงนะ? ขอให้พ่อสร้างห้องเก็บของให้ พูดเล่นป่ะเนี่ย” ได้ยินแบบนี้ก็แทบหลุดขำออกมา จะกลายเป็น ‘โพไซดอนการช่าง’ ไปแล้วเหรอ เขารู้ว่าเทพเสกอะไรออกมาก็ได้กระนั้นก็แอบนึกภาพพ่อใส่ชุดช่างไม่ได้อยู่ดี “จะว่าไปกระท่อมที่พวกเราอยู่นี่สร้างด้วยเวทมนตร์งั้นเหรอ? ฉันเคยไปกระท่อมเฮคาที ข้างในอย่างหรูมีห้องปรุงยา ห้องหนังสือ แถมห้องนอนยังเป็นห้องเดี่ยวอีกต่างหาก หรูหราหมาเห่ากว่ากระท่อมโพไซดอนเยอะเลย”
         “ทีพูดจริงล่ะไม่เชื่อ พวกนายนี่มันสมองสาหร่ายเหมือนกันไม่มีผิด”
         “ห๊ะ สมองสาหร่ายเหมือนกับใคร?” ดีนขมวดคิ้ว ไม่ได้ติดใจกับคำต่อว่าแต่สงสัยมากกว่า
         “พี่ชายนายไง พี-อี-อาร์-ซี-วาย”
         “อ้อ นั่นฉายาเขาเหรอ” ดีนหัวเราะ เกือบลืมไปเลยว่าโซเฟียกับเพอร์ซีย์เป็นเด็กค่ายรุ่นเดียวกัน “แหม่ เป็นเกียรติมะ ฉายาเดียวกันกับเจ็ดวีรบุรุษที่ยังมีลมหายใจอะไรนั่นซะด้วย”
         “อือฮึ ส่วนเรื่องกระท่อมสร้างด้วยเวทมนตร์ก็ใช่ เมื่อก่อนกระท่อมแต่ละหลังไม่ได้ดีแบบนี้หรอก ฉันเคยเข้าไปในกระท่อมโพไซดอนครั้งนึง ข้างในเหมือนกับโรงเก็บเรือ ประดับไปด้วยแหอะไรก็ไม่รู้รกรุงรังไปหมด ตรงกลางเป็นบ่อน้ำแล้วก็เตียง ใช่ ที่ฉันกำลังพูดอยู่ก็คือเมื่อก่อนทุกบ้านมีห้องอยู่ห้องเดียว และอะไรรก ๆ ทุกอย่างในนั้นก็สุมรวมกันในนั้นหมดเหมือนกับนอนอยู่ในห้องเก็บของ”
         “เอ่อ.. เท่าที่เธอเล่าฟังดูแย่จังแฮะ”
         “ใช่ แย่มาก ไม่ต้องคิดเลยว่าเด็กบ้านเฮอร์มีสต้องอยู่กันยังไง อย่างกับห้องนอนทาสสมัยปีพันแปดร้อย ก็ต้องยกความดีความชอบให้เพอร์ซีย์ที่เสนอการปรับปรุงค่ายครั้งใหญ่ รวมถึงยอมรับเหล่ามินิก็อดด้วย อ้อ.. สมัยนั้นไม่ได้มียี่สิบกว่ากระท่อมเหมือนตอนนี้หรอกนะ”
         “โอ้โห ความรู้ใหม่ ฉันรู้แค่ว่าพี่เพอร์ซีย์เขาออกไอเดียปรับปรุงค่าย ไม่งั้นกระท่อมคงมีแค่สิบสอง.. ไม่สิ สิบสามสินะ”
         ดีนคิดตาม ถ้าเกิดว่าเด็ก ๆ สายเลือดมินิก็อดไม่ได้รับการรับรองจะเป็นยังไงกันนะ นอกค่ายสุดแสนอันตราย เด็ก ๆ ไม่สามารถต่อกรกับอสุรกายได้แม้จะเป็นตัวสุดอ่อนอย่างฮาร์ปี้หรือก็อบลิน พลังของเทพเหล่านั้นน่าจะไม่เพียงพอที่จะคุ้มครองลูก ๆ ของพวกเขาด้วย
         “ที่บ้านเฮคาทีมีห้องเยอะก็ตรงตามสำนวน ‘ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ผูกอู่ตามใจผู้นอน’ ส่วนที่กระท่อมของนายเป็นห้องนอนรวม.. ก็ไม่รู้สิ บางทีเทพโพไซดอนอาจประสงค์เช่นนั้น หรือไม่ก็เด็กรุ่นที่ต่อจากเพอร์ซีย์อยากได้ห้องนอนรวมก็ได้ใครจะไปรู้” โซเฟียยักไหล่
         “ฉันก็ไม่ได้รังเกียจหรอกนะที่จะได้ห้องนอนรวม ตอนเจรี่กลับมาก็จะมีเพื่อนด้วย ไหน ๆ มีพี่น้องทั้งทีก็ต้องเก็บเกี่ยวประสบการณ์มีพี่น้องให้เต็มที่นั่นแหล่ะ”
         “งั้นถ้านายอยากจะสร้างโกดังเพิ่มก็ลองนำสินสงครามจากอสุรกายเจ็ดตน พร้อมถวายความศรัทธาหรือไม่ก็ดรักมาไปบูชาพ่อของนายที่กองไฟเฮสเทียตรงกลางสวนหย่อมดู ยังไงนายก็เป็นที่ปรึกษาของบ้านอยู่แล้วนี่ใช่ไหมล่ะ” โซเฟียแนะนำวิธีการ แต่นั่นทำให้ดีนฉงน
         “ที่กองไฟกลางสวนนั่นเผาของส่งให้พ่อได้ด้วยเหรอ งี้ไม่ต้องไปที่เตาไฟบูชาเทพก็ได้สิ”
         “ไม่ได้ มันคนละส่วนกัน ที่เตาไฟบูชาเทพเป็นส่วนงานของเทพเฮอร์มีส แต่กองไฟเฮสเทียคือไฟที่เทพีเฮสเทียครอบครองโดยตรง จะว่าไงดีล่ะ รู้แค่ว่าใช้งานต่างกันก็พอ” โซเฟียตัดบทส่วนหนึ่งคงเพราะว่าเธอขี้เกียจอธิบาย และอีกหนึ่งก็เพราะ… หญิงสาวผุดรอยยิ้ม “ฉันคิดว่านายคงต้องเข้าห้องสมุดไปหาความรู้สักหน่อย พอดีกับว่าฉันมีการบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้เด็กในค่ายได้ทำ ‘สมุดบันทึกอสุรกายที่พบเจอ’ ส่วนรายละเอียดอื่น ๆ อยู่ในบอร์ดประจำค่าย เผื่ออยากไปดู”
         “สมุดบันทึกอสุรกาย? หมายถึงว่าให้เขียนบันทึกอสุรกายที่เคยสู้มาน่ะเหรอ” โซเฟียพยักหน้าแทนคำตอบ “เอาไว้ถ้าว่างจะลองคิดดู”
         “ต้องคิดจะทำเฉพาะตอนที่ว่างเหรอ คิดตอนนี้เลยก็ได้มั้งว่าจะทำหรือไม่ทำ ส่วนตอนที่ว่างคือช่วงเวลาของการลงมือ ได้ค้นคว้าหาความรู้แล้วก็ทบทวนตัวเองซะบ้างเผื่อจะตื่นรู้อะไรบางอย่างได้ดียิ่งขึ้น”
         “ดูพูดเข้า.. เออ ๆ ฉันตกลงก็ได้ว่าจะทำในเวลาที่ว่าง ถ้าไม่ขี้เกียจแล้วก็ไม่ลืม”
         “ดูพูดเข้า” หญิงสาวกล่าวทวนพลางหัวเราะ “นั่นมันก็แล้วแต่นาย ฉันแค่เสนอทางเลือกกับรางวัลเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นเอง” จากนั้นเธอก็ฉกหมวกในมือของดีนไป “ว่าแต่ลองหรือยังว่าหมวกนี่มันทำอะไรได้”
         “มีคนเคยลองแล้ว มันเป็นหมวกที่สามารถปลอมใบหน้าของคนที่เพ่งสมาธิถึงได้ แต่ก็ปลอมได้แค่หน้ากับเสียง หมวกพิลึก ๆ นั่นยังคงอยู่บนหัว เธออยากลองไหมล่ะ?”
         รุ่นพี่สาวส่ายหน้าดิ๊กก่อนจะวางมันไว้บนตู้โชว์ที่ว่างเปล่า จากนั้นก็หันมาชี้นิ้วไปทางสมุดบันทึกที่วางอยู่ใกล้ ๆ
         “ลงชื่อผู้บริจาคไว้ด้วย หมวกใบนี้ได้มาจากภารกิจใช่ไหม ใส่ชื่อเพื่อนของนายลงไปด้วยล่ะ อ้อ.. เฉพาะคนที่ลงชื่อไปทำ คนที่เพิ่งมาใหม่เมื่อวานไม่นับ”
         “ลงชื่อผู้บริจาค… สมุดเล่มนั้นสินะ” ดีนเปิดสมุดบันทึกเล่มเก่าคร่ำครึออก ดูเหมือนว่ารายการส่วนมากมักจะหยิบยืมอุปกรณ์สวมใส่ธรรมดา ๆ ไม่ค่อยมีไอเท็มวิเศษเท่าไร เขาหยิบปากกามาเขียนชื่อตัวเองและเพื่อนอีกสองคนลงไป “งั้น.. ธุระวันนี้ก็เสร็จแล้วสิ?”
         “ถ้าแค่บริจาคของก็ประมาณนั้น”โซเฟียปัดมือ
         “ถ้างั้น.. อ่ะนี่ ฉันให้ ค่าแรงสำหรับการไปหยิบกุญแจและช่วยอธิบายอะไรตั้งเยอะแยะ” ดีนยื่นอมยิ้มโลลิป็อบให้แก่หญิงสาว เดิมทีเขาตั้งใจจะเอามาให้เป็นสินน้ำใจแก่เด็กบ้านอะธีน่าที่มาช่วยเหลืออยู่แล้ว เผื่อว่าเด็กบ้านนี้จะได้มองเขาดีขึ้น
         “มีสินน้ำใจซะด้วย งั้นก็ขอบใจแล้วกัน” โซเฟียปั้นยิ้มให้ เขาไม่รู้ว่าเธอยิ้มออกมาจากใจหรือว่าการแสดง เพราะอีกฝ่ายเคยบีบน้ำตาหลอกเขาสำเร็จมาแล้วครั้งหนึ่ง “งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันจะได้ปิดคลัง”
         “อ้อ ได้ ถ้างั้นแยกย้ายเลยแล้วกัน แล้วถ้าว่าง ๆ จะเอาสมุดบันทึกอสุรกายอะไรนั่นไปส่ง”
         ดีนโบกมือเบา ๆ ก่อนจะเดินออกมาจากคลังศัตราวุธแล้วปล่อยให้ผู้ดูแลจัดการงานของเธอไป
https://i.imgur.com/KH6drOM.png
บริจาคอุปกรณ์ให้แก่คลังค่าย
ชื่ออุปกรณ์: หมวกบุตรคำลวง
ระดับอุปกรณ์: อุปกรณ์เกรดทอง
(300 พลังใจ , 90 คะแนนบ้าน , 300 เกียรติยศ)

ผู้บริจาค:
1. ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล
2. เดม่อน แคนเนลท์
3. ไบร์ท เอมส์
-----------------------------------------------มอบ [อมยิ้ม] แก่ [โซเฟีย คลาร์ก]
+5 โบนัส จากน้ำหอม
รับเควส (จากโซเฟียโดยตรง) : ศึกษาเกี่ยวกับอสุรกายในเทวตำนาน

หน้า: [1]

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver

[ข้างบ้านอะธีน่า] คลังศัตราวุธ