[บ้านใหญ่] ห้องทำงานไครอน - บ้านใหญ่ - Percy Jackson and the Olympians Thailand

Arty โพสต์ 2024-5-29 18:15:02

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Arty เมื่อ 2024-5-29 19:54 <div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#Arty_1 {
border: 5px double #FF2079;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #FF2079 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/S9vLfmS.gif");}
</style>

<div id="Arty_1">


 

<mit style="">
Arty Diary Queen Bee </mit>

 

<style>
#Arty {
width: 800px;
border: 4px double #FF2079;
padding: 15px;
box-shadow: #FF2079 2px 2px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/GYrJz3Y.gif");}
</style>

<div id="Arty">
 <div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "อาร์ตี้เธอไปหาคุณไครอนเดียวนะรอบนี้ ฉันจะพาลูพิต้าไปทำแผล เนี่ยแขนแผลเหวอะหวะ" การ์เซียพูด <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "ที่แน่ ๆ ตกลงกันตามเดิมนะยะ"<span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ผมถามย้ำอีกรอบ <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ตั๋วที่ดิฉันได้จากคุณดีนนั่งรถไฟ พวกเธอต้องไปทำกับดิฉันด้วย" <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "เรื่องเที่ยวไม่พลาดความสนุกแน่นอนจุ๊ฟม๊วฟ" <img src="https://img2.pic.in.th/pic/1000007382.gif" width="566" _height="120" border="0"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; color: rgb(53, 28, 117); vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">อาร์ตี้เดินตอกส้นสูงสีแดงแรงฤทธิ์เข้ามาในห้องทำงานไครอน ส่วนอีกสองสาว การ์เซียหล่อนพาลูพิต้าไปทำแผลที่สถานพยาบาลประจำค่าย <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; color: rgb(255, 0, 255); vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"สวัสดีค่ะ ไครอน" <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          เจ้าของชื่อชำเลืองมองร่างเล็กซึ่งเข้าลำพัง ทั้งที่ปกติจะมีพี่น้องเฮอร์มาโฟร์ไดตัส "ทำบททดสอบที่สองเสร็จแล้วหรืออาร์ตี้ นำสินสงครามหนังราชสีห์นีเมียนมายืนยัน"  <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "ไม่ได้มุสาวาปึ้ง คำสัญปึ้ง เพียงวิบปึ้ง!!" <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ใส่ฟีลลิ่งเพื่อความฉ่ำว้าว ส่งหนังราชสีห์นีเมียนที่ผิวหนังเหนียวราวกับสักยันต์ห้าแถวของอาจารย์หนูทางแถบประเทศเอเชียแห่งหนึ่ง คงกะพันซะ… <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เท่านี้เท่ากับว่าผ่านการทดสอบเนาะ"  <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "ใช่เธอผ่าน" ไครอนยิ้มนักปราชญ์ผู้ปราดเปรื่องย่นคิ้วขาว "มุสาวาปึ้งหมายถึงกระไร ฉันไม่เข้าใจ" คลังคำศัพท์เซนทอร์ผู้นี้มีมากเหนือคะณา พลันได้พูดคุยกับอาร์ตี้ทีไร เขาตามสิ่งที่อีกฝ่ายพูดไม่ทัน ยากเข้าใจนักหนา <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ศัพท์ชาวจ๊อกจ๊อก"<span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> นัยน์ตาเพทายกระพือขนตาหนา <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เดี๋ยวพออธิบายก็สงสัยอีก จ๊อกจ๊อกคืออะไรใช่ไหม เดี๊ยนขอดักทางไว้ตรงเลยละกัน เล่นโซเชียลมีเดียไหม ถ้าเล่นเสิร์ชหาเพจเอาเลยจ้า ไครอนจะได้เปิดโลกใหม่อุ๊บส์ โลกที่ทำให้ค้นพบความเป็นตัวเองมากขึ้นก็ได้นะคะ"<span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> สะบัดผมแซมเสมือนผมยาวมาก  <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "ดูไม่น่าไว้วางใจ" <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "หนังราชสีห์นีเมียนนอกจากเก็บไว้ประดับบารมี เดี๊ยนสามารถนำไปออกแบบตัดชุดทำเสื้อขนเฟอร์ต่อยอดให้จึ้งได้มั้ย"<span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ปลายเล็บต่อเล็บเจลลูบหนังหนาที่น่าใช้ประโยชน์ได้มากกว่านี้ แสดงความคิดเล่นใหญ่ตระการตา <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ลองนึกภาพตามดิฉันดู ตัดทำเป็นคอปกหนังใหญ่ตัดกับขนเฟอร์สวยหวาน แล้วเพิ่มลูกเล่นแต่งเชื่อกที่คอเพื่อให้ผูกเป็นโบว์ได้ ดีเทลตะขอเกี่ยวด้านหน้า ปลายแขนแต่งหนังพร้อมกระดุมมุกสองเม็ด มีกระเป๋าสองข้าง ด้านในบุซับในทนความหนาว มันจะสุดปังขนาดไหน แค่คิดก็ว้าย จด ๆๆ เดี๊ยนต้องเก็บไอเดียไปส่งดีไซเนอร์ให้ตัดชุดแฟชั่นวีคหน้า" <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          ไอเดียบรรเจิดตามไม่ทัน ไครอนนั่งอึ้งพูดไม่ออก "มันไม่น่าจะทำอะไรอย่างนั้นได้ แต่ถ้าทำเป็นชุดเกราะอย่างที่เห็น ๆ กันในค่าย แบบนั้นได้" <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "เสื้อชุดเกราะ ก็มีให้เห็นถมเถแล้วนี่นา ช่างแสนจะโลคลาส"  <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ส่งภารกิจบททดสอบไครอน #2<span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </div></div>
 
</div></div>

Dean โพสต์ 2024-5-30 15:28:18

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2024-5-30 15:30

https://lh7-us.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXfZbOXL2almoSu8ldCJ-SbpvnpQ1YyhkAGdOhyakHmn9nDDffMVte0ng3_76fEgstWUUChEXVVyeZqSprAufdyhauk5t4QSKWKZ4b56qfsEDEjeUAAKv--_lsHemUSTcenl-ErWfnmiIWDteHLM5eY7Pvxl?key=lSRfmQbwvOP1zZOyoCXq-g148https://lh7-us.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXeI90X_RvKiKjpS1NwnUenUJB2MYWly6XV0wxKkKAxCx557MCzHjOHSqAomXpPqVo5pTdfjeZuhIaZeONSp20UyLuCRAYWOJHrtgmsPWjUGjwMmn7CyTRwSBseI_Su-QKxi9mK2QoiMRTh825PdSg4CI2Q?key=lSRfmQbwvOP1zZOyoCXq-gพาเอมีเลียมารายงานตัว

         สวัสดีบันทึก… ล้อเล่นน่า ตอนนี้ดีนกลับมาเป็นตัวของตัวเองไม่จำเป็นต้องเกริ่นว่าเขียนบันทึกของวันไหนอีกต่อไป เมื่อกลับมาที่ค่ายคณะเดินทางก็ได้รับการต้อนรับจากชาวค่ายฮาล์ฟบลัดเป็นอย่างดี เสียงปรบมือ และคำชื่นชมยินดีต่าง ๆ ที่เด็ก ๆ มอบมาให้ทำเอาดีนยิ้มแหย เด็กเหล่านี้รู้แค่ว่าพวกเขาทำภารกิจสำเร็จแต่ไม่รู้ว่าส่วนที่ล้มเหลวนั้นคืออะไร และเด็กสาวคนหนึ่งที่รีบวิ่งมาหาก็คือ ลิเลียน่า ไทเลอร์ สาวน้อยจากบ้านอะธีน่า เธอหยุดชะงักทันทีเมื่อไม่เห็นเดม่อนอยู่กับทีมที่ตรงนี้
         “เดม่อน นั่นนายเหรอ?”
         เด็กสาวผมทองจ้องมองเอมีเลีย แอร์ฮาร์ตด้วยความไม่แน่ใจ เธอรู้ว่าหนึ่งในความสามารถของสายเลือดอะโฟรไดท์คือการปลอมแปลงร่างกายเป็นคนอื่น ซึ่งคนที่สามของทีมต้องเป็นเดม่อนอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าเธอไม่เข้าใจว่ามาถึงค่ายแล้วทำไมอีกฝ่ายต้องเปลี่ยนรูปร่างด้วย หรือว่าเขาจะค้นพบตัวเองระหว่างการเดินทาง…
         “ไม่ใช่ ผิดแล้วจ้ะหนูน้อย ฉันเอมีเลีย แอร์ฮาร์ต ธิดาแห่งซุส ยินดีที่ได้รู้จักนะ เธอคือลิเลียน่าใช่ไหม?”
         เอมีเลียกล่าวทักทายสาวน้อยด้วยมาดผู้ใหญ่ใจดี ก่อนหน้านี้นักบินสาวพอจะรู้เรื่องของลิเลียน่ามาแล้วคร่าว ๆ ว่าเป็นเพื่อนสนิท (ที่ดีนบอกว่าเป็นแฟน) ของเดม่อน แต่ดูเหมือนว่าลิเลียน่าจะยังไม่เชื่อ คงเป็นเพราะหนุ่มบ้านอะโฟรไดท์ชอบอำเธอบ่อย ๆ
         “อย่ามาอำเสียให้ยาก นายปลอมเป็นนักบินหญิงที่หายตัวไปเมื่อแปดสิบกว่าปีที่แล้วเนี่ยนะ ฉันไม่เชื่อนายหรอกตาบ้า”
         เพียงแค่ได้ยินชื่อที่เอ่ยออกมา ลิเลียน่าก็ทราบประวัติความเป็นมาของบุคคลดังกล่าวได้ทันที เธอความรู้รอบตัวสมกับที่เป็นธิดาแห่งอะธีน่าเสียจริง ๆ จนแม้กระทั่งเอมีเลียเจ้าของชื่อยังต้องประทับใจที่มีคนในยุคสมัยนี้รู้จักเธอด้วย แม้ว่าในภารกิจการบินครั้งนั้นจะล้มเหลวก็ตามที
         “ลิเลียน่า คน ๆ นี้คือคุณเอมีเลียจริง ๆ เราเจอเธอที่คาสิโนโลตัส เธอคงได้ยินชื่อนี้มาบ้างใช่ไหม?” ดีนช่วยแก้ต่างให้ ส่วนไบร์ทไปไหนแล้วก็ไม่รู้ บางทีเธอคงปลีกตัวไปทันทีที่มาถึงประตูค่ายแล้วมีคนมาล้อมหน้าล้อมหลังจนน่าอึดอัดใจล่ะมั้ง ซึ่งเขาเข้าใจได้
         “แม้แต่พี่ดีนก็รุมหัวช่วยกันอำหนูเหรอคะ หนุ่ม ๆ พวกนี้นี่” สาวน้อยทำแก้มป่องงอนเขาอีกคน
         “ยังไงก็ไม่เชื่อเหรอ? ถ้างั้นแบบนี้ล่ะ ฉันคิดว่าต่อให้เป็นเดม่อนก็น่าจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ”
         เอมีเลียสะบัดมือจากนั้นจึงบังเกิดพายุหมุนลูกเล็กจิ๋วหมุนวนอยู่ตรงหน้า ดูดเอาใบไม้บนพื้นมุนติ้ว ๆ อยู่ในวงพายุ จากมายากลดังกล่าวทำเอาลิเลียน่าต้องขยี้ตา พลังดังกล่าวเป็นเอกลักษณ์ของสายเลือดซุสที่ใคร ๆ ในค่ายก็รู้กันดี จากนั้นจึงเกิดเสียงลือกันแซงแซ่ “เดม่อนไม่กลับมาด้วยเหรอ?” “เขาไปไหน อย่าบอกนะว่าตาย?” “เอมีเลีย แอร์ฮาร์ต คนนั้นยังมีชีวิตอยู่งั้นเหรอ แถมเป็นธิดาซุสอีกต่างหาก” ซึ่งนั่นทำให้เด็กสาวจะบ้านอะธีน่าหน้าเสีย แล้วเบะปากคล้ายกับจะร้องไห้
         “แล้วงี้เดม่อนอยู่ไหนคะพี่ดีน หรือว่าเขาแอบซ่อนตัวอยู่แถวนี้?”
         “คืองี้ลินี่ เดม่อนเขาขอฝึกต่อที่แอตแลนติสน่ะ คือแบบ.. แบบว่าถึงแอตแลนติสจะอยู่ใต้น้ำแต่ก็มีโซนที่ถูกบาเรียครอบเอาไว้เป็นที่แห้งด้วย แล้วก็ยังมีโรงแรมแอตแลนติสอยู่ที่ไมอามี่อีก นี่นั่นกินหรูอยู่สบาย เธอไม่ต้องเป็นห่วงเดมี่นะ” ดีนแก้ตัวเปันพัลวัน แม้เขาจะมีสกิลพ่อปลาไหลแต่ก็ไม่รู้ว่าจะโกหกได้เนียนแค่ไหน “ถ้าเธอไม่เชื่อลองใช้เครือข่ายไอริสติดต่อไปก็ได้ แต่บางทีหมอนั่นอาจจะฝึกหนักมากจนขึ้นข้อความว่า ‘ไม่สามารถติดต่อได้ เป้าหมายกำลังเคลื่อนที่’ ก็ได้อ่ะนะ”
         “นี่พูดจริงใช่ไหมคะ? ว่าเดม่อนปลอดภัย”
         “จริง จริงร้อยเปอร์เซ็นเลย คุณเอลี่ก็ยืนยันให้ได้เนอะ”ดีนหันไปยิ้มแป้นเกินพอดีให้เอมีเลีย
         “ช่าย จริงแท้เลยล่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงนะสาวน้อย เดม่อนเขาเก่งจะตายไป การฝึกของแอตแลนติสไม่ทำให้เขาตายหรอกจ้ะ” เอมีเลียตบบ่าลิเลียน่าเพื่อปลอบประโลมแล้วช่วยแถให้ด้วย
         “งั้นหนูเชื่อก็ได้ ให้ตายสิ ตาบ้านั่นทำให้เป็นห่วงทุกทีเลย” ลิเลียน่าบ่นอุบอิบได้จังหวะที่ดีนก็เลยขอเปลี่ยนเรื่องดีกว่า
         “เสียดายอ่ะ ภารกิจวุ่น ๆ เลยไม่ทันได้ซื้อของฝากมาให้ แต่ถ้ายังไงเดี๋ยวฉันขอตัวพาคุณเอลี่ไปรายงานตัวกับคุณไครอนก่อนนะ”
         “อ้อ อื้อ ได้ค่ะ หนูเข้าใจ พวกพี่ไปทำภารกิจกู้นิวยอร์กกันมานี่นา ถ้ามีของฝากมาด้วยก็แย่แล้ว”
         ลิเลียน่ามีสีหน้าดีขึ้น เธอเริ่มยิ้มเริ่มหัวเราะได้เมื่อคลายกังวลจากเดม่อน เพียงแต่ดีนไม่รู้ว่าเดม่อนจะกลับมาจาก ‘เรื่องที่ต้องสะสาง’ เมื่อไร กว่าที่เด็กหนุ่มคนนั้นจะกลับมาที่ค่ายเด็กสาวคงต้องทนเหงาเอาหน่อย แต่ดีนเชื่อว่าคนอัธยาศัยดีอย่างเธอคงไม่เหงามากเกินไปเพราะมีเพื่อนในค่ายฮาล์ฟบลัดอีกตั้งมากมายที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างสาวน้อยแสนฉลาดคนนี้
         .
         .          .
         กว่าจะหลุดออกมาจากหน้าประตูค่ายไปห้องทำงานของคุณไครอนก็ใช้เวลานานอยู่พอควรทั้งที่บ้านใหญ่ก็ถือเป็นด่านหน้าของค่ายฮาล์ฟบลัดแท้ ๆ ระหว่างทางดีนได้แนะนำสถานที่ให้แก่เด็กใหม่อายุมากอย่างเอมีเลียประหนึ่งไกด์นำเที่ยว
         “อาคารด้านหน้าคือบ้านใหญ่ เป็นที่ทำงานของผู้อำนวยการคุณไครอนครับ คุณรู้จักใช่ไหมเซ็นทอร์น่ะ”
         “อ้อ แน่นอน ฉันเคยอ่านอยู่นะ ตำนานปรัมปราของเทพกรีก อาจารย์เซ็นทอร์ผู้สอนวิชาให้แก่วีรบุรุษหลายคน รวมถึงเธอด้วยใช่หรือเปล่า?”
         “แจ๋ว งั้นผมคงไม่ต้องอธิบายเยอะ แต่เอ่อ.. ผมเรียนกับคุณไครอนแค่คลาสหลอมเหล็กครับ ส่วนวิชาหอกเรียนมาจากอาจารย์คนอื่นอีกที เธอเป็นรุ่นพี่บ้านอะธีน่าน่ะ อย่างโหดเลยขอบอก”
         “แสดงว่าอาจารย์สอนหอกคงต้องเก่งมากเลยสิเนี่ย งั้นถ้าฉันอยากเรียนคงต้องไปเรียนกับอาจารย์สุดโหดคนนั้นใช่ไหม” เอมีเลียหัวเราะน้อย ๆ ถึงแม้ว่าเธอจะมีอาวุธหอกแต่ดูเหมือนว่าจะใช้พลังการควบคุมลมและสายฟ้ามากกว่า “แล้วมีอะไรอีกบ้างล่ะ ตึกใหญ่ขนาดนั้นไม่น่าจะเป็นแค่ที่ทำงานของผู้อำนวยการหรอกใช่ไหม?”
         “ก็เก่งแหล่ะแต่ว่าโหด แต่ก็ไม่แน่นะเธออาจจะดุแค่ผมแต่ดีกับคนอื่นก็ได้ คือแบบว่าดูเหมือนว่าเธอคนนั้นจะหมั่นไส้ผมที่เป็นสายเลือดโพไซดอนเป็นพิเศษน่ะ คงเรื่องเก่า ๆ ปัญหาของพ่อแม่” ดีนถอนหายใจออกมา เขาไม่เกี่ยวด้วยสักหน่อยทำไมถึงชอบถูกเด็กบ้านอะธีน่าเขม่นอยู่เรื่อยเลยนะ มีแค่ลิเลียน่าเนี่ยแหล่ะที่พูดคุยกันดี ๆ ได้ “แน่นอนครับ นอกจากที่ทำงานของคุณไครอนแล้วยังมีห้องที่ปรึกษาของคุณดี คน ๆ นี้เป็นเทพแห่งไวน์และงานรื่นเริง เทพไดโอนีซุส เขาตลกแล้วก็เข้าขากับผมสุด ๆ”
         “มีเทพโอลิมปัสประจำอยู่ที่ค่ายด้วยงั้นเหรอ!” เอมีเลียทำตาโตไม่อยากจะเชื่อ นอกจากเทพซุสผู้เป็นบิดาเธอก็ได้พบกับเทพเจ้าไม่บ่อยนัก บางทีเทพโดลอสที่น่าสงสารคนนั้นอาจจะเป็นเทพองค์ที่สองที่เธอเคยได้สนทนาด้วยเลยก็ได้ “แต่จากที่เธอเล่าดูเหมือนว่าจะสนิทกันดีนะ เขาไม่ใช่เทพที่น่ากลัวใช่ไหม?”
         “ไม่ครับ ไม่น่ากลัวเลย คุณดีเป็นเทพตลกแล้วก็ใจดีชอบจัดงานปาร์ตี้ให้เด็ก ๆ แต่ว่าเขาก็เป็นคนแปลก ๆ ที่ชอบเปลี่ยนชื่อเล่นคนอื่น คุณเอลี่ก็เตรียมตัวโดนไว้ได้เลย”
         “ฉันพอจะนึกภาพออกเลยล่ะ”
         เอมีเลียมองมาทางดีนก่อนจะอมยิ้มกลั้นขำ เพราะคนที่อยู่กับเธอในตอนนี้ก็จัดว่าเป็นคนหนุ่มที่แปลก ทั้งเป็นคนตลก ช่างพูด เจ้าอารมณ์ ทั้งหัวเราะแล้วก็ร้องไห้ออกมาได้ง่าย ๆ แล้วยังแปลงชื่อเรียกคนอื่น แต่ก็มีทัศนคติด้านบวกและชอบชื่นชมกับความสำเร็จเล็ก ๆ ของทีม ถือว่าค่อนข้างแตกต่างจากผู้ชายจากปีพันเก้าร้อยสามสิบ ที่มักจะวางมาดเคร่มขรึม และมักจะกดดันสตรีไม่ให้มีที่ยืนในสังคม แม้ว่าเธอจะยังไม่ชินกับคนจากยุคสมัยใหม่ที่อะไร ๆ ก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือไปเสียทั้งหมด แต่ก็ถือว่าเธอชอบปีสองพันยี่สิบสี่กว่ายุคสมัยที่เธอจากมาอยู่มาก
         “แล้วก็มีสถานพยาบาลประจำค่ายด้วย ถ้าไม่สบายหรือบาดเจ็บก็มาให้คุณพยาบาลมาช่วยดูแล อืม.. ตอนนี้ผมก็ชักอยากรู้เหมือนกันแฮะว่าสถานพยาบาลมีจิตแพทย์ประจำอยู่ไหม ผมน่าจะต้องใช้บริการสักหน่อย”
         “หืม จิตแพทย์? เธอก็ดูปกติดีนี่ ต้องพบแพทย์เลยเหรอ?” นักบินสาวทำตาโตอีกครั้ง สำหรับคนยุคสงครามโลก การรักษาอาการจิตเภทถือเป็นเรื่องที่อันตรายร้ายแรง อย่างการช็อตไฟฟ้าหรือการผ่าตัดสมอง ซึ่งถ้าไม่ตายก็อาการแย่กว่าเดิม
         “ไม่ครับ คุณกำลังนึกถึงการรักษาสมัยคุณอยู่สินะ คืองี้ เวลาเข้าพบจิตแพทย์น่ะครับมันก็เหมือนกับไประบายความในใจที่เราอัดอั้นกับใครสักคนที่เขารู้วิธีการที่จะบำบัดให้เราหายเครียดน่ะ เดี๋ยวนี้มันมีโรคนึงชื่อว่า ‘โรคซึมเศร้า’ เกิดจากสารเคมีในสมองผิดปกติ ทำให้อารมณ์ด้านบวกถูกกดทับเอาไว้ทำให้มีความสุขไม่ได้จนไม่อยากมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้”
         “โรคซึมเศร้างั้นเหรอ อาการซึมเศร้าเป็นโรคได้ด้วยแปลกจัง.. ที่เธอบอกว่าต้องการพบจิตแพทย์คงไม่ใช่ว่ากำลังเป็นโรคนี้อยู่ใช่ไหมดีน?”
         “เปล่าครับผมไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้า แต่คิดว่าน่าจะเป็นพีทีเอสดีอ่อน ๆ เอ่อ.. คุณรู้จักไหม? มันเป็นอาการหลังจากที่เราพบเจอเรื่องร้าย ๆ จนหลอน ส่วนมากมักจะเป็นในทหารผ่านศึก เช่น ตกใจเสียงปุ้งปั้งแล้วคิดว่าเป็นเสียงกระสุนจนต้องหลบ หรือเห็นผลไม้บางชนิดแล้วตกใจในแว้บแรกว่าเป็นลูกระเบิด”
         “อ๋า เคยได้ยินนะ ว่าเธอเธอเป็นพีทีเอสดีได้ยังไง?”
         “ก่อนหน้านี้หลายเดือนผมไปทำภารกิจแรกช่วยผู้ประสบภัยจากสงครามกลางเมืองที่เฮติมาครับ แบบว่าไม่ได้กะไปทำภารกิจเพื่อเป็นวีรบุรุษเลยแค่บังเอิญว่าแม่ผมไปทำงานที่นั่นแล้วก็ติดภัยสงครามเลยต้องไปช่วย ได้ยินเสียงปืนเสียงระเบิดทั้งวันจนทำเอาผมหลอนขึ้นมานิดหน่อย บอกตรง ๆ ว่าตอนได้ยินเสียงปืนของไบร์ทตี้ทุกครั้งทำเอาผมสะดุ้งได้ทุกที”
         “จริงเหรอ ฉันไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าเธอกลัว ถ้างั้นไปพบจิตแพทย์ก็คงดีแหล่ะ จะได้นอนหลับสบายขึ้น”
         .
         .          .
         แล้วทั้งสองก็มาถึงห้องทำงานของคุณไครอน ตกบ่ายแบบนี้ดีนไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะอยู่ไหมหรือว่ากำลังประจำที่คลาสเรียนไหนอยู่กันแน่ แต่ก็ต้องลองเคาะประตูดู โชคดีที่ตอนนี้ผู้อำนวยการอยู่ที่ห้องทำงานและยังมีคุณดีอยู่ด้วยอีกต่างหาก ถือว่าได้แนะนำให้เอมีเลียพร้อมกันทั้งสองคนเลย
         “สวัสดีครับคุณไครอนคุณดี ผมกลับมาแล้ว มาขอแจ้งว่าภารกิจสำเร็จลุล่วงไปด้วยดีครับ ถึงจะมีไม่ดีนิดนึงแต่อย่างน้อยตอนนี้คงไม่มีสงครามระหว่างแอตแลนติสและโอลิมปัสแล้ว ผมเป็นตัวแทนของกลุ่มมารายงานตัวครับ ไบร์ทตี้มาถึงค่ายพร้อมกับผม ส่วนเดมี่ขอตัวไปทำธุระฝึกฝนตัวเองนิดหน่อย”
         “ยินดีที่คุณกลับมาอย่างปลอดภัยคุณดีน” ไครอนกล่าว ที่มุมปากมีรอยยิ้มน้อย ๆ ประทับอยู่
         “ว่าแต่เธอพาใครมาด้วยน่ะคุณด็อก” คุณดีมองไปทางเอมีเลีย
         “ด็อก? คุณเรียกผมว่าหมาเหรอ? โอ้ย ดีนะที่เป็นหมาไม่ใช่ตัวอื่น” ดีนกลั้วหัวเราะคล้ายกับชินกับการถูกเรียกว่าหมาไปแล้ว แต่นั่นทำเอาคนข้าง ๆ เลิกคิ้วทำตาโต นี่สินะการทักทายแปลก ๆ จากเทพไดโอนีซุสที่ชายหนุ่มเคยเกริ่นไว้ก่อนหน้านี้
         “เอมีเลีย แอร์ฮาร์ต ธิดาแห่งซุสค่ะ ความจริงฉันเป็นคนยุคปีพันเก้าร้อยสามสิบแล้วติดอยู่ในคาสิโนโลตัส ท่านพ่อเคยบอกกับฉันว่าจะมีคนพามาที่ค่ายเพื่อมาฝึกกับแซเทอร์ คุณนีสตอร์มค่ะ”
         “คุณเอเวอร์รี่ เด็กใหม่สินะ” มาแล้วการเปลี่ยนชื่อเรียกของคุณดี เธอเลิกคิ้วขึ้นแต่ก็ทำใจไว้ได้แล้ว
         “ใช่ค่ะ เอเวอร์รี่ก็ได้ ชื่อเพราะดี ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะคะคุณดี คุณไครอน”
         ดีนแทบจะปรบมือให้กับเอมีเลียที่เธอยิ้มรับชื่อใหม่ของคุณดีได้แทบจะในทันที ไม่ทำหน้างงเหมือนกับเขาในวันแรก ๆ
         “ดูท่าเพื่อนใหม่จะแนะนำคุณมาอย่างดีแล้วสินะครับคุณเอมีเลีย คุณจะว่าอะไรไหมหากเราจะคุยเรื่องรายละเอียดเรื่องการฝึกพิเศษของคุณวันหลัง พอดีว่าผมมีสอนช่วงบ่ายเสียด้วย” น้ำเสียงของคุณไครอนประหม่าอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งการจะเลื่อนคลาสคงไม่ได้ด้วยเพราะมีเด็ก ๆ คลาสปืนที่รออยู่
         “ไม่มีปัญหาค่ะ” เอมีเลียยิ้มและยังคงรับมือแบบผู้ใหญ่ได้ดี เธอไม่ได้รีบร้อนไปไหนอยู่แล้ว บ้านที่จะให้กลับก็ไม่มี มีแต่ต้องทำตัวให้คุ้นชินกับค่ายฮาล์ฟบลัดในฐานะของบ้านใหม่หลังที่สองก็เท่านั้นเอง “ถ้ายังไงวันแรกฉันขออนุญาตเดินชมค่ายฮาล์ฟบลัดก่อนก็ได้ค่ะ แล้วเมื่อไรที่คุณว่างเราค่อยมาคุยเรื่องการฝึกกัน ยังไงฉันก็มีรุ่นพี่ที่ดีพร้อมให้ความช่วยเหลือตั้งสองคน ใช่ไหมรุ่นพี่ดีน”
         “หา? ผมเหรอ?” ดีนทำตาโตแล้วก็กะพริบตาปริบ ๆ เอมีเลียเธออายุมากกว่าเขาเยอะ เรียกว่าเป็นรุ่นแม่เลยก็ว่าได้ เลยตกใจนิดหน่อยที่หญิงสาวนักบินเรียกเขาว่ารุ่นพี่ ส่วนอีกคนคงไม่ต้องเดา ‘รุ่นพี่ไบร์ท’ อย่างแน่นอน “ได้สิครับ เดี๋ยวผมเป็นไกด์นำเที่ยวค่ายให้ เมื่อคืนผมนอนในรถบ้านเต็มอิ่มสุด ๆ แล้ววันนี้ไม่ต้องไปตีกับอสุรกายที่ไหนแล้วด้วย เรียกได้ว่าผมน่ะฟิตสุด ๆ”
         “ฟิตงี้ต้องมาแข่งเต้นกันหน่อยแล้วไหมคุณด็อก” เทพไดโอนีซุสเอ่ยแซว
         “อ้าว ๆ คุณท้าผมอีกแล้วนะ แบบนี้ต้องจัดกันสักสองสามเพลงแล้วหรือเปล่า”
         ดีนรับคำท้าจากเทพแห่งสุราด้วยรอยยิ้ม ทำเอาเอมีเลียอดที่จะหัวเราะไปด้วยไม่ได้ ตอนแรกเธอค่อนข้างจะเกร็ง ๆ กับการต้องมาอยู่ท่ามกลางค่ายที่มีแต่เด็กแถมยังมีเทพประจำค่ายอีกตั้งหนึ่งองค์อีกต่างหาก แต่พอเห็นความเป็นกันเองของคุณดีแล้วก็ชวนให้หญิงสาวคิดว่าสถานที่แห่งนี้มีความอบอุ่นของครอบครัวด้วยเช่นกัน ไม่เหมือนกับอดีตที่ผ่านมาที่เธอต้องฝึกฝนตัวเองอย่างหนักจนพอจะมีใครสักคนเห็นคุณค่าในตัวเธอได้
         “ถ้างั้นผมคงต้องรบกวนคุณดีนช่วยดูแลเธอไปก่อน ส่วนนี่คือเสื้อค่ายครับ หากขาดเหลืออะไรขอให้มาแจ้งที่บ้านใหญ่ได้ตลอดเวลา” ไครอนกล่าวพร้อมกับหยิบเสื้อค่ายฮาล์ฟบลัดสีส้มให้แก่เอมีเลียรวมทั้งอุปกรณ์เครื่องใช้ประจำตัวให้แก่เธอบางส่วน
         “เชื่อมือผมได้เลยครับคุณไครอน ผมน่ะไกด์อันดับหนึ่ง” ดีนยิ้มยืดก่อนจะกลับไปหาคุณดีอีกครั้ง “งั้นเดี๋ยวภายในอาทิตย์นี้ผมมาใหม่ คุณดี คุณเจอผมแน่!”
         “หึ แล้วฉันจะรอ” คุณดีเองก็ยิ้มกว้างยืดอกไม่แพ้กัน จนอดคิดไม่ได้ว่ารุ่นพี่ออสตินเอาแต่ปลูกสตรอว์เบอร์รี่จนทำให้คุณพ่อนักปาร์ตี้ของเขาเหงาหรือเปล่านะ
         “ถ้างั้นไปกันครับคุณเอลี่ ผมขอตัวก่อนนะครับคุณไครอน คุณดี”
         เมื่อร่ำลากันเสร็จดีนก็พาหญิงสาวจากยุคสามศูนย์เที่ยวชมรอบ ๆ ค่ายตามเส้นทางการวิ่งจ๊อกกิ้งของทุกเช้าที่เคยทำมา เริ่มจากกระดานภารกิจที่ติดอยู่หน้าบ้านใหญ่ ออกไปทางทิศตะวันออก ผ่านสนามวอลเลย์บอล ทะเลสาบ ผาปีนป่าย ชายหาด โรงอาหาร แวะอธิบายการใช้งานเตาไฟบูชาเทพให้อีกด้วย เผื่อว่าเธอจะติดต่อเทพซุสแล้วบอกพ่อของเธอว่า ‘ห้ามแกล้งเด็กบ้านโพไซดอน’ อะไรทำนองนี้ เดินเฉียดป่าต้องห้าม ถ้ำของเทพพยากรณ์ อัฒจันทร์ คลังศัตราวุธ โรงหลอม คอกเพกาซัส ไรสตรอว์เบอร์รี่ คาเฟ่ ร้านสะดวกซื้อ ก่อนจะเข้าไปยังเขตโซนที่พักแล้วส่งเธอที่หน้ากระท่อมหมายเลขหนึ่ง
         “ถึงแล้วนี่บ้านของคุณ หวังว่าจะสนุกกับน้อง ๆ ในค่ายนะครับ ส่วนผมกับไบร์ทตี้อยู่กระท่อมหมายเลขสาม จริง ๆ ก็อยู่เกือบติดกันแหล่ะ ถ้ามีปัญหาอะไรก็มาเคาะบ้านเรียกพวกเราได้นะไม่ต้องเกรงใจ”
         “ฉันก็หวังว่าแบบนั้น กลัวไม่ใช่พี่สาวแต่เป็นคุณอาแทนเนี่ยสิ” เอมีเลียได้แต่ยิ้มแห้งในความต่างวัยของเธอและน้อง ๆ คนอื่นที่ยังไม่เคยเจอหน้ามาก่อน “วันนี้ขอบคุณมากนะดีน เอาไว้ถ้าสงสัยอะไรคงต้องขอมารบกวนเธอใหม่”
         “รบกวนได้เลยครับผมไม่ว่า ถ้างั้นเดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับคุณเอลี่ เอาไว้เจอกันใหม่”
         ดีนโบกมือลาหญิงสาวก่อนที่เขาจะเดินไปที่กระท่อมหมายเลขยี่สิบ แต่เมื่อเคาะประตูบ้านเข้าไปทักทายสมาชิกในนั้นแล้วก็ได้แต่ยิ้มเจื่อนแล้วก็เดินหงอย ๆ กลับมาที่บ้านของตัวเอง
         ‘นายยังไม่กลับมาสินะแมคซี่…’
https://lh7-us.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXcvumrbRb9guf5X-DoiHrSxPn57_Y5mkWJyCVvqTuBJIBx4CHRuGU8lrDK42yvR3lkkdMHc7YKjKHbMvS4FiXHNcwg0utsp3ZkBpm_K0tMH31oxzW5mAdwJhp6_MVNkvRSIdbQjyAfeeDk2l0_GhlfP791x?key=lSRfmQbwvOP1zZOyoCXq-gส่ง เอมีเลีย แอร์ฮาร์ต ที่ค่ายฮาล์ฟบลัด
พูดคุยกับไครอนและคุณดี [ไดโอนีซุส]BELIEVER (ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ) โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

Arty โพสต์ 2024-6-4 22:29:25

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#Arty_1 {
border: 5px double #FF2079;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #FF2079 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/S9vLfmS.gif");}
</style>

<div id="Arty_1">


 

<mit style="">
Arty Diary Queen Bee </mit>

 

<style>
#Arty {
width: 800px;
border: 4px double #FF2079;
padding: 15px;
box-shadow: #FF2079 2px 2px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/GYrJz3Y.gif");}
</style>

<div id="Arty">
 <div style="text-align: left;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <img src="https://img2.pic.in.th/pic/1000007382.gif" width="566" _height="120" border="0"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">   <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          เจ้าของเรือนร่างในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นแบรนด์ดังกำลังนั่งไขว่ห้างด้วยท่าทางร้อนแรง จริตจะก้านตัวมัม แสงไฟในห้องทำงานเซนทอร์ส่องสว่างเจิดจ้ายิ่งขับผิวให้ดูเปล่งประกายออร่า ต่างจากไครอนที่นั่งท่านั่งธรรมดาบนเก้าอี้ฝั่งตรงกันข้าม <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          ดวงตาเพทายมองอย่างอ้อยอิ่ง หลังจากตัดสินใจมาดีแล้วที่ชายหนุ่มหน้าหวานจักต้องดำเนินทำพยากรณ์เดินทางสักที ปล่อยผ่านข้ามเดือน <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          รอยยิ้มหวานประดับอยู่บนใบหน้าทั้งหล่อและสวยหวาน <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เดี๊ยนมาขอคำปรึกษาเรื่องคำพยากรณ์" <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "คำพยากรณ์ของเธอ ว่ายังไงบ้าง" <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"657 บูเลอวาร์ด ยามรัตติกาล จักปกคลุมด้วยหมอกหายนะ ผู้คนสูญหาย มิทราบเหตุ มนตราเสื่อมคลาย ทุกสิ่งล้วนเห็นเป็นจริง  ความน่าสะพรึงคืบคลาน"<span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เสียงหวานเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงโทนสูงต่ำราวกับคนร้องเพลง <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เดี๊ยนต้องทำยังไงต่อ เพราะเท่าที่ทราบ เดินทางไปบ้าน 657 บูเลอวาร์ด, เมืองเวสต์ฟิลด์ รัฐนิวเจอร์ซีย์" <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "เอาอย่างนี้อาร์ตี้ มาวิเคราะห์กันทีละอย่าง" ไครอนเสนอความคิด "มนตร์บังตาบริเวณนั้นเสื่อมลง ทำให้พลเรือนที่อาศัยพบเจอสิ่งเร้นลับ และนี่แฟ้มข่าววันที่ 25 พฤษภาคม" <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          ร่างเล็กเปิดแฟ้มข่าวรายงานตรงสำนักข่าว CCN แตะนิ้วบนไฮไลน์สีแดง <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ผู้รอดชีวิตเห็นยักษ์ไซคลอปส์จำนวนหลายสิบตัวราวกับลัทธิ จับพวกเขาไปบูชายัญบางอย่างและต้มทั้งเป็น"<span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> บทสรุปของผู้สัมภาษณ์ส่งตรงโรงพยาบาลจิตเวช <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เกี่ยวข้องกับอสุรกาย ว้ายตาย งั้นคนหายก็โดนจับไปสิคะ" <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "ก็คงเป็นอย่างนั้น คำพยากรณ์ของเธอตอนนี้ ดูท่าจะไม่ง่ายอย่างที่คิดแล้วใช่ไหม ฉันแนะนำเธอไม่ได้มาก เธอต้องไปสืบหาเบาะแสเพิ่มเติมที่สถานที่เกิดเหตุเองโดยตรง" <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "ดิฉันทำคนเดียวไม่ไหว ไม่ทำแล้วได้ไหมขอยกเลิก กรี๊ด ๆๆๆ" <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ส่ายหัว อสุรกายยักษ์ไซคลอปส์น่ากลัวจะตาย ตัวก็น่าเกลียด มีลูกตาตรงหน้าผากอันเดียว ขนแขนขนลุกซู่  <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "อาร์ตี้ เธอไม่จำเป็นต้องเดินทางไปทำภารกิจคนเดียว มนตราเสื่อมคลายเธอต้องพาบุตรธิดาแห่งบ้านเฮคาที ไปซ่อมแซมมนตร์บังตาสักคน และอีกหนึ่งสมาชิกเธอเลือกได้อิสระ จะเอาพี่น้องในบ้านไปด้วยก็ดี จะได้มีคนช่วยเธอเพิ่มอีกสักคน" <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          ไอเดียบรรเจิดมากร่างเล็กอยากปรบมือดัง ๆ <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เดี๊ยนไม่เคยข้องเกี่ยวพูดคุยกับคนบ้านเฮคาที ถ้าไปขอจะยอมช่วยเหรอไครอน"<span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> สนใจแต่ตัวเองจนปล่อยผ่านคนรอบข้าง  <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "หาได้ไม่ยากโถงอาหารประจำค่ายเป็นแหล่งรวมชาวค่ายหลากหลายบ้าน ที่นั่นมีโต๊ะของแต่ละบ้าน" ไครอนเอ่ยเสียงขรึม หรี่ตามองชายหนุ่มผมแพลตินั่มบลอนด์ "หรือให้ฉันช่วยนัดคนของบ้านเฮคาทีไหม" <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          หากไปโดยไร้คนซ่อมแซ่มมนตร์บังตา แบดไอเดีย การ์เซียรู้จักชาวค่ายทุกคน ไม่ต้องพึ่งไครอนให้ช่วยนัด <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ดิฉันพอมีลู่ทางค่ะ"  <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          "สมาชิกอีกคนเธอเล็งใครไว้" ไครอนถาม <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ไฮรี่ น้องชายสุดหล๊อหล่อของเดี๊ยน"<span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ปัดตกหญิงสาวข้ามอย่างการ์เซียเรียบร้อย ยัยนั่นชอบทำให้เจอแต่เรื่องวุ่นวาย หัวจะปวด <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          ไครอนผู้หวังดีให้คำแนะนำเพิ่มเติม "ก่อนออกเดินทางทำคำพยากรณ์ ต้องฝึกเพิ่มอีกสักหน่อย ทักษะการต่อสู้เธออยู่ในระดับต่ำกว่าเกณฑ์" <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">          <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เดี๊ยนไม่ใช่พวกชอบใช้กำลัง ทักษะต่อสู้จะแย่ก็ไม่แปลก คนสวย ๆ เล็บเก๋ ๆ ถือมีดไล่ฟัน ไม่สไตล์ย่ะ"  <span style="color: rgb(53, 28, 117); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ขอคำปรึกษาไครอนเกี่ยวกับคำพยากรณ์ </div></div>
 </div></div>

Dean โพสต์ 2024-6-15 01:49:34

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2024-6-15 03:34

https://lh7-us.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXfWsNW5I1su2aTQvKXY71LVrL7VjUrRBGwtrbmHOxjvSt8_8S9p6_rkdezZMneMSVMoKRjCo_OcKNqm5b6xv-ta98ndVMEDcZbrnEotB2zctguwAdcb_pNlnmKufeH6-dPNAvPUgulqqIwxO4O-9wFLAMYa?key=mzenq2ggf8sq5LcTvxBScQ172https://lh7-us.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXfkUwnIypaw3R0dg9nDTJKr1p4toXEXlnaRYHB9-W0vZe09kCRADWgmPylDXfNfH8IMEFU7s1yo0iPjuMk_FmoiaQPlIXCxAw1U0RIX0nSwLiDL5v162UpgJEAmdqnAqsKV4fVW9Wu8eQuKabGpnVfAErE?key=mzenq2ggf8sq5LcTvxBScQการล้างแค้นของยักษ์น้ำแข็ง
            ได้ชาร้อน ๆ ความอบอุ่นจากเตาผิงและผ้าห่มหนานุ่มมาบรรเทาความหนาวค่อยดีขึ้นหน่อย เขาอยากจะซุกในห้องทำงานของคุณไครอนอยู่แบบนี้ แทบไม่อยากย่ำกรายออกไปเผชิญความหนาวอย่างสาหัสที่ด้านนอกค่าย แต่จะให้พักค้างคืนกับผู้อำนวยการที่เปลี่ยวเหงาก็ดูจะใจเกเรเกินไปนิด
            “นี่เป็นเรื่องปกติของค่ายฮาล์ฟบลัดไหม?” ดีนเอ่ยถามก่อนจะยกถ้วยชาขึ้นจิบเป็นครั้งที่สาม ด้านฝั่งปรมาจารย์เซ็นทอร์ผู้ได้ยินก็เลิกคิ้วขึ้น สีหน้าคล้ายจะพูดว่า ‘คิดมาได้ถามอะไรแบบนี้’
            “แน่นอนว่าไม่ แม้ค่ายฮาล์ฟบลัดจะเป็นพื้นที่ที่ทวยเทพจัดสรรไว้สำหรับให้เดมิก็อดได้พักพิงและฝึกฝน ทว่าฤดูกาลยังคงเป็นไปตามโลกสากลที่พวกคุณเคยอยู่” ไครอนตอบ
            ดีนเห็นว่าเลนน็อคแอบเบือนหน้าหนีเหมือนกับไม่อยากรับการเหมารวมว่า ‘พวกคุณ’ แต่เป็น ‘หมอนั่น’ คนเดียวต่างหาก
            “เมื่อสามวันก่อนคุณศิลาแห่งบ้านฮิปนอสได้พบว่ามีเรือไวกิ้งลอยลำอยู่กลางทะเลใกล้ชายหาดทางทิศเหนือหลายลำเรือ และบนเรือเหล่านั้นเต็มไปด้วยยักษ์น้ำแข็ง จากนั้นก็อย่างที่พวกคุณทราบ ค่ายถูกปกคลุมไปด้วยหิมะและความหนาวเย็นผิดฤดูกาล”
            “ยักษ์น้ำแข็ง…” เรียวคิ้วเข้มของชายหนุ่มสายเลือดโพไซดอนขมวดมุ่นเขาหากัน ดีนไม่รู้ว่าในตำนานกรีกมียักษ์น้ำแข็งหรือไม่ แต่ว่าระหว่างภารกิจเดินทางที่ลาสเวกัสไบร์ทเคยกำจัดยักษ์ที่ว่านี้ไปได้ตัวนึงจากนั้นก็ช่วยเทพโดลอสออกมาจากการคุมขัง “ยักษ์น้ำแข็งที่ว่าเนี่ยหมายถึง… ยักษ์น้ำแข็งของนอร์สจากโยธันไฮม์เหรอครับ?”
         “อย่างที่คุณกำลังสงสัย ใช่ มันคือ ยีเมียร์ ยักษ์น้ำแข็งจากตำนานนอร์ส เกรงว่ามันอาจโกรธแค้นพวกคุณที่เคยจัดการหนึ่งในพวกมันที่ลาสเวกัส”
            “เป็นงั้นไป สายเลือดรักพวกพ้องมันร้อนผ่าวว่างั้นสิ” ดีนแทบจะยกมือขึ้นเกาหัว ทั้งที่เรื่องราวทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะเทพโลกิของนอร์สเถอะที่รวมหัวกับลูกชายคิดแผนขโมยตรีศูลของเทพโพไซดอนเพื่อหลอกให้เขาปลดปล่อยคธุลฮู “หรือว่าเรื่องนี้จะมีเบื้องหลังเป็นโลกิอีก?”
            “ผมก็ไม่ทราบ ส่วนเหตุจูงใจก็เป็นเพียงการคาดเดา”
            “แล้วงี้ทำไงดีล่ะครับ ถ้าค่ายถูกปิดล้อมในสภาวะอากาศแบบนี้สักวันเสบียงต้องหมดแน่ ๆ พวกเราจัดการมันได้ไหม ว่าแต่คนที่พร้อมสู้มีใครบ้างเนี่ย?” ได้ข่าวว่าเดมิก็อดเกือบครึ่งค่ายออกไปทำภารกิจเดินทาง คนที่เหลืออยู่มีเพียงไม่กี่หยิบมือ ยิ่งที่คนต่อสู้ได้ไม่ต้องพูดถึง แทบจะนับหัวได้เลย “แล้วงี้ทางโอลิมปัสว่าไงบ้างครับ คงไม่ได้บอกว่า ‘เป็นเรื่องที่เดมิก็อดก่อขึ้นฉะนั้นจึงต้องรับมือด้วยตัวเอง’ หรอกนะ”
            แต่จะพูดแบบนี้ทั้งหมดก็ไม่ถูก ยักษ์น้ำแข็งจับตัวมินิก็อดไปขังไว้เชียวนะ! แต่จะหวังพึ่งพาพลังของเทพโดลอสโจทก์เก่า.. พึ่งพาตัวเองเสียยังจะดีกว่า
            “เสบียงอาหารคงเพียงพออยู่สักระยะเวลาหนึ่ง แต่ปล่อยให้ค่ายถูกล้อมนานวันเข้าไปไม่ดีแน่ ก่อนคุณกลับมาทางค่ายได้วางแผนกัน คุณโซเฟีย คุณเอมีเลีย คุณเอลลิส และคุณร็อกซาน่าอาสาเป็นทัพหน้า ตอนนี้ค่ายจัดเวรยามเฝ้าระวังกันอยู่ ส่วนการติดต่อหาโอลิมปัส..” ไครอนเว้นวรรคถอนหายใจ “...ทำไม่ได้ชั่วคราว ทั้งเตาไฟบูชาเทพ เครื่องสื่อสารไอริส รูปปั้นเทพเจ้า เด็ก ๆ ทุกคนลองติดต่อเทพเจ้าพ่อแม่ของพวกเขากันหมดแล้ว แต่การติดต่อสื่อสารถูกปิดกั้นทุกช่องทาง แม้แต่เครือข่ายอินเทอร์เน็ตที่บ้านเฮอร์มีสก็ใช้ไม่ได้”
         “บ้าจริง! ยักษ์น้ำแข็งมีหน่วยแฮกเกอร์หรือไงเนี่ย!”
            ประจวบกับที่คุณดีไม่อยู่ค่ายอีก นี่มันกะฉวยโอกาสไม่ให้เหลือเทพสักองค์ให้ความช่วยเหลือเด็กค่ายฮาล์ฟบลัดกันเลยหรือไงนะ
            ‘ถ้าใช้เครือข่ายไอริสได้เมื่อไร ฉันฟ้องแม็กนัส เชสแน่!’
            แต่ก็ยังดีที่อย่างน้อยก็มีคนเก่ง ๆ อยู่ค่ายให้อุ่นใจได้นิดหน่อย โซเฟีย กับเอลลิสเก่งกว่าเขาเยอะ เอมีเลียและร็อกซาน่าฝีมือก็น่าจะพอ ๆ กันกับเขา ถือว่าไม่ได้มีแต่เด็กน้อยอยู่ค่ายไปซะทั้งหมด
            “พวกมันจะลงมาจากเรือตอนไหนก็ไม่รู้สินะ..” ดีนไม่เคยปะมือกับยักษ์น้ำแข็งโดยตรงทว่าอาจกำจัดได้อย่างไม่ยากเย็นนักก็ได้มั้ง ตอนนั้นไบร์ทกับอารีแอนน์ยังสู้ชนะโดยไร้บาดแผลเลยนี่นา “งั้นถ้ามีอะไรฉุกเฉินเรียกผมได้เลยนะครับ แม้ว่าผมจะไม่ใช่คนสู้เก่งก็เถอะ…”
            ไครอนได้ฟังก็เลิกคิ้วขึ้น “คุณนี่ถ่อมตัวเสมอเลยนะ” ผู้อำนวยการกล่าวโดยละอีกประโยคว่า ‘หลีกเลี่ยงความคาดหวังของคนอื่นอยู่ตลอด’ เอาไว้ในใจ “ผมรู้ว่าพวกคุณทั้งสองเดินทางกันมาเหนื่อย ตอนนี้อยากให้พักผ่อนกันให้เต็มที่ก่อนและพร้อมแสตนบายสำหรับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน พวกคุณทั้งสองถือว่าเป็นผู้ใหญ่ อาจต้องให้คุณช่วยดูแลขวัญกำลังใจของเด็ก ๆ ในค่ายด้วย”
            “ได้เลย การปลอบคนอื่นเป็นงานถนัดของผมอยู่แล้ว ถนัดมากกว่าออกไปสู้เยอะ” ดีนรับคำส่วนเลนน็อคเงียบ หนุ่มบ้านฮาเดสคิดตรงกันข้ามทั้งหมดกับชายบ้านโพไซดอน “ถ้างั้นคงจะไม่มีอะไรเป็นพิเศษแล้วใช่ไหมครับ ถ้างั้นผมขอไปพักผ่อนตามที่คุณบอกก่อนดีกว่า”
            ดีนกระดกชาที่เหลือก้นถ้วยจนหมด จากนั้นก็วางไว้บนโต๊ะรับแขกก่อนจะขอตัวออกมาจากบ้านใหญ่โดยต้องเผชิญกับความหนาวอีกครั้ง
            .             .             .
            “เลนนี่ ของที่ซื้อมาฉันขอฝากไว้ที่นายก่อนได้ไหม?” ดีนเอ่ยปากขอร้องขณะที่กอดร่างสั่นเทาของตนเองเอาไว้
            “ก็ได้ แต่จะแวะเอาของไปส่งที่กระท่อมนายก่อนก็ได้”
            “ไม่ล่ะ ฉันยังไม่เข้าบ้าน น้องก็น่าจะไม่อยู่ด้วย” ดีนตอบก่อนจะเดินเลยกระท่อมของตัวเองจนหนุ่มบ้านฮาเดสงง “เอาไว้เจอกันใหม่นะเลนนี่ ถึงตอนนั้นค่ายคงยังไม่แตกซะก่อนนะ”
            หนุ่มบ้านโพไซดอนโบกไม้โบกมือลา จากนั้นเขาก็เดินไปที่หน้ากระท่อมสีหม่นหมายเลขยี่สิบ วันนี้พักผ่อนหาไออุ่นฮีลใจสักหน่อย แถมอาจจะต้องปลอบประโลมพ่อหนุ่มบ้านเฮคาทีคนนั้นตามที่คุณไครอนขอร้องไว้ด้วย ส่วนเจ้าไข่เหลืองเอาไว้พรุ่งนี้ค่อยไปเยี่ยมก็แล้วกัน สิงโตน้อยที่อยู่ในไข่คงไม่น้อยใจหรอกน่า
https://lh7-us.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXdmqZ0db-s3WqtnGhU9uaU-Edv5a8B3nlGvcvfndWJsm8xmGC8k9ect49tqXxOue-vrWAKg0DjCOpLpgUcha92lF9TQhGOlU9q10TqhKpFLFtS6hA2IGSthCnXFDxv_FGi9QDytEHMuGm8MZ2-NZH86ziI?key=mzenq2ggf8sq5LcTvxBScQ

Bright โพสต์ 2024-7-3 18:27:54

Alastor โพสต์ 2024-7-21 17:57:39

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#Alastor1 {
border: 15px double #8B0000;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #8B0000 10px 10px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>

<div id="Alastor1">


 

<style>
#Alastor {
width: 700px;
border: 4px double #8B0000;
padding: 15px;
box-shadow: #8B0000 2px 2px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/yNXwJjo.jpeg");}
</style>

<div id="Alastor">
 <div style="text-align: left;"> <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">กลุ่มเด็กผู้หญิงที่สวมเสื้อยืดสีส้มกันทั้งกลุ่มพาอลาสเตอร์มาพบผู้อำนวยการค่าย มองผิวเผินอย่างกับค่ายเยาวชนที่มีวัยรุ่นเป็นพลเรือนซะส่วนใหญ่ <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">อลาสเตอร์พินิจพิเคราะห์อาจเป็นเพราะเขาเรียนด้านจิตวิทยาโดยตรงอดีตจิตแพทย์ก่อนกลายเป็นผู้ป่วยเสียเอง ทำให้พอจะมองออกกราย ๆ ถึงนิสัยของคนที่เขาจะต้องคุยด้วย  <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สไตล์การแต่งห้องสะท้อนตัวตน นิสัยใจคอของเจ้าของได้ เนื่องจากความชอบ การออกแบบเป็นผลเชื่อมโยมมาจากบุคลิกภาพและสิ่งที่อยู่ในใจ เขาใช้สายตาเลื่อนมองของตกแต่ง ภาพแขวง ภาพถ่ายขาว ชั้นหนังสือไม้ฮอกกานีและอื่น ๆ ดั้งเดิมคร่ำครึ ให้อารมณ์เหมือนหลุดไปในศตวรรษที่ 15 ของยุโรป  <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“คุณเป็นเจ้าของค่าย ใช่หรือเปล่า” <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“โอ้ เปล่า ๆ ฉันไม่ใช่เจ้าของค่ายหรอกเป็นเพียงผู้อำนวยการรวมไปถึงที่ปรึกษาเท่านั้นเอง” ไครอนตอบ “สวัสดีชาวค่ายคนใหม่ ฉันไครอนยินดีต้อนรับ เธอคงจะเป็นอลาสเตอร์ เซอร์ไซลัส หลง อ๋อไม่ต้องตกใจไปทำไมฉันถึงรู้จักชื่อเธอ อลาโน่เล่าให้ฟังเรื่องของเธอหมดแล้วล่ะ เขาเองก็เคยอยู่ที่นี่มาก่อน” <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ผมยังไม่ได้ตกใจอะไรเลยครับ” <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“อลาสเตอร์ สัญลักษณ์ของนายปรากฏแล้ว” <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“สัญลักษณ์ หืมม” เงยหน้าทำมุมองศาสัญลักษณ์เทพเรืองแสงปรากฎบนหัว <span style="color: rgb(255, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ดาวแห่งความโกลาหล <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แปดลูกศรเว้นระยะเท่ากันซึ่งเล็ดลอดออกมาจากจุดศูนย์กลาง “Stars of Chaos ?” <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“เทพีเนเมซิส เทพีแห่งการล้างแค้นและการลงทัณฑ์ นายโชคดีนะที่องค์เทพีรับรองนายเป็นบุตรทันทีที่เข้ามาค่าย คนส่วนใหญ่กว่าจะได้รับการรับรอง ใช้เวลาพักใหญ่หรืออาจนานเป็นปี ๆ”  <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ยกยิ้ม “อ้อหรอ โชคดีจริง ๆ”  <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ไครอนมองรอยยิ้มกว้าง ของอลาสเตอร์บุตรแห่งเนเมซิส เป็นรอยยิ้มที่ดูไม่น่าเชื่อถือ ไม่น่าไว้วางใจ ทำให้เขารู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก “เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ฉันจะนำทางพาเธอไปบ้านพัก ที่นั่นเธอจะได้พบพี่น้องคนอื่น ๆ อีกหลายคน” <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ก่อนจะไปบ้านพักอะไรนั่น ผมเองก็มีคำถามมากมายที่อยากจะถาม คุณไครอน” อลาสเตอร์ยิ้มกว้างอีกครั้ง บรรยากาศอึดอัดชวนกระอักกระอวนเข้าแทนที่ <span style="color: rgb(152, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“แท้จริงแล้ว ผมเป็นใครกันแน่” <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ได้สิ” ไครอนพร้อมตอบคำถามทุกเรื่องแก่ชายหนุ่ม <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ทุกอย่างประเดประดังหลั่งไหลเข้ามาพร้อมกัน มันเหมือนกับเขาจะสติวิปลาสจนเก็บอาการไม่อยู่ เขาหัวเราะเสียงดังลั่นโดยไม่มีสาเหตุ <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ตัวตนของอลาสเตอร์ <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">อสุรกายไฟที่พรากชีวิตไซลัส <span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แม่ที่เคยไร้ตัวตนทอดทิ้งเขากับพี่ชาย กลับกลายเป็นทวยเทพ<span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </div></div>
 
</div></div>

Cooper โพสต์ 2024-10-27 11:03:36

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Cooper เมื่อ 2024-10-27 15:55

บทที่ 5

เด็กสาวในชุดสีส้มพาคูเปอร์เดินผ่านห้องโถงที่ประดับด้วยภาพวาดโบราณและอาวุธเก่าแก่มากมาย ก่อนจะมาหยุดที่หน้าประตูไม้แกะสลักบานหนึ่ง พวกเธอเคาะประตูเบาๆ

"เชิญเข้ามา" เสียงอบอุ่นดังมาจากด้านใน

ห้องทำงานของไครอนเต็มไปด้วยชั้นหนังสือสูงจรดเพดาน มีโต๊ะทำงานขนาดใหญ่วางอยู่กลางห้อง บนโต๊ะเต็มไปด้วยม้วนกระดาษและแผนที่โบราณ ไครอนในร่างเซนทอร์ยืนอยู่ข้างหน้าต่างบานใหญ่ที่มองเห็นวิวทั้งค่าย

"ยินดีต้อนรับสู่ค่ายฮาล์ฟบลัด คูเปอร์" ไครอนหันมายิ้มให้ "ขอบคุณมากจ้ะ" เขาพยักหน้าให้กับเด็กสาวกลุ่มนั้น พวกเธอยิ้มรับก่อนจะออกจากห้องไป

"นั่งลงก่อนสิ" ไครอนชี้ไปที่เก้าอี้ไม้หน้าโต๊ะทำงาน "เมื่อครู่เจคมาเล่าให้ฉันฟังคร่าวๆ ก่อนจะไป แล้วถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น... การเดินทางของเธอคงไม่ง่ายเลย"

ขณะที่คูเปอร์กำลังจะเอ่ยปาก จู่ๆ แสงสีเงินสว่างจ้าก็ปรากฏเหนือศีรษะของเขา เป็นภาพนกฮูก
"นกฮูกเป็นสัญลักษณ์ของอะธีน่า" ไครอนอธิบาย "มันแทนปัญญา การมองเห็นความจริง และความสามารถในการมองทะลุความมืด "

"อะธีน่า..." ไครอนพึมพำ

"ขอต้อนรับ คูเปอร์ โจนส์ บุตรแห่งอะธีน่า เทพีแห่งปัญญา"

ไครอนเดินมาหยุดที่หน้าต่างบานใหญ่ แสงตะวันยามเช้าสาดส่องลงมาทอประกายบนขนม้าสีน้ำตาลเข้ม

"อะธีน่า..." เขาเอ่ยช้าๆ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเคารพ "หนึ่งในเทพีที่ทรงพลังที่สุดแห่งโอลิมปัส ธิดาผู้ถือกำเนิดจากพระเศียรของซุส ราชาแห่งเทพ"

เขาหันมาสบตาคูเปอร์ "นางเป็นที่รู้จักในฐานะเทพีแห่งปัญญาและยุทธศาสตร์ แต่อำนาจของนางนั้นลึกซึ้งยิ่งกว่านั้น... นางคือผู้พิทักษ์แห่งอารยธรรม ผู้ประทานความรู้และศิลปะให้แก่มนุษย์ ทั้งการทอผ้า การแกะสลัก การประดิษฐ์เครื่องมือ และที่สำคัญที่สุดศาสตร์แห่งการรบที่ชาญฉลาด"

ไครอนเดินกลับมาที่โต๊ะ หยิบโล่เงินเก่าแก่ที่แขวนอยู่บนผนังลงมา บนโล่สลักภาพเมดูซ่าที่ดูมีชีวิต "เอจิสนี่เอง คือสัญลักษณ์แห่งอำนาจของนาง โล่ที่ไม่มีอาวุธใดสามารถทำลายได้ และบนนั้นคือศีรษะของเมดูซ่า ที่เพอร์ซีอุสมอบให้นางหลังจากปราบเมดูซ่าสำเร็จ ด้วยความช่วยเหลือจากนาง"

เขาวางโล่ลงอย่างทะนุถนอม "แต่อาวุธที่ทรงพลังที่สุดของอะธีน่า ไม่ใช่โล่หรือหอก... แต่เป็นปัญญา นางไม่เคยพ่ายแพ้ในสงคราม เพราะนางรู้ว่าสงครามที่แท้จริงนั้นชนะกันด้วยกลยุทธ์ ไม่ใช่กำลัง"

ไครอนหยุดชั่วครู่ มองคูเปอร์อย่างพินิจ "และนั่นคือของขวัญที่นางมอบให้บุตรของนาง... ความสามารถในการมองเห็นสิ่งที่คนอื่นมองข้าม เข้าใจในสิ่งที่ซ่อนเร้น และคิดค้นวิธีการที่สร้างสรรค์ในการแก้ปัญหา "

คูเปอร์รู้สึกถึงความอบอุ่นแผ่ซ่านในอก ความภาคภูมิใจและความสงสัยผสมปนเปกัน

"และอีกอย่างหนึ่ง..." ไครอนยิ้มบางๆ "นกฮูกที่มักจะบินวนเวียนแถวบ้านเธอ... นั่นก็เป็นสัญลักษณ์ของนางเช่นกัน นางคอยส่งพวกมันมาดูแลเธอมาโดยตลอด แม้เธอจะยังไม่รู้ตัวก็ตาม"

คูเปอร์ฟังอย่างตั้งใจ ก่อนจะเอ่ยถามคำถามที่อัดอั้นในใจ "แต่ถ้าพระองค์ทรงยิ่งใหญ่และทรงพลังขนาดนั้น ทำไมผมถึงต้องเผชิญกับสัตว์ประหลาดพวกนั้นตามลำพัง? ทำไมแม่ถึงไม่..." เสียงของเขาสั่นเครือ "ไม่สามารถช่วยผมได้เลย?"

ไครอนถอนหายใจเบาๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความเห็นอกเห็นใจ "มีกฎโบราณ คูเปอร์ กฎที่แม้แต่เทพเจ้าก็ต้องเคารพ พวกพระองค์ไม่สามารถเข้าแทรกแซงชีวิตของลูกๆ โดยตรงได้ นั่นเป็นเหตุผลที่ค่ายนี้ถึงมีอยู่ เป็นที่ที่พวกเราจะปกป้องและฝึกฝนลูกครึ่งเทพให้สามารถปกป้องตัวเองได้"

"แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าพระองค์ไม่ห่วงใยเธอ" ไครอนชี้ไปที่สัญลักษณ์เหนือศีรษะที่เพิ่งจางหายไป "การอ้างสิทธิ์ในตัวเธอเร็วขนาดนี้ เป็นสัญญาณที่ชัดเจน และพรสวรรค์ที่เธอมี... ความเฉลียวฉลาด ทักษะงานช่าง งานฝีมือ ความสามารถในการแก้ปัญหา ทั้งหมดนั่นคือของขวัญจากพระองค์"

"สัตว์ประหลาดพวกนั้นคอยไล่ล่าลูกครึ่งเทพเพราะกลิ่นของเรา" ไครอนอธิบายต่อ "ยิ่งเธอมีพลังมากเท่าไหร่ พวกมันก็ยิ่งได้กลิ่นชัดเจนขึ้นเท่านั้น นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมเธอถึงเริ่มเห็นพวกมันมากขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะหลังจากที่พลังของเธอเริ่มตื่นตัว"

คูเปอร์นั่งนิ่ง พยายามทำความเข้าใจทุกอย่าง ไครอนยิ้มให้กำลังใจ "ที่นี่เธอจะได้เรียนรู้ที่จะใช้พลังของตัวเอง ได้พบพี่น้องที่เข้าใจเธอ และที่สำคัญ... ได้เรียนรู้ว่าการเป็นลูกของอะธีน่าหมายถึงอะไร”

คูเปอร์มองภาพนั้นตาค้าง ความรู้สึกอบอุ่นและคุ้นเคยแผ่ซ่านในอก ราวกับมีอะไรบางอย่างที่หายไปได้กลับคืนมา

ไครอนลุกขึ้นยืน เขาเดินไปที่ตู้ไม้มุมห้องและหยิบเสื้อยืดสีส้มออกมา "นี่คือเสื้อค่ายของเธอ" เขายื่นให้คูเปอร์ "และตอนนี้กระท่อมที่ 6 จะเป็นบ้านใหม่ของเธอ... บ้านของลูกๆ เทพีอะธีน่า"

"ผมจะ..." คูเปอร์กำเสื้อแน่น

"ฉันรู้ว่าทุกอย่างอาจจะดูเร็วและสับสนไปหน่อย" ไครอนวางมือบนบ่าของเขา "แต่เธอปลอดภัยแล้ว และนี่คือที่ที่เธอควรจะอยู่ ให้เวลาตัวเองได้ทำความเข้าใจทีละเรื่อง เดี๋ยวฉันจะบอกทางไปบ้านพักหมายเลข 6 ”
เมื่อฟังจบชายหนุ่มก็ขอตัวออกจากเดินจากห้องและไปยัง cabin 6 บ้านหลังใหม่ของเขา ที่ดูเหมือนว่าเขาน่าจะได้อยู่ที่นี่ไปอีกพักใหญ่ ๆ

Laura โพสต์ 2024-11-10 17:27:40

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Laura เมื่อ 2024-11-10 17:30 
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
 .blx-box {
 margin: 0 auto;
 max-width: 650px;
 border-radius: 10px;
 background: #fff;
 color: #000;
 box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
 }
 .blx-box-text {
 padding: 20px;
 font-family: Arial, sans-serif;
 }
 .blx-box-image-box {
 background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
 width: fit-content;
 padding: 8px 20px;
 border-radius: 100px;
 }
 .blx-box-image {
 height: 150px;
 padding: 20px;
 border-radius: 10px 10px 0 0;
 font-weight: bold;
 font-size: 14px;
 color: rgb(51, 51, 51);
 }
 .blx-box-image-avatar {
 width: 40px;
 height: 40px;
 border-radius: 50%;
 display: inline-block;
 vertical-align: middle;
 margin-right: 12px;
 }
 .blx-box-image-container {
 position: relative;
 height: 250px;
 background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
 border-radius: 10px 10px 0 0;
 -webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
 box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
 }
 .blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
 position: absolute;
 bottom: 10px;
 left: 20px;
 z-index: 10;
 }
</style>

<div class="blx-box">
<div class="blx-box-image-container">
 <div class="blx-box-image-avatar"> </div>
</div>
<div class="blx-box-text">
 <h2 style="text-align: right;">  ห้องทำงานไครอน , บ้านใหญ่</h2><div> </div><div>เด็กสาวเดินขึ้นมาที่ห้องที่เขาบอก ก่อนจะเปิดประตูบางใหญ่เข้าไปและค่อยๆปิดประตูลง เธอที่หันมองประตูที่ปิดลงจนสนิทเเล้ว ภายในห้องนี้ดูดีใช้ได้เลย เรียบๆ เเต่ดูหรูหราพอตัว เหมือนอยู่บ้านแบบนั้น บรรยากาศที่นี้ดูจะอบอุ่นทำให้รู้สึกปลอดภัย ตรงหน้าของเธอมีชายวัยกลางคนนั่งอยู่</div><div> </div><div>" สวัสดีค่ะ " เธอกล่าวทักทายก่อน ตอนนี้กระเป๋าของต่างๆถูกจัดวางลง</div><div> </div><div>" คือคนข้างนอก เขาบอกให้หนูเข้ามาที่นี้หนะ " เธอรีบบอกก่อนจะชี้ไปทางหลังของตัวเอง แบบไม่เข้าใจเท่าไร</div><div> </div><div>" อืม "</div><div> </div><div>คำตอบรับของอีกฝ่ายที่ตอบเเค่ อืม ทำเอาเธอรู้สึกเเปลกๆ ตอนนี้เด็กสาวก็คืองงไปหมดนี้อะไรกัน </div><div> </div><div>" แล้วหนูชื่ออะไร มาที่นี้ยังไงหละ " </div><div> </div><div>เสียงสุขุมถามเด็กสาวที่ตอนนี้อยากถอยจนหลังติดประตูแล้ว จากบรรยากาศก่อนหน้าตอนนี้เธอรู้สึกว่ามันอุ่นจนร้อนเลย</div><div> </div><div>" ชื่อ ค่ะ ชื่อลอร์ร่าค่ะ " เธอรีบเเนะนำตัว " เรียก ร่า ก็ได้นะคะ ร่ามาจากสเปนค่ะ เเต่เรื่องมายังไง... ตามสภาพเลยค่ะ " เธอบอกหลังจากนั้นก็กระเเอมเบาๆ เเบบว่าไม่อยากเล่าจนหมดนั้นหละเรื่องของเรื่องมันยาวมากเลยมากกว่าเอาเป็นว่าให้อีกฝ่ายรู้เท่านี้หละน่าจะพอแล้ว</div><div> </div><div>" ก่อนหน้านี้มีคนบอกให้ร่ามาที่นี้จากโรคสมาธิสั้นชอบเห็นอะไรแปลกๆ ที่บ้านบอกว่าร่าจินตนาการล้ำเลิศหนะคะ " เธอรีบบอกต่อก่อนจะยิ้มเเห้งๆให้อีกฝ่ายไป เอาจริงๆเริ่มคิดว่าที่นี้เป็นโรงพยาบาลรักษา แล้วลุงคนนี้เป็นหมอแล้วนะ</div><div> </div><div>" ไม่หรอก หนูไม่ได้สมาธิสั้นหรอก มา...มาตรงนี้ " อีกฝ่ายกวักมือเรียก ก่อนจะหยิบอะไรออกมา เเล้วส่งให้เด็กสาว</div><div> </div><div>" อันนี้ให้หนูหรอ " เธอถามทวนอีกครั้ง มองไปที่ของมันคือเสื้อค่าย</div><div> </div><div>" ขอบคุณนะคะ " เธอรับมาแบบงงงง " แล้วมันหมายความยังไงคะว่าไม่หรอก หรือว่าคุณก็เป็น " เธอหันไปถามอีกฝ่าย</div><div> </div><div>" เดี๋ยวหนูจะรู้ ยินดีต้อนรับสู่ค่ายฮาล์ฟบลัด " อีกฝ่ายกว่าอีกครั้งด้วน้ำเสียที่อบอุ่น </div><div> </div><div>เเต่เด็กสาวก็ไม่ยังไม่เข้าใจอยู่ดี เธอตอนนี้เครื่องหมายคำถามเต็มหัวไปหมดเลย</div><div> </div><div>" นี้หนูต้องไปไหนต่อนะคะ " เธอถือเสื้อและหยิบของถามอีก่ายดูซิจะส่เธอไปไหนอีกหละ</div><div> </div><div>" ไปบ้าน เฮอร์มีส "</div><div> </div><div>คำของอีกฝ่ายทำเอาลอร์ร่างงเข้าไปอีกเพราะมันบ้านอะไรนะ ทำไมชื่อยากจังเลย ที่นี้แปลกจริงๆด้วย</div><div> </div><div>" ค่ะ ... ขอบคุณนะคะ " เธอที่แบบไม่อยากถามอะไรเเล้ว ตอบรับเงียบๆ ก่อนจะเดินออกไปทั้งงงงงนั้นหละ</div>

</div>
</div>

Laura โพสต์ 2024-11-11 12:07:25

Sebastian โพสต์ 2024-11-11 15:46:53

หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 [8] 9 10 11 12 13

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver