Enter Camp › บริเวณรอบค่ายฮาล์ฟบลัด › [ทางเข้าค่าย] ประตูค่าย

Paige โพสต์ 2025-2-9 18:00:00

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Sarabun:wght@400;600&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<div style="width: 70%; margin: auto; background: rgb(0, 0, 0); border-radius: 5px; box-sizing: border-box; border-width: 2px; border-style: solid; border-image: linear-gradient(transparent, transparent, rgb(9, 57, 86), rgb(5, 30, 37)) 1 / 1 / 0 stretch;">
<div style="color: rgb(250, 250, 250); font-family: Sarabun, sans-serif; width: 100%; height: 750px; margin: auto; background: url(&quot;https://i.imgur.com/bMy1oMr.jpeg&quot;) center top / cover; mask-image: -webkit-gradient(linear, 50% 20%, 50% 100%, from(rgb(0, 0, 0)), to(rgba(0, 0, 0, 0)));"></div>
<div style="width: 80%; margin: auto; text-align: justify;">
<div style="color: rgb(250, 250, 250); width: 80%; height: auto; margin: auto; text-align: center; transform: translate(10px, -25px); font-style: italic;"><font face="Sriracha" style="" size="7">Paige Yoo</font></div>
<div style="font-family: Sarabun, sans-serif; width: 100%; height: auto; padding-bottom: 50px; text-indent: 50px;"><br><font color="#fafafa" style="font-size: medium;">ใบหน้าของเพจหันกลับมามองยังชายหนุ่มที่เธอรักมากที่สุด และมีเขาเพียงคนเดียวตั้งแต่เกิดมา เธอยังคงรู้สึกโหวงเหวงอยู่ในใจ แม้ว่าจะไม่อยากจากเขาไปไหน แต่การที่แทจุนหรือพ่อของเธอยืนกรานจะให้ลูกสาวที่เขารักได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขนั้น จึงจำต้องส่งเพจไปยังค่ายฮาร์ฟบลัดให้เร็วที่สุด </font><br><br><font color="#9932cc" style="" size="4"><b style="">“หนูจะรีบกลับมานะคะ!” </b></font><br><br><font color="#fafafa" style="font-size: medium;">กล่าวบอกพร้อมกับโบกมือลา ดวงตาปริ่มไปด้วยน้ำตา หญิงสาวปาดมันลวก ๆ แล้วหมุนตัวกลับอย่างรวดเร็ว ไม่เช่นนั้นเธอคงไม่สามารถเดินไปออกจากตรงนั้นได้อย่างแน่นอน
</font><br><br><font color="#fafafa" style="font-size: medium;">เครื่องบินลำใหญ่เคลื่อนตัวจากลานบินขึ้นสู่ท้องฟ้า เพจผินมองไปยังนอกหน้าต่าง แม้ว่าจะเคยเดินทางไปนอกประเทศอยู่บ้าง แต่ครั้งนี้กลับไม่มีใครข้างกาย เสียงหัวเราะหรือพูดคุยของเธอกับพ่อยังคงเป็นภาพในความทรงจำ เปลือกตาหลับลงแล้วปล่อยใจไปกับความคิด </font><br><br><font color="#fafafa" style="font-size: medium;">ใช้เวลานานกว่าที่คิด เพจหยิบหนังสือที่พ่อของเธอให้ไว้ก่อนจะออกเดินทาง เธอจมไปกับหน้ากระดาษ จนกระทั่งเสียงของกัปตันบอกกล่าวถึงการเดินทางสิ้นสุดลง
</font><br><br><font color="#708090" style="font-size: medium;"><b>“ใช่เพจ ยู รึเปล่า?”</b></font><font color="#fafafa" style="font-size: medium;"> เสียงของชายหนุ่มแปลกหน้า ทำให้เจ้าของชื่อต้องหันไปยามที่ลากกระเป๋าออกมาจากสนามบิน เธอพยักหน้าด้วยความแปลกใจ แต่ก็ไม่ประหลาดใจเท่าไหร่นัก เพราะพ่อของเธอได้บอกไว้แล้วว่า จะมีคนมารับเธอไปยังค่ายตั้งแต่สนามบิน
</font><br><br><b style="font-size: medium;"><font color="#9932cc">“เราจะไปค่าย เอ่อ .. ฮาล์ฟบลัด ถูกไหมคะ?” </font></b><font color="#fafafa" style="font-size: medium;">กล่าวขึ้นขณะที่กำลังเดินชายหนุ่มคนดังกล่าวไปยังยานพาหนะของเขา
</font><br><br><b style="font-size: medium;"><font color="#708090">“ใช่ ถ้าเธอไปถึงที่นั่นแล้วก็จะรู้อะไรมากขึ้นเองนั่นแหละ ฉันมาทำหน้าที่เพียงแค่ส่งให้ถึงค่ายอย่างปลอดภัยก็เท่านั้น”</font></b><font color="#fafafa" style="font-size: medium;"> สิ้นเสียงของเขา ความเงียบภายในรถก็ปกคลุมไปทั่วชั่วโมงของการเดินทาง เพจไม่ใช่คนอยากรู้อยากเห็น บางทีเธอคงต้องตามหาคำตอบด้วยตัวเอง จึงปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างนั้น </font><br><br><font size="3" style="color: rgb(250, 250, 250);">กระทั่งรถของเขามาหยุดอยู่หน้าประตูโค้งที่สร้างจากหินสีขาว สลักตัวอักษรภาษาโบราณปรากฏอยู่บนนั้น และแน่นอนว่าเพจอ่านมันได้ว่า </font><b style=""><font size="4" style="" color="#c0c0c0">“ค่ายฮาล์ฟบลัด”
</font></b><br><br><font style="font-size: medium;" color="#708090"><b style="">“ถึงแล้วล่ะ เข้าไปแล้วก็อย่าลืมไปที่บ้านใหญ่ก่อนล่ะ ไครอน จะบอกเธอทุกอย่างเอง แล้วก็ – ขอให้โชคดีนะ เพจ ยู”
</b></font><br><br><font style="font-size: medium;"><b style=""><font color="#9932cc">“ขอบคุณที่มาส่งนะคะ ฉันจะทำให้เต็มที่เลยค่ะ”</font></b><font color="#fafafa"> หญิงสาวกล่าวแล้วหอบสัมภาระของตนลงจากรถแล้วโค้งตัว ก่อนที่รถคันนั้นจะขับออกไปจนลับตา
</font></font><br><br><font color="#fafafa" style="font-size: medium;">หญิงสาวยืนมองป้ายชื่อค่ายอยู่ครู่หนึ่ สถานที่ที่รวมลูกเหล่าครึ่งเทพเจ้าจากในตำนานที่เธอเคยอ่านในหนังสือ ตอนนี้เธอกำลังยืนอยู่ตรงหน้ามัน ริมฝีปากบางเม้มลงด้วยความประหม่า เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วก้าวเดินต่อไปเพื่อผ่านเข้าไปยังด้านใน กลุ่มผู้คนต่างหันมามอง ยิ่งทำให้เธอรู้สึกประหม่าขึ้นไปอีกหลายเท่า </font><br><br><font style="font-size: medium;"><b style=""><font color="#fffacd">“เฮ้! เธอมาใหม่งั้นหรอ?”</font></b><font color="#fafafa"> เสียงของรุ่นพี่คนนึงทักขึ้น </font></font><br><br><font style="font-size: medium;"><b style=""><font color="#9932cc">“ใช่ค่ะ เพจ ยู ค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ”</font></b><font color="#fafafa"> กล่าวแนะนำตัวแล้วโค้งตัวอย่างสุภาพ
</font></font><br><br><font style="font-size: medium;" color="#fffacd"><b style="">“ยินดีต้อนรับเข้าสู่ค่ายของเรานะ เพจ เธอรีบไปที่บ้านใหญ่ก่อนสิ อยู่ตรงนั้นน่ะ”
</b></font><br><br><font style="font-size: medium;"><b style=""><font color="#9932cc">“ขอบคุณนะคะ จะไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ”</font></b><font color="#fafafa"> รอยยิ้มคลี่ออกพร้อมกับเดินทางไปตามคำบอกทันที<br><br></font></font></div></div>
</div>

Ertah โพสต์ 2025-2-9 21:03:39

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ertah เมื่อ 2025-2-9 21:54 <br /><br /><center><link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/5lgsdrqw7ogqqccdgf9gr/antifragile.css?rlkey=g7qv1ca4t1zxymsnoeemwctp6&amp;dl=0" rel="stylesheet"><div id="rr_anti-fragile" style="--width: 750px;--img-size: 100px;--accent: #d7c56e;--bg-color: #212121;--title-color: #000000;--text-color: #dedede;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtxt"><div class="rheader"><div class="rtitle">ERTAH BROWN</div></div>
<font face="TH SarabunPSK"><p><b><span style="font-size:20.0pt;">ประตูค่าย</span></b><b><span style="font-size:16.0pt;"><br>
Feb, 9, 2025 | 6.00PM</span></b><span style="font-size:16.0pt;"></span></p><br>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เดินทางออกมาจากโรงแรมแถวท่าอากาศยานโดยรถยนต์ของทางบ้านบราวน์ที่คอยดูแลเธอเป็นอย่างดี
การเดินทางไปยังสถานที่ที่พวกเธอต้องการจะไปนั้นดูเหมือนว่าจะไม่ได้ใช้เวลานานเสียเท่าไหร่</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เออต้าที่ไม่ได้ต้องการไปเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
มีแต่เพียงเหตุผลที่ถือมาด้วยเท่านั้นในการไปที่ค่ายซึ่งเธอไม่รู้จัก
ข้อมูลที่มีในมือก็ไม่ได้มากมายเท่าไหร่ รู้แต่เพียงว่าสถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ที่มีคนแบบเธอ
ไม่สิ... สถานที่ที่ลูกครึ่งเทพองค์ต่าง ๆ รวมตัวกันอยู่ที่นั่น ที่นั่นปลอดภัย
ไม่มีอสูรกายอย่างที่เธอเจอมาตลอดหลายปีมาทำร้ายได้อย่างแน่นอน
นั่นคือสิ่งที่เธอรับรู้ว่า แต่ถามว่าเออต้าต้องการรู้เพียงเท่านี้หรือไม่
คงจะต้องตอบเลยว่า ไม่</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;</span>ค่ายแห่งนั้นจะกลายเป็นสถานที่ที่ราวกับบ้านหลังที่สองของเธอ
เพราะดูแล้วเธอคงจะต้องไปพัฒนาตัวเองและใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นนานเลย
ในเมื่อสถานการณ์ข้างนอกมันเป็นเช่นนี้ คงยากถ้าจะให้มันเป็นการเข้าค่ายฤดูร้อนในช่วงระยะเวลาหนึ่งแล้วจึงสามารถกลับบ้านได้
เธอว่ามันจะต้องไม่ใช่อย่างนั้นแน่</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#fffacd">“
คุณเซเทอร์ ฉันถามอะไรหน่อยสิ ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp;</span>หลังจากที่ความเงียบกลืนกินบรรยากาศภายในรถคันหรูนี่มาสักพักแล้ว
ในที่สุดเสียงหวานของเออต้าก็เอ่ยขึ้นมาทำลายความเงียบนั่นด้วยคำถามที่เธอต้องการจะรู้มากกว่านี้
เซเทอร์ที่นั่งอยู่เบาะข้างเธอนั่นหันมามองด้วยแววตาสงสัย ท่าทางของเขาไม่ได้ดูตระหนกหรือแปลกใจอะไรเลย
หรือว่าเจะคาดเดาได้อยู่แล้วว่าเด็กสาวคนนี้จะต้องเอ่ยถามอะไรสักอย่างออกมาอย่างแน่นอน
คงจะเป็นแบบนั้นแน่</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#ff8c00">“
ว่าอย่างไรล่ะ อยากรู้เรื่องอะไร? ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>จากคำพูดของเขาก็ชัดเจนอยู่แล้ว
เขารู้ว่าเธอมีเรื่องที่อยากรู้ ถ้าอย่างนั้น
เออต้าก็ไม่จำเป็นที่จะต้องอ้อมค้อมอะไรอีก</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#fffacd">“
ฉันอยากรู้ว่าที่นั่น ที่ค่ายฮาล์ฟบลัดที่คุณเคยคุยกับคุณแม่เอาไว้น่ะ มันเป็นอย่างไรหรอ?
”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เข้าประเด็นไปในทันที
ใบหน้าน่ารักของเออต้าประดับความสงสัยเอาไว้เสียเต็มประดาพร้อมทั้งนั้นเลื่อนสายตาไปมองยังเซเทอร์ตนนั้นอีกด้วย
เธอหวังว่าจะได้รับคำตอบที่ต้องการ อย่างน้อยให้มันได้มาเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่อยากให้เธอได้ก้าวเข้าไปมากกว่าเหตุผลของคุณแม่ที่ต้องการให้เธอได้ปลอดภัยบ้าง
เหตุผลที่จะทำให้เธอสามารถใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นได้โดยไม่ต้องคิดถึงชีวิตที่บ้านซึ่งอยู่มาร่วมยี่สิบปี
ถึงจะยังไม่สามารถทำได้ในตอนนี้
แต่ก็เชื่อว่าสักวันมันก็คงจะกลายเป้นสิ่งหนึ่งในชีวิตที่เลี่ยงไม่ได้
อยากสิ่งที่เธอได้รับมาจากพ่อที่ยังไม่เคยเห็นตัวตนนั่นแหล่ะ</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#ff8c00">“
เข้าไปเดี๋ยวก็รู้เอง มันดีกว่าสภาพที่เธออยู่แบบนี้แน่นอนล่ะ ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เซเทอร์ตนนั้นเอ่ยออกมาด้วยที่ไม่ได้หันมามองใบหน้าของเด็กสาวคนนี้เลยด้วยซ้ำ
นั่นทำให้เออต้าที่ตั้งใจฟังคำตอบขมวดคิ้วในทันที ใบหน้าที่ปั้นมาอย่างน่ารักโดยธรรมชาติ
ยู่เข้าหากันและบึ้งตึงในทันที ที่ขนาดเธอเอ่ยถามไปดี ๆ แล้ว ยังได้รับคำตอบที่ไม่ได้ต่างจากที่คุณแม่ได้บอกเอาไว้เลย
หรือว่าที่จริงแล้วที่นั่นมีเพียงเท่านั้นแล้วจริง ๆ</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#fffacd">“
คุณไม่คิดจะบอกอะไรกับฉันมากกว่านี้เลยรึยังไง ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เสียงหวานของเออต้าเอ่ยสวนกลับไปในทันทีก่อนที่เสียงถอนหายใจยาวเหยียดนั่นจะดังออกมา
มันดังกว่าเสียงที่เธอเอ่ยคำถามพวกนั้นเสียอีก บอกถึงอารมณ์ไม่พอใจในตอนนี้ของเธอได้เป็นอย่างดี</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#fffacd">“
แล้ว... พ่อของฉันล่ะ? เรื่องนี้คุณจะตอบได้ไหม? ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>ความอยากรู้อยากเห็นของเออต้าไม่มีที่สิ้นสุด
และเซเทอร์คนนี้ก็น่าจะรู้มาได้สักระยะแล้วหลังจากที่คอยเข้ามาช่วยเหลือดูแล
เธอยังคงเอ่ยถามคำถามต่อไป จากเรื่องค่าย กลายเมาเป็นเรื่องของพ่อผู้ให้กำเนิด
ซึ่งน่าจะเป็นเรื่องที่ยากจะพูดมากกว่าเรื่องค่ายเสียอีก และพูดไปที่นี่ คนขับรถที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรก็น่าจะ...
รับรู้อะไรแปลก ๆ ไปด้วยก็ได้ เขาจึงเลือกที่จะไม่เอ่ยอะไรออกไปราวกับไม่ได้ยินคำถามนั้น</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เออต้ารออยู่สักระยะ
ดูแล้วว่าคงไม่ได้คำตอบอะไรกลับมาแน่ เสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง
คราวนี้เธอเหนื่อยใจจริง ๆ แล้ว ถามอะไรไปก็ไม่ได้คำตอบกลับมาเลยจริง ๆ สงสัยว่าเธอจะต้องพึ่งพาตนเองทั้งหมดจริง
ๆ แบบนี้มันจะเกินไปหน่อยแล้ว</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<div><span style="font-size:16.0pt;">&nbsp;</span></div>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เวลาผ่านไปเรื่อย
ๆ แต่หากไร้ซึ่งความเงียบอย่างที่เป็นมาก่อนหน้านี้
ความเงียบถูกเสียงฮัมเพลงแสนไพเราะของเออต้ากลบไปตลอดทั้งเส้นทาง มีทั้งเพลงที่คุ้นหู
เพลงโปรดของคุณแม่ และ.. เพราะที่เธอเคยแต่งเองเอาไว้ด้วย
มันทำให้รอยยิ้มพระอาทิตย์ของเออต้าฉายขึ้นมาได้อีกครั้ง
ราวกับว่าเรื่องที่น่าปวดหัวก่อนหน้านี้มันไม่ได้เกิดขึ้นเลย
และจมอยู่ในโลกของตัวเอง ไร้ซึ่งความสนใจใครอีก
ทั้งเซเทอร์และคนขับรถที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาขับรถออย่างระมัดระวังตามที่เซเทอร์เอ่ยนำ</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<div><span style="font-size:16.0pt;">&nbsp;</span></div>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>จนกระทั่งมาถึงที่หมาย
สถานที่แห่งนี้ดูเงียบสงัด แต่ก็มีความรู้สึกอันตรายอยู่ในที คงเป็นเพราะเวลาในตอนนี้เป้นเวลาที่พระอาทิตย์ใกล้ตกเต็มทีแล้ว
ยิ่งดึก.. ยิ่งอันตราย นั่นคือสิ่งที่เธอรับรู้มา</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เสียงเพลงของเออต้าถูกกลืนลงลำคอไปพร้อมกับดวงตากลมโตของเธอที่เลื่อนมองไปนอกรถคันหรู
คนขับรถมาส่งได้เพียงเท่านี้จริง ๆ ตามที่เซเทอร์เคยบอกเอาไว้ว่า
หลังจากนี้เป็นหน้าที่ของเธอที่จะต้องเดินทางเข้าไปด้วยตัวเอง
เขามาส่งเธออย่างปลอดภัยได้เพียงหน้าประตูเท่านั้น</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#fffacd">“
ถึงแล้วใช่ไหม? แล้วฉันจะต้องไปเองต่อ? ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เออต้าเอ่ยถามขึ้นมาพร้อมกับใบหน้าน่ารักที่ฉาบความสงสัยเอาไว้อีกครั้ง
และคำตอบที่ได้ก็เป็นการพยยักหน้าจากเซเทอร์ตนนั้นอีกครั้ง เขาดูเป้นคนประหยัดคำพูดมากเมื่อกระทั่งในช่วงเวลาที่ดูอันตรายแบบนี้
จึงทำให้เธอถอนหายใจออกมาอีกครั้งแล้วคว้าสัมภาระของเธอลงจากรถคันหรูไป</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>ขายาวของเออต้าเดินต่อไปยังประตูทางเข้าที่ดูเหมือนว่า..
มันจะไม่ได้หรูหราอย่างที่คิด อักษรที่สลักไว้นั่นก็แปลก ๆ
แต่ว่ามันกลับเป็นสิ่งที่เธอสามารถอ่านออกได้ในทันที มันคือชื่อค่ายที่เธอได้ยินกรอกหูมาตลอด
และเป็นสถานที่ที่เธอจะต้องใช้ชีวิตอยู่ต่อจากนี้ไป ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไหร่</span></p>
<br>
<div><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span></span><span style="font-size:16.0pt;"><b><i>‘<span>ค่ายฮาล์ฟบลัด</span>’</i></b></span></div>

<div><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span></span></div>

<div><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><span><font color="#ff8c00">“ ฉันมาส่งได้เท่านี้ ดูแลตัวเองให้ดี ”</font></span></span></div>

<div><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp;</span>เซเทอร์ตนนั้นที่เดินตามหลังมาเอ่ยพร้อมกับรอยยิ้มบางราวกับเป็นการให้กำลังใจเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่เธอจะต้องเข้าไปผจญโชคด้วยตัวเอง</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></div>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#fffacd">“
รู้แล้วล่ะน่า ดูแลครอบครัวของฉันด้วย ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>ใบหน้าน่ารักของเออต้ายังคงมีแววบึ้งตึงอยู่บ้าง
แต่สุดท้ายแล้วรอยยิ้มพระอาทิตย์ของเธอก็ได้ฉายออกมาให้กับเซเทอร์ตนนั้นอย่างสดใส
ก่อนที่ใบหน้าจะหันกลับไปมองที่ประตูและเดินเข้าไปด้วยความตื่นเต้นที่เริ่มก่อนนตัวขึ้นมา</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><i>สถานที่แห่งนี้จะกลายเป็นอีกที่ที่เธอจะต้องใช้ชีวิต
...มันจะเป็นอย่างไรนะ</i></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<div><span style="font-size:16.0pt;">&nbsp;</span></div>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><span>ทันทีที่ขายาวก้าวพ้นประตูค่ายแห่งนี้เข้าไปแล้ว สายตาหลายคู่ก็จับจ้องมาที่ร่างสูงโปร่งของหญิงสาว
ใบหน้าน่ารักที่แฝงความตื่นเต้นเอาไว้ชะงักไปเล็กน้อย
ก่อนที่รอยยิ้มพระอาทิตย์ของเธอจะฉายออกมาอย่างเป็นมิตรพร้อมคำทักทาย</span></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;<font color="#fffacd"> </font><font color="#fffacd">“
สวัสดีค่ะ ฉันเพิ่งมาใหม่ เอ่อ... แล้วฉันจะต้องไปที่ไหนต่อหรอคะ? ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>คำถามของเออต้าไม่ได้เฉพาะเจาะจงกับใครเลย
เธอคิดว่าคงไม่มีใครมาตอบด้วยซ้ำ แต่หากมีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาหา
ดูท่าทางแล้วน่าจะอายุน้อยกว่าเธอเสียอีก มือของเขาผายไปทางบ้านหลังหนึ่ง
พาให้ดวงตาของเธอเลื่อนไปมองตาม</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#f5deb3">“
ไปที่นั่นก่อนครับ ที่บ้านใหญ่ ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เด็กหนุ่มผิวสีเข้มเอ่ยตอบเธอมาเพียงเท่านั้นเอง
แต่ก็ถือว่าเป็นการช่วยเหลือคนที่เพิ่งจะมาที่นี่ครั้งแรกอย่างเธอมากแล้ว
เออต้าพยักหน้าให้ในทันที ที่นั่นเรียกว่าบ้านใหญ่
และเป็นสถานที่ที่เธอจะต้องรีบไป เธอคงยังไม่อยากนอนตากอากาศเย็นอยู่แบบนี้แน่นอน</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#fffacd">“
ขอบคุณมากนะ ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลย ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>สิ้นเสียงหวานของเออต้า
ร่างโปร่งก็ก้าวขาออกเดินไปยังเป้าหมายทันที </span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p><br>

<div style="text-indent:3em;"><span style="font-size:16.0pt;"><i>บ้านใหญ่... เป็นสถานที่ที่เธอจะต้องรีบไปในตอนนี้</i></span></div>

<div><span style="font-size:16.0pt;">&nbsp;</span></div></font>

<div class="rfooter"><img src="https://i.pinimg.com/736x/40/00/d2/4000d2b4151d200cb1ab4e4b70d8f59d.jpg"></div></div></div></div></center>

Cooper โพสต์ 2025-2-13 11:00:54

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Cooper เมื่อ 2025-2-13 11:16 <br /><br /><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-e0744cef-7fff-1dd8-81b3-882a22e71687"><font size="6" face="Sarabun"><span style="white-space-collapse: preserve;"><b style=""><u style=""><i style="">บทที่ 35</i></u></b></span></font></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-e0744cef-7fff-1dd8-81b3-882a22e71687"><font face="Kanit" size="4"><span style="white-space-collapse: preserve;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-e0744cef-7fff-1dd8-81b3-882a22e71687"><font face="Kanit" size="4"><span style="white-space-collapse: preserve;"><u>ย้อนความ ณ ไทม์สแควร์</u></span></font></p><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-e0744cef-7fff-1dd8-81b3-882a22e71687"><font face="Kanit" size="4"><span style="white-space-collapse: preserve;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-e0744cef-7fff-1dd8-81b3-882a22e71687"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" style="" size="4">หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ พวกเขาเดินมาถึงริมถนน คูเปอร์ลอบมองมิตรสหายพลางถามเสียงเรียบ <font color="#48d1cc">"สรุปว่าเราจะเดินกลับกัน หรือใช้บริการแท็กซี่ ‘คันนั้น’ อีก?"&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เมเรซกับคาเลบหันมามองหน้ากันทันที ก่อนที่เมเรซจะถอนหายใจยาวราวกับกำลังทำใจ <font color="#00bfff">"เราผ่านเรื่องบ้า ๆ มาตั้งเยอะแล้ว… แค่นั่งแท็กซี่อีกครั้งคงไม่ทำให้แย่ไปกว่านี้หรอกมั้ง"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คาเลบเบะปากเล็กน้อย <font color="#0000ff">"นั่นคือประโยคที่พอพูดออกไปแล้ว มักจะมีเรื่องบ้า ๆ เกิดขึ้นตามมาเสมอ"&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"เอาน่า อย่างน้อยก็เร็วกว่าการเดินกลับ"</font> คูเปอร์เสริม ก่อนที่ทุกคนจะพยักหน้าเห็นด้วยอย่างจำใจ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เมเรซเดินไปที่ริมถนน มือของเขาล้วงเข้าไปในกระเป๋าหยิบเหรียญดรักม่าทองคำออกมา ก่อนจะโยนมันไปบนพื้นพลางเปล่งเสียงเรียก "Stêthi 'Ô hárma diabolês!"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เพียงพริบตาเดียว เสียงเครื่องยนต์คำรามดังขึ้นจากที่ไกล ๆ และก่อนที่พวกเขาจะตั้งตัวได้ รถแท็กซี่คันหนึ่งก็พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วจนน่าหวาดเสียว มันแล่นมาหยุดตรงหน้าพวกเขาอย่างกะทันหันจนฝุ่นตลบ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#000080">"ขึ้นมาเลยเด็ก ๆ!" </font>เสียงของพี่สาวสามพี่น้องเทาดังขึ้น คูเปอร์ คาเลบ และเมเรซสบตากัน ก่อนจะพากันก้าวขึ้นรถด้วยความระมัดระวัง&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เมื่อประตูปิดลง รถก็พุ่งออกไปด้วยความเร็วที่ไม่น่าเป็นไปได้ คูเปอร์ที่นั่งเบาะหลังรีบคว้าแขนจับด้านข้างเอาไว้แน่น คาเลบหลับตาปี๋เหมือนพยายามทำสมาธิ ส่วนเมเรซเอามือกุมขมับราวกับทำใจได้แล้วว่าต้องเจออะไร&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#483d8b">"โอ้โห นาน ๆ ทีจะได้เจอลูกค้าหน้าเดิม!" </font>พี่สาวคนหนึ่งพูดขึ้น&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#4b0082">"ใช่ ๆ ครั้งที่แล้วสนุกกันไหมล่ะ?"</font> อีกเสียงแทรกขึ้นมา&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">"ไม่นะ ไม่เลยสักนิด" คาเลบพึมพำเบา ๆ แต่แน่นอนว่าไม่มีใครในแท็กซี่สนใจ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#000080"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#000080">"จะให้ไปส่งที่ไหนจ๊ะ หนุ่ม ๆ?</font>" พี่สาวคนสุดท้องเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสดใสผิดกับสภาพการขับที่พุ่งทะยานราวจรวด&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"ค่ายฮาล์ฟบลัด!" </font>คูเปอร์รีบตอบ ก่อนที่รถจะพุ่งทะยานออกจากเมืองด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">การนั่งแท็กซี่ครั้งที่สองของวันไม่ได้ดีไปกว่าครั้งแรกเลยสักนิด รถพุ่งแซงทุกคันบนทางด่วนด้วยความเร็วที่ตำรวจยังไล่ไม่ทัน พวกเขาผ่านสะพานหลายแห่งในนิวยอร์กโดยไม่รู้ตัว รู้เพียงอย่างเดียวว่าพี่สาวทั้งสามพาเลี้ยวไปมาในเส้นทางที่ไม่น่าจะเป็นไปได้และไม่น่าจะถูกกฎหมาย&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#0000ff">"พี่สาวครับ!" </font>คาเลบตะโกนขึ้นมาเมื่อรถพุ่งเข้าหาทางโค้งอย่างไม่มีท่าทีจะชะลอ <font color="#0000ff">"ช่วยเบาหน่อยได้ไหมครับ!?"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#483d8b">"อุ๊ย อยากให้ช้าหน่อยเหรอ? ได้เลย!"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">แทนที่ความเร็วจะลดลง รถกลับกระตุกแรงราวกับเหาะข้ามเนิน คูเปอร์กลั้นลมหายใจแน่น ส่วนเมเรซเริ่มพึมพำว่าเขาจะไม่ขึ้นรถคันนี้อีกแล้วตลอดชีวิต</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="5"><b>-----------------</b></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#483d8b"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#483d8b">"ถึงแล้ว!" </font>พี่สาวคนโตประกาศเสียงดัง และก่อนที่พวกเขาจะทันตั้งตัว รถก็เบรกกะทันหันจนร่างแทบพุ่งไปข้างหน้า&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์ คาเลบ และเมเรซรีบเปิดประตูแทบจะทันทีที่รถจอดลง ก่อนจะก้าวออกมายืนบนพื้นหญ้าอย่างรวดเร็ว พวกเขาหอบหายใจหนักราวกับเพิ่งหนีตายจากสนามรบ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">"สนุกไหมจ๊ะเด็ก ๆ?" เสียงของพี่สาวคนหนึ่งดังไล่หลัง&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">"ไม่ครับ ขอบคุณ!" เมเรซตอบทันที ก่อนที่แท็กซี่ปีศาจจะพุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็ว&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์หันมองรอบตัว ตอนนี้พวกเขายืนอยู่หน้าค่ายฮาล์ฟบลัด เนินเขาฮาล์ฟบลัดตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้า ต้นสนศักดิ์สิทธิ์ยืนสง่างาม ปกป้องอาณาเขตของค่าย ส่วนประตูค่ายโค้งสร้างจากหินอ่อนสีขาว ประดับด้วยไม้เลื้อยงดงาม ข้างบนซุ้มประตูสลักตัวอักษรภาษากรีกโบราณว่า ‘ค่ายฮาล์ฟบลัด’&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">หลังจากที่พวกเขารอดชีวิตกลับมาถึงค่ายได้สำเร็จและตั้งสติจากประสบการณ์เฉียดตายในแท็กซี่ปีศาจ คูเปอร์ คาเลบ และเมเรซยืนพักหายใจอยู่หน้าประตูหินอ่อนของค่ายฮาล์ฟบลัด </font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#4169e1">“ให้ตายเถอะ…” </font>เมเรซพูดขึ้นก่อนจะถอนหายใจยาว <font color="#00bfff">“ฉันคิดว่าวันนี้ฉันเจอเรื่องบ้าบอมามากพอแล้ว แต่แท็กซี่ปีศาจนั่นก็ยังเป็นอะไรที่เกินจะรับไหวอยู่ดี”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#0000ff">“อืม…”</font> คาเลบพยักหน้าเบา ๆ <font color="#0000ff">“ฉันว่าถ้าเลือกได้ ครั้งหน้าฉันขอเดินกลับเถอะ”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“นายพูดแบบนี้รอบที่สองแล้วนะ” </font>คูเปอร์เลิกคิ้วขำ ๆ<font color="#48d1cc"> “แต่เอาเข้าจริง ๆ ฉันก็เห็นด้วย”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ทั้งสามหัวเราะคิกคัก กับเรื่องบ้าคลั่งที่พวกเขาต้องเจอในวันนี้ ก่อนที่คาเลบจะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงจริงจังขึ้นเล็กน้อย&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#0000ff">“แต่เอาจริง ๆ นะ… ภารกิจวันนี้มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอกใช่ไหม?”&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#00bfff">“หืม?” </font>เมเรซเลิกคิ้วหันไปมอง <font color="#00bfff">“ยังไง?”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#0000ff">“ก็… มันเป็นภารกิจแรกของคูเปอร์” </font>คาเลบพูดพร้อมกับมองไปทางเพื่อนร่วมทีมคนใหม่ของพวกเขา <font color="#0000ff">“แล้วดูสิ พวกเราทุกคนรอดกลับมาได้ครบ แถมยังช่วยเทพีฮีบี้จัดการกับปัญหาในร้านของเธอได้ด้วย”&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์ยิ้มบาง ๆ พลางเกาหลังคออย่างเขิน ๆ<font color="#48d1cc"> “ถ้าจะให้พูดตามตรงนะ… ฉันเองก็ไม่คิดว่ามันจะออกมาดีขนาดนี้”&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#00bfff">“หมายถึงอะไร?” </font>เมเรซถาม&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“ก็… ตอนแรกฉันแค่คิดว่ามันจะเป็นภารกิจเล็ก ๆ”</font> คูเปอร์หัวเราะเบา ๆ <font color="#48d1cc">“แค่ไปสำรวจปัญหา แก้ไข แล้วก็กลับค่าย แต่สุดท้ายเราก็ต้องสู้กับก็อบลิน ไล่จับลูกไก่ คิดหาทางปิดท่อหมอก แถมฉันยังต้องสู้กับซุสที่เกิดขึ้นจากหมอกด้วยตัวเองอีก”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">“<font color="#0000ff">พูดแล้วฉันก็สงสัย</font>” คาเลบเอ่ยขึ้นพลางจ้องมองคูเปอร์ <font color="#0000ff">“หมอกนั่นมันเล่นงานพวกเราทุกคน ฉันเห็นตัวเองย้อนกลับไปอยู่ในโรงเรียนประถม เมเรซก็น่าจะถูกดึงกลับไปเจอกับอะไรที่คล้ายกัน แล้วนายล่ะ คูเปอร์? นอกจากเจ้าซุสหมอกนั่น นายเจออะไรอีกไหม?”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะถอนหายใจยาว <font color="#48d1cc">“ฉันเห็นอดีตของตัวเอง… เห็นบ้านที่ฉันเคยอยู่ เห็น…”</font> เขากลืนคำพูดไปครู่หนึ่งก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง <font color="#48d1cc">“ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่า มันก็แค่ภาพหลอนที่ทำให้ฉันต้องต่อสู้กับอดีตของตัวเองก็แล้วกัน</font>”&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เมเรซกับคาเลบมองหน้ากัน แต่พวกเขาก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ พวกเขาต่างก็รู้ดีว่าภาพหลอนที่แต่ละคนเห็นนั้นล้วนนำมาจากสิ่งที่ฝังลึกอยู่ในใจ หากคูเปอร์ยังไม่อยากพูดถึงมัน พวกเขาก็จะไม่กดดัน&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#00bfff">“งั้นเอาเป็นว่าต่อจากนี้ เรามีบทเรียนสำคัญจากภารกิจนี้แล้ว” </font>เมเรซพูดขึ้นพลางยักไหล่<font color="#00bfff"> “หนึ่ง ต่อไปนี้เราจะต้องคิดให้รอบคอบกว่าเดิม เพราะบางทีต้นเหตุของปัญหามันอาจจะไม่ได้อยู่ตรงหน้าเราอย่างที่คิด”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">“<font color="#0000ff">สอง</font>” คาเลบเสริม “<font color="#0000ff">ถ้าได้เจอเทพีฮีบี้อีก… อย่าให้เธอชวนเข้าไปเล่นในร้าน”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“และสาม…”</font> คูเปอร์ยิ้ม <font color="#48d1cc">“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะผ่านมันไปให้ได้”&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ทั้งสามคนสบตากัน ก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ ใช่แล้ว พวกเขาอาจจะเริ่มต้นจากคนที่แทบไม่รู้จักกัน แต่หลังจากภารกิจนี้ พวกเขาได้เรียนรู้และเข้าใจซึ่งกันและกันมากขึ้น&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">“<font color="#00bfff">งั้นก็แยกย้ายกันตรงนี้ล่ะ</font>” เมเรซพูดก่อนจะบิดขี้เกียจ “<font color="#00bfff">ฉันจะกลับไปอาบน้ำ แล้วก็นอนให้เต็มอิ่ม</font>”&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#0000ff">“ฉันเองก็เหมือนกัน”</font> คาเลบพยักหน้า&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์พยักหน้ารับ ก่อนจะกล่าวลา<font color="#48d1cc"> “เจอแล้วกันนะ”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ทั้งสามแยกย้ายกันเดินไปตามเส้นทางของตนเอง ทิ้งให้คูเปอร์ยืนมองตามหลังเพื่อนใหม่ทั้งสองคนไป&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเส้นทางการผจญภัยของเขาในค่ายฮาล์ฟบลัด และเขารู้ดีว่ามันจะมีเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่รอเขาอยู่อีกมากมาย&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">แต่สำหรับตอนนี้…&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" style="" size="4">เขาแค่อยากกลับไปนอนพักให้เต็มอิ่มเท่านั้นเอง</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" style="" size="4"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" style="" size="4"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="Kanit" size="5"><span style="white-space-collapse: preserve;"><b>คูเปอร์และคณะเดินทางกลับถึงค่าย</b></span></font></p><p></p>

Cooper โพสต์ 2025-2-14 10:50:19

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Cooper เมื่อ 2025-2-14 10:53 <br /><br /><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" style="" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><b>Time</b></font></span></p><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b></font></div><p dir="ltr" style="text-align: left; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="3"><b style="">14/02/25&nbsp;</b></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="5"><b>บทพิเศษ Valentine's Day</b></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="5"><b><br></b></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="5"><b>ตอนที่ 1&nbsp;</b></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">อากาศหนาวระดับสององศามันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เลยนะ โดยเฉพาะเมื่อคุณต้องมายืนอยู่หน้าประตูค่ายฮาล์ฟบลัด ท่ามกลางสายลมที่พัดกรรโชกจนเสื้อคลุมสั่นไหวราวกับมันเองก็อยากจะหายไปจากที่นี่&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์กระชับหอกที่สะพายหลังแน่นขึ้น พลางถอนหายใจยาว วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ และเขา ด้วยเหตุผลที่ยังหาคำอธิบายให้ตัวเองไม่ได้ ตัดสินใจเข้าร่วมกิจกรรม Blind Date ที่ทางฝั่งค่ายอีกแห่งหนึ่งเป็นคนจัด&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ffc0cb">‘ความโรแมนติก’ </font>ไม่ใช่สิ่งที่เขาติดอันดับต้นๆ ของลิสต์ความสนใจเลยสักนิด แต่เพื่อนร่วมค่ายบางคนที่หน้าตาน่าสงสารระดับทำให้ลูกหมาจรจัดยังต้องชิดซ้าย โน้มน้าวเขาด้วยเหตุผลที่หนักแน่นแบบ... <i style=""><font color="#ff8c00" style="">["เอาหน่อยเถอะพี่ ถ้าไม่มีคนไปเดต พวกเขาอาจจะคิดว่าค่ายเราล่มสลายไปแล้วก็ได้นะ!" ]</font>&nbsp;</i></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">...โอเค เขาจะไม่พูดถึงว่ามันเป็นเหตุผลที่ไร้สาระที่สุดที่เขาเคยได้ยินมา&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ถึงอย่างนั้น เขาก็มายืนอยู่ตรงนี้ ในชุดขาวล้วนตามเดรสโค้ดที่กำหนด มองประตูโค้งหินอ่อนของค่ายที่ประดับประดาด้วยไม้เลื้อย มันดูสวยงามก็จริง แต่ไม่ได้ช่วยให้อากาศอุ่นขึ้นเลยสักนิด&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">สายตากวาดไปรอบๆ... ไม่มีใครใส่ชุดขาวเหมือนกันมาเลยสักคน คูเปอร์กระพริบตา รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังอยู่ผิดที่ผิดทางจนต้องเช็กโพยในกระเป๋าเสื้ออีกรอบ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"อย่าบอกนะว่าผิดวัน..."</font> เขาพึมพำเบาๆ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">แต่แล้วเสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นจากทางหนึ่ง ชายหนุ่มในชุดสีขาวล้วนเดินมาหาเขา ท่าทางดูสงบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความแปลกใจเล็กน้อย ก่อนที่เจ้าตัวจะเผยรอยยิ้มจางๆ ออกมา&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#2e8b57">"สวัสดี ผมไลแซนเดอร์ วิสเปอร์ คาดว่าน่าจะเป็นคู่เดตของคุณ..."</font><font face="Kanit" size="4" color="#00ffff">&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์กระพริบตาปริบๆ กับการเปิดบทสนทนาแบบตรงไปตรงมา&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#2e8b57">"สถานที่เดตของพวกเราคือสวนสนุกแดร์ ยูนิเวอร์แซลใช่ไหมครับ?"&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เขาถามเพื่อความแน่ใจ คูเปอร์ก้มลงมองโพยอีกครั้ง ไม่ใช่เพราะจำไม่ได้... แต่เพราะเขาเองก็ยังไม่อยากเชื่อว่าตัวเองกำลังทำเรื่องแบบนี้อยู่จริงๆ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"ใช่ครับ"</font> เขาตอบหลังจากผ่านไปสองวินาที&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ไลแซนเดอร์พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็ยื่นบางสิ่งให้เขา ช่อดอกทิวลิปสีขาวล้วน ขาวยันกระดาษห่อ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์กะพริบตา พอเห็นสีของมันแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่านี่มันดูเหมือนของที่ใช้ในงานศพมากกว่างานเดต แต่แน่นอนว่าเขาไม่ได้พูดออกไป&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"ขอบคุณครับ" </font>คูเปอร์รับมันมา ก่อนจะหยิบของตัวเองออกมาบ้าง กุหลาบสีน้ำเงินถูกยื่นให้คู่เดตของเขา&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">"นี่ของคุณครับ... ไม่ต้องพูดสุภาพมากก็ได้ เท่าที่ดูเราก็อายุไม่ห่างกัน"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ไลแซนเดอร์มองดอกไม้ในมือก่อนจะรับไปด้วยสายตาที่อธิบายได้ยาก<font color="#2e8b57"> "กุหลาบสีน้ำเงิน..."&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"ผมคิดว่ามันดูเข้ากับพี่ดี"</font> คูเปอร์ว่า กึ่งพูดจริงกึ่งหยอดเล่น&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ไลแซนเดอร์ไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่ยกดอกไม้ขึ้นพิจารณาเล็กน้อย ก่อนที่สายลมเย็นยะเยือกจะพัดผ่านเข้ามา คูเปอร์สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงความเย็นเฉียบที่ซึมผ่านเสื้อคลุมของตัวเอง&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ดูเหมือนไลแซนเดอร์จะสังเกตเห็น เพราะเขาเอียงศีรษะเล็กน้อยก่อนจะถามขึ้น <font color="#2e8b57">"หนาวมากหรือเปล่า เอาผ้าคลุมของผมไปสวมก่อนไหม?"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">"ไม่เป็นไรหรอกครับ เกรงใจ"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">สิ้นคำพูดของเขา ไลแซนเดอร์ก็ถอดเสื้อคลุมสีขาวของตัวเองออกมาให้สวมโดยไม่ถามอะไรอีก&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"ผมไม่ค่อยรู้สึกหนาวเท่าไหร่ ใส่ไปเถอะ"&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์อ้าปากจะเถียง แต่สุดท้ายก็ยอมรับเสื้อคลุมมาคลุมไหล่ตัวเองแต่โดยดี&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#2e8b57">"ขอบคุณครับ"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"ไม่เป็นไร"</font> ไลแซนเดอร์ว่า ก่อนจะปรายตามองไปทางถนน <font color="#2e8b57">"ว่าแต่... เราจะเดินทางไปกันยังไง?"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">"เห็นเขาบอกว่าใช้เวลาเดินเท้าแค่ห้านาทีเอง น่าจะไม่ไกลมาก"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ไลแซนเดอร์พยักหน้า ก่อนจะเหลือบมองคูเปอร์<font color="#2e8b57"> "ว่าแต่... คุณเป็นใครเหรอ?"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์ชะงัก<font color="#48d1cc"> "หมายถึง?"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#2e8b57"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"คือ... เราต้องเดตกัน แต่เราไม่รู้จักกันเลย ผมยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณเป็นใคร มาจากบ้านไหน" </font>ไลแซนเดอร์หัวเราะเบาๆ <font color="#2e8b57">"แต่ถ้าคุณอยากเก็บเป็นความลับไว้ก่อนก็ไม่เป็นไรนะ"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์กระพริบตา ก่อนจะยิ้มขำ <font color="#48d1cc">"อืม... เอาเป็นว่า ถ้าคุณอยากรู้จริงๆ ก็ต้องเดาเองละกัน จะใบให้นิดหน่อยว่าชื่อผมขึ้นต้นด้วยตัว C "&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"โอ้... ท้าทายแฮะ" </font>ไลแซนเดอร์ว่า พลางมองเขาด้วยแววตาที่เหมือนกำลังประเมินอะไรบางอย่าง<font color="#2e8b57"> "งั้นคุณก็คงต้องเดาของผมกลับด้วยสิ"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"ไม่มีปัญหา" </font>คูเปอร์ยักไหล่<font color="#48d1cc"> "คุณไลแซนเดอร์ก็ดูเหมือนคนที่หนีออกมาจากโฆษณาน้ำหอมไฮเอนด์อยู่แล้ว"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ไลแซนเดอร์หัวเราะ<font color="#2e8b57"> "หวังว่าในโฆษณานั่นจะดูดีนะ"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"ผมว่าดูดีแหละ" </font>คูเปอร์ว่า ก่อนจะชำเลืองมองอีกฝ่าย ไลแซนเดอร์มีผมสีน้ำตาลเข้มที่ดูนุ่มราวกับขนสัตว์หิมะ ตัดกับดวงตาสีดำสนิทที่ทอประกายสงบนิ่งราวกับผืนน้ำในคืนฤดูหนาว&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">"...ดูดีขนาดนี้ ผมว่าน่าจะเป็นนายแบบมากกว่าบุตรแห่งเทพองค์ไหนนะ"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ไลแซนเดอร์แค่ยิ้ม ไม่ได้ยืนยันหรือปฏิเสธอะไร&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">"อากาศวันนี้เย็นเป็นบ้าเลยนะ"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์พึมพำขณะเดินไปตามถนนที่ทอดยาวจากค่ายฮาล์ฟบลัดมุ่งหน้าไปยัง สวนสนุกแดร์ ยูนิเวอร์แซล พื้นถนนชื้นจากละอองน้ำค้างที่ยังไม่ทันแห้งดี รองเท้าบูตของเขากระทบพื้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอ พอเงี่ยหูฟังดีๆ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของคู่เดตข้างตัวดังแผ่วเบาไม่แพ้กัน&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ไลแซนเดอร์ วิสเปอร์ เดินอยู่ข้างเขา ชุดขาวล้วนที่อีกฝ่ายสวมใส่ไม่ได้ทำให้ดูซีดเซียวท่ามกลางบรรยากาศสีหม่นของเช้าวันนี้ ตรงกันข้าม กลับขับเน้นรูปลักษณ์ของอีกฝ่ายให้ดูโดดเด่นขึ้นมาราวกับภาพสเก็ตช์ที่ถูกเติมสีเข้มจนดูมีชีวิต&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ดวงตาสีดำสนิทของไลแซนเดอร์สะท้อนเงาของท้องฟ้า บริเวณขอบแก้มและปลายจมูกขึ้นสีจางๆ จากอากาศเย็น จังหวะที่ชายหนุ่มใช้มือเสยผมน้ำตาลเข้มของตัวเองเพื่อไม่ให้ปรกหน้าผาก คูเปอร์ก็คิดขึ้นมาได้ว่า... เขาดูดีเกินกว่าจะเป็นแค่<i> 'เดมิกอดธรรมดา'&nbsp;&nbsp;</i></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">แต่— เอาเถอะ มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขาสักหน่อย&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"ก็ไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่" </font>ไลแซนเดอร์ตอบกลับอย่างใจเย็น <font color="#2e8b57">"อยู่ในระดับที่ทนได้สบาย ๆ”&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"อืม... ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่ถึงไม่หนาว" </font>คูเปอร์หัวเราะเบาๆ แต่ไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">พวกเขาเดินเคียงกันมาได้ครู่หนึ่งแล้ว อากาศเย็นๆ กับถนนที่ทอดยาวแบบนี้ ถ้าจะเดินไปเรื่อยๆ โดยไม่มีบทสนทนาเลยก็คงแปลกพิลึก&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">"แล้วคุณเคยไปสวนสนุกแดร์ ยูนิเวอร์แซลมาก่อนหรือเปล่า?"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"เคยไปครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว" </font>ไลแซนเดอร์ตอบหลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง <font color="#2e8b57">"แต่ตอนนั้นยังเด็กมาก จำรายละเอียดอะไรไม่ได้เลยนอกจากว่า... ผมทำข้าวโพดคั่วหกใส่เสื้อคนข้างหน้าตอนที่กำลังดูการแสดง"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์หัวเราะทันที<font color="#48d1cc"> "โห นี่เป็นเหตุการณ์ที่ตราตรึงขนาดเป็นความทรงจำหลักเลยเหรอ?"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#2e8b57">"ก็ค่อนข้างนะ คนคนนั้นหันกลับมามองด้วยสายตาที่เหมือนจะส่งผมไปโลกหน้าเลยล่ะ"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"เอาจริง ถ้าผมเป็นพี่คนนั้นก็คงทำหน้าแบบนั้นเหมือนกัน" </font>คูเปอร์แกล้งทำหน้าเคร่งขรึม ก่อนจะหลุดยิ้มขำ <font color="#48d1cc">"แต่ผมว่าเด็กทุกคนต้องเคยทำอะไรเปิ่นๆ ในสวนสนุกกันทั้งนั้นแหละ"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#2e8b57">"งั้นคุณล่ะ เคยไปที่นั่นมาก่อนหรือเปล่า?"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์ส่ายหน้า <font color="#48d1cc">"ไม่เคยเลย นี่จะเป็นครั้งแรกของผม"</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"งั้นก็คงต้องทำให้วันนี้เป็นความทรงจำที่ดีแล้วสิ" </font>ไลแซนเดอร์พูดด้วยรอยยิ้มมุมปาก&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">"หวังว่าจะไม่มีใครทำข้าวโพดคั่วหกใส่เสื้อผมนะ"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#2e8b57">"ผมจะพยายามไม่ทำซ้ำรอยอดีตก็แล้วกัน"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">พวกเขาเดินมาได้ครึ่งทางแล้ว ถนนโล่งเป็นช่วงๆ มีรถยนต์ขับผ่านประปราย ไม่ถึงกับเปลี่ยว แต่ก็เงียบสงบมากพอให้เสียงสนทนาของพวกเขาชัดเจน&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"ปกติคุณชอบไปเที่ยวที่ไหนบ้าง?"</font> คูเปอร์ถามขึ้นอย่างไม่ได้คาดหวังคำตอบที่เฉพาะเจาะจงนัก แค่โยนคำถามไปเรื่อยๆ เพื่อให้พวกเขาได้รู้จักกันมากขึ้น&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#2e8b57"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"อืม..."</font> ไลแซนเดอร์เว้นช่วงนิดหน่อย ก่อนจะตอบ <font color="#2e8b57">"ผมชอบสถานที่ที่ไม่พลุกพล่านมากนัก อาจจะเป็นริมทะเลสาบ หรือที่ที่มีวิวสวยๆ แล้วก็นั่งฟังเพลงไปด้วย"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">"ฟังเพลง? พี่เป็นพวกสายดนตรีเหรอ?"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ไลแซนเดอร์พนักหน้าคล้ายยอมรับ<font color="#2e8b57"> "ก็ประมาณนั้น"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์หรี่ตามองเขาอย่างจับผิด<font color="#48d1cc"> "แสดงว่าเล่นเครื่องดนตรีเป็นด้วย?"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#2e8b57">"ก็... ใช่ ผมเล่นกีตาร์กับเปียโนได้"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">"โห ฟังดูเหมือนพวกคนดังเลย"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"อาจจะไม่ขนาดนั้น"</font> ไลแซนเดอร์ตอบกลับ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"แต่ผมก็อยากฟังพี่เล่นอยู่นะ"</font> คูเปอร์ว่าพลางยักคิ้ว<font color="#48d1cc"> "บางทีอาจจะได้ฟังวันไหนสักวัน"&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"ถ้ามีโอกาส" </font>ร่างสูงตอบอย่างไม่ปิดกั้น&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"ดีล"</font> เขายิ้มร่า ก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง <font color="#48d1cc">"แล้วปกติคุณชอบทำอะไรเป็นพิเศษ นอกจากเล่นดนตรี?"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ไลแซนเดอร์นิ่งคิดไปสักพัก <font color="#2e8b57">"ผมชอบเขียนบันทึกความคิด หรือบางครั้งก็แต่งเพลงสั้นๆ แล้วเก็บไว้"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">"โอ้โห มีความเป็นศิลปินจนน่าตกใจนะเนี่ย"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#2e8b57">"คุณล่ะ?"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"อืม... ผมชอบการแสดง การสวมบทบาท" </font>คูเปอร์ตอบ <font color="#48d1cc">"บางทีอาจจะชอบมากกว่าคนทั่วไปหน่อย"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ไลแซนเดอร์เลิกคิ้วเล็กน้อย<font color="#2e8b57"> "การสวมบทบาท? หมายถึงพวกละครเวที หรืออะไรทำนองนั้นเหรอ?"&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"ใช่ครับ ละครเวทีก็ใช่ หรือพวกการสวมบทบาทแบบอื่นก็ได้ ผมว่ามันน่าสนุกดี" </font>คูเปอร์อธิบาย<font color="#48d1cc"> "การได้ลองเป็นคนอื่นสักช่วงเวลาหนึ่ง ได้ใช้ชีวิตแบบที่ต่างจากตัวเอง มันเหมือนกับการได้เปิดโลกใหม่ๆ ให้ตัวเองทุกครั้งที่ก้าวขึ้นเวที"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"ฟังดูน่าสนใจนะ"</font> ไลแซนเดอร์พยักหน้า <font color="#2e8b57">"คุณเคยแสดงบทไหนที่ชอบเป็นพิเศษไหม?"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"อืม..." </font>คูเปอร์แตะคางตัวเองราวกับกำลังนึกย้อนกลับไป <font color="#48d1cc">"ผมเคยเล่นเป็นตัวร้ายครั้งหนึ่ง ตอนแรกคิดว่าไม่น่าจะเข้ากับตัวเอง แต่กลายเป็นว่ามันสนุกมากเลยล่ะ"</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#2e8b57">"ตัวร้าย?"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"ใช่ พวกที่มีแผนซับซ้อน พูดจาแฝงนัย หรือมีแรงจูงใจลึกซึ้งอะไรแบบนั้น" </font>คูเปอร์หัวเราะ<font color="#48d1cc"> "แต่อย่าห่วงนะ ผมไม่ได้มีแผนลับอะไรสำหรับเดตวันนี้หรอก"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"ฟังดูโล่งใจขึ้นมาหน่อย" </font>ไลแซนเดอร์เผยยิ้มจาง<font color="#2e8b57"> "แต่คุณดูเป็นคนที่เหมาะกับบทพวกตัวเอกมากกว่านะ"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">"หืม? ดูออกจากอะไรเนี่ย?"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"จากการพูดจาของคุณ" </font>ไลแซนเดอร์ยักไหล่ <font color="#2e8b57">"คุณดูเป็นคนที่ชอบสร้างบรรยากาศ มีเสน่ห์แบบที่ดึงความสนใจของคนรอบข้างโดยไม่ต้องพยายามมาก"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">"โห... ประเมินกันลึกขนาดนี้เลยเหรอ"&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"นิสัยติดตัวน่ะ" </font>ไลแซนเดอร์เอ่ยเสียงนุ่ม<font color="#2e8b57"> "ผมชอบสังเกตคน"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"แล้วคุณนักดนตรีคิดว่าตัวเองเหมาะกับบทแบบไหน?"</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"อืม..." </font>ร่างสูงนิ่งคิดไปครู่หนึ่ง<font color="#2e8b57"> "บางทีอาจจะเป็นพวกนักเดินทางเงียบๆ ที่มักจะโผล่มาพร้อมเสียงเพลง"&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">"โห... โรแมนติกเป็นบ้า"</font> คูเปอร์แซว<font color="#48d1cc"> "แต่ก็เข้ากับพี่ดีนะ"&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#2e8b57">"ถ้าคุณว่าอย่างนั้นก็คงใช่"&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">บทสนทนายังคงดำเนินไปเรื่อยๆ ระหว่างที่พวกเขาเดินเท้าต่อไปยังสวนสนุก แดร์ ยูนิเวอร์แซล บรรยากาศเริ่มผ่อนคลายลง เสียงพูดคุยของพวกเขากลายเป็นอีกหนึ่งสิ่งที่แทรกอยู่ท่ามกลางลมหนาวของเช้าวันนี้</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">@Dean&nbsp;<font face="Kanit" size="4"></font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" style="" size="5"><b><u>มอบ กุหลาบสีน้ำเงิน ให้ ไลแซนเดอร์ วิสเปอร์</u></b></font></span></p><p></p>

Feria โพสต์ 2025-2-14 15:52:28

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Feria เมื่อ 2025-2-14 15:54 <br /><br /><center><link href="https://dl.dropbox.com/s/rzk46q4oyydu95e/sour%20grapes.css" rel="stylesheet"><div id="rr_sour-grapes" style="--width: 600px; --accent: #F7D098; --accent-text: #fff; --bg-color: #630A10; --border-color: #7E8A97; --text-color: #dadada; --font-size: 12px;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rheader">
วาเลนไทน์สตอรี่ ตอนที่ 1 นัดพบ
</div><div class="rtxt">
ย้อนเวลา 7:30 น.<br><br>
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่เธอรอคอย วันเดตนั่นเอง วันนี้เฟเรียได้มาถึงที่ประตูค่ายอันเป็นจุดนัดพบในชุดเดรสลายเสือ ที่คาดผมหูแมว และด้วยอากาศที่ยังคงหนาวเย็นอยู่เธอจึงต้องใส่เสื้อแจ็กเก็ตบุนวมทับไว้ข้างนอกแบบไม่รูดซิปไว้พร้อมพันผ้าพันคอไว้เพื่อความอบอุ่นด้วยอีกแรง ให้ตายสิทั้ง ๆ ที่อยากแต่งตัวสวย ๆ ให้เหมาะกับการเดตแท้ ๆ เลย แต่ดันต้องมาแพ้ให้อากาศหนาวซะได้แย่จริง ๆ เลย ในตอนที่กำลังกระชับผ้าพันคอที่สวมอยู่นั่นสายตาเธอก็มองไปเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่น่าจะแก่กว่าเธอแต่ว่าสิ่งที่ทำให้เธอรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคู่เดตของเธอก็คือชุดของอีกฝ่ายที่เป็นตามโค้คเดรสที่กำหนดไว้ในกำหนดการที่เธอได้รับเลยไงล่ะ ผมเป็นทรงหูแมว สวมเดรสลายเสือและรองเท้าบูตหนังสีดำ สวมโอเวอร์โค้ทสีน้ำตาลอ่อน ที่กระเป๋าสะพายมีพวงกุญแจรูปเสือ หรือว่าคนคนนี้คือคู่เดตของเธอกันนะ<br><br>
<b><font color="DarkOrange">“เออ…ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าใช่คู่เดตจากกิจกรรมBlind Date ♥ สุ่มหัวใจ ใครจะใช่เธอ ใช่ไหมคะ“</font></b><br><br>
<b><font color="Plum"> “ใช่ค่ะ เธอคงเป็นคู่เดตของฉันสินะ ฉันรีเบคก้า แม็กเคลน จากบ้านไทคีค่ะ นี่ของขวัญแรกพบนะ“</font></b><br><br>
ทันทีที่อีกฝ่ายหนึ่งแนะนำตัว พี่รีเบคก้าก็มอบซ็อตโกแลคให้กับเธอมาเป็นของขวัญแรกพบทันทีเลย <br><br>
<b><font color="DarkOrange"> “เฟเรีย เฮย์สจากบ้านฮิปนอสค่ะ ขอบคุณสำหรับของขวัญนะคะ นี่ค่ะของขวัญของเรา จะว่าไปชื่อพี่รีเบคก้าคุ้น ๆ นะคะเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน……”</font></b><br><br>
เฟเรียก็แนะนำตัวกลับบ้างพร้อมมอบกุหลาบสีน้ำเงินให้อีกฝ่ายไปพร้อมด้วยข้าวโพดคั่วเพื่อเป็นของขวัญแรกพบในครั้งนี้ <br><br>
<b><font color="Plum"> “พี่เป็นครูสอนวิชาภาษากรีกน่ะ จะว่าไปรู้สึกเราพึ่งเคยเจอครั้งแรกเลยสินะ”</font></b><br><br>
<b><font color="DarkOrange"> “อย่างนี้นี่เองมิน่าล่ะถึงคุ้น ๆ เคยเห็นชื่อในตารางสอนนี่เอง และก็ใช่ค่ะ ครั้งนี้ครั้งแรกเลย เพราะหนูยุ่งกับการทำภารกิจเป็นส่วนใหญ่ด้วย แถมช่วงนี้ก็เข้าเรียนอยู่ด้วย”</font></b><br><br>
<b><font color="Plum"> “แล้ววันนี้ไม่มีเรียนเหรอ”</font></b><br><br>
<b><font color="DarkOrange"> “หนูฝากน้องชายร่วมบ้านไปลาให้น่ะ แล้วก็ให้จดเนื้อหาเอาไว้เดี๋ยวกลับมาค่อยมาอ่านตามทีหลังเอาแทนค่ะ”</font></b><br><br>
<b><font color="Plum"> “อย่างนี้นี่เอง งั้นไปกันเถอะ”</font></b><br><br>
ในตอนนั้นเองที่สายตาของเราสองสาวได้มองไปเห็นร่างงามสะกดร่างหนึ่งเข้ามาหาพวกเธอซึ่งทำให้พวกเรารู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครจึงถึงขั้นคุกเข่าแบบชันเข่าข้างหนึ่งเคารพผู้มาใหม่ทันที<br><br>
<b><font color="DarkOrange"> “คารวะเทพีอะโฟร์ไดท์ค่ะ”</font></b><br><br>
<b><font color="Plum"> “คารวะเทพีอะโฟร์ไดท์ค่ะ”</font></b><br><br>
<b><font color="Magenta"> “ลุกขึ้นเถิดกึ่งเทพน้อยทั้งสอง”</font></b><br><br>
พวกเราลุกขึ้นตามที่เทพีบอกก่อนที่เทพีจะมอบกล่องกล่องหนึ่งให้กับเธอ<br><br>
<b><font color="DarkOrange"> “นี่คืออะไรเหรอคะ”</font></b><br><br>
<b><font color="Magenta"> “นี่คือกล่องแห่งความรัก ภายในกล่องนี้มีเทพมากมายร่วมใส่ของขวัญไว้ให้แก่ผู้มีวาสนาจะได้รับมัน เราขอมอบมันให้เจ้าในวันแห่งความรักวันนี้”</font></b><br><br>
<b><font color="DarkOrange"> “งั้นขออนุญาตนะคะ”</font></b><br><br>
เมื่อเปิดกล่องออกมาเธอก็พบกับของที่มีขนาดใหญ่มากจนตกใจว่ามันใส่มาได้ไงนี่ กล่อง 4 มิติเหรอเพราะสิ่งที่ได้นั่นคือเรือแคนูไม้ลำเบิ้ม ๆ <br><br>
<b><font color="DarkOrange"> “ใหญ่จังขอบคุณค่ะท่านเทพีอะโฟรไดท์ เออ…นี่กุหลาบสีทองค่ะ โปรดรับไว้เป็นของตอบแทนด้วยนะคะ”</font></b><br><br>
<b><font color="Magenta"> “เรายินดี ขอบใจนะเด็กน้อย”</font></b><br><br>
เธอเก็บเรือใส่กระเป๋า ก่อนที่จะเอากุหลาบสีทองให้เทพีอะโฟรไดท์ก่อนที่จะถึงเวลาอันควร พวกเราสองคนก็พากันลาเทพีแล้วไปเดินทางไปสู่การเดตวันนี้ด้วยกัน<br><br>
<div align="center">นัดพบคู่เดต<br>
รับ ซ็อกโกแลค มาจาก รีเบคก้า<br>
มอบ กุหลาบสีน้ำเงิน กับ ข้าวโพดคั่ว ให้ รีเบคก้า<br>
น้ำหอม unisex ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 0 2 4 6 8 คู่สนทนาจะได้กลิ่นหอมบนตัวคุณ ได้รับโบนัสพิเศษ +5 แต้ม<br>
รับกล่องแห่งความรักจากเทพีอะโฟร์ไดท์ ได้เรือแคนูไม้<br>
มอบกุหลาบสีทองให้เทพีอะโฟร์ไดท์<br>
HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +25
<br>
@Dean
</div>
</div><div class="rfooter"></div></div></div></center>

Paige โพสต์ 2025-2-14 21:28:13

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Paige เมื่อ 2025-2-14 21:32 <br /><br /><center>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree&amp;family=Rock+Salt&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<div style="width: 550px; height: auto; background-image: url(https://i.pinimg.com/736x/48/08/26/480826f008f97b6330fe48c42b7bd78d.jpg); padding: 40px;"><div style="width: 550px; height: auto; background-color: rgb(140, 146, 172); text-align: justify; line-height: 20px; box-sizing: border-box; padding: 35px;"><div style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px; color: rgb(50, 23, 77); width: 480px; height: 200px; background-image: url(&quot;https://i.imgur.com/dpq5FWR.png&quot;); background-size: cover; background-position: center center;"></div>
<br><div style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 45px; color: rgb(88, 66, 124); text-align: right;"><b><i>P</i></b>aige Yoo</div><br><br><font color="#483d8b" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">

Feb, 14 2025 | 08.30 am</font> <br><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">เพจในชุดเดรสแขนยาวสีขาวลายจุดสีดำ กระโปรงบานเล็กน้อยให้ความน่ารักแต่</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">ก็แฝงความเรียบหรู เนื้อผ้าบางเบาทำให้ดูพลิ้วไหวทุกครั้งที่เธอขยับตัว เพราะ</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">อากาศที่หนาว หญิงสาวจึงสวมเสื้อโค้ทสีครีมทับด้านนอก ซึ่งให้ความอบอุ่นและเพิ่มความหรูหราเล็ก ๆ กับการแต่งกายโดยรวมของเธอ มือเล็กรวบมัดผ้าหางม้าครึ่งศีรษะ ที่เหลือปล่อยลอนให้เป็นธรรมชาติ </font><br><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">ระหว่างที่กำลังยืนรอชายหนุ่มที่จะมาเดทด้วย เพจก็รู้ได้ถึงบางอย่างที่ต่างออก</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">พัดอ่อนอย่างแผ่วเบา กลิ่อหอมของดอกไม้ ส่งให้เกิดความรู้สึกแปลก ๆ จนต้อง</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">หันไปให้ความสนใจ </font><br><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">ด้านหน้าปรากฏหญิงสาวผู้หนึ่ง เธองดงามจนแทบไม่น่าเชื่อและไม่ต้องเดาให้</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">เสียเวลา เพจก็รู้ได้ทันทีว่าเป็น</font><i style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px; color: rgb(50, 23, 77);"> </i><i style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;"><font color="#dda0dd">เทพีอะโฟร์ไดร์</font></i><i style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px; color: rgb(50, 23, 77);"> </i><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">เทพีแห่งความรัก อย่างแน่นอน </font><br><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;"><b>“ขอคารวะ เทพีอะโฟร์ไดร์ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบท่าน”</b> เพจกล่าวพร้อมกับ</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">โค้งศีรษะลงเพื่อแสดงความเคารพ </font><br><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">เทพีแห่งความรักยิ้มบาง ๆ ให้กับเธอแล้วก้าวเข้ามาหา </font><br><br><b style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;"><font color="#dda0dd">“เรามีของขวัญจะให้เจ้า รับไปสิ”</font></b> <font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">สะบัดมือเบา ๆ ก่อนที่กล่องของขวัญผูกด้วย</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">ริบบิ้นทองจะปรากฏขึ้น </font><br><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">เพจยื่นมือไปรับอย่างระมัดระวัง จากนั้นจึงเปิดออกแล้วพบว่าเป็นเรือแคนูไม้ลำ</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">หนึ่ง แม้จะแปลกใจแต่เธอก็ไม่ได้เอ่ยอะไรออกไป พลางเงยหน้าขึ้น </font><br><br><b style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px; color: rgb(50, 23, 77);">“ขอบคุณนะคะท่านเทพี แต่ว่า ..”</b><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;"> เพจหยิบดอกกุหลาบสีทองที่เธอได้รับมาแล้ว</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">ยื่นส่งให้
</font><br><br><b style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px; color: rgb(50, 23, 77);">“ขอหนูมอบของสิ่งนี้ให้กับท่าน ท่านเทพีอะโฟร์ไดร์ได้โปรดรับไว้ด้วยเถอะนะคะ” </b><br><br><b style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;"><font color="#dda0dd">“ได้สิ เราจะรับไว้ ขอบใจมาก”</font></b><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;"> ดอกไม้สีทองในมือหายวับไปพร้อมกับร่างของเทพี </font><br><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">เพจเก็บของที่ได้มาก่อนจะมองหาบุคคลที่แต่งตัวมาธีมเดียวกันเธอ กระทั่ง</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">ปรากฏชายร่างสูงสวมเสื้อเชิ๊ตสีน้ำตาลเข้มลายจุดสีขาว คู่กับกางเกงลูกฟูกสีขาว</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">ที่เข้ากันอย่างลงตัว พร้อมสวมเสื้อโค้ทสีเทาเข้มที่ดูอบอุ่มและเหมาะกับสภาพ</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">อากาศ
</font><br><br><font color="#2f4f4f" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;"><b>“พี่มาช้าไปรึเปล่า อ่า .. จริงสิ พี่ชื่อกาบริเอล ฟาราเอล อัลเวส เป็นสายเลือดแห่<br></b><b style="">งอะพอลโล่”</b></font><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;"> เขายิ้มพลางกลัวแนะนำตัว ก่อนจะมอบเข็มกลัดช่อกดอกกุหลาบ</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">สีชมพูเล็ก ๆ ให้กับเธอ ซึ่งเขาก็กลัดช่อดอกไม้ดังกล่าวแบบเดียวกันที่เสื้อของเขา</font><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">ด้วย
</font><br><br><font color="#2f4f4f" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;"><b>"พี่อยากจะมอบช่อดอกไม้เป็นของขวัญที่ระลึกให้นะ แต่เกรงว่าจะเกะกะไปเสีย<br></b><b style="">หน่อย ทำแบบนี้เราก็เข้าคู่กันดีนะครับ"</b></font><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;"> รุ่นพี่บอก</font><br><br><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">เพจมองที่เข็มกลัดแล้วหยิบมากลัดที่เสื้อของตัวเองบ้าง </font><br><br><b style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;"><font color="#32174d">“เพจ ยู ค่ะ เป็นสายเลือดแห่งเฮคาทีเข็มกลัดน่ารักมากเลยล่ะคะ ดูเหมือนว่าเรา</font><br></b><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;"><b>จะเป็นคู่เดตที่เข้ากันได้ดีเลยนะคะ - เราน่าจะเดินทางกันหลายชั่วโมง ยังไงก็เพิ่มความหวานหน่อยนะคะ“ </b>พูดจบพลางหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่จะยื่นช็อคโกแลตให้<br>กับรุ่นพี่ที่เป็นคู่เดทในวันนี้&nbsp;<br><br></font><b style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px; color: rgb(47, 79, 79);">“แน่นอนสิครับ ขอบคุณนะครับ เพจ” </b><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">ชายหนุ่มยิ้มแล้วรับของหวานก่อนจะยกยื่น<br>แขนให้<br></font><font style=""><font color="#32174d" style="font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;"><br></font><b style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; font-size: 15px;">“เราพร้อมรึยังครับ พี่เตรียมทุกอย่างไว้ให้พวกเราแล้วล่ะ”</b><br><br><div style="text-align: center;"><font face="Bai Jamjuree" style=""><b style=""><span id="kM0.5315803780994319" style=""><font size="1" style="" color="#c0c0c0">@dean</font></span><br></b></font></div></font></div><div style="width: 550px; height: auto; background-color: rgb(140, 146, 172); font-family: &quot;Bai Jamjuree&quot;; text-align: justify; line-height: 20px; box-sizing: border-box; padding: 35px;"><font size="2" style="" color="#4b0082"><div style="text-align: right; font-style: italic;">รับกล่องแห่งความรักจากเทพีอะโฟร์ไดท์ได้เรือแคนูไม้</div><div style="text-align: right; font-style: italic;">มอบกุหลาบสีทองให้เทพีอะโฟร์ไดท์</div><div style="text-align: right; font-style: italic;">มอบช็อคโกแลตให้ NPC - กาบริเอล ฟาราเอล อัลเวส</div><div style="text-align: right; font-style: italic;">ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 2 4 6 8 คู่สนทนาจะได้กลิ่นหอมบนตัวคุณ <br>ได้รับโบนัสพิเศษ +2 แต้ม ✡ </div></font></div></div><a href="http://is.gd/rossr" style="font-family: Calibri; font-size: 4px; text-transform: uppercase; letter-spacing: 1px; opacity: .3; text-decoration: none;">(resoure)</a></center>

Ertah โพสต์ 2025-2-15 03:07:59

<center><link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/5lgsdrqw7ogqqccdgf9gr/antifragile.css?rlkey=g7qv1ca4t1zxymsnoeemwctp6&amp;dl=0" rel="stylesheet"><div id="rr_anti-fragile" style="--width: 750px;--img-size: 100px;--accent: #d7c56e;--bg-color: #212121;--title-color: #000000;--text-color: #dedede;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtxt"><div class="rheader"><div class="rtitle">ERTAH BROWN</div></div><font face="TH SarabunPSK">
<div><b><span style="font-size:16.0pt;">ประตูค่าย</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></b></div>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><b>Feb, <span>14</span>,
<span>2025 </span>| <span>6.30</span>AM</b></span></p><p><span style="font-size:16.0pt;"><br></span></p>

<div><span style="font-size:16.0pt;"> </span></div>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>หลังจากที่ไปสักการะคุณพ่อที่เตาบูชาเทพเสร็จเรียบร้อยย่างที่เธอได้ไปทำมาทุกวันแล้ว
เออต้าก็พาตัวเองเดินเตร็ดเตร่ไปเรื่อยราวกับกำลังให้ความคิดที่ฟุ้งซ่านไปกับความตื่นเต้นได้สงบลงไปบ้าง
เธอถอนหายใจออกมาหลายครั้งหลายหน จนรู้ตัวอีกที เธอก็มาอยู่ที่หน้าประตูค่ายอีกครั้งแล้ว</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<div><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#fffacd">“ มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงเนี่ย ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></div>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>มันเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดว่าเธอจะเดินมาถึงที่นี่ในเวลาที่เช้าตรู่ขนาดนี้ด้วย
เธอถอนหายใจออกมาก่อนที่ขายาวกำลังจะเดินกลับไป แต่หากว่าปลายสายตาของเธอกลับเห็นร่างโปร่งของหญิงสาวคนหนึ่ง
ความสะดุดตานั้นทำให้ใบหน้าน่ารักของเออต้าต้องหันไปมองราวกับถูกดึงดูดด้วยความงามอย่างที่ไม่เคยได้เห็นมาก่อน
ถึงเธอจะไม่เคยชอบใครว่าสวยงามไปกว่าตัวเองก็ตามที
แต่คราวนี้คงจะเป็นอย่างนั้นไม่ได้แล้ว เพราะว่าความสงยที่เห็นนั้นไร้คำบรรยายและไร้ขอตำหนิอย่างที่สุด</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<div><span style="font-size:16.0pt;">&nbsp;</span></div>

<div><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#fffacd">“ เอ่อ... ขอโทษนะคะ ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></div>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เสียงหวานของเออต้าเอ่ยขึ้นมาก่อนที่ความคิดในสมองของเธอจะพยายามเรียบเรียงสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ให้ได้
การที่จะมีหญิงสาวสวยขนาดนี้มาปรากฏตัว คงจะไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาแน่นอน และ...คนที่น่าจะเป็นไปได้
ไม่สิ ต้องเรียกว่า เทพีที่จะเป็นไปได้ที่สุดก็คงไม่พ้น <b>เทพีอะโฟรไดท์</b>
เทพีแห่งความงาม แล้วยิ่งวันนี้เป็นวันแห่งความรักด้วยแล้ว ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอจะได้มีโอกาสได้พบกับท่านเทพี</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<div><span style="font-size:16.0pt;">&nbsp;</span></div>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><span><font color="#fffacd">“
ขอคารวะท่านเทพีอะโฟรไดท์ ต้องขออภัยอย่างยิ่งที่ไม่ได้เอ่ยทักทายท่านตั้งแต่ทีแรก
โปรดให้อภัยด้วย ”</font></span></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เออต้าแสดงความเคารพด้วยการคารวะอย่างที่ควรจะเป็น
เธอเอ่ยไปด้วยน้ำเสียงหวานและเต็มไปด้วยความสดใสราวกับเป็นพระอาทิตย์อีกดวงที่กำลังฉายแสงส่องแข่งกับดวงอาทิตย์กลมโตที่กำลังขึ้น
แต่หากในฉับพลันนั้นปลับเป้นไปด้วยความประหม่า
เธอเพิ่งจะเคยเจอเทพีต่อหน้าเป็นครั้งแรก สิ่งที่เธอทำอยู่ในตอนนี้จะถูกต้องหรือไปทำให้ท่านเทพีไม่พอใจหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลย</span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#ff00ff">“ ลูกครึ่งเทพน้อยเอ๋ย
เจ้าไม่ต้องเป็นกังวลไป ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เหมือนเทพีจะรับรู้ถึงความประหม่าในตัวของเออต้า
จึงได้เอ่ยออกมาเช่นนั้น ก่อนที่อากัปกิริยาของเทพีจะเคลื่อนไหวด้วยท่าทางสง่างาม
มือเรียวสวยยกกล่องของขวัญกล่องหนึ่งขึ้นมาแล้วจึงส่งให้กับเออต้าที่ยังคงคารวะอยู่</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#ff00ff">“ เงยหน้าขึ้นได้แล้ว
วันนี้เป็นวันที่ดี เรามีของขวัญมอบให้แก่เจ้า ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>น้ำเสียงละมุนที่แสนอ่อนโยนที่เอ่ยอกมานั้นทำให้ความประหม่าของเออต้าลดลงไปได้มาก
ใบหน้าน่ารักเงยขึ้นมาด้วยท่าทางที่ยังคงความเคารพอยู่อย่างที่สุด
ก่อนที่มือเรียวของเออต้าจะเลื่อนไปรับของขวัญที่เทพีมอบให้ ดวงตากลมโตของเธอฉายประกายออกมาอย่างชัดเจน
เธอกำลังมองด้วยความสงสัยใครรู้และอยากจะเปิดมันออกดูเสียตรงนี้
แต่มันคงจะเป็นไปไม่ได้แน่ ๆ มันดูเป็นการเสียมารยาทอย่างมากในสายตาของเธอ</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#fffacd">“ ขอบพระคุณมากค่ะท่านเทพี
เป็นพระคุณกับฉันแล้ว ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เออต้าเอ่ยขอบคุณไปด้วยความเคารพ
ก่อนที่สมองของเธอจะคิดอะไรได้บางอย่าง มือเรียวข้างหนึ่งถูกผละออกมาจากกล่องแล้วหยิบเอากุหลาบสีทองที่เธอมีติดตัวเอาไว้ขึ้นมา</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>กุหลาบสีทองที่หาได้ยากนี้
เป็นกุหลาบที่เธอตั้งใจเก็บเอาไว้
แต่หากว่าโอกาสในตอนนี้เป็นโอกาสที่เหมาะอย่างมากในการที่จะมอบของที่ดีที่สุดให้
ยิ่งเป็นเทศกาลวาเลนไทน์ที่ให้ความสำคัญกับกุหลาบแล้วด้วยนั้น
คงจะเป้นอะไรที่เหมาะสมที่สุดแล้ว</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#fffacd">“ กุหลาบสีทอง...
ฉันมอบให้กับท่านเทพีค่ะ ได้โปรดรับเอาไว้เถอะนะคะ ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>มือเรียวสวยมอบให้ไปด้วยท่าทางที่นอบน้อม
ก่อนที่ท่านเทพีจะรับไปด้วยรอยยิ้มที่ประดิษฐ์ขึ้นมาให้รับกับท่านอย่างสวยงามไร้ที่ติ</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#ff00ff">“ ขอบใจมากที่มอบมันให้เรา เด็กน้อยเอ๋ย
”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>ท่านเทพีรับกุหลาบของเธอไปด้วยท่าทางที่ไม่ได้แสดงออกในแง่ลบ
เพียงเท่านี้เออต้าก็ดีใจจนแทบแย่แล้ว เธอฉายรอยยิ้มกว้างออกมาให้กับท่านเทพี
ก่อนที่ร่างของหญิงสาวแสนสวยจะเดินลดออกไปจากจุดที่เธอยืนอยู่</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>ลมหายใจถูกถ่อนออกมาอย่างช่วยไม่ได้
เมื่อครู่นี้เธอเกร็งและเกือบเผลอกลั้นหายใจไปตั้งหลายครั้ง
แต่ดีที่ไม่ได้มีผลอะไรกับเจ้าตัว</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<div><span style="font-size:16.0pt;">&nbsp;</span></div>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span><font color="#fffacd">“ ตื่นเต้นไปหมดเลย... อ๊ะ จริงสิ
ต้องรีบไปแล้ว ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>

<p><span style="font-size:16.0pt;"><span>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>เพราะว่าในตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาอยู่ที่นี่แล้ว
เธอจะต้องรีบไปจัดการเรื่องราวอื่น ๆ ตามที่ได้วางแผนเอาไว้อยู่</span></p>

<div><span style="font-size:16.0pt;">&nbsp;</span></div>

<div><span style="font-size:16.0pt;">&nbsp;</span></div><hr class="l"><br>

<p><span style="font-size: 16pt; background-color: lemonchiffon;"><b><font color="#000000">Ps. รับกล่องแห่งความรักจากเทพีอะโฟร์ไดท์
ได้ ขนมโมจิ(พิเศษ)</font></b></span></p>

<div><span style="font-size: 16pt; background-color: lemonchiffon;"><b><font color="#000000">มอบกุหลาบสีทองให้เทพีอะโฟร์ไดท์</font></b></span></div>
</font>
<div class="rfooter"><img src="https://i.pinimg.com/736x/40/00/d2/4000d2b4151d200cb1ab4e4b70d8f59d.jpg"></div></div></div></div></center>

Laura โพสต์ 2025-2-15 15:40:46

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Laura เมื่อ 2025-2-15 15:44 <br /><br />      
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
      .blx-box {
            margin: 0 auto;
            max-width: 650px;
            border-radius: 10px;
            background: #fff;
            color: #000;
            box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
      }
      .blx-box-text {
            padding: 20px;
            font-family: Arial, sans-serif;
      }
      .blx-box-image-box {
            background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
            width: fit-content;
            padding: 8px 20px;
            border-radius: 100px;
      }
      .blx-box-image {
            height: 150px;
            padding: 20px;
            border-radius: 10px 10px 0 0;
            font-weight: bold;
            font-size: 14px;
            color: rgb(51, 51, 51);
      }
      .blx-box-image-avatar {
            width: 40px;
            height: 40px;
            border-radius: 50%;
            display: inline-block;
            vertical-align: middle;
            margin-right: 12px;
      }
      .blx-box-image-container {
            position: relative;
            height: 250px;
            background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
            border-radius: 10px 10px 0 0;
            -webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
            box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
      }
      .blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
            position: absolute;
            bottom: 10px;
            left: 20px;
            z-index: 10;
      }
    </style>

<div class="blx-box">
    <div class="blx-box-image-container">
      <div class="blx-box-image-avatar"><br></div>
    </div>
    <div class="blx-box-text">
      <h2 style="text-align: right;"><font face="TH SarabunPSK" style="" size="6" color="#ff00ff">ด้านหน้าประตูค่าย&nbsp;</font></h2><div style="text-align: right;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#ff00ff"><b style="background-color: white;">ย้อนเวลา 14 กุมภาพันธ์ วันวาเลน์ไทน์ เวลา 9.30 น.</b></font></div><h2><br></h2><h2><div style="text-align: center;"><img src="static/image/hrline/1.gif" border="0" alt="" style="font-size: 12px; font-weight: normal;"></div><br></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">หลังเด็กสาวไปแฮปปี้วาเลนไทน์ ผู้เป็นพ่อเธอเสร็จเรียบร้อยแล้ว&nbsp;</font></span><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: &quot;TH SarabunPSK&quot;; font-size: x-large; font-weight: normal;">เมื่อเธอเดินออกมาด้านหน้าของตัวประตูค่าย เธอเข้าพบเข้ากับ</span><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: &quot;TH SarabunPSK&quot;; font-size: x-large;">เทพีอะโฟไดท์&nbsp;</span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เธอดูสง่างามแล้วก็สวยมากเลย เด็กสาวเองถึงกับละสายตากับเธอไม่ได้เลย สวยแบบไม่ต้องทำอะไร แม้ว่าท่วงท่ากิริยาต่างๆ ก็ดูสวยไปหมด</font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เมื่อเธอได้สติเธอก็รีบคุกเข่าพร้อมกับเคารพอีกเทพีโดยทันที</font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“ </span><font color="#9932cc">ขอคารวะเทพีอะโฟร์ไดร์</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;"> ” เธอเก่าขึ้นก่อนจะย่อตัวลง เพื่อแสดงความเคารพ</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">พูดตามตรงว่าเธอแทบทำตัวไม่ถูกเลย ท่าทางของเด็กสาวตอนนี้ดูเกร็งไปหมด&nbsp;</font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“ </span><font color="#ff00ff">ทำตัวตามสบายเถอะ </font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">” น้ำเสียงของอีกฝ่าย แบบไม่ต้องมองหน้ายังรู้เลยว่า เจ้าของเสียงนี้คือสวยมาก</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เด็กสาวเองก็ค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะยืนตรงเธอแทบไม่กล้าเงยหน้าเลยด้วยซ้ำ</font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“ </span><font color="#9932cc">หนู ... หนู ลอร์ร่าค่ะ เป็นธิดาของไดโอนิซุสค่ะ </font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">” เธอแนะนำตัวแบบเสียงสั้นๆ</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“</span><font color="#ff00ff"> ไม่เป็นไรลอร่า ยืนขึ้นก่อน</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;"> ” อีกฝ่ายกล่าวพร้อมกับ หยิบของขวัญออกมาแล้วก็ส่งให้กับเธอ ขณะที่ลอร์ร่าเองก็กำลังลุกขึ้น ยืนเต็มความสูงของตัวเอง ด้วยท่าทางที่สำรวมเอามากๆ</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“ </span><font color="#ff00ff">แล้วอันนี้ของขวัญของเธอ</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;"> ” กล่องของขวัญที่ผูกโบว์เอาไว้ ถูกส่งให้กับเด็กสาว</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เธอย่อตัวอีกครั้ง เพื่อรับของขวัญมา กล่องขนาดมันไม่ใหญ่มาก เเละน้ำหนักก็ไม่ได้มากด้วย</font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“</font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f" style=""> </font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#9932cc" style="">ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากมากเลยนะคะ</font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#9932cc" style="font-weight: normal;"> </font><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">” เธอรับมันมาพถือเอาไว้สักครู่หนึ่งพร้อมกับเปิดมันออก&nbsp; ก็พบว่าภายในเป็น </span><i style=""><font color="#ff00ff">น้ำหอม 1 ขวด</font></i><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;"> ที่รูปทรงสวยและดูแปลกตาออกไป จากทรงขวด&nbsp;</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">พูดตามตรงว่าเธอเองก็ไม่เคยเห็นน้ำหอมชนิดนี้มาก่อน&nbsp;</font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“ </span><font color="#ff00ff">หวังว่าจะชอบมันนะ</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;"> ”&nbsp;</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">ไม่มีคำบรรยายใดที่จะบอกว่าเธอไม่ชอบ&nbsp; เพราะตัวของลอร่านั้น เธอชอบฉีดน้ำหอมเป็นชีวิตจิตใจเลยทีเดียว เธอก็เลยรีบตอบรับไป “ </span><font color="#9932cc">ชอบค่ะ ชอบเลย ชอบมากเลยค่ะ </font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">”&nbsp;</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ใบหน้าของเธอเปี่ยมไปด้วยความสุข อย่างบอกไม่ถูก เธอเอากล่องนั้นมากอดเอาไว้และโยกตัวไปมา ดูมีความสุขอย่างมาก</font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">ก่อนที่จะหยิบดอกกุหลาบสีทองขึ้นมา&nbsp; “ เ</span><font color="#9932cc">ดี๋ยวค่ะ เนื่องในวันวาเลนไทน์ หนูขอมอบดอกไม้ให้นะคะ </font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">” เธอส่งดอกกุหลาบสีทองให้&nbsp;</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“ </span><font color="#9932cc">สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่ะ </font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">” เธอกลับพร้อมกับรอยยิ้ม</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">มือของทางเทพีรับดอกไม้ขึ้นไป&nbsp; “ </span><font color="#ff00ff">ดอกไม้ของฉันหรอ ขอบใจ</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;"> ”&nbsp;</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ทางเทพีเองก็ตอบรับ มันยิ่ง ทำให้เด็กสาวรู้สึกทำตัวไม่ถูกเลย เพราะโดยปกติเธอจะคุยกับพ่อยังเป็นปกติ แต่เมื่อเป็นคนอื่นมันก็จะทำเอาเธอเกร็งอย่างบอกไม่ถูก</font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“ </span><font color="#ff00ff">แล้วนี่กำลังจะออกไปไหนกัน </font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">” อีกฝ่ายถามเด็กสาว พร้อมมองด้วยสายตาอบอุ่น</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“ </span><font color="#9932cc">อ่อ คือหนูกำลังจะไปหาคู่เดทค่ะ</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;"> ” เธอพูดแบบเขินอาย มือบิดไปมาจนพันกันเองไปหมด ยิ่งบอกเรื่องนี้ยิ่งเขินเข้าไปอีก หน้าของเธอเองก็แดงขึ้นเล็กน้อย</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“</span><font color="#ff00ff"> ดีเลยสิ ยังไงก็ขอให้โชคดี อย่าลืมใช้น้ำหอมนั้นด้วยหละ</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;"> ” น้ำเสียงของอีกฝ่าย ทำให้เด็กสาวรู้สึกว่าวันนี้ต้องมีอะไรดีดีเข้ามาแน่นอน</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“</span><font color="#9932cc"> ได้เลยค่ะ หนูจะใช้มัน ยังไงก็ขอบคุณนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ ขอบคุณมากเลย หนูจะใช้มันเเน่นอนค่ะ</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;"> ” เธอกล่าวคำว่าขอบคุณ ไปกี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้วก็ไม่รู้ เเถมยังพูดวนไปวนมาอีกต่างหาก</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ทางเทพีเองก็ขำออกมา กับความรู้สึกรักของเจ้าเด็กสาวตรงหน้า</font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“</span><font color="#ff00ff"> ไปเถอะ เดี๋ยวจะไปสายมันจะไม่ดีเอานะ </font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">” เธอกล่าวสั้นๆ</span></font></h2><div><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></div><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ก่อนที่ เด็กสาวโค้งตัวอีกครั้งเพื่อเป็นการบอกลาอีกครั้ง เป็นการทำความเคารพอีกรอบนึงด้วย</font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">” </span><font color="#9932cc">งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ </font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">” เธอกล่าวพร้อมกับขยับกระเป๋าแล้วก็มุ่งหน้าเดินออกไปทันที</span></font></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h2><h2><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ภายในใจตอนนี้เธอรู้สึกว่า วันนี้ต้องเป็นวันที่โชคดีแน่นอน</font></span></h2><div><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></div><div><br><div style="text-align: center;"><img src="static/image/hrline/1.gif" border="0" alt=""></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#ff00ff"><b>[แบบฟอร์มถวายของ]</b></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#ff00ff">ชื่อของคุณ: </font><font color="#800080">Laura Tanner</font></b></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#ff00ff">ของที่ถวาย:&nbsp;</font><font color="#800080">กุหลาบสีทอง</font></b></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><b style=""><font color="#ff00ff">เทพที่ถวายของ:&nbsp;</font><font color="#800080">อะโฟร์ไดท์</font></b></font></div><div><br></div><div><b><font color="#ff00ff"><br></font></b></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#ff00ff"><b style="background-color: pink;">&nbsp;&nbsp;</b></font></div><div><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#ff00ff" style="background-color: pink;"><b style="">&nbsp;รับกล่องแห่งความรักจากเทพีอะโฟร์ไดท์ -&nbsp;</b><b style="">น้ำมันหอมอามูร์</b><b style="">&nbsp;</b></font></div></div><br></div>
      
    </div>
</div>

Laura โพสต์ 2025-2-15 22:38:59

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Laura เมื่อ 2025-2-15 22:59 <br /><br />      
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Example Box with Image and Text</title>
<style>
      .blx-box {
            margin: 0 auto;
            max-width: 650px;
            border-radius: 10px;
            background: #fff;
            color: #000;
            box-shadow: 0 4px 8px rgba(0, 0, 0, 0.1);
      }
      .blx-box-text {
            padding: 20px;
            font-family: Arial, sans-serif;
      }
      .blx-box-image-box {
            background: rgba(255, 255, 255, 0.5);
            width: fit-content;
            padding: 8px 20px;
            border-radius: 100px;
      }
      .blx-box-image {
            height: 150px;
            padding: 20px;
            border-radius: 10px 10px 0 0;
            font-weight: bold;
            font-size: 14px;
            color: rgb(51, 51, 51);
      }
      .blx-box-image-avatar {
            width: 40px;
            height: 40px;
            border-radius: 50%;
            display: inline-block;
            vertical-align: middle;
            margin-right: 12px;
      }
      .blx-box-image-container {
            position: relative;
            height: 250px;
            background: url('https://i.imgur.com/qEmgk6F.png') center/cover no-repeat;
            border-radius: 10px 10px 0 0;
            -webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 30%, center 100%, from(rgba(0, 0, 0, 1)), to(rgba(0, 0, 0, 0.0)));
            box-shadow: inset 0 0 10px rgba(0, 0, 0, 0.3);
      }
      .blx-box-image-container .blx-box-image-avatar {
            position: absolute;
            bottom: 10px;
            left: 20px;
            z-index: 10;
      }
    </style>

<div class="blx-box">
    <div class="blx-box-image-container">
      <div class="blx-box-image-avatar"><br></div>
    </div>
    <div class="blx-box-text">
      <h2 style="text-align: right;"><font face="TH SarabunPSK" color="#ff00ff" size="6">ประตูค่าย&nbsp;</font></h2><div style="text-align: right;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#ff00ff"><b>ย้อนเวลา 14 กุมภาพันธ์ วันวาเลน์ไทน์ เวลา 09.59 น.</b></font></div><div><br></div><div><br><div style="text-align: center;"><img src="static/image/hrline/1.gif" border="0" alt=""></div><br></div><div><br></div><div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">หลังจากที่เธอเดินออกมาสักพักนึงเธอก็เจอกับผู้ที่รอเธออยู่นั้นหละ&nbsp;</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">อีกฝ่ายยืนแอบอยู่หลังพุ่มไม้ใหญ่&nbsp; &nbsp;พยามทำตัวเองไม่ให้เป็นจุดสนใจ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แต่ยิ่งพยายามให้มันเด่นเท่าไหร่&nbsp; มันก็ดูเด่นอยู่ดี</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ทีแรกเด็กสาวจะแกล้งทำเป็นไม่เห็นก่อน แต่ก็คงจะไม่ได้เธอก็เลยแกล้งทำเป็นเดินผ่านรอบนึง</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ปล่อยให้อีกฝ่ายตายใจไปซักครู่ก่อนที่จะเดินมาจากด้านหลัง&nbsp;</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">สวัสดีค่ะ&nbsp; </font></b><font color="#2f4f4f">” เธอยิ้มออกมาก่อนที่จะหยุดยืนอยู่ด้านหลังเอามือไขว้หลังเอาไว้</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เด็กสาวในกระโปรงสีขาวรองเท้าสีแดง&nbsp; ดูเป็นชุดกระโปรงที่น่ารัก วันนี้เธอมาพร้อมกับกระเป๋าสะพายสีดำที่เป็นหนังด้วย (</font><font size="5" face="TH SarabunPSK"><a href="https://i.pinimg.com/736x/ea/8b/0b/ea8b0b52e1049dd46fa6c7c78bb287a6.jpg">รูปชุด</a><font color="#2f4f4f">)</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">คุณเจโรม ลอร์ร่าเองค่ะ</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เธอเอ่ยทักทายอีกฝ่ายก่อนเลย</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#008080"> สวัสดีครับ แต่ว่าเห็นผมด้วยหรอ</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เค้าถามอย่างแปลกใจ เขายกมือลูบท้ายทอยตัวเองไปมา เเม้เขาจะใส่เเมส ปิดหน้าใส่แว่นด้วยก็คือจำได้นะ ความหล่อนั้นทะลุแมสออกมาเเล้ว</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#008080">ไม่เห็นค่ะ</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เธอแกล้งตอบกลับไป อันที่จริงก็คือเห็น เห็นตั้งแต่เดินมาแล้ว&nbsp;</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#008080">เอ้า</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เค้าดูปลัดใจเล็กน้อยหลังจากที่เด็กสาวตอบว่าไม่เห็น แต่สามารถทักเค้าได้</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">เพิ่งเห็นเมื่อกี้น่ะค่ะ</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เธอหัวเราะออกมา พร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะถามต่อ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> เเต่ว่าคุณมารอนานหรือยังคะ "</font></b><font color="#2f4f4f"> เธอถามอีกฝ่ายที่ยืนมองอยู่นานแล้วด้วยความสงสัยนิดหน่อย</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#008080"> ไม่นานครับ ผมก็พึ่งออกมาไม่นาน แต่ว่าเราไปกันเลยไหมครับ นี่ก็สายมากแล้วด้วย </font></b><font color="#2f4f4f">” อีกฝ่ายขยับนาฬิกาข้อมือของตนเอง มองดูเวลา นี้ก็ปาเข้าไปจะ 10 โมงแล้วไหนจะต้องเดินทางอีก</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><font color="#9932cc"> <b style="">อ่อ .... ได้ค่ะ </b></font><font color="#2f4f4f">” เธอพยักหน้ารับ&nbsp;</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#008080"> อ่อ ผมเกือบลืม</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เค้าหยิบช่อดอกไม้ออกมาก่อนจะมอบให้กับเด็กสาว “ </font><b style=""><font color="#008080">สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะครับ </font></b><font color="#2f4f4f">”&nbsp;</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">รอยยิ้มของอีกฝ่ายทำให้ลอร่าแทบลงไปนอนกองกับพื้น ‘</font><b style=""><i style=""><font color="#9932cc"> โอ๊ยย ตายพอดี จะละลายแล้วละมุนเกินไปเอาดีย์ ขอกริ๊ดได้มั้ย ผู้ชายจะตกใจหรือเปล่า อดทนไว้ราร่า&nbsp;</font></i></b><font color="#2f4f4f">’&nbsp;</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">นั่นคือสิ่งในใจของเด็กสาวเธอรับช่อดอกไม้มา ก่อนที่จะหน้าแดงขึ้น&nbsp;</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#008080"> คุณโอเคหรือเปล่าครับ ทำไมหน้าแดงขนาดนี้ </font></b><font color="#2f4f4f">” ทันทีที่เค้าเห็นเค้าก็ถามไถ่ทันทีว่าเธอเป็นอะไร</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#9932cc"> ปะ ปะ เปล่าคะ ร่าโอเค สบาย สบายมากเลย ”</font></b><font color="#2f4f4f"> เธอยิ้มออกมาแล้วก็โบกมือไปมาแบบเลิ่กลั่กสุดๆ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#008080"> แน่ใจใช่มั้ย </font></b><font color="#2f4f4f">” เค้าถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แต่เด็กสาวเองก็พยักหน้าก่อนที่จะถามอีกฝ่ายกลับไป ว่าวันนี้เค้ามีแพลนจะพาเธอไปเที่ยวไหน&nbsp;</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#9932cc"> เเน่ใจค่ะ แน่ใจ แต่ว่าวันนี้เราจะไปไหนกันดีคะ </font></b><font color="#2f4f4f">”&nbsp;</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#008080">เซ็นทรัลพาร์คครับ</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เค้าตอบกลับกับเด็กสาว</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">คุณ ..... โอเคใช่ไหม</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เธอถามเพราะรู้สึกว่าที่นั่น เป็นที่สาธารณะ อาจจะเจอแฟนคลับเค้าก็เป็นได้</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#008080"> โอเคสิ ทำไมต้องไม่โอเคด้วย </font></b><font color="#2f4f4f">”&nbsp;</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">สีหน้าเค้าดูปประหลาดใจเล็กน้อย หลังจากที่ได้ยินเด็กสาวถามออกท่แบบนั้น</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">เปล่าคะ คือว่า ร่าแค่เห็นว่า คุณเป็นศิลปิน ถ้าไปเที่ยวในที่แบบนั้น แล้วแฟนคลับเจอเข้า อาจจะเข้าใจผิดหน่ะ</font></b><font color="#2f4f4f">&nbsp;” เธออธิบายให้อีกฝ่ายฟัง</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#008080"> โถ่ .... เรื่องแค่นี้เอง</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เค้าถอนหายใจออกมาหันมามองหน้าเธอ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#008080"> เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วง สบายมาก</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เขาพูดเบาๆ พร้อมกับขยับตัวเข้ามาใกล้</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">“ </font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#9932cc"><b>ถ้าคุณโอเค ร่าก็ไม่ติดอะไรคะ</b></font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"> ” เธอตอบรับพร้อมกับถือช่อดอกไม้ สีแดงขาวนั้นเอาไว้</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“</font><b style=""><font color="#008080"> ไปกันครับ</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เขากล่าวพร้อมกับยื่นมือออกมา</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">สีหน้าของเด็กสาวดูจะกลับมาเลิ่กลั่กอีกแล้ว&nbsp;</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#008080">ตรงนี้ไม่มีคนเห็นหรอ จับได้</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เขาพูดขึ้นพร้อมกับเอื้อมมือมาจับมือเด็กสาวเอาไว้ แล้วก็จูงมือเดินออกไป</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ไออุ่นๆ ของอีกฝ่ายสัมผัสอยู่ที่มือของเด็กสาว&nbsp;</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#008080">หนาวเหรอ?</font></b><font color="#2f4f4f"> " เสียงทุ้มของเขาดังขึ้น ลอร์ร่าหันไปสบตา ก่อนรีบส่ายหน้าแรง ๆ&nbsp;</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">" </font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#9932cc"><b>เปล่าค่ะ! สบายมาก! จริงๆนะ</b></font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"> " เเต่ไม่แปลกหรอกที่เขาจะถามเพราะว่าลอร์ร่าก็คือ ตื่นเต้นเอามากๆ แถมอากาศนั้นก็เย็นด้วย</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เธอพยายามทำตัวเป็นปกติ แต่เธอรู้ว่ามือของเธอเหงื่อออกนิด ๆ เพราะในหัวเอาแต่คิดว่าถ้าเขายื่นมือมาหา เธอควรจะทำยังไงดี เเม้ว่าตอนนี้อากาศมันจะเย็นมากก็ตาม แต่คือตอนนี้ใจเธอนั้นเเทบลุกเป็นไฟ เขินไปหมดแล้ว</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font color="#2f4f4f" face="TH SarabunPSK" size="5">สัมผัสของเขาอุ่น อบอวลไปด้วยความมั่นใจและความนุ่มนวล ลอร์ร่าสะดุ้งเล็กน้อย รู้สึกเหมือนโดนไฟฟ้าสถิต แต่เมื่อเขากระชับมือแน่นขึ้น เธอกลับรู้สึกอบอุ่นขึ้นอย่างบอกไม่ถูก เพราะเขานั้นเอาไป ซุกในโอเวอร์โค้ด ของเขา</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#008080">แบบนี้ดีขึ้นมั้ย </font></b><font color="#2f4f4f">" เขาเอ่ยถามเสียงเรียบ แต่มีรอยยิ้มแบบอบอุ่น</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ลอร์ร่าเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนพยักหน้าเบา ๆ ใบหน้าร้อนขึ้นจนแทบไม่ต้องพูดอะไรอีกต่อไปแล้วก็ได้ เขินสุดๆ ตัวนี้จะบิดเป็นเกียวเเล้วนะ!!</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เมื่อเวลาผ่านไป ทั้งคู่ก็ค่อยๆ เดินไปที่ด้านล่างจากนั้นเด็กสาวที่หยุดรอรถ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">เราจะไปยังไงหรอ </font></b><font color="#2f4f4f">" อันที่จริงคือ ถ้าไปแบบลอร์ร่าคือรถบัส ต่อรถไฟ แต่ท่าทางจะได้โดนรุมแน่ๆ</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#008080">ไม่ต้องห่วง</font></b><font color="#2f4f4f"> " เขานั้นเตรียมการเอาไว้แล้ว อีกฝ่ายที่มีรถด้วย เขาพาเด็กสาวออกเดินทาง มุ่งหน้าไปจุดหมายโดยทันที</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เมื่อขึ้นไปนั่งบนรถ บทสนทนาก็ค่อยๆ เริ่มขึ้น อีกฝ่ายเองก็ยังไม่ได้ปล่อยมือเธอออก แถมเขานังนั่งริมหน้าต่าง&nbsp;</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">มือของเขานั้นดูจะอบอุ่นมากเลยทีเดียว ส่วนมืออีกข้างของลอร์ณ่าเธอกำดอกไม้ไว้แน่ๆ เพื่อเเบบมันเกร็งก็ผ่อนคลายนี้หละ&nbsp; แต่แน่ๆ ดอกไม้นี้หนะ เธอจะเอาไปเก็บอย่างดีเลยคอยดูสิ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ตอนนี้มันทำใจลอร์ร่าเต้นเเรงและไม่ค่อยจะเป็นจังหวะเลยด้วยนะ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#008080">ตื่นเต้นหรอ </font></b><font color="#2f4f4f">" อีกฝ่ายถามก่อนจะอมยิ้ม</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">"</font><b style=""><font color="#9932cc"> นิดหน่อยค่ะ</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอตอบตรงๆ&nbsp;</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">หลังจากนั้นบทสนทนาในรถก็เงียบไปสักพักก่อนเธอจะเริ่มเปิดบทสนทนาขึ้นมาอีก เพื่อคลายความเงียบนั้น&nbsp;</font></div></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เรื่องเหล่านั้นเป็นเรื่องทั่วๆ ไปที่ทำให้รู้จักกันมากขึ้น เหมือนเป็นการละลายพฤติกรรมนั้นหละ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><div style="text-align: center;"><img src="static/image/hrline/1.gif" border="0" alt=""></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><b style="background-color: pink;">&nbsp;ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 2 / 4 / 6 / 8 คู่สนทนาจะได้กลิ่นหอมบนตัวคุณ&nbsp;</b></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><b style="background-color: pink;">&nbsp;จะได้รับโบนัสพิเศษ +10 แต้ม&nbsp;</b></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><b style="background-color: pink;"><br></b></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><b style="background-color: pink;">&nbsp;รับช่อดอกไม้จาก&nbsp;เจโรม&nbsp;</b></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><span style="background-color: pink;"><b>&nbsp;รับเพิ่ม ดอกกุหลาบสีน้ำเงิน 1 ดอก,&nbsp;น้ำทิพย์ 1 ขวด และ เงิน 20 ดอลลาร์&nbsp;</b></span></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="4">@Dean&nbsp;</font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><b style="background-color: pink;"></b></font></div></div><br></div><div><br></div>
      
    </div>
</div>

Leoric โพสต์ 2025-2-16 19:03:22

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Leoric เมื่อ 2025-2-16 19:05 <br /><br /><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Bai+Jamjuree&display=swap" rel="stylesheet">
<link rel="stylesheet" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css">
<link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/ny8ks94aa4e8m20nkkwvr/Leoric.css?rlkey=b1got929heh2xc3rylfe7bxs4&st=shfpvi4a&dl=0" rel="stylesheet">
<div style="--lraccent:#2a5f6f;">
<div id="Leoric_rp">
    <div class="__dbg">
      <div class="__dbg2">
            <div class="__ddlowert"></div>
            <div class="__dtitle">
                <ct>Leoric</ct><br>Hwang<div class="__dsubtitle">RESPECT ALL, FEAR NONE</caption></div>
            </div>
            <div class="__dbanner" style="background-image: url(https://i.imgur.com/RuUfq42.png);background-position: top 45% center;height:450px;"></div>
            <div class="__dtext">วันศุกร์ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2025 เวลา 10.30 น.<br>
<br>
ลีโอริคตื่นขึ้นในเวลาที่สายมากกว่าปกติ แถมยังเหม่อลอยนอนมองเพดานห้องพักของตัวเองด้วยสีหน้าว่างเปล่าสุด ๆ วันนี้วันอะไรแล้ว มีการบ้านอะไรที่จะต้องทำ แล้วก็มีเรียนวิชาอะไรบ้าง ไม่ได้ไปส่งของให้พระมารดาหลายวันแล้วสิ อา วันนี้วันศุกร์แล้วสินะ<br>
<br>
และเมื่อความคิดแล่นมาถึงคำว่าวันศุกร์ ร่างสูงก็กระเด้งตัวขึ้นจากฟูกนอนทันที "อะไรนะ! วันศุกร์งั้นเหรอ!" ใบหน้าหันขวับไปทางปฏิทินที่ปักหมุดแขวนเอาไว้อย่างลวก ๆ ไร้ซึ่งการตกแต่งอื่นใดให้ดูสวยงามหรือว่าน่ารัก ราวกับถูกทำขึ้นเพื่อเน้นการใช้งานอย่างเดียวเท่านั้น สายตาถูกดึงให้จับจ้องไปยังวงปากกาสีแดงที่มาร์กเอาไว้รอบตัวเลขของวันที่ 14 <br>
<br>
วันวาเลนไทน์ เขาจำเป็นต้องไปพบเทพีอะโฟร์ไดท์เพื่อสักการะ และขอบคุณพระนางที่ประทานของขวัญประจำวันแห่งความรักมาให้ รวมถึงนัดเดทกับรุ่นพี่เอมีเลีย สายเลือดแห่งซุส บ้าไปแล้ว ความจริงนี่ไม่ใช่เวลาที่จะมามัวนั่ง ๆ นอน ๆ อึ้ง ๆ แบบนี้นะ<br>
<br>
เด็กหนุ่มพรวดพราดอีกครั้ง คว้าหยิบทั้งผ้าขนหนู แปรงสีฟัน และเสื้อยืดค่ายกับกางเกงยีนส์แบบบ้าน ๆ วิ่งตรงเข้าไปสู่ห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายทันที หากเป็นเวลาปกติเขาคงจะปล่อยให้น้ำเย็นกระทบกับผิวหนังเพื่อให้ตื่นตัว แต่ดูเหมือนตอนนี้จะสายเกินไปที่จะทำอย่างนั้น<br>
<br>
ค่อยกลับมาใหม่ก่อนที่จะไปเดทกับรุ่นพี่เอมีเลียก็แล้วกัน ตอนนี้ต้องไปสักการะเทพีก่อน<br>
<br>
ราว 20 นาทีให้หลังเขาก็ออกมาจากห้องอาบน้ำอีกครั้ง ผ้าขนหนูแปะอยู่บนเส้นผมเปียกโชก ออกแรงขยี้เพื่อที่จะให้มันหมาดขึ้นสักเล็กน้อย แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ช่วยอะไรสักเท่าไหร่ แล้วตอนนี้เองที่อีกความคิดหนึ่งแล่นขึ้นมาอีกครั้ง อะโฟร์ไดท์ได้ชื่อว่าเป็นเทพีแห่งความงดงาม ถ้าไปในสภาพที่ไม่ค่อยจะงดงามเท่าไหร่ พระนางจะกริ้วรึเปล่า โอย! ใช้แค่หน้าตาอย่างเดียวไปก่อนได้ไหมเนี่ย<br>
<br>
กระนั้นแล้วลีโอริคก็พยายามจัดการสภาพของตัวเองให้มันสมบูรณ์พร้อมมากที่สุด ไดร์เป่าผมถูกหยิบยืมมาจากรุ่นพี่ภายในบ้าน แม้จะไม่ได้เซตให้เป็นทรงเต็มที่มากมายอะไร แต่มันก็แห้งและถูกหวีให้เป็นทรงดีกว่าตอนแรกเยอะ นัยน์ตาสีเข้มจับจ้องเงาสะท้อนของตัวเองที่หน้ากระจกด้วยสีหน้าว่างเปล่า เอาเถอะ ขอแค่เจอกับเทพีเดี๋ยวเดียว ไม่เป็นไรหรอกน่า<br>
<br>
บุตรแห่งอาธีน่าวิ่งพรวดออกจากบ้านหมายเลข 6 แล้วตรงไปยังด้านหน้าประตูค่ายแทบจะในทันที ในมือของเขาประคองเอาไว้ด้วยดอกกุหลาบสีทองที่เตรียมมาเพื่อถวายแด่เทพีองค์นั้น และยามที่บรรลุถึงสถานที่ ร่างอันงดงามของเทพีแห่งความงามและความรักก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าพอดิบพอดี เข่าทั้งคู่ทิ้งลงสู่พื้นดิน ส่วนหนึ่งก็เพื่อทำความเคารพแด่พระนาง แต่อีกส่วนก็มาจากความเหนื่อยหอบจากการวิ่งมาล้วน ๆ<br>
<br>
"ข้าแต่เทพีอะโฟร์ไดท์ผู้งดงาม ผมมาที่นี่เพื่อสักการะท่าน" แม้น้ำเสียงก็ยังขาดห้วงเล็กน้อย ไม่ว่าใครก็ดูออกได้ในทันทีว่า ลีโอริคกำลังหอบแฮ่ก<br>
<br>
"ใจเย็น ๆ ค่อยพูดค่อยจาก่อน ทำไมถึงได้เรียบร้อยเช่นนี้เล่า" สุรเสียงนั้นหวานซึ้งทั้งยังเปี่ยมไปด้วยเมตตา<br>
<br>
เด็กหนุ่มสูดลมหายใจเข้าโดยลึกก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นสบดวงพักตร์อันงดงาม "ผมชื่อลีโอริคครับ เป็นบุตรแห่งเทพีอาธีน่า ส่วนดอกไม้นี้ ผมนำมามอบให้กับเทพีเนื่องในวันแห่งความรักด้วยครับ" กล่าวจบก็ยื่นส่งถวายให้แด่นาง<br>
<br>
ทว่าเทพีพระองค์นั้นกลับไม่ได้รับไปเพียงอย่างเดียว นางยื่นกล่องของขวัญกล่องหนึ่งส่งกลับมาให้ "ส่วนนี่เป็นของขวัญของเธอ จงนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์"<br>
<br>
ร่างสูงค้อมกายลงอีกครั้งเพื่อแสดงความเคารพก่อนที่กล่าวคำขอบคุณ ยื่นมือทั้งคู่ออกไปตรงหน้าและรับกล่องของขวัญนั้นมาเปิดออก เขาพบว่ามันคือหินตีบวกจำนวน 20 ก้อนด้วยกัน "ขอบคุณเทพีที่มีเมตตา ผมจะนำไปใช้อย่างดีแน่นอนครับ"<br>
<br>
"เอาล่ะ ๆ ข้าเชื่อเจ้า ดูจากท่าทีเร่งร้อนที่รีบมาหาข้าเช่นนี้ คงมีเรื่องที่จะต้องไปกระทำต่อสินะ ข้าขออวยพรให้เจ้าโชคดี แล้วพบกันใหม่" พระนางหมุนตัวหันหลังกลับ ก่อนที่จะหายลับไป ทิ้งให้ลีโอริคอยู่ที่ประตูค่ายเพียงลำพังอีกครั้ง<br>
<br>
ซะเมื่อไหร่<br>
<br>
หญิงสาวผู้หนึ่งกำลังยืนรอใครบางคนอยู่ด้วยท่าทีที่ประหม่าอย่างเห็นได้ชัด และชุดลายทางที่หล่อนสวมเอาไว้ภายใต้โอเวอร์โค้ทสีครีมก็ทำให้เจ้าตัวรับรู้ได้ทันทีว่า หล่อนคือคู่เดทในวันนี้นั่นเอง<br>
<br>
ซวยแล้วไง<br>
<br>
มันสมองที่ได้รับมาจากมารดากำลังทำงานอย่างเต็มที่เพื่อหาทางออกที่ดีที่สุด กลับไปตอนนี้เลยอาจจะได้ แต่นั่นแปลว่าหล่อนจะต้องรอคอยคู่เดทที่ไม่รู้ว่าจะปรากฏตัวขึ้นมาเวลาไหน แต่จะเดินเข้าไปทักตอนนี้ สภาพของตัวเองก็ดูแย่สุด ๆ ทั้งยังไม่ได้สวมใส่เดรสโค้ดที่ถูกต้องด้วย แต่เอาเถอะ เป็นไงเป็นกันสิ<br>
<br>
"สวัสดีครับ รุ่นพี่เอมิเลียใช่ไหมครับ" เด็กหนุ่มตัดสินใจเดินไปทักเจ้าหล่อนก็จริง แต่กล่องของขวัญที่ได้รับมาจากเทพีนั้นถูกใช้ต่างเครื่องกำบังใบหน้า ไม่รอคอให้คู่สนทนาตอบก่อนกลับรีบพูดต่อเสียอย่างนั้น "ตอนนี้ผมอยู่ในสภาพที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ เพราะฉะนั้นรบกวนรออยู่ตรงนี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวผมจะรีบกลับมาใหม่" แถมสิ้นสุดคำพูดก็รีบหมุนตัววิ่งออกไปจากประตูค่ายกลับสู่บ้านพักหมายเลข 6 ของตนอย่างรวดเร็ว แม้ว่าโสตประสาทจะได้ยินเสียงติดห้าวดังไล่หลังมาว่า เดี๋ยวสิ ก็ตามที<br>
<br>
ผมขอโทษนะรุ่นพี่เอมิเลีย ผมจะรีบจัดการตัวเองให้ไวที่สุดเดี๋ยวนี้แหละ<br>
<br>
ทันทีที่กลับมาถึงค่าย ลีโอริคก็รีบจัดการตัวเองอย่างดีใหม่อีกรอบ สวมเสื้อยืดสีดำเข้ากันกับเดนิมยีนส์สีเข้ม สร้อยคอและสร้อยข้อมือสีเงินที่เป็นสไตล์โปรดของตนเอง คลุมทับด้วยเสื้อเชิ้ตลายทางอันเป็นเดรสโค้ดประจำวันนี้ หมวกบีนนี่สีดำที่มีข้อความสีขาวปักอยู่ด้านหน้า และแว่นตาโลหะไร้กรอบแม้ว่าตัวเองจะไม่ได้สายตาสั้นก็ตามที มีเวลาเหลือบดูเวลาจากนาฬิกาเล็กน้อยยามที่ฉีดน้ำหอมตามจุดชีพจรของตนเอง ก่อนที่จะวิ่งพรวดกลับออกมาที่ด้านหน้าประตูค่ายอีกครั้ง<br>
<br>
เหนื่อยหอบก็จริง แต่เราต้องแอคเอาไว้ก่อน ลมหายใจสูดเข้าเฮือกใหญ่เพื่อเอาออกซิเจนเติมเต็มเข้าสู่ปอด แล้วค่อย ๆ เดินตรงเข้าไปหาหญิงสาวที่ตนบอกให้คอยอยู่ก่อนด้วยรอยยิ้มจาง ๆ "สวัสดีครับรุ่นพี่เอมิเลีย ผมหวังว่าเมื่อครู่พี่คงไม่ทันได้จดจำความประทับใจแรกของผมไปแบบผิด ๆ ใช่ไหม"<br>
<br>
หล่อนหัวเราะแล้วส่ายหน้า มาถึงตอนนี้เขาจึงได้มีโอกาสจ้องมองใบหน้าของเธอชัด ๆ เอมิเลียไม่ใช่ผู้หญิงสไตล์สวยหยาดเยิ้มหรือว่าน่ารัก ถ้าให้นิยามล่ะก็ คำว่าเท่และทะมัดทะแมงคงจะเหมาะสมกับเธอมากกว่า ดังนั้นมันจึงค่อนข้างดูน่าแปลกตาที่เครื่องแต่งกายที่หญิงสาวสวมใส่อยู่นั้นขัดกับบุคลิกของเธอ และดูเหมือนเอมิเลียจะอ่านออก จึงได้ถามกลับมาทันที "ฉันดูไม่แปลกใช่ไหม?"<br>
<br>
ลีโอริคยังคงรักษาสีหน้าได้ดีเยี่ยม รอยยิ้มเล็ก ๆ นั้นคลี่ออกมากกว่าเดิมยามที่ใบหน้าส่ายไปมาแสดงอาการปฏิเสธ "ไม่เลยครับ พี่ดูสวยมากต่างหาก ผมเลยเผลอตัวจ้องนานไปหน่อย ผมชื่อลีโอริคนะครับ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นคู่เดทที่ดีพอรึเปล่า แต่ผมสัญญาว่า วันนี้จะทำให้พี่มีความสุขที่สุดให้ได้ครับ"<br>
<br>
ความประหม่าของคนตรงหน้าดูยิ่งฉายชัดมากกว่าเดิม ไม่รู้ว่ามันมาจากคำชมนั้น หรือว่าความไม่ชินกับเครื่องแต่งกาย หรือว่า... "จริงสิฉันทำช็อกโกแลตมาให้นายด้วยนะ รับไปสิ" กล่องช็อกโกแลตทำมือห่อด้วยกระดาษสีขาวถูกยื่นมาหา บางทีแล้ว สิ่งที่หล่อนประหม่า อาจเป็นรสชาติของมันก็เป็นได้<br>
<br>
"ขอบคุณนะครับ แต่ทำแบบนี้ผมเกรงใจมากกว่า ผมควรจะทำอะไรให้พี่บ้างไม่ใช่เหรอ งั้นเราไปกันเลยดีมั้ย ดอกไม้สวย ๆ กำลังรอคนสวย ๆ อยู่นะ" กล่าวจบจึงค่อยเดินทางออกจากบริเวณค่ายตรงไปยังสถานที่เดทประจำวันนี้<br>
<br>
[แบบฟอร์มถวายของ]<br>
ชื่อของคุณ: Leoric Hwang<br>
ของที่ถวาย: กุหลาบสีทอง<br>
เทพที่ถวายของ: อะโฟร์ไดท์<br>
<br>
<br>
รับกล่องแห่งความรักจากเทพีอะโฟร์ไดท์ - หินตีบวก 20ea<br>
<br>
รับดอกกุหลาบสีน้ำเงิน 1 ดอก / อาหารเทพ หรือ น้ำทิพย์ 1 ขวด / เงิน 20 ดอลลาร์ /ช็อกโกแลต 1 ชิ้น<br>
@Dean
</div>
               <div class="__ddt"><b>หมายเหตุ</b><br><i>ยาวมากครับ 𓆩†𓆪 เขียนข้างบนดีกว่า</i><br>
                  <span class="__dplc">ประตูค่าย</span>
                </div><div class="__ddlowerb">
                </div>
            </div>
      </div>
    </div></div>

ดูในรูปแบบกติ: [ทางเข้าค่าย] ประตูค่าย