Enter Camp › บริเวณรอบค่ายฮาล์ฟบลัด › [ทางเข้าค่าย] ประตูค่าย

Eloise โพสต์ 2024-12-21 23:04:00

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#Eloise01 {
    border-radius: 30px;
    border: 6px double #000000;
    padding: 3px;
    box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/rR3KDvy.png");}
</style>

<style>
#Eloise02 {
    width: 800px;
    border-radius: 20px;
    padding: 3px;
    box-shadow: #000000 0px 0px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>   


<style>
#Eloise03 {
    width: 520px;
    border-radius: 20px;
    border: 6px double #000000;
    padding: 3px;
    box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>   


<div id="Eloise01">
   <p>
      
<font face="Kanit"><br><br></font></p>





<div id="Eloise02">
   <p>


<font face="Kanit"><font size="3"><font color="#fff">
<br></font></font></font></p><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff8c00"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><div><font color="#ff8c00" face="Kanit" size="4"><b>วันที่ 21 ธันวาคม 2024</b></font></div><div><font color="#ff8c00" face="Kanit" size="3"><b style="">เวลา 13.00 น.</b></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="3"><font color="#ff8c00"><b style=""><img src="https://i.imgur.com/HiVVn9A.gif" border="0"></b></font><font style="" color="#ff8c00"><b style=""><br></b></font></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div style="text-align: left;"><div><div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หลังจากที่ไซคลอปส์ถูกสังหารไปแล้ว บรรยากาศรอบค่ายยังคงเต็มไปด้วยความตึงเครียด เสียงการต่อสู้ยังดังกึกก้องไม่หยุดจากทุกทิศทาง บางทีก็มีเสียงคำรามของอสุรกายที่ดังกระหึ่มมาจากที่ไกล ๆ ท่ามกลางการรุกรานของอสุรกายต่าง ๆ ที่ไม่ยอมหยุด</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสยังคงยืนหอบหายใจ มือหนึ่งจับธนูแน่นคอยระแวดระวังสิ่งรอบข้างอย่างมีสมาธิ แต่ก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงกรีดร้องที่ดังขึ้ของป้าเจ้าเก่าเจ้าเดิม</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff">“มันมาแล้ว! เร็วเข้า! สู้มัน! ธนูจะไปทันการอะไร เอาดาบกับโล่ไปฆ่ามันเร็ว ๆ!” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ป้าร้องเสียงแหลมขณะเห็นหมาป่าน้ำแข็งกำลังพุ่งเข้ามา เธอยัดดาบและโล่ของตัวเองใส่มือเอโลอิส สาวน้อยผมสีเพลิงมองอาวุธที่ถูกยัดใส่มือแบบงง ๆ แต่นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาสงสัยว่าป้าเอาดาบกับโล่พวกนี้มาจากไหนตอนนี้จะต้องจัดการหมาป่าน้ำแข็งนั่นก่อน</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงคำรามต่ำ ๆ ดังมาจากหน้าค่าย เอโลอิสชะงักเท้า มือจับดาบและโล่แน่น ก่อนจะเงยหน้ามองเจ้าของเสียง มันคือหมาป่าที่มีร่างกายโปร่งใสราวกับน้ำแข็งสลักขึ้นมาอย่างประณีต หมาป่าน้ำแข็งส่งเสียงคำรามอีกครั้ง ก่อนจะพุ่งตัวเข้ามาอย่างรวดเร็ว เอโลอิสแทบไม่ทันตั้งตัวรีบยกโล่ขึ้นบังกรงเล็บคมที่ตวัดเข้ามา แม้แรงกระแทกจะไม่มากพอทำให้เธอเซแต่สัมผัสเย็นจัดที่ผ่านโล่ก็ทำให้เธอรู้สึกชาไม่น้อย</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“เย็นชะมัด”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เธอพึมพำขณะตั้งท่าพร้อมรับการโจมตีต่อไป</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หมาป่าน้ำแข็งพุ่งโจมตีอย่างต่อเนื่อง มันอาศัยความเร็วและความคล่องตัวกระโดดจากด้านหนึ่งไปอีกด้าน กรงเล็บของมันข่วนใส่โล่ของเอโลอิสจนเกิดรอยน้ำแข็งเกาะ เอโลอิสพยายามฟันดาบสวนกลับไปหลายครั้ง แต่ก็วืดไปหลายรอบ</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ให้ตายเถอะ ไม่ได้ใช้ดาบนานไม่คล่องมือเหมือนก่อนเลย”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หมาป่าน้ำแข็งกระโจนเข้าใส่เธออีกครั้ง คราวนี้เธอไม่หลบแต่ยกโล่ขึ้นชนเข้าที่ใต้คางของมันเต็มแรงจนมันกระเด็นถอยไปเล็กน้อย เธอใช้โอกาสนี้ฟันดาบลงไปที่ขาของมัน หมาป่าน้ำแข็งส่งเสียงร้องคำรามด้วยความเจ็บปวด เธอหาจังหวะฟันดาบที่ตำแหน่งลำคออีกครั้งก่อนที่มันจะสลายกลายเป็นฝุ่นละออง&nbsp;</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสยังไม่ทันหายเหนื่อยจากการต่อสู้ เสียงแหลมของป้าก็ดังขึ้นอีกครั้ง</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff">“พะ...พญานาค! นี่มันพญานาคตัวเป็น ๆ ไม่ต้องไปถึงคำชะโนดแล้ว!”</font><font face="Kanit" size="3" color="#dda0dd"> </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงป้าดูตื่นเต้นมาก เอโลอิสขมวดคิ้วทำหน้างงว่าไหนวะพญานาค?&nbsp;</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แต่คำถามของเธอพลันได้รับคำตอบเมื่อพื้นดินใต้เท้าเริ่มสั่นไหว เอโลอิสตาเบิกกว้างทันทีเมื่อเห็นร่างขนาดใหญ่ของสิ่งมีชีวิตที่มีหัวคล้ายงู แต่กลับมีถึงสามหัวที่ดูน่ากลัวและอ้าปากคำรามจนเผยเขี้ยวคมออกมา</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ฮะ...ไฮดร้าเหรอ...”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เธอพึมพำออกมาเบา ๆ ขณะจับดาบและโล่แน่น</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff">“ป้าจะไปหาพวงมาลัยมาไหว้” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงป้าดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับท่าทางตื่นเต้นเหมือนเจอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ จนเอโลอิสถึงกับหันขวับไปมองด้วยสีหน้าแทบไม่เชื่อหูตัวเอง</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ป้าอย่าเข้าใกล้มันนะ ลมหายใจมันมีพิษ”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เอโลอิสพูดพร้อมล้วงในกระเป๋าคาดเอว ก่อนจะหยิบหน้ากากปิดปากสองอันขึ้นมา โยนอันหนึ่งไปให้ป้าและเอาอันหนึ่งมาสวมไว้ที่หน้าตัวเอง</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff">“แหม ใส่ทำไมล่ะ จะบอกว่าพญานาคนี่ปล่อยพิษได้เหรอ?” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ป้ารับหน้ากากมาด้วยความลังเล</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ก็หนูบอกแล้วไงว่ามันไม่ใช่พญานาค มันคือไฮดร้า!” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสตะโกนกลับพลางจ้องมองศัตรูตรงหน้า ไฮดร้าสามหัวกำลังเข้ามาใกล้ มันพ่นลมหายใจออกมาเป็นไอพิษสีเขียวจาง ๆ ที่ลอยไปในอากาศ ป้ายืนพึมพำอะไรบางอย่างที่เอโลอิสไม่ทันได้ฟัง ก่อนจะยัดหน้ากากปิดปากขึ้นมาอย่างเสียไม่ได้แต่ก็ยังยืนยันในความเชื่อของตัวเองว่านี่คือพญานาค</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสยืนตั้งท่าอย่างระมัดระวัง ดาบในมือขวาส่องประกายวาววับภายใต้แสงอาทิตย์ โล่ในมือซ้ายยกขึ้นพร้อมรับการโจมตี เธอรู้ว่าไฮดร้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ธรรมดา และหากจัดการไม่ถูกวิธี หัวที่ถูกตัดออกจะงอกใหม่เพิ่มขึ้นอีก</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff">“จะทำอะไรน่ะ?” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เมื่อป้าเห็นเอโลอิสตั้งท่าพร้อมรบก็สงสัยขึ้นมา</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“จัดการพญานาคของป้าไง!”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสไม่รอช้ากระโจนหลบกรงเล็บแหลมที่ฟาดลงมาบนพื้นอย่างรุนแรง ดินกระจายเป็นวงกว้าง ขาทั้งสามของไฮดร้ากระทืบพื้นจนเกิดรอยแตกชัดเจน</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เธอวิ่งวนรอบตัวไฮดร้า พยายามหาช่องโหว่ แต่ไฮดร้าไวเกินคาด มันหมุนตัวพร้อมกันสามหัว พ่นไอพิษเข้าหาเธอจากทุกทิศทาง เอโลอิสยกโล่ขึ้นป้องกันกระชับหน้ากากปิดหน้าให้แน่น</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff">“ว้าย!!! พญานาคโกรธแล้วเห็นไหม เธอไปลบหลู่ท่านพญานาคได้ยังไงกัน!”&nbsp;</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสหันขวับไปมองป้า ที่กำลังยกมือพนมไหว้ไฮดร้าอยู่ห่าง ๆ</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ป้า! มันไม่ใช่พญานาค! มันคือไฮดร้า อสุรกายในตำนาน! และมันพยายามฆ่าพวกเราอยู่นะ!”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เธอพยายามอธิบายด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้าผสมกับความรำคาญ</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แต่ก็ไม่ได้มีเวลาให้คิดมากนานเพราะไฮดร้าพุ่งตัวมาอีกครั้ง คราวนี้มันพยายามใช้ฟันที่คมของมันกดดันเอโลอิสจากทุกทิศทาง เธอต้องวิ่งหลบอย่างรวดเร็วแล้วกระโดดขึ้นไปบนหินใกล้ ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตี</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสยกโล่ขึ้นมาป้องกันหัวหน้าของไฮดร้าที่พยายามโจมตีในระยะใกล้ เธอไม่สามารถสู้กับมันในระยะประชิดได้ แต่ก็ต้องหาทางทำลายมันด้วยวิธีอื่น เธอสังเกตเห็นว่าหัวทั้งสามของมันเริ่มเหนื่อยล้าและช้าลงจากการโจมตีที่รวดเร็วอย่างไม่หยุดพัก</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ฉันต้องทำลายหัวมัน!” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสคิดในใจ ขณะที่โล่ถูกยกขึ้นเพื่อบังการโจมตี เธอกระชับดาบในมือและมุ่งไปที่หัวแรกของไฮดร้าโดยตรง</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสพุ่งตัวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ดาบของเธอส่องประกายและฟันลงไปที่คอของไฮดร้าอย่างแม่นยำ หัวหนึ่งของมันถูกตัดขาดและตกลงไปกับพื้น แต่ในขณะเดียวกัน อีกสองหัวของไฮดร้ายังคงพยายามโจมตีเอโลอิสอย่างไม่ยอมหยุด แต่ตามตำนาน ไฮดร้าไม่สามารถฟื้นขึ้นจากการถูกตัดคอในเวลานั้นได้ถ้าหากมีการใช้ไฟเผาหรือวิธีการที่ทำลายมันไปจนหมด</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสไม่รอช้า เมื่อเธอตัดหัวแรกเสร็จ เธอรีบใช้โล่ดันตัวเองไปข้างหน้า เพื่อหาจังหวะตีที่หัวที่สอง ขณะนั้นเธอเห็นหัวที่สองพยายามพ่นพิษมาทางเธอ แต่เอโลอิสใช้ดาบฟันหัวมันขาดออกไปในทันที</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">"ป้าหาคบเพลิงมาให้หนู!"</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เอโลอิสตะโกนขณะที่เธอหันไปหาป้าที่ยืนอยู่ห่าง ๆ</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff">"จะเอาไปทำอะไร?" </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ป้าถามกลับ</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">"เอามาบูชาพญานาคป้าไง" </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสตอบอย่างรวดเร็ว ขณะที่โล่ของเธอถูกยกขึ้นเพื่อบังการโจมตีจากหัวที่สาม</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff">"อุ๊ย! เพิ่มความสิริมงคลเหรอ? ได้ ๆ รอแป๊บ!" </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ป้าพูดแล้ววิ่งหายไปสักพัก ก่อนจะกลับมาพร้อมคบเพลิงในมือ</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสรับคบเพลิงจากป้าอย่างงง ๆ เธอกำไฟแล้วเดินไปยังซากหัวที่ถูกตัดและจุดไฟที่คอของไฮดร้า ใช้คบเพลิงเผาทำลายมันให้หมดสิ้น หลังจากที่หัวที่สองถูกตัด เธอรีบใช้ไฟจากคบเพลิงที่จุดแล้วเผาทำลายซากหัวเพื่อไม่ให้มันสามารถฟื้นคืนชีวิตได้</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เมื่อเธอเห็นหัวที่สามใกล้จะโดนตัดแล้ว เอโลอิสมั่นใจว่าต้องจี้แผลให้แน่นหนากว่าที่เคย หลังจากตัดหัวที่สามลง เธอใช้คบเพลิงที่มีไฟอย่างแรงจี้ไปที่แผลที่คอของไฮดร้า และใช้ดาบเสียบลงไปในช่องคอที่ตัดให้แน่นขึ้น เพื่อไม่ให้มันมีโอกาสงอกหัวใหม่จากการฟื้นตัว สุดท้ายก็จัดการตัดหัวที่สามของไฮดร้าได้สำเร็จและเผามันจนกลายเป็นเถ้าถ่านไปในอากาศ</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff">“นี่เธอทำอะไรยัยเด็กบ้า รู้ไหมว่าทำอะไรลงไป ฉันให้คบเพลิงเธอมาบูชาพญานาค แต่เธอกลับฆ่าท่าน บ้านเมืองจะต้องเกิดอาเพศแน่”&nbsp;</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสหายใจแรง สายตาของเธอเจือด้วยความเหนื่อยล้าและความรำคาญ เธอกลับมองป้าอย่างไม่พอใจ ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจสักเท่าไหร่ในความเป็นมนุษย์ป้า</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“เงียบไปเถอะค่ะป้า พวกเราไม่ตายก็บุญโขแล้ว”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ป้ายืนโค้งไหว้ซากของไฮดร้าอย่างรวดเร็ว มือทั้งสองประสานกันอย่างเคารพ ขณะพูดเสียงหวาน ๆ ไปยังซากอสุรกายที่กำลังค่อย ๆ แปรสภาพเป็นละอองในอากาศ</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff">“องค์พญานาคเจ้าขา ขอให้รู้ไว้ว่าลูกช้างไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสังหาร อย่ามาเอาชีวิตลูกเลย ยัยเด็กหัวแดงนั่นทำคนเดียวเจ้าค่ะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff00ff"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เธอพูดไปพลางยังคงยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น สายตาของเธอหลับพริ้มในท่าทางที่ดูเหมือนกำลังขอพรจากเทพเจ้า ขณะที่ละอองจากร่างของไฮดร้าค่อย ๆ ฟุ้งกระจายและหายไปในอากาศ ร่างของมันเริ่มสลายหายไปจนหมดจนไม่เหลือแม้แต่เศษซากใด ๆ อีก</font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เอโลอิสยืนนิ่งมองเห็นภาพนั้นอยู่ด้านหลัง รู้ดีว่าไม่ใช่เวลาที่จะมาเสียเวลากับป้าบ้าบอคอแตกแบบนี้ เธอหันกลับไปอย่างรวดเร็ว ตัดสินใจว่าจะไม่เสียเวลาไปกับสิ่งที่ไม่สำคัญ ต้องรีบไปสมทบกับการต่อสู้อื่น ๆ ที่ยังคงดำเนินอยู่ เธอจึงปล่อยให้ป้าบ้าอยู่กับความคิดของเธอคนเดียวและรีบวิ่งไปสมทบทางอื่นต่อ</font></div></div></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#a0522d" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div style="text-align: center;"><a href="https://percyjackson.mooorp.com/dzs_npccomrade-fight?aid=698"><font face="Kanit" size="3"><img src="https://i.imgur.com/9LnngDL.png" border="0"></font></a></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit"><div style="text-align: center;"><b style=""><font color="#ff0000" style="" size="4">สินสงคราม: ผนึกคริสตัล</font></b></div><div style="text-align: center;"><b style=""><font color="#ff0000" style="" size="4">(LUK 80+ ได้จำนวนตามเลขไบต์สุดท้าย)</font></b></div><div style="text-align: center;"><b style=""><font color="#ff0000" style="" size="4"><br></font></b></div><div style="text-align: center;"><a href="https://percyjackson.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&amp;aid=704"><font size="4"><img src="https://i.imgur.com/TdxDOlL.png" border="0"></font></a></div><div style="text-align: center;"><font size="4"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ff0000" style=""><div style=""><b><font size="4">สินสงคราม: หัวไฮดร้า (เลขไบต์ 1/6/9)</font></b></div><div style=""><b><font size="4"><br></font></b></div><div style=""><b><font size="4">โอกาสดรอปพิเศษ: เกล็ดไฮดร้า (เลขไบต์ที่เหลือ)</font></b></div><div style=""><b><font size="4">(LUK 60+ จะมีโอกาสได้เกล็ดมากกว่าหนึ่งหน่วยตามจำนวนเลขไบต์)</font></b></div><div style=""><b><font size="4"><br></font></b></div><div style=""><b><font size="4">+4 ตื่นรู้จากการพิชิตหมาป่าน้ำแข็งและไฮดร้าครั้งแรก</font></b></div><div style="font-weight: bold;"><br></div></font></div><div style="text-align: center;"><br></div></font></div><div style="text-align: center;"><br></div></div><p><font face="Kanit" color="#ffffff"><font size="3"><br>

</font>

</font></p>


</div><font face="Kanit"><font size="3" color="#ffffff">

<br>

</font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><b style=""><font color="#ffffff">

<br></font><br>

</b></font></font></div>

Robin โพสต์ 2024-12-22 19:25:58

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Robin เมื่อ 2024-12-23 03:42 <br /><br /><link rel="stylesheet" href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Sofia">
<style>
/* Outside box and bg*/
#boxProfile {
      border: 1px dashed #fff;
      border-radius: 10px;
      padding: 0px;
      box-shadow: 0px 0px 10px rgba(0, 0, 0, 0);
}
.header {
                text-align: center;
      font-family: "Sofia", sans-serif;
              font-size: 60px;
      color: #a1887f;
      
}
.sub-header {
            text-align: center;
            font-family: "Cordia New";
            font-size: 30px;
            color: #C0C0C0;
      margin-top: 5px;
      font-style: italic;
      margin-right: -300px;
}
.center-divider {
          text-align: center;
      color: #CDCDCD; /* Font color */
      font-family: "Cordia New";
      font-size: 22px;
      margin-top: -20px;
}
.text {
          text-align: left;
      color: #808080; /* Font color */
      font-family: "Cordia New";
      font-size: 22px;
}
.w3-container {
padding-bottom: 20px; /* Adjust the value as needed */
}
    .button-container {
      text-align: center;
      margin-top: 20px;
    }
    .button {
      font-family: "Sofia", sans-serif;
      font-size: 10px;
      color: #a1887f;
      border-radius: 5px;
      border: 1px dashed #fff;
      cursor: pointer;
      background-color: #fff;
      text-decoration: none;
      padding: 5px 10px;
      transition: box-shadow 0.3s;
    }
    .button:hover {
      box-shadow: 0 0 5px rgba(0, 0, 0, 0.3);
    }
    .separator {
      color: #CDCDCD;
      font-family: "Cordia New";
      font-size: 22px;
      margin: 10px 0;
    }
</style>

<div id="boxProfile" style="background-image: url('https://i.imgur.com/OEBWwYm.jpeg')" ;="">
    <br>
    <div align="center">
            <div class="w3-container header" style="width:60%">Winter is coming</div><div class="w3-container header" style="width:60%"><span id="docs-internal-guid-8e6b2c7a-7fff-0d8c-3e2f-bf7d0a8eeac6"><span style="color: rgb(153, 153, 153); background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Cordia New" style="" size="5">event : day 2 (21 dec 2024 </font></span></span><font color="#999999" face="Cordia New" size="5"><span style="white-space-collapse: preserve;"><i>02.00 PM</i></span></font><span style="font-family: &quot;Cordia New&quot;; font-size: x-large; background-color: transparent; color: rgb(153, 153, 153); font-style: italic; white-space-collapse: preserve;">)</span></div><div class="w3-container header" style="width:60%"><span id="docs-internal-guid-bdad9709-7fff-01d5-829c-62b3e163e817"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"><font face="Arial, sans-serif" size="4" color="#000000"><span style="white-space-collapse: preserve;"><b style=""><i style="">Lennox Taycolis</i></b></span></font><font size="4" style="font-family: Arial, sans-serif; font-style: italic; white-space-collapse: preserve;"><b style=""><font color="#000000">’</font></b><font color="#999999">s viewpoint</font></font></span></span><span style="font-family: &quot;Cordia New&quot;; font-size: x-large; background-color: transparent; color: rgb(153, 153, 153); font-style: italic; white-space-collapse: preserve;"></span></div>
       <div class="button-container">
            <a href="https://percyjackson.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&amp;goto=findpost&amp;ptid=179&amp;pid=3461" class="button w3-hover-shadow" =""="">&lt;&lt; prev
            <span class="separator">|</span>
            </a><a href="https://percyjackson.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&amp;goto=findpost&amp;ptid=77&amp;pid=3499" class="button w3-hover-shadow">next &gt;&gt;</a>
      </div>
      <br>
      <p class="center-divider">---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</p>
      <div class="w3-container text" style="width:80%"><br><span id="docs-internal-guid-bf2e8a53-7fff-06c1-9d57-b928931c8626"><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เลนน็อคยืนนิ่งอยู่ใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ มือข้างหนึ่งแตะด้ามดาบสีดำขลับที่พาดอยู่ข้างสะโพก ดวงตาสีเข้มของเขากวาดมองไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง เงาที่ทอดยาวจากตัวเขาดูเหมือนจะมีชีวิต มันผสานเข้ากับความมืดรอบตัว เมื่อลมพัดจนเงาของกิ่งไม้สั่นไหว เงาของเขาก็ขยับตาม ห่างออกไปราวห้าสิบฟุตที่ซุ้มประตูหินอ่อนสีขาว มีชาวค่ายช่วยกันต่อสู้อยู่ เขาเงยหน้ามองชั่วครู่ ประเมินแล้วว่าคนกลุ่มนั้นน่าจะรับมือไหว จึงดึงฮู้ดสีดำของตนลงมาปิดหน้าให้แน่นขึ้น ลมเย็นพัดผ่านมากระทบผิว แต่เขาไม่รู้สึกสะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ หลังจากที่เขากำชับให้แซเทอร์พาบุตรแห่งสมุทรเทพไปพักฟื้นร่างกายหลังผ่านการต่อสู้มาอย่างหนักหน่วง เขาก็อาสาจะเป็นคนเฝ้าประจำที่จุดนี้ให้แทน ก็ไม่รู้ว่าหมอนั่นจะทนพักได้นานแค่ไหนเหมือนกัน ดีน นีลคนนั้นที่เขารู้จักน่ะค่อนข้างจะชอบทำอะไรตามใจตัวเองเสียด้วย แล้วยิ่งสถานการณ์แบบนี้อีก เลนน็อคถอนหายใจออกมายาวๆ ยังไงเสียตอนนี้เขาก็ยังสัมผัสไม่ได้ถึงความตายที่แผ่ออกมารอบๆ ตัวอีกฝ่าย</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เลนน็อคออกเดิน พื้นที่แห่งนี้ยังคงหลงเหลือร่องรอยการต่อสู้อย่างชัดเจน แม้สินสงครามจะถูกชาวค่ายเก็บไปหมดแล้วก็ตาม แต่ทุกเส้นทางที่เขาเดินผ่านยังทิ้งร่องรอยดาบ รอยเท้า และกลิ่นแปลกๆ ที่ลอยอยู่ในอากาศยังตลบอบอวลจนน่าสะอิดสะเอียน</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“การต่อสู้เยอะเกินไปในวันนี้..” เขาพึมพัมกับตัวเอง เสียงทุ้มต่ำแทบจะถูกลมพัดกลืนหายไป</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เขาเดินมาใกล้กับจุดที่กูลมักจะชอบมารวมตัว โดยเฉพาะเมื่อมีเศษซากหลงเหลืออยู่ แม้ว่าศัตรูที่ตายไปจะกลายเป็นฝุ่นละเอียด หรือไม่มีร่องรอยการเสียชีวิตของมนุษย์กึ่งเทพคนไหนในค่าย แต่พลังงานความตายที่ตกค้างอยู่ก็ยังสามารถดึงดูดสิ่งมีชีวิตที่มืดมิดอย่างพวกมันได้</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">อากาศเย็นลงอย่างน่าประหลาด เขาหลับตาลงชั่วครู่ก่อนจะเปิดมันอีกครั้ง “มาแล้วสินะ..” เสียงกระซิบจากเงามืดทำให้เขายกดาบขึ้นช้าๆ แต่ไม่ทันที่เขาจะได้ขยับทำอะไร เขาก็ได้ยินเสียงกรอบแกรบจากหิมะเบาๆ ดังมาจากใกล้ๆ เลนน็อคเงยหน้าขึ้น</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เธอ..?” เขาเลิกคิ้วมอง เด็กสาวท่าทางมั่นใจคนหนึ่งก้าวเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ มุมปาก ผมบลอนด์ยาวที่มีไฮไลท์สีชมพูสะบัดไปตามจังหวะการเดิน เธอสวมเสื้อค่ายสีส้มเหมือนกัน แต่เขาจำไม่ได้ว่าเป็นใคร เธออาจจะเป็นชาวค่ายที่เพิ่งมาอยู่ใหม่ เลยยังไม่ได้เจอกันที่สนามฝึกในเวลาที่เขาชอบไปบ่อยๆ&nbsp;&nbsp;</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“รุ่นพี่เลนน็อคใช่ไหม? ดีใจที่ได้เจอตัวค่ะ” เธอเอ่ยน้ำเสียงสดใส ดวงตาสีทรายเป็นประกายวาววับจ้องเขาด้วยแววตาคาดคั้นหลังยื่นมือมาตรงหน้าราวกับจะเป็นการทักทาย</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เลนน็อคขมวดคิ้วเล็กน้อย เขามักหลีกเลี่ยงการพูดคุยกับคนอื่นในค่าย แล้วยิ่งเป็นการสัมผัสตัวอีกฝ่ายอีก&nbsp;</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“โรบินไงคะ? ถึงเราจะไม่เคยคุยกันแต่ฉันจำคุณได้” เธอแนะนำตัวเร็วปรื๋อ น้ำเสียงสดใสจนขัดกับบรรยากาศตึงเครียดรอบตัว เธอเก็บมือเมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้จับตอบ “ฉันช่วยพี่อีธานที่โรงพยาบาลสนามที่บ้านเสร็จแล้ว”</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เธอมีธุระอะไร?” เขาถามเสียงเรียบ </span><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ที่บ้าน</span><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> พอเธอพูดแบบนั้นเขาก็รู้ได้ทันทีว่ากำลังเจอกับตัววุ่นวายเข้าให้เสียแล้ว “เธอควรอยู่ช่วยพวกนั้นต่อ ไม่ใช่.. มาที่นี่”</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โรบินหัวเราะเบาๆ ก่อนจะชี้ไปทางป่า “นี่ ถึงฉันจะไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์เท่าไหร่ แต่คุณคิดว่าจะรับมือกูลเป็นฝูงพวกนั้นได้คนเดียวหรอคะ?”</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เลนน็อคยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ “ฉันเคยทำได้มากกว่านั้น”</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“โอ้โห ดูมั่นใจดีนะคะ” อีกฝ่ายแกล้งพูดประชด เธอโยนกิ่งไม้เล็กๆ ที่ถืออยู่ขึ้นฟ้าแล้วรับมันกลับมาในมืออย่างคล่องแคล่ว “แต่เอาจริงๆ นะคะรุ่นพี่ ฉันไม่ได้มาช่วยสู้หรอก ฉันแค่จะจัดการให้คุณไม่ต้องล้มเลิกแผนการเพราะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ น่ะ”</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“”เรื่องเล็กน้อย?” เลนน็อคขมวดคิ้ว</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เช่นเรื่องกับดัก หรือดึงความสนใจอะไรพวกนี้ไง” โรบินเริ่มกวาดตามองรอบๆ อย่างกระตือรือร้น “คุณน่ะ น่าจะดีแต่ใช้พลังเท่ๆ ของคุณ ส่วนฉันน่ะ..” เธอยิ้มกว้างขึ้น “จะทำให้สนามนี้มีสีสันขึ้นมาเอง” แล้วเธอก็ดึงดาบสัมฤทธิ์ที่คาดอยู่กับเอวออกมา ดูท่าจะเป็นดาบที่หยิบสุ่มมามั่วๆ จากคลังแสงของค่ายเสียด้วย</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เลนน็อคจ้องมองเธอเงียบๆ พลังงานที่โรบินปล่อยออกมานั้นเกินกว่าที่เขาจะเข้าใจ เธอแตกต่างจากเขาทุกอย่าง พูดเยอะ ชอบเรียกร้องความสนใจ และดูเหมือนจะไม่เคยหยุดนิ่งเลย</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ทำอะไรก็ได้ แต่อย่าเป็นตัวถ่วง” เขากำชับเสียงเรียบ</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ก็แค่ดูไปเถอะค่ะ” อีกฝ่ายตอบพร้อมรอยยิ้มกวนๆ แทงดาบลงบนพื้นแล้วใช้มันดันตัวเองกระโดดขึ้นไปบนก้อนหินใกล้ๆ มืออีกข้างหยิบเศษไม้ที่ตกอยู่ข้างตัวขึ้นมา ใช้ปลายไม้ดันหินเล็กๆ ให้กระเด็นไปทางกูลที่กำลังคลานสีขาเข้ามา แล้วหินนั้นก็ไปโดนตาของมันพอดีจนมันร้องเสียงหลง</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เมื่อกูลเริ่มโผล่ออกมาจากป่า โรบินก็เริ่มเคลื่อนไหวทันที เธอหมุนตัวใช้ดาบสัมฤทธิ์ฟันกิ่งไม้ให้ตกลงมาขวางกูลฝูงนั้น และแกล้งทำเสียงให้พวกมันหันไปทางที่เลนน็อคสามารถโจมตีได้ง่ายขึ้น</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เขาดึงด้ามดาบเปล่าออกมาจากฝัก วินาทีที่กูลตัวหนึ่งพุ่งตัวเข้าใส่อย่างรวดเร็ว พลังงานเย็นยะเยือกจากเงาที่แผ่ซ่านออกมาค่อยๆ บิดเบี้ยวและขยายตัวออกเป็นใบดาบ เขาตวัดมันเข้าที่คอจนอสุรกายสลายกลายเป็นไอ&nbsp;</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เห็นไหม?” เธอยักคิ้ว</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เลนน็อคถอนหายใจ แต่ก็อดทึ่งไม่ได้ แม้จะดูเหมือนเพิ่งได้ลองจับดาบครั้งแรกแต่ความสามารถในการพลิกแพลงของเธอสูงลิ่ว เขาคิดว่าเมื่อมีคนใหม่เข้ามาในสนามรบจะทำให้สถานการณ์ซับซ้อนขึ้น แต่กลายเป็นว่ามันช่วยให้เขาโฟกัสกับศัตรูตรงหน้าได้ง่ายกว่าเดิม</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ก็ไม่เลว ทีนี้ก็แค่พยายามอย่าโดนฆ่าก็พอ” เขาพูดทิ้งท้าย</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“พูดใหม่อีกทีสิคะรุ่นพี่ ฉันได้ยินไม่ชัด” เธอแหย่พลางเข้าไปหลบหลังต้นไม้ใหญ่ เสียงกรงเล็บปะทะเข้ากับใบดาบสัมฤทธิ์ดังขึ้นในไม่กี่วินาทีต่อมาพร้อมเสียงอุทาน “อี๋!”</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เลนน็อคไม่ได้ตอบอะไร เขาตรึงกูลที่เหลือไว้ด้วยเงาให้มันขยับตัวไม่ได้ แล้วก้มตัวลงเอามือแนบกับพื้นหิมะเย็นเฉียบ ผืนดินสั่นไหวเล็กน้อย สักพักก็มีมือสีขาวปริศนาโผล่ขึ้นมาจากพื้นดินที่แตกเป็นรอยแยก จากนั้นก็เป็นมืออีกข้าง ส่วนหัว และสุดท้ายก็โผล่ขึ้นมาทั้งตัวประกอบกันเป็นร่างโครงกระดูกที่สวมเสื้อค่ายสีส้มซีดๆ แต่ไม่มีโลโก้รูปม้าเพกาซัส กับกางเกงยีนขาสั้นขาดๆ อีกตัวโผล่ขึ้นมาพร้อมดาบและโล่เก่าๆ และอีกตัวที่โผล่ขึ้นมาพร้อมเสื้อฮาวาย พวกมันโค้งคำนับแล้วเริ่มเต้นด้วยท่าทางประหลาด เงาปริศนาที่อยู่ข้างกันก็เริ่มไหววูบตามเป็นจังหวะเพลง </span><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">‘I want you back’*</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“นั่นอะไรน่ะ!” เสียงตะโกนดังมาจากบริเวณต้นไม้ใหญ่ ดูเหมือนโรบินจะกำจัดกูลตัวนั้นไปได้แล้ว “อ๊าา– มันกำลังเต้นด้วยเจ๋งไปเลย! รุ่นพี่เป็นยมทูตหรอ!?”&nbsp;</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เลนน็อคส่ายหน้าเบาๆ เขาปล่อยให้กูลหลุดออกจากเงาไปอีกตัว เพื่อที่เด็กคนนั้นจะได้เงียบปากไป เธอกรีดร้องแล้วกลิ้งหลบตัวไปตามพื้นหิมะก่อนจะชักดาบขึ้นมาอีกรอบ</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เลนน็อคหันมาหาโครงกระดูกทั้งสามและเงาร่างนั้น “หยุด จงฟังคำสั่ง” พวกมันหยุดกึกตามคำสั่ง “เก็บกวาดกูลแถวนี้ให้เรียบร้อย ส่วนเธอคนนั้น.. ไม่ใช่ศัตรู”</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">พวกมันแสดงท่าทางโค้งคำนับ แล้วเริ่มทำงาน</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">โครงกระดูกตัวแรกกระโดดเข้าไปฟัดกับกูลตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด มันนั่งทับแล้วหักกระดูกซี่โครงของตัวเองมาเป็นอาวุธ จากนั้นก็เสียบเข้าที่หัวของอสุรกายอย่างเลือดเย็น เมื่อตัวหนึ่งตาย มันก็วิ่งไล่จับกับตัวต่อไป โครงกระดูกอีกสองตัวก็เช่นเดียวกัน ตัวที่ใช้ดาบถูกกูลงับเข้าที่หัว มันจึงเสียบดาบเข้าที่ท้องของอสุรกายให้ยึดกับพื้น แล้วเริ่มใช้โล่ทุบตีอย่างบ้าคลั่ง ส่วนตัวที่ใส่เสื้อฮาวาย มันกลับมาเต้นเพลง <span style="font-style: italic;">‘I want you back’</span> อีกรอบแล้วเริ่มต่อยตีให้เข้ากับจังหวะเพลง ทุกครั้งที่กูลกระโจนใส่ มันก็โดนหมัดสวนกลับทุกครั้ง</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ส่วนเงานั้นคอยช่วยเลนน็อคล็อคตัวอสุรกายหน้าตาน่าเกลียดไว้ไม่ให้หนีไปไหน เหงื่อเริ่มผุดขึ้นตามกรอบใบหน้าของเขาเมื่อต้องควบคุมหลายอย่างพร้อมกัน แต่เขายังหยุดไม่ได้ ใบดาบสีดำทมิฬตวัดเข้าที่คอของกูลทีละตัวๆ เขาเห็นโรบินจากหางตา เธอใช้เถาวัลย์จากไหนไม่รู้เหวี่ยงเข้าไปมัดที่อสุรกายแล้วใช้ดาบสัมฤทธิ์ฟันเข้าที่หัวของมันด้วยท่าทางเงอะงะ&nbsp;</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เมื่อกูลตัวสุดท้ายถูกจัดการ เล็นน็อคก็ปล่อยให้เงาของเขาสลายไป ส่วนโครงกระดูกทั้งสามเดินไปแปะมือกับโรบินทีละตัว ก่อนจะสลายกลับคืนสู่พื้นดิน</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ฉันเกือบร้องไห้แหน่ะ”</span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“พอใจแล้วหรือยัง?” เขาถามเสียงเรียบ</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.9871999999999999;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span id="docs-internal-guid-0b963515-7fff-7ff7-a5bc-6f77684248b3"></span></p><p dir="ltr" style="line-height:2.38464;text-indent: 36pt;background-color:#ffffff;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-size:16.5pt;font-family:'Cordia New';color:#808080;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">อีกฝ่ายยักไหล่ เธอหายใจเหนื่อยหอบแล้วเอนหลังพิงไปกับต้นไม้ เลนน็อคหมุนตัวเดินออกมาเงียบๆ ยิ่งการต่อสู้ยืดเยื้อ ฝูงกูลคงจะทยอยกันมาไม่หมดแค่นี้แน่</span></p></span></div>
      <br> <!-- End of Text -->
      <p class="center-divider">---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</p><p class="center-divider">&nbsp;&nbsp;</p><p class="center-divider"><br></p><p class="center-divider"><b><u><font size="5" color="#000000"><i style="">สรุปเหตุการณ์</i></font></u></b></p><p class="center-divider"><b><u><font color="#808080" size="5"><br></font></u></b></p><p class="center-divider"><br></p><p class="center-divider"><font color="#808080"><br></font></p><p class="center-divider"><font color="#bdbdbd">-&nbsp;</font><b style=""><font color="#000000">เลนน็อค เทย์โคลิส(8)</font></b><font color="#bdbdbd">&nbsp;กับ</font><font color="#ff8c00"> <b style="">โรบิน(2)</b></font><font color="#bdbdbd">&nbsp;ช่วยกันกำจัด</font><b style=""><font color="#8b0000">ฝูงกูล 10 ตัว</font></b><font color="#bdbdbd">ที่หน้าประตูค่าย</font></p><p class="center-divider"><font color="#bdbdbd"><br></font></p><p class="center-divider"><font color="#bdbdbd">- เพลง&nbsp;</font><a href="https://www.youtube.com/watch?v=y2bVIBwpCTA">I want you back</a><font color="#bdbdbd">&nbsp;</font></p><p class="center-divider"><br></p><p class="center-divider"><br></p><p class="center-divider"><br></p></div>
</div> <!-- End of Outside box and bg -->

Eloise โพสต์ 2024-12-22 23:15:14

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#Eloise01 {
    border-radius: 30px;
    border: 6px double #000000;
    padding: 3px;
    box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/rR3KDvy.png");}
</style>

<style>
#Eloise02 {
    width: 800px;
    border-radius: 20px;
    padding: 3px;
    box-shadow: #000000 0px 0px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>   


<style>
#Eloise03 {
    width: 520px;
    border-radius: 20px;
    border: 6px double #000000;
    padding: 3px;
    box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>   


<div id="Eloise01">
   <p>
      
<font face="Kanit"><br><br></font></p>





<div id="Eloise02">
   <p>


<font face="Kanit"><font size="3"><font color="#fff">
<br></font></font></font></p><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff8c00"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><div><font color="#ff8c00" face="Kanit" size="5"><b style="">Karen Rytz</b></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="3"><font color="#ff8c00"><b style=""><img src="https://i.imgur.com/HiVVn9A.gif" border="0"></b></font><font style="" color="#ff8c00"><b style=""><br></b></font></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffffff"><br></font></div><div style="text-align: left;"><div><font face="Kanit"><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3">ช่วงบ่ายแก่หน้าทางเข้าค่ายฮาล์ฟบลัด อากาศอบอวลด้วยกลิ่นไอของสนามรบ เสียงเอะอะจากการต่อสู้ดังไปทั่วบริเวณบรรยากาศรอบ ๆ เต็มไปด้วยความตึงเครียดยิ่งขึ้น แต่ป้าคาเรนคนดีคนเดิมไม่ได้สนใจเสียงเหล่านั้นแต่อย่างใด เธอยืนเท้าเอวอยู่ตรงลานโล่งพร้อมกับถือไม้กวาดเก่า ๆ ที่เธอหยิบมาได้จากพื้น น่าจะมาจากเด็กในค่ายสักคนที่หยิบอะไรได้ก็รีบเอามาต่อสู้กับอสุรกาย แต่ตอนนี้มันตกเป็นของป้าแล้ว!</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font size="3" color="#ff00ff">“เจ้าเด็กเวรพวกนี้ ทั้งฆ่าพญานาค ทั้งสร้างความวุ่นวายเมื่อไหร่ฉันจะได้อยู่อย่างสงบสุข!”</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3">เธอพูดพลางเตะก้อนหินที่อยู่แถว ๆ นั้นด้วยความหงุดหงิด แต่โชคร้ายที่ก้อนหินดันไปกระเด็นเข้าหัวของหมาป่าตัวหนึ่งที่หลบซ่อนอยู่แถวนั้น เสียงขู่ต่ำ ๆ ดังมาจากพุ่มไม้หนึ่ง ฝูงหมาป่าแห่งแอรีสโผล่ออกมาจากพุ่มไม้นั้น ดวงตาสีเหลืองเรืองรองของพวกมันจ้องมองเหยื่อคนเดียวที่ยืนถือไม้กวาดอันเล็ก ๆ อยู่กลางลาน</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font size="3" color="#ff00ff">“ว้ายยยยย!!! ยะ…อย่าเข้ามาเชียวนะ”</font><font color="#ffffff" size="3"> ป้าคาเรนกรีดร้องเสียงดังลั่นพร้อมกับยกไม้กวาดเก่า ๆ ขึ้นมาขู่ฝูงหมาป่าที่ค่อย ๆ ก้าวเข้ามาใกล้</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3">หมาป่าตัวหนึ่งคำรามลั่นก่อนจะกระโจนใส่ป้าอย่างรวดเร็ว แต่ในจังหวะเดียวกันนั้นเอง ป้าคาเรนก้าวถอยหลังโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้ขาของเธอสะดุดกับก้อนหินล้มลงไปกับพื้น ทว่าไม้กวาดที่เธอถือไว้กลับปักเข้าไปในคอหมาป่าตัวนั้นเต็ม ๆ มันกลิ้งลงกับพื้นพร้อมเสียงครางครั้งสุดท้ายก่อนจะสลายไปเป็นละออง</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font size="3" color="#ff00ff">“อย่าบอกนะว่าตายแล้วน่ะ!”</font><font color="#ffffff" size="3"> ป้าคาเรนอุทานออกมาด้วยความตกใจ ในขณะที่ไม้กวาดยังคงถืออยู่ในมือ เธอหันมองไปรอบ ๆ และพบว่าหมาป่าตัวอื่น ๆ กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3">ป้าคาเรนรวบรวมสติพยายามตั้งตัวและยกไม้กวาดขึ้นมาขู่พวกหมาป่าอีกครั้ง จะให้ป้ามาตีรันฟันแทงแบบพวกหนุ่ม ๆ สาว ๆ คงได้หลังเคล็ดและป้าเองก็ไม่ได้เก่งเรื่องการต่อสู้เท่าการขูดหวย</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3">หมาป่าตัวที่สองและสามพุ่งเข้ามาพร้อมกันอย่างรวดเร็ว ป้าคาเรนรีบยกไม้กวาดขึ้นมาเพื่อป้องกันตัวและทิ้งตัวหลบไปข้างขวาพร้อมส่งเสียงกรี๊ดด้วยความล่ก หมาป่าทั้งสองตัวพลาดไปชนกันเองอย่างแรง ก่อนที่หมาป่าตัวหนึ่งจะกระเด็นไปชนต้นไม้ใหญ่ดังแอ่ก! และอีกตัวก็กระเด็นไปหัวกระแทกหินกลับบ้านเก่าสลายไปทั้งคู่</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font size="3" color="#ff00ff">“ฉะ…ฉันยังไม่ตาย!!!”</font><font color="#ffffff" size="3"> ป้าคาเรนพูดด้วยความดีใจที่ตัวเองยังครบ 32 ส่วนโดยลืมไปเสียสนิทว่ายังมีหมาป่าอีกหลายตัวที่ยังไม่ถูกกำจัดทิ้ง</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3">หมาป่าตัวที่สี่กระโจนเข้ามาอย่างดุร้าย ป้าคาเรนก้าวถอยหลังไปโดยไม่ตั้งใจ แต่ขาเธอไปสะดุดกับก้อนหินอีกครั้ง คราวนี้ไม้กวาดที่ถืออยู่ถูกฟาดไปข้างหน้าเต็มแรง ปลายไม้กระแทกเข้าที่หน้าอกของหมาป่าตัวนั้นด้วยความบังเอิญ มันล้มลงไปพร้อมกับเสียงครางก่อนจะหายไปในอากาศ</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font size="3" color="#ff00ff">“อุ้ย...เป็นไปได้ไงเนี่ย?” </font><font color="#ffffff" size="3">ขนาดป้าเองก็ยังแทบไม่อยากเชื่อสายตาว่าพวกมันจะตายง่ายกันเช่นนี้</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3">หมาป่าตัวที่ห้าและหกวิ่งเข้ามาพร้อมกัน ป้าคาเรนพยายามใช้ไม้กวาดกวัดแกว่งไปข้างหน้ามัว ๆ แบบรัว ๆ หวังเพียงจะขู่พวกหมาป่าเพียงเท่านั้น&nbsp; ทันใดนั้นปลายไม้กวาดดันไปโดนท่อนไม้ที่ทิ้งไว้ข้างทาง ไม้กลิ้งไปทับร่างของหมาป่าทั้งสองตายคาที่ ทิ้งให้หมาป่าตัวอื่น ๆ ที่เหลือยืนอึ้งกับความดวงดีของยัยป้านี่</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3">หมาป่าตัวที่แปดพุ่งเข้ามาด้วยความเร็ว ป้าคาเรนรีบยกไม้กวาดขึ้นมาอีกครั้งเป็นจังหวะที่ป้าถือไม้กวาดหันมาพอดี การแกว่งไม้หันมาทำให้ปลายไม้ไปกระแทกเข้าที่หัวของหมาป่าตัวนั้นเต็ม ๆ ก่อนที่มันจะล้มลงไปอย่างรวดเร็วและหายไปเป็นละอองในอากาศอีกตัว</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3">หมาป่าที่เหลืออีกสองตัวหยุดเคลื่อนไหว สัญชาตญาณของมันทำให้รู้ว่ามันไม่สามารถเอาชนะป้านี่ได้ พวกมันทั้งคู่มองหน้ากันและเริ่มถอยห่างออกไป</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font size="3" color="#ff00ff">“ไปซะที รอดแล้วเรา!”</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3">เธอถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้วหันหลังเดินกลับเข้าค่ายคิดว่าไม่จำเป็นต้องไปยุ่งกับหมาป่าสองตัวนั้นแล้วไหน ๆ มันก็วิ่งหาจุกตูดไปก็ถือว่าหายกัน ป้าคาเรนมองไม้กวาดในมือของเธอแล้วก็คิดว่าไม้กวาดเก่า ๆ นี้ไม่มีประโยชน์แล้ว โยนทิ้งไปเลยก็แล้วกันว่าแล้วเธอก็เขวี้ยงไม้กวาดทิ้งไปด้านหลังแล้วกำลังจะเดินเข้าค่าย</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><i>เอ๋ง!!!</i></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3">เสียงหมาป่าร้องทำเอาป้าคาเรนต้องหันกลับมาดูอีกรอบแล้วก็ถึงกับสะดุ้ง เธอเพิ่งสังเกตเห็นว่าไม้กวาดที่เธอโยนทิ้งไปนั้นมันพุ่งไปเสียบตรงกลางลำตัวของหมาป่าทั้งสองตัวที่ยังวิ่งหนีอยู่ ทำให้พวกมันล้มลงไปในทันทีโดยไม่ทันตั้งตัว และหายไปในอากาศตามลำดับ โชคชะตานี่มันช่างเล่นตลกกับคนแก่อย่างป้าเสียจริง แต่ก็ดีแล้วที่รอดมาได้โดยไม่มีรอยขีดข่วน…</font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ffffff" size="3"><br></font></div><div style="font-size: large; text-align: left;"><br></div></div><div style="text-align: center;"><font color="#ff0000" style=""><div style=""><div><font size="4"><b>คาเรน ริทซ์ กำจัด ฝูงหมาป่าแห่งแอรีส 1 ฝูง</b></font></div><div><font size="4"><b><br></b></font></div></div><div style="font-weight: bold;"><br></div></font></div></font></div></div><p><font face="Kanit" color="#ffffff"><font size="3"><br>

</font>

</font></p>


</div><font face="Kanit"><font size="3" color="#ffffff">

<br>

</font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><b style=""><font color="#ffffff">

<br></font><br>

</b></font></font></div>

Nanette โพสต์ 2024-12-28 15:51:35

<div class="datosmi-b1"><div class="port-dtsmib1"><b style="background:#DFA9A9; color:#FFF;"><font size="3">Nanette Leblanc</font></b></div><div class="img-dtsmib1" style="border-color:#ddd"><img src="https://imgur.com/UqLgcBY.png"></div><div class="content-dtsmib1"><div class="imagenes-mib1"><img src="https://i.imgur.com/ph3yxZw.jpeg"><img src="https://i.imgur.com/WvvUJWo.jpeg"><img src="https://i.imgur.com/peGo8kA.jpeg"></div><div class="seccion-mib1" style=""><font color="#dfa9a9" face="EucrosiaUPC" size="5">ประตูค่ายฮาล์ฟบลัด</font></div><div class="texto-mib1"><span id="docs-internal-guid-98084719-7fff-a346-b242-46a250c8d11f"><span id="docs-internal-guid-98084719-7fff-a346-b242-46a250c8d11f"><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font color="#000000" face="EucrosiaUPC" size="5"><span style="white-space-collapse: preserve;">นาแนตต์รีบเดินทางมายังค่ายอย่างเร่งรีบเสียจนมาถึงเนินฮาล์ฟบลัดแล้วก็หอบหายใจอย่างหนัก เด็กสาวเท้าฝ่ามือทั้งสองบนหัวเข่า หอบหายใจจนตัวโยน ก่อนที่จะปัดเส้นผมสีอ่อนเป็นลอนของตนไว้ด้านหลังแล้วเดินผ่านเขตแดนต้นสนเข้าไปด้านใน</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font color="#000000" face="EucrosiaUPC" size="5"><span style="white-space-collapse: preserve;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(223, 169, 169); font-family: EucrosiaUPC; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;">“ฉันกลับมาแล้ว !”</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: EucrosiaUPC; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"><br></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font color="#000000" face="EucrosiaUPC" size="5"><span style="white-space-collapse: preserve;">เสียงใสตะโกนเสียงดังพร้อมรอยยิ้มประดับกว้างบนใบหน้า แต่ทว่าบรรยากาศและเสียงอันเงียบกริบรอบตัวก็ทำให้นาแนตต์หุบยิ้ม</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font color="#000000" face="EucrosiaUPC" size="5"><span style="white-space-collapse: preserve;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(223, 169, 169); font-family: EucrosiaUPC; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;">“อะไรกันเนี่ย ไม่เห็นมีใครมาต้อนรับเลย ไม่คิดถึงกันเลยรึไง ชิ !”</span><font color="#000000" face="EucrosiaUPC" size="5"><span style="white-space-collapse: preserve;"></span></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="color: rgb(223, 169, 169); font-family: EucrosiaUPC; font-size: x-large; white-space-collapse: preserve;"><br></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font color="#000000" face="EucrosiaUPC" size="5"><span style="white-space-collapse: preserve;">เด็กสาวจิ๊ปากอย่างขัดใจ แต่ก็พยายามไม่สนใจอะไรมาก ก่อนจะลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของตัวเองเข้าไปด้านใน เหนียวตัวมาก อยากอาบน้ำจะแย่แล้ว</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font color="#000000" face="EucrosiaUPC" size="5"><span style="white-space-collapse: preserve;"><br></span></font></p></span></span></div></div></div><div class="cred"><a href="http://bettyleg.tumblr.com">bettyleg</a></div>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Play&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<style>.datosmi-b1{width:800px; padding:0px; background:#fff; border:1px solid #ddd; margin:10px auto; font-family: 'Play', sans-serif;} .port-dtsmib1{height:100px; width:800px; border-bottom:1px solid #ddd;} .img-dtsmib1{width:100px; height:100px; border:1px solid #ddd; background:#fff; padding:6px; border-radius:180px; position:absolute; margin-top:-60px; margin-left:40px;} .content-dtsmib1{padding:70px 20px 20px;} .img-dtsmib1 img{width:100px; height:100px; border-radius:180px;} .port-dtsmib1 b{display:block; position:relative; top:87px; float:right; right:20px; background:#ccc; color:#fff; padding:5px 15px; border-radius:10px; font-size:13px;} .imagenes-mib1{display:flex; align-items:center; justify-content:center; margin:10px 0px 20px;} .imagenes-mib1 img{width:100px; height:100px; margin:0px 4px; border:1px solid #ddd; padding:4px;} .seccion-mib1{ text-align:right; border-top:1px solid #ddd; border-bottom:1px solid #ddd; padding:10px 15px; font-size:12px; text-transform:uppercase; font-weight:800;} .texto-mib1{ padding:35px 40px 30px; text-align:justify; font-size:12px; color:#555; line-height:18px;}.cred{margin:0px auto; margin-top:-5px; width:280px; text-align:center;background:#fff;border:1px solid #eee;} .cred a{text-decoration:none; color:#888; text-transform:uppercase; font-size:8px; font-family:arial; letter-spacing:2px;}</style>

Laura โพสต์ 2024-12-29 16:51:49

    <meta charset="UTF-8">
    <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
    <title>Activity Form</title>
    <style>
      body {
            font-family: Arial, sans-serif;
      }
      .form-container {
            max-width: 600px;
            margin: 0 auto;
            padding: 20px;
            border: 1px solid #ccc;
            border-radius: 10px;
      }
      label {
            font-weight: bold;
            margin-top: 10px;
            display: block;
      }
      input, select, textarea {
            width: 100%;
            padding: 8px;
            margin-top: 5px;
            margin-bottom: 15px;
            border: 1px solid #ccc;
            border-radius: 5px;
      }
      button {
            background-color: #007BFF;
            color: #fff;
            border: none;
            padding: 10px 15px;
            border-radius: 5px;
            cursor: pointer;
      }
      button:hover {
            background-color: #0056b3;
      }
    </style>


    <div class="form-container">
      <h1 id="title" style="margin-top: 8px; margin-bottom: 8px; text-align: center;"><div style="text-align: right;"><font face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" size="6">เนินฮาล์ฟบลัด&nbsp;- ประตูค่าย&nbsp;</font></div><p style="text-align: right;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f" style="">ย้อนเวลา 22 / 12 / 2567 เวลา 20.30 น.</font></p><p style="text-align: right;"><span style="font-weight: 400;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></p><hr class="l"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></h1><div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เส้นทางกลับบ้านที่ดูยากลำบาก ในที่สุดเธอก็เดินทางมาถึงสักทีใช้เวลาเวลานานพอสมควรเลย</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">กว่าที่เธอจะผ่านดงป่าดงหญ้าดงเขาข้ามเขาเดินลงแล้วลงอีก</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แต่เมื่อเธอมาถึงสิ่งที่เธอต้องพบก็ทำเธออ้าปากค้างนี่มันเกิดอะไรขึ้น&nbsp;</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ภาพตรงหน้าคือดูไม่จืดเลย&nbsp; เด็กสาวไม่รู้จะอธิบายมันยังไงดี</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK"><font color="#2f4f4f" style="font-size: x-large;">" </font><b style=""><font color="#9932cc" style="" size="6">โอ้ว พระเจ้า มันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย </font></b><font color="#2f4f4f" style="font-size: x-large;">"</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แต่สิ่งที่เธอรู้สึกในตอนนี้คือ&nbsp; ถ้าสภาพด้านหน้าขนาดนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เเบบว่าถึงจะมาตอนดึกขนาดไหนแต่ว่ามันยังมีเเสงจากพระอาทิตย์ก็คือเห็นชัดเลย ชัดเจนทุกอย่าง</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แล้วด้านไหนเป็นยังไงบ้าง&nbsp; ทุกคนยังโอเคเราก็ปลอดภัยอยู่ใช่ไหม คำถามมากมายผุดขึ้นในหัวของเธอ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ก่อนที่เด็กสาวจะเรียกสติตัวเองกลับมาได้&nbsp; แล้วค่อยค่อยเดินเข้าไป ด้านในของตัวค่าย</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เมื่อเธอรอดผ่านประตูของค่ายเข้าไป&nbsp; ทุกอย่างคือดูวุ่นวายไปหมดด้านในมีแต่บ้านเสียหาย แต่มุมหนึ่งที่ดูจะไม่ค่อยสู้ดีนัก</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เด็กสาวมองตรงออกไปก่อนจะพบจับผู้คนที่ยืนมุงกันอยู่&nbsp; หวังว่ามันจะไม่ใช่อย่างที่เธอคิด</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เธอรีบตรงเข้าไปดูของที่อยู่ในมือถึงกับปล่อยทิ้งมันเห็นภาพตรงหน้า&nbsp;</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เธอหายไปเพียงไม่กี่วัน&nbsp; อย่าเรียกว่าวันเลยหายไปแค่แป๊บเดียวเท่านั้นกลับมาอีกที การเปลี่ยนแปลงมันไปไกลกันได้ขนาดขนาดนี้เลยหรอ</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ไม่เห็นดังนั้นเธอรีบวิ่งกลับไปดูที่บ้านของตนเอง ก่อน ว่าคนในบ้านของเธออย่างปลอดภัยอยู่ใช่หรือไม่ แล้วทุกคนยังโอเครวมถึงบ้านเธอด้วย</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ในระยะทางที่เธอเดินไปเห็นบ้านหลายหลังเธอก็หวั่นใจ&nbsp; เกรงว่าบ้านเธอเองก็จะไม่รอด ไปด้วยเช่นกัน</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมทุกอย่างถึงดูเละเทะขนาดนี้</font></b><font color="#2f4f4f"> ” เธอมองไปที่บ้านแต่ละหลัง</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ตอนนี้เด็กสาวเองก็ไม่เข้าใจแต่อีกไม่นานก็คงจะรู้คำตอบแล้ว&nbsp;</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ฝีเท้าเร่งเดินไปที่บ้านของตัวเองด้วยความเร็ว และความรู้สึก ที่จะตึงเครียดแล้วก็เป็นกังวลเล็กน้อยด้วย</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เมื่อมาถึงบริเวณหน้าบ้านเด็กสาวก็ผึ่งกระพ่นลมออกมา&nbsp;</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">“ </font><b style=""><font color="#9932cc">บ้านยังอยู่ดี แต่คนในบ้านล่ะโอเคหรือเปล่า </font></b><font color="#2f4f4f">”&nbsp;</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ไม่รีรอใดๆ เธอรีบวิ่งแจ้นตรงเข้าไปในบ้านเพื่อดูว่าทุกคนยังปลอดภัยดี&nbsp;</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ไม่ได้มีใครเป็นอะไร&nbsp; หวังว่าพ่อของเธอจะดูแลเด็กๆ แต่คิดไปคิดมาพ่อก็อยู่กับเธอนี่นาจะมาดูแลอะไรล่ะ&nbsp;</font></div></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">" </font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#9932cc"><b>ทิฟฟานี คริส บูม อยู่ไหนกัน</b></font><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"> " เธอตะโกนเสียงดัง</font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5"><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#9932cc">ทุกคนโอเค หรือเปล่า</font></b><font color="#2f4f4f"> " เธอพูดพร้อมเดินเข้าไปภายในบ้านทันที ตามหาพี่น้องของเธอด้วยความกังวลสุดๆ</font></font></div>
    </div>

Feria โพสต์ 2024-12-30 02:22:09

<link href="https://Crescendvm.github.io/mooncake/mooncakefonts.css" rel="stylesheet"><link rel="stylesheet" href="https://kit-pro.fontawesome.com/releases/v6.0.0-beta3/css/pro.min.css"><link href="https://Crescendvm.github.io/rpcodes/stars_pink.css" rel="stylesheet">

<div class="munchi_00 munchi_ch01"> <div class="munchi_01"> <div class="munchi_01a" style="background: #AD49E1"> <mui class="muic fa-solid fa-sparkles" style="color: #000"></mui> </div> <div class="munchi_01b" style="color: #fff"> ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ </div> </div> <div class="munchi_02" style="background: #AD49E1 ;color: #000">Feria Hayes</div> <div class="munchi_03">
ย้อนเวลา<br>
วันที่ 28 ธันวา 67 เวลา 14:20 น. <br><br>
ในที่สุดหลังจากการวิ่งแข่งกันของสามสาวกับหนึ่งก็อบลินและอีกหนึ่งอีกัวน่าห้วงฝันที่น่าจะสบายสุดแล้วมั้ง เรเลียนี่ นอนบนไหล่ฉันแบบสบายใจเลยนะ ส่วนพวกเราน่ะเหรอ ก็เร่งสุดฝีเท้าให้มาจนถึงที่ประตูค่ายเลยยังไงล่ะ พวกเราเลยใช้เวลาเพียงสี่ชั่วโมงเท่านั้นเลย และผู้ที่รอพวกเราอยู่ที่ประตูค่ายนั่นก็คือ….<br><br>
“ข้ากำลังรอพวกเจ้าอยู่เลย เหล่าวีรสตรีตัวน้อยทั้งสามของข้า”<br><br>
“ท่านเทพีไอริส สวัสดีค่ะ”<br><br>
“สวัสดีค่ะเทพีไอริส” “สวัสดีค่ะเทพีไอริส”<br><br>
นั่นก็คือเทพีไอริสนั่นเองดูเหมือนท่านจะมารอพวกเราเลยแฮะแต่มารอทำไมกันนะหรือว่า…เรื่องพี่คิมรึเปล่านะ <br><br>
“เออ…เรื่องพี่คิม พวกเราต้องขอโทษด้วยนะคะ ที่ถึงแม้จะช่วยไว้ได้ แต่พี่คิมเขาอยากอยู่ช่วยฟื้นฟูเฮติที่ตอนนี้คำสาปได้หายไปแล้วน่ะ แล้วต้องขอโทษด้วยนะคะ ที่พวกเราดันลืมบอกพี่คิมด้วยว่าพี่เขาเป็นธิดาของท่าน ต้องขออภัยด้วยจริง ๆ ค่ะ”<br><br>
“ไม่เป็นไรหรอก นั่นเป็นทางเลือกของลูกสาวเรา เราย่อยเคารพทางเลือกของนางอยู่แล้ว เราก็จะไปเฝ้าดูนางต่อไป แต่ที่ข้ามาหาพวกเจ้าที่นี่ก็เป็นเพราะว่า….เพื่อมามอบสิ่งนี้แก่พวกเจ้าทั้งสาม”<br><br>
เทพีไอริสได้มอบเป็นชุดเกราะสายรุ้งให้กับพวกเราทั้งสามคน<br><br>
“นี่คือ เกราะสายรุ้ง เป็นรางวัลแห่งเกียรติยศที่ข้าจะมอบให้เพียงวีรบุรุษ วีรสตรีผู้พิชิตภารกิจคำพยากรณ์ของข้า เห็นอย่างนี้มันก็เป็นเกราะที่แข็งแกร่ง ทนทานต่อการโจมตีทั้งอาวุธและเวทมนตร์ แถมยังยืดหยุ่นสูง ช่วยให้พวกเจ้ายามสวมใส่จะเคลื่อนไหวได้อย่างคล่องแคล่วว่องไวด้วยนะ”<br><br>
“ขะ ขอบคุณค่ะท่านไอริส”<br><br>
ฉันรับเกราะมาจะสวมใส่แต่ดันสวมยังไม่ได้ซะงั้น<br><br>
“ดูท่าเจ้าจะต้องฝึกฝนอีกสักหน่อยถึงจะสวมมันได้”<br><br>
“แต่ก่อนจะฝึกฝนพวกเราคง….”<br><br>
พวกเรามองไปในค่ายที่มีสภาพความเสียหายของบ้านบางหลังอยู่ข้างใน แถมเมื่อนึกถึงการตายของพี่เอลลิสด้วยแล้วด้วย<br><br>
“เอลลิส…”<br><br>
พี่อลิเซียน้ำตาไหลออกมาร้องไห้อย่างหนักเมื่อนึกถึงความจริงที่ว่าเอลลิสได้จากโลกนี้ไปแล้ว จนเทพีไอริสได้เข้ามากอดปลอบพี่อลิเซียไว้<br><br>
“ร้องออกมาเถอะนะ เด็กน้อยแล้วจงจำไว้นะ เขาจะยังอยู่ในใจเจ้าตลอดไป ตราบใดที่เจ้ายังอยู่ เขาก็จะไม่มีวันตายจากใจเจ้าตลอดไปนะ”<br><br>
“ค่ะ…”<br><br>
หลังจากที่การร่ำไห้ของพี่อลิเซียจบลง พวกเราก็พากันแยกย้ายไปเผชิญชะตากรรมกับสภาพค่ายในปัจจุบันกันไปคนละทิศคนละทาง<br><br>
เจอเทพีไอริส รับเกราะสายรุ้ง<br>
HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +25
<br>

</div><div class="munchi_04"></div></div> <div class="cr-crescendum"><a href="https://crescendumcodes.tumblr.com/" title="Crescendum Codes"><span class="lun lun-elune"></span></a></div>

Jayvik โพสต์ 2025-1-6 19:57:08

<div class="btpsta-1" style="outline-color:#466ca6"><div class="btpsta-1fight"><div class="btpsta-1ic"><i class="cp cp-map-o" style="text-align: center; color: rgb(110, 143, 88);"><br></i><i class="cp cp-sword-o" style="text-align: center; color: rgb(70, 108, 166);"></i></div></div><div class="btpsta-1post"><div class="btpsta-1post"><div class="btpsta-1post" style="text-align: center;"><b><font color="#466ca6"><font size="4">22/12/2024<br></font><span style="font-size: large;">03.13 น.</span></font></b></div><div class="btpsta-1post" style="text-align: left;"><font size="4">เสียงล้อรถแท็กซี่เบรกชะงักลงเมื่อมันจอดอยู่หน้าทางเข้าค่ายฮาล์ฟบลัดในความมืดของเวลาตีสาม เจวิคยื่นเงินให้คนขับพลางกล่าวขอบคุณเบา ๆ ก่อนจะลงจากรถ เขายืนมองผ่านประตูทางเข้าที่ได้รับความเสียหาย ราวกับมีการบุกทำลาย</font></div><div class="btpsta-1post" style="text-align: left;"><font size="4">กลิ่นควันจาง ๆ ในอากาศ เสียงจิ้งหรีดที่เคยดังกังวานในคืนปกติกลับเงียบงัน มีเพียงเสียงแผ่วเบาของลมที่พัดผ่านซากสิ่งปลูกสร้างที่พังทลาย</font></div><div class="btpsta-1post" style="text-align: left;"><font size="4"><font color="#466ca6">“เกิดอะไรขึ้นเนี้ย”</font> เจวิคพูดขึ้น ถึงแม้ว่าเขาจะได้ยินพลาง ๆ มาจากตอนที่อยู่หน้าตึกแล้วก็ตาม แต่เมื่อมาเห็นสภาพจริง ๆ แล้วทำเอาเขาไปไม่เป็นเลย เขารีบก้าวเข้าแล้ววิ่งเข้าไปภายใน</font></div></div></div></div><div class="bta-cr">Jayvik Mchonde</div><link rel="stylesheet" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Roboto+Condensed&amp;
display=swap" rel="stylesheet"><style>
@font-face {
        font-family: 'Hugiller';
        src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0');
        src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0') format('truetype');
        font-weight: normal;
        font-style: normal;
}
.btpsta-1{
        width:800px;
        border:1px solid #466ca6;
        background:#fefefe;
        border:15px solid #fafafa;
        margin:10px auto;
        outline:1px solid #466ca6;
        outline-offset:-15px;
}

.btpsta-1title b{
        font-family: 'Hugiller';
        font-size:30px;
        color:#466ca6;
        display:block;
        line-height:18px;
}
.bta-cr{
        width:800px;
        margin:-5px auto 20px;
        text-align:center;
        font-size:8px;
        text-transform:uppercase;
        text-decoration:none;
        color:#888;
        background:#fff;
        border:1px solid #ddd;
        height:18px;
        display:flex;
        align-items:center;
        justify-content:center;
}
.btpsta-1post{
        margin:10px 30px 40px;
        font-size:12px;
        text-align:justify;
        color:#888;
        line-height:18px;
        font-family: 'Roboto Condensed', sans-serif;
}

.btpsta-1title > span > i{
        font-size:6px;
        padding:0px 5px;
        color:#466ca6;
}
.btpsta-1fight{
        display:flex;
        align-items:center;
        justify-content:center;
        height:100px;
        position:relative;
        padding:30px 0px 10px;
}
.btpsta-1fight > div {
        position:absolute;
        width:70px;
        height:70px;
        border-radius:100px;
        display:flex;
        align-items:Center;
        justify-content:center;
        border:1px solid #ddd;
        overflow:hidden;
        background:#fbfbfb
}
.btpsta-1fight>div>i{
        position:relative;
        font-size:25px;
        color:#58ADB9;
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(1){
        left:8px;
        animation: btpsta-1fight1 3s infinite;
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(2){
        top:0px;
        left:-8px;
        animation: btpsta-1fight2 3s infinite;
        transform:rotate(-90deg);
}
@keyframes btpsta-1fight1{
        0%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:-3px
}
        50%{
                transform:rotate(0deg);
                left:8px;
        }
        100%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:-3px;
        }
}
@keyframes btpsta-1fight2{
        0%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:3px;
        }
        50%{
                transform:rotate(-90deg);
                left:-8px;
        }
        100%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:3px;
        }
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(1){
        -webkit-animation:btpsta-1fight1 3s infinite;
        -moz-animation:btpsta-1fight1 3s infinite;
        -o-animation:btpsta-1fight1 3s infinite
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(2){
        -webkit-animation:btpsta-1fight2 3s infinite;
        -moz-animation:btpsta-1fight2 3s infinite;
        -o-animation:btpsta-1fight2 3s infinite
}
@-moz-keyframes btpsta-1fight1{
        0%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:-3px
}
        50%{
                transform:rotate(0deg);
                left:8px;
        }
        100%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:-3px;
        }
}
@-webkit-keyframes btpsta-1fight1{
        0%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:-3px
}
        50%{
                transform:rotate(0deg);
                left:8px;
        }
        100%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:-3px;
        }
}
@-o-keyframes btpsta-1fight1{
        0%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:-3px
}
        50%{
                transform:rotate(0deg);
                left:8px;
        }
        100%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:-3px;
        }
}
@-moz-keyframes btpsta-1fight2{
        0%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:3px;
        }
        50%{
                transform:rotate(-90deg);
                left:-8px;
        }
        100%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:3px;
        }
}
@-webkit-keyframes btpsta-1fight2{
        0%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:3px;
        }
        50%{
                transform:rotate(-90deg);
                left:-8px;
        }
        100%{
                transform:rotate(-45deg);
                left:3px;
        }
}
}
@-o-keyframes btpsta-1fight2{
0%{
        transform:rotate(-45deg);
        left:3px;
}
50%{
        transform:rotate(-90deg);
        left:-8px;
}
100%{
        transform:rotate(-45deg);
        left:3px;
}
}
</style>

Laura โพสต์ 2025-1-9 23:07:09

    <meta charset="UTF-8">
    <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
    <title>Activity Form</title>
    <style>
      body {
            font-family: Arial, sans-serif;
      }
      .form-container {
            max-width: 600px;
            margin: 0 auto;
            padding: 20px;
            border: 1px solid #ccc;
            border-radius: 10px;
      }
      label {
            font-weight: bold;
            margin-top: 10px;
            display: block;
      }
      input, select, textarea {
            width: 100%;
            padding: 8px;
            margin-top: 5px;
            margin-bottom: 15px;
            border: 1px solid #ccc;
            border-radius: 5px;
      }
      button {
            background-color: #007BFF;
            color: #fff;
            border: none;
            padding: 10px 15px;
            border-radius: 5px;
            cursor: pointer;
      }
      button:hover {
            background-color: #0056b3;
      }
    </style>


    <div class="form-container">
      <h1 id="title" style="margin-top: 8px; margin-bottom: 8px; text-align: center;"><p style="text-align: right;"><span style="background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="" size="6">ประตูค่าย</font></span></p><p style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></p><hr class="l" style="text-align: left;"><div style="text-align: left;"><font color="#2f4f4f" face="TH SarabunPSK" size="5"><span style="font-weight: 400; background-color: white;"><br></span></font></div></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">หลังจากรับภารกิจเสร็จเป็นที่เรียบร้อย ที่แปลว่าไม่รู้ติดถกคิดผิดหรือยังไงหรอกนะ เเต่เเน่ๆ ก็คงต้องทำแล้วหละ เด็กสาวที่เขียนชื่อตัวเองไป แบบตัวใหญ่เท่าบ้านเลย ลงบอร์ดไปแล้วจะลบก็นะ ไม่ดีหรอกมั้ง</font></span></h1><div><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></div><div><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เรื่องราวการหาเรื่องได้เริ่มขึ้นแล้วนะ!!&nbsp;</font></span><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: &quot;TH SarabunPSK&quot;; font-size: x-large;">เด็กสาวก็เดินออกจากตัวค่ายทันทีเพื่อเดินออกไปพบกับคุณเซเทอร์</span></div><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แน่นอนว่าจะต้องเป็นเขาเนื่องจากเขานั้นเป็นคนเขียนกระดานขอความช่วยเหลือ&nbsp;</font></span><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: &quot;TH SarabunPSK&quot;; font-size: x-large; font-weight: normal;">เธอหยุดอยู่ด้านหน้ามองไปรอบๆ ก่อนจะเดินเข้าไปทักแล้วก็ถามถึงรายละเอียดต่างๆ</span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">ก่อนจะรู้ว่าอีกฝ่ายนั้นขึ้นโรงเรียนไปแล้ว&nbsp; แล้วเค้าบอกเธออีกว่าที่นั่นมีอสุรกาย เต็มไปหมดเลยเรียกว่าน่าจะเยอะพอสมควร</font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แล้วเดมิกอต น้องใหม่อย่างเธอนั้นอาจจะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการ&nbsp;</font></span><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: &quot;TH SarabunPSK&quot;; font-size: x-large; font-weight: normal;">อย่างใดแล้วก็คงต้องฝากเธอเพื่อช่วยดูแลต่อ</span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เมื่อเด็กสาวได้ยินบีบดังกล่าวแล้วเธอก็ดูจะเหงื่อตกอย่างมาก&nbsp;</font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">มันไม่เหมือนกับที่กล่าวเอาไว้ตอนที่เขียนที่กระดานนี่นา&nbsp; ใครจะคิดว่าเธอต้องเดินทางตามรถโรงเรียนไป</font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">และคำถามคือเธอจะไปยังไงกันรถโรงเรียนก็ออกไปแล้วทางไปโรงเรียนก็ไม่รู้&nbsp;</font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แต่ในความโชคร้ายนั้นอีกฝ่ายก็ดูจะให้ความโชคดีเธอมานั่นคือเค้าหยิบแผนที่ออกมาให้พร้อมบอกเส้นทางการเดินทางไป&nbsp;</font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แต่ข้อเสียของมันคือเธอไม่สามารถเดินทางไปภายในวันเดียวได้เนื่องจากมันไกลมาก&nbsp;</font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">อันดับแรกคงต้องเดินทางเท้าก่อนแล้วค่อยว่ากัน&nbsp; จุดหมายถูกส่งให้เธอตาม Google Maps ในมือถือ</font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เธอก็ใช้มันเก่งมากเสียด้วยสิเรื่องนี้ แบบมันก็ได้หละ แต่ไม่ได้คล่องเท่าไรนักหนะสิ</font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">หลังจากที่ร่างเล็กได้อ่านดูก็รับรู้ว่ามันไกลมาก&nbsp; ไกลแบบว่าไม่สามารถเดินทางถึงง่ายเลย ดูท่าจะต้องนั่งรถต่อเรือต่อกันอีกหลายต่อกว่าจะถึง</font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เพราะว่าที่นั่นดูเป็นการแวะพักตามเมืองเลย&nbsp; ใครบอกให้ไปเรียนไกลขนาดนี้กันเนี่ย&nbsp;</font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“ </span><font color="#9932cc">มีอะไรที่หนูควรรู้อีกมั้ยคะนอกจากนี้</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;"> ” สีหน้าของเด็กสาวตอนนี้ดูไม่ค่อยสู้ดีนัก</span></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">อีกฝ่ายไม่ได้ตอบอะไรเพียงตาสายหัวพร้อมกับส่งกำลังใจให้เธอเล็กน้อย&nbsp; ซึ่งดูจะไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่สำหรับเธอ</font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“ </span><font color="#ffa500">รีบไปเถอะเดี๋ยวจะมืดค่ำเอา</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;"> ” ไอ้มืดมันไม่มืดหรอกเพราะตอนนี้มันไม่มีมืด แต่มันจะดึกเอาน่ะสิแล้วเธอจะเดินไม่ไหวเอา</span></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เด็กสาวที่ไม่รู้จะทำยังไงเธอก็ได้แต่สะพายกระเป๋าแล้วก็เดินออกไป&nbsp;</font></span><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: &quot;TH SarabunPSK&quot;; font-size: x-large; font-weight: normal;">ตอนนี้คงมีแต่เพียงผู้เป็นบิดาของเธอที่ยืนเฝ้ารอและให้กำลังใจเธออยู่&nbsp;</span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">แต่จะดีมากกว่านี้ถ้าพ่อของเธอนั้นอาสาพาเธอไปส่งแล้วก็พาเธอกลับด้วย&nbsp; แต่ทางที่ดีควรจะอยู่กับเธอจนจบนะ แต่นั้นคงเป็นไปไม่ได้ได้แค่ความฝันไปนะ</font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;">“ </span><font color="#9932cc">งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-weight: normal;"> ” เธอขอตัวจากอีกฝ่ายพร้อมกับหยิบกระเป๋าน้ำเตรียมพร้อมสะพายขึ้นเดินทางไปทันที</span></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">เริ่มต้นการเดินทางครั้งแรกของเด็กสาวหลังจากที่มาที่นี่</font></span></h1><div><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></div><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f">สภาพความทุลักทุเลนั้นน่าจะค่อนข้างเยอะพอสมควรเลย&nbsp;</font></span><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: &quot;TH SarabunPSK&quot;; font-size: x-large; font-weight: normal;">อาจจะไม่ต่างกับการที่เธอนั้นหอบข้าวของมาที่นี่เป็นครั้งแรกด้วยซ้ำ&nbsp;</span><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: &quot;TH SarabunPSK&quot;; font-size: x-large; font-weight: normal;">สภาพตอนนี้แม้ของจะน้อยกว่าแต่สภาพเธอนั้นน่าจะใกล้&nbsp;</span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal; background-color: white;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></h1><h1 id="title" style="text-align: left; margin-top: 8px; margin-bottom: 8px;"><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><span style="background-color: white;">สภาพที่เหมือนกับตัวอะไรเดินเข้ามาท่าทางด่วนระแวงไปหมดตอนนี้มันจะกลับเข้ามา แล้วหละ!</span>!</font></span></h1><div><span style="font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK" size="5" color="#2f4f4f"><br></font></span></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><font color="#2f4f4f">" </font><b style=""><font color="#ffa500">ไปดีมาดี เดินทางปลอดภัยเเม่หนู</font></b><font color="#2f4f4f"> " นอกจากคำขอบคุณแล้ว เขายังอวยพรเด็กสาวกลับมาด้วยให้การเดินทางในรอบนี้นั้นปลอดภัย</font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><font color="#2f4f4f"><br></font></font></div><div><font face="TH SarabunPSK" size="5" style=""><font color="#2f4f4f"><br></font></font></div><div><hr class="l"></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#800080"><b style="background-color: pink;"><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#800080"><b style="background-color: pink;">&nbsp;พบคุณเซเทอร์อัลเฟรดที่ ประตูค่าย (ออกเดินทาง)&nbsp;</b></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#800080" face="TH SarabunPSK" size="5" style="background-color: pink;"><b style="">&nbsp;(ภารกิจ&nbsp;</b><b>กู้ภัยเดมิกอต)&nbsp;</b></font></div>
    </div>

Laura โพสต์ 2025-2-2 14:30:09

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Laura เมื่อ 2025-2-2 14:31 <br /><br />    <meta charset="UTF-8">
    <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
    <title>Activity Form</title>
    <style>
      body {
            font-family: Arial, sans-serif;
      }
      .form-container {
            max-width: 600px;
            margin: 0 auto;
            padding: 20px;
            border: 1px solid #ccc;
            border-radius: 10px;
      }
      label {
            font-weight: bold;
            margin-top: 10px;
            display: block;
      }
      input, select, textarea {
            width: 100%;
            padding: 8px;
            margin-top: 5px;
            margin-bottom: 15px;
            border: 1px solid #ccc;
            border-radius: 5px;
      }
      button {
            background-color: #007BFF;
            color: #fff;
            border: none;
            padding: 10px 15px;
            border-radius: 5px;
            cursor: pointer;
      }
      button:hover {
            background-color: #0056b3;
      }
    </style>


    <div class="form-container">
      <h1 id="title" style="margin-top: 8px; margin-bottom: 8px; text-align: center;"><p style="text-align: right;"><font face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="" size="6">ชิคาโก</font></p><p style="text-align: right;"><font face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="" size="5">EP. 10 ลอร์ร่าเดินทางกลับค่าย (ภารกิจกู้ภัยเดมิกอต) -&nbsp;</font></p><p style="text-align: right;"><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: &quot;TH SarabunPSK&quot;; font-size: x-large;">มีตราสัญลักษณ์ฮีบี้รับรองบนศีรษะเด็กใหม่ (จบ)</span></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><hr class="l" style="text-align: left;"><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font face="TH SarabunPSK"><font size="5" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">หลังจากการเดินทางที่ยาวนานในที่สุดทั้งคู่ก็ถึงสักที&nbsp;</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large; font-weight: normal;">เด็กสาวเดินขึ้นรถลงเรือต่อรถบัสขึ้นนู่นขึ้นนี่ ด้วยความลำบาคเเบบสุดๆ อาจจะเพราะไม่ชินทาง บวกกับความเหนื่อยล้าที่สะสมมา และความไม่ชินทางเองของลอร์ร่าด้วยนั้นหละ</span></font></p><p style="text-align: left;"><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large; font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK"><br></font></span></p><p style="text-align: left;"><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large; font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK">พอมันมารวมๆกัน ก็เรียกได้ว่า เเอบจะพินาจอยู่ เดินวน ขึ้นผิดสาย นั่งลายป้ายไปต่างๆนาๆ เลยทีเดียวเชียวหละ</font></span></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">หรือจะเรียกว่าทั้งคู่ต่างพากันช่วยกันหลงทางคนละทิศคนละทางชี้ทางโน้นทีทางนี้ที&nbsp; หลงผิดหลงถูกกันไปหมด</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">กว่าจะเดินขึ้นมายัง เนินเขาได้ เล่นเวลาผ่านไปเกือบทั้งวันเต็มๆ เลยก็ว่าได้</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ไหนจะเดินฝ่าเข้ามาอีกเมื่อถึงด้านหน้าประตูของค่ายเด็กสาวก็แทบล้มเป็นลม&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">เพราะตอนนี้เธอมารอบแรกเธอยังรู้สึกว่าเธอต้องบุกป่าฝ่าดงเยอะแยะอะไรขนาดขนาดนี้เลย&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">เมื่อมาถึงด้านหน้าประตูค่ายเธอก็รับรู้ได้ทันทีว่างานของเธอนั้นสิ้นสุดแล้ว&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">เขาที่ยืนหยัดมานานกับเด็กสาวตอนนี้มันแทบจะกระเด็นหลุดออกมาจากขาตัวเองด้วยซ้ำ&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ตอนนี้เธอลงไปนั่งก่อนที่จะลงไปนอนแบบไม่กลัวสกปรกใดใดทั้งสิ้น&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ตอนนี้ผิดแปลกจากรอบแรกที่เธอนั้นมาที่นี่มากเลยเพราะตอนนี้เธอดูคุ้นชินกับที่นี่มาก&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#4169e1">ลอร่า เป็นอะไรหรือเปล่า</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ” เสียงของ เนลลี่ที่ตะโกนถามหลังจากที่เห็นเด็กสาวนั้นล้มตัวลงไปนอน ที่ด้านหน้าของป้ายค่าย</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#9932cc"> โอเคๆ ..... ร่าโอเค</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ” เธอไม่ได้ขยับตัวแต่อย่างใดแต่ผงกขึ้นมาจากดินพร้อมยกมือโอเค</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">บอกอีกฝ่ายว่าเธอไม่เป็นไรเธอแค่อยากพักซักครู่&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ตอนนี้ทุกคนบริเวณโดยรอบเดินออกมาต้อนรับเด็กสาว&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#4169e1">ที่นี่ที่ไหน ที่เธอบอกหรือเปล่า </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">” อีกฝ่ายท่าทางดูกังวลมากเพราะตอนนี้เธอเหมือนโดนล้อมเลย</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ใช่แล้วมันเหมือนสภาพตอนนี้เธอมาเป็นวันแรกก็สภาพแบบนี้แหละความรู้สึกเหมือนโดนล้อเหมือนโดนจับเหมือนทำผิด&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ทุกอย่างเหมือนโดนจับจ้องกันเต็มไปหมด เหมือนครั้งเเรกตอนเธอมา ท่าทางเธอก็จะเเบบนี้เหมือนๆ กัน แต่ก่อนจะพักให้สบายใจก็คือ.... มีเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นมา</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#4b0082">กลับมาแล้วเหรอ .... ยัยตัวดี </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">” นอกจากเสียงที่เอะอะโวยวายตอนนี้เสียงของผู้เป็นพ่อเธอที่ยืนอยู่ตรงหน้า&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font face="TH SarabunPSK"><font size="5" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">รอบนี้ไม่ได้มาแต่เสียงแต่มา แบบจับต้องได้เลยทีเดียว&nbsp;</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large; font-weight: normal;">ภาพที่เธอเห็นนั้นคืออีกฝ่ายยินมือไขว้หลัง มองมาที่เธอ แบบว่าดูอย่างใจเย็นไปเลย&nbsp;</span></font></p><p style="text-align: left;"><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large; font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK"><br></font></span></p><p style="text-align: left;"><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large; font-weight: normal;"><font face="TH SarabunPSK">ลอร์ร่าที่ควรจะรู้สึกยังไงดีนะ ที่ผู้เป็นพ่อของเธอคิดถึงลูกสาวมากถึงขั้นว่าออกมารอรับเลยทีเดียว</font></span></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#9932cc">ใช่สิ หนูกลับมาได้อย่างปลอดภัย พ่อต้องดีใจนะ</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ” เธอพยายามเปลี่ยนเรื่องเพราะรู้ว่าในใจอีกฝ่ายพูดอะไรแล้วถามอะไร</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#000080">อ๋อ ..... แล้วนั้น</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ” ผู้เป็นพ่อผายมือไปที่เนลลี่</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ตามสัญชาตญาณเด็กสาวหันกลับไปมองพร้อมกับ</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="">เห็นสัญลักษณ์บนหัวของเธอ</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">&nbsp;ที่มันเเสดงเป็นรูปเเก้วน้ำ ทรงเเก้วโรมัน สีทองบนหัวของอีกฝ่าย</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">" </font><font color="#4b0082"><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="">ธิดาของ</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="">ฮีบี้สินะ</font></font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> " คุณดีกล่าวขึ้น เสียงนิ่งๆ จ้องมองไปที่อีกฝ่ายอย่างใจเย็น ตอนนี้เขานั้นก็ปล่อยให้เด็กๆ ดูแลกันไปสักพักก่อน</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">แต่สำหรับลอร์ร่าเอง เธอรู้ได้ทันทีว่าตอนนี้อีกฝ่ายนั้นได้รับการรับรองจากผู้เป็นมารดาของเธอเช่นเดียวกับเธอตอนมาครั้งแรกนั้นหละ จะต่างกันเพียงเธอเป็นฝั่งบิดา ที่ยิ่งจ้องอยู่ตอนนี้ยังไงหละ</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">แต่ดูอีกฝ่ายนั้นนั้นจะได้เร็วกว่าเธออยู่พอสมควรเลยนะ&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“</font><font color="#9932cc"><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="font-weight: normal;"> </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="">เนลลี่ๆ</font></font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ” เธอตะโกนพร้อมกับส่งเสียงอย่างดีใจ พร้อมชี้ไปที่หัวของอีกฝ่าย ด้วยท่าทีที่ตื่นเต้น</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#4169e1">อะไรฉันมีอะไร บนหัวฉันทำไม </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">” อีกฝ่ายดูจะงงงวยพร้อมกับเอามือปัดยกใหญ่ท่าทางเธอดูจะแตกตื่นพอสมควร</font></p><p style="text-align: left;"><font face="TH SarabunPSK"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#4169e1"> ลอร่า บอกฉันสิฉันเป็นอะไร</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ”&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">อีกฝ่ายท่าทีกังวลยกใหญ่เลยทีเดียว&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">เธอรีบโบกมือไปมาพร้อมกับกล่าว “</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#9932cc"> ไม่ .... ไม่ เธอไม่ได้เป็นอะไร</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ”</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">เธอรีบตอบรับทันทีที่อีกฝ่ายดูกังวล&nbsp; มันอาจจะเป็นเพราะเธอนั้นตื่นเต้นใส่มากไปหน่อยก็้ท่านั้น</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">เรื่องของเรื่องคือเธอเพิ่งเคยเห็นสัญลักษณ์ของบ้านนี้เป็นครั้งแรกด้วยนะ&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">เด็กสาวยิ้มออกมาก่อนจะเดินเข้าไปหาอีกฝ่ายเอามือคล้องแขนอีกฝ่าย&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ส่วนเรื่องพ่อเดี๋ยวค่อยเคลียร์กันทีหลังเพราะตอนนี้เธอมีเรื่องอื่นต้องไปทำ&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font face="TH SarabunPSK"><font size="5" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ทาง</font><span style="font-weight: 400; color: rgb(47, 79, 79); font-size: x-large;">อัลเฟรดเองก็พยักหน้าเบาๆ เขาไม่ได้พูดอะไร เพียงเเต่บอกนัยๆ ว่าพาไปหาทางคุณไครอนก่อนดีกว่านะ&nbsp;</span></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#9932cc">เ</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style=""><font color="#9932cc">ดี๋ยวเรามีที่ต้องไปกันอีกนิดนึง</font> </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">” เอาเข้าจริงไม่ต้องถามเลยว่าอีกฝ่ายจะเดินผ่านประตูนี้ได้ไหม เพราะว่าสัญลักษณ์ขึ้นขนาดนี้ไม่น่าต้องพูดเลยน่าจะเดินได้สบายมาก</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">เด็กสาวโบกมือไปมาหลังจากที่เดินผ่านผู้เป็นพ่อของตนเอง&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font color="#4169e1"><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="">ร่าๆ แล้ว....&nbsp;</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="">คนนั้นใคร</font></font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style=""> </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">” เนลลี่ถาม หลังจากที่มองหน้าของผู้เป็นพ่อเธอที่ดูสายตาแบบดุสุดสุดมาที่เธอไงหละ</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#9932cc"> อ๋อๆ ผู้ชายที่หน้าดุๆ ที่คุยกับร่าเมื่อกี้หรอ คนนั้นพ่อร่าเอง </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">” เธอรีบตอบพร้อมกับยิ้มแห้งๆ&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#4169e1">พ่อหรอ !!!!</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ” เสียงอีกฝ่ายดูจะตกใจมาก</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#9932cc">ใช่ๆ พ่อร่าเอง คนที่นี่เรียกกันว่าคุณดีน่ะ</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ” เธอรีบพูดต่อ&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">" </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#9932cc">แต่หน้าเราไม่เหมือนกันหรอ ร่าได้แม่มาเยอะ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">" เธอพูดแล้วก็ขำออกมา</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">" </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#4169e1">อืมมม .... จะว่าไม่ มันก็มีโครงพ่ออยู่นะ เเต่ไม่มาก</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> " อีกฝ่ายหัวเราะชอบใจออกมา</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ก่อนจะพาอีกฝ่ายไปเจอ คุณไครอน</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">และยังไม่ทันที่ทางเนลี่จะถามอะไรเด็กสาวต่อเลย&nbsp; ลอร่า ก็พาเธอมาที่ห้องทำงานของของคุณไครอน&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#ffa500"> อ้าว ลมอะไรหอบมาล่ะ แล้วนั่นพาใครมาด้วย</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ”&nbsp;&nbsp;</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: &quot;TH SarabunPSK&quot;; font-size: x-large; font-weight: normal;">อีกฝ่ายผายมือไปที่สมาชิกใหม่ ที่ยืนข้างๆกับลอร์ร่า พร้อมมองด้วยท่าทางงงงง</span></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">แน่นอนว่าร่างเล็กเองก็ยิ้มรับก่อนที่เธอนั้นจะ ตอบต่อ “ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#9932cc">อ่อ&nbsp;</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style=""><font color="#9932cc">หนูพาสมาชิกใหมามาส่งค่ะ คนนี้คือเนลลี่</font></font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ” ท่าทีของเด็กสาวดูจะดีใจมาก</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">แต่ยังไม่ทันไรผู้เป็นพ่อของเธอก็ตามมาติดติดเดินเข้ามาภายในห้องเลย&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">กะแบบว่า งานนี้จบลงแล้ว คือไม่ต้องลงต้องหนีกัน ไม่เปิดช่องทางใดๆให้เลย</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#ffa500">อ้าว คุณดี มาทำอะไรอีกคนหละ</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ”&nbsp;&nbsp;</font><span style="color: rgb(47, 79, 79); font-family: &quot;TH SarabunPSK&quot;; font-size: x-large; font-weight: normal;">คุณไครอนกล่าวทักทาย ผู้ตามมาแบบไม่ได้อยากให้พ่อมาเลยจริงๆ</span></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#4b0082">มารอยัยตัวดี</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ” ผู้เป็นพ่อของเธอนั้นพูดเสียงแข็งขึ้น คงไม่ต้องถามเลยว่าหลังจากนี้จะเป็นยังไง</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ทางไครอนเองก็พยักหน้ารับ และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาแต่อย่างใดนั้น อีกฝ่ายก็เริ่มทันที เนื่องจากเขาก็เกรงใจกันเบาๆหละ ไม่อยากให้ทางคุณดีรอนาน เพราะเขาดันมาเฝ้าขนาดนี้ มีเรื่องด่วนจะคุยกับเจ้าตัวเเซ่บตรงหน้าเบาเป็นแน่</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#ffa500">เอาๆ ยังไงลอร่า ว่ามาเรื่องนี้ก่อน</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ” อีกฝ่ายที่เห็นท่าไม่ดีต้องรีบสงบศึกก่อนก็เลยถามเธอเลยว่ามีอะไร</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">เด็กสาวพายมือไปที่สมาชิกใหม่ที่อยู่บ้าน </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#2e8b57">ฮีบี้</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style=""> </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ก่อนจะเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับคุณไครอนฟัง</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">เธอใช้เวลานานอยู่พอสมควรเรียกได้ว่าโอเวอร์สุดๆ เราไปพร้อมแสดงท่าทางไป</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ท่าทางของ เนลลี่ตอนนี้ก็คือดูงงมาก แบบว่าลอร่า เธอเป็นไร เธอยังโอเคอยู่ใช่ไหม</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">เมื่อเราจบอีกฝ่ายก็หัวเราะออกมา เพราะพร้อมกับปรบมือเป็นการให้รางวัลหลังจากนั้นเค้าก็หยิบ ของรางวัลที่อยู่ในเก๊ะของเขาส่งให้กับเด็กสาว</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#ffa500">เอารางวัลคนเก่ง </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">” เขาพูดจบก็เดินไปรับสมาชิกใหม่พร้อมกับหยิบเสื้อค่ายให้เธอด้วย</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#ffa500">ไปพักผ่อนกันได้แล้ว</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ” ทางไครอนตอบ&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#ffa500">เนลลี่ใช่ไหม บ้านฮีบี้หนะ หลังที่ 18 นะ เดี๋ยวฉันพาไปเอง ให้พ่อลูกเขาคุยกันไปก่อน</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ” ไม่นานทั้งคู่ก็พากันเดินทิ้งไว้ให้เหลือแต่เพียงลอร่าและคุณดีในห้อง 2 คน</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“ </font><font color="#4b0082"><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="">เรื่องมันเป็น</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="">ยังไง มายังไงกัน ไหนเล่าให่พ่อฟังสิ!!</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style=""> ”</font></font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> อีกฝ่ายถึงกับเปิดบทสนทนาหลังจากทั้งคู่นั้นพากันออกไปเป็นที่เรียบร้อย</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">คือแบบว่าที่พ่อถามจริงๆ มี 2 คนนะ พ่อเอาคนไหนดีหละ เอาคนก่อนหรือคนนี้ เเต่คนก่อนน่าจะเเล้ว คงเป็นล่าสุดหละ ก็คนมันสวยไง ให้ตายสิ</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">“</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#9932cc"> ไปคุยกันที่ห้องไหมคะ พ่อ.... เดี๋ยวหนูเอาของไปเก็บแล้วหานะ</font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"> ”&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">แน่นอนว่าเด็กสาวเริ่มจะหาทางบินประเด็น เล็กน้อย ก่อนจะยิ้มแห้งๆ&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#4b0082">“ อืมม จะเอาอย่างอย่างนั้นก็ได้ เอาไวน์มาด้วยหละ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">” เหมือนเป็นคำติดปากอีกฝ่ายถ้าไปเยี่ยมที่ห้องก็น่าจะต้องเอาอะไรติดไม้ติดมือกลับไปฝากด้วย</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">แต่สำหรับในตอนนี้จะให้เอาวายกไปเป็นรังเธอก็โอเค อยู่แล้ว “ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" style="" color="#9932cc">ได้เลยเดี๋ยวหนูมานะ </font><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">” ไม่ช้าเด็กสาวก็วิ่งแจ้นกลับบ้านไปทันที</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">ขอกลับไปเตรียมอกเต็มใจอะไรสักหน่อยก็แล้วกันแล้วค่อยไปสารภาพผิด กับพ่อทีหลัง</font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="5" face="TH SarabunPSK" color="#2f4f4f" style="font-weight: normal;">เด็กสาวหยิบกระเป๋าพร้อมกับวิ่งแจ้นตรงกลับบ้าน&nbsp; หวังว่าสมาชิกในบ้านของเธอนั้นจะไม่ได้คิดว่าเธอเป็นอะไรนะเพราะว่าหายไปนานเหลือเกิน&nbsp;</font></p><div><br></div><hr class="l"><font size="5"><br><font color="#2f4f4f" style="background-color: pink;"><font face="TH SarabunPSK" style="">&nbsp;จบ ภารกิจกู้ภัยเดมิกอต&nbsp;</font><br></font></font><p><font face="TH SarabunPSK" size="5" style="background-color: pink;" color="#2f4f4f">&nbsp;- รางวัลงาน: +50 พลังน้ำใจ, 25 เหรียญครักม่า และ +70 EXP&nbsp;</font></p><p><font face="TH SarabunPSK" size="5" style="background-color: pink;" color="#2f4f4f"><br></font></p><p><font face="TH SarabunPSK" size="5" style="background-color: pink;" color="#2f4f4f">&nbsp;- ได้รับความโปรดปรานจากจูเวนตัส+35 (แต่คุณรู้สึกว่าเป็นฮีบี้ คุณไม่รู้ตัวว่าได้จูเวนตัส)&nbsp;</font></p><p><font face="TH SarabunPSK" size="5" style="background-color: pink;" color="#2f4f4f">&nbsp;หินอัปเกรด 2 ก้อน และ หินตีบวก 2 ก้อน&nbsp;</font></p><p><font face="TH SarabunPSK" size="5" style="background-color: pink;" color="#2f4f4f"><br></font></p><p><font face="TH SarabunPSK" size="5" style="background-color: pink;" color="#2f4f4f">&nbsp;เพิ่มเติม BELIEVER (ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15 (ต้องเป็นฮีบี้ หรือจูเวนตัส)&nbsp;</font></p><p><br></p></h1>
    </div>

Leoric โพสต์ 2025-2-5 22:58:08

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Leoric เมื่อ 2025-2-5 23:03 <br /><br /><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Sarabun:wght@400;600&display=swap" rel="stylesheet">
<div style="width: 70%;margin:auto;background: #000;border-radius: 5px;box-sizing:border-box;border-width: 2px;border-style: solid;border-image: linear-gradient(to bottom,transparent, transparent, #093956,#051e25) 1;font-family: 'Sarabun', sans-serif;color: #fafafa;">
<div style="width:100%;height: 750px;margin:auto;background: url(https://i.imgur.com/B1vt6Qm.jpeg) top center/cover;-webkit-mask-image: -webkit-gradient(linear, center 20%,center 100%, from(rgba(0,0,0,1)), to(rgba(0,0,0,0.0)));"></div>
<div style="width: 80%;margin:auto;text-align:justify">
<div style="width: 80%;height: auto;font-size: 1.5rem;margin: auto;text-align: center;transform: translate(10px, -25px);font-style: italic;">Leoric Hwang</div>
<div style="width: 100%;height: auto;padding-bottom: 50px;text-indent:50px;font-size:medium">

ตลอดระยะเวลาไฟลต์บินตรงจากกรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้ ลีโอริคไม่ได้พูดอะไรแม้แต่คำเดียว ถ้าไม่นับช่วงเวลานอนหลับกับรับประทานมื้ออาหาร เขาก็เอาแต่ศึกษาหาข้อมูลจากหนังสือ 2-3 เล่มที่หยิบยืมมาจากห้องทำงานของพ่อ<br>
<br>
น่าแปลกเหลือเกินที่ช่วงเวลาก่อนหน้าที่จะรับรู้ถึงการมีอยู่ของค่ายฮาล์ฟบลัด เด็กชายไม่เคยเห็นหนังสือเหล่านี้มาก่อน คาดเดาเอาเองว่า ผู้เป็นบิดาคงจงใจเก็บซ่อนมันให้พ้นจากสายตาของเขาเพื่อปิดบังความจริง<br>
<br>
และมันต้องเกี่ยวข้องกับผู้เป็นมารดาแน่นอน<br>
<br>
ในเมื่อฮวังอินฮยอกสามารถเก็บซ่อนความลับมาได้นับ 10 ปี ก็คงไม่มีวิธีทำให้เขาบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดออกมาได้ภายในระยะเวลาไม่กี่วันหรอก ดังนั้นลีโอริคจึงเลิกล้มความคิดที่จะถาม แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาหาคำตอบด้วยตัวเอง ตอนนี้เขามีข้อมูลโดยคร่าวเกี่ยวกับค่ายฮาล์ฟบลัดซึ่งเป็นสถานที่สำหรับฝึกฝนเหล่ามนุษย์กึ่งเทพ แล้วก็การได้รู้จักกับแซเทอร์ที่อาสาพาทั้งตนเองและบิดามาส่งยังค่ายดังกล่าว<br>
<br>
ดังนั้น แซเทอร์ก็ไม่ควรจะเป็นมนุษย์ธรรมดา เขาคงมีวิธีจำแลงกายอะไรบางอย่าง แต่เอาเถอะ ของแบบนี้ไปถึงค่ายเดี๋ยวก็รู้เองนั่นแหละ<br>
<br>
ลีโอริครู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงของนักบินผ่านทางอินเตอร์คอมภายในห้องโดยสาร หนังสือที่อ่านไปแล้วและยังไม่ได้อ่านถูกยัดลงกระเป๋าเป้ลงไปรวมกันมั่ว ๆ และเขาก็คิดว่าหากมีเวลาตนจะค่อยเอาออกมาอ่านอีกครั้งภายหลังถึงค่ายแล้ว แต่ก็ไม่แน่หรอก ที่นี่อาจจะมีหนังสือที่เจ๋งกว่าเจ้า 3 เล่มนี้ก็ได้<br>
<br>
ความจริงแล้วผู้เป็นบิดาอยากให้ลูกชายคนเดียวค้างคืนอยู่ที่โรงแรมเพื่อปรับตัวกับสถานที่ใหม่ และไทม์โซนใหม่เสียก่อนสักวัน หากแต่ลูกชายผู้นี้กลับปฏิเสธ ความใคร่รู้ของเขามันมีมากกว่าความหวาดกลัว และเขาก็มั่นใจมากพอด้วยว่า ตนเองจะสามารถปรับตัวเข้ากับบ้านแห่งใหม่หลังนี้ได้แน่นอน<br>
<br>
<b>"ไปส่งผมที่ค่ายเลยเถอะครับ"</b><br>
<br>
แทนที่จะสนทนากับผู้เป็นพ่อ ลีโอริคกลับเลือกที่จะหันไปขอร้องแซเทอร์แทน ก็คนผู้นี้ไม่ใช่หรือที่เป็นคนตามหาพ่อของเขาจนเจอแล้วก็บอกเล่าเรื่องราวทั้งหมด นั่นแปลว่า ใจจริงย่อมต้องการให้ตัวเขาไปถึงค่ายดังกล่าวให้ไวที่สุดอยู่แล้ว เด็กชายหันไปหาบิดา กล่าวคำขอบคุณและอำลา แน่นอนว่ากำชับอยู่หลายครั้งหลายคราว่า ตนจะกลับไปเยี่ยมเยียนที่โซลทุกครั้งหากหาเวลาว่างได้ แต่กลับปฏิเสธไม่ให้ไปส่งถึงประตูค่าย<br>
<br>
ต่อให้จิตใจมั่นคงแค่ไหน แต่การแยกจากก็เป็นเรื่องยากต่อการทำใจ ดังนั้นสู้อำลาเสียให้จบสิ้นตั้งแต่ตอนนี้ แล้วออกเดินหน้าไปตามลำพังเลยน่าจะดีกว่า<br>
<br>
ภายหลังตัวรถที่ถูกเช่ามาเคลื่อนออกจากย่านตัวเมืองสู่ชนบทได้ไม่นาน ผู้ขับก็หยุดรถลง แล้วชี้มือไปยังสถานที่ที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า<br>
<br>
<b>"จากตรงนี้จะเรียกว่าเนินฮาล์ฟบลัด เดินผ่านบริเวณนี้กับต้นสนศักดิ์สิทธิ์ที่ปกป้องเขตแดนค่ายเข้าไปจะพบกับประตูโค้งที่สร้างจากหินอ่อน นั่นแหละคือค่ายฮาล์ฟบลัด"</b><br>
<br>
แซเทอร์ผู้นั้นเอ่ยอธิบาย เด็กชายพยักหน้ารับโดยไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติมอีก เขาคว้ากระเป๋าเป้ขึ้นมาพาดกับบ่า กล่าวทั้งคำอำลาและขอบคุณ ก่อนที่จะก้าวลงจากรถ แล้วเริ่มต้นขีดเขียนเส้นทางสายใหม่ของตนขึ้นมา<br>
<br>
2 ขาก้าวเดินอย่างมั่นคงและไร้ซึ่งความหวาดกลัว มีแต่ความสงสัยใคร่รู้และตื่นเต้นอย่างเต็มเปี่ยมยามที่สายตาสอดส่ายไปทั่วทั้งซ้ายขวา ทว่าไม่ได้เสียเวลาหยุดดูกับสิ่งไหนเป็นพิเศษจนนานเกินไป เพราะตั้งใจไว้แล้วว่าจะไปถึงค่ายให้เร็วที่สุด ดังนั้นจึงได้เร่งฝีเท้าเพิ่มขึ้นอีกสักหน่อย<br>
<br>
ในที่สุดประตูโค้งหินอ่อนสีขาวประดับประดาด้วยไม้เลื้อยก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าดังคำกล่าว ใบหน้าเงยขึ้นมองเห็นอักขระสีทองที่เป็นภาษากรีกโบราณ แต่ความรู้สึกบางอย่างก็บอกกับลีโอริคว่ามันคือ ค่ายฮลาฟบลัดนั่นเอง เขาก้าวผ่านประตูซุ้มดังกล่าวเข้ามาสู่บริเวณด้านใน พบเห็นชาวค่ายจำนวนไม่น้อยกำลังจับกลุ่มสนทนากัน และเมื่อบางส่วนหันมาเห็นก็ชี้ชวนให้หันมาทางเขา ซึ่งแน่นอนว่าตนเองก็ไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่าการพยักหน้ารับพร้อมกับส่งรอยยิ้มแห่งไมตรีไปเล็กน้อย<br>
<br>
รุ่นพี่ชายหญิงคู่หนึ่งตอบรับไมตรีจิตดังกล่าวด้วยการเดินตรงมาทักทาย แน่นอนว่าผู้มาใหม่ก็รีบแนะนำตัวกลับออกไปทันที ก่อนที่จะได้รับการแนะนำจากรุ้นพี่คู่นั้น<br>
<br>
"<b>ไปที่บ้านใหญ่ก่อนสิ อาคารหินอ่อนตรงนั้นไง อยู่ไม่ไกล"</b><br>
<br>
ลีโอริครีบกล่าวขอบคุณก่อนที่จะออกเดินไปยังสถานที่ดังกล่าวตามคำบอกทันที

</div></div>
</div>

ดูในรูปแบบกติ: [ทางเข้าค่าย] ประตูค่าย