God โพสต์ 2024-3-17 02:08:57

[กรุงเทพฯ, ประเทศไทย] คฤหาสน์ชนากานต์วรัตน์พินิจ


<div align="center" style="list-style-type: none;">
<style>
#boxsystem01 { border-radius: 30px; border: 6px double #A5DD9B; padding: 3px; box-shadow: #A5DD9B 0px 0px 3em; background-image: url("https://i.imgur.com/ljmMpu5.jpeg");} </style>

<style>
#boxsystem02 { width: 600px; border-radius: 20px; padding: 3px; box-shadow: #A5DD9B 0px 0px 1em; background-image: url("https://i.imgur.com/VTlLRiK.jpeg");} </style> <style> #boxsystem03 { width: 520px; border-radius: 20px; border: 6px double #A5DD9B; padding: 3px; box-shadow: #A5DD9B 0px 0px 3em; background-image: url("https://i.imgur.com/UtFwcWD.png");} </style>

<div id="boxsystem01"> <p> <br> <font face="Kanit"><font size="7" color="#ffffff"><span style="text-shadow: #fff 1px 3px 5px;"><b style=""><mit style=""> <font color="#9B4444">คฤหาสน์ ชนากานต์วรัตน์พินิจ</font></mit></b></span></font></font></p>
<br><br>
<center> <div class="jedi0"> <style> .jedi0 { border-radius: 20px; background: url("https://i.imgur.com/9p50WaL.jpeg") no-repeat; box-shadow: 1px 1px 2px #11a263, 0 0 25px #11a263, 0 0 5px #11a263; -moz-border-radius:25px; -webkit-border-radius:25px; border-radius:25px; height: 539px; width: 800px; image-size:cover; background-repeat: no-repeat; background-size:cover; background-position: center center; .tengah { position: absolute; } </style> </div> </center>
<br><br>
<div id="boxsystem02"> <p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000"><br></font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000">
คฤหาสน์ชนากานต์วรัตน์ เป็นสถานที่พักและอยู่อาศัยของครอบครัว ชนากานต์วรัตน์ ประกอบไปด้วยสมาชิกภายในครอบครัวดังต่อไปนี้ ภูธเนศ วรรณรส และริต้า ภายในคฤหาสน์หลังนี้ค่อนข้างเป็นคฤหาสน์ใหญ่โตตกแต่งและสร้างด้วยสไตล์หรูหรา ภายในของคฤหาสน์มีห้องนอนของสมาชิกในครอบครัว ครบทุกคน มีห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องดูหนัง และห้องรับประทานอาหาร และมีที่จอดรถได้หลายคันมาก
</font></font></font> </p><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#fff"><br></font></font></font></p> </div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"> <br> </font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b> <br><br> </b></font></font></font></div>

Rita โพสต์ 2024-11-16 22:13:04

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Rita เมื่อ 2024-11-17 00:19 <br /><br />    <meta charset="UTF-8">
    <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
    <title>Roleplay Box</title>
    <style>
      html {
            background-color: #333; /* สีพื้นหลังเว็บ */
            color: #fff; /* สีตัวอักษร */
            font-family: Arial, sans-serif;
            margin: 0;
            height: 100%; /* ให้เต็มความสูงหน้าจอ */
      }
      .main-content {
            display: flex;
            justify-content: center;
            align-items: center;
            min-height: 100vh;
            padding: 0 15px;
      }
      .roleplay-box {
            border: 2px solid red;
            background-color: black;
            padding: 15px;
            margin: 10px;
            border-radius: 10px;
            max-width: 500px;
            box-shadow: 0 0 10px rgba(255, 0, 0, 0.7);
      }
      .character-name {
            font-size: 1.2em;
            font-weight: bold;
            color: #ff6666;
            margin-bottom: 8px;
      }
      .roleplay-content {
            font-size: 1em;
            color: #fff;
      }
    </style>

<container>
    <!-- แทนที่การจัดการ body ด้วย div -->
    <div class="main-content">
      <div class="roleplay-box">
            <div class="character-name" style="text-align: center;"><br></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/QjBAJqg.jpeg" width="300" _height="500" border="0"><br></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><br></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4">ชื่อ: Rita Chanakarnwarukpinit</font></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><br></div>
            <div class="roleplay-content" <br=""><font face="Kanit" size="4">บทที่ 1: ความลับที่ไม่อาจเอ่ย</font></div><div class="roleplay-content" <br=""><font face="Kanit" size="4">&nbsp;

<br>ริต้าเดินขึ้นบันไดด้วยหัวใจที่สั่นระรัว น้ำตาไหลพรั่งพรูราวกับเขื่อนแตก การโต้เถียงกับคุณพ่อภูธเนศเมื่อครู่ได้ทำลายสิ่งที่เหลืออยู่ของความสัมพันธ์อันบอบบางระหว่างพวกเขา เธอกลับเข้ามาในห้องของตัวเอง ก่อนจะล็อกประตูและล้มตัวลงนั่งบนเตียง เสียงสะอื้นดังขาดห้วง</font></div><div class="roleplay-content" <br=""><font face="Kanit" size="4">&nbsp;

<br><b>“ทำไม…ทำไมต้องปิดบังฉันด้วย”</b> ริต้าพึมพำกับตัวเอง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความผิดหวังและสับสน ความจริงที่คุณพ่อไม่ยอมบอกทำให้เธอรู้สึกเหมือนไม่มีที่ยืนในโลกนี้อีกต่อไป</font></div><div class="roleplay-content" <br=""><font face="Kanit" size="4">&nbsp;

<br>เธอลุกขึ้นและเริ่มเก็บของอย่างลวกๆ เสื้อผ้า หนังสือ และสิ่งของจำเป็นถูกรวบรวมใส่กระเป๋าเป้ เธอไม่แม้แต่จะเหลียวมองรอบๆ ห้องเป็นครั้งสุดท้าย<b>“ฉันต้องไปจากที่นี่… ฉันต้องหาคำตอบด้วยตัวเอง”</b></font></div><div class="roleplay-content" <br="">


<font face="Kanit" size="4"><b><br></b> ---</font></div><div class="roleplay-content" <br=""><font face="Kanit" size="4">&nbsp;

<br>บทที่ 2: ชีวิตในโลกแห่งความสับสน</font></div><div class="roleplay-content" <br=""><font face="Kanit" size="4">&nbsp;

<br>ในเช้าวันรุ่งขึ้น ริต้ายังเดินทางไปโรงเรียนตามปกติ เธอพยายามทำตัวให้เหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ในใจของเธอกลับวุ่นวายจนแทบทนไม่ไหว</font></div><div class="roleplay-content" <br=""><font face="Kanit" size="4">&nbsp;

<br>วันหนึ่งระหว่างเรียน ริต้ารู้สึกเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ เธอไม่สามารถจดจ่อกับสิ่งที่ครูสอนได้ สายตาของเธอพร่ามัว และเสียงรอบตัวกลับฟังดูเหมือนเสียงกระซิบอันแปลกประหลาด</font></div><div class="roleplay-content" <br=""><font face="Kanit" size="4">&nbsp;

<br><b>“ริต้า! เป็นอะไรหรือเปล่า?”</b> เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งสะกิดเธอด้วยความเป็นห่วง แต่เธอเพียงส่ายหน้า ก่อนจะขอตัวไปห้องพยาบาล</font></div><div class="roleplay-content" <br=""><font face="Kanit" size="4">&nbsp;

<br>หลังจากตรวจสุขภาพเบื้องต้นที่โรงเรียน เธอตัดสินใจเดินทางไปโรงพยาบาลด้วยตัวเอง คุณหมอที่ตรวจเธอเป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่ดูใจดี</font></div><div class="roleplay-content" <br=""><font face="Kanit" size="4">&nbsp;

<br><b>“หนูมีอาการบางอย่างที่ทำให้เราเป็นห่วงนะ” </b>คุณหมอกล่าวพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน <b>“ผลตรวจแสดงว่าหนูเป็นโรคสมาธิสั้นและดิสเล็กเซีย ซึ่งอาจทำให้การเรียนรู้และการจดจำยากขึ้นกว่าคนทั่วไป”<b>

<br>ริต้านิ่งงัน เธอไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองมีปัญหานี้มาก่อน แต่เธอก็ยอมรับการรักษาและทำตามคำแนะนำของคุณหมออย่างเคร่งครัด</b></b></font></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4"><br>---</font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4"><br>บทที่ 3: การล่าที่ไม่สิ้นสุด</font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4"><br>ไม่นานหลังจากนั้น เหตุการณ์ประหลาดก็เริ่มต้นขึ้น ริต้ารู้สึกเหมือนมีบางสิ่งบางอย่างตามติดเธอ ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน เธอก็มักจะเห็นเงาลางๆ หรือได้ยินเสียงกระซิบจากที่ไกลๆ</font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4"><br>จนกระทั่งคืนหนึ่งขณะที่เธอกำลังเดินกลับบ้านจากโรงเรียน อสูรกายตัวหนึ่งโผล่ออกมาจากเงามืด มันเป็นสิ่งมีชีวิตประหลาด รูปร่างคล้ายมนุษย์แต่มีกรงเล็บแหลมคมและดวงตาสีแดงเพลิง</font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4"><br><b>“อะ…อะไรน่ะ!” </b> ริต้ากรีดร้องด้วยความตกใจ เธอพยายามวิ่งหนี แต่ดูเหมือนมันจะเร็วกว่าเธอมาก

<br> ทันใดนั้น รุ่นพี่ชายคนหนึ่งที่ชื่อว่า เฟเทล ก็ปรากฏตัวขึ้น เขาถือดาบสีเงินเรืองแสงและปัดการโจมตีของอสูรกายอย่างชำนาญ</font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4"><br><b>“รีบตามฉันมา! เธอไม่ปลอดภัยที่นี่” </b> เฟเทลเอ่ยพลางจูงมือเธอออกจากพื้นที่อันตราย

<br>หลังจากที่พวกเขาหนีมาจนถึงที่ปลอดภัย เฟเทลจึงเริ่มอธิบาย</font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4"><br><b>“ริต้า เธอไม่ใช่คนธรรมดา เธอเป็นลูกครึ่งเทพ ครึ่งมนุษย์ นั่นคือเหตุผลที่อสูรกายตามล่าเธอ”</b>

<br> ริต้าจ้องมองเฟเทลด้วยความตกตะลึง <b>“ไม่จริง… ฉันจะเป็นอะไรแบบนั้นได้ยังไง”</b></font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4">

<br><b>“เธอจะเชื่อหรือไม่ก็เรื่องของเธอ แต่ถ้าเธอไม่ไปที่ค่ายฮาล์ฟบลัด เธอจะไม่รอด” </b> เฟเทลตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง</font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4"><br>---</font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4"><br>บทที่ 4: การเดินทางครั้งใหม่</font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4"><br>ในที่สุด ริต้าก็ตัดสินใจเชื่อในคำพูดของเฟเทล เธอรวบรวมความกล้าและเตรียมตัวออกเดินทางออกจากประเทศไทยเพื่อมุ่งหน้าสู่ค่ายฮาล์ฟบลัด</font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4"><br>เธอหันกลับมามองบ้านของเธออีกครั้งก่อนจะขึ้นเครื่องบิน <b style="">“พ่อ…แม่…ถ้าฉันได้คำตอบเมื่อไหร่ ฉันจะกลับมาหาคุณ”</b> เธอพึมพำเบาๆ ก่อนจะเดินไปสู่เส้นทางแห่งโชคชะตาที่รอคอยเธออยู่</font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4"><br>(จบตอน)


</font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br=""><b><b><font face="Kanit" size="4"><br></font></b></b></div><div class="roleplay-content" <br="" style="text-align: right;"><font face="Kanit" size="4"><b>หมายเหตุ: หนีออกจากบ้าน</b></font></div><b><b>
      </b></b></div><b><b>
    </b></b></div><b><b>
</b></b></container><b><b>



</b></b>
หน้า: [1]
ดูในรูปแบบกติ: [กรุงเทพฯ, ประเทศไทย] คฤหาสน์ชนากานต์วรัตน์พินิจ