[ตอนเหนือของค่าย] ชายหาด - โซนอื่น ๆ - Percy Jackson and the Olympians Thailand

Eloise โพสต์ 2024-11-26 21:17:01

Eloise โพสต์ 2024-11-30 22:55:42

Denista โพสต์ 2024-12-2 14:07:38

<div class="amn-body" style="--color:#D49EB6">
<div class="amn-wrap"><div class="amn-img">
<img src="https://i.imgur.com/EwZOvSY.png"></div>
<div class="amn-imc"><img src="https://i.imgur.com/viEc8Wc.png"></div>
<div class="amn-title">Aphrodite</div><div class="amn-lyric">Lovers of Pleasure</div>
<span class="cp cp-target-o"></span>

<div class="amn-quote">i am not perfect. i say stupid things sometimes. i have scars left by people who did me wrong. i'm a little crazy, and probably won't change. —- NEREZA HENLADYS
</div>
<div class="amn-texto"><font face="Kanit"><font size="3"><p style="text-indent: 2.5em;">
หลังจากหลายคาบที่ผ่านมา จนแล้วจนรอด เนเรซ่าก็ได้รับการบ้านสุดหินมาจากไทสันแล้วจริง ๆ เพราะอะไรเขาถึงคิดว่าบุตรสาวอะโฟรไดท์แบบเธอจะมีรสนิยมในการตามไล่ควานหาข้อมูลของศัตรูตามธรรมชาติอย่างพวกก็อบลิน?สาวสวยผมบลอนด์ถอนหายใจเฮือก เธอเอนหลังแนบไปกับที่นั่งริมชายหาดในคลาสเรียนที่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายก่อนการสอบของเธอ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#808080">“ วันนี้เราจะเรียนเกี่ยวกับก็อบลิน ” </font>ไทสันประกาศหัวข้อของวันนี้ด้วยรอยยิ้ม เขายืนกอดอกอยู่ข้าง ๆ ไวท์บอร์ดที่เขียนเอาไว้เสียใหญ่โตว่า GOBLINS CLASS <font color="#808080">“ และมีนักเรียนบางคนที่ผมสั่งการบ้านเกี่ยวกับคาบเรียนนี้ไป สามารถนำมาส่งก่อนได้เลยนะครับ ” </font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
มีหลายคนที่ลุกไปส่งการบ้านเขา เนเรซ่าก็เป็นหนึ่งในนั้น เธอวางสมุดการบ้านของเธอลง ชำเลืองตามองเขาเล็กน้อย <font color="#8C3864">“ ต้องขอบอกว่านี่เป็นการบ้านที่โหดร้ายต่อสายตาฉันมากจริง ๆ ”</font> วาจาของหญิงสาวที่ห้อมล้อมไปด้วยกลิ่นหวานลึกล้ำของกุหลาบทำให้ไทสันหัวเราะ แววตาของเขาอ่อนลงหลายระดับราวกับพึ่งนึกขึ้นได้ว่าลูกศิษย์ที่เขาสั่งให้ค้นคว้าเกี่ยวกับก็อบลินเป็นถึงธิดาอะโฟรไดท์
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#808080">“ ครั้งสุดท้ายแล้วคุณเนเรซ่า อย่าโกรธกันเลยครับ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่าส่งเสียงค้านในลำคอสั้น ๆ ก่อนจะสะบัดผมเดินกลับไปนั่ง ทิ้งให้ไทสันได้แต่หัวเราะแห้ง ๆ อยู่ตรงนั้นก่อนจะเริ่มดึงสถานการณ์ให้กลับมาสู่การเรียน <font color="#808080">“ ที่จริงแล้ว อสูรกายที่ครึ่งเทพพบได้บ่อยที่สุดไม่ใช่ฮาร์ปี้หรือมิโนทอร์ แต่เป็นก็อบลิน สิ่งมีชีวิตตัวเขียวเล็กเตี้ยที่หลายครั้งก็.. ค่อนข้างน่ารำคาญ ”</font> เขาหันไปใช้ที่ลบกระดานลบคำว่า GOBLINS CLASS ออก
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#808080">“ โดยทั่วไปแล้ว ก็อบลินมักมีรูปร่างเล็ก ผอมแห้ง มีหูแหลมและฟันที่คม เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตในตำนานอื่น ๆ ที่มักจะมีคุณสมบัติน่ากลัว ”</font> คลื่นน้ำค่อย ๆ ดัดแปลงกลายเป็นทรงจำลองร่างของก็อบลินขนาดสูงเท่าเข่าคน สร้างเสียงหือหาอย่างสนใจของนักเรียนภายในคลาส <font color="#808080">“ ก็อบลินเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีพฤติกรรมรักสนุกและร้ายกาจ พวกมันชอบสร้างความยุ่งเหยิง แต่บางครั้งก็อบลินก็ความสามารถที่เป็นประโยชน์ เช่น พวกมันอาจช่วยทำงานบางอย่างให้กับผู้ที่เป็นมิตรกับพวกมัน ดูเอาจากที่หลายคนในค่ายนี้ก็.. เลี้ยงก็อบลิน ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เนเรซ่าขมวดคิ้วเล็กน้อย <i><font color="#8C3864"><font face="Kanit"><font size="3">‘เลี้ยงก็อบลิน? โอ้.. ตาย’</font></font></font></i> เธอยกมือขึ้นนวดขมับเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจ
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="#808080">“ ในบางวัฒนธรรม ก็อบลินเป็นตัวแทนของการทดสอบหรืออุปสรรคที่เราต้องเอาชนะ เพื่อฝึกฝนตัวเอง หรือฝึกซ้อมในการเผชิญกับอุปสรรคและปัญหาในชีวิต พวกเขาไม่ได้อันตรายมากถึงขนาดรับมือไม่ได้ แต่ก็เป็นจำพวกที่ทำให้เรารำคาญ ”</font> หลังจากนั้นไทสันก็บรรยายทั้งเรื่องเกี่ยวกับหลักการกายภาพ ทฤษฎี วิธีการรับมือหรือแม้แต่แบ่งประเภท สำหรับเนเรซ่าที่ไม่พิศวาสหรือสนใจเกี่ยวกับก็อบลิน เธอแทบจะหลับอยู่รอมร่อ แต่ก็ยังประคับประคองตัวเองได้จนถึงประโยคสุดท้ายของคลาส ก่อนจะโยกตัวไปเรียนอีกวิชาที่เธอตั้งตาคอย

<br>
<br>

<div align="center">
<img src="https://i.imgur.com/XZ2xsJp.png" width="300" border="0"><br><br>
ส่งการบ้าน +10 คะแนนบ้านและ +3 Point- วาร์ป การบ้าน<br>
เข้าเรียนครั้งที่ 5 <br>
รางวัลเข้าชั้นเรียน: +10 EXP , +20 ความกล้า<br>
+7 ความสัมพันธ์กับไทสันจากสกิลหอมเย้ายวน
<br></div>

</div>

<div class="amn-tags">
<em class="amn-tag">Nareza Henladys</em>
<em class="amn-tag">all star</em>
<em class="amn-tag">and</em>
<em class="amn-tag">me!</em>
<div class="amn-tt">CABIN10</div></div>
</div><a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt">@Hye Ri</a></div>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Kanit'); Kanit {font-family: 'Kanit';} </style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css"/>
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="https://dl.dropbox.com/s/3vono8lj48a6cp8/birds.css?dl=0"/>

Eloise โพสต์ 2024-12-3 17:55:36

Soyeon โพสต์ 2024-12-3 18:09:12

Soyeon โพสต์ 2024-12-3 20:37:36

Eloise โพสต์ 2024-12-3 21:42:03

Eloise โพสต์ 2024-12-4 18:35:28

Jayvik โพสต์ 2024-12-4 22:22:28

<div class="btpsta-1" style="outline-color:#466ca6"><div class="btpsta-1fight"><div class="btpsta-1ic"><i class="cp cp-sword-o" style="color:#6E8F58"><br></i><i class="cp cp-sword-o" style="color:#466ca6"></i></div></div><div class="btpsta-1post"><font size="4">หลังจากที่เจวิคไปเดินช็อปปิ้งของจาก 7-Eleven เขาก็ไม่รู้ว่าจะไปไหนต่อดี ชายหนุ่มจึงตัดสินใจทำในสิ่งที่เขานั้นชอบทำเมื่อสมัยยังอยู่ที่เยอรมัน คือการเดินสำรวจธรรมชาติด ชายหนุ่มตัดสินใจเดินมายังตอนเหนือของค่ายแล้วได้พบเข้ากับชายหาด พึ่งแม้จะไม่เหมือนกับที่เมืองที่เขาเคยอยู่ แต่ก็นับว่าเป็นชายหาดเหมือนกัน </font></div><div class="btpsta-1post"><font size="4">เขาตัดสินใจเดินลงไปบนชายหาดและชมวิวอยู่สักพัก จากนั้นจึงหยิบเอากระเป๋าที่พึ่งซื้อมาเพื่อเก็บกระเป๋าสะพายใบที่เอามาจากบ้านด้วยและหยิบเอาผ้าเช็ดตัวออกมา เขาปูผ้าเช็ดตัวลงบนพื้นทรายก่อนจะถอดเสื้อและกางเกงออก เผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่ถูกปกปิดมาตลอดกับกางเกงบ็อกเซอร์ลายสก็อตของเขา ชายนุ่มค่อย ๆ นั่งลงบนผ้าที่พึ่งปูจากนั้นจึงเอนหลังลงนอน เขาหยิบแว่นกันแดดมาใส่ก่อนจะหลับไป</font></div></div><div class="bta-cr">Jayvik Mchonde</div><link rel="stylesheet" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Roboto+Condensed&
display=swap" rel="stylesheet"><style>
@font-face {
font-family: 'Hugiller';
src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0');
src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0') format('truetype');
font-weight: normal;
font-style: normal;
}
.btpsta-1{
width:800px;
border:1px solid #466ca6;
background:#fefefe;
border:15px solid #fafafa;
margin:10px auto;
outline:1px solid #466ca6;
outline-offset:-15px;
}

.btpsta-1title b{
font-family: 'Hugiller';
font-size:30px;
color:#466ca6;
display:block;
line-height:18px;
}
.bta-cr{
width:800px;
margin:-5px auto 20px;
text-align:center;
font-size:8px;
text-transform:uppercase;
text-decoration:none;
color:#888;
background:#fff;
border:1px solid #ddd;
height:18px;
display:flex;
align-items:center;
justify-content:center;
}
.btpsta-1post{
margin:10px 30px 40px;
font-size:12px;
text-align:justify;
color:#888;
line-height:18px;
font-family: 'Roboto Condensed', sans-serif;
}

.btpsta-1title > span > i{
font-size:6px;
padding:0px 5px;
color:#466ca6;
}
.btpsta-1fight{
display:flex;
align-items:center;
justify-content:center;
height:100px;
position:relative;
padding:30px 0px 10px;
}
.btpsta-1fight > div {
position:absolute;
width:70px;
height:70px;
border-radius:100px;
display:flex;
align-items:Center;
justify-content:center;
border:1px solid #ddd;
overflow:hidden;
background:#fbfbfb
}
.btpsta-1fight>div>i{
position:relative;
font-size:25px;
color:#58ADB9;
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(1){
left:8px;
animation: btpsta-1fight1 3s infinite;
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(2){
top:0px;
left:-8px;
animation: btpsta-1fight2 3s infinite;
transform:rotate(-90deg);
}
@keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(1){
-webkit-animation:btpsta-1fight1 3s infinite;
-moz-animation:btpsta-1fight1 3s infinite;
-o-animation:btpsta-1fight1 3s infinite
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(2){
-webkit-animation:btpsta-1fight2 3s infinite;
-moz-animation:btpsta-1fight2 3s infinite;
-o-animation:btpsta-1fight2 3s infinite
}
@-moz-keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@-webkit-keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@-o-keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@-moz-keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
@-webkit-keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
}
@-o-keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
</style>

Dean โพสต์ 2024-12-17 15:14:10

https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXc5NYOAtA9AwhMMTnOijVOVxwymMVx9IlXeZkTuOQFOjNin5_GyDcQxEMdL2EPCqRZ7G8dHFZhOr031pbRhwSDECK0amrZmeHdPyic-RWccm9l3uiqM1kHOAhpoonDvKe5HmqDEsg?key=F7YhtkDam9ievZLL5aMpdlNo251https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXcSLXuMUHxxHQoQc08M_28SguP9OmL9Nh_T3dqPQocMBU5erM9udtDdNcEqzPK-NDKI2YR_a4oHr0mrlStUFb4XkKVV5zUsLsZB2CqnYScewjKl5o0cR87S3pbFWzSTESIHGWt2eQ?key=F7YhtkDam9ievZLL5aMpdlNoเรียนอสุรกายศึกษา วันที่ 1
         17/12/2024 เวลา 13.30 น. - 14.20 น.
            พักภาษากรีกโบราณเอาไว้ก่อน วันนี้ดีนมารอเรียนวิชาอสุรกายศึกษาที่ชายหาด สถานที่ที่คล้ายกับแหล่งกบดานของสายเลือดโพไซดอน (รวมถึงอะโฟร์ไดท์บางคนที่มาอาบแดด…)
            ตอนแรกดีนคิดว่าตัวเองมาสายเมื่อเห็นว่า ‘ไทสัน’ พี่ชายบ้านโพไซดอนกำลังทำการสอนอยู่ แต่ไม่นานหลังจากนั้นเสียงกริ่งจากนาฬิกาจับเวลาก็ดังขึ้นเป็นสัญญาณของการเลิกคาบเรียนช่วงเที่ยง ไม่มีนักเรียนคนไหนที่อิดออดนั่งต่อ ทุกคนต่างลุกออกจากเก้าอี้อย่างรวดเร็วเพื่อให้นักเรียนคาบต่อไปได้เข้ามาเรียนต่อ ดีนดูตารางเรียนในมือ การสอนติดต่อกันแบบคาบชนคาบแทบไม่มีเวลาให้ผู้สอนได้พักหายใจ
            “สอนคาบชนคาบแบบนี้เหนื่อยแย่เลย กินน้ำหน่อยไหมพี่ชาย?”
            ชายหนุ่มยื่นขวดน้ำแร่ไปให้บุรุษที่ยืนอยู่หน้าคลาส ดีนไม่เคยพบไทสันมาก่อน เขาเคยได้ยินแต่เสียงร่ำลือว่าอีกฝ่ายเป็นไซคลอปส์ที่กำเนิดจากโพไซดอนและนิมฟ์สาวสุดสวย และเคยเห็นอีกฝ่ายเป็นแค่หน้าเบลอ ๆ ตอนที่โทรเครือข่ายไอริสหาซันซ์ …คิดว่าอีกฝ่ายก็คงเช่นเดียวกัน
            “ในที่สุดก็ได้เจอนายสักที ขอบใจนะดีน”
            ไทสันเงยหน้าขึ้นมาจากตำราเอกสารประกอบการสอน ยื่นมือมารับน้ำแร่ที่ดีนให้ด้วยแววตาสุกใส ไม่บอกก็รู้ โหงวเฮ็งของไทสันเป็นประเภทคนดีจิตใจงดงามแน่ ๆ
            “โอ้ ยินดีที่ได้รู้จักนะพี่ชาย ฉันดีน นีล เรียกดีนล่ะถูกแล้ว” ทั้งสองเช็คแฮนด์ทำความรู้จักกันอย่างเป็นทางการ “ว่าแต่นายมีสองตาแฮะ ฉันนึกว่าพี่จะมีตาเดียว”
            “แบบนี้เหรอ?”
            ไทสันกล่าว จากนั้นดวงตาทั้งสองข้างได้ไหลกองมาอยู่ตรงกลางเป็นตาใหญ่เพียงดวงเดียว เมื่อเห็นไซคลอปส์คลายมนต์ต่อหน้าต่อตาแบบนี้ทำเอาดีนสะดุ้งอยู่หน่อย ๆ เขาแค่ล้อเล่นเฉย ๆ ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะทำจริง.. แต่เมื่อได้เวลาใกล้สอนแล้วเขาก็แยกดวงตาทั้งสองออกดังเดิม
            “ใกล้ได้เวลาเรียนแล้วนายไปนั่งที่ดีกว่านะ” ไทสันยิ้มบอก
            “โอเค”
            หันไปอีกทีนักเรียนวิชาอสุรกายศึกษาคาบบ่ายก็จับจองที่นั่งจนเต็มคลาสแล้ว เหลือเพียงที่นั่งหน้าสุดตรงกลางเพียงตัวเดียวที่เว้นเอาไว้ให้นั่ง ให้ตายสิ! ไม่ว่าจะเป็นชั้นเรียนในมหาวิทยาลัยหรือค่ายฮาล์ฟบลัด ที่นั่งตรงนี้ก็ไม่เคยมีใครอยากนั่งไม่รู้ว่าทำไม ดีนที่ตัวสูงกว่าใครเพื่อนจึงจำเป็นต้องนั่งตรงนี้ อย่าให้ใครบ่นเขาว่ามองไม่เห็นกระดานก็แล้วกัน
         “เอาล่ะ สวัสดีทุกคน เพื่อไม่ให้เสียเวลาวันนี้เราก็มาเริ่มเรียนกันเลย” คุณครูใจดียิ้มบอก ซึ่งไม่รู้จะมีเปลี่ยนโหมดเป็นโหดเมื่อไร “อสุรกายที่เราจะเรียนรู้กันในวันนี้คือฮิปโปแคมปัส ซึ่งเป็นสัตว์พาหนะของมหาเทพโพไซดอน”
            ผู้สอนหันหน้าเข้ากระดาน หยิบชอล์กวาดรูป ‘ม้าปลา’ ยุกยิก แม้ภาพจะไม่ได้สวยงามเหมือนในสมุดรวมภาพ แต่ก็เป็นลายเส้นที่น่ารักดีไม่หยอก อย่างไรเสียเด็กบ้านโพไซดอนก็มี ‘พรสวรรค์’ ที่จะเปลี่ยนอสุรกายน่าเกรงขามเป็นตัวการ์ตูนตะมุตะมิอยู่แล้ว
            จะว่าไปก็ชวนนึกถึง.. ครั้งหนึ่งหลังภารกิจที่เฮติ พ่อส่งเรือเทียมฮิปโปแคมปัสสองตัวมารับเขาที่บาดเจ็บกลับสู่ลองไอแลนด์ แล้วสุดท้ายเขาก็มานอนสลบเหมือดคาชายหาดอยู่แถวนี้ ดีนยังคงจำชื่อฮิปโปแคมปัสสองตัวนั้นได้ ‘ไทร์รีม’ และ ‘แกลลี่ย์’ ไม่รู้ป่านนี้สองตัวนั้นเป็นอย่างไรบ้าง ตอนที่ไปแอตแลนติสได้นั่งเรือดำน้ำฮิปโปแคมปัสด้วยเหมือนกัน แต่รู้สึกว่าจะไม่ใช่สองตัวที่เคยช่วยชีวิตเขาไว้นะ
            “ม้าปลา–.. เอ้ย ฮิปโปแคมปัสเป็นชื่อภาษากรีกมาจากคำว่า ‘ἵππος’ (ฮิปโป) แปลว่าม้า และ ‘κάμπος’ (แคมโปส) แปลว่าสัตว์ทะเล ผสมกัน โดยลักษณะของฮิปโปแคมปัสจะมีส่วนหัวและขาหน้าเหมือนม้า แต่ลำตัวช่วงล่างและหางจะเป็นปลาคล้ายกับเงือก บางครั้งอาจถูกพรรณนาว่ามีครีบหรือแผงคอที่พลิ้วไหวเหมือนสาหร่ายทะเล ฮิปโปแคมปัสถูกมองว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่สง่างามและมักปรากฏในตำนานที่เกี่ยวข้องกับท้องทะเล……. ………. ………. …………”
            การบรรยายของไทสันไม่ค่อยเข้าหูเท่าไรเนื่องจากอาหารกลางวันจากยอดฝีมือเชฟฮาร์ปี้ทำพิษ (?) กอปรกับสายลมพัดโกรกจากทะเลเย็นสบาย ทำคอมโบกับเสียงคลื่นที่ซัดสาดเป็นจังหวะ ทำเอาหนังตาของชายหนุ่มค่อย ๆ ปรือลงเรื่อย ๆ เอาเข้าจริงที่นี่ไม่เหมาะกับการเป็นคลาสเรียนเลยสักนิด แต่เหมาะกับเอาไว้ทำสปา นวดน้ำมันและอาบแดดเสียมากกว่า
            ทว่าเสียงของไทสันก็ทำให้เขาสะดุ้ง
         “เอาล่ะ จากที่อธิบายไปเมื่อกี้ใครตอบได้บ้างว่า ทำไม ‘ฮิปโปแคมปัส’ ถึงกลายเป็นชื่อส่วนหนึ่งของสมองได้” ไทสันกวาดสายตา ทว่าไม่มีใครยกมือตอบ เขายิ้มหวาน ไหน ๆ มีญาติต่างมารดาเป็นนักเรียนในชั้นแล้วก็เลือกญาติให้มาตอบหน่อยแล้วกัน “ดีน นายตอบคำถามข้อนี้ได้ไหม?”
         “ฮะ! อะไรนะฉันเหรอ?” จากสัปหงกอยู่ ชายหนุ่มผู้สวมแว่นตากรอบหนาต้องรีบเด้งตัวขึ้นมาทำหน้าเหรอหรา “ถามว่าอะไรนะ ขอทวนคำถามอีกที”
            ไทสันทำตาปริบ ๆ (ที่คล้ายกับว่าเขาเห็นตาทั้งสองข้างกองรวมกันเป็นตาเดียวอีกแล้ว..) แต่ก็ยินดีที่จะทวนคำถามอีกครั้ง
         “ทำไม ‘ฮิปโปแคมปัส’ ถึงกลายเป็นชื่อส่วนหนึ่งของสมอง”
         ‘…แล้วไหงจากการบรรยายเรื่องม้าน้ำถึงกลายเป็น การทำงานของสมองส่วนฮิปโปแคมปัสไปได้ฟะ!’
            ดีนโวยวายในใจ ไม่รู้ว่าเขาเผลอหลับในนานขนาดไหนกันแน่ จะว่าโชคดีไหมนะที่ตนเคยเรียนเรื่องนี้มาในมหาวิทยาลัย แล้วชีววิทยาก็เป็นอะไรที่เข้าทางเขาแบบสุด ๆ
            “โอ้ แน่นอน เพราะว่าสมองส่วนนั้นหน้าตาเหมือนกับ ‘ม้าน้ำ’ แต่เป็นม้าน้ำที่ไม่ใช่ฮิปโปแคมปัส แต่เป็นม้าน้ำหน้าตาแบบนี้”
https://i.imgur.com/ZjFqKBP.png
            สายเลือดเจ้าสมุทรเล่นกลให้ชาวค่ายได้ชม เขาดึงน้ำจากมหาสมุทรมาส่วนหนึ่ง เสกสรรรูปร่างให้กลายเป็นม้าน้ำลอยไปลอยมาโลดแล่นเหนืออากาศ ก่อนจะสลายพลังคืนแก่ธรรมชาติไป เรียกเสียงปรบมือให้กับเด็ก ๆ ในคลาสได้เป็นอย่างดี
            ไม่รู้ว่าตอบคำถามครบหรือยังดีนจึงสาธยายต่อ
            “สมองส่วนฮิปโปแคมปัสเป็นโครงสร้างเล็ก ๆ ที่อยู่ลึกลงไปใน สมองกลีบขมับ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของระบบลิมบิก แต่ไม่ต้องไปจำชื่อก็ได้ มันยุ่งยาก” ชายหนุ่มยกมือขึ้นปัดไปมากลางอากาศ
         “หน้าที่หลักของฮิปโปแคมปัส คือการสร้างความจำระยะยาว จากการแปลงข้อมูลจากความจำระยะสั้นให้กลายเป็นความจำระยะยาว เช่น การจดจำเหตุการณ์สำคัญต่าง ๆ นอกจากนี้ยังช่วยเรื่องการเรียนรู้ ตรงตามข้อที่หนึ่งเป๊ะ คือการเปลี่ยนความจำระยะสั้นเป็นระยะยาว การนำทางและการเชื่อมโยงข้อมูล การจดจำตำแหน่งและการนำทาง หากสมองส่วนนี้เสื่อมหรือได้รับความเสียหาย จะเกิดความผิดปกติในระบบความทรงจำ อย่างเช่นโรคอัลไซเมอร์ในคนชรา”
            จากการบรรยายทำเอาเด็กร่วมคลาสหลายคนอ้าปากค้าง บางทีเรื่องที่เขาพูดก็ยากเกินกว่าเด็กอายุไม่เกินสิบแปดปีจะเข้าใจ หลักจากที่เขาเห็นสีหน้าของหลาย ๆ คนถึงได้รู้ตัวว่าตัวเองตอบเกินคำถามไปเยอะ ดีนจึงนั่งลงกับที่ก่อนจะยิ้มแหะ ๆ ไปให้ผู้สอนได้ทำหน้าที่ต่อ                            “ดีนอธิบายเกร็ดความรู้เสริมไว้ดีมาก เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ล่ะทุกคน” ไทสันช่วยพูดตบให้ข้อมูลข้างต้นแม้ว่ามันจะไม่เข้าประเด็น “เอาล่ะ ต่อไปก็—..”
            ยังไม่ทันจะกล่าวจบประโยคกริ่งเลิกคลาสก็ดังขึ้นก่อน ดูเหมือนว่าที่ดีนสาธยายเรื่องการทำงานของสมอง จะกินเวลาสอนของไทสันไปพอสมควร
         “ต้องเลิกคลาสแล้วล่ะ แต่ว่าทุกคนอย่าลืมไปค้นคว้าข้อมูลต่อกันนะ ไม่แน่ว่าในอนาคตพวกคุณอาจจะมีโอกาสได้นั่งเรือฮิปโปแคมปัสกันก็ได้”
         “คร้าบ/ค่า” เด็กนักเรียนขานตอบ จากนั้นก็ทยอยกันออกจากชั้นเรียน ซึ่งดีนก็เหมือนกัน…
            “สอนเก่งนี่นาไทสัน ไว้เจอกันที่บ้านนะพี่ชาย”
            คนเป็นน้องเดินไปตบบ่าพี่ชายไซคลอปส์ปุ ๆ แต่ที่ไทสันบอกให้ไปค้นคว้าเพิ่ม… มันคือเรื่องอะไรกันนะ?

https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXfjETpVYNoceNum3Pvl2Ke4beSYUIHdcw7CcEsrNMQZ65xqhLLNLRlJySB1GlTPNykUAL9Pn0LK48jOQcs5zi2JoiOFk65vVsvYNu8YYJmOkiYaMX2LTENQPT3V66cWxFTEDo7fIg?key=F7YhtkDam9ievZLL5aMpdlNoเรียนวิชาอสุรกายศีกษา วันที่ 1/4+10 EXP , +20 ความกล้า
----------------------------------
มอบ [น้ำแร่] แก่ [ไทสัน]

หน้า: 1 2 3 [4] 5 6 7 8 9

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver