[บ้านพักหมายเลข 3] สระว่ายน้ำระบบเกลือ

God โพสต์ 2024-3-9 10:10:02

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxposeidon01 {
border-radius: 20px;
border: 0px solid #2e344b;
padding: 3px;
box-shadow: #2e344b 0px 0px 3em;
background-color: #2e344b;}
</style>

<style>
#boxposeidon02 {
width: 600px;
border-radius: 10px;
padding: 3px;
box-shadow: #3f4152 0px 0px 1em;
background-color: #3f4152;}
</style>

<style>
#boxposeidon03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #0369b3;
padding: 3px;
box-shadow: #0369b3 0px 0px 3em;
background-image: url(" ");}
</style>

<div id="boxposeidon01">
 <img src="https://i.imgur.com/SxVb0tk.png" width="300" _height="297" border="0"> <h1>CAMP HALF-BLOOD POSEIDON CABIN 3 </h1><div><img src="https://i.imgur.com/5Kg2nHm.png" width="500" _height="60" border="0"> </div><div> </div><div> </div>

<img src="https://i.imgur.com/99Xwg3V.png" width="600" _height="400" border="0"> 

<iframe width="600" height="10" src="https://www.youtube.com/embed/NvRzJfuwIIA?si=iFlkg-oZMk-GAjmA&controls=0&autoplay=1" title="YouTube video player" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen=""></iframe> 

 

<div id="boxposeidon02">


<style>
h1
{text-shadow: 0px 0px 10px #add8e6;}
</style>
<h1> </h1><h1>สระว่ายน้ำ</h1>

บ้านหมายเลข 3 : โพไซดอน<img src="https://i.imgur.com/p4NP5Ks.png" width="400" _height="15" border="0"> สระว่ายน้ำสไตล์กรีกที่อยู่หลังกระท่อมหมายเลขสามมีทั้งส่วน Indoor และ Outdoor ซึ่งสามารถจัดปาร์ตี้เล็ก ๆ ริมสระว่ายน้ำได้ ระบบควบคุมความสะอาดด้วยเกลือธรรมชาติทำให้ได้กลิ่นอายของท้องทะเลแม้อยู่ท่ามกลางป่าเขาล้อมรอบ หมายเหตุไม่สามารถใช้สกิล น้ำเยียวยา ได้ในสระว่ายน้ำแห่งนี้เพราะไม่ใช่แหล่งน้ำธรรมชาติ <img src="https://i.imgur.com/p4NP5Ks.png" width="400" _height="15" border="0"> 






</div>

 

</div>

 

</div>

<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/fQNZG3N.gif"); background-attachment:fixed; }</style><style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>

<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar {width: 5px; height: 0px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece {background: #3f4152;}
::-webkit-scrollbar-thumb { background-color: #3f4152; border-radius:5px; }</style>
<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar{width:8px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece:decrement{ background:#595b6c!important; }
::-webkit-scrollbar-track-piece:increment { background:#2e344b!important; }
::-webkit-scrollbar-button{ background:#fbdc86!important; height: 00px!important; }
::-webkit-scrollbar-thumb{ background: #2e344b!important; border-top:2px solid #2e344b; border-bottom:2px solid #2e344b; }
::-webkit-scrollbar-thumb:hover{ background:#595b6c!important; border-top:2px solid #595b6c;border-radius:5px; border-bottom:2px solid #595b6c;border-radius:5px; }</style>

<style>
h1
{text-shadow: 0px 0px 10px #add8e6;}
</style><style>
h1
{text-shadow: 0px 0px 10px #2fabe0;}
</style>

<style name="captain" type="text/css">
img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style>

<style type="text/css"> img{ background:transparent: box-shadow:inset 0 0px 0px none; -webkit-transition: all 0.8s ease-out; -moz-transition: all 0.8s ease-out; transition: all 0.8s ease-out; padding:5px; border:2px none; } img:hover{ box-shadow:inset 100px 0px 1px #595b6c,inset -100px 0px 1px #595b6c;}</style>

<style name="captain" type="text/css">img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;} </style>

Dean โพสต์ 2024-5-9 08:54:41

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2024-5-10 02:11

https://lh7-us.googleusercontent.com/36gvaMUClzACEC2z2OMCCI94EkhHSt3fILbdTT1UqqImBT0ur0rUHAPKVfYUW7sJbXRXEjn2RYsowge8k_3MEW9S4y1XcEudJsHRdAbue5BQnKlGbYQ2qtx2Asnz8LTzCCeZENrVNSKFA1O6rWNJT2c125https://lh7-us.googleusercontent.com/brLnoIIuw_5ti5xfrmWXP-uB2RAKGuCpL_g7LqDzsaPfEazCRoSQp8FNR0_2HcwTKiUhmKpTCe89ox088sUIIWLM2Eob1AFNedyZsv_P9O-OPqMZGuH1zggijVluaVJrOuE6Wsz3MBaMfNVI6nMjBakฝึกการสร้างฟองอากาศ
         “หนูสอบคลาสหอกผ่านแล้วค่ะ!”
         “หือ?”
         เป็นเรื่องน่ายินดีที่น้องสาวของเขาสอบวัดระดับคลาสเรียนหอกและโล่ผ่าน แต่ไหงดีนกลับรู้สึกตะหงิด ๆ อย่างไรก็ไม่รู้ว่าเด็กหญิงโกหก เพราะจากบอร์ดรายชื่อผู้มีสิทธิ์สอบวัดระดับเมื่อไม่กี่วันก่อนไม่มีชื่อของรีชา และตอนนี้ก็อยู่ในช่วงของการพักการเรียนคลาสอาวุธเสียด้วย
         “รีช เธอโกหกพี่หรือเปล่า?” ชายหนุ่มหรี่ตาถาม
         “เอะ.. มะ มะ มะ.. ไม่ได้โกหกนะคะ” เด็กสาวผมเปียพูดติดอ่าง คนโกหกเสสายตาไปทางอื่นไม่กล้าสบตาพี่ชาย ทั้งที่คิดว่าดีนจะต้องเชื้อแท้ ๆ เพราะว่าเขามักจะแสดงความยินดีกับความสำเร็จน้อย ๆ ของเธอเสมอ เมื่อหันกลับไปสบหน้าก็ยังเห็นว่าพี่ชายต่างมารดาหรี่ตาจ้องมองเธออยู่ไม่เลิก จึงส่งเสียงเล็ก ๆ ถาม “พี่รู้ได้ไง”
         “ก็ช่วงนี้ไม่มีคลาสไหนเปิดสอนนี่นา แล้วในบอร์ดผู้ที่มีสิทธิ์สอบก็ไม่มีชื่อเธอด้วย”
         “เฮ้อ..” เด็กหญิงตัวน้อยถอนหายใจทำคอตก ดูเหมือนว่าเธอจะทำภารกิจของเทพโดลอสไม่สำเร็จซะแล้ว
         “แล้วไหงถึงมาอำพี่ล่ะ นี่ไม่ใช่วันเอพริลฟูลนี่นา”
         “ก็แบบว่า.. ภารกิจใหม่ของเทพโดลอสน่ะค่ะ ให้โกหกใครก็ได้ในค่าย แล้วห้าวันต่อมาค่อยไปเฉลย” นิ้วชี้ทั้งสองข้างของเด็กหญิงจิ้มกัน “แต่ดูเหมือนว่าหนูต้องไปหาคนใหม่ให้โกหก”
         “เทพโดลอสเหรอ?”
         ดวงตาสีเปลือกไม้หรี่ลงอย่างใช้ความคิด ทำไมหนึ่งในผู้ต้องหาคดีขโมยตรีศูลถึงได้แจ้งภารกิจให้เหล่าเดมิก็อดในค่ายทำ นี่คือการเย้ยหยั่นหรือไม่รู้เรื่องราววุ่นวายที่กำลังเกิดขึ้นกันแน่ เทพแห่งโอลิมปัสไม่เปิดประชุมเรื่องนี้กันเหรอ หรือว่ายศศักดิ์ของโดลอสต่ำเกินไปที่จะเข้าร่วมการประชุม แต่จะเพราะอะไรก็ช่าง เขาจะลองดูเชิงกลับบ้างดีไหม?
         “พี่ว่าเธอต้องโกหกในเรื่องที่ดูเป็นธรรมชาติมากกว่านี้ เช่น.. ‘หนูกินผักได้แล้วนะ’” ท้ายประโยคดีนทำเสียงเล็กล้อเลียนน้องสาว ซึ่งมันฟังดูตลกมากจนเขาหัวเราะออกมา
         “อี๊ ไม่เอา!” เด็กหญิงเบ้หน้า เหมือนได้ยินว่าเขาสั่งให้เธอกินผักเสียมากกว่า                      “แค่โกหกเฉย ๆ น่า ไม่ได้ต้องกินผักให้ได้จริง ๆ ซะหน่อย” มือแกร่งวางลงบนศีรษะยัยตัวเล็กแล้วยีอย่างมันเขี้ยว “เอ้อ จะว่าไปเธอว่างไหม? พอดีว่าพี่อยากจะทดสอบอะไรหน่อย ถ้าให้ดีพี่ก็อยากให้รีชช่วย”
         “ทดสอบอะไรเหรอคะ?” ดวงตาสีมรกตกลมโตเป็นประกายขึ้นมาระริกด้วยความอยากรู้อยากเห็น
         “พี่จะทดสอบการสร้างฟองอากาศ กับการควบคุมน้ำน่ะ ถ้ามีคนช่วยจับเวลาแล้วลงบันทึกให้คงดี”
      “ได้ค่ะ หนูว่าง” รีชารีบตอบเร็วจี๋
         “โอเค งั้นเดี๋ยวขอพี่ไปเตรียมตัว ส่วนรีชไปรอพี่ที่สระว่ายน้ำหลังบ้านนะ”
         จากนั้นก็แยกย้ายกันไปเตรียมตัว ดีนเปลี่ยนชุดเป็นกางเกงว่ายน้ำ ถอดคอนแทกเลนส์ออกแล้วใส่แว่นตาว่ายน้ำค่าสายตาแปดร้อยเข้าไปแทน จากนั้นก็หยิบเอานาฬิกาจับเวลา สมุดและปากกาติดไปด้วย พอไปถึงสระน้ำก็เห็นน้องสาวคนเล็กกำลังนั่งอยู่ริมขอบสระจุ่มขาทั้งสองข้างจุ่มลงไปในน้ำแล้วแกว่งไปมาจนน้ำในสระกระเพื่อม บนตักมีตุ๊กตารูปม้าน้ำที่ดีนซื้อของฝากจากอควาเรียมเมืองปารีสให้เธอ นับเป็นตุ๊กตาตัวพิเศษที่หน้าตาแตกต่างจากมาสคอตหอไอเฟลที่ซื้อมายกโหล
https://i.imgur.com/596Xo4O.png

         ดีนลากเอาโต๊ะเล็กที่อยู่ข้างเก้าอี้อาบแดดมาวางไว้ข้าง ๆ น้องสาวจากนั้นก็อธิบายงานแก่รีชา
         “คืองี้รีช ที่พี่อยากให้ช่วยจดน่ะคือจับเวลาว่าพี่เสกฟองน้ำได้นานแค่ไหน การใช้นาฬิกาจับเวลาก็กดปุ่มนี้ จะหยุดก็กดอีกทีนึง รีเซ็ตก็กดค้าง อ่ะลองทำดู”
         ดีนยื่นนาฬิกาให้เด็กหญิงลองเล่น อธิบายเพิ่มอีกนิดหน่อยเธอก็เป็นงาน
         “โอเคแล้ว ส่วนในสมุดหน้านี้เขียนว่าจับเวลาฟองอากาศ แล้วก็ลงเวลาที่พี่ทำได้ลงในช่อง”
         “ได้ค่ะ หนูเข้าใจแล้ว”
         “งั้นมาลองกัน พี่ขอยืมแมนนี่หน่อย” แมนนี่ก็คือตุ๊กตาม้าน้ำตัวนั้นแหล่ะ รีชตั้งชื่อให้มันในตอนที่เห็นหน้าครั้งแรกเพียงแค่สามวินาที                   แล้วการทดลองก็เริ่มต้นขึ้น ดีนเสกฟองอากาศจำนวนสามฟอง หนึ่งคลุมหัวตัวเอง สองคลุมหัวรีช และสุดท้ายคลุมให้แมนนี่
         “รีชเธอได้ยินที่พี่พูดไหม?”
         “ได้ยินค่ะ”
         เสียงตอบกลับอู้เล็กน้อยเหมือนตอนที่หูอื้อ อาจต้องพูดเสียงดังขึ้นมาหน่อยเสียงถึงได้ผ่านฟองอากาศเหล่านี้ไปได้
         “นาฬิกา กดด้วย”
         “อุ๊ย หนูลืม”
         เด็กหญิงกดบันทึกเวลาทันทีที่รู้ตัว อาจจะต้องบวกเวลาเพิ่มไปอีกหน่อยประมาณสิบวินาที ซึ่งจากการทดสอบครั้งแรกเขาทำเวลาได้เพียงแค่ห้านาทีก่อนที่ฟองจะแตกออก
         “สามนาทีเองเหรอ จะไปทำอะไรทันเนี่ย” ดีนพึมพำออกมา หรือว่าเขาจะให้ไบร์ทช่วยดีนะ คงต้องลองขอดู
         แต่จะว่าไป เขายังไม่รู้เลยว่าฟองอากาศนี่จะกันกลิ่นของดอกบัวได้จริง
         “น่าจะต้องลองใช้เทียนหอม เดี๋ยวพี่ไปเอามาแป๊บนึงนะ”
         ดีนเดินกลับเข้าไปในบ้านแล้วหยิบเอาเทียนหอมแท่งหนึ่งออกมา ถามว่ามีได้ไงเหรอ ซื้อมาสร้างบรรยากาศการนอนที่ปารีสแล้วมันเหลือ… ชายหนุ่มเสกฟองอากาศคลุมหัวทั้งสามเหมือนเดิมไว้ก่อนแล้วจึงจุดเทียนอะโรม่าดังกล่าว
         “อืม.. กลิ่นไม่เข้ามาจริง ๆ ด้วยแฮะ” แต่พอดีนครุ่นคิดถึงอย่างอื่นไม่ได้โฟกัสกับการสร้างฟองมันก็แตกดังโพละ “เวรเอ๊ย! จะต้องโฟกัสกับไอ้ฟองงี่เง่านี่ตลอดเวลาเลยหรือไง!”
         เขาสบถ สภาพตอนมีฟองครอบหัวเอาไว้ไม่ต่างอะไรกับมนุษย์อวกาศที่ไม่ได้สวมชุดนักบินอวกาศ หรือไม่ก็คนบ้าที่เอาโหลปลาทองครอบหัว แล้วคนธรรมดาที่ไม่ใช่เดมิก็อดจะเห็นสภาพพวกเขาตอนทำภารกิจเป็นอะไร คงไม่แคล้วกับสองสิ่งนี้หรอก!
         “งื่อ พี่ดีน ใจเย็นสิคะ” รีชาหยิบเอาแมนนี่มากอดทำไหล่ห่อ น้องคงตกใจที่เขาสบถคำไม่สุภาพออกมาเมื่อกี้นี้ ดีนะที่พูดแค่ ‘เวรเอ๊ย!’ ไม่ใช่ ‘-วยเอ๊ย!’
         “ขอโทษรีชลืม ๆ ที่พี่พูดเมื่อกี้ไปซะนะ”
         อยากจะใช้ไฟฉายของแมนอินแบล็คลบความทรงจำน้องสาว ผ้าขาวยังไม่ควรที่จะแปดเปื้อน ถึงเขาจะรู้ว่าอีกหน่อยเดี๋ยวรีชาก็จะต้องเจอคำพวกนี้ เผลอ ๆ จะอุทานคล่องปากกว่าเขาอีก แต่ว่าน้องเพิ่งเป็นเด็กสิบสองขวบไง ถ้าอายุสิบห้าแล้วค่อยว่าไปอย่าง
         “ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็รู้ว่ามันกันกลิ่นได้ ฝึกแค่ให้อึดให้นาน มาลองดูอีกที..”
         ชายหนุ่มสร้างฟองอีกครั้ง แต่คราวนี้กลิ่นหอมลาเวนเดอร์ของเทียนลอยเข้าจมูกเต็ม ๆ
         “หืม?” แล้วฟองที่สร้างก็สลายไปเมื่อเขาวิเคราะห์ “ผิดพลาดตรงไหน ก็เหมือนเมื่อกี้ทุกอย่างเลยนี่หว่า”
         ดีนครุ่นคิด แล้วก็มาเอ๊ะใจได้ว่าตอนนี้อากาศของสระว่ายน้ำเต็มไปด้วยกลิ่นของเทียนหอมลอยอบอวนไปหมด
         “อ๋อ เข้าใจแล้ว”
         ดีนเดินเข้าบ้านไปใหม่ จากนั้นก็สร้างฟองคลุมหัวตัวเองแล้วเดินออกมาที่สระว่ายน้ำ พยายามตั้งจิตให้มั่นโฟกัสกับฟองที่ครอบหัวอยู่ จนผ่านไปราว ๆ แปดนาทีฟองถึงได้แตกออก
         “เจ็ดนาทีสี่สิบห้าวินาทีค่ะ”
         “น่าจะต้องบวกเพิ่มไปอีกสิบวิฯ ตอนที่พี่ออกมาจากบ้าน”
         “อื้อ ๆ” รีชาพยักหน้าเขียนแก้เลขใหม่ เป็นเจ็ดนาทีห้าสิบห้าวินาทีแทน
         “นานสุดได้แค่นี้เองเหรอ?”
         ดีนพึมพำ กอดอก สั่นขายุกยิก ถ้าจำเป็นต้องเข้าไปที่คาสิโนโลตัสแล้วหาตัวซาตานให้เจอภายในแปดนาทีใครจะไปทำได้กันล่ะ แต่ขณะที่คิดเขาก็พบกับเออเร่อหนึ่งจุด
         “เอ๊ะ เมื่อกี้นี้พี่ไม่ได้เสกฟองให้รีชกับแมนนี่นี่นา”
         “ใช่ค่ะ ไม่ได้เสก”
         “โอ้ ให้ตายเถอะ งั้นเอาใหม่ เรื่องทดสอบว่ากลิ่นจะเข้ามาได้ไหมคงไม่ต้องซ้ำแล้ว วัดระยะเวลาอย่างเดียวเลยแล้วกัน”
         ดีนตั้งจิตอีกครั้ง สร้างฟองครอบหัวตัวเอง น้องสาว และตุ๊กตาม้าน้ำ พอต้องใช้สมาธิมากขึ้นเวลาที่ทำได้ก็ลดลงเหลือเพียงแค่สี่นาทีกว่า ๆ เพียงเท่านั้น
         “สี่นาที แย่กว่าเดิมอีก..”
         ชายหนุ่มมองสถิติที่จดได้ ลองมาหลายครั้งก็อยู่ที่สามนาทีบ้าง สี่นาทีบ้างแต่ไม่เคยเกินห้านาทีเลย คงต้องฝึกสมาธิให้ดีกว่านี้ ต้องทำยังไงล่ะ เล่นโยคะเหรอ? ก็ได้อยู่นะ เดี๋ยวเอาไปไปที่บ้านเฮอร์มีสแล้วไปโหลดคลิปโยคะง่าย ๆ แล้วมาทำตามเอา
         “แล้วความแข็งแกร่งของฟองนี่ล่ะ?”
         จู่ ๆ ก็นึกสงสัยขึ้นมา ฟองมักจะแตกตอนสมาธิหลุด หรือไม่ก็อึดอัดจากการเพ่งจนทนไม่ไหว การทดสอบความคงทนของฟองอากาศก็สำคัญ เผื่อมีใครมาชนเข้าจะได้รู้ว่าต้องเลี่ยงหรือไม่จำเป็น ดีนสร้างฟองขึ้นมาอีกครั้งครอบไปที่หัวของรีชา จากนั้นก็ลองใช้นิ้วจิ้มดู ตัวฟองยวบยาบเล็กน้อยแต่ก็แตกโพละไม่ได้คงทนถาวรแต่อย่างใด
      “เหมือนจะแข็งกว่าฟองปกติแต่ก็ไม่มากอยู่ดีงั้นเหรอ? งั้นต่อไปก็ระยะห่าง”
         อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าอยู่ห่างจากเพื่อนแล้วฟองจะยังอยู่ไหม ดีนเสกฟองคลุมหัวรีชาอีกครั้ง จากนั้นเขาก็เดินออกห่างจากน้องสาวเรื่อย ๆ จนกระทั่งเข้ามาในบ้าน เหมือนว่าพออยู่ในจุดที่ลับสายตาฟองจะแตกออกทันที แปลว่าพวกเขากับเพื่อน ๆ ต้องอยู่ในระยะที่มองเห็น ถ้าไปเข้าห้องน้ำหรือคลาดกันนิดเดียวก็จบ…
         ‘ที่ฝึกไปจะสูญเปล่าหรือเปล่านะ หรือยอม ๆ สูดละอองดอกบัวไปดี?’
         ดีนตาลอย กับเวลาแค่สี่นาทีในการตามหาซาตานในคาสิโนที่มีคนเยอะแยะแถมยังต้องคอยระวังฟองไม่ให้แตกและห้ามละสายตาจากเพื่อนอีก มันยากเกินไปจริง ๆ ที่จะควบคุมพลังให้คงที่อยู่ตลอดเวลา
         ‘จะมีวิธีการใดที่ทำให้ไม่หลงลืมตัวตนได้บ้างนะ?’
         เขาครุ่นคิด สรุปวันนั้นเขาก็คิดหาวิธีรับมือกับความทรงจำของตัวเองจนถึงเย็นโดยไม่ได้แม้แต่จุ่มตัวลงไปในสระว่ายน้ำเลย…
https://lh7-us.googleusercontent.com/_xc3fpgjuOpx_WLDnmkU6PfdU_nO7KccdPrM6zli5HDc2ocdKxt2G0hO-yi13slE9jXcCa61qcnLyHgkn7mFGNPIDLehp-3q86tkjVWUwk691lbqRbSV9e1ddM9NmKfVSNS99ozmtZW1udAlwErjWCs

Dean โพสต์ 2024-10-22 22:16:42

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2024-12-30 20:20 <span style="font-size:11pt;font-family:Arial,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"><img src="https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXdyOdyQK3suKT0CO3ZHitnN1_ZJ7W_FQlJn94m2PWObObJH_bWYKEQbzRLJxigNGVRS7JSTpTOY9AjsIpslGayGTnMCnrszg19QLXZ_42LO2grD1OA6HzepdRjRDWdtn6UC6gZwg4Il3QMzPjjFA8Hn2XOM?key=UqcMlL1_g2MnjldCV8swvw" width="200" height="35" style="margin-left:0px;margin-top:0px;">220<span style="font-size:18pt;font-family:Impact,sans-serif;color:#ff8c00;background-color:transparent;font-weight:700;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"><img src="https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXfHPsks0DLm0ogPBma9imw6Xx4dgcyBcCzR83z6zq9URxI1WFYT7_ScxmzKoU5RGaR8N-2wMy_p1ZYjYW1JwzqCcAx5v7skOvzthwsnSonQbDzrSQ7RZN-HUtu7RuMqCMcVvPRlPU7memabB8lF0I6IVzM?key=UqcMlL1_g2MnjldCV8swvw" width="200" height="35" style="margin-left:0px;margin-top:0px;"><span style="font-size:10pt;font-family:Sarabun,sans-serif;color:#f5deb3;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ปาร์ตี้ริมสระ <div style="text-align: center;"><iframe width="200" height="50" src="https://www.youtube.com/embed/pDDxrTJ7uVA?autoplay=1&loop=1&playlist=pDDxrTJ7uVA" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen=""></iframe></div>                22/10/2024 — 14.00 น. ~                ปาร์ตี้ริมสระน้ำบ้านโพไซดอนถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย ที่มันแสนเรียบง่ายเพราะเกิดขึ้นอย่างกระทันหันเมื่อชั่วโมงก่อน ของกินที่ถูกจัดเลี้ยงจึงไม่มีอะไรมากมายไปกว่าน้ำอัดลมและขนมขบเคี้ยวที่ไม่มีคุณประโยชน์ทางด้านโภชณาการจากร้านสะดวกซื้อ เพลงชิล ๆ สไตล์ฮาวายถูกเปิดขึ้นด้วยเสียงที่ไม่ดังเกินไปจนรบกวนบ้านข้าง ๆ แทนที่จะเป็นเพลงจังหวะตื๊ดให้แดนซ์กันมัน ๆ แต่ปาร์ตี้ของครอบครัวมันก็แบบนี้แหล่ะน่า จะให้มีอะไรหวือหวามากมายไปกว่านี้กันเล่า น่าเสียดายที่ปาร์ตี้นี้ขาดไบร์ท เจโรม และน้องสาวอีกหนึ่งคน                ก่อนหน้าจะลงสระดีนได้มอบของฝากจากไทยแลนด์ให้แก่พ่อ แน่นอนว่าไม่ใช้ปลาร้าที่พ่อเคยบอก แต่เป็นแผ่นเสียงเก่าที่คนขายบอกว่าเคยดังในยุคสี่ศูนย์                “โอ้ นี่เพลงใหม่เมื่อไม่กี่ปีที่แล้วเองนี่นา”                “เมื่อไม่กี่ปีที่แล้วแน่นะพ่อ…”                สำหรับเทพที่อายุยืนยาวเป็นอมตะ ร้อยปีที่แล้วแค่เมื่อวานคงเป็นเรื่องจริง…                .               .               .                รีชาลอยตัวอยู่บนห่วงยางเป่าลมรูปนกฟลามิงโก้สีชมพูแป๋นแหลน ตีขาเล็ก ๆ ไปมาวนเวียนรอบสระ ฝั่งซันซ์ก็ว่ายน้ำอย่างเอาเป็นเอาตายราวกับซ้อมแข่งโอลิมปิกโลกแข่งกับออมเล็ต ลูกสิงโตนีเมียนที่ดีนเลี้ยงไว้ พนันได้เลยว่าถ้าเจ้าหน้าที่รับสมัครรู้ว่าสายเลือดที่แท้จริงเป็นใคร ถ้าไม่ถูกหัวเราะเยาะหาว่าบ้าก็ต้องถูกปรับแพ้ฟาลว์เป็นแน่ ส่วนดีนว่ายน้ำมาเกาะแพยางที่มหาเทพโพไซดอนกำลังนอนอาบแดดอยู่                 “ดื่มหน่อยไหมครับพ่อ” ชายหนุ่มไม่ได้มาเปล่า ในมือเขาถือกระป๋องโคล่าเย็นเจี๊ยบมาด้วย                “ขอบใจเอลวิน กำลังอยากหาอะไรดื่มอยู่พอดี” โพไซดอนยิ้มรับก่อนจะหยิบกระป๋องอลูมิเนียมในมือลูกชายมาถือไว้ก่อนจะดึงสลักเปิดออกจนฟองฟู่ไหลทะลัก “แล้วคนรักของลูกล่ะ ไม่มาด้วยรึ”                “ไม่ยักรู้ว่าพ่ออยากเจอแมคซี่” ดีนกลั้วหัวเราะ “ถ้าผมโทรหากรี๊งเดียวเดี๋ยวเขาก็มา แต่ช่วงนี้น้องชายหมอนั่นไม่ค่อยสบาย ฤดูร้อนยาวนานเกินไปเลยเป็นไข้ฤดูร้อนน่ะครับ แมคซี่เขาเลยต้องอยู่ดูแล แฟนผมเขาน่าจะพยาบาลเก่งจนเป็นคุณหมอได้แล้วมั้ง”                “ก็แค่อยากรู้จักนิดหน่อย แต่ถ้าไม่มาก็ไม่เป็นไร”                คนเป็นพ่อทำเสียงเข้ม ซึ่งไม่รู้ว่าจะทำเข้มไปทำไมในเมื่อดีนไม่ใช่ลูกสาวที่ต้องคอยหวงแหน บางทีมหาเทพอาจจะอยากมีโมเมนต์หวงลูกสาวอยู่บ้างกระมัง สำหรับสาวแกร่งอย่างไบร์ทไม่มีอะไรให้น่าเป็นห่วง ส่วนรีชาก็ยังเด็กเกินไปที่จะมีผู้ชายมาเกาะแกะ                “งั้นผมไม่เรียกดีกว่า เดี๋ยวคุณพ่อจะกินหัวแฟนผม” ดีนกล่าวขำ ๆ ก่อนจะเงยมองดวงอาทิตย์ยามบ่ายสองที่เขาว่าร้อนแรงมากที่สุดของวัน “จะว่าไป… พ่อรู้ไหมว่าทำไมช่วงนี้โลกกลายเป็นยุโรปเหนือกันหมดครับ”                “ลูกหมายถึง?”                “ที่กลางคืนหายไป มีแต่กลางวันกับพระอาทิตย์ร้อนฉ่ายี่สิบสี่ชั่วโมง”                “ไม่รู้สิ” เทพสมุทรไหวไหล่ด้วยท่าทางไม่ยี่หระ “บางทีอะพอลโล่คงเล่นสนุก เทพวัยรุ่นก็แบบนี้”                “หืม เทพอะพอลโล่เล่นสนุกอ่ะนะ?” ดีนยกคิ้วขึ้นสูงกับท่าทางไม่ทุกข์ไม่ร้อนของพ่อตัวเอง “เขาทำแบบนี้บ่อยเหรอ?”                “ก็เคยทำ เดี๋ยวเบื่อก็เอาพระอาทิตย์กลับไปนั่นแหล่ะ”                เมื่อได้ยินคำตอบจากบิดาดีนก็พยักหน้าแล้วพยายามทำความเข้าใจกับความซุกซนของเทพวัยรุ่นอายุล้านปี                ‘ถึงจะอยู่มานานแต่ก็ยังซนตามอายุเทพสินะ’                บางทีสิ่งที่ควรกังวลอาจไม่ต้องกังวลมากมายขนาดนั้น นี่สินะคนในค่ายถึงทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนแรกเขาก็คิดว่าโลกถูกจู่โจมจากเทพชั่วร้ายอย่างโลกิเสียอีก พวกเขาเคยเผชิญหน้ากับเทพจอมเจ้าเล่ห์แห่งนอร์สมาแล้วครั้งหนึ่ง แถมถูกยักษ์น้ำแข็งพยายามล้างแค้นโดยการล้อมค่าย เสกให้ฤดูร้อนกลายเป็นฤดูหนาว จึงไม่แปลกที่คราวนี้ดีนจะคิดว่าเป็นฝีมือของพวกเหล่าโลกิอีก                 “ก็หวังว่าเทพอะพอลโล่จะเบื่อไว ๆ นะครับ ปีนี้อากาศเปลี่ยนหลายรอบเกินไข้จะกินเอา”                ถ้าฤดูร้อนยาวนานจนถึงฤดูหนาวปีนี้คงไม่มีไวท์คริสต์มาสให้เชยชม งานปีใหม่ก็คงแปลก ๆ แต่เขาคงเข้าใจชาวออสเตรเลียมากขึ้นว่าคริสต์มาสฤดูร้อนเป็นอย่างไร ตอนนี้มนุษย์ปรับตัวกันพอได้แล้ว แต่สัตว์โลกอย่างอื่นเนี่ยสิ.. ปะการังจะฟอกขาวเพิ่มขึ้นด้วยไหมนะ                “ว่าไปผมก็มีเรื่องที่อยากจะถามตั้งนานแล้ว พวกเทพเนี่ยมีตั้งหลายกลุ่ม ตำนานการกำเนิดก็แตกต่างกัน อย่าบอกนะครับว่า…” ชายหนุ่มหรี่ตาลงอย่างสงสัย “พ่อเป็นมนุษย์ต่างดาว”                เพียงได้ยินคำถามเจ้าสมุทรก็ระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น                “เอลวิน เจ้าดูหนังมากไป! เอามาจากเรื่อง 'ธอร์ เทพเจ้าสายฟ้า' ใช่ไหม พ่อก็เคยดูนะ”                อ้อใช่ เจ้าสมุทรน่าจะชอบดูหนัง ไม่งั้นคงไม่ตั้งชื่อให้เขาเหมือนเอลฟ์จากมิดการ์ดหรอก                “ก็ใช่ แต่ว่าพ่อหัวเราะแบบนี้แปลว่าผิดสินะ ถ้างั้นทำไมถึง…”                “ทำไมถึงมีเทพจากหลายตำนานสินะ คืออย่างนี้… เราเป็นเทพที่ถือกำเนิดบนโลกอย่างแท้จริง โดยเคออสและนิกซ์ ส่วนเทพตำนานอื่น ๆ นั่นล่ะใช่ พวกเขามีโลกอีกมิติ” โพไซดอนเว้นช่วงไปแป๊บนึงก่อนจะกล่าวต่อราวกับเพิ่งนึกขึ้นได้ “ยกเว้นแผ่นดินทางตะวันออกส่วนนึงที่มีการคุ้มครองจากเทพพวกเขามานับแต่โบราณ เดิมทีแผ่นดินตรงนั้นไม่เคยมีอยู่ แต่ผานกู่ได้ถือกำเนิดและแยกฟ้าที่ปิดผนึกแผ่นดินส่วนนั้นออก”                “เห.. แปลกชะมัด ถ้างั้นพ่อจะบอกว่าเทพบนโลกที่แท้จริงมีแค่สองฝั่งคือเทพกรีก กับเทพตะวันออกงั้นเหรอครับ?”                “ถูกต้อง ฮินดู นอร์ส มายา อียิปต์ บาบิโลน และยะโฮวา พวกเขาล้วนมาจากดาวดวงอื่น บ้างก็แค่มาที่นี่ไม่ได้มาพำนักถิ่นฐานถาวรอย่างนอร์ส”                “มีเทพที่เป็นมนุษย์ต่างดาวจริงด้วยแฮะ.. อย่าบอกนะว่าสแตน ลี, แลร์รี่ ลีเบอร์, แจ็ค เคอร์บี้ หนึ่งในสามคนนี้มีใครสักคนที่เป็นเดมิก็อดที่รู้ความลับของจักรวาลน่ะ”                “ชื่อคุ้น ๆ นะ เหมือนจะมีสักคนที่เป็นบุตรเทพีไอริส”                คำตอบจากพ่อทำเอาดีนอ้าปากเหวอ                “แล้วเขาเอาความลับของเทพมาตีแผ่แบบนี้จะไม่มีปัญหาอะไรเหรอครับ?”                “เอลวินลูกเคยได้ยินสำนวนว่า ‘ที่ที่อันตรายที่สุดคือที่ที่ปลอดภัยที่สุด’ ไหม? เรื่องราวเหนือจินตนาการถูกเขียนในรูปแบบของการ์ตูน ไม่มีมนุษย์คนไหนที่เอะใจคิดว่าเป็นเรื่องจริงหรอก” โพไซดอนกลั้วหัวเราะด้วยท่าทางสบายอารมณ์                “บ้าน่า.. งี้ เจ. เค. โรว์ลิ่งก็มีสิทธิ์..”                เจ้าสมุทรไม่ได้ตอบคำถามเพียงแต่ยิ้มกรุ้มกริ่มที่มุมปากซึ่งไม่ว่าจะมองยังไงก็ต้องใช่แน่ ๆ แล้วถ้ามาผูกโยงแบบนี้เทพเจ้าต้องมีเอี่ยวกับสมาคมลับฟรีเมสันชัวร์ ๆ                .               .               .                ปาร์ตี้ริมสระแบบชิล ๆ ดำเนินไปจนถึงช่วงเย็น ดูเหมือนว่าเพียงแค่ขนมกรุบกรอบจะเอาไม่อยู่จนท้องเริ่มร้องจ๊อก ๆ ดีนจึงออกไปซื้ออาหารเวฟจากร้านสะดวกซื้อมาเป็นมื้อเย็น น่าประหลาดมากที่เจ้าสมุทรไม่ว่าอะไร (คงเพราะแอตแลนติสไม่มีตู้เย็นและไมโครเวฟแน่ ๆ) ระหว่างทางเขาก็เอ่ยชวนคนในค่ายที่เดินผ่านให้มาปาร์ตี้กันที่สระว่ายน้ำบ้านโพไซดอน แน่นอนว่าไม่ลืมจะส่งข้อความหาคุณแฟนต่อให้พ่อจะหยุมหัวแมคเคนซีก็ตามที.. ว่าแต่อีกฝ่ายจะว่างหรือเปล่าเนี่ยสิ <span style="font-size:11pt;font-family:Sarabun,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"><img src="https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXdzBJJcAAxk1W1fMW5RwsYyrwh5bkNI4qJyCpd-8O9uNkjJCiaI5YVFv-f170EHpKWiJXKvZY27tV8tK2uwBXElMHigq7rZTiVQd86S-FudbTHjLJ75ABtoxpNpHZ-h6qYTElHSi831gLcLo7cghJDULiPB?key=UqcMlL1_g2MnjldCV8swvw" width="583" height="67" style="margin-left:0px;margin-top:0px;">
ถวาย [แผ่นเสียง] แก่ [โพไซดอน] https://www.youtube.com/watch?v=rjMai_dp0vo HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +25

Dean โพสต์ 2024-12-30 19:04:46

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2024-12-30 19:17

https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXdfNL4HHh8kSAmNTqHJL3CLjOmgB5NSNwYwxMGGsVrqKW4YXJ_fW7CyTIitCLxaDNVDrE9iFoC7gkwOTxuY3EpxqYoLXfx0VqtPZQBwBTiBGDy5P5ElgsWT-QMh-W6CalUo3MU6zg?key=O9H7HSyn5LzMNLR1VpgvIp9T266https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXfxbUe_apGI8oRpua7BW6pTiOf5weTuWj02jss7PfDgLVG2bnnhJAC6w_rALqELMPc-NWSbJLwaoujtZlNnkI3EJLlgcTtKBFE5RW_xXPHLMH07OqyjrjqVc1WJm5abeRPW4nFQ?key=O9H7HSyn5LzMNLR1VpgvIp9Tงานคริสต์มาสแบบเอ็กซ์คลูซีฟ!
                           25/12/2024
ดด             เมอร์รี่คริสต์มาส!!
            วันนี้ยังไม่ได้ทำงานสร้างห้องต่อเพราะว่าปูนยังไม่แห้งสนิท วันนี้เลยมีเวลาว่างที่จะเตรียมจัดงานปาร์ตี้เล็ก ๆ กันที่สระว่ายน้ำบ้านโพไซดอน ที่ริปลี่ย์ สวอนสัน น้องสาวคนโตลงทุนทำความสะอาดให้เมื่อวานตอนที่พวกเขากำลังง่วนอยู่กับงานก่อสร้างอยู่ วันนี้สระน้ำจึงเปิดใช้บริการเปิดน้ำเต็มสระ แต่คงไม่มีใครลงไปว่ายอยู่ดีเพราะว่าอากาศวันนี้อยู่ที่ห้าสิบเจ็ดองศาฟาเรนไฮ เว้นแต่ใครอยากจำลองบทแจ็คกับโรสในฉากสุดประทับใจในอุณหภูมิน้ำที่สูงกว่านิดหน่อย
            ตัวบ้านไม่ได้ตกแต่งเข้ากับเทศกาล มีเพียงแค่เตาย่างบาร์บีคิวที่ถูกนำออกมาใช้งาน ดีนแจกหมวกซานต้าให้แก้สมาชิกในบ้านและแขกผู้มาร่วมงานกันคนละใบ
            ตามคาด… เลนน็อคไม่ได้มาปาร์ตี้แม้จะร้องขอ ส่วนแขกที่มางานเลี้ยงเห็นมีเอมีเลีย ธิดาแห่งซุส เชมัส และไอมิสายเลือดจากแอมฟิไทรต์ ทางฝั่งเฮคาทีมากันทั้งบ้าน ส่วนที่น่าประหลาดใจที่สุดเห็นจะเป็นเดม่อน แคนเนลท์ที่จู่ ๆ ก็หายตัวไปอย่างปริศนาอีกแล้ว น่าเสียดายที่ลิเลียน่ากับชาร์ล็อตออกไปทำภารเดินทางด้วยกันทั้งคู่ หากมีสองสาวมาร่วมงานน่าจะได้บรรยากาศคึกคักกว่านี้อีกแน่ ๆ
         “ไม่รู้ว่ามีใครจัดงานเลี้ยงหรือยัง แต่ขอฉลองให้กับคุณเอลี่กับงานใหม่ครับ!”
            ดีนยกแก้วโคล่าขึ้นมาชนกับหญิงสาวรุ่นแม่ แต่ยังคงงามสะพรั่งในแบบของเธอ.. ความงามอันแข็งแกร่งและทรงพลัง
         “ขอบคุณนะดีน ยังไม่มีใครจัดงานเลี้ยงฉลองให้เลย แต่ได้ฉลองพร้อมกับปาร์ตี้คริสต์มาสก็ไม่เลว ถ้าจัดแยกฉันคงเขินแย่” เอมิเลียยิ้มก่อนจะยกแก้วโคล่าขึ้นจิบตามธรรมเนียม ชนแล้วก็ต้องดื่ม
         “แล้วเป็นไงบ้างครับกับงานใหม่ เมื่อไรคุณจะผ่านโปรฝึกงานนะ?”
         “ก็ดีนะ เป็นบทบาทใหม่ที่ไม่ชินเลย ปกติฉันจะอยู่คนเดียวในห้องนักบิน มากหน่อยก็มีผู้ช่วย แต่ตอนนี้.. เด็ก ๆ มาล้อมตอนที่ฉันสอนเต็มไปหมด” หญิงสาวหัวเราะ “แต่มาอยู่ฮาล์ฟบลัดก็ต้องปรับตัวแหล่ะ ฉันไม่มีบ้านอื่นให้กลับไปอีกแล้ว ส่วนเรื่องผ่านโปรคงแล้วแต่คุณไครอนประเมินผลงานนั่นแหล่ะจ้ะ”
         “ก็หวังว่าที่นี่จะเป็นบ้านที่ดีสำหรับคุณนะครับ เอ้าทุกคน ขอกำลังใจให้คุณเอลี่สำหรับการฝึกงานหน่อย!!”
            จากนั้นเสียงเฮก็ดังขึ้น..
            .             .             .
            เจโรม ไทสัน ซันซ์ จับกลุ่มกันร้องคาราโอเกะที่ในตัวบ้าน ดูเหมือนว่าการช่วยกันซ่อมบ้านสองวันที่ผ่านมาจะทำให้ทั้งสามกลายเป็นพี่น้องฝ่ายชายที่ซี้กันปึ้ก
            แขกอย่างไอมิไปประจำอยู่ที่หน้าเตาย่างบาร์บีคิว แล้วแจกจ่ายอาหารแก่ทุกคน ซึ่งฝีมือการปิ้งย่างของเธอบอกได้เลยว่าเพอร์เฟ็ค เนื้อยังคงความชุ่มฉ่ำที่ด้านใน ทว่าสุกพอดีไม่มีไหม้ พอบอกให้เธอไปพักแต่หญิงสาวยืนกรานว่าจะทำต่อ เพราะการทำอาหารคืองานอดิเรกและความสุขของเธอ
            ทางฝั่งเด็กน้อย จูลี่ รีชา และเชมัส จับกลุ่มกันวาดภาพระบายสี โดยมีเอมีเลียเป็นพี่เลี้ยงเด็ก
            ตอนนี้ดีนหาตัวซิลเวอร์ไม่เจอ บางทีชายคนนี้ก็มีความลับซุกซ่อนไว้มากมายทั้งที่ภายนอกดูเป็นชายที่เปิดเผย แต่ไม่เป็นไร ยังไงทุกคนล้วนมีความลับกันบ้างไม่หนึ่งก็สองอย่าง แต่สุดท้ายพี่ชายคนโตของบ้านเฮคาทีก็กลับมาทันในช่วงที่มอบของขวัญ
            ดีนมองภาพบรรยากาศของกลุ่มคนเล็ก ๆ อย่างอุ่นใจ ทุกคนมีความสุข สนุกสนาน กินอิ่ม นอนหลับ พูดคุยสนทนาอย่างสนิทสนม ร้องเพลงเต้นรำ มอบของขวัญสุดพิเศษให้แก่กัน เขาอยากให้ทุกวันสงบสุขเหมือนอย่างเช่นวันนี้ โดยลืมเลือนทุกความโศกเศร้าที่ผ่านมา…
            .             .             .
            ในขณะที่ทุกคนกำลังมีความสุขอยู่นั้นเอง ดีนได้ปลีกตัวออกมาจากครอบครัว จูงมือแมคเคนซีเข้าไปในห้องสัตว์เลี้ยงที่ยังไม่ได้ทาสีทว่าปูนแห้งสนิทดีแล้ว ทว่าแสงสว่างในห้องมืดสลัวเพราะยังไม่ได้จัดการกับระบบไฟฟ้า มีเพียงแสงอาทิตย์ไม่รู้จบสาดส่องเข้ามาที่บานหน้าต่างที่แปะหนังสือพิมพ์กันไว้ไม่ให้เลอะเมื่อตอนทาสี
         “ดีน นายมีอะไรเหรอ?”แมคเคนซียังคงงงที่ถูกชายหนุ่มเจ้าของบ้านพาเข้ามาในห้องสัตว์เลี้ยงที่สร้างเสร็จไปเพียงแค่แปดสิบเปอร์เซ็น
         “ฉันก็พานายมาดูห้องสัตว์ตามที่นายขอไงที่รัก” ดีนหัวเราะหยอก จากนั้นเขาก็โดนสันมือของแมคเคนซีตีเข้าที่ต้นแขนไปทีนึง
         “ถ้ามันยังไม่เสร็จฉันก็เห็นตั้งแต่เมื่อวานแล้วไหม?”
            “ฉันไม่รู้นี่ ก็แค่...” ดีนเดินผละออก เขาหยิบสมาร์ทโฟนออกมาเปิดเพลงรักในเพลย์ลิสต์ที่เซฟไว้เมื่อชาติเศษ ๆ อ้าแขนทั้งสองข้างออกมา “อยากเต้นรำจังหวะช้ากับแฟนในตอนที่ไม่เมา”
https://www.youtube.com/watch?v=PB5c-KmxqQw&ab_channel=TheCarpenters-Topic
[เพลงประกอบ กด ► ฟังเพื่อเพิ่มอรรถรส]
            แมคเคนซียิ้มเขิน หวนนึกถึงงานปาร์ตี้ฉลองตอนที่กันค่ายจากยักษ์น้ำแข็งได้สำเร็จ ตอนนั้นดีนก็ขอให้พวกเขาเต้นรำกันแบบนี้ เพียงแต่ว่าวันนั้นดีนดื่มสาเกจากญี่ปุ่นไปเยอะจนทำให้เมาแอ๋แทบไม่ได้สติ
            คู่รักสวมกอดแนบแน่น วางมือไว้บนบ่าและโอวเอวของกันและกันไว้ จากนั้นก็เคลื่อนไหวไปตามบทเพลงจังหวะช้า
https://i.imgur.com/LTnz5xl.png
         “แมคซี่ ฉันรักนาย ฉันขอให้เราได้ฉลองคริสต์มาสแบบนี้ด้วยกันทุกปีได้ไหม?”
         “แน่นอนที่รัก ฉันก็รักนายดีน ไม่ว่าตอนนั้นนายอยู่ที่ไหน ฉันจะรีบบึ่งไปหานายในทันที”
         “ฉันรู้ว่านายต้องมาแน่”
            ไม่ว่าวันคืนจะผ่านไปอีกยาวนานแค่ไหน แต่ฉันสัญญา...
https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXfLR1_d32HylOT-g85rHt3Kw0g_yeAwCsE8OQ0QZXWgX0tPIeQdzooCSuBKMlUgbZDXxNfYPaTHKKZndx2Vh2l1glk_e0NV5MSCIVS0LSN--IHcy3PRhxMaYcIdXc7szpp_fF7C2A?key=O9H7HSyn5LzMNLR1VpgvIp9Tแจกของขวัญคริสต์มาสแก่ครอบครัวและแขกที่มาร่วมงาน
มอบ [ขนมขิงนำโชค] ให้ [ไทสัน] [เจโรม ปาร์ค ซึงยอน] และ [เอมีเลีย แอร์ฮาร์ต] (ความสัมพันธ์ +25)
โบนัสความสนิท +5 จากน้ำหอมยูนิเซ็กส์ (เป็นได้คนละ 30 ความสนิท)
มอบ [หมวกคาวบอย] ให้ [ซันซ์ มาเดิล เคานต์]
มอบ [ตุ๊กตายัดนุ่น] ให้ [รีชา แคมพ์เบลล์]
มอบ [ชุดเครื่องเขียน] ให้ [เชมัส แคตต์]
มอบ [ครีมบำรุงผิว] ให้ [ชิมะบุคุโระ ไอมิ]
มอบ [อุปกรณ์ยกน้ำหนัก] ให้ [ซิลเวอร์ ควินน์]
มอบ [อาหารเสริม] ให้ [จูลี่ เดรค]มอบ [คทาลวงใจจำลอง] ให้ [แมคเคนซี คลอดด์ ลินคอล์น] (@Mackenzie โอนของแล้ว)
static/image/hrline/line3.png
ถึง @Ripley ถ้ามาร่วมงานเขียนโรลเพลย์เข้าร่วมได้เลยครับ มีของขวัญให้

หน้า: [1]

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver

[บ้านพักหมายเลข 3] สระว่ายน้ำระบบเกลือ