[บ้านพักหมายเลข 3] ห้องนอนรวมชาย

God โพสต์ 2024-3-9 09:44:23

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxposeidon01 {
border-radius: 20px;
border: 0px solid #0369b3;
padding: 3px;
box-shadow: #0369b3 0px 0px 3em;
background-color: #ffffff;}
</style>

<style>
#boxposeidon02 {
width: 600px;
border-radius: 10px;
padding: 3px;
box-shadow: #0369b3 0px 0px 1em;
background-color: #0369b3;}
</style>

<style>
#boxposeidon03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #0369b3;
padding: 3px;
box-shadow: #0369b3 0px 0px 3em;
background-image: url(" ");}
</style>

<div id="boxposeidon01">
<p><br></p><p><img src="https://i.imgur.com/SxVb0tk.png" width="300" _height="297" border="0"><br></p><h1><font style="font-family: Georgia; font-size: xx-large;" color="#000080">CAMP HALF-BLOOD</font><br><font color="#4bacd7"><font face="Georgia" style="font-size: x-large;">POSEIDON CABIN </font><font face="EucrosiaUPC" style="" size="6">3</font></font><br><br></h1><div><img src="https://i.imgur.com/5Kg2nHm.png" width="500" _height="60" border="0"><br></div><div><br></div><div><br></div><p></p>

<img src="https://i.imgur.com/Z2Ac86N.png" width="600" _height="450" border="0"><br><p></p>

<iframe width="600" height="10" src="https://www.youtube.com/embed/yB6X9FWqP_M?si=iFlkg-oZMk-GAjmA&controls=0&autoplay=1" title="YouTube video player" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen=""></iframe><br><br>

<p><br></p><br>

<div id="boxposeidon02">
<p>

<style>
h1
{text-shadow: 0px 0px 10px #add8e6;}
</style>
</p><h1><br></h1><h1><font face="TH KoHo" size="6" color="#fffacd">ห้องนอนรวมชาย</font></h1><p></p>

<p><font face="TH KoHo" size="4" color="#add8e6"><b style="">บ้านหมายเลข 3 : โพไซดอน</b></font></p><p><img src="https://i.imgur.com/p4NP5Ks.png" width="400" _height="15" border="0"><font face="TH KoHo" size="4" color="#add8e6"><b style=""><br></b></font></p><p><font style="" size="5" color="#ffffff" face="TH KoHo"><br></font></p><p><font color="#ffffff" face="TH KoHo" size="5">ห้องนอนรวมของเหล่าบุตรชายของมหาเทพโพไซดอน</font></p><p><font color="#ffffff" face="TH KoHo" size="5">ภายในห้องนอนไม่ได้กว้างขวางแต่อบอุ่น</font></p><p><font color="#ffffff" face="TH KoHo" size="5">ราวกับว่าบิดาอยากให้เด็ก ๆ ในบ้านสนิทสนมกลมเกลียว</font></p><p><font color="#ffffff" face="TH KoHo" size="5">เป็นพี่น้องที่รักใคร่กัน </font><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: "TH KoHo"; font-size: x-large;">ภายในห้องตกแต่งด้วยโทนสีขาวน้ำเงินและเฟอร์นิเจอร์สไตล์เมดิเตอเรเนียน</span></p><p><font color="#ffffff" face="TH KoHo" size="5"><br></font></p><p><img src="https://i.imgur.com/p4NP5Ks.png" width="400" _height="15" border="0"><font color="#ffffff" face="TH KoHo" size="5"><br></font></p><p><br></p><p><br></p><p><font color="#fff" style=""><br>
<font color="#fff" style="">

</font>

</font></p><font color="#fff" style="">

</font></div><font color="#fff" style=""><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black">

<br><br><br>

</font></font></font><p></p></font></div><font color="#fff" style=""><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b>

<br><br>

</b></font></font></font></font></div><font color="#fff" style="">

<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/6cqqnch.png"); background-attachment:fixed; }</style><style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>

<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar {width: 5px; height: 0px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece {background: #ffffff;}
::-webkit-scrollbar-thumb { background-color: #ffffff; border-radius:5px; }</style>
<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar{width:8px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece:decrement{ background:#ffffff!important; }
::-webkit-scrollbar-track-piece:increment { background:#0369b3!important; }
::-webkit-scrollbar-button{ background:#fbdc86!important; height: 00px!important; }
::-webkit-scrollbar-thumb{ background: #0369b3!important; border-top:2px solid #0369b3; border-bottom:2px solid #0369b3; }
::-webkit-scrollbar-thumb:hover{ background:#4ea3e0!important; border-top:2px solid #4ea3e0;border-radius:5px; border-bottom:2px solid #4ea3e0;border-radius:5px; }</style>

</font><style>
h1
{text-shadow: 0px 0px 10px #add8e6;}
</style><style>
h1
{text-shadow: 0px 0px 10px #2fabe0;}
</style>

<style name="captain" type="text/css">
img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style>

<style type="text/css"> img{ background:transparent: box-shadow:inset 0 0px 0px none; -webkit-transition: all 0.8s ease-out; -moz-transition: all 0.8s ease-out; transition: all 0.8s ease-out; padding:5px; border:2px none; } img:hover{ box-shadow:inset 100px 0px 1px #4ea3e0,inset -100px 0px 1px #4ea3e0;}</style>

<style name="captain" type="text/css">img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;} </style>

Dean โพสต์ 2024-3-21 01:00:02

https://lh7-us.googleusercontent.com/Vf8l4Q-N2jY6ERpzHHaeXy1LOtKs3kKSv0tiBvLKlQ4ed4qQliuvkMWQ5tpWFOk4NQMDEpJoh7Drf6cXK_5YiSCsdpaUV_lPF8y9m-oJKWexT33T3rSXL0x2Je2fGVrb70HJBa-3PbwVbkpchB2sFZg041https://lh7-us.googleusercontent.com/xTAjLbgclZaHO4cQ3AFEx-gerwsY76gWKvg7xUuFZzdSIt9w2PunVm6qESKFzIj-AidpiN0BUHgYH08wO-oL_TrxGHFmb2Ay-FOxXco2a4jf2rTeJlfFvtUP8VNiWaszuaITk0U0VyODSIF-NgKQqNgกินขนมในห้องนอนระวังมดขึ้น
      มาถึงบ้านพักจะวันก็ลับฟ้าไปนานแล้ว ดีนเปิดประตูเข้าไปในบ้านเห็นร่องรอยของคนอยู่อาศัยและได้ยินเสียงมาจากห้องนอน เจโรมคงกลับมาแล้วและยังไม่นอนหลับ ดีนเลยถือกล่องโดนัทไปยังห้องนอนรวมชายที่เขาเปลี่ยนมานอนที่นี่แล้วตั้งแต่ที่เจโรมกลับมาค่ายวันที่สอง
      “เจโรมฉันกลับมาแล้ว กินโดนัทไหม?”
      คนพี่ยื่นกล่องโดนัทไปทางน้องชายทำเอาอีกฝ่ายตาโต แม้ของหวานมีรูจะหายไปแล้วสามชิ้น แต่ที่เหลืออยู่ก็นับว่าเยอะมากอยู่ดี แถมเวลานี้มันใช่เวลามากินของหวานเสียที่ไหน เจโรมมองหน้าดีนที่ยิ้มแป้นสลับกับกล่องโดนัทที่ยื่นมาให้ตรงหน้า ด้วยความจำใจเขาจึงต้องหยิบชิ้นที่ดูหวานน้อยที่สุดขึ้นมา
      “ขอบคุณครับ”
      แล้วดีนก็หยิบโดนัทรสสตรอว์เบอร์รี่ขึ้นมากินต่อหลังจากที่กินไปคุยไปกับพ่อเสร็จ อย่างว่าแหล่ะวันนี้ออกแรงมาตั้งเยอะแล้วเขาก็เป็นผู้ชายตัวโตที่สูงตั้งหกฟุต โดนัทเพียงแค่สองชิ้นที่กินไปเมื่อก่อนหน้าจึงไม่พอยาไส้
      “การเรียนวันนี้เป็นไงบ้างครับ?”
      เจโรมเอ่ยถาม ส่วนดีนก็เพียงแค่ยักไหล่ ท่าทางนั้นทำให้น้องชายโล่งใจและคิดว่าทุกอย่างคงผ่านไปได้ด้วยดี จนกระทั่งชายหนุ่มผู้มีโครงหน้าแบบชาวละตินเอ่ยปากตอบ รอยยิ้มนั้นก็เจื่อนลง
      “แย่สุด ๆ มาถึงก็ถูกวัดพลังเลย ฉันเลือดกำเดาไหล ใช้เวลาตั้งครึ่งชั่วโมงกว่ามันจะหยุด” ดีนเบ้หน้าทั้งที่ยังเคี้ยวโดนัทตุ้ย ๆ “แล้วนายล่ะ? เวทีเป็นไง”
      “ก็ดีครับ แต่ต้องทำเองเลยยังมีส่วนที่ยังไม่เสร็จอีกเยอะ ดูจากเวลาก็น่าจะทันแหล่ะ”
      “เหรอ.. งั้นเอาไว้ถ้าวันไหนที่ไม่มีคลาสแล้วจะไปช่วยนะ แต่บอกไว้ก่อนว่าฝีมือทางศิลปะของฉันเข้าขั้นเลวร้ายสุด ๆ” พูดจบก็ส่งโดนัทชิ้นที่สี่เข้าปาก
      “แล้วพี่คิดว่าฝีมือผมดีนักเหรอ” เจโรมหัวเราะ ในขณะที่ดีนกินหมดไปสองชิ้นเขาเพิ่งกินหมดไปแค่ ⅓ ของวงโดนัททั้งหมด
   “ไม่รู้สิ แต่เราสองพี่น้องคงไม่ทำให้งานปาร์ตี้พังหรอกมั้ง ไม่งั้นล่ะก็ได้ถูกเอาไปเม้าท์แน่ ๆ นายพร้อมเป็นคนดังหรือยังล่ะ?”
      เจโรมส่ายหัวดิ๊ก ๆ
      “ไม่ล่ะ เป็นคนดังแบบนั้นไม่เอาดีกว่า”
      “ไม่เอาเหรอ ฉันว่าน่าสนุกดีออก” ดีนหัวเราะ ทำอะไรเพอร์เฟ็คไปหมดทุกอย่างชีวิตจะมีสีสันได้ยังไงล่ะจริงไหม?
      เพียงไม่นานโดนัทก็หมดไปหนึ่งกล่องครึ่ง โดยคนทานเป็นหนุ่มผิวน้ำผึ้งทั้งหมด แม้แต่คนเป็นน้องก็ยังต้องอึ้งที่พี่ชายกินโดนัทหลังเที่ยงคืนไปตั้งมากมายขนาดนั้น ไหนจะน้ำอัดลมรสหวานนั่นอีก ในฐานะที่เป็นไอดอลทำเอารับไม่ได้ แต่กระนั้นเจโรมก็ไม่ได้ติติง
      “เฮ้อ.. อิ่มละ เหลืออีกครึ่งกล่องเอาไว้กินพรุ่งนี้ นายก็ไม่ต้องเกรงใจนะ ถ้าอยากกินก็หยิบได้เลย เดี๋ยวฉันเอาไปไว้ที่ห้องรับแขก”
      “ได้ครับ” เจโรมตอบเสียงแผ่ว แล้วมองดีนเดินออกจากห้องนอนเอาโดนัทไปเก็บ
      เขาเข้าออกห้องนอนอีกหลายครั้งตอนเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนอาบน้ำ แล้วกลับมาอีกทีในลุคหนุ่มแว่นหนวดเริ่มเฟิ้ม
      “เฮ้อ วันนี้เหนื่อยเป็นบ้า พวกเรานอนกันเถอะ” หนุ่มผิวน้ำผึ้งปีนขึ้นเตียงนอนของตัวเองในขณะที่ทุบไหล่แข็ง ๆ ของตัวเองไปด้วย “ฝันดีเจโรม” เขาบอกน้องชาย พอหัวถึงหมอนชายหนุ่มก็ม่อยหลับไปในทันที เป็นหน้าที่ของน้องอีกที่ต้องปิดไฟปิดบ้านให้
https://lh7-us.googleusercontent.com/M4lkIzY0vlAVmdreaALOrFvr-lAhyqGpV7A798guXKYRiCTC-I8yQoIqX_zKC_uHJHUt2rNGh7h08hFJU_gqKpFTZm9-cDyTxQraZRjxsBfSOp71QB55YnZON0Kvu9bwJ9VUDpcz2jdcZuOwTtmql_wมอบ [โดนัท] ให้ [เจโรม ปาร์ค ซึงยอน]

Dean โพสต์ 2024-3-24 09:16:16

https://lh7-us.googleusercontent.com/iq5lR_Cy29JHO2JzXV69DUbjtmZLFm6XLykYzfR7GPIxLjUU77vPzNJW2ewNpe9hinf_mlUiBo4QD2rAV4mH0oesFUWxuDzOSd_nPYKe3eanzJZNrqMpZSO1Lkff2UDVZpQBEIpx9BQapnyN-E1voGE048https://lh7-us.googleusercontent.com/0AJbKmIeIg98ENxNt2_dUlH-5zfDYUw5GVwZzz8J2DJc3icChBUZl-9zXpUBtVXwuD9BC9EXDy909jGQGte1DKxpzLWy48ZVqE40LRlmJFezswZcO8LyHUZkeyaL7HwQysouRR9oxEIVrQQPTJ9Ncr0วิถีชีวิตที่ออกหากจาก ‘คนปกติ’
         แกรก แกรก..
         กระเป๋าเดินทางสีดำใบโตถูกลากขึ้นไปเก็บบนชั้นสองของห้องนอนชายบ้านโพไซดอน เมื่อมาถึงดีนก็จัดการเปิดกระเป๋าของตัวเองในทันที เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายถูกยัดใส่กระเป๋ามาประมาณสิบชุด รวมถึงขวดน้ำหอมและครีมที่ใช้เป็นประจำก็ถูกส่งมาให้ด้วย ไม่ว่าจะเป็นคุณพ่อ คุณแม่ หรือว่าลุงไมค์ที่เป็นคนจัดกระเป๋าให้ต้องขอขอบคุณเป็นพิเศษ ตรวจเช็คแล้วเห็นว่าทุกอย่างมาในสภาพสมบูรณ์ครบถ้วน โอ้ ถ้างี้ก็ต้องขอบคุณขนส่งเฮอร์มีสด้วยอีกราย
         นอกจากข้าวของเครื่องใช้แล้วยังมีเอกสารสำคัญที่แนบติดมา ในนั้นมีพาสปอร์ตกับสมุดธนาคาร และสิ่งที่ว้าวที่สุดก็คือ เอกสารปริญญาบัตร ในช่วงเวลาที่อยู่ค่ายฮาล์ฟบลัด ดีนแทบจะลืมไปเลยว่าช่วงเวลาดังกล่าวซ้อนทับกับฤดูรับปริญญาของทางมหาวิทยาลัย xxx นิวยอร์ก นอกจากม้วนปริญญาในกระบอกเก็บยังมีรูปถ่ายรวมรุ่นอัดใส่กรอบหลุยส์ ที่ขาดบัณฑิตเพียงหนึ่งคนที่ชื่อว่า ‘ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล’ แต่ที่น่าขำก็คือ ดันมีคนใจดีที่ทำสแตนดี้ครึ่งตัวเป็นรูปหน้าเขาตัดต่อใส่ครุยแล้วเอามาร่วมเฟรมกับเพื่อน ๆ และคณาจารย์
         “รักพวกนายว่ะ”
         หนุ่มผิวน้ำผึ้งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เมื่อมองรูปถ่ายที่อัดกรอบ เสียดายจริง ๆ ที่ไม่ได้ไปรับปริญญาด้วยตัวเอง ไม่อย่างนั้นการร่ำลาเพื่อน ๆ คงเป็นไปอย่างปกติ ตอนนี้ทุกคนคงแยกย้ายกันไปใช้ชีวิตของตัวเอง หากว่าเขามาที่ค่ายฮาล์ฟบลัดช้ากว่านี้ ตนเองจะยังมีชีวิตอยู่จนถึงพิธีรับปริญญาหรือเปล่านะ… พอมาคิดดูแล้ววิถีชีวิตของตัวเขา ณ ขณะนี้ช่างดูห่างใกล้จากชีวิตอันปกติสุขของคนทั่วไปมากเหลือเกิน ต้องมาฝึกซ้อมการต่อสู้ บูชาเทพเจ้า และเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ในโลกที่ไม่คุ้นเคย หากเขานำการใช้ชีวิตในค่ายไปใช้ข้างนอกคงไม่แคล้วถูกจับยัดเข้าโรงพยาบาลจิตเวช หรือไม่ก็กลายเป็นคนเพี้ยน ๆ บูชาลัทธิเทพโอลิมปัสที่ถูกใคร ๆ หัวเราะเยาะ
         แล้วแบบนี้กลุ่มลัทธิบูชาเทพที่เขาเคยมองว่าปลอมจะมีของจริงปะปนอยู่หรือเปล่านะ เป็นเรื่องที่น่าคิด… หรือตอนนี้เขาถูกลัทธิบูชาเทพปั่นหัวสำเร็จแล้วก็เป็นเรื่องที่น่าคิดด้วยเช่นเดียวกัน
         นอกจากสิ่งของดังกล่าวก็ยังมีสำเนาเอกสารสำคัญที่จำเป็น อย่างพวกสำเนาทะเบียนบ้าน ที่ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ใช้ไหม แต่มีติดแฟ้มไว้ก่อนก็ถือว่ากันไว้ดีกว่าแก้ ไหน ๆ วันนี้ก็ค่อนข้างว่าง ถ้าอย่างนั้นก็ใช้เวลาของวันนี้ทั้งวันในการจัดเสื้อผ้าเข้าตู้เสียเลยแล้วกัน
https://lh7-us.googleusercontent.com/9v_0mAhal3gluAoIu35Pu8IHVZqpdzDG3WMU4In4LuaugS3BUKpzMJ2HhhQQBxUsEHMewcXXjpWElGx64RNOTrBg7bXOBqo0l_Rx7Vqri5gvl16F4c3GxO4w8rd8KhzSeal07roUqhxJbWlGCD02X88

หน้า: [1]

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver

[บ้านพักหมายเลข 3] ห้องนอนรวมชาย