[ติดกับโถงอาหาร] ศูนย์รับฝากของ & ไอริสนิวส์ - โซนอื่น ๆ - Percy Jackson and the Olympians Thailand

Nymeria โพสต์ 2024-12-11 23:19:19

Dean โพสต์ 2024-12-31 00:45:54

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2025-1-16 16:49

https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXcW2zoa4h6aMnheBJx2BvtwSbc4ieCYox-k49261AOORFY_GafAflkc4ZVlYEe8pY6clGoMgeDZ738pZFLqI3vjRAKJeIX0j2j4hZB_qHBUMsXZaA4vpM-vKEbOS01EabbpxTBj?key=jBdSZSlR2gNzR5uk4G9y86lo267https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXdLbtDL4QiTfrBYrBQeDD0kRV7reHQ5vIdynlu18Ar7Vmw19nTi2oiCgOg1WL5CssryvaIC76Krz9RxSHJXqKU2AQtbqm5yDlDA3ufWIvx2MesWLO6WVYw-_6UoIOLICmceOF6PEg?key=jBdSZSlR2gNzR5uk4G9y86loแด่เพื่อนที่แสนดี                            26/12/2024
            ยังไม่มีอะไรให้ทำจนกว่าที่ปูนของห้องสัตว์เลี้ยงจะแห้งสนิท เห็นทีว่าคงเป็นวันนี้ช่วงบ่าย ๆ ครึ่งวันเช้าดีนจึงมาที่สำนักข่าวไอริสเพื่อส่งพัสดุแก่เพื่อน ๆ ที่ไม่ได้มางานคริสต์มาสตามคำชวน แต่ถึงจะไม่มาแต่ว่าพวกนายหนีของขวัญจากฉันไม่พ้นหรอก!!
         “ฮาย ทีน่า ขอมาส่งพัสดุหน่อย คราวนี้มีหลายชิ้นฉันก็เลย–.. เฮ้! นั่นเธอทำอะไรน่ะ?” ดีนเอ่ยถามเมื่อเห็นหญิงสาวกำลังยักแย่ยักยันอยู่บนเกาอี้สำนักงานและกำลังทำอะไรบางอย่างกับเพดาน สาบานได้ว่าไม่ได้เปลี่ยนหลอดไฟแน่ ๆ
            “ว้ายยย”
            เหมือนว่าจู่ ๆ เสียงทักโดยไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้หญิงสาวสะดุ้งจนพลัดตกจากเก้าอี้สำนักงานที่ล้อลื่นเอี๊ยดอ๊าด
            “เฮ้ ระวัง!!”
            ด้วยสัญชาตญาณ ดีนรีบพุ่งตัวเขาไปรับหญิงสาวไว้ก่อนที่เธอจะกระแทกลงพื้น แต่ไม่ใช่ท่าทางโรแมนติกอย่างท่าอุ้มเจ้าหญิง ตอนนี้ชายนุ่มมีพัสดุเต็มแขน สิ่งที่เขาทำได้คือดันหลังของเธอเอาไว้ให้ไปอยู่บนที่นั่งดี ๆ
         “โอ๊ย ใจหายใจคว่ำหมดเลย” ทีน่าลูบอกตัวเองปอย ๆ ก่อนผินใบหน้าไปทางดีนอีกที “ไงดีน ไม่เจอกันนานเลย มาส่งของใช่ไหม?”
            “ใช่ แต่สงสัยมากกว่าว่าเมื่อกี้เธอทำอะไรอยู่”
            “อ๋อ คือว่างี้.. วันนั้นที่อสุรกายบุกค่ายน่ะ ที่นี่ก็โดนเผาไปด้วยหน่อยนึง ตรงหลังคาเสียหาย แต่มีเด็กผู้ชายจากบ้านซุสมาช่วยซ่อมแล้วแต่เหมือนว่าหลังจากนั้นตอนที่ฝนตกจะมีน้ำรั่วลงมาตลอดเลย ฉันก็เลยส่องดูน่ะว่ามันรั่วมาจากไหน”
            “ส่องผ่านฝ้าเนี่ยนะ มันจะเห็นเหรอ? เอางี้แล้วกันเดี๋ยวฉันช่วยดูให้อีกที ที่บ้านโพไซดอนก็เพิ่งซ่อมหลังคามาเหมือนกัน ฉันเลยพอจะทำเป็นอยู่บ้าง แต่ตอนนี้ขอส่งของก่อนแล้วกัน”
            กล่าวจบดีนก็นำกล่องของขวัญแต่ละชิ้นมาวางเรียงไว้บนโต๊ะ ทุกกล่องห่อด้วยกระดาษสีที่แตกต่างกันไป แต่ที่เหมือนกันเลยก็คือการ์ดคริสต์มาสใบหนึ่งส้มแปร๊ด ที่มองจากดาวอังคารมาก็รู้ว่าใครคือผู้ส่ง บนการ์ดไม่ได้เขียนอะไรเว้นแต่ชื่อผู้รับของ ราวกับว่าเขาไม่มีเวลาแม้แต่จะเขียนคำอวยพร
https://i.imgur.com/AMHCczt.png
https://i.imgur.com/apvadEW.pnghttps://i.imgur.com/27HHJsw.pnghttps://i.imgur.com/geiEZlv.pnghttps://i.imgur.com/H4uFUfo.pnghttps://i.imgur.com/hSnHfwQ.png
         “กล่องสีน้ำเงินของเอิร์ลบ้านแอมฟิไทร์ต สีม่วงของเลนน็อคบ้านฮาเดส สีแดงของเดม่อนบ้านอะโฟร์ไดท์ สีเหลืองของลิเลียน่าบ้านอะธีน่า และสีชมพูของดาริน่า ไม่ต้องลงทะเบียนมั้ง ฝากเธอไปแทนละกัน ส่วนของคนอื่น.. ฉันหาตัวไม่เจอ บางทีคงไปทำภารกิจมั้ง ฝากเป็นหูเป็นตาแทนที ถ้าเจอเมื่อไรก็เอาที่ฉันฝากไว้ไปให้ได้เลย” บอกตรง ๆ ว่าพูดชื่อเต็มของแต่ละคนแล้วไม่ชินปากเอาเสียเลย แต่ถ้าขืนดีนเรียกชื่อเล่นทีน่าคงไม่รู้ว่าใครคือ เลนนี่ เดมี่ ลินี่ และดารี่
            “ถึงจะเป็นของน้องสาวฉันแต่ก็ไม่ได้สิ ถ้าของหายไปเดี๋ยวก็โดนบ่นอีก ฉันไม่อยากเสียเงินค่าเสียหายหรอกนะถ้าของไม่ถึงมือเจ้าของ”
         “ตามนั้น เขียนก็ได้ ดีนะที่บนการ์ดไม่ได้เขียนอะไรลงไปมาก ไม่งั้นต้องเกินโควต้าเขียนหนังสือของปีนี้ไปแน่ ๆ” จากนั้นชายหนุ่มก็รับแบบฟอร์มมาลงทะเบียนพัสดุทั้งห้าชิ้น จากนั้นส่งคืนแก่ทีน่า “เรียบร้อย งั้นก็ไปดูกันเลยว่าหลังคารั่วตรงไหนบ้างเธอมีอุปกรณ์บ้างไหม?”
         “ไม่มีเลย แต่ว่าฉันพอจะไปยืมจากบ้านใหญ่ได้อยู่นะ งั้นพวกเราไปกันเลยไหม?”
            เมื่อตกลงกันได้ทีน่าก็พาดีนไปยืมอุปกรณ์ซ่อมแซมพร้อมทั้งบันไดเหล็กมาเพื่อปีนหลังคาขึ้นไป ชายหนุ่มส่องอยู่นานว่ากระเบื้องจุดไหนที่รั่ว หากไม่สังเกตจริง ๆ จะแทบไม่เห็นเลยว่ามีรอยแตกเล็ก ๆ ซ่อนอยู่ ซึ่งหากสังเกตดี ๆ มันไม่ใช่ร่องรอยการถูกเผา แต่อาจเกิดขึ้นนานมาแล้ว เพียงแต่จากเหตุการณ์อสุรดายบุกค่ายน่าจะทำให้รอยแตกนั้นกว้างขึ้น
            เมื่อหาต้นตอเจอดีนก็ทำการซ่อมหลังคาด้วยทริกที่ไทสันสอนมา ในตอนนี้เขาอยู่เพียงลำพังกับหญิงสาวที่ไม่เป็นงานช่าง แต่ก็โอเค ซ่อมได้ มันไม่ได้ยากเย็นเพียงแค่เลาะกระเบื้องแผ่นเก่าออกก่อนจะติดกระเบื้องแผ่นใหม่เข้าไปแทนที่ สกรูน็อตยึดไว้ให้แข็งแรง จากนั้นทำความสะอาดเพื่อหยอดกาวซิลิโคนในการเชื่อมประสานอีกทีนึง จนมาถึงขั้นตอนสุดท้ายคือการทดสอบการรั่วซึม ดีนดูดน้ำบริเวณใกล้เคียงมา จากนั้นเขาก็เทราดลงไปบนหลังคาที่เพิ่งซ่อมเสร็จ
            “เอาล่ะ ทีน่า เธอไปดูในห้องว่าน้ำรั่วไหม”
            “โอเค ได้เลย”
            จากนั้นหญิงสาวก็วิ่งปรู๊ดเข้าไปในอาคารสำนักงาน หายไปพักหนึ่งก่อนจะออกมา
         “น้ำไม่รั่วแล้ว ขอบคุณนายมากเลยดีน ทีนี้ก็ลงจากหลังคาได้แล้วล่ะ”
         “โอเค” เมื่อเช็คทุกอย่างเรียบร้อยหนุ่มบ้านโพไซดอนก็เก็บอุปกรณ์แล้วปีนบันไดลงมา “ถ้ามีปัญหาอีกเธอก็ไปเรียกที่บ้านหมายเลขสามได้นะ ไทสันน่ะซ่อมหลังคาเก่งกว่าฉันอีก”
         “ได้เลย แต่อย่ามีเรื่องให้ต้องใช้บริการน่าจะดีกว่า” ทีน่ายิ้มฝืด ๆ “ว่าแต่เหมือนก่อนหน้านี้นายบอกว่าอะไรนะ จะส่งพัสดุเยอะหน่อยก็เลย…” เธอเว้นช่วงตอบ
            “อ๋อ” เพิ่งนึกขึ้นได้เหมือนกันว่าตอนนั้นตัวเองกำลังจะทำอะไร ดีนจึงนำกล่องทาร์ตไข่ออกมาจากถุงกระดาษ “ตอนแรกก็ว่าจะเอาขนมนี่ให้เธอเป็นค่าเหนื่อยตอนส่งของ แต่เปลี่ยนใจไม่ให้แล้ว ดูเหมือนว่าเธอน่าจะเป็นฝ่ายจ่ายให้ฉันมากกว่า เพราะงั้นขนมนี่ฉันจะกินเองคนเดียว”
            พูดจบดีนก็เปิดกล่องทาร์ตไข่รับประทานต่อหน้าต่อตาทีน่าจนเธอร้องกรี๊ด
         “โอ๊ยยย นายนี่มันกวนชะมัด ส่งของเสร็จแล้วจะไปไหนก็ไปเลยไป๊!!”
            ดีนหัวเราะชอบใจ จากนั้นเขาก็วางกล่องทาร์ตไข่ไว้ตรงเคาน์เตอร์ส่งของโดยที่ขนมในนั้นหายไปชิ้นนึง

https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXfhdAqI89ctAnsEl7Y2te1B6zmolTR9K4GU82aOyfIF-tNt2YXDvAFFNG1e8iIYRjQ0fBm_V25c9fx6hZ-sNNphtUxEfDjLzKDCmwlo7811FBmmol5MFGSTCgZE5VDgoAitGG1m?key=jBdSZSlR2gNzR5uk4G9y86loโรลเพลย์ซ่อมแซมสถานที่ในค่าย +1 Pointstatic/image/hrline/line3.pngแบบฟอร์มฝากของ 1ชื่อผู้ฝาก: ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล
ถึงผู้รับ: เดม่อน แคนเนลท์ [@Daemon ]
ของที่ฝาก: กล่องของขวัญสีแดง (โรลเพลย์รับของขวัญจึงส่งของให้ทีหลัง)static/image/hrline/line3.png
แบบฟอร์มฝากของ 2ชื่อผู้ฝาก: ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล
ถึงผู้รับ: ดาริน่า อิวานอฟ [@Daryna ]ของที่ฝาก: กล่องของขวัญสีชมพู (โรลเพลย์รับของขวัญจึงส่งของให้ทีหลัง)static/image/hrline/line3.png
มอบ [ทาร์ตไข่] ให้ [ทีน่า แซนโดวาล]
มอบ [โอมาโมริ] ให้ [เอิร์ล สเตรธเอิร์น]
มอบ [แผ่นเสียง] ให้ [เลนน็อค เลโคทิส]
มอบ [ชุดเดรสลายดอกไม้] ให้ [ลิเลียน่า ไทเลอร์]

Daryna โพสต์ 2025-4-6 20:16:02

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Daryna เมื่อ 2025-4-6 21:14 <link rel="stylesheet" href="https://www.w3schools.com/w3css/4/w3.css">
 
<center><link href="https://dl.dropbox.com/s/x243kp1jnx2vnoz/woman.css" rel="stylesheet"><div id="rr_woman" style="--width: 800px; --divider-width: 40%; --invert-divider: .3; --bg-color: #FCEEE2; --text-color: #000; --font-style: 13px/180% 'Gentium Book Plus', serif;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtitle">DARYNA</div><div class="rsub">Rumors and Gossips
</div><img class="rdivider" src="https://imgur.com/axh4NA4.jpeg"><div class="rtxt">ย้อนเวลาช่วง 13.00 น.
 
ยามบ่ายของวันหนึ่งในค่ายฮาล์ฟบลัด แสงแดดอ่อนจางสาดระทั่วบริเวณผ่านริ้วแมกไม้ที่ประดับรับยังเส้นทางที่ปูทอดทั่วยังเขตพื้นที่ภายในค่าย ร่างเล็กของธิดาแห่งไอริสก้าวเท้าไม่รีบร้อน ฤดูร้อนที่ใกล้เข้ามาทำให้อากาศโดยรอบเริ่มอบอุ่นขึ้น กางเกงขาสั้นสีขาวนวลถูกนำสวม ดูรับได้ดีกับเสื้อรัดรูปสีเดียวกันประดับทับด้วยเสื้อไหมพรมปอนโชสีชมพูอ่อนที่ได้เป็นของขวัญปีใหม่จากเพื่อนสนิทจนทำให้ร่างเล็กนั้นยิ่งดูกระทัดรัดและคล่องแคล่วขึ้น รองเท้าไม้สานถูกเหยียบย่ำยังเส้นถนน ก่อนดาริน่าจะขยับเหยียบหายังใบไม้แห้งที่ถูกปลิวแปะยังพื้นที่เหล่านั้นจนแว่วเสียง เป้าหมายที่ร่างเล็กอยากไปดูคาดเดาได้ยากเพราะเจ้าตัวเริ่มจะไล่ตามใบไม้แห้งที่ถูกขยับเคลื่อนไปตามสายลมแผ่วจาง
 
เรือนผมยาวหยักศกนุ่มนิ่มถูกพัดพริ้วตาม เรียวนิ้วขยับส่งทัดหลังใบหูขณะที่ดวงหน้าหวานเอาแต่ค้อมก้มมองพื้น กระทั่งเสียงกระทบเบาดังหนสุดท้าย ทั้งร่างของเธอก็มาปรากฏยังเบื้องหน้าศูนย์รับฝากของได้สำเร็จ ทำเอาหญิงสาวชูมือที่กำหมัดน้อยขึ้นแสดงความยินดีที่ตัวเองมาถึงที่หมายได้โดยไม่หลงทางหลังจากไล่จับยังใบไม้ที่ปลิวระเหล่านั้น
 
“ ทำอะไรของเธอ ยัยหนู ”
 
เสียงทักดังขึ้นจากพี่สาวร่วมบ้าน ทีน่า แซนโดวาล ที่เพิ่งกลับจากทานอาหารกลางวันและพบเข้ากับน้องสาวผู้เก็บตัวของเธอเข้าพอดี เรียวคิ้วเลิกรับดูประหลาดใจไม่น้อยที่พบดาริน่าในเวลานี้ หญิงสาวผินสายตามองสบเจ้าของเสียง แววตากลมโตสีฮาเซลจดจ้องเพียงครู่ก็วาดโค้งราวจันทร์เสี้ยวรับกับรอยยิ้มหวานที่วาดหาเสียจนลักยิ้มน้อยประดับจางข้างแก้มนวล
 
ดาริน่า อิวานอฟ ที่คุ้นเคยกับค่ายฮาล์ฟบลัดเริ่มจะแสดงอารมณ์บนดวงหน้าแทนท่าทางเหม่อลอยขึ้นมาแล้ว
 
“ ทีน่า– สวัสดียามบ่ายค่ะ เรามาหาทีน่า ”
 
เสียงหวานเอ่ย คลอเคล้าบรรยากาศให้รอบตัวดูอบอุ่น สองมือที่ชูขึ้นฟ้าลดมาหยิบเอาสมุดโน้ตเล่มน้อยที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมาให้อีกคนได้ดู ท่าทางดูแล้วคล้ายใคร่รู้บางสิ่งรับแววตากลมที่ติดประกายจนเธอไม่ทันได้พูดอะไร ทีน่าผู้เป็นพี่สาวก็ยิ้มแฉ่งก่อนจะคว้ารับยังข้อมือเล็กของดาริน่าให้เข้าไปในศูนย์รับฝากของในทันที ก่อนเสียงเจื้อยแจ้วของพี่สาวร่วมบ้านจะเริ่มไล่เรียงข่าวลือและเรื่องกอสซิปที่รู้มาอัพเดทให้น้องสาวผู้ตกข่าวอย่างหนักของเธอได้เฝ้าฟัง
 
“ ในที่สุดเต่าน้อยของฉันก็ออกจากกระดอง ยอมมาฟังข่าวสารของค่ายแล้วสินะ รู้หรือยังเนี่ยนายดีนน่ะคบกับหนุ่มบ้านเฮคาทีแล้วนะ ”
 
สิ้นประโยค รอยยิ้มของดาริน่าก็คล้ายชะงักค้างไปพร้อม ๆ กับแววตาที่กระพริบปริบ ริมฝีปากสีระเรื่อคล้ายอ้าหุบเหมือนพูดไม่ออกครู่ใหญ่ กระทั่งถูกพามาที่นั่งได้เธอก็คงกำสมุดโน้ตและปากกาด้ามน้อยค้างเอาไว้ทั้งที่ยังสบตาทีน่าไม่คลายหาย
 
“ อย่าบอกนะ– ”
 
“ คุณนีลคบกับหนุ่มบ้านเฮคาทีแล้วหรอคะ? ”
 
“ เทพีไอริสช่วยด้วย มีลูกสาวไม่สมเป็นลูกท่านอยู่ตรงนี้คนนึงค่ะ ”
 
ทีน่าแทบจะประสานมือมองฟ้า กล่าวน้ำเสียงเจ็บปวดหัวใจเว้าวอนถึงผู้เป็นมารดา ฟ้องหาเรื่องที่น้องสาวบ้านเดียวกันตามข่าวไม่ทันอย่างไม่สมกับเป็นบ้านที่มีเอกลักษณ์เรื่องหูตาไว ทำเอาดาริน่าเริ่มลดเลือนรอยยิ้มจนเหลือเพียงยิ้มแห้ง มือทั้งสองเริ่มขยับกำสลับคลายยังสมุดโน้ตและปากกาที่จับรับไว้อยู่ดูทำตัวไม่ถูกนักเมื่อพี่สาวเริ่มเล่นใหญ่อีกแล้ว กระทั่งคนบ่นเลื่อนสายตามาสบมองยังหญิงสาวตรงหน้า เสียงหัวเราะก็คล้ายแว่วดังขึ้นอย่างขบขัน แสนชอบใจที่หยอกล้อให้ร่างเล็กแสดงสีหน้าเหรอหราแบบตอนนี้ออกมาได้
 
“ คือ.. เราขอแก้ตัวค่ะ ”
 
สมุดโน้ตถูกยกชูขึ้น บดบังช่วงหน้าบางส่วนราวกับต้องการโชว์ให้อีกฝ่ายได้เห็นว่าดาริน่าตั้งใจจะมาจดบันทึกเรื่องข่าวคราวของค่ายอย่างขันแข็ง แม้จะตามได้ช้ากว่าคนอื่นหลายก้าวแต่เธอก็ไม่ต้องการทำตัวราวเพิกเฉยเหมือนอย่างก่อนหน้าแล้ว และนั่นทำให้ทีน่าเลื่อนมือมาขยี้เรือนผมของน้องสาวอย่างกึ่งมันเขี้ยว ทำเรือนผมสีอ่อนยุ่งเหยิงเล็กน้อยแต่ดาริน่ากลับไม่ได้สนใจนัก เล่นเอาคนทำต้องมาคอยจัดทรงผมให้เธอแทนอย่างนึกระอากึ่งเอ็นดู
 
“ โตมาขนาดนี้ได้ยังไงเนี่ย เด็กน้อยจริง ๆ– ” ทีน่าเปรยบ่นไม่จริงจังนัก รอยยิ้มวาดหาจนดาริน่าที่สบมองอยู่วาดรอยยิ้มเซื่องซื่อตาม
 
“ เอาล่ะ ถ้าเตรียมพร้อมขนาดนี้ไม่เล่าก็คงเสียความตั้งใจเต่าน้อยของฉันน่าดู ฟังให้ดีล่ะดาริน่า คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ ก่อนหน้านี้ที่ค่ายเรามีไฟไหม้ เธอน่าจะรู้บ้างนะ ควันโขมงขนาดนั้น ”
 
ริมฝีปากสีอ่อนเม้มแผ่วเบาจะซับสี ดวงหน้าหวานพยักรับเบา ๆ ให้รู้ว่าจดบันทึกไว้แล้วก่อนจะเปิดสมุดโน้ตให้ดูรูปภาพบ้านพักหมายเลขหลัง ๆ ที่โดนไฟลามทั่ว เปลวเพลิงพริ้วไหวราวกำลังโชติช่วงในสมุดของเธอ รูปภาพเหล่านั้นวาดด้วยลายเส้นปากกาที่ค่อนข้างประณีตและตั้งใจ สภาวะดิสเล็กเซียทำให้ธิดาไอริสเขียนหนังสือได้ไม่คล่องนัก แต่กลับสื่อข้อความผ่านตัวหนังสือได้แสนวิเศษ
 
“ โห– เก่งนี่ เอาล่ะ ถ้ารู้เรื่องนี้แล้วก็ยังมีอีกหลายเรื่องที่ไม่รู้เต่าน้อยแบบเธออัพเดทหรือยัง ที่บุตรแห่งราตรีถูกพันธนาการ ณ เมืองเหนือสุดน่ะ เป็นคำพยากรณ์ เธอได้ยินบ้างไหม? ”
 
แววตาสีฮาเซลที่ฉายแววฉงน รับกันกับดวงหน้าหวานที่กำลังเอียงหาทำให้ทีน่ารับรู้ได้แล้วว่าเด็กหน้าบื้อคนนี้ยังไม่รู้เรื่องคำพยากรณ์ เสียงเจื้อยแจ้วของธิดาไอริสคนโตที่รอบรู้ข่าวสารพลันเอ่ยเจื้อยแจ้ว บอกข่าวคราวให้ดาริน่าคอยจดบันทึกลงโน้ตอย่างแข็งขัน จนรู้ตัวอีกทีพวกเธอก็อยู่แช่ที่ศูนย์บริการฝากของหลายชั่วโมง ถ้าไม่เพราะท้องของดาริน่าส่งเสียงแผ่วเบาด้วยความหิว ทีน่าคงไม่ปล่อยตัวน้องสาวเต่าน้อยที่มักอยู่ในกระดองบ้านหมายเลข 14 เป็นแน่
 <div style="text-align: right;">♡ รับรู้ข่าวดีนมีแฟน +10 EXP</div></div></div></div></center>

หน้า: 1 [2]

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver