Rita
โพสต์ 2024-11-24 12:40:28
<meta charset="UTF-8">
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0">
<title>Roleplay Box</title>
<style>
html {
background-color: #333; /* สีพื้นหลังเว็บ */
color: #fff; /* สีตัวอักษร */
font-family: Arial, sans-serif;
margin: 0;
height: 100%; /* ให้เต็มความสูงหน้าจอ */
}
.main-content {
display: flex;
justify-content: center;
align-items: center;
min-height: 100vh;
padding: 0 15px;
}
.roleplay-box {
border: 2px solid red;
background-color: black;
padding: 15px;
margin: 10px;
border-radius: 10px;
max-width: 500px;
box-shadow: 0 0 10px rgba(255, 0, 0, 0.7);
}
.character-name {
font-size: 1.2em;
font-weight: bold;
color: #ff6666;
margin-bottom: 8px;
}
.roleplay-content {
font-size: 1em;
color: #fff;
}
</style>
<container><font face="Kanit" size="4">
<!-- แทนที่การจัดการ body ด้วย div -->
</font><div class="main-content">
<div class="roleplay-box">
<div class="character-name"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/QjBAJqg.jpeg" width="300" _height="500" border="0"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><br></div><div class="character-name" style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4">ชื่อ: Rita Chanakarnwarukpinit</font></div>
<div class="roleplay-content">
<font face="Kanit" size="4"><br> บทที่ 1: คันธนูแห่งการเริ่มต้น</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>เมื่อแสงอ่อน ๆ ของยามเย็นเริ่มโรยตัวลงเหนือสนามฝึกซ้อม ริต้าสาวน้อยผู้มีเส้นผมสีดำขลับยาวสยาย เดินออกมาจากทางทิศตะวันออกอย่างเงียบสงบ ก้าวเท้าเรียวยาวของเธอส่งเสียงเบา ๆ เมื่อเหยียบลงบนพื้นหินกรวดที่ลานฝึกธนู สายลมเย็นพัดมาสัมผัสแก้มเธอเบา ๆ ขณะสายตาคู่คมจ้องไปยังเป้าหมายเบื้องหน้า</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>ตรงมุมหนึ่งของลานฝึก คุณไครอน อาจารย์ฝึกซ้อมร่างสูงใหญ่ ผู้มีดวงตาเฉียบคมประหนึ่งพญาเหยี่ยว กำลังตรวจสอบธนูในคลัง เขาเหลือบสายตาเห็นริต้าเดินตรงเข้ามา</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"คุณไครอน!" </b> ริต้ากล่าวขึ้นพร้อมรอยยิ้ม<b> "วันนี้หนูขอยืมธนูเพื่อฝึกซ้อมได้ไหมคะ?"</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b>ไครอนเงยหน้าขึ้นจากงานในมือ เขามองเธออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"แน่นอน ริต้า แต่เจ้าต้องเลือกธนูที่เหมาะกับตัวเองที่สุด เข้าใจไหม?"</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b> <b>"ค่ะ!" </b> ริต้าตอบรับอย่างมั่นใจ ก่อนเดินเข้าไปสำรวจธนูในชั้นวาง เธอหยิบคันธนูสีดำสนิทลวดลายเกลียวทองที่ดูเรียบง่ายแต่สง่างามขึ้นมาลองดึงสาย</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"คันนี้เหมาะสมดีค่ะ หนักกำลังพอดีมือ"</b> เธอกล่าว</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"ดี งั้นเริ่มเลย ข้าอยากเห็นว่าเจ้าจะยิงแม่นขนาดไหน" </b> ไครอนพูดพลางกอดอกยืนมอง</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>ริต้าสูดหายใจลึก เธอจับลูกธนูอย่างมั่นคง เล็งไปยังเป้าหมายที่ตั้งอยู่ห่างออกไปประมาณห้าสิบเมตร ความเงียบปกคลุมลานฝึกซ้อม สายตาของเธอจับจ้องไปที่เป้าหมาย</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"พุ่งตรงไป... และจงแม่นยำ" </b> เธอพึมพำกับตัวเอง</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>ฟิ้ว! เสียงลูกธนูแหวกอากาศดังขึ้น มันพุ่งเข้าเป้ากลางวงอย่างแม่นยำ</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"ดีมาก ริต้า!" </b>ไครอนยิ้มกว้าง <b>"แต่ถ้าเจ้าคิดว่ามันเพียงพอแล้ว เจ้าคิดผิด ความแม่นยำที่แท้จริงต้องมาพร้อมกับความรวดเร็ว มาฝึกยิงต่อเนื่องกันเถอะ"</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b> <b>"ได้เลยค่ะ!" </b>ริต้ากล่าวด้วยแววตาเปี่ยมความมุ่งมั่น</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br>ตลอดเวลาในลานฝึก ริต้าฝึกซ้อมด้วยความตั้งใจ แม้เหงื่อจะไหลซึมทั่วหน้าผาก แต่เธอไม่เคยละสายตาไปจากเป้าหมาย ไครอนยืนมองด้วยความพึงพอใจ</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4">
<br> <b>"วันนี้เจ้าทำได้ดีมาก แต่ข้าจะบอกอะไรให้ นี่เป็นแค่จุดเริ่มต้น เจ้าต้องพัฒนาทั้งพละกำลัง ความนิ่ง และสมาธิให้มากขึ้น"</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b> <b>"หนูเข้าใจค่ะ หนูจะพยายามให้มากกว่านี้!"</b></font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><b><br></b>เสียงปฏิญาณของเธอดังชัดเจนในลานฝึก มันสะท้อนถึงความตั้งใจอันแรงกล้าที่ไม่อาจสั่นคลอนของสาวน้อยคนนี้
</font></div><div class="roleplay-content"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div><div class="roleplay-content" style="text-align: right;"><font face="Kanit" size="4">หมายเหตุ: ฝึกฝนประจำวัน+15 EXP / +5 พลังใจ</font></div>
</div>
</div></container>
Jayvik
โพสต์ 2024-12-9 21:25:10
<div class="btpsta-1" style="outline-color:#466ca6"><div class="btpsta-1fight"><div class="btpsta-1ic"><i class="cp cp-map-o" style="color:#6E8F58"><br></i><i class="cp cp-sword-o" style="color:#466ca6"></i></div></div><div class="btpsta-1post"><div class="btpsta-1post"><div class="btpsta-1post"><font size="4">หลังจากที่เจวิคเดินมาจากทางปากทางเข้าป่าต้องห้ามเขาก็นึกขึ้นได้ว่าควรที่จะเริ่มฝึกฝนร่างกายได้แล้ว ไม่เช่นนั้นเขาน่าจะเอาตัวรอดจากเหล่าสัตว์ประหลาดและปีศาจไม่ได้ ชายหนุ่มเดินกลับมาใกล้ ๆ กลับสนามฝึกมายั่งลานยิงธนู เขายืนมองอยู่ไกล ๆ เห็นเหล่าเพื่อนร่วมค่ายกำลังฝึกยิ่งธนูกัน</font></div><div class="btpsta-1post"><font size="4">ชายหนุ่มไม่ได้มีทักษะในการใช้ธนูมาก่อนเลยเขาจึงยืนสังเกตการณ์ว่า คนที่ซ้อมธนูกันอยู่ตั้งท่าอย่างไร เล็งธนูไปที่เป้าอย่างไร</font></div><div class="btpsta-1post"><font size="4">‘มัวแต่ยืนมองอย่างเดียวก็ไม่น่าช่วยอะไร ลองทำดูเลยดีกว่า’เจวิคนึกขึ้นก่อนจะเดินไปหยิบเอาธนูฝึกหัดที่บริเวณเก็บธนู</font></div><div class="btpsta-1post"><font size="4">เขาถือคันธนูด้วยมือขวาก่อนจะเอามือซ้ายมาลองดึง ๆ สายของธนู เขาเริ่มดึงให้สายตรึงขึ้นเรื่อย ๆ แต่ยังไม่ได้ดึงสุดแรง เพราะเกรงว่าจะทำให้ตนเองบาดเจ็บจากการที่สายธนูดีดใส่ ชายหนุ่มทำวนซ้ำไปมา เพื่อฝึกฝนให้ตนเองชินกับคันธนู</font></div><div class="btpsta-1post"><font size="4">เจวิคยื่นธนูไปทางด้านหน้าของตนโดยที่ใช่มือขวาจับธนูไว้ เขาใช้มือซ้ายดึงสายของธนูแล้วเบี่ยงตัวเองให้ขนาดกับคันธนู ก่อนจะเริ่มดึงสายให้ตึงขึ้น แล้วจึงค่อย ๆ ปล่อยสายคันธนู</font></div><div class="btpsta-1post"><font size="4">‘วันนี้แค่นี้ก่อนแล้วกัน’ เจวิคนึกภายในใจก่อนจะวางธนูคืนที่เดิมแล้วจึงเดินจากไป</font></div><div><br></div></div><div class="btpsta-1post" style="text-align: right;"><font size="4" color="#466ca6"><b>ฝึกฝนประจำวัน +15 EXP / +5 พลังใจง</b></font></div></div></div><div class="bta-cr">Jayvik Mchonde</div><link rel="stylesheet" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css"><link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Roboto+Condensed&
display=swap" rel="stylesheet"><style>
@font-face {
font-family: 'Hugiller';
src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0');
src: url('https://dl.dropbox.com/s/n8sgc1u4ywaqkv5/Hugiller%20DEMO.otf?dl=0') format('truetype');
font-weight: normal;
font-style: normal;
}
.btpsta-1{
width:800px;
border:1px solid #466ca6;
background:#fefefe;
border:15px solid #fafafa;
margin:10px auto;
outline:1px solid #466ca6;
outline-offset:-15px;
}
.btpsta-1title b{
font-family: 'Hugiller';
font-size:30px;
color:#466ca6;
display:block;
line-height:18px;
}
.bta-cr{
width:800px;
margin:-5px auto 20px;
text-align:center;
font-size:8px;
text-transform:uppercase;
text-decoration:none;
color:#888;
background:#fff;
border:1px solid #ddd;
height:18px;
display:flex;
align-items:center;
justify-content:center;
}
.btpsta-1post{
margin:10px 30px 40px;
font-size:12px;
text-align:justify;
color:#888;
line-height:18px;
font-family: 'Roboto Condensed', sans-serif;
}
.btpsta-1title > span > i{
font-size:6px;
padding:0px 5px;
color:#466ca6;
}
.btpsta-1fight{
display:flex;
align-items:center;
justify-content:center;
height:100px;
position:relative;
padding:30px 0px 10px;
}
.btpsta-1fight > div {
position:absolute;
width:70px;
height:70px;
border-radius:100px;
display:flex;
align-items:Center;
justify-content:center;
border:1px solid #ddd;
overflow:hidden;
background:#fbfbfb
}
.btpsta-1fight>div>i{
position:relative;
font-size:25px;
color:#58ADB9;
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(1){
left:8px;
animation: btpsta-1fight1 3s infinite;
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(2){
top:0px;
left:-8px;
animation: btpsta-1fight2 3s infinite;
transform:rotate(-90deg);
}
@keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(1){
-webkit-animation:btpsta-1fight1 3s infinite;
-moz-animation:btpsta-1fight1 3s infinite;
-o-animation:btpsta-1fight1 3s infinite
}
.btpsta-1fight>div>i:nth-child(2){
-webkit-animation:btpsta-1fight2 3s infinite;
-moz-animation:btpsta-1fight2 3s infinite;
-o-animation:btpsta-1fight2 3s infinite
}
@-moz-keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@-webkit-keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@-o-keyframes btpsta-1fight1{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px
}
50%{
transform:rotate(0deg);
left:8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:-3px;
}
}
@-moz-keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
@-webkit-keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
}
@-o-keyframes btpsta-1fight2{
0%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
50%{
transform:rotate(-90deg);
left:-8px;
}
100%{
transform:rotate(-45deg);
left:3px;
}
}
</style>
Ertah
โพสต์ 2025-2-13 00:13:35
<center><link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/5lgsdrqw7ogqqccdgf9gr/antifragile.css?rlkey=g7qv1ca4t1zxymsnoeemwctp6&dl=0" rel="stylesheet"><div id="rr_anti-fragile" style="--width: 750px;--img-size: 100px;--accent: #d7c56e;--bg-color: #212121;--title-color: #000000;--text-color: #dedede;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtxt"><div class="rheader"><div class="rtitle">ERTAH BROWN</div></div><font face="TH SarabunPSK">
<div><b><span style="font-size:16.0pt;">ลานยิงธนู</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></b></div>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><b>Feb, <span>12</span>, <span>2025 </span>|
<span>0.40</span>PM-<span>1.30</span>PM</b></span></p><p><span style="font-size:16.0pt;"><br></span></p>
<div><span style="font-size:16.0pt;"> </span></div>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>ในที่สุดก็ถึงคาบเรียนที่เออต้ารอคอย
และเป็นคาบเรียนแห่งความหวังของเธอด้วย ขายาวของเธอจึงได้เดินทางมายังทที่ลานยิงธนูที่ยังไม่เคยได้มามาก่อนเลย
ดวงตากลมโตเปล่งประกายระยับไปกับสิ่งที่แปลกใหม่ ยิ่งเป้นสิ่งที่เธอสนใจอยู่ด้วยแล้วนั้น
ยิ่งทำให้ใบหน้าน่ารักของเธอฉายความชอบออกมาได้อย่างชัดเจน คงเพราะสายเลือดของเธอเองที่ทำให้เธอรู้สึกมีความผูกพันธ์กับสิ่งที่จะทำต่อไปนี้แน่
ๆ</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>มือเรียวของเออต้าหยิบเอาคันธนูที่ไปจัดการหามาดูอย่างสำรวจ
เธอไม่ได้รู้จักมันมาก่อน และไม่เคยคิดที่จะใช้เลย
แต่ว่าตอนนี้มันจำเป็นที่จะต้องจับแล้ว ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยถือ
แต่ความรู้สึกกลับไม่ใช่อย่างนั้นเลย เธอรู้สึกมีความสุขขึ้นมาเล็กน้อย ๆ
จากสิ่งนี้ มือเรียวค่อย ๆ ลูบไปมาอย่างทะนุถนอม และค่อย ๆ
ทำความรู้จักคันธนูไปทีละส่วนอย่างใจเย็น เพราะว่าในตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาในการเรียน
ยังมีเวลาอีกพอสมควรที่จะทำให้เธอได้รู้จักอาวุธที่เธอจะต้องใช้ไปตลอดนับจากนี้อีกนานเลยทีเดียว</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<div><span style="font-size:16.0pt;"> </span></div>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>ถึงเวลาในการเริ่มคาบเรียนแล้ว
เออต้ารีบเก็บคันธนูลงไปแล้วนะซองธนูมาติดเอาไว้ที่ร่างกายตามอย่างที่เคยเห็น
เท่านี้ก็พร้อมแล้ว</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><font color="#f5deb3"><b>“
ถึงเวลาเรียนแล้ว เตรียมตัวให้พร้อม ”</b></font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>เสียงของอาจารย์ที่สอนคาบนี้เอ่ยขึ้นมาพร้อมกับร่างที่ปรากฏ
จากการมองด้วยแววตาของเออต้า มันมีความรู้สึกแปลก ๆ เกิดขึ้น
บางทีอาจจะเป็นพี่น้องของเธอก็ได้นะ แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่เธอมั่นใจเท่าไหร่
ซึ่งตอนนี้เองก็ไม่ใช่เวลาที่เธอจะต้องมาคิดถึงเรื่องนั่นด้วย</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>มือเรียวหยิบคันธนูพื้นฐานออกมาตามเสียงของอาจารย์ผู้สอน
วันนี้มันเป้นคาบเรียนแรกของเธอ เธอจึงได้เรียนรู้ในพื้นฐานของการยิงธนูเสียก่อน
ตั้งแต่ส่วนประกอบต่าง ๆ และท่าทางการยิงธนูที่ถูกต้อง
ซึ่งเหมือนว่ามันจะไม่มีอะไร แต่ว่ามันมีอะไรที่เธอจะต้องจดจำเยอะแยะเต็มไปหมดเลย
สงสัยจะต้องมาฝึกเองคนเดียวบ่อย ๆ แล้วล่ะ ไม่อย่างนั้นได้เสียชื่อของเทพอะพอลโลจริง
ๆ แน่</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><font color="#fffacd">“
แบบนี้หรอคะ? ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>ท่าทางของเออต้าที่ดูอ้อนแอ้นเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
ตอนนี้เธอกำลังใช่มือข้างที่ไม่ถนัดถือคันธนูขึ้นมาแล้วใช้มือของที่ถนัดเป็นมือที่หยิบเอาคันธนูในซองขึ้นมาด้วยท่าทางที่สง่างามอย่างที่อาจารย์ผู้สอนเป็นคนสอนมากับมือ</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>ลูกธนูวางทาบที่มือที่ตั้งเป็นสันเอาไว้
ก่อนที่มือข้างนั้นจะนำปลายศรมาขัดกับเอ็นแล้วดึงเข้าหาตัวเอง ใบหน้าน่ารักของเออต้าถูกธนูขึ้นมาแนบใกล้ชิดเพื่อเป็นการเล็งลูกศรไปที่เป้าหมายซึ่งก็คือเป้ายิงที่อยู่เบื้องหน้า
จากที่เห็นคือมันอยู่ไกลพอสมควร ถ้าเป็นเธอเมื่อก่อนก้คงจะมองไม่เห็นแน่ ๆ แต่นี่คงเป้นเพราะพลังที่อยู่ในตัวเธอได้ตื่นขึ้นมาแล้ว
เธอจึงเห็นเป้าหมายที่จะต้องยิงไปได้อย่างชัดเจน
เมื่อเห็นแล้วว่าตอนนี้เธอเล็งได้อย่างแม่นยำในความคิดของเธอแล้ว มือขวาที่ถนัดก็ปล่อยปลายศรที่ด้านที่ขัดกับเอ็นไปให้มันดีดสุดแรงและพาให้ลูกศรของเธอพุ่งออกไปด้านหน้าด้วยความเร็วที่มองแทบไม่ทัน
</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><font color="#fffacd">“
ป..ไปไหนแล้ว ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>เสียงเอ่ยของเออต้าเต็มไปด้วยความกังวล
เพราะเสียงที่เกิดขึ้นนั้นมันดังเพียงแผ่วเบาก่อนที่มันจะหายไป
ดวงตาของเธอมองซ่ายขวาไปมอง ก่อนที่จะมองไปที่เป้าหมายอีกครั้ง</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>นั่นเป็นภาพที่เธอไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลยจริง
ๆ เพราะว่าลูกศรดอกนั้นมันพุ่งไปตรงเป้าอย่างแม่นยำ ทั้ง ๆ
ที่นี่เป็นการยิงธนูครั้งแรกของเธอ ใบหน้าน่ารักของเออต้าแสดงความไม่เข้าใจออกมาเสียเต็มประดา</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><b><font color="#f5deb3">“
บุตรีแห่งอะพอลโล ”</font></b></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>เหมือนว่ามันจะมีเหตุผลเพียงเท่านี้จริง
ๆ ที่ทำให้ผลงานการยิงธนูของเธอทำได้ดีขนาดนั้นตั้งแต่ครั้งแรก
เธอก็เลยได้แต่คิดทบทวนอยู่ในใจ มันจะดีแล้วจริง ๆ
หรือที่เธอจะใช้แต่ความสามารถของพ่อที่ได้รับมาตั้งแต่เกิด
ถึงมันจะเป็นความได้เปรียบที่หาแทบไม่ได้ก็ตามที</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><font color="#fffacd">“
ขอบคุณค่ะ ฉัน.. จะฝึกมากกว่านี้ ต่อไปมันจะต้องแม่นมากกว่านี้อีก ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>คิดไปก็เท่านั้นเพราะว่าเรื่องแบบนั้นเออต้าไม่ได้สนใจเสียเท่าไหร่หรอก
ถ้ามันเป็นประโยชน์กับเธอก็ดีแล้ว ซึ่งมันก็เป็นการง่ายที่เธอจะได้นำมาต่อยอดได้เป็นอย่างดีเลยนั่นแหล่ะ</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><span><font color="#fffacd">“ หลังจากนี้ก็ฝึกการยิงธนูแบบนี้ไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะคล่องสินะคะ
ฉันเข้าใจถูกมั้ย? ”</font></span></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>เออต้าเอ่ยถามต่อไปอีกนิดหน่อยกับอาจารย์ผู้สอนที่คิดว่าน่าจะเป็นพี่น้องกับเธอแน่
ๆ ด้วยแววตาเป็นประกาย และสิ่งที่เธอได้รับมาก็เป็นเพียงการพนักหน้าอีกครั้ง
ถ้าเป็นแบบนั้น เธอก็จะได้มาฝึกที่นี่เป็นประจำเลย</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><font color="#fffacd">“
ถ้าอย่างนั้นฉันก็สามารถมาใช้ที่นี่ในวันที่ไม่มีคาบเรียนได้ใช่มั้ยคะ ” </font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<div style="text-indent:3em;"><span style="font-size:16.0pt;">นี่คงจะเป็นสถานที่ฝึกแห่งใหม่ของเธอแล้วล่ะ</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></div>
<p style="text-indent:3em;"><span style="font-size:16.0pt;"><font color="#f5deb3"><b>“ ได้ ถ้าต้องการแบบนั้น
”</b></font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p style="text-indent:3em;"><span style="font-size:16.0pt;">ราวกับเป็นคำอนุญาต
นั่นทำให้รอยยิ้มราวพระอาทิตย์ของเออต้าฉายออกมาอีกครั้งพร้อมกับมือเรียวที่เก็บธนูไปเพราะว่าเวลาในนี้มันหมดคายเรียนแล้ว
แต่ทำอย่างไรดีล่ะ เพราะเธอยังอยากอยู่ที่นี่ต่ออยู่เลยเนี่ยสิ
แต่คงจะทำไม่ได้หรอก</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p style="text-indent:3em;"><span style="font-size:16.0pt;"><font color="#fffacd">“ ขอบคุณค่ะ
เอาไว้ฉันจะมาฝึกที่นี่บ่อย ๆ นะคะ ”</font></span></p>
<div><span style="font-size:16.0pt;"> </span></div>
<div><span style="font-size:16.0pt;"> </span></div>
<p><span style="font-size: 16pt; background-color: lemonchiffon;"><b><font color="#000000">Ps. <span>เข้าเรียนวิชายิงธนู ครั้งที่ </span>1/4
[ +10 EXP , +20 <span>ความกล้า ]</span></font></b></span></p></font>
<div class="rfooter"><img src="https://i.pinimg.com/736x/40/00/d2/4000d2b4151d200cb1ab4e4b70d8f59d.jpg"></div></div></div></div></center>
Ertah
โพสต์ 2025-2-14 02:29:09
<center><link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/5lgsdrqw7ogqqccdgf9gr/antifragile.css?rlkey=g7qv1ca4t1zxymsnoeemwctp6&dl=0" rel="stylesheet"><div id="rr_anti-fragile" style="--width: 750px;--img-size: 100px;--accent: #d7c56e;--bg-color: #212121;--title-color: #000000;--text-color: #dedede;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtxt"><div class="rheader"><div class="rtitle">ERTAH BROWN</div></div><font face="TH SarabunPSK">
<div><b><span style="font-size:16.0pt;">ลานยิงธนู</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></b></div>
<div><span style="font-size:16.0pt;"><b>Feb, 13, 2025 | 10.00AM</b></span></div>
<div><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span></span></div>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><span>การพูดคุยกับคุณพ่อก็เหมือนกันเป็นสัญญาณในการเริ่มต้นวันใหม่ของเออต้า
มันทำให้เธอมีพลังใจในการทำสิ่งต่าง ๆ มากขึ้นกว่าเดิม ถึงมันจะไม่ได้มากมายอะไรก็ตามที
แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เธอรู้ว่าตัวเองยังมีสิ่งที่จะต้องทำอยู่ อย่างเช่นวันนี้
เธอเลือกที่จะมาฝึกซ้อมมากกว่าการไปเข้าเรียนคลาสเรียนทฤษฎีอย่างที่เธอตั้งใจเอาไว้ในคราวแรก
เลยทำให้มาปรากฏตัวอยู่ที่ลานฝึกยิงธนู ซึ่งในวันนี้ไม่มีคาบเรียนของใครเลย
เธอจึงสามารถใช้ลานนี้ในการฝึกฝนประจำวันได้</span></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><font color="#fffacd">“
ในที่สุดก็ได้ฝึกการยิงธนูซักที ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>เสียงหวานของเออต้าเอ่ยขึ้นมาทันทีเมื่อร่างโปร่งของเธอมาถึงที่ลานยิงธนู
ที่นี่ไร้ผู้คน บางทีอาจจะเพราะว่าไม่ได้มีใครที่เรียนยิงธนูมากมายขนาดนี้ พื้นที่นี้ก็เลยหลายเป็นของเธอไปตามปริยาย
ซึ่งวันนี้เองก็น่าจะเป้นวันที่เธอได้ฝึกซ้อมทั้งวันนั่นแหล่ะ
ก็ในเมื่อไม่มีใครใช้แล้ว</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<div><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><span><font color="#fffacd">“ ถ้าอย่างนั้นในวันนี้ก็น่าจะต้องทบทวนก่อน ”</font></span></span></div>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>เป็นเพียงสัญญาณที่บอกกับตัวเองเท่านั้น
เพราะว่าในตอนนี้เออต้าเพิ่งจะคว้าเอาคันธนูขึ้นมาไว้ในมือ แต่ก่อนหน้าที่เธอจะทำอะไรทุกอย่าง
เธอจับจ้องที่คันธนูของตัวเองเพื่อตรวจสอบความพร้อมใช้ก่อน
จำได้ว่าครั้งล่าสุดที่ใช้ก็คือเมื่อวานนี้ มันไม่ได้มีอะไรที่บุบสลายเลยแม้แต่น้อย
ฉะนั้น ในวันนี้เองก้น่าจะสามารถใช้ได้อย่างเต็มประสิทธิภาพเช่นกัน
เธอคิดไว้แบบนั้น</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><font color="#fffacd">“
น่าจะต้อง... เริ่มจากท่าทาง ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>เพราะว่าเธอได้รับการบ้านเรื่องท่าทางการยิงธนูที่ถูกต้องมา
เธอก็เลยใช้การฝึกฝนคราวนี้เป็นการฝึกยืนและล็อคท่าทางให้ถูกต้องไปเลย
ไม่อย่างนั้นเธอก็น่าจะไม่มีทางก้าวหน้าไปไหนแน่ ๆ เธออยากจะเป็นคนที่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้เร็ว
ๆ อย่างน้อยก็ทักษะด้านการยิงธนูที่ติดตัวมาแต่เกิดเพราะเป็นธิดาแห่งอะพอลโล
ก็อยากจะให้มันได้ใช้งานบ้างเหมือนกัน</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>ท่าทางในการจับคันธนูนั้นดูไม่ได้ต่างจากเมื่อวานเท่าไหร่
แต่ว่ามันกลับดูสง่างามและน่ามองมากขึ้นกว่าเดิมแน่ ๆ
เพราะว่าเธอไม่ได้รู้สึกเกร็งเท่าเดิมแล้ว
บบางทีอาจจะเพราะความเกร็งในการเรียนเลยทำให้ผลที่เกิดขึ้นนั้นในไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิดทั้งหมด
</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>คราวนี้ในเรื่องท่าทางนั้นมันคงจะไม่ได้มีปัญหาอะไรมากแล้ว
เธอก็เลยใช้อีกมือในการยิงลูกธนูขึ้นเพื่อที่จะได้ทดลองยิงให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย
มือเรียวของเธอนำลูกธนูมาวางเอาไว้ที่ตำแหน่ง
หลังจากนั้นก็เตรียมการแล้วก็ปล่อยเอ็นให้คืนสภาพ
ให้แรงที่มีมากนั้นผลักลูกศรพุ่งไปเบื้องหน้าด้วยความรวดเร็วจนกระทั่งไปยิงปักอยู่ที่กึ่งกลางของเป้าพอดี
เท่านี้ก็น่าจะเห็นได้ชัดแล้วว่า ถ้าเธอมีทักษะที่มีกว่านี้ เธอก็จะเก่งกว่านี้แน่
ๆ เพราแค่นี้เธอก็ยังยิงโดนเลย</span></p>
<div><span style="font-size:16.0pt;"> </span></div>
<div><span style="font-size: 16pt; background-color: lemonchiffon;"><b><font color="#000000">Ps. <span>ฝึกฝนประจำวัน </span>[ <span>+</span>15 EXP / +5 <span>พลังใจ </span>]</font></b></span></div>
<div><span style="font-size:16.0pt;"> </span></div></font>
<div class="rfooter"><img src="https://i.pinimg.com/736x/40/00/d2/4000d2b4151d200cb1ab4e4b70d8f59d.jpg"></div></div></div></div></center>
Ertah
โพสต์ 2025-2-16 05:04:06
<center><link href="https://dl.dropbox.com/scl/fi/5lgsdrqw7ogqqccdgf9gr/antifragile.css?rlkey=g7qv1ca4t1zxymsnoeemwctp6&dl=0" rel="stylesheet"><div id="rr_anti-fragile" style="--width: 750px;--img-size: 100px;--accent: #d7c56e;--bg-color: #212121;--title-color: #000000;--text-color: #dedede;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a><div class="rcontainer"><div class="rtxt"><div class="rheader"><div class="rtitle">ERTAH BROWN</div></div><font face="TH SarabunPSK">
<div><span style="font-size:16.0pt;"><b>ลานยิงธนู – วิชายิงธนู</b></span></div>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><b>Feb, <span>14</span>, <span>2025 </span>|
0<span>.40</span>-1.30PM</b></span></p><p><span style="font-size:16.0pt;"><br></span></p>
<div><span style="font-size:16.0pt;"> </span></div>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><span>หมดเวลาในคาบเรียนของช่วงเช้าแล้ว
ร่างโปร่งของธิดาแห่งอะพอลโลก็พาตัวเองไปจัดการเรื่องอาหารการกินของตัวเองให้เรียบร้อย
เพราะว่ายังมีคาบเรียนที่เธอจะต้องเข้าอยู่ด้วย
จะมามัวรอช้าอยู่อย่างนี้ไม่ได้แน่นอน อาหารกลางวันในวันนี้เป็นเพียงอาหารง่าย ๆ
ที่เธอเตรียมมาจากการซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อเท่านั้น
มันประหยัดเวลาและทำให้เธอมีเวลาเหลือที่จะได้ไปทำอย่างอื่นได้อีกมากเลยทีเดียว</span></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>อาหารกลางวันของเธอนั้นถูกจัดการเพียงเวลาไม่เท่าไหร่
และยังคงเหลือเวลาอีกประมาณหนึ่งก่อนที่จะถึงคาบเรียนในช่วงบ่าย
ซึ่งเป็นวิชาเรียนที่เธอต้องการเรียนที่สุดในช่วงนี้เลยก็ว่าได้
เธอจึงไม่อยากพลาดมาก ๆ ถึงแม้ว่าตัวเธอนั้นจะมีเดทในวันนี้ก็ตาม แต่คิดว่า เธอก็น่าจะบริหารเวลาให้ทันในทุกอย่างได้อยู่อย่างแน่นอน</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p><p><span style="font-size:16.0pt;"><br></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>เวลาเคลื่อนคล้อยไปเรื่อย
ๆ จนพระอาทิตย์ที่อยู่กลางศีรษะนั้นเริ่มเคลื่อนตัวลงไปทางทิศตะวันตกทีละน้อย
มันไม่ได้เป็นที่น่าสังเกตเท่าไหร่หรอก แต่เพราะเออต้ามีนัดหมาย
การสังเกตของเธอจึงมีมากกว่าวันปกติค่อนข้างมากเลยทีเดียว
ดวงตากลมโตของเธอมองไปที่ท้องฟ้า สีเปลือกไม้สะท้อนเงาของภาพในตอนนี้ก่อนที่มันจะแปรเปลี่ยนไปเป็นภาพของอาจารย์ผู้สอนตรงหน้าที่ตอนนี้เธอได้เข้ามายังลานยิงธนูแห่งนี้แล้ว</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>รอยยิ้มของอาจารย์ไม่ได้ต่างจากเธอ
เพียงมองก็อาจรู้ได้ว่าเชื้อสายของเธอและอาจารย์นั้นมีครึ่งหนึ่งที่เหมือนกัน
ท่าทางจึงได้คล้ายกัน ทั้งความเป็นมิตรของเธอและรอยยิ้มแบบนั้น
ไม่น่าจะต่างจากเธอเท่าไหร่เลย</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"> <b> </b><font color="#f5deb3"><b>“
เอาล่ะ ๆ ได้เวลาเรียนวิชายิงธนูแล้ว ไหน ๆ ก็วันวาเลนไทน์แล้วนะ
มาตั้งใจก่อนหน่อย แล้วจะได้ไปเดตกันนะพวกลูกครึ่งเทพ ”</b></font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>เสียงของอาจารย์ที่เอ่ยอยู่เบื้องหน้านั้นทำให้เธอแทบหลุดหัวเราะออกมา
เพราะว่ามันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ
เธอเรียนคาบนี้เสร็จแล้วก็จะออกไปเดตกับรุ่นพี่แล้ว ฉะนั้น
ตัวเธอเองก็ต้องตั้งใจให้มากเข้าไว้ เผื่อว่าจะได้เลิกเร็วขึ้นสักหน่อยก็ยังดี
แต่คงไม่ได้เป็นแบบนั้นหรอกล่ะมั้ง</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><font color="#f5deb3"><b>“
คราวที่แล้วเรียนเรื่องอะไรไป ฉันจะสอนต่อจากคราวที่แล้วนะ
ลุกขึ้นมาเตรียมตัวกันได้แล้ว ”</b></font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>ยังไม่ทันที่เออต้าจะได้ตอบอะไรกลับไปพร้อมกับคนอื่น
ๆ ที่เข้ามาในคาบเรียนนี้ด้วย
เธอก็ต้องลุกขึ้นยืนแล้วเตรียมคันธนูและลูกธนูในซองให้พร้อมแล้ว
เพราะต่อไปคงจะเป็นการเรียนยิงธนูที่ต่อจากคราวที่แล้ว คนอื่น ๆ
ที่ยิ่งธนูได้อย่างถูกต้องแล้วก็น่าจะได้ฝึกฝนความชำนาญและความแม่นยำ
ไม่ก็เทคนิคในการยิงธนูในสถานการณ์ต่าง ๆ มากขึ้น
แต่ของเออต้าที่เพิ่งจะเรียนคาบนี้เป็นคาบที่สอง
ก็น่าจะต้องมาทบทวนสิ่งที่ได้ทำเป็นการบ้านก่อนเลยเป็นอย่างแรก</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>แล้วก็เป็นอย่างที่เธอคิดจริง
ๆ</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<div><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><span><b><font color="#f5deb3">“ ลองดูซิ หลังจากไปศึกษามาแล้วจะต้องทำอย่างไรบ้าง ”</font></b></span></span></div>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>อาจารย์เอ่ยกับเธอที่เป็นนักเรียนใหม่ว่าอย่างนั้น
เออต้าจึงได้เริ่มเอ่ยจากกฎการยิงธนูตามที่หามาก่อนเป็นอย่างแรก
เพราะมันเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด เธอที่อยากจะเป็นนักธนูก็ควรจะต้องให้ความสำคัญกับมันมากที่สุด
เพราะหากไม่เคารพ ก็คงเป็นได้เพียงแค่คนที่ยิงธนูเป็นเท่านั้นเอง</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><font color="#fffacd">“
อย่างแรกเลยคือจะต้องยึดถือเรื่องความปลอดภัยเอาไว้ให้มั่นค่ะ จะต้องระวังเอาไว้ให้มาก
ๆ และยิงลูกธนูออกมาเมื่อมั่นใจเท่านั้น ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>เออต้าเอ่ยไปด้วยน้ำเสียงสดใสที่เปี่ยมไปด้วยความตั้งใจ
ก่อนที่ร่างกายของเธอนั้นจะถูกจัดระเบียบในท่าที่เหมาะสมกับการยิงธนูในระดับพื้นฐาน
โดยให้ทั้งสองข้างขนานกับเส้นยิงที่เธอได้กำหนดขึ้นมาเองไว้ในใจ
หันลำตัวข้างไปทางเป้าที่อยู่ไกลจากเธอไปมาก แล้วจึงน้ำหนักลงที่เท้าทั้งสองข้างเท่า
ๆ กัน หลังจากนั้นก็ยกคันธนูขึ้นมาแล้วถือเอาไว้ให้มั่นคงที่สุด</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span><b><font color="#f5deb3">“
ดีมาก ท่าเองก็ได้ ไหนลองดูซิว่ามันดีกว่าคราวที่แล้วไหม ”</font></b></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span>เสียงของอาจารย์เอ่ยบอกต่อ
เออต้าจึงกระชับคันธนูให้มากขึ้น แล้วใช้มือเรียวสวยอีกข้างที่ว่างอยู่หยิบลูกธนูออกมาจากกระบอกที่อยู่ด้านหลังของเธอในท่วงท่าที่สง่างามอย่างที่เธอได้ศึกษามาในเบื้องต้นแล้ว
</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<p style="text-indent:3em;"><span style="font-size:16.0pt;">ลูกธนูถูกวางขนานกับนิ้วที่วางเป็นจุดเล็งเอาไว้
มืออีกข้างออกแรงในการยืดเส้นเอ็นให้มากเพื่อสร้างแรงที่จะส่งลูกธนูไปยังเป้าหมายที่อยู่เบื้องหน้าให้ได้</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<div style="text-indent:3em;"><span style="font-size:16.0pt;"><font color="#fffacd">“ จะลองดูค่ะ ”</font></span><span style="font-size:16.0pt;"></span></div>
<p style="text-indent:3em;"><span style="font-size:16.0pt;">เธอเอ่ยไปเพียงเป็นสัญญาณให้กับอาจารย์และคนอื่น
ๆ หลังจากนั้นเพียงไม่กี่วินาที
เธอก็ปล่อยลูกธนูให้เคลื่อนพุ่งไปเบื้องหน้าด้วยความรวดเร็ว
ดูจากตรงนี้แล้วเหมือนว่ามันจะมีกว่าคราวที่แล้วมากเลย
เธอมีสมาธิมากขึ้นที่จะเห็นว่าลูกธนูนั้นพุ่งแหวกอากาศด้วยความเร็วจนตอนนี้นั้นมันไปปักอยู่ที่เป้าหมายแล้ว
ถึงจะยังไม่ได้เม่นมากอย่างที่สุด แต่ว่ามันก็เข้าเป้าในระยะที่พึงพอใจ</span><span style="font-size:16.0pt;"></span></p>
<div style="text-indent:3em;"><span style="font-size:16.0pt;"> </span></div>
<p style="text-indent:3em;"><span style="font-size:16.0pt;">เมื่อครั้งแรกสำเร็จไปได้ด้วยดีแล้ว
เออต้าเองก็เริ่มฝึกอย่างที่อาจารย์ได้กล่าวไปเมื่อครู่ต่ออีกสักหน่อย
ก่อนที่เธอจะไปฟังบรีฟการเรียนในคราวนี้อีกครั้ง
และการบ้านที่จะต้องมาส่งครั้งนี้ด้วย ส่วนการบ้านในครั้งนี้เธอก็ส่งให้ถึงมืออาจารย์เรียบร้อยแล้ว</span></p>
<div><span style="font-size:16.0pt;"><span> </span></span></div>
<div><span style="font-size:16.0pt;"> </span></div>
<p><span style="font-size: 16pt; background-color: lemonchiffon;"><b><font color="#000000">Ps. <span>เข้าเรียนวิชายิงธนู ครั้งที่ 2/4
[ +10 </span>EXP , +<span>20 ความกล้า ]</span></font></b></span></p>
<div><a href="https://percyjackson.mooorp.com/blog/67/53"><font size="5" color="#000000"><b style="background-color: lemonchiffon;">ส่งการบ้านคาบเรียนที่ 1</b></font></a></div></font>
<div class="rfooter"><img src="https://i.pinimg.com/736x/40/00/d2/4000d2b4151d200cb1ab4e4b70d8f59d.jpg"></div></div></div></div></center>