[ประเทศไทย] The Temple of the Emerald Buddha ⋘ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม (วัดพระแก้ว) กรุงเทพมหานคร ⋙

God โพสต์ 2025-12-13 20:34:03

<div align="center">

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxsystem01 {
border-radius: 0px;
border: 0px double #cfa74c;
padding: 3px;
box-shadow: #cfa74c 0px 0px 20px;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/-146804687d1719ffc.jpeg");
background-attachment:fixed;}
</style>

<style>
#boxsystem02 {
width: 700px;
border-radius: 0px;
border: 0px dotted #cfa74c;
padding: 100px;
box-shadow: #fff 0px 0px 10px;
background-color: #fff;}
</style>


<style>
#boxsystem03 {
width: 300px;
border-radius: 50px;
border: 2px dotted #3F3F3F;
padding: 20px;
box-shadow: #3F3F3F 0px 0px 2em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/9a1b9c38a32d3867fef6192052d28359.gif");}
</style>

<style>
.shadow {
 text-shadow: 0px 0px 5px #cfa74c;
}
</style>


<div id="boxsystem01">


 <div id="boxsystem02">The Temple of the Emerald Buddha ⋘ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม (วัดพระแก้ว) กรุงเทพมหานคร ⋙ <img src="https://img2.pic.in.th/pic/t2f8d9c09a6d26d6c3.png" width="668" _height="83" border="0"> 

<iframe width="700" height="395" src="https://www.youtube.com/embed/MqF7ysFnz3s?autoplay=1&loop=1&playlist=MqF7ysFnz3s" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen=""></iframe>

 <img src="https://img2.pic.in.th/pic/t2f8d9c09a6d26d6c3.png" width="668" _height="83" border="0"> วัดพระแก้ว หรือชื่อเต็มว่า วัดพระศรีรัตนศาสดาราม ตั้งตระหง่านอยู่ใจกลางกรุงเทพมหานคร ไม่ได้เป็นเพียงวัด แต่เป็น อัญมณีแห่งสยาม และเป็นที่ประดิษฐานของ พระแก้วมรกต พระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองที่ทำจากหยกอันศักดิ์สิทธิ์ วัดแห่งนี้ก่อตั้งขึ้นพร้อมกับการสถาปนากรุงเทพฯ ในปี พ.ศ. 2325 โดยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช (รัชกาลที่ 1) และเป็นส่วนหนึ่งของพระบรมมหาราชวัง โดยที่ไม่มีพระสงฆ์จำพรรษา (ยกเว้นในส่วนของเขตสังฆาวาส) เนื่องจากเป็นวัดหลวงที่ใช้ในการประกอบพระราชพิธีสำคัญเท่านั้น สถาปัตยกรรมของวัดพระแก้วนั้นคือการหลอมรวมความยิ่งใหญ่และศิลปะชั้นสูงของไทยอย่างสมบูรณ์แบบ:<ul style="margin-top:0;margin-bottom:0;padding-inline-start:48px;"><li dir="ltr" style="list-style-type: disc; background-color: transparent; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre;" aria-level="1">พระอุโบสถ: เป็นที่ประดิษฐานพระแก้วมรกต มีความสง่างามและโดดเด่นด้วยเสาที่ประดับด้วยโมเสกสีทองและหลังคาที่ลดหลั่นกันอย่างวิจิตรบรรจง</li><li dir="ltr" style="list-style-type: disc; background-color: transparent; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre;" aria-level="1">ปราสาทและเจดีย์: รอบบริเวณวัดเต็มไปด้วยปราสาทและเจดีย์ที่ประดับด้วยกระเบื้องเคลือบสีสันสดใส และรูปปั้นต่าง ๆ ที่แสดงถึงความเชื่อและเทพนิยายในพุทธศาสนา</li><li dir="ltr" style="list-style-type: disc; background-color: transparent; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre;" aria-level="1">จิตรกรรมฝาผนัง: ภายในระเบียงคด (Galleries) มีภาพจิตรกรรมฝาผนังที่บอกเล่าเรื่องราวของ รามเกียรติ์ อย่างครบถ้วนและละเอียดอ่อนที่สุดในประเทศไทย ซึ่งเป็นงานศิลปะที่เปี่ยมด้วยคุณค่าทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมอย่างหาที่เปรียบไม่ได้</li></ul> <img src="static/image/hrline/19.gif" border="0" alt=""> ประตูที่ซ่อนเร้นของนิวโรม<img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/image9e9418785aff23fd.png" width="500" _height="500" border="0">
 ภายใต้ความสงบและศักดิ์สิทธิ์ของวัดพระแก้ว ความลับที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นกลับถูกซ่อนไว้อย่างแนบเนียน ภายในบริเวณระเบียงคดของวัดพระแก้ว ประตูไม้โบราณคล้องโซ่บานหนึ่งเชื่อมต่อกับอุโมงค์ประตูวิเศษแห่งกรุงโรมใหม่ (The New Rome Arcana-Gate Tunnel) ประตูมิติลับนี้จะถูกปิดล็อกอยู่เสมอ ดูเผิน ๆ คือประตูไม้ที่ถูกปิดไว้เพื่อกั้นโซนไม่ให้นักท่องเที่ยวผ่าน มีเพียงผู้ที่มีกุญแจสำคัญ ที่ผ่านการรับรองเท่านั้นจึงจะสามารถไขและก้าวผ่านขีดจำกัดของโลกใบนี้ได้ เบื้องหลังประตูบานนี้คือเส้นทางที่พาคุณหลุดพ้นจากอารามหลวงของไทย ไปสู่ใจกลาง กรุงโรมใหม่ นครที่ความยิ่งใหญ่ของจักรวรรดิโรมันได้ถูกรื้อฟื้นด้วยวิทยาการและเวทมนตร์ล้ำยุค วัดพระแก้วจึงทำหน้าที่เป็นมากกว่าแค่แหล่งท่องเที่ยว แต่เป็น สถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งความลับ และ จุดพักสุดท้าย ก่อนจะเข้าสู่โลกแห่งพันธมิตรของเทพเจ้าและเหล่าบุตรธิดา <img src="https://img2.pic.in.th/pic/t2f8d9c09a6d26d6c3.png" width="668" _height="83" border="0"></div> 


</div>

 



<style type="text/css">BODY{background:url("https://img2.pic.in.th/pic/8347816272ffc7b60dec2a852535790d.png"); background-attachment:fixed; }</style>


<style name="captain" type="text/css">
img:hover{
-webkit-transform:scale(1.1);
transform:scale(1.1);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}
</style>


<style type="text/css">
::-webkit-scrollbar{width:5px; height:5px;}
::-webkit-scrollbar-track-piece:decrement{ background:#ebd246!important; border-left:2px solid #fff; border-right:2px solid #fff; }
::-webkit-scrollbar-track-piece:increment { background:#ebd246!important; }
::-webkit-scrollbar-button{ background:#ebd246!important; height: 00px!important; }
::-webkit-scrollbar-thumb{ background: linear-gradient(#da8d41, #cfa74c, #ebd246); border-top:1px solid #fff;border-radius:5px; border-bottom:0px solid #fbfaf2;border-radius:5px;}
::-webkit-scrollbar-thumb:hover{ background: linear-gradient(#cfa74c, #cfa74c, #ebd246); border-top:1px solid #fff;border-radius:5px; border-bottom:0px solid #fbfaf2;border-radius:5px;}</style>



<style name="captain" type="text/css">img:hover {-webkit-transform: rotate(3deg);-moz-transform: rotate(3deg);-o-transform: rotate(3deg) }img {-webkit-transition:5s; -moz-transition:5s;
-o-transition:5s;} </style>



</div>

</div>

Moneka โพสต์ 2025-12-13 21:05:12

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Moneka เมื่อ 2025-12-14 20:51 <h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><img src="https://iili.io/fYisC0v.png" width="350" _height="177" border="0"></h1><h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 11 เดือน ธันวาคม ปี 2025</h1><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวลาเช้ามืด เวลา 03.10 น. เป็นต้นไป ณ วัดพระแก้ว (ตามเวลาไทย)<div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ในยามรัตติกาล (ที่มีแสงอาทิตย์รำไร) ที่กรุงเทพฯ สงบนิ่งราวกับหยุดหายใจ แสงจันทร์สีเงินทอดผ่านหลังคาทองของวัดพระแก้ว เงาของยอดปรางค์และเจดีย์สูงเสียดฟ้าถูกกลืนด้วยความมืด เอสต้าโผล่ออกมาจากประตูไม้โบราณใต้ระเบียงคด พระแก้วมรกตที่อยู่ในโบสถ์ใหญ่ไกลออกไปดูเงียบงามราวกับไม่มีชีวิต มีเพียงเสียงลมหวิวผ่านยอดมณฑปและเสียงแมวที่ร้องอยู่แถวระเบียง <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เธอก้าวออกมาช้า ๆ มือยกขึ้นปัดฝุ่นจากกระโปรงสั้นตัวเอง “โอ้ย พระเจ้าช่วย กลิ่นธูปนี่คือยังไม่จางตั้งแต่สมัยรัชกาลหนึ่งแน่ ๆ” เสียงกระซิบเบาแต่แฝงความซุกซน ทำเอาความศักดิ์สิทธิ์ของสถานที่ดูมีสีสันขึ้นในทันที เอสต้าเหลียวมองรอบ ๆ เห็นกำแพงวัดสูงสีขาวสะอาดตา เสาศิลปะไทยโบราณเรียงตัวงามระยับภายใต้แสงจันทร์ เธอทำท่าก้มหัวให้พระแก้วแบบส่ง ๆ แล้วพูดกับอากาศว่า “ขอโทษนะคะท่านพระแก้ว ฉันแค่ผ่านทางเฉย ๆ ไม่ได้ตั้งใจมาทำบาปอะไรตรงนี้หรอก” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เอสต้าย่องออกจากประตูด้านหลังอย่างเบาเท่าที่รองเท้าส้นเตี้ยจะทำได้ พอหลุดพ้นกำแพงวัด ความโล่งใจก็เข้ามาแทน “โอเค...มิชชันหลบหนีจากพระราชวังสำเร็จโดยไม่โดนจับ ดีจริง ๆ” เธอหัวเราะเบา ๆ กับตัวเองก่อนจะหยิบแท็บเล็ตเดดาลัสออกมาจากกระเป๋า แสงสีฟ้าเรืองจากหน้าจอสะท้อนใบหน้าเธอที่ยังยิ้มแหย ๆ “แผนที่ ๆ...อ่าฮะ เจ้าพระยาอยู่แค่ไม่กี่ซอยเอง เดินนิดเดียวคงถึง” ลมยามดึกพัดแรงจนผมสีน้ำตาลเข้มของเธอปลิวขึ้นเล็กน้อย เธอหันไปมองยอดพระบรมมหาราชวังที่ส่องแสงทองอยู่ในเงาจันทร์แล้วพูดขึ้นเบา ๆ “จะว่าไป...ฉันมาที่นี่ครั้งแรกในชีวิตเลยนะ ประเทศแม่พระโพสพของฉันเองแท้ ๆ” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> มือเล็กเอื้อมแตะแหวนดาราจรัสพลางกระซิบเหมือนคุยกับเพื่อนสนิท “อยู่ดีไหมเจ้าคีการ์ดทองของฉัน…” แล้วก็ยิ้มเมื่อมันเปล่งแสงตอบกลับมาอ่อน ๆ “ดีมาก! ฉันไม่อยากต้องวิ่งกลับโรมใหม่ด้วยเรือหางยาวแน่ ๆ” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เสียงหัวเราะคิกของเธอก้องในตรอกแคบ ๆ ที่ทอดยาวออกจากเขตพระราชวังจนถึงริมแม่น้ำ กลิ่นน้ำเจ้าพระยาในยามค่ำคืนอบอวลปนกลิ่นควันและดินเปียกฝน เธอโยนแท็บเล็ตไปมาระหว่างมือพลางฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี ทั้งที่ตอนนี้เป็นตีสามกว่าในกรุงเทพฯ ช่วงเวลาที่มีเพียงแมว คนกวาดถนน และหญิงสาวครึ่งเทพสุดป่วนคนหนึ่งที่เดินลั้ลลาอยู่กลางเมืองหลวงราวกับกำลังออกมาทัศนศึกษา “ตีสาม...ไม่มีใคร ไม่มีรถ...เยี่ยมเลย” เอสต้าพึมพำพลางหมุนตัวเบา ๆ “คืนนี้กรุงเทพฯ เป็นของฉันคนเดียว!” แสงไฟสะท้อนจากแม่น้ำทำให้เธอหยุดยืนมองอย่างเงียบ ๆ เพียงชั่วขณะเดียวก่อนที่รอยยิ้มซุกซนจะกลับมาอีกครั้ง “เอาล่ะ...ได้เวลาลุยภารกิจต่อไป ตามล่าแก้วมณีนาคา!”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d697757ec3adf31103369129f57f11f78a521a5e61eae-qE3OHs_fw658webp-1-1.png" width="500" _height="70" border="0"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <div style="text-align: center;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">[ถึงประเทศไทย]</div>

Moneka โพสต์ 2025-12-14 07:06:31

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Moneka เมื่อ 2025-12-14 20:51 <h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><img src="https://iili.io/fYisC0v.png" width="350" _height="177" border="0"></h1><h1 dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 11 เดือน ธันวาคม ปี 2025</h1><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวลาเช้า เวลา 08.30 น. เป็นต้นไป ณ วันพระแก้ว (ตามเวลาไทย)<div style="text-align: center;"> </div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> แสงแดดยามสายสาดลงมากระทบผิวทองของกำแพงแก้วที่ล้อมวัดพระแก้ว จนเกิดประกายระยิบระยับราวกับผืนผ้าไหมมีชีวิต เสียงรองเท้านักท่องเที่ยวต่างชาติปะปนกับเสียงหัวเราะคิกคักของเด็กนักเรียนไทยที่มากับคุณครู กลิ่นธูปและดอกมะลิจากศาลพระแก้วลอยคละเคล้าอยู่ในอากาศ ขณะที่หญิงสาวคนหนึ่งในเสื้อครอปสีขาว กางเกงขาสั้นเหนือเข่า กำลังยืนเท้าสะเอวอยู่หน้าทางเข้า ท่ามกลางสายตาตกใจของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไทย <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ขอโทษนะครับ...ต้องใส่ผ้าซิ่นด้วยครับคุณผู้หญิง” เสียงเจ้าหน้าที่หนุ่มเอ่ยอย่างสุภาพแต่เข้มงวด <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เอสต้ากระพริบตาปริบ ๆ “ฮะ? ผ้าซิ่น? …มันคืออะไรอ่ะ? ผ้าแบบที่พันคนตายเหรอ?” เจ้าหน้าที่ทำหน้าช็อกไปชั่ววินาที ก่อนรีบชี้ไปยังโต๊ะเช่าผ้าถุงที่อยู่ถัดไป เอสต้ามองตามแล้วถอนหายใจยาวเหยียด “เฮ้อออ...โอเค ๆ ก็ได้ ๆ ใส่ก็ใส่” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ห้านาทีต่อมา เธอยืนอยู่ตรงนั้นอีกครั้งในสภาพสวมผ้าซิ่นลายดอกไม้สีชมพูสดพันรอบเอวอย่างลวก ๆ จนมันบิดเบี้ยวไปคนละทิศ บางช่วงเผยให้เห็นชายกางเกงขาสั้นข้างในอย่างไม่แคร์โลก “นี่มันไม่ใช่แฟชั่นนะ มันคือการทรมาน… ร้อนก็ร้อนยังจะต้องมาใส่อะไรแบบนี้อีก โอ้ย…” เธอบ่นพึมพำพลางจ่ายค่าเข้าชมที่เคาน์เตอร์ ทันทีที่เห็นป้ายเขียนว่า <span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">500 บาทสำหรับนักท่องเที่ยว เป็นภาษาอังกฤษ<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เธอก็เบิกตากว้าง “บาท?! ใครมันจะไปมีเงินบาทไทยกันนะ?” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เจ้าหน้าที่เลยตอบกลับด้วยรอยยิ้มสุภาพพร้อมคำว่า “จ่ายเป็นดอลลาร์ก็ได้ครับ” เธอก็เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มมุมปาก “อ้อ ถ้างั้นไม่มีปัญหาเลยค่ะ…” แล้วควักแบงก์ดอลลาร์ออกมาจ่ายแบบคนช็อปปิ้งออกมาเคาะโต๊ะเบา ๆ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เมื่อผ่านประตูเข้ามาได้ เอสต้าก็ลั้ลล้าเต็มที่อีกครั้ง เธอเดินชมพระอุโบสถที่ประดับโมเสกสีทองตระการตา แล้วเอียงคอพึมพำกับตัวเอง “โอ้โห...โมเสกทองทั้งหลัง ฉันเข้าใจละว่าทำไมคนที่นี่ถึงชอบใส่ทอง แหม่ ทำงานมาตั้งนานทำไมยังไม่มีทองสักเส้นล่ะลูกกกก” เอสต้าทำเสียงเหมือนประชดประชันเป็นอีแก่ข้างบ้านไปเสียได้ ก่อนที่เธอจะเธอเดินไปตามระเบียงคด มองภาพจิตรกรรมฝาผนังรามเกียรติ์ที่ทอดยาวสุดสายตา พลางพูดกับตัวเองเสียงเบา “ถ้ามีเวลา ฉันจะต้องเห็นภาพวาดฉากพวกนี้ใหม่ด้วยกลิตเตอร์แน่เลย…” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จนกระทั่งเธอเดินมาถึงโซนที่นักท่องเที่ยวแทบไม่เหยียบย่าง มุมเงียบด้านในของระเบียงคดที่มีประตูไม้บานหนึ่งถูกโซ่คล้องแน่น ป้ายเก่าจารึกคำว่า <span style="background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ห้ามเข้า<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ภาษาอังกฤษด้วยหมึกสีขาวจาง ๆ เอสต้ากระตุกยิ้มจาง ๆ  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ห้ามเข้า? …โอ้ ที่รัก คำนี้มันเหมือนคำเชิญมากกว่านะ” เอสต้าก้มมองรอบตัว ตรวจสอบว่ามีใครสังเกตอยู่ไหม ก่อนจะยกมือแตะที่แหวนดาราจรัส แสงสีฟ้าอ่อนส่องประกายออกมา คีการ์ดใสขนาดเท่าฝ่ามือเลื่อนออกมาจากช่องว่างของมิติอย่างนุ่มนวล <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เธอเดินไปหน้าประตู เอียงหัวมองรอยล็อกที่คล้องอยู่ “กุญแจโซ่หนาอย่างกับจะกันปีศาจออก แต่ดันกันปีศาจไม่ได้หรอกนะ” เอสต้ากระซิบพลางแตะคีการ์ดเข้ากับร่องกุญแจ เสียง <span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ติ๊ก!<span style="color: rgb(105, 105, 105); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เบา ๆ ดังขึ้น ก่อนแสงสีทองพุ่งวาบออกจากช่อง บานประตูไม้เก่า ๆ สั่นสะเทือนเบา ๆ แล้วค่อย ๆ เปิดออกอย่างเชื่องช้า ทันทีที่ช่องแสงเปิดออก แรงลมเย็นจากอีกฟากหนึ่งก็พัดสวนออกมาปะทะกับใบหน้าของเอสต้า กลิ่นของหินอ่อนและกลิ่นอากาศจากอีกฝากหนึ่งของโลกแทรกซึมเข้ามา เธอยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ขอโทษนะ กรุงเทพฯ…เธอสวยมาก แต่ฉันต้องไปแล้ว” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เธอก้าวผ่านประตูบานนั้นเข้าไปพร้อมรอยยิ้ม เงาร่างของเธอค่อย ๆ จางหายไปในแสงสีทอง และในวินาทีนั้นเอง เสียงกุญแจเหล็กที่หล่นปึงเบา ๆ บ่งบอกว่าประตูลับระหว่างโลกเพิ่งปิดลง อีกครั้งหนึ่งในความลับอันศักดิ์สิทธิ์ของวัดพระแก้ว ที่ไม่มีใครเคยรู้ว่ามีหญิงสาวผมไฮไลต์สีฟ้าคนหนึ่งเพิ่งเดินทะลุมันไปอย่างหน้าตาเฉย… <div style="text-align: center;"><img src="static/image/hrline/7.gif" border="0" alt=""></div> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> [กลับนิวโรม]<div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </div>

หน้า: [1]

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver

[ประเทศไทย] The Temple of the Emerald Buddha ⋘ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม (วัดพระแก้ว) กรุงเทพมหานคร ⋙