Enter Camp › โซนอื่น ๆ › [ใกล้กับบ้านพักทิศเหนือ] หอสมุดประจำค่าย

God โพสต์ 2024-3-4 17:00:40

[ใกล้กับบ้านพักทิศเหนือ] หอสมุดประจำค่าย

<div align="center" style="list-style-type: none;">
   
<style>
#boxsystem01 {
    border-radius: 30px;
    border: 6px double #e67d57;
    padding: 3px;
    box-shadow: #e67d57 0px 0px 3em;
background-image: url("#");}
</style>
   
<style>
#boxsystem02 {
    width: 600px;
    border-radius: 20px;
    padding: 3px;
    box-shadow: #e25845 0px 0px 1em;
    background-image: url("#");}
</style>
   
   
<style>
#boxsystem03 {
    width: 520px;
    border-radius: 20px;
    border: 6px double #f57b39;
    padding: 3px;
    box-shadow: #f57b39 0px 0px 3em;
    background-image: url("#");}
</style>
   
   
<div id="boxsystem01">
   <p>
         
<font color="#d9a112" face="Kanit" size="7"><span style="caret-color: rgb(217, 161, 18);"><b>Half-Blood Library Centre</b></span></font></p><p><br></p>
   

<center>
<div class="jedi0">
      <style>
                .jedi0 {
                        border-radius: 20px;
                        background: url("https://i.imgur.com/wIr1gqK.jpeg") no-repeat;
                        box-shadow: 1px 1px 2px #f57b39, 0 0 25px #f57b39, 0 0 5px #64c5d7;
                         -moz-border-radius:25px;
                         -webkit-border-radius:25px;
                        border-radius:25px;
   
                              height: 400px;
                         width: 800px;
                         image-size:cover;
   
                         background-repeat: no-repeat;
                         background-size:cover;
                         background-position: center center;
   
                        .tengah {
                         position: absolute;
                        }
      </style>
</div>
   
</center>
   

   
   <br><br>
   
   
<div id="boxsystem02">
   <p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000"><br></font></font></font></p><p>
   
   
<font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000">

   
ในบางครั้งการชนะสงครามไม่จำเป็นต้องใช้กำลังเสมอไป</font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000">หากเเต่ใช้สติปัญญาในการเเก้ไขเอาชนะด้วยชั้นเชิงเเละกลยุทธลดการสูญเสีย</font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000">เเละพละกำลัง
หอสมุดเเห่งความรู้รวบรวมหนังสือทุกชนิดในโลกใบนี้</font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000">ให้เหล่าเด็กครึ่งเทพได้อ่านเเละยืมกลับไปศึกษาด้วยความเมตตาจากเทพีเเห่งปัญญาอะธิน่า&nbsp;</font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000">สร้างไว้ให้เหล่าลูก ๆ เทพได้เข้ามาศึกษาหาความรู้</font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000">รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง
สติปัญญาย่อมเป็นของผู้ที่ไขว้คว้</font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000">าเเละเก็บเกี่ยวโอกาส

เปิดให้บริการ 8.00 ถึง 17.00 ทุกวัน
   
</font></font></font>
   
</p><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000"><br></font></font></font></p>
   

</div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black">
   

   
</font></font></font><p></p>   <br><br></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b>
   


</b></font></font></font></div>

Daemon โพสต์ 2024-3-8 22:24:03

<style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Cinzel+Decorative:wght@400;700;900&display=swap')
</style>

<style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Noto+Sans+Thai+Looped:wght@100;200;300;400;500;600;700;800;900&display=swap')
</style>

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>   
#Daemon01 {
    border-radius: 30px;
    border: 0px double #8e104f;
    padding: 3px;
    box-shadow: #C0C0C0 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/VA4lYjH.png");}
</style>

<style>
#Daemon02 {
    width: 800px;
    border-radius: 20px;
    padding: 3px;
    box-shadow: #C0C0C0 0px 0px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/SxnV3bS.png");}
</style>

<style>
#Daemon03 {
    width: 600px;
    border-radius: 20px;
    border: 0px double #C0C0C0 ;
    padding: 3px;
    box-shadow: #C0C0C00px 0px 3em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/SxnV3bS.png");}
</style>   

<style>
#Daemon04 {
    width: 400px;
    border-radius: 20px;
    border: 5px double #eea5fd;
    padding: 3px;
    box-shadow: #eea5fd 0px 0px 3em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/RaxKaUO.png");}
</style>   


<div id="Daemon01">
      
<br>
<div id="Daemon03">
<br><font color="#ff0000" face="Cinzel Decorative" size="6"><b>seeking knowledge</b></font><br>
<br>
</div>
<br>
<div id="Daemon02"><p><br></p><p><br></p><div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;">เดม่อนไม่ลืมอีกแล้ว เขากำลังเดินไปยังห้องสมุดของค่ายที่อยู่ทางทิศเหนือจากบ้านใหญ่ ซึ่งถ้ามาจากห้องพยาบาลนับว่าไม่ไกลมากเท่าไหร่ การออกแบบสถาปัตยกรรมสวยจริง ๆ และเหมือนคนออกแบบจะเป็น 1 ใน 7 วีรบุรุษ แอนนาเบธ เชส ธิดาแห่งอะธีน่า&nbsp;</p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;">เดม่อนเดินเข้าไปภายในห้องสมุดเขาเดินไล่ตามแผนกชั้นหนังสือต่าง ๆในตอนแรกเขาเลือกไปยังชั้นของค่าย แต่กลับไม่เจอเกี่ยวกับถ้ำเหมืองสัมฤทธิ์วิเศษเลย เขาจึงไล่เดินหาอีกครั้ง คราวนี้เลือกแผนกสิ่งมหัศจรรย์</p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;">'สิ่งมหัศจรรย์' เดม่อนคิดในใจ คงไม่ใช่สิ่งมหัศจรรย์กับสัตว์วิเศษหรอกนะ ฮา ๆ บ้าน่า เดี๋ยวเจเค. ก็เรียกลิขสิทธิ์ค่ายหรอก&nbsp;</p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;">เดม่อนไล่เดินหาชั้นหนังสือในแผนกนี้ เขาไล่ทีละเล่มก่อนสะดุดตา 'ถ้ำพิสดารของยักษ์ใหญ่' ใครมันคิดชื่อหนังสือฟะ เขาคิดในใจก่อนจะหยิบมันมาเปิดดูคร่าว ๆ เกี่ยวกับยักษ์โทรลล์ที่ดุร้ายหวงสมบัติ ในหนังสือบอกว่ามันปกป้องสัมฤทธิ์เซเลสเชียล&nbsp;</p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;"><font color="#ff0000">"เหมือนจะตรงกับถ้ำที่เขาเจอแฮะ คิดว่าถูกเล่มแล้ว" </font><span style="color: rgb(255, 255, 255);">เดม่อนหยิบหนังสือไปนั่งอ่านต่อที่โต๊ะส่วนกลาง เขาอ่านเนื้อหาในหนังสือก่อนสะดุดบางอย่าง</span></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;">'เหมืองแร่เก่าแก่ที่เดิมเคยเป็นรางรถไฟร้างถูกทิ้งร้างในนอร์เวย์แต่ด้วยพลังบางอย่างมันได้ถูกพามายังป่าของค่าย'&nbsp;</p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;"><font color="#ff0000">"โอ้ มิน่าล่ะทำไมสภาพเหมืองเหมือนกับเหมืองที่มนุษย์ธรรมดาเคยใช้งาน ที่แท้มันก็อยู่ที่อื่นมาก่อน"</font><span style="color: rgb(255, 255, 255);"> เดม่อนประติดประต่อเรื่องราวและไขความกระจ่างในใจได้ นอร์เวย์ โทรลล์ ไม่แปลก อสุรกายตัวนี้เป็นอสุรกายที่จะพบมากในแถบนั้น&nbsp;</span></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;">เดม่อนอ่านเพิ่มเติมอีกหน่อยจนหมดเล่ม เขาพอเข้าใจมาบ้างแล้วว่าป่าแห่งนี้ของค่ายหลาย ๆ อย่างที่เหมือนเขาเคยเห็นในหนังสือมันมาปรากฎที่นี่ แสดงว่าป่านั้นมีชีวิตและมันกำลังรังสรรค์สิ่งที่มัน้ตองการให้มารวมอยู่ที่ป่าของมัน&nbsp;</p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;">เขาอ่านเสร็จก่อนลุกขึ้นนำหนังสือไปวางชั้นที่เดิม เพื่อจะเดินออกจากหอสมุดไปทำอย่างอื่นต่อ&nbsp;</p><p style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai&quot;; font-size: large; text-indent: 4em;"><br></p></div><div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/V4JsX5l.png" border="0"></div><div style="text-align: center;"><b style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: &quot;Noto Sans Thai Looped&quot;; font-size: large; text-indent: 30px;">-</b></div><div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/V4JsX5l.png" border="0"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><div style=""><br></div></div><p></p>

</div><br></div>
<br>


</div>

Cooper โพสต์ 2025-1-12 16:04:26

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Cooper เมื่อ 2025-1-12 19:01 <br /><br /><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;" id="docs-internal-guid-287ecb78-7fff-958f-cd28-245253560d9d"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font style="" face="Arial" size="3">12/01/2025 9.50 น. - 11.40 น.</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="6"><b><i><u>บทที่ 30&nbsp;</u></i></b></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">“นอนไม่หลับอีกแล้ว เพราะเจ้าเสียงนั้นแน่เลย”&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์บ่นพึมพำขณะเขานอนหงายมองเพดานด้วยสายตาว่างเปล่า คืนที่แล้วเป็นอีกคืนที่เสียงปริศนาซึ่งอ้างตัวว่าเป็น… อะไรก็ช่างเถอะ มันตามมาหลอกหลอนเขาในความคิด เสียงนั้นสุขุม ลึกซึ้ง แต่แฝงความเจ้าเล่ห์บางอย่างที่ทำให้เขารู้สึกกระอักกระอ่วน&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">มันไม่ใช่ครั้งแรกด้วย ก่อนหน้านี้ เมื่อไม่กี่วันหลังจากถวายของบูชาแม่ตามปกติ เสียงนั้นก็ดังขึ้นมาในหัวครั้งแรก ราวกับสายลมเย็นที่กระซิบข้างหู&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><b>“ลูกรักของแม่ ไม่มีสิ่งใดที่เจ้าจะทำให้แม่ภูมิใจได้เท่ากับใช้มันสมองของเขา… สร้างความอับอายให้เอโลอิส เพจ ช่วงที่เธออยู่ในค่าย”&nbsp;&nbsp;</b></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ตอนนั้นเขาถึงกับเกือบลุกขึ้นยืนและตะโกนว่า<font color="#008080"> “อะไรนะ!”&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">และเมื่อวาน… หลังถวายของเหมือนเดิม เสียงก็กลับมาอีกครั้ง&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><b>“ใช่แล้ว ลูกรักของแม่ เจ้าจงใช้ภูมิปัญญาที่แม่มอบให้ไปใช้จัดการสั่งสอนนางให้รู้ซึ้งถึงเกียรติแห่งบ้านอะธีน่าเถอะ…”&nbsp;&nbsp;</b></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์ไม่รู้ว่าความรู้สึกที่ค้างคาในใจคืออะไรกันแน่ ความเคลือบแคลง หรือความไม่สบายใจที่ถูกดึงเข้าไปเกี่ยวข้องกับปัญหาที่ไม่ใช่ของเขา&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เขาลุกขึ้นจากเตียง ก่อนจะตัดสินใจเดินออกไปข้างนอกเผื่อจะช่วยสงบจิตใจได้บ้าง ระหว่างที่เขาเดินผ่านทางเดินกรวดเล็กๆ สายลมยามเช้าพัดมากระทบใบหน้าเบาๆ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของต้นสนทำให้เขาคลายความกังวลได้ชั่วคราว&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">จนกระทั่งเขาเดินมาหยุดที่หน้าห้องสมุด&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“บางทีที่นี่อาจช่วยได้” </font>เขาพึมพำก่อนจะผลักประตูบานใหญ่ที่ดูเก่าแก่เข้าไป&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เสียงบานพับดังเอี๊ยดเบาๆ กลิ่นกระดาษเก่าทำให้คูเปอร์รู้สึกสงบขึ้นในทันที ราวกับอากาศในห้องสมุดสามารถปลดปล่อยความคิดฟุ้งซ่านออกไปจากหัวของเขาได้&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">สายตาเขาไล่ไปตามชั้นหนังสือสูงเสียดเพดาน ก่อนจะสะดุดเข้ากับร่างของเด็กสาวคนหนึ่งที่คุ้นเคย&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">“ลิเลียน่า”&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เด็กสาวเงยหน้าขึ้นก่อนจะยิ้มสดใสให้<font color="#ff8c00"> “พี่คูเปอร์ มาได้ยังไงคะ ไม่ได้ไปหาอะไรอร่อยๆ ที่โรงอาหารหรือ”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“พี่นอนไม่ค่อยสดชื่น เลยออกมาเดินเล่น” </font>เขาเดินเข้าไปใกล้ ก่อนจะมองกองหนังสือที่เธอจัดเรียงไว้ <font color="#48d1cc">“นี่น้องทำอะไรอยู่ล่ะ หาหนังสือไปสร้างเครื่องยิงหนังสืออัตโนมัติหรือเปล่า”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าหัวเราะ<font color="#ff8c00"> “เปล่าค่ะ พี่ก็พูดเกินไป พอดีหนูกำลังหาข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องคุณแม่น่ะค่ะ”</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เธอยื่นมือไปหยิบหนังสือเล่มหนึ่งจากกองแล้วส่งให้เขา <font color="#ff8c00">“ช่วยหนูดูหน่อยได้ไหมคะ หนูต้องการเล่มนี้ ‘บทวิเคราะห์เทพโอลิมปัส’ แต่เป็นเล่ม 2 ”</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์มองชื่อหนังสือแล้วเอื้อมมือไปหยิบจากกองข้างๆ <font color="#48d1cc">“เล่มนี้ใช่ไหม”</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“ใช่ค่ะ”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์ถามต่อจากที่ติดค้างเมื่อครู่ “<font color="#48d1cc">ว่าแต่ที่หมายถึงแม่หมายถึงเทพีอะธีน่า?”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4" color="#ff8c00"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“ใช่ค่ะ หนูคิดว่าพี่น่าจะรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว” </font>เด็กสาวหรี่ตา<font color="#ff8c00"> “ก็เสียงปริศนานั่นไงล่ะ พี่ได้ยินอีกใช่ไหม”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์มองหน้าลิเลียน่าด้วยความแปลกใจก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าตัวเองบอกเองนี่หว่า<font color="#48d1cc">“น้องรู้?”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“แน่นอนค่ะ” </font>เธอพูดเสียงเรียบ “<font color="#ff8c00">พี่เล่าให้หนูฟังเองเมื่อครั้งก่อน หลังจากที่พี่ได้ยินเสียงนั้นครั้งแรก ตอนที่มันบอกให้พี่สร้างความอับอายให้เอโลอิส จำได้ไหม”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ชายหนุ่มลูบคางเบาๆ<font color="#48d1cc"> “จำได้…”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“แล้วครั้งนี้ล่ะ มันบอกอะไรพี่อีก”</font> ลิเลียน่าถาม&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์ถอนหายใจ<font color="#48d1cc"> “บอกให้ใช้ภูมิปัญญาที่แม่มอบให้… สั่งสอนเอโลอิสให้รู้ซึ้งถึงเกียรติของบ้านเรา เพราะเธอว่าบ้านอะธีน่ามิอาจเทียบชั้นความฉลาดกับพวกนางสายเลือดแห่งเฮเฟตัสได้ อะไรทำน้องนั้น”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เด็กสาวพยักหน้าอย่างเคร่งเครียด<font color="#ff8c00"> “พี่คูเปอร์ นี่มันไม่ปกติแล้วค่ะ ท่านแม่ของเราไม่มีทางพูดแบบนี้”&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“นั่นแหละที่พี่รู้สึกแปลกใจ”</font> ชายหนุ่มตอบ<font color="#48d1cc"> “แต่พี่ก็ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไร”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าหยิบหนังสือเล่มหนึ่งจากกองแล้วเปิดหน้าที่เธอคั่นไว้<font color="#ff8c00"> “หนูกำลังหาข้อมูลเกี่ยวกับวิธีที่เทพีอะธีน่าจัดการกับคนที่หลู่เกียรตินาง ท่านแม่ของเราขึ้นชื่อเรื่องความเด็ดขาดและตรงไปตรงมา นางไม่เคยยืมมือใครทำเรื่องพวกนี้”&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์ฟังแล้วขมวดคิ้ว <font color="#48d1cc">“ถ้างั้นเสียงนั้นอาจไม่ใช่แม่ของเรา?”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“เป็นไปได้ค่ะ”</font><font color="#48d1cc"> </font>ลิเลียน่ามองเขาด้วยสายตาจริงจัง<font color="#ff8c00"> “หรือไม่ก็เป็นใครสักคนที่ต้องการปั่นหัวเรา”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“แต่ทำไมต้องปั่นหัวพี่ด้วยล่ะ”</font> คูเปอร์ยิ้มแห้ง <font color="#48d1cc">“เอาจริงๆ ตอนเสียงนั้นพูดเรื่องเอโลอิสว่าเธออวดดี หรืออะไรก็ตาม พี่ก็ไม่ได้คิดว่าเป็นปัญหาเลยนะ ในหัวพี่คือ ‘ก็ปล่อยเธอไปสิ ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับเรา’”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าหลุดหัวเราะ<font color="#ff8c00"> “พี่นี่มัน… จริงๆ เลย”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“อีกอย่างนะคะ พี่คูเปอร์ หนูคิดว่าการที่เสียงนั้นใช้เรื่องความฉลาดมาหลอกล่อ นั่นหมายความว่าอีกฝ่ายรู้จักสายเลือดอะธีน่าเป็นอย่างดี”</font> ลิเลียน่าพูดพลางพลิกหน้าหนังสือในมือไปมา&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“ยังไง?” </font>คูเปอร์ถาม&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“ก็เพราะความหยิ่งทะนงเป็นจุดอ่อนของเราไงคะ โดยเฉพาะเรื่องสติปัญญา” </font>เด็กสาวเงยหน้าขึ้นสบตาพี่ชาย <font color="#ff8c00">“คนของบ้านอะธีน่ามักจะภูมิใจในมันสมองตัวเองเกินไปหน่อย บางครั้งก็จนเกือบจะยอมทำอะไรโง่ๆ เพื่อพิสูจน์ว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่น ถ้าใครรู้เรื่องนี้ก็สามารถใช้มันเล่นงานเราได้”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์ยิ้มแห้งๆ<font color="#48d1cc"> “พูดตามตรง ตอนพี่ได้ยินเสียงนั้นบอกว่าคนที่ชื่อเอโลอิสอวดดี ว่าพวกเราฉลาดน้อยกว่าบ้านเฮเฟตัส… ในหัวพี่ก็แค่ ‘อืม ก็ดีนี่ ยิ่งมีคนฉลาดในค่ายเยอะก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไร ช่วยๆ กันไปสิ’”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าหัวเราะพรืด<font color="#ff8c00"> “พี่นี่มันไม่เหมือนคนอื่นของบ้านอะธีน่าเลยจริงๆ”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“บางทีพี่อาจจะได้เชื้อพ่อ(?)มามากกว่าที่คิด”</font> เขาตอบพลางยักไหล่ ก่อนจะถามต่อด้วยสีหน้าครุ่นคิด <font color="#48d1cc">“แล้วนี่คลาร่าล่ะ พี่น้องอีกคนของเรา พี่ไม่เห็นเธอเลยตั้งแต่เมื่อวาน”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“อ๋อ คลาร่าเหรอคะ” </font>ลิเลียน่าวางหนังสือลงบนโต๊ะ <font color="#ff8c00">“หนูเห็นเธอครั้งสุดท้ายเมื่อเช้าเมื่อวาน เธอบอกว่าจะไปที่หอบันทึกภารกิจ คงกำลังค้นคว้าอะไรบางอย่างเหมือนกันนั่นแหละ”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc">“เกี่ยวกับเรื่องเดียวกันหรือเปล่า”&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“อาจจะค่ะ คลาร่าก็สงสัยเรื่องเสียงปริศนานั่นเหมือนกัน” </font>ลิเลียน่าเอนตัวพิงเก้าอี้<font color="#ff8c00"> “อีกไม่นานเธอคงมาที่นี่แหละ เพราะถ้าพูดถึงข้อมูลลึกๆ ห้องสมุดนี้เป็นที่เดียวที่เราจะหาได้”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์พยักหน้า<font color="#48d1cc"> “ก็ดี งั้นรอเธอที่นี่เลยแล้วกัน”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" style="">เขาทิ้งตัวลงนั่งข้างลิเลียน่า มองหนังสือเล่มหนาบนโต๊ะด้วยสายตาเลื่อนลอย<span style="background-color: rgb(255, 255, 255);"><font color="#48d1cc"> “บางทีพี่ก็อยากรู้ว่า ถ้าเราไม่ทำตามที่เสียงนั้นบอก มันจะเกิดอะไรขึ้น”&nbsp;&nbsp;</font></span></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“ก็เป็นไปได้ว่ามันอาจจะกลับมาหลอกหลอนพี่อีก”</font> ลิเลียน่าแกล้งทำเสียงลึกลับ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“ขอบใจที่ทำให้พี่รู้สึกดีขึ้น”</font> คูเปอร์พูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน แต่เขาก็ยิ้มออกมา&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าหยิบหนังสืออีกเล่มขึ้นมาเปิด <font color="#ff8c00">“ไม่ต้องห่วงค่ะ หนูจะช่วยหาคำตอบว่าใครเป็นคนส่งเสียงนั้นมา แล้วเราจะทำให้มันหยุด”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“ขอบใจนะ ลิเลียน่า” </font>คูเปอร์พูดเบาๆ ก่อนจะเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ มองเพดานสูงของห้องสมุด&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">สายลมเบาๆ พัดผ่านหน้าต่าง เสียงพลิกหน้ากระดาษของลิเลียน่าและเสียงฝีเท้าของคูเปอร์ที่เคาะเบาๆ บนพื้น เป็นเสียงเดียวที่ดังก้องในห้องสมุดอันเงียบสงบ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เสียงฝีเท้าหนักแน่นดังสะท้อนในห้องสมุด คูเปอร์ละสายตาจากหนังสือที่ลิเลียน่าหยิบมาให้ ก่อนจะหันไปมองทางต้นเสียงพร้อมกับน้องสาวของเขา&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“ในที่สุด!” </font>เขาอุทานเมื่อเห็นว่าผู้ที่เดินเข้ามาคือสาวผมบลอนด์ ดวงตาสีฟ้าสดใสที่คุ้นเคยดี คลาร่า ชูลซ์ น้องสาวอีกคนของเขานั่นเอง&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เธอหอบปึกกระดาษสองปึกแน่นติดตัว เดินมาหยุดอยู่หน้าโต๊ะที่พวกเขานั่ง&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“พี่คลาร่า เอาอะไรมาด้วยคะ”</font> ลิเลียน่าถามอย่างสนอกสนใจ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คลาร่าวางปึกกระดาษลงบนโต๊ะ ก่อนจะหายใจลึกคล้ายโล่งอก<font color="#ff0000"> “บันทึกภารกิจของ เอโลอิส เพจ ฉันใช้เวลาทั้งวันเมื่อวานค้นหามาเพื่อเรื่องนี้โดยเฉพาะ”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“ไปบ้านใหญ่มาเหรอ” </font>คูเปอร์ถาม&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff0000">“ใช่” </font>เธอพยักหน้า<font color="#ff0000"> “ฉันลองเดาดูว่าต้นเหตุเรื่องนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับภารกิจบางอย่างที่เธอเคยทำ เพราะเสียงที่พวกเราได้ยินมันชี้เป้าชัดเจนว่าเกี่ยวข้องกับเธอ ฉันเลยไปหอบันทึกทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเธอมา”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่ามองปึกกระดาษสองปึกที่ถูกเย็บเข้าด้วยแม็กอย่างดี <font color="#ff0000">“นี่คือทั้งหมดเหรอคะ”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff0000">“ทั้งหมดที่ฉันคัดลอกสำเนามาได้น่ะ”</font> คลาร่าพูดขณะดึงเล่มบนสุดออกมาโชว์ <font color="#ff0000">“มีสองปึก ปึกนี้ชื่อ ทวงคืนราชรถมาเซราติ กับอีกปึกชื่อ โรมิโอ &amp; จูเลียต 2024”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“เดี๋ยวนะ” </font>คูเปอร์ยกมือห้าม <font color="#ff0000">“นี่เราต้องอ่านทั้งหมดเลยหรือไง”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff0000">คลาร่าหัวเราะขำ “เปล่า ฉันคัดสองเล่มมาเพราะคิดว่าน่าจะมีจุดเชื่อมโยงระหว่างกัน แต่เท่าที่อ่านผ่านๆ เล่มที่น่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องของเรามากที่สุดคือเล่มนี้” </font>เธอชูเล่มที่มีชื่อ โรมิโอ &amp; จูเลียต 2024&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“ชื่อเหมือนนิยายโรแมนติกเลย”</font> คูเปอร์ยิ้มแหย&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff0000">“เนื้อหาในนี้ก็ประมาณนั้นเลยล่ะค่ะ พี่ลองอ่านดูเถอะ”</font> คลาร่าพูดพร้อมวางปึกกระดาษลงตรงหน้าเขา&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์รับมันมาเปิดดูทีละแผ่น ลิเลียน่าก็ขยับเข้ามาใกล้ เขาอ่านไปเรื่อยๆ ด้วยความตั้งใจ บันทึกเล่าเรื่องราวของบุตรตรีแห่งเฮเฟตัสที่ถูกส่งไปทำภารกิจบางอย่างในเมืองใหญ่ เหตุการณ์ดำเนินไปท่ามกลางความวุ่นวายที่เกี่ยวข้องกับความรัก และการแทรกแซงของเทพลึกลับที่ชื่อว่า <b>“โดลอส”&nbsp;&nbsp;</b></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“เดี๋ยวนะ…”</font> คูเปอร์เงยหน้าจากกระดาษ สายตาเต็มไปด้วยความสงสัย <font color="#48d1cc">“โดลอสงั้นเหรอ”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff0000">“ใช่ค่ะ” </font>คลาร่าพูด<font color="#ff0000"> “ถ้าพี่อ่านจนถึงท้ายเล่ม จะเจอบทสนทนาระหว่างเขากับเอโลอิสที่บ่งบอกชัดเจนว่าโศกนาฏกรรมในนั้นเป็นแผนของเขา”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์เปิดอ่านต่อจนมาถึงเนื้อหาสุดท้าย เขาขมวดคิ้วแน่นเมื่อเจอคำบรรยายที่ระบุถึงบทสนทนานั้น&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“เทพโดลอส…” </font>เขาพึมพำ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“ใช่”</font> ลิเลียน่าพยักหน้า<font color="#ff8c00"> “เทพแห่งการหลอกลวงและกลอุบาย”&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“แล้วทำไมเขาถึงต้องทำแบบนี้ด้วย” </font>คูเปอร์ถาม<font color="#48d1cc"> “แค่ปั่นหัวมนุษย์ให้เล่นงานกันเองน่ะเหรอ”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff0000">“ฉันว่าไม่ใช่แค่ปั่นหัวหรอก”</font> คลาร่าเอ่ยขึ้น &nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“แล้วเสียงที่เราคิดว่าเป็นเสียงของแม่ล่ะ” </font>ลิเลียน่าถาม&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff0000">“ถ้าอ้างอิงจากบันทึกนี้ ฉันมั่นใจว่าเสียงนั้นก็เป็นฝีมือของโดลอสเหมือนกัน” </font>คลาร่าตอบหนักแน่น<font color="#ff0000"> “เขารู้จุดอ่อนของเรา และเขาก็ใช้มันล่อเราเข้าสู่เกมของเขา”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์นั่งนิ่ง เขากำปึกกระดาษไว้แน่น สายตาจับจ้องที่ชื่อของโดลอสบนหน้ากระดาษ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์นั่งนิ่ง กำปึกกระดาษไว้แน่น สายตาจับจ้องที่ชื่อของ “โดลอส” บนหน้ากระดาษก่อนจะหลับตาลงครุ่นคิด ชื่อนี้มันคุ้นเหลือเกิน เหมือนเขาเคยได้ยินหรืออ่านผ่านตามาก่อน&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ชายหนุ่มพยายามนึกย้อนกลับไปเรื่อยๆ ภาพเบลอๆ ในความทรงจำผุดขึ้นมาอย่างเชื่องช้า จนกระทั่งเขาถึงบางอ้อ ชื่อนี้เขาเคยอ่านเจอในหนังสือพิมพ์เฮอร์มีสเมื่อไม่นานมานี้นี่เอง&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เขาอ้าปากด้วยความตื่นเต้น<font color="#48d1cc"> “เฮอร์มีส! ใช่แล้ว!”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าที่นั่งอยู่ใกล้ๆ หันมามองเขาด้วยความสงสัย<font color="#ff8c00"> “อะไรคะพี่”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4" color="#48d1cc"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“ในห้องสมุดนี้มีที่เก็บหนังสือพิมพ์เฮอร์มีสไหม” </font>คูเปอร์ถาม ลิเลียน่าขมวดคิ้วอย่างใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะชี้ไปยังมุมหนึ่งของห้องสมุด&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff8c00">“น่าจะมีอยู่ตรงนั้นค่ะ”&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“ไปดูกัน”&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าลุกขึ้นนำทางไปยังมุมที่เธอชี้ คูเปอร์และคลาร่าเดินตามมาติดๆ ก่อนที่เขาจะหยิบหนังสือพิมพ์ฉบับล่าสุดสามเล่มออกมาจากชั้นเก็บ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“เรามาแบ่งกันอ่านนะ” </font>คูเปอร์แจกหนังสือพิมพ์ให้แต่ละคน <font color="#48d1cc">“หาข่าวที่เกี่ยวข้องกับโดลอสและบ้านเฮเฟตัส”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ทั้งสามคนเริ่มต้นอ่านหนังสือพิมพ์ของตัวเอง บรรยากาศเงียบลง มีเพียงเสียงพลิกหน้ากระดาษที่ดังแว่วอยู่เป็นระยะ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“เอ๊ะ…” </font>ลิเลียน่าเงยหน้าขึ้นจากหนังสือพิมพ์ สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“น้องเจออะไรเหรอ” </font>คูเปอร์ถามขณะเหลือบตามอง&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะชี้ไปยังข้อความในหนังสือพิมพ์<font color="#ff8c00"> “หนูเห็นชื่อตัวเองในนี้ค่ะ”&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คลาร่าขยับเข้ามาดูด้วยความสนใจ <font color="#ff0000">“อะไรนะ”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-family: Kanit; font-size: large; background-color: transparent; white-space-collapse: preserve;">&nbsp;&nbsp;</span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าชี้ไปยังข้อความในหนังสือพิมพ์ <font color="#ff8c00">“หนูเห็นชื่อตัวเองในนี้ค่ะ กับอะไรสักอย่างที่… แปลกมาก”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><span style="background-color: transparent; white-space-collapse: preserve;">&nbsp;&nbsp;</span></div></font><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าพยักหน้าก่อนเริ่มอ่านออกเสียง <font color="#ff8c00">“ เดม่อน หนุ่มเจ้าเสน่ห์แห่งอะโฟรไดต์ กับ ลิเลียน่า ธิดาแห่งอะธีน่า ทั้งคู่มีความสัมพันธ์ยังไงกันแน่!? เป็นความรัก หรือแค่เกมลวงใจ?’”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">เธอวางหนังสือพิมพ์ลงพลางขมวดคิ้ว<font color="#ff8c00"> “เดม่อน… ชื่อมันคุ้นๆ เหมือนกันนะ แต่ไม่รู้ทำไมหนูจำไม่ได้ว่าเคยรู้จักเขา”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์จ้องน้องสาวนิ่ง<font color="#48d1cc"> “น้องบอกว่าคุ้น... แต่จำไม่ได้? นี่มันฟังดูแปลกๆ นะ”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าพยักหน้าอย่างครุ่นคิด<font color="#ff8c00"> “ตอนที่กลับมาจากภารกิจที่เฮติ มีคนในค่ายทักหนูนะว่าเขาชื่อเดม่อน บอกว่าเรารู้จักกันดี แต่หนูจำหน้าเขาไม่ได้เลย จำไม่ได้ด้วยว่าเราเคยพูดคุยอะไรกัน”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“แล้วเขาทำยังไงต่อ</font>” คลาร่าถาม&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“เขาก็ดู… งงน่ะค่ะ ตอนที่หนูบอกไปว่าไม่รู้จักเขา อ้อ– แต่ที่สำคัญคือ หนูยังบอกไปแล้วนะคะว่าหนูจำไม่ได้ แต่ว่าหนูก็คิดว่า<b>ไม่ใช่เรื่องที่สำคัญ</b>อะไรนะคะ”</font> ลิเลียน่าพูดต่อเสียงเรียบ&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“โอ้โห” </font>คูเปอร์ยิ้มแห้ง <font color="#48d1cc">“น้องเล่นตอบไปแบบนั้นเหรอ”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“ก็มันจริงนี่คะ” </font>ลิเลียน่าพูดอย่างไม่ทุกข์ร้อน<font color="#ff8c00"> “ในเมื่อจำไม่ได้จะให้ทำยังไงล่ะคะ จะให้ทำเหมือนว่ารู้จักกันเหรอ?”&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์ถอนหายใจยาว ก่อนที่คลาร่าจะพูดขึ้นบ้าง<font color="#48d1cc"> </font><font color="#ff0000">“มันต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆ เรื่องนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับภารกิจที่เฮติของน้องก็ได้”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า <font color="#ff8c00">“ก็อาจจะใช่ค่ะ ตอนอยู่ที่นั่นหนูเจอเรื่องหนักมาก แต่ถ้าจะให้บอกว่ามีอะไรที่หนูทำพลาดหรือเปล่า... ก็ไม่นะ ทุกอย่างมันสมเหตุสมผลหมดแล้ว”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์ถอนหายใจ เขาเปลี่ยนกลับมาสนใจหนังสือพิมพ์ของตัวเองแทน และใช้เวลาเพียงไม่นานก็เจอข้อความที่เขาตามหา&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“เจอแล้ว!”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“ข่าวเกี่ยวกับโดลอสเหรอคะ” </font>ลิเลียน่าถาม&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์พยักหน้า<font color="#48d1cc"> “ใช่ และดูเหมือนเขาจะไม่ได้มีแค่พวกเรา ข่าวนี้บอกว่าเขาเคยใช้ให้เด็กบ้านอื่นในค่ายไปตามคุณเอโลอิสมาก่อน”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff0000">“หมายความว่าไง” </font>คลาร่าขมวดคิ้ว&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“หมายความว่าเราอาจจะไม่ใช่คนแรก และแน่นอนว่าไม่ใช่คนสุดท้ายที่โดลอสพยายามปั่นหัว”</font> คูเปอร์ตอบหนักแน่น&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ความเงียบเข้าครอบคลุมพวกเขาอีกครั้ง ทั้งสามคนจ้องหน้ากันเหมือนจะหาคำตอบว่า ควรทำอย่างไรต่อไปกับข้อมูลที่เพิ่งค้นพบนี้…&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์มองหน้าคลาร่าและลิเลียน่าอย่างครุ่นคิด ก่อนถอนหายใจ “<font color="#48d1cc">ถ้าโดลอสทำแบบนี้กับพวกเรา แล้วก็เคยใช้เด็กบ้านอื่นในค่ายไปยุ่งกับคุณเอโลอิสมาก่อน มันหมายความว่ายังไง?”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff0000">“หมายความว่าเราอาจจะไม่ใช่คนแรก และแน่นอนว่าไม่ใช่คนสุดท้ายที่โดลอสพยายามปั่นหัว”</font> คลาร่าตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff0000">“ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ เรื่องราวอาจจะบานปลายมากกว่านี้ก็ได้ค่ะ” </font>คลาร่าพูดต่อ สายตาเคร่งเครียด <font color="#ff0000">“ลองคิดดู ถ้าโดลอสเล็งใช้เดมิก็อดในค่ายไปสร้างความเดือดร้อนให้คุณเอโลอิส หรือแม้แต่คนอื่นๆ ที่เขาอยากเล่นงาน แล้วดันไปปั่นหัวเด็กที่กำลังต้องการการยอมรับจากพ่อแม่เทพเจ้าของตัวเอง คนพวกนั้นอาจจะทำเกินสิ่งที่ได้รับมอบหมายไปได้”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าเงียบฟัง ก่อนจะเสริม<font color="#ff8c00"> “แทนที่จะสร้างแค่ความอับอาย พวกเขาอาจจะทำเรื่องรุนแรงกว่านั้น เช่นการเผชิญหน้าหรือการทำร้าย”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff0000">“ถ้าเดาจากบทสนทนาที่เราอ่าน บางทีการจงใจทำแบบนี้ก็อาจจะอยู่ในแผนของโดลอสตั้งแต่แรก” </font>คลาร่ากล่าว&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์แทรกขึ้นมาทันที<font color="#48d1cc"> “สิ่งที่โดลอสทำ มันคือการสร้างความแตกแยกในค่าย ทำให้ค่ายอ่อนแอลงไม่ใช่เหรอ? แบบนี้จะดีหรอ ค่ายฮาล์ฟบลัดถูกสร้างขึ้นมาเพื่อปกป้องและพัฒนาความสามารถเดมิก็อดไม่ใช่หรือ?”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าถอนหายใจยาว “<font color="#ff8c00">แต่แรกเดิมทีก็ไม่ใช่เทพทุกองค์จะให้ความสลักสำคัญกับค่ายฮาล์ฟบลัดหรอกค่ะ โดยเฉพาะในสมัยก่อน”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“หมายความว่าไง” </font>คูเปอร์หันมองน้องสาว&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าอธิบาย<font color="#ff8c00"> “เทพบางองค์มองค่ายฮาล์ฟบลัดเป็นแค่ที่พักสำหรับลูกๆ ที่พวกเขาไม่อยากรับผิดชอบเต็มตัว มันคือการโยนความรับผิดชอบให้ใครก็ไม่รู้ดูแลแทนพวกเขา”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#48d1cc">“แล้วเราจะเอายังไงล่ะ”</font> คูเปอร์ถามพร้อมถอนหายใจ <font color="#48d1cc">“ปล่อยไปเฉยๆ แบบนี้หรือเปล่า เพราะถ้าฟังคลาร่าพูดก็มีโอกาสที่จะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นได้จริงๆ”&nbsp;</font>&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คลาร่าพยักหน้า<font color="#ff0000"> “พูดตามหลักแล้ว การเกิดความบาดหมางในค่ายไม่ว่าจะเกิดจากอะไร มันกระทบภาพรวมทั้งหมด และยิ่งถ้าคู่กรณีมาจากบ้านเฮเฟตัส บ้านหมายเลข 9 เป็นหนึ่งในกำลังสำคัญของค่าย ถ้าเกิดปัญหาขึ้นในค่ายจริง มันจะรุนแรงเป็นพิเศษ”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“บ้านเฮเฟตัสมีบทบาทสำคัญในเรื่องยุทธโธปกรณ์และเครื่องมือ ถ้าพวกเขาไม่ยอมช่วยเหลือหรือเกิดปัญหาภายในค่ายขึ้น ค่ายจะอ่อนแอลงมาก” </font>ลิเลียน่ากล่าวเสริม&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์นิ่งคิดก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะ วางมือบนเอกสารสำเนาบันทึกภารกิจ<font color="#48d1cc"> “ไหนๆ เราก็มีสำเนาบันทึกการเดินทางนี่อยู่แล้ว ทำไมเราไม่เอาไปถ่ายเอกสาร แล้วไปแปะไว้ที่บอร์ดข่าวสารล่ะ พร้อมแนบประกาศเตือนภัยว่าอาจมีคนแอบอ้างเป็นพ่อแม่เทพเจ้า เพื่อชักจูงให้ทำเรื่องบางอย่าง”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คลาร่ายิ้ม<font color="#ff0000"> “เป็นความคิดที่ดี เดี๋ยวฉันกับลิเลียน่าจะช่วยกันแปลสำเนาเป็นภาษากรีกด้วย”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์พยักหน้า แต่ยังดูครุ่นคิด<font color="#48d1cc"> “แต่ว่าถ้าเราแปะประกาศเตือนภัยแบบนั้น มันจะช่วยได้มากแค่ไหนกันนะ”</font>&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">ลิเลียน่าหัวเราะเบาๆ <font color="#ff8c00">“พี่คะ หนูว่ามันจะมีการบอกเล่าปากต่อปากไปเรื่อยๆ เองค่ะ คนในค่ายชอบพูดกันอยู่แล้ว จนในที่สุดมันจะกระจายไปทั่วทั้งค่าย แต่…นี่ก็แค่ความคิดหนูนะคะ”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คลาร่าพยักหน้า <font color="#ff0000">“ถูกต้องแล้ว เดี๋ยวพวกเราสองคนจะจัดการส่วนที่เหลือเอง พี่ไปพักผ่อนเถอะค่ะ เห็นได้ชัดว่าพี่ง่วงจะแย่แล้ว”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4">คูเปอร์หัวเราะแห้งๆ<font color="#48d1cc"> “รู้ด้วยเหรอ”&nbsp;&nbsp;</font></font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" size="4"><font color="#ff8c00">“ดูจากหน้าพี่ไม่ยากเลยค่ะ”</font> ลิเลียน่าแซวพร้อมรอยยิ้ม&nbsp;&nbsp;</font></span></p><font face="Kanit" size="4"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Kanit" style="" size="4">ชายหนุ่มพยักหน้า<font color="#48d1cc"> “งั้นฝากพวกเธอสองคนด้วยนะ”</font> ก่อนจะเดินออกจากห้องสมุดกลับไปยังบ้านพักของตัวเอง หลังจากที่เขานอนไม่หลับมาทั้งคืน ในที่สุดเขาก็ได้เวลาพักเสียที…&nbsp;</font></span></p><p></p>

Axel โพสต์ 2025-7-12 22:14:28

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Axel เมื่อ 2025-7-12 22:16 <br /><br /><center>
        <link href="https://dl.dropbox.com/s/0wgl9d2fkpbis0f/you%20think%20i%27m%20such%20a%20flower.css" rel="stylesheet">
        <div id="rr_you-think-im-such-a-flower" style="--width: 430px; --img-height: 200px; --accent: #c5c5c5; --title-color: #000; --subtitle-color: #dadada; --main-font: 'Karla', sans-serif; --main-font-size: 12px; --main-font-line-space: 140%;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a>
                <div class="rcontainer">
                        <div class="rheader" style="background-image: url('https://i.pinimg.com/originals/10/de/76/10de76ecd4e50c7f9177aa49535a90b8.gif');"></div>
                        <div class="rtitle"><b style="text-align: left;"><font size="5">Know thy self, know thy enemy.</font></b><i>A thousand battles, a thousand victories.....</i></div>
                        <div class="rtxt"><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3"><b>11.07.2025 | 4:00 PM</b></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><br></span></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun"><span style="font-size: medium;">‘เกม’ ที่ดีเริ่มต้นด้วยการทำความเข้าใจกติกา และสำหรับแอ็กเซล มิคาอิลอฟ ทุกภารกิจคือเกมที่ต้องชนะ กฎข้อแรกของการเดิมพันคือรู้จักคู่ต่อสู้ของคุณให้ดีกว่าที่มันรู้จักตัวเองการไปโดยไม่มีข้อมูลก็ไม่ต่างอะไรกับการเดินเข้าบ่อนโดยไม่รู้ว่าเจ้ามือกำลังเล่นไพ่หรือลูกเต๋า</span><font size="3">นั่นเป็นวิถีของคนเขลา</font></font></div><div><font face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">บุตรแห่งไทคีไม่ได้มุ่งหน้าไปยังโรงตีเหล็กหรือลานประลอง เขากลับเปลี่ยนทิศทางไปยังอาคาร ที่ซึ่งมีอาคารไม้ขนาดกะทัดรัดตั้งอยู่อย่างเงียบสงบ ดูเก่าแก่กว่าส่วนอื่นๆ กลิ่นอับชื้นของกระดาษโบราณและฝุ่นที่จับตัวกันมานานหลายศตวรรษลอยมาแตะจมูกทันทีที่เขาผลักประตูเข้าไป มันคือหอสมุดอย่างไม่ต้องสงสัย</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">ภายในเงียบเชียบราวกับเวลาถูกแช่แข็ง ชั้นหนังสือไม้สีเข้มสูงจรดเพดานอัดแน่นไปด้วยม้วนกระดาษและตำราปกหนัง แสงแดดอ่อนๆ ยามบ่ายส่องผ่านหน้าต่างลงมาเป็นลำ ทำให้มองเห็นละอองฝุ่นลอยคว้างอยู่ในอากาศเหมือนดวงดาวขนาดจิ๋ว ในนี้มีเพียงกึ่งเทพคนหนึ่ง—น่าจะเป็นบุตรแห่งอาธีน่าถ้าดูจากสายตาที่จดจ่ออยู่กับหนังสือ—นั่งอยู่ที่โต๊ะมุมห้องโดยไม่สนใจการมาของเขาเลยแม้แต่น้อย&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font face="Sarabun"><font size="3">นิ้วเรียวของเขาไล่ไปตามชั้นหนังสือ ดวงตาสีอ่อนกวาดมองอย่างใจเย็น จนกระทั่งหยุดอยู่ที่หนังสือเล่มหนาปกหนังสีดำ ตำราว่าด้วยอสูรกาย เขาดึงมันออกมาอย่างระมัดระวัง&nbsp;</font><span style="font-size: medium;">เขาใช้เวลาไม่นานในการค้นหาสิ่งที่ต้องการ ข้อมูลเกี่ยวกับฮาร์ปี้มีอยู่มากมาย แต่ส่วนใหญ่เป็นเรื่องเล่าพื้นๆ ที่ใครๆ ก็รู้—ครึ่งคนครึ่งนก สกปรก ส่งเสียงน่ารำคาญ และขโมยอาหาร&nbsp;</span></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">จนกระทั่ง… ประโยคหนึ่งในย่อหน้าสุดท้ายสะกิดความสนใจของเขาเข้าอย่างจัง</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><b>‘…แม้จะเป็นอสูรกายที่น่ารังเกียจ แต่สัญชาตญาณบางอย่างของฮาร์ปี้ยังคงคล้ายคลึงกับสัตว์ปีกจำพวกกา พวกมันมักถูกดึงดูดด้วยวัตถุที่ส่องประกายแวววาว…’</b></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">ดวงตาสีน้ำแข็งหรี่ลง มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเยียบเย็นที่แทบมองไม่เห็น</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">เกมเปลี่ยนแล้ว</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">นี่ไม่ใช่ภารกิจตามล่า แต่เป็นการวางกับดัก เขารู้แล้วว่าจะสร้าง 'โชค' ของตัวเองขึ้นมาได้อย่างไร แอ็กเซลปิดหนังสือเสียงดังปึก ก้องไปทั่วความเงียบของหอสมุดและฝุ่นก็ฟุ้งขึ้นมาอีกครั้ง เขาไม่จำเป็นต้องเสียเวลาอยู่ที่นี่อีกต่อไป</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">เขาเดินออกจากหอสมุด แสงแดดยามเย็นสาดส่องลงมากระทบใบหน้า แต่ในหัวของเขามีเพียงแผนการที่กำลังก่อร่างสร้างตัว เขารู้แล้วว่าจะต้องทำอะไร</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">ชายหนุ่มกลับมาที่เคบินไทคี บรรยากาศอึดอัดที่เคยรู้สึกก่อนหน้านี้จางหายไปจนหมดสิ้น ตอนนี้มันเป็นเพียงฐานบัญชาการสำหรับเกมกระดานเกมใหม่ เขารื้อค้นกระเป๋าเป้ของตัวเองอย่างรวดเร็ว เสื้อเชิ้ตแบรนด์เนมและกางเกงสแล็คถูกโยนไปกองไว้อีกทาง เขาเปลี่ยนเป็นชุดที่ทะมัดทะแมงกว่า: เสื้อยืดสีดำรัดรูปแขนยาวที่เคลื่อนไหวสะดวก กางเกงคาร์โก้สีเทาเข้มซึ่งมีกระเป๋ามากมายพอจะใส่ของจุกจิก</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun">และใช่ เขาต้องเอาเจ้านั่นไปด้วย… มุมปากกระตุกยิ้ม สบตากับดวงแก้วสีทะเลสาบไบคาลในกระจกเงา</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3" face="Sarabun"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;">@God&nbsp;<font size="3" face="Sarabun"></font></div><div><br></div></div><div class="rtxt"><br></div><div class="rtxt"><b><b><b><br></b></b></b></div><b><b><b><b><b>
                </b></b></b></b></b></div><b><b><b>
        </b></b></b></div><b><b><b>
</b></b></b></center><b><b><b>
</b></b>
</b>

Nymeria โพสต์ 2025-7-12 23:24:02

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Nymeria เมื่อ 2025-7-12 23:25 <br /><br /><style>
        .chaos {
                width: 700px;
                margin: 10px auto;
                background: #111;
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                padding: 10px;
                color: #999;
                line-height: 1;
        }

        .chaos im {
                width: 660px;
                height: 140px;
                overflow: hidden;
                display: block;
                position: relative;
                background: var(--color);
        }

        .chaos im img {
                width: 660px;
                filter: grayscale(100%);
                mix-blend-mode: multiply;
                outline: #5f3c8a 1px solid;
        }

        .chaos>div {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                padding: 10px;
                background: #222;
        }

        .chaos imagen {
                position: relative;
                border-radius: 100%;
                display: block;
                overflow: hidden;
                width: 100px;
                height: 100px;
                padding: 0px;
                border-top: #999 2px solid;
                border-left: #999 2px solid;
                border-bottom: var(--color) 2px solid;
                border-right: var(--color) 2px solid;
                top: -50px;
                left: 105px;
                position: relative;
                z-index: 15;
        }

        .chaos imagen img {
                width: 100px;
                height: 100px;
                border-radius: 50%;
        }

        .chaos dato {
                background: var(--color);
                font: 11px 'Inconsolata';
                text-transform: uppercase;
                padding: 5px;
                display: block;
                width: 85px;
                border-radius: 25px;
                margin-bottom: 5px;
                position: relative;
                top: -110px;
                left: 10px;
                text-align: center;
        }

        .chaos h2 {
                position: relative;
                margin-top: -225px;
                padding: 20px;
                text-align: right;
                text-transform: uppercase;
        }

        .chaos h2 n {
                display: block;
                font: 21px Raleway;
                font-weight: 100;
                letter-spacing: -1px;
                line-height: 15px;
        }

        .chaos h2 m {
                display: block;
        }

        .chaos h2 x {
                display: block;
                font: 26px Oswald;
                letter-spacing: 0px;
                line-height: 20px;
                letter-spacing: 3px;
                font-weight: 200;
        }

        .chaos h2 l {
                display: block;
                font: bold 29px Montserrat;
                line-height: 23px;
                letter-spacing: -1px;
                color: var(--color);
                animation: glow 2s ease-in-out infinite alternate;
        }

        @-webkit-keyframes glow {
                from {
                        text-shadow: 0 0 5px #ccc, 0 0 15px #ccc, 0 0 25px #ccc, 0 0 35px #ccc
                }

                to {
                        text-shadow: 0 0 20px #111, 0 0 30px #111, 0 0 40px #111
                }
        }

        .chaos texto {
                display: block;
                text-align: justify;
                padding: 80px 30px 30px;
                background: #e0e0e0;
                font-size: 11px;
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: -65px;
                color: #444;
        }

        .chaos h2:after {
                content: " ";
                width: 150px;
                height: 1px;
                background: #333;
                display: block;
                position: relative;
                left: 240px;
                top: 20px;
        }

        .chaos frase {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: 1px;
                display: block;
                padding: 10px;
                background: #0f0f0f;
                text-transform: uppercase;
                font: 9px calibri;
                color: #666;
                text-align: right;
                line-height: 15px;
        }

        .chaos .Creds {
                outline: #0d0d0d 1px solid;
                margin-top: 1px;
                display: block;
                padding: 10px;
                background: #0f0f0f;
                text-transform: uppercase;
                font: 8px calibri;
                color: #666;
                text-align: center;
                width: 80px;
                margin-top: -35px;
                line-height: 15px;
                background: rgba(255, 255, 255, 0.1);
                text-decoration: none;
        }

        .chaos br {
                display: none;
        }

        .chaos texto br {
                display: block;
        }
</style>

<div class="chaos">
        <div>
                <im><img src="https://i.imgur.com/EGURcM2.png"></im>
                <imagen><img src="https://i.imgur.com/kR6reOS.png"></imagen>
                <dato>12-07-2025</dato>
                <dato>11.00 AM</dato>
                <h2>
                        <n>I want to be your</n>
                        <l>everything</l>
                        <x>little darling</x>
                </h2>
                <texto><br><div style="text-align: left;"><span style="font-size: medium; font-family: Kanit;"><br>ห้องสมุดของบ้านใหญ่คือสถานที่ที่โซเฟีย คลาร์ก ใช้เป็นกองบัญชาการส่วนตัวของเธอโดยพฤตินัย กลิ่นกระดาษเก่าและหมึกพิมพ์ลอยอบอวลอยู่ในอากาศ แผนที่โบราณและม้วนกระดาษปาปิรัสถูกกางทิ้งไว้บนโต๊ะไม้โอ๊กตัวใหญ่ ธิดาแห่งอะธีน่านั่งอยู่ตรงนั้น ในชุดเสื้อยืดค่ายกับกางเกงยีนส์ตัวเดิม นิ้วเรียวกำลังไล่ไปตามตัวอักษรกรีกบนแผนที่การรบที่เทอร์มอพิลี แสงที่ส่องผ่านหน้าต่างบานสูงสะท้อนบนกรอบแว่นของเธอ</span></div><font face="Kanit"><div style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></div><font size="3"><div style="text-align: left;">ไนมีเรียเดินเข้ามาในความเงียบนั้นอย่างนุ่มนวล ในมือของเธอไม่ใช่แค่สมุดบันทึกที่จดแบบหวัดๆ แต่เป็นแผ่นปาร์ชเมนต์สองสามแผ่นที่ถูกจัดระเบียบหัวข้อและวาดแผนผังประกอบอย่างเรียบง่ายแต่ชัดเจน</div>

<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#4169e1">“มาแล้วเหรอ”</font> โซเฟียเอ่ยขึ้นโดยไม่ละสายตาจากแผนที่<font color="#4169e1"> “หวังว่ารายงานของเธอคงจะน่าสนใจกว่ารายงานงบประมาณค่าแอมโบรเซียของไครอนนะ”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“ฉันเชื่อว่ามันจะทำให้คุณตื่นตัวได้มากกว่ากาแฟเอสเปรสโซ่เสียอีกค่ะ”</font> สตรีรอยยิ้มเรียบตอบกลับอย่างราบรื่น ก่อนจะวางแผ่นปาร์ชเมนต์ลงบนพื้นที่ว่างบนโต๊ะ</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">เธอเริ่มต้นการนำเสนออย่างรวบรัดและตรงไปตรงมา<font color="#9932cc"> “ตามที่คุณมอบหมาย ภารกิจประเมินและปรับปรุงระบบป้องกันค่ายเบื้องต้น ดิฉันได้ตรวจสอบสามจุดหลัก และนี่คือข้อสรุปค่ะ”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">เธอชี้ไปที่แผนผังแรก<font color="#9932cc"> “สถานที่ประตูทางเข้าหลัก พบจุดอ่อนสามจุดค่ะ”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“หนึ่ง พื้นดินด้านข้างซุ้มประตูทรุดตัวจากฝน อาจเปิดช่องให้อสุรกายขนาดหนักใช้พละกำลังทำให้ยุบแล้วมุดเข้ามาได้ ข้อเสนอแนะคือใช้หินแบนจากลำธารมาปูเสริมฐานใช้งบประมาณต่ำและแรงงานจากบ้านที่แข็งแรง”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“สอง เถาไอวี่ที่สวยงามนั่นคือบันไดชั้นดีสำหรับศัตรูที่ตัวเล็กและคล่องแคล่ว ข้อเสนอแนะคือตัดแต่งมันออกแล้วปลูกเถาวัลย์หนามจากบ้านดีมีเทอร์เข้าไปแทนที่”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“และสาม”</font> เธอหยุดไปชั่วครู่เพื่อเน้นความสำคัญ <font color="#9932cc">“แนวการมองเห็นจากนอกประตูเป็นเส้นตรงไปยังบ้านใหญ่ เปิดโอกาสให้เกิดการโจมตีระยะไกลได้ง่ายมาก ข้อเสนอแนะคือสร้างฉากกั้นแบบซิกแซกจากวัสดุเหลือใช้เพื่อทำลายแนวเล็งและบังคับทิศทางการเคลื่อนที่ค่ะ”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">โซเฟียเงยหน้าขึ้นจากแผนที่โบราณเป็นครั้งแรก เธอดันแว่นที่ไหลลงมาเล็กน้อยขึ้นไป <font color="#4169e1">“Kill zone ที่ซ่อนอยู่ในความเคยชิน คลาสสิกดี ฉันชอบ ว่าต่อไป”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ไนมีเรียหยิบแผ่นปาร์ชเมนต์ที่สองขึ้นมา<font color="#9932cc"> “สถานที่ที่ 2: ต้นสนของธาเลีย ที่นี่ก็มีสามจุดที่น่ากังวลค่ะ”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“หนึ่ง ขนแกะทองคำคือเป้าหมายที่เด่นชัดเกินไปสำหรับการโจมตีด้วยอาคมหรือพิษระยะไกล ข้อเสนอแนะคือใช้โล่ทองสัมฤทธิ์เก่าจากคลังของบ้านแอรีสมาสร้างเป็นแผงกำบังแบบพับเก็บได้ เพื่อเบี่ยงเบนการโจมตี”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“สอง การป้องกันทางกายภาพขึ้นอยู่กับพีลีอัสตัวเดียว ทำให้เกิดจุดบอด ข้อเสนอแนะคือติดตั้งระบบเตือนภัยด้วยลวดทองสัมฤทธิ์เส้นบางๆ จากบ้านเฮอร์มีสผูกกับกระดิ่งมนตรา ขึงรอบเนินในรัศมีที่เหมาะสมเพื่อเตือนภัย”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“สุดท้าย และอาจจะอันตรายที่สุด”</font> น้ำเสียงของเธอจริงจังขึ้น <font color="#9932cc">“ปราการเวทมนตร์ครอบคลุมแค่บนดิน ไม่มีการป้องกันใต้ดินเลย อสุรกายที่ขุดอุโมงค์ได้สามารถลอดเข้ามาได้ง่ายๆ ข้อเสนอแนะคือการสร้าง ‘สมอเวทมนตร์’ จากเกลือทะเลและผงกระดูกอสุรกาย ฝังรอบเนินเพื่อรบกวนและเปิดโปงการบุกรุกจากใต้ดิน”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ดวงตาสีเขียวของโซเฟียทอประกายวาบ<font color="#4169e1"> “กับระเบิดเวทมนตร์ สินะ โหดร้ายแต่ก็ได้ผลดีมาก ไม่เลวเลยสำหรับเด็กบ้านเฮคาที”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“และสถานที่สุดท้ายค่ะ” </font>ร่างอรชรกล่าวต่ออย่างไม่หยุดพัก <font color="#9932cc">“ชายหาด ที่ซึ่งความสงบสุขคือจุดอ่อนที่ร้ายแรงที่สุด”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“หนึ่ง ปราการเวทมนตร์บางเบาลงอย่างมากเหนือน้ำ ข้อเสนอแนะคือใช้เปลือกหอยสังข์ลงอาคม ‘เสียงกระซิบแห่งเกลียวคลื่น’ ผูกติดกับทุ่นไม้ วางเป็นแนวเตือนภัยเมื่อมีสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ข้ามเข้ามา”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“สอง ไม่มีหน่วยลาดตระเวนที่เป็นระบบ ข้อเสนอแนะคือจัดตั้งเวรยามชายหาดอย่างเป็นทางการ โดยร่วมมือกันระหว่างบ้านโพไซดอน, แอรีส และอะพอลโล พร้อมสร้างหอสังเกตการณ์ชั่วคราว”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“และสาม กิจกรรมสันทนาการบนหาดอาจกลายเป็นช่องโหว่ให้เกิดการแทรกซึมทางสังคมจากศัตรูที่มาในคราบมิตร ข้อเสนอแนะคือไม่ต้องห้าม แต่ให้จัดอบรมการสังเกตพฤติกรรมผิดปกติและสร้างโปรโตคอลการแจ้งเตือนที่ชัดเจน”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">เมื่อการนำเสนอจบลง โซเฟียเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ กอดอกมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความทึ่งอย่างไม่ปิดบัง</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#4169e1">“นี่มัน”</font> เธอกล่าวช้าๆ <font color="#4169e1">“ละเอียดรอบคอบกว่าที่ฉันคาดไว้เยอะมาก เธอไม่ได้มองแค่จุดอ่อนทางกายภาพ แต่มองไปถึงจุดอ่อนทางกลยุทธ์ จิตวิทยา และการบริหารจัดการทรัพยากรด้วย”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">เธอลุกขึ้นยืน เดินไปที่โต๊ะทำงานของเธอแล้วหยิบแผ่นป้ายทองสัมฤทธิ์เล็กๆ อันหนึ่งออกมา มันคือบัตรผ่านที่สลักตราสัญลักษณ์ของค่ายเอาไว้<font color="#4169e1"> “นี่คือรางวัลของเธอ</font>” โซเฟียยื่นมันให้ไนมีเรีย <font color="#4169e1">“มันคือบันทึกที่ฉันทำเองคงพอมีประโยชน์บ้าง เอาไว้ใช้ประสานงานกับบ้านต่างๆ ได้โดยตรง”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">มันเป็นรางวัลที่ทรงพลังและมีความหมายยิ่งกว่าเหรียญดรักม่ากองไหนๆ มันคือการมอบอำนาจและความไว้วางใจ</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“ขอบคุณค่ะ รุ่นพี่โซเฟีย”</font> ไนมีเรียรับมันมาด้วยความเคารพ</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ก่อนที่เธอจะหมุนตัวจากไป เธอก็หยิบกระป๋องโซดายี่ห้อดังที่เย็นเฉียบออกมาจากกระเป๋าสะพายข้างแล้ววางลงบนโต๊ะเบาๆ</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9932cc">“โคล่า สำหรับเติมพลังสมองให้นักยุทธศาสตร์ค่ะ”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">โซเฟียเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ ก่อนที่รอยยิ้มจางๆ ที่หาได้ยากจะปรากฏขึ้นที่มุมปากของเธอ <font color="#4169e1">“ไปได้แล้วน่า เดี๋ยวฉันก็เปลี่ยนใจหรอก”</font></div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ร่างบางยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเดินจากไปอย่างสง่างาม ทิ้งให้ธิดาแห่งอะธีน่ายืนมองตามหลังพร้อมกับบัตรผ่านในมือของเธอและกระป๋องโคล่าเย็นๆ อีกหนึ่งกระป๋อง บางที การมอบหมายงานให้เด็กรุ่นใหม่ที่น่าสนใจคนนี้ อาจจะเป็นการตัดสินใจทางกลยุทธ์ที่ดีที่สุดของเธอในรอบหลายเดือนเลยทีเดียว</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: center;">****</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;">ให้<font color="#8b0000">โคล่า</font> โซเฟีย คลาร์ก <br><b>หยกหงส์คู่นิรันดร์ :</b> ทุกครั้งที่มีปฏิสัมพันธ์กับ NPC เดมี่ก็อตจะได้รับโบนัสความสัมพันธ์ +5
<br><b>กุหลาบน้ำเงินทอง : </b>เมื่อสวมใส่จะทำให้การมีปฏิสัมพันธ์กับ NPC/TGC/Satyr/Lares+5 <br><b>การพูดคุย:</b> +5 ความสนิทสนม</div>
<div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><b>รางวัลภารกิจ </b>:+50 EXP (เวลตันขอเป็นพ้อย)+2 INT +10 ดรักม่า +35 เกียรติยศ
ไอเท็ม: บันทึกโซเฟีย
ความสนิทสนม: +35 ความสนิทสนมกับโซเฟีย<br><br></div>
</font></font><span id="docs-internal-guid-774259f7-7fff-c8e4-ad91-0b556232030f"><font face="Kanit" size="3"><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สำรวจความปลอดภัยจุดที่ 1 : </span><a href="https://percyjackson.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&amp;goto=findpost&amp;ptid=26&amp;pid=6727" style="text-decoration-line: none;"><span style="color: rgb(17, 85, 204); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; text-decoration-line: underline; text-decoration-skip-ink: none; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ประตูค่าย</span></a></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"></p><div style="text-align: center;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; color: rgb(0, 0, 0); vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สำรวจความปลอดภัยจุดที่ 2 : </span><a href="https://percyjackson.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&amp;goto=findpost&amp;ptid=179&amp;pid=6729" style="text-decoration-line: none;"><span style="color: rgb(17, 85, 204); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; text-decoration-line: underline; text-decoration-skip-ink: none; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ต้นสนธาเลีย</span></a></div><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><div style="text-align: center;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;">สำรวจความปลอดภัยจุดที่ 3 : </span><a href="https://percyjackson.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&amp;goto=findpost&amp;ptid=170&amp;pid=6735" style="text-decoration-line: none;"><span style="color: rgb(17, 85, 204); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; text-decoration-line: underline; text-decoration-skip-ink: none; vertical-align: baseline;">ชายหาด</span></a></div></span><p></p><span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><div style="text-align: center;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;">ลิ้งค์พรีเซ้นท์ </span><a href="https://docs.google.com/presentation/d/1leDskw7YwnNf8tydxjZcntZGdWv2rQOLQUIQXm-I5xc/edit?usp=sharing" style="text-decoration-line: none;"><span style="color: rgb(17, 85, 204); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; text-decoration-line: underline; text-decoration-skip-ink: none; vertical-align: baseline;">จิ้มจิ้กสวยใช่ป่ะ</span></a>

@God&nbsp;
</div></span></font></span></texto>
                <frase>i'll melt your heart into two </frase>
                <a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="Creds">@HyeRi Codes</a>
        </div>
</div>

<style>
        .chaos {
                --color: #5f3c8a;
        }
</style>

<link rel="preconnect" href="https://fonts.gstatic.com">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Inconsolata:wght@200;400;600&amp;family=Montserrat:wght@100;400;600&amp;family=Raleway:wght@100;400;700&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Oswald:wght@200;400;600&amp;display=swap" rel="stylesheet">

Ripley โพสต์ 2025-7-13 23:02:59

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ripley เมื่อ 2025-7-13 23:09 <br /><br /><style>
#RIPS01 {
border: 0px double ;
width: 800px;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/f25a4e8ff181d79718c5abdd2ed2e4a3c100365011933-ZMDY1F_fw658webp.png");
}
</style>

<style>
#RIPS02 {
    width: 75%;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>
<style>
#RIPS03 {
    width: 63%;
    border: 0px solid ;
   padding: 50px;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>



<div align="center">
<div id="RIPS01">

<br><br>
<div id="RIPS02">
<div style="height: 400px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -250px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://img2.pic.in.th/pic/a8bbb7fc2cffd96a10b216e5f77bbe88.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean<br><br> Before The Journey</font><br>
<font color="#ffffff" size="5">12th July 2025 5PM</font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 90%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp;เพราะว่าได้รับคำชวนอย่างปฏิเสธไม่ได้จากโค้ชเบย์เธอเลยรู้สึกคิดหนักเชียวว่าจะทำยังไงดี   ในระหว่างนี้เองเธอก็เดินไปยังห้องสมุดเพื่อหาความรู้เกี่ยวกับสองอย่างที่เธอต้องรู้ก่อนไปวันพรุ่งนี้
<br><br>
&emsp;&emsp; หนึ่งเมืองแอตแลนต้าเป็นยังไง
<br><br>
&emsp;&emsp; สองมิโนทอร์น่ะ—จุดอ่อนมันอยู่ตรงไหนกัน
<br><br>
&emsp;&emsp; ไม่สิมีสามต่างหากเธอจะไปชวนใครได้บ้างมาร่วมหัวจมท้ายไปด้วยกัน
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ที่เดินเข้ามาภายในห้องสมุดแล้วก็รู้สึกหดหู่ขึ้นมาทันตาเห็นตอนนี้จะกลับบ้านไปถามพี่ ๆ ก็เกรงใจ อีกทั้งความรู้สึกว่าเรียนผุ้ต้องเรียนแก้ ไปรับงานมา(ไม่ได้ตั้งใจ)แล้วก็ต้องหาความรู้ให้ได้ด้วยตัวเองสาวน้อยวัยรุ่นที่ใกล้เข้าสู่วัยผู้ใหญ่ได้เดินไปตามป้ายที่ห้องสมุดได้บอกหมวดหมู่เอาไว้ขอบคุณภาษากรีกที่พอจะได้เรียนมาบ้างและดูเหมือนว่ามันจะอ่านรู้เรื่องมากกว่าภาษาอังกฤษเสียอีก
<br><br>
&emsp;&emsp; โรคดิสเล็กเซียของสายเลือดครึ่งเทพนี่มันเจ้าปัญหาในบางครั้งจริง ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อเธอเดินเข้าไปยังชั้นที่เก็บหนังสืออสูรวิทยามากมายหลายเล่มก็ลองสุ่ม ๆ หยิบสักเล่มมาเปิดหาชื่อของ มิโนทอร์
<br><br>
&emsp;&emsp; ยังไงตำนานกรีกต้องมีสิปีศาจตัวดังเชียวนะ
<br><br>
&emsp;&emsp; แน่นอนว่าความดังของมันคงให้ความรู้สึกเหมือนศิลปินต่างประเทศที่ดังระดับโลกก็ไม่ปานแค่เล่มแรกที่หยิบมาก็ทำให้เธอเห็นแล้วว่ามันคืออะไร เป็นแบบไหนอย่างไร
<br><br>
&emsp;&emsp; ลักษณะของมิโนทอร์ มันคือสิ่งมีชีวิตลูกผสมที่มีร่างกายเป็นมนุษย์กำยำแต่มีศีรษะเป็นวัว พวกมันมีบุคลิกที่ ดุร้าย ก้าวร้าว และเปี่ยมด้วยพละกำลังอันมหาศาล ขาดซึ่งความปรานีหรือความเห็นใจ มักถูกขับเคลื่อนด้วย สัญชาตญาณดิบเถื่อน และ ความกระหายในการทำลายล้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการต่อสู้และความรุนแรง ความคิดของพวกมันมักเรียบง่าย มุ่งเน้นไปที่การทำลายล้างทุกสิ่งที่ขวางหน้าเมื่อถูกยั่วยุหรือเมื่อรู้สึกหิวโหย แม้จะปรากฏตัวอย่างน่าเกรงขาม แต่มิโนทอร์มักถูกกักขังหรือควบคุม ทำให้พฤติกรรมที่แสดงออกมามักเกิดจากความโกรธและความสิ้นหวังจากการถูกจองจำ
<br><br>
&emsp;&emsp; “ก็คือไปยุมันให้ยั๊วะไม่ได้สินะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ไม่งั้นได้ ซี้ กันหมดแบบที่หมายถึงไปต่อคิวเป็นเพื่อนจอร์จได้เลยพอเธอเลื่อนลงไปอ่านชีวประวัติอย่างนึกครึ้มอยากอ่านขึ้นมาดื้อ ๆ ก็ได้เรียนรู้ว่าพ่อตัวเองวีรกรรมเยอะ s h i p ห า ย จนต้องยกมือขึ้นมาลูบหน้าทันที
<br><br>
&emsp;&emsp; ตอนนี้ไม่ต้องยุมันหรอกแค่มันรู้ว่าเป็นลูกโพไซดอนก็น่าจะยั๊วะแล้วมั้ง
<br><br>
&emsp;&emsp; ในช่วงเวลานี้เองเธอเหลือบไปเห็นหนังสือเกี่ยวกับวิธีการปราบปีศาจร้ายในตำนานแน่นอนว่าด้วยภาษากรีกที่เด่นเสียขนาดนั้นย่อมต้องเป็นปีศาจของตำนานกรีก และตัวไฮไลท์อย่างมิโนทอร์ทำไมจะไม่มีแต่ด้วยความสูงของมันดูเหมือนว่าจะทำให้ริปลีย์งานเข้าแล้วสิคนตัวเล็กมองรอบ ๆ ไม่เห็นมีอะไรใช้ปีนได้ก็ลองพยายามเอื้อมไปหยิบให้ได้ดู
<br><br>
&emsp;&emsp; “Ugh, seriously? That’s way too high.”
<br><br>
&emsp;&emsp; ในเมื่อมันไม่มีอะไรใช้เธอก็เริ่มที่จะมองซ้ายมองขวาไม่มีใครอยู่รอบตัวเลยก็เริ่มมีความคิดอะไรประหลาด ๆ อย่าง—ลองแอบเหยียบชั้นหนังสือดูดีไหม ?ในช่วงเวลาที่กำลังเอื้อมมือพร้อมกับครุ่นคิดตัดสินใจนี้เองมีมือเรียวมาหยิบหนังสือเล่มนั้นจากข้างหลังดวงตากลมที่จ้องมองมันอยู่พลันโตขึ้นเป็นไข่ห่านด้วยความประหลาดใจว่ามือนี้มันมาจากไหนกันครั้นเธอเลื่อนสายตามองตามหนังสือก็พบว่ามีชายหนุ่มสุดหล่ออยู่ในระยะที่ความห่างกันแค่คืบด้วยอารามตกใจจากระยะห่างของเพศตรงข้ามนั้นมีเพียงนิดเดียวเกินไปทำให้เธอเผลอถอยตัวสุดแรง
<br><br>
&emsp;&emsp; “Wait !!”
<br><br>
&emsp;&emsp; “Ah!?!”
<br><br>
&emsp;&emsp; แต่ว่าข้างหลังของเธอคือชั้นหนังสือการที่เธอเผลอถอยสุดแรงได้ไปกระแทกชั้นจนส่งเสียงดัง Ugh! ออกมา แต่เรื่องกลับไม่จบแค่นี้น่ะสิเมื่อหนังสือที่โดนกระแทกได้หล่นลงมาใส่เธอต่อราวกับเคราะห์ซ้ำกรรมซัดจนเธอต้องย่อกายนั่งขดยกมือบังศีรษะตนเองเพื่อไม่ให้หนังสือโดนจุดสำคัญให้สมองเธอที่กลวงอยู่แล้วต้องมาบวมเพิ่มด้วย
<br><br>
&emsp;&emsp; ทว่าสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้นอย่างการรู้สึกถึงหนังสือที่หล่นใส่ดันกลายเป็นเธอรู้สึกถึงแสงยามบ่ายที่ควรสว่างได้เบาแสงลง ความรู้สึกของแขนแกร่งโอบกายบดบังเธออีกทีทำให้ได้ยินเสียงร้องเบา ๆ ของชายหนุ่มแทน
<br><br>
&emsp;&emsp; เดี๋ยวนะ—อย่าบอกนะว่า !?!
<br><br>
&emsp;&emsp; ธิดาแห่งโพไซดอนค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น บัดนั้นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเธอคือใบหน้าคมคายและงดงามในเวลาเดียวกัน ดวงตาเรียวกลมให้ความรู้สึกสงบใจเย็นเล็ก ๆ ทว่าริมฝีปากที่แม้ไม่ได้มีรอยยิ้มที่ประดับไว้แต่มันก็ยังยกขึ้นเล็ก ๆ ทำให้เขาดูเฟรนลี่มากขึ้นเป็นกองไฝเล็ก ๆ ที่สันจมูกดูน่ามองอย่างน่าประหลาดคิ้วเข้มของเขากำลังขมวดเล็กน้อยราวกับว่ากำลังรู้สึกกังวลกับเรื่องตรงหน้า
<br><br>
&emsp;&emsp; “Fuck, he's stupid hot. —”
<br><br>
<img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/203374e9771a5e18c.jpg" width="200" _height="200" border="0"><br>(นี่คือมุมมองสมมติที่น้องเห็น)
<br><br>
&emsp;&emsp; “ Hm?”
<br><br>
&emsp;&emsp; การที่เขาเอ่ยกับเธอราวกับว่ากำลังทบทวนนี่คือสิ่งที่สาวน้อยตรงหน้าพูดกับเขา ๆ จริง ๆ หรือเปล่าเรียกสติให้ริปลีย์ได้รู้ตัวว่าตัวเองแสดงอาการหลงคนหน้าตาดีขึ้นมาอีกแล้วมือเล็กยกขึ้นปิดปากของตนทั้งยังทำท่าจะขยับถอยอีกโดยไม่จดไม่จำว่าหลังเธอเป็นชั้นหนังสือมือแกร่งรีบเอื้อมไปวางที่ชั้นหนังสือด้วยความกลัวว่าศีรษะเล็กจะโขกเอา และเป็นเช่นนั้นจริงหลังศีรษะของริปลีย์เผลอขยับถอยห่างไปกระแทกมือของเขาจนหลังมือที่อยู่กับชั้นหนังสือกระแทกอีกทอดจนรู้สึกเจ็บเบา ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp; “ขอโทษนะสาวน้อยแต่ว่าตอนนี้ถ้าถอยอีกกลัวว่าฝนความรู้จะตกหลงมาอีกระรอกนะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “เอ่อขอโทษค่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อขอโทษขอโพยออกไปเรียบร้อยแล้วก็ช่วยกันเก็บหนังสือที่หล่นมากมาย ให้เข้าที่ซะระหว่างนี้เองใบหน้าของริปลีย์ถูกแต้มสีแดงจนเหมือนจะกลายเป็นสตรอวเบอร์รี่ลูกน้อยกลางห้องสมุดเลยเชียว
<br><br>
&emsp;&emsp; นี่มันน่าอายชะมัดนอกจากจะให้เขาช่วยแล้วยังเผลอพ่นอะไรออกมาก็ไม่รู้
<br><br>
&emsp;&emsp; “เธอจะหยิบเล่มนี้ใช่ไหม ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; เขาเอ่ยออกมาพร้อมกับยื่นหนังสือการปราบปีศาจร้ายในตำนานภาษากรีกมาตรงหน้าเธอหลังจากที่เก็บหนังสือที่ร่วงเรียบร้อยแล้วคือหนังสือมันก็ใช่หรอกที่เธออยากได้ แต่สิ่งที่ทำให้ดวงตาของเธอโฟกัสกลับเป็นรอยแดงบนมือเรียวของเขาต่างหาก
<br><br>
&emsp;&emsp; มือเล็กรับหนังสือจากเขามาวางที่ชั้นแถว ๆ นั้นก่อนจะเอื้อมมือมาจับมือเขาเพื่อตรวจดูดี ๆ ว่ามันคือแผลจริง ๆ ไหมและไม่ต้องสืบ ตำแหน่งของรอยแดงนี้คือตำแหน่งที่มือเขากระแทกชั้นหนังสืออีกทีตอนรับศีรษะเธอแน่นอน
<br><br>
&emsp;&emsp; “มือคุณแดงหมดแล้วขอโทษนะคะ” ริปลีย์เอ่ยก่อนจะทำท่านึกออกว่าเธอพกอะไรมาบ้างร่างเล็กคุ้นกระเป๋าหยิบกระปุกครีมทาแผลมาทาให้เขาโดยดวงตากลมอัลมอนด์หวานก็คอยสำรวจตามแขนที่โผล่พ้นเสื้อผ้าออกมาว่ามีตรงไหนอีกไหม ครั้นเมื่อไม่มีที่ไหนต้องทาต่อเธอก็ยกครีมกระปุกเล็กกระปุกนั้นให้เขา “คือว่า เพื่อเป็นการขอโทษ ช่วยรับไว้ด้วยเถอะนะคะ มันเป็นยาทาแผลน่ะค่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ร่างสูงที่ได้เซอร์ไพรส์แรกเป็นการต้องเจอสาวน้อยตกใจจนถอยกระแทกชั้นหนังสือแล้วเซอไพรส์ต่อมาเป็นการที่เธอเผลอหลุดปากชมใบหน้าเขาและเซอไพรส์สุดท้ายคือเธอได้ทาแผลแดง ๆ ที่สำหรับเขามันไม่มีอะไรต้องกังวลเลยสักนิด แต่ดูเหมือนว่ามันจะมีอะไรสุด ๆ สำหรับร่างเล็กตรงหน้าเขา นั่นเรียกเสียงขบขันเบา ๆ อย่างเอ็นดูจากชายหนุ่มรูปหล่อที่เธออุทานใส่
<br><br>
&emsp;&emsp; “นี่สาวน้อยไหน ๆ เราก็ได้เจอกันขนาดนี้แล้วเรามาทำความรู้จักกันเป็นไง ?”เขาเอ่ยเบา ๆ ก่อนจะเปลี่ยนจากการยื่นให้เธอทาแผลเป็นจับมือเล็กจนกลายเป็นท่าเช็คแฮนด์ “ฉัน ปาร์คซูฮัน เรียกซูฮันเลยก็ได้ บุตรแห่ง—คุณดีน่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “อ้อคุณนี่เองปาร์คซูฮัน เจโรมเคยพูดถึงคุณอยู่น่ะ” เธอตาโตขึ้นมาด้วยความประหลาดใจว่าคนตรงหน้าคือคนที่เธอเคยได้ยินชื่อมาบ้างแล้ว “ทางนี้ริปลีย์ สวอนสัน ธิดาแห่งโพไซดอนค่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “อ๋า น้องสาวเจโรมนี่เอง”
<br><br>
&emsp;&emsp; “จริงสิ คุณซูฮันเป็น เอ่อ—ศิลปินวงเดียวกับพี่เขาไหมนะคะ ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; การพยักหน้าของเขาทำให้เธอเบิกตากว้างนี่เธอเพิ่งทำผิวของไอดอลชื่อดังมีแผลไม่ใช่หรือไง ? ริปลีย์รีบคุ้ยกระเป๋าเพื่อหยิบกระปุกยาทาเล็ก ๆ มายื่นให้เขาอีกกระปุกถ้วน
<br><br>
&emsp;&emsp; “มันคือยาทากันรอยแผลเป็น— จริง ๆ มันก็ไม่น่าจะเป็นถึงขนาดนั้นหรอกค่ะแต่ว่าฉันให้ไปเผื่อนะคะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ริปลีย์?”
<br><br>
&emsp;&emsp; แต่ไม่ทันจะได้พูดคุยอะไรต่อเธอก็ได้ยินเสียงคุ้นเคยลอดเข้ามาเรียกเธอเป็นดั่งเสียงสวรรค์ที่ทำให้เธอหลุดจากสถานการณ์ตรงหน้าได้ทันทีโดยไม่ต้องหาเรื่องขอตัวอย่างลื่นไหล
<br><br>
&emsp;&emsp; “โอ้ ลิเลียน่าฉันว่าจะมาหาเธอน่ะ” บัลเลรีน่าสาวเอ่ยก่อนจะตัดสินใจยัดมันใส่มือเขาไปเลย “ขอโทษสำหรับแผลนะคะแล้วก็ขอบคุณที่ช่วยหยิบมันค่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์หันไปหยิบหนังสือที่เขาหยิบให้ก่อนจะโค้งหัวขอตัวเดินออกมาหาลิเลียน่าที่ดูเหมือนว่ากำลังยกยิ้มอะไรบางอย่างหงส์ขาวตัวน้อยเห็นใบหน้าแบบนี้ก็รีบจูงเพื่อนของเธอออกมาทันทีพร้อมกับยัดแอปเปิ้ลสีเขียวที่อยู่ในกระเป๋าใส่มือของลิเลียน่าราวกับว่ามันเป็นของปิดปากจากสถานการณ์นี้
<br><br>
&emsp;&emsp; “ไม่มีอะไรทั้งนั่นหรอกน่า ลิเลียน่า”
<br><br>
&emsp;&emsp; “แล้วเธอบอกว่าจะมาหาฉันไม่ใช่ว่าอันนี้ใช้ฉันเป็นตัวช่วยออกจากตรงนั้นหรอกนะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ก็ใช่ส่วนหนึ่ง— แต่ว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยกับเธอจริง ๆ ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์เดินมาตรงหน้าของลิเลียน่าก่อนจะหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อเล่าเรื่องที่เธอเจอมาในวันนี้เป็นการพบเจอที่ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจเท่าไหร่หากต้องออกเดินทางคนเดียว
<br><br>
&emsp;&emsp; “เรื่องมีอยู่ว่า— เหมือนนิมฟ์จะส่งข่าวมาที่ค่ายฮาล์ฟบลัดตอนนี้มีเด็กสามคนที่เมืองแอตแลนต้าเหมือนว่าอาจจะเป็นเด็กครึ่งเทพที่ยังไม่ตื่นรู้ในพลังประเด็นคือแถวนั้นดันมีมิโนทอร์น่ะสิ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “แล้วเรื่องนี้มันเกี่ยวกับเธอยังไงหรอ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ก็มันเกี่ยวตรงที่วันนี้ฉันดันไปเดินแถวต้นธาเลียแล้วเจอโค้ชเบย์ที่กำลังคุยกับพวกนิมฟ์—แล้วเขาก็จะลากฉันไปด้วยน่ะสิ” ริปลีย์เอ่ยออกมาพร้อมส่งสายตาออดอ้อนลิเลียน่า “ฉันไม่รู้ว่าจะลองขอความช่วยเหลือใครแล้วนอกจากเธอลิเลียน่าเอาแบบนี้ก็แล้วกันเพราะเรื่องนี้มันอาจจะตัดสินใจปุบปับทันทียากไปหน่อยแต่ว่าวันนี้กลับเคบินไปนั่งกินแอปเปิ้ลเขียวที่ฉันให้แล้วลองทบทวนนะพรุ่งนี้เวลาก่อน 9 นาฬิกาตามเวลาของค่าย ฉันจะรอที่หน้าค่ายกับโค้ชเบย์ ถ้าเธออยากมาด้วยกันฉันจะรอแต่ถ้าเธอปฏิเสธก็ไม่เป็นไร ถือว่าเป็นประสบการณ์ให้ฉันลองเอาตัวรอดดู”
<br><br>
&emsp;&emsp; เพื่อไม่ให้เป็นการกดดันลิเลียน่ามากเธอเลือกที่จะเดินเอาหนังสือไปนั่งอ่านที่โต๊ะ หาความรู้ติดตัวสำหรับการปราบมิโนทอร์ก่อนจะกลับเคบินตัวเองไปเตรียมตัวสำหรับวันพรุ่งนี้


<br><br><div align="center"><img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"></div><br>



</font>
</div>
<div style="margin-top: -550px; "><div style="height: 800px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/2fdb742eac38e9e7ea5730ff1b25b4e4fd521a82fcaac-AzsWKK_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div>
<br><br>
<div id="RIPS03">
<div style="text-align: left;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

<font size="6"><b>เปิดใช้งานเอฟเฟค</b></font>
<br><br>
ปฏิสัมพันธ์กับ ปาร์ค ซูฮัน<br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ ครีมบำรุงผิว แก่ปาร์คซูฮัน +20 ค่าความสัมพันธ์จากการให้ของที่โปรดปราน
<br><br>
ปฏิสัมพันธ์กับ ลิเลียน่า ไทเลอร์<br>
+7 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br>
ให้ แอปเปิ้ลเขียว ลิเลียน่า ไทเลอร์<br>
ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br><br>
ใช้ได้ตัวละครผู้หญิงเท่านั้น : ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 2 4 6 8 คู่สนทนาจะได้กลิ่นหอมบนตัวคุณ ได้รับโบนัสพิเศษ+2 แต้ม (เฉพาะรุ่นพี่และเพื่อนเท่านั้น)<br><br>

@God
</font></div></div>


<div style="margin-top: -100px; "><div style="height: 200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/5720a3b19bcc91d47431705002cb55aebdda1a8f2df0-jXF7du_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div></div>

Axel โพสต์ 2025-7-14 00:05:56

<center>
        <link href="https://dl.dropbox.com/s/0wgl9d2fkpbis0f/you%20think%20i%27m%20such%20a%20flower.css" rel="stylesheet">
        <div id="rr_you-think-im-such-a-flower" style="--width: 430px; --img-height: 200px; --accent: #c5c5c5; --title-color: #000; --subtitle-color: #dadada; --main-font: 'Karla', sans-serif; --main-font-size: 12px; --main-font-line-space: 140%;"><a href="https://is.gd/rossr" title="「by ross」"></a>
                <div class="rcontainer">
                        <div class="rheader" style="background-image: url('https://www.longwood.edu/media/top-tier/news/2014/buzz/realinquirycat.gif');"></div>
                        <div class="rtitle"><b>Report: Apollo's Maserati</b><i>I don't know how these people survived ----------------</i></div>
                        <div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3"><b>12.07.2025 | 4:15 PM&nbsp;</b></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3"><b><br></b></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3"><b><font color="#808080">"งานแรกของนาย"</font></b> แอนนาเบ็ธพูดต่อโดยไม่เงยหน้า <b><font color="#808080">"ไปที่หอสมุด ไปศึกษาบันทึกภารกิจเก่าๆ ของรุ่นพี่คนอื่นๆ เลือกมาหนึ่งภารกิจที่นายสนใจ วิเคราะห์มัน—ความสำเร็จ ความล้มเหลว กลยุทธ์ที่ใช้และที่ควรจะใช้ เขียนสรุปมาให้ฉันในอีกสองชั่วโมง"&nbsp;</font></b></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3">มันคือการบ้าน ไม่ใช่การฝึกภาคสนามอย่างที่เขาคิดไว้ในตอนแรก แต่ก็เป็นอะไรที่สมเหตุสมผล การเรียนรู้จากความผิดพลาดของคนอื่นคือทางลัดที่ดีที่สุด&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3"><b><font color="#5c96ab">"รับทราบครับ"</font></b> แอ็กเซลตอบรับสั้นๆ ก่อนจะหมุนตัวเดินจากมาอย่างเงียบเชียบ

หอสมุดในยามเย็นเงียบสงบกว่าเดิม มีเพียงแสงไฟจากคบเพลิงวิเศษที่ให้ความสว่างอบอุ่น เขาตรงไปยังมุมที่เก็บม้วนบันทึกและสมุดปกหนังที่บันทึกเรื่องราวการผจญภัยต่างๆ เอาไว้ มีหัวข้อมากมายตั้งแต่ 'ตามล่าไฮดร้าที่นิวเจอร์ซีย์' ไปจนถึง 'ภารกิจทวงคืนสายฟ้า' ที่โด่งดัง แต่สายตาของเขากลับไปสะดุดกับสมุดเล่มหนึ่งที่สันปกเขียนด้วยลายมือหวัดๆ ว่า 'ทวงคืนราชรถมาเซราติ'

ช่างเป็นชื่อที่พิศดารสิ้นดี... มันน่าสนใจพอที่จะทำให้เขาหยิบมันขึ้นมา</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3">เขานั่งลงที่โต๊ะตัวเดิมที่เคยนั่งเมื่อวาน เปิดบันทึกและเริ่มอ่าน… แล้วความรู้สึกที่บอกไม่ถูกก็ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นในใจ

มันไม่ใช่บันทึกภารกิจ แต่มันคือบันทึกการบ่นถึงหายนะที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง มันคือความโกลาหลที่เกิดจากกลุ่มเดมิกอดที่ดูเหมือนจะเดินสะดุดโชคร้ายทุกย่างก้าว พวกเขาเจอแก๊งนักฆ่ารัสเซีย ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

คิ้วของบุตรแห่งไทคีขมวดเข้าหากันโดยไม่รู้ตัว คำสบถด่าทอที่พาดพิงถึงชาวรัสเซียด้วยถ้อยคำเหมารวม ปรากฏอยู่แทบจะทุกหน้า มันทำให้เขารู้สึกเหมือนมีกรวดเม็ดเล็กๆ อยู่ในรองเท้า มันน่ารำคาญและเสียดแทงอย่างประหลาด&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3">และเมื่อมาถึงชื่อของตัวการเบื้องหลัง—ดมิทรี นาวิคอฟ บุตรแห่งเทพสลาฟ—เขาก็ต้องหยุดอ่านไปชั่วครู่

ดมิทรี... ช่างเป็นชื่อที่น่ารำคาญเสียจริง

เขาสูดหายใจลึกๆ พยายามสลัดความรู้สึกขุ่นมัวส่วนตัวทิ้งไป แล้วจดจ่ออยู่กับการวิเคราะห์ในเชิงกลยุทธ์ เขาวางปากกาลงบนกระดาษแผ่นใหม่ เริ่มเขียนสรุปด้วยลายมือที่เนี้ยบและเป็นระเบียบเรียบร้อย สรุปของเขาปราศจากอารมณ์ความรู้สึก มันคือการชำแหละความผิดพลาดอย่างเลือดเย็น—การขาดการวางแผน การประเมินภัยคุกคามที่ผิดพลาดซ้ำซาก และอื่นๆอีกมากมาย&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3">เมื่อเขียนเสร็จ เขาตรวจทานมันรอบหนึ่งก่อนจะพับมันอย่างเรียบร้อยแล้วเดินออกจากหอสมุด

เขาไปพบแอนนาเบ็ธที่เดิม เธอยังคงนั่งอยู่ที่อัฒจันทร์ กำลังอ่านนิตยสารที่เขาให้ไปก่อนหน้านี้ด้วยความสนใจ&nbsp;</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;"><font size="3"><font color="#5c96ab">&nbsp;</font><b><font color="#5c96ab">"สรุปรายงานภารกิจทวงคืนราชรถมาเซราติครับ"</font></b> เขายื่นกระดาษให้เธอด้วยท่าทีสงบนิ่ง พร้อมรอยยิ้มบางๆตามมารยาท

ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับธิดาแห่งอาธีน่าแล้วว่าจะพอใจกับรายงานมากน้อยแค่ไหน
</font></div><div class="rtxt" style="text-align: left;">------------------------------------------------------------------------------</div><div class="rtxt"><br></div><div class="rtxt"><a href="https://percyjackson.mooorp.com/home.php?mod=space&amp;uid=73&amp;do=blog&amp;quickforward=1&amp;id=56">Link Homework</a></div><div class="rtxt">Homework +35 XP</div><div class="rtxt">Train with Annabeth (1/10)</div><div class="rtxt">น้ำหอมบุรุษ: เลขไบต์ลงท้าย 2,4,6,8&nbsp;&nbsp;+ 2 bonus&nbsp;</div><b><b><b><b><b>
                </b></b></b></b></b></div><b><b><b>
        </b></b></b></div><b><b><b>
</b></b></b></center><b><b><b>
</b></b>
</b>

Axel โพสต์ 2025-7-14 07:47:37

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Axel เมื่อ 2025-7-14 07:57 <br /><br /><div class="amn-body" style="--color:#bbbbbb">
<div class="amn-wrap"><div class="amn-img">
<img src="https://i.postimg.cc/5y35JY1J/2.png"></div>
<div class="amn-imc"><img src="https://i.postimg.cc/VLWZsv4d/1.png"></div>
<div class="amn-title">A. Mikailov</div><div class="amn-lyric">power of calculated luck</div>
<span class="cp cp-target-o"></span>

<div class="amn-quote">To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed —&nbsp;Axel
</div>
<div class="amn-texto"><font face="Kanit">
<p style="text-align: left;"><font size="3"><b>13.07.2025 | 08:10 AM</b></font></p><p style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="3"> ภารกิจในมือเป็นเพียงกระดาษสองแผ่น แต่น้ำหนักของมันในความคิดของแอ็กเซลนั้นเทียบเท่ากับแผนที่ยุทธศาสตร์ทั้งหมด เขาไม่ได้มุ่งหน้าไปที่โรงตีเหล็กหรือลานฝึกซ้อม อาวุธชิ้นแรกที่ต้องเตรียมสำหรับสงครามไม่ใช่ดาบหรือโล่ แต่เป็นข้อมูล</font></p><p style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="3">หอสมุดของค่ายฮาล์ฟบลัดไม่ใช่สถานที่สำหรับหนอนหนังสือที่มองหาความบันเทิง มันคือคลังข้อมูลทางยุทธวิธีที่ซุกซ่อนอยู่ในรูปของม้วนกระดาษและหนังสือปกแข็ง เขาเดินผ่านชั้นหนังสือเทพปกรณัมและบทกวีโบราณไปอย่างไม่ใส่ใจ เป้าหมายของเขาอยู่ลึกเข้าไปในโซนที่ถูกใช้งานน้อยที่สุด: แผนที่และภูมิศาสตร์&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="3">เขาพบสิ่งที่ต้องการในตู้ไม้โอ๊กขนาดใหญ่ ลิ้นชักที่มีป้ายสลักว่า "อาณาเขต" ถูกดึงออกมาอย่างแผ่วเบา ภายในบรรจุม้วนแผนที่หนังเก่าๆ หลายสิบม้วน แอ็กเซลเลือกออกมาสองสามม้วนที่ดูมีความเกี่ยวข้องมากที่สุด ก่อนจะเดินไปยังโต๊ะไม้ขนาดใหญ่ที่อาบไล้ด้วยแสงแดดซึ่งส่องผ่านหน้าต่างทรงสูง&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="3">ปลายนิ้วของเขาคลี่ม้วนแผนที่แรกออกอย่างระมัดระวัง กระดาษปาปิรัสที่เหลืองกรอบส่งเสียงกรอบแกรบเบาๆ แผนที่ของค่ายฮาล์ฟบลัดและพื้นที่โดยรอบปรากฏขึ้นตรงหน้า เส้นหมึกที่ซีดจางแต่ยังคงคมชัดวาดภาพของป่า, ลำธาร, และเนินเขาต่างๆ อย่างละเอียด&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="3">สำหรับเดมิก็อดส่วนใหญ่, การอ่านตัวอักษรเล็กๆ ที่ระบุชื่อสถานที่ต่างๆ คงเป็นเหมือนการถอดรหัสที่ทรมาน แต่สำหรับแอ็กเซล มันกลับชัดเจนราวกับอ่านหนังสือพิมพ์ยามเช้า&nbsp;ดวงตาสีฟ้าเทากวาดไปทั่วแผนที่อย่างรวดเร็วและแม่นยำ ไม่ใช่การอ่าน แต่คือการสแกนข้อมูล&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="3">เขาจดจำทุกอย่าง—เส้นทางหลัก, ทางลัดที่อาจซ่อนอยู่, จุดที่สูงที่สุดสำหรับสังเกตการณ์, และแหล่งน้ำที่ใกล้ที่สุด นิ้วของเขาไล่ไปตามแนวป่าด้านตะวันออกและตะวันตกซึ่งระบุไว้ในภารกิจแรก เขาทำแผนที่ในใจ จำลองสถานการณ์ฉุกเฉินต่างๆ หากถูกล้อม เขาจะหนีไปทางไหน? หากต้องการซุ่มโจมตี จุดไหนคือจุดบอด&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="3">จากนั้น เขาก็กางแผนที่อีกใบที่เน้นเฉพาะระบบป้องกันของค่าย เขาไล่สายตาไปตามจุดที่ระบุไว้ในภารกิจที่สองก่อนจะเลือกมาสามจุดที่น่าสนใจ: ต้นสนของธาเลีย, ป่าต้องหาม, และทางเข้าหลักของค่าย เขาเห็นภาพที่คนอื่นอาจมองข้าม—ช่องว่างระหว่างการป้องกัน, มุมอับที่เวทมนตร์อาจอ่อนกำลังลง, หรือเส้นทางธรรมชาติที่สัตว์ประหลาดอาจใช้เป็นทางเลี่ยง&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="3">ความประมาทคือการฆ่าตัวตายรูปแบบหนึ่ง เขาไม่ได้กลัวสัตว์ประหลาด แต่เขารังเกียจความพ่ายแพ้ที่เกิดจากการเตรียมตัวไม่ดีพอ ในโลกที่โชคชะตาเล่นตลกได้ทุกวินาที การเตรียมพร้อมไม่ใช่ทางเลือก แต่เป็นอาวุธที่คมที่สุด&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="3">&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="3">แอ็กเซลใช้เวลาเกือบชั่วโมงในความเงียบของหอสมุด เมื่อเขาลุกขึ้น แผนที่ทั้งหมดถูกม้วนเก็บเข้าที่เดิมอย่างเรียบร้อย แต่สำเนาของมันได้ถูกจารึกลงในสมองของเขาแล้วอย่างสมบูรณ์&nbsp;</font></p><p style="text-align: left;"><font size="3"><br></font></p><p style="text-align: left;"><font size="3">เขาเดินออกจากหอสมุด แสงแดดข้างนอกสว่างจ้ากว่าเดิม แต่ในใจของเขากลับเยือกเย็นและชัดเจน สนามรบถูกกางออกแล้ว และเขาก็เห็นทุกตาเดินที่เป็นไปได้</font></p><div align="center" style="font-size: small;">
<img src="https://static.vecteezy.com/system/resources/thumbnails/012/634/800/small_2x/art-deco-outline-stroke-in-golden-color-for-classy-and-luxury-style-premium-vintage-line-art-design-element-free-png.png" width="300" border="0" style="filter: grayscale(100%);"><br><br><br></div>

</font></div><font face="Kanit"><font size="2">

<div class="amn-tags">
<em class="amn-tag">Power</em>
<em class="amn-tag">Money</em>
<em class="amn-tag">Game</em>&nbsp;<em class="amn-tag">Music</em><div class="amn-tt">CABIN 19</div></div>
</font></font></div><font face="Kanit"><font size="2"><a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt">@Hye Ri</a></font></font></div><font face="Kanit"><font size="2">


<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Kanit'); Kanit {font-family: 'Kanit';} </style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css">

<style>
.amn-body br {
        display: none;
}
.amn-texto br {
        display: block;
}
.amn-body {
        margin: 10px auto;
        background: #171717;
        width: 550px;
        padding: 25px;
        border-radius: 10px;
        color: #aaa;
        font: 12px Hind;
        line-height: 18px;
        text-align: justify;
}
.amn-wrap {
        background: #1a1a1a;
        border-radius: 10px;
        overflow: hidden;
        border-top: 15px solid #131313;
        position: relative;
}
.amn-img {
        width: 550px;
        height: 150px;
        display: block;
        position: relative;
        overflow: hidden;
}
.amn-img:before {
        content: "";
        display: block;
        width: 550px;
        height: 150px;
        position: absolute;
        background: #000;
        mix-blend-mode: color;
}
.amn-img:after {
        content: "";
        display: block;
        width: 550px;
        height: 150px;
        position: absolute;
        background: var(--color);
        top: 0;
        mix-blend-mode: multiply;
}
.amn-imc {
        border: 10px solid #0a0a0a;
        width: 100px;
        height: 100px;
        position: absolute;
        top: 50px;
        right: 10px;
        outline: 1px solid #0a0a0a;
        outline-offset: 4px;
        z-index: 10;
}
.amn-title {
        font: 80px "Abril Fatface";
        color: #d0d0d0;
        margin-top: -100px;
        z-index: 10;
        position: relative;
        padding: 20px;
        text-shadow: #000 2px 2px 0;
}
.amn-lyric {
        text-transform: uppercase;
        font-size: 10px;
        letter-spacing: 10px;
        padding: 20px;
        margin-top: -60px;
        position: relative;
        z-index: 20;
        text-align: right;
        width: 390px;
        text-shadow: #000 1px 1px 0;
        color: #f0f0f0;
}
.amn-texto {
        padding: 50px;
        margin: 50px 20px 20px;
        position: relative;
        z-index: 30;
        background: #131313;
}
.amn-body span {
        color: #0a0a0a;
        font-size: 20px;
        background: var(--color);
        clip-path: polygon(
                50% 0%,
                100% 0,
                100% 35%,
                100% 55%,
                100% 100%,
                50% 84%,
                0 100%,
                0 57%,
                0 37%,
                0 0
        );
        width: 20px;
        height: 30px;
        display: block;
        padding: 20px;
        color: #fff;
        font-size: 20px;
        position: relative;
        float: left;
        margin: -10px 0 0 20px;
        z-index: 50;
        position: relative;
        opacity: 0.6;
}
.amn-quote {
        background: #0f0f0f;
        margin: -10px 20px -30px 100px;
        border: transparent solid 20px;
        padding: 0 10px;
        height: 30px;
        overflow: hidden;
        font: bold 10px Rajdhani;
        text-transform: uppercase;
        line-height: 1.5;
        color: FFFFFF;
}

.amn-tag {
        font: bold 8px Poppins;
        background: #151515;
        padding: 10px;
        color: #fdfafa;
        margin: 5px 5px 0 0;
        border-radius: 5px;
}
.amn-tag:hover {
        background: #d0d0d0;
}
.amn-tags {
        margin: 20px;
}
.amn-tt {
        float: right;
        color: #d0d0d0;
        font: bold 60px Poppins;
        margin-top: -45px;
        letter-spacing: -5px;
}
a.hr-credt {
        text-decoration: none;
        float: right;
        padding: 10px 0;
        color: #a0a0a0;
        text-transform: uppercase;
        position: relative;
        top: -5px;
        font: 10px calibri;
}
</style>



</font></font>

Axel โพสต์ 2025-7-14 13:55:57

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Axel เมื่อ 2025-7-14 13:57 <br /><br /> <div class="amn-body" style="--color:#bbbbbb">
<div class="amn-wrap"><div class="amn-img">
<img src="https://i.postimg.cc/5y35JY1J/2.png"></div>
<div class="amn-imc"><img src="https://i.postimg.cc/VLWZsv4d/1.png"></div>
<div class="amn-title">A. Mikailov</div><div class="amn-lyric">power of calculated luck</div>
<span class="cp cp-target-o"></span>

<div class="amn-quote">To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed —&nbsp;Axel
</div>
<div class="amn-texto"><font face="Kanit"><font size="2">
<p>13.07.2025 | 11:00 AM</p><p><br></p><p style="text-align: left;">สมองของแอ็กเซลคือคลังข้อมูลที่ถูกจัดเรียงอย่างสมบูรณ์แบบ แต่การนำเสนอข้อมูลนั้นต้องใช้สื่อกลางที่จับต้องได้ เขาหาโต๊ะว่างตัวหนึ่งในมุมที่ลึกและเงียบที่สุดของหอสมุด ที่ซึ่งแสงแดดส่องลงมาเป็นลำพอให้ความสว่าง แต่ไม่สว่างพอที่จะรบกวนสมาธิ</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">เขาไม่ได้ใช้ม้วนกระดาษปาปิรัสที่ดูขลังแต่ใช้งานยาก เขาเลือกใช้กระดาษรายงานคุณภาพดีที่พกติดตัวมา และปากกาหมึกซึมด้ามหนึ่งที่ให้น้ำหนักพอดีมือ</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">การเขียนของเขาไม่ใช่การระบายความคิด แต่เป็นการถ่ายโอนข้อมูลที่ผ่านการประมวลผลแล้วอย่างเป็นระบบ ตัวอักษรทุกตัวที่ถูกจรดลงบนกระดาษนั้นคมชัดและสม่ำเสมอราวกับพิมพ์ออกมา หัวข้อถูกขีดเส้นใต้อย่างบรรจง จุดอ่อนแต่ละข้อถูกแยกเป็นหัวข้อย่อยพร้อมกับการวิเคราะห์ความน่าจะเป็นและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้น มันไม่ใช่รายงานของเด็กค่ายที่เพิ่งมาใหม่ แต่เป็นเอกสารประเมินความเสี่ยงในแบบที่บริษัทใหญ่ๆเขาเขียน</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">เมื่อเสร็จสิ้น เขาไม่ได้พับมันส่งๆ แต่สอดมันเข้าไปในแฟ้มเอกสารบางๆ เพื่อรักษาสภาพให้เรียบกริบ ความสมบูรณ์แบบไม่ได้หยุดอยู่แค่เนื้อหา แต่รวมถึงการนำเสนอด้วย</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">จากนั้นเขาก็เริ่มมองหาเป้าหมาย: โซเฟีย คาร์ก, ธิดาแห่งอธีน่า</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">เขาพบเธอในโซนตำราประวัติศาสตร์โบราณ ร่างของหญิงสาวแทบจะจมหายไปในกองหนังสือและม้วนกระดาษที่สุมอยู่รอบโต๊ะของเธอ ผมสีบรูเน็ตสั้นประบ่าของเธอดูเหมือนจะมีฝุ่นเกาะอยู่จางๆ เธอกำลังก้มหน้าก้มตาอ่านม้วนกระดาษเก่าๆ อย่างตั้งใจเสียจนไม่รับรู้ถึงการมาถึงของเขา</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">แอ็กเซลเดินเข้าไปหยุดอยู่ข้างโต๊ะอย่างเงียบๆ และรอ...</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">หนึ่งวินาที...สองวินาที...</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">เมื่อเห็นว่าเธอคงไม่เงยหน้าขึ้นมาในเร็วๆ นี้ เขาจึงเคาะปลายนิ้วลงบนผิวโต๊ะไม้เบาๆ หนึ่งครั้ง</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">โซเฟียสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว ดวงตาสีเขียวที่เคยจดจ่ออยู่กับตัวอักษรโบราณบัดนี้หรี่ลงมองเขาอย่างรำคาญใจที่ถูกขัดจังหวะ <b><font color="#f5deb3">"ต้องการอะไรไม่ทราบ?"</font></b> น้ำเสียงของเธอห้วนและตรงไปตรงมา</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;"><b><font color="#add8e6">"ผมมาส่งรายงาน"</font></b> บุรุษชาวรัสเซียตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย วางแฟ้มเอกสารลงบนพื้นที่ว่างเพียงเล็กน้อยบนโต๊ะของเธอ&nbsp;</p><p style="text-align: left;"><b><br></b></p><p style="text-align: left;"><b><font color="#add8e6">"ภารกิจประเมินระบบป้องกัน"</font></b></p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">ดวงตาสีเขียวของโซเฟียเหลือบมองแฟ้มเอกสารด้วยความฉงนเล็กน้อย ก่อนจะตวัดกลับมามองหน้าเขาอีกครั้ง <font color="#f5deb3" style=""><b>"เสร็จแล้ว? </b><font color="#f5deb3" size="2"><b>เดดไลน์ยังอีกนานเลยนะ</b></font><b>"</b></font></p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;"><b><font color="#add8e6">"ผมไม่ชอบปล่อยให้งานค้าง"</font> </b>แอ็กเซลตอบสั้นๆ ก่อนจะยิ้มบางๆออกมาเพื่อสร้างความเป็นมิตร"ข้อมูลทั้งหมดอยู่ในนั้น ทั้งจุดอ่อนและข้อเสนอแนะเบื้องต้น"</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">หญิงสาวมองหน้าเขานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะยอมละสายตาจากม้วนกระดาษตรงหน้าแล้วหยิบแฟ้มขึ้นมาเปิดดูช้าๆ</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">เขาไม่ได้ยืนรอเพื่อรับคำชมหรือคำวิจารณ์ ภารกิจของเขาในส่วนนี้จบแล้ว เขาได้วางไพ่ของเขาลงบนโต๊ะแล้ว ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับผู้เล่นคนอื่น&nbsp;</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;"><font color="#add8e6">“เช่นนั้นผมขอตัวก่อนนะครับรุ่นพี่โซเฟีย”</font></p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">แอ็กเซลพยักหน้าให้เธอเล็กน้อยเป็นเชิงอำลาแล้วหมุนตัวเดินจากไป ทิ้งให้ธิดาแห่งอธีน่านั่งอยู่กับรายงานของเขาตามลำพัง และทิ้งให้ความเงียบของหอสมุดกลับคืนมาอีกครั้ง...พร้อมกับความเป็นไปได้ใหม่ๆ ที่เพิ่งถูกนำมาวางไว้บนโต๊ะของเธอ</p><div><br></div><p>
<br>

</p><div align="center">
<img src="https://static.vecteezy.com/system/resources/thumbnails/012/634/800/small_2x/art-deco-outline-stroke-in-golden-color-for-classy-and-luxury-style-premium-vintage-line-art-design-element-free-png.png" width="300" border="0" style="filter: grayscale(100%);"><br>
ประเมินและปรับปรุงระบบป้องกันค่ายเบื้องต้น<br>+50 EXP&nbsp;+2 INT&nbsp;+10 ดรักม่า&nbsp;+35 เกียรติยศ<br>Item: บันทึกโซเฟีย<br><div align="center">&nbsp;+35 ความสนิทสนมกับโซเฟีย<br>น้ำหอมบุรุษ: เลขไบต์ 2 4 6 8 +2 โบนัสพิเศษ<a href="https://docs.google.com/presentation/d/1_ZqZdotfRhkjENSyhqHLaUSnDVd0seR1Ca5-T0-OOQY/edit?usp=sharing"><div align="center"><font color="#f5f5f5">Link</font></div></a><div align="center"><a href="https://docs.google.com/presentation/d/1_ZqZdotfRhkjENSyhqHLaUSnDVd0seR1Ca5-T0-OOQY/edit?usp=sharing"></a></div></div></div>

</font></font></div><font face="Kanit"><font size="2">

<div class="amn-tags">
<em class="amn-tag">Power</em>
<em class="amn-tag">Money</em>
<em class="amn-tag">Game</em>&nbsp;<em class="amn-tag">Music</em><div class="amn-tt">CABIN19</div></div>
</font></font></div><font face="Kanit"><font size="2"><a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt">@Hye Ri</a></font></font></div><font face="Kanit"><font size="2">


<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Kanit'); Kanit {font-family: 'Kanit';} </style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css">

<style>
.amn-body br {
        display: none;
}
.amn-texto br {
        display: block;
}
.amn-body {
        margin: 10px auto;
        background: #171717;
        width: 550px;
        padding: 25px;
        border-radius: 10px;
        color: #aaa;
        font: 12px Hind;
        line-height: 18px;
        text-align: justify;
}
.amn-wrap {
        background: #1a1a1a;
        border-radius: 10px;
        overflow: hidden;
        border-top: 15px solid #131313;
        position: relative;
}
.amn-img {
        width: 550px;
        height: 150px;
        display: block;
        position: relative;
        overflow: hidden;
}
.amn-img:before {
        content: "";
        display: block;
        width: 550px;
        height: 150px;
        position: absolute;
        background: #000;
        mix-blend-mode: color;
}
.amn-img:after {
        content: "";
        display: block;
        width: 550px;
        height: 150px;
        position: absolute;
        background: var(--color);
        top: 0;
        mix-blend-mode: multiply;
}
.amn-imc {
        border: 10px solid #0a0a0a;
        width: 100px;
        height: 100px;
        position: absolute;
        top: 50px;
        right: 10px;
        outline: 1px solid #0a0a0a;
        outline-offset: 4px;
        z-index: 10;
}
.amn-title {
        font: 80px "Abril Fatface";
        color: #d0d0d0;
        margin-top: -100px;
        z-index: 10;
        position: relative;
        padding: 20px;
        text-shadow: #000 2px 2px 0;
}
.amn-lyric {
        text-transform: uppercase;
        font-size: 10px;
        letter-spacing: 10px;
        padding: 20px;
        margin-top: -60px;
        position: relative;
        z-index: 20;
        text-align: right;
        width: 390px;
        text-shadow: #000 1px 1px 0;
        color: #f0f0f0;
}
.amn-texto {
        padding: 50px;
        margin: 50px 20px 20px;
        position: relative;
        z-index: 30;
        background: #131313;
}
.amn-body span {
        color: #0a0a0a;
        font-size: 20px;
        background: var(--color);
        clip-path: polygon(
                50% 0%,
                100% 0,
                100% 35%,
                100% 55%,
                100% 100%,
                50% 84%,
                0 100%,
                0 57%,
                0 37%,
                0 0
        );
        width: 20px;
        height: 30px;
        display: block;
        padding: 20px;
        color: #fff;
        font-size: 20px;
        position: relative;
        float: left;
        margin: -10px 0 0 20px;
        z-index: 50;
        position: relative;
        opacity: 0.6;
}
.amn-quote {
        background: #0f0f0f;
        margin: -10px 20px -30px 100px;
        border: transparent solid 20px;
        padding: 0 10px;
        height: 30px;
        overflow: hidden;
        font: bold 10px Rajdhani;
        text-transform: uppercase;
        line-height: 1.5;
        color: FFFFFF;
}

.amn-tag {
        font: bold 8px Poppins;
        background: #151515;
        padding: 10px;
        color: #fdfafa;
        margin: 5px 5px 0 0;
        border-radius: 5px;
}
.amn-tag:hover {
        background: #d0d0d0;
}
.amn-tags {
        margin: 20px;
}
.amn-tt {
        float: right;
        color: #d0d0d0;
        font: bold 60px Poppins;
        margin-top: -45px;
        letter-spacing: -5px;
}
a.hr-credt {
        text-decoration: none;
        float: right;
        padding: 10px 0;
        color: #a0a0a0;
        text-transform: uppercase;
        position: relative;
        top: -5px;
        font: 10px calibri;
}
</style>



</font></font>

Axel โพสต์ 2025-7-16 23:44:59

<div class="amn-body" style="--color:#bbbbbb">
<div class="amn-wrap"><div class="amn-img">
<img src="https://i.postimg.cc/5y35JY1J/2.png"></div>
<div class="amn-imc"><img src="https://i.postimg.cc/VLWZsv4d/1.png"></div>
<div class="amn-title">A. Mikailov</div><div class="amn-lyric">power of calculated luck</div>
<span class="cp cp-target-o"></span>

<div class="amn-quote">To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed —&nbsp;Axel
</div>
<div class="amn-texto"><font face="Kanit"><font size="2">
<p style="text-align: left;">16.07.2025 | 05:00 PM</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">การบ้านที่ได้รับมอบหมายจากแอนนาเบ็ธ เชส, เมนเทอร์พิเศษและสถาปนิกแห่งโอลิมปัส, ไม่ใช่การบ้านธรรมดา มันคือการผ่าตัดทางยุทธวิธีบนกระดาษ, คือการวิเคราะห์ความสำเร็จและความล้มเหลวของคนรุ่นก่อนหน้า และสำหรับแอ็กเซล, มันคือความบันเทิงรูปแบบหนึ่ง</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">เขาเลือกโต๊ะไม้โอ๊กตัวเดิมในมุมอับของหอสมุด, สถานที่ที่กลายเป็นอาณาเขตส่วนตัวของเขาไปโดยปริยาย แสงยามเย็นที่สาดส่องเข้ามาทำให้ฝุ่นในอากาศเต้นระริก, สร้างบรรยากาศที่เงียบสงบซึ่งเหมาะแก่การชำแหละความผิดพลาดของผู้อื่น</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">บันทึกภารกิจตรงหน้าเขามีหัวข้อว่า 'ฝันร้ายที่หนีไป' เขียนโดยเฟเรีย, ธิดาแห่งฮิปนอส</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">ขณะที่ดวงตาสีฟ้าเทาของเขากวาดผ่านตัวอักษร, ใบหน้าของเขายังคงเรียบเฉย, แต่ในใจกลับกำลังทำการวิเคราะห์อย่างเย็นชา</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">บันทึกนั้นไม่ใช่เรื่องราวของวีรกรรม, แต่เป็นบันทึกของความโกลาหลที่ถูกขับเคลื่อนด้วยอารมณ์ เขาส่ายหัวเล็กน้อยเมื่ออ่านถึงตอนที่บุตรแห่งแอรีสผู้หุนหันพลันแล่นลากทุกคนมุ่งหน้าสู่นิวยอร์กโดยขาดการวางแผน—เป็นเพียงเครื่องมือทื่อๆ, ไม่ใช่ศาสตราวุธที่ถูกลับให้คม. เขาขมวดคิ้วเมื่ออ่านถึงตอนที่เบบี้ก็อบลินหยิบแฮมเบอร์เกอร์จนสัญญาณกันขโมยดังลั่น—เป็นตัวแปรที่คาดเดาได้ง่ายแต่กลับไม่มีใครควบคุม. และเขาถอนหายใจอย่างแทบไม่ได้ยินเมื่ออ่านถึงตอนที่ธิดาแห่งฮิปนอสพุ่งเข้าปะทะกับศัตรูด้วยความโกรธที่ลูกชายถูกทำร้าย—เป็นการตัดสินใจที่มาจากหัวใจ, ไม่ใช่สมอง</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">เขาหยิบปากกาและกระดาษรายงานของตัวเองออกมา การเขียนของเขาไม่ใช่แค่การสรุป, แต่เป็นการวิเคราะห์ที่เฉียบขาดและไร้ความปรานี เขาชี้ให้เห็นถึงการขาดการวางแผน, การพึ่งพาสิ่งที่เรียกว่า "โชค" มากเกินไป, และการปล่อยให้อารมณ์ส่วนตัวเข้ามาบดบังการตัดสินใจทางยุทธวิธี แม้จะไ่ม่เลวร้ายเท่าภารกิจที่เขาอ่านคราวก่อน แต่เขาก็เขียนมันด้วยภาษาวิชาการที่สุภาพ, ห่อหุ้มคำวิจารณ์อันแหลมคมไว้ในเสื้อคลุมของ "ข้อเสนอแนะเชิงสร้างสรรค์"</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">เมื่อเขียนเสร็จ, เขาก็สอดมันเข้าไปในแฟ้มเอกสารอย่างเรียบร้อย</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">จุดหมายต่อไปของเขาคืออัฒจันทร์ แต่เขาไม่ได้ไปมือเปล่า ระหว่างทาง เขา 'บังเอิญ' เดินผ่านแผงพิซซ่าที่เพิ่งอบเสร็จใหม่ๆ ซึ่งถูกตั้งขึ้นใกล้ๆกับศาลาอาหาร กลิ่นหอมของชีสและซอสมะเขือเทศที่อบอวลอยู่ในอากาศจุดประกายความคิดในหัวของเขา</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">ไม่กี่นาทีต่อมา, เขาก็มายืนอยู่หน้าหญิงสาวที่นั่งอ่านหนังสือบนอัฒจันทร์ ในมือข้างหนึ่งถือแฟ้มรายงาน, และอีกข้างถือกล่องพิซซ่าที่ยังอุ่นๆ&nbsp;</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">เมื่อแอนนาเบ็ธเงยหน้าขึ้นมามองเื่อได้ยินเสียงฝีเท้า&nbsp;<font color="#fafafa">"<b style="">มีอะไร, มิคาอิลอฟ?"</b></font></p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;"><font color="#add8e6">"ผมนำรายงานมาส่งครับ, รุ่นพี่"</font> เขาตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ, ยื่นแฟ้มให้เธอ ก่อนจะชูกล่องพิซซ่าขึ้นเล็กน้อยด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตรจอมปลอม <font color="#add8e6">"แล้วก็...ผมเจอพิซซ่าระหว่างทาง เลยนึกขึ้นได้ว่ารุ่นพี่อาจจะยังไม่ได้ทานอะไร"</font> เขาวางมันลงใกล้ๆ <font color="#add8e6">"มันกินง่ายและสะดวกดี หวังว่าคุณจะชอบนะครับ"</font></p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">มันคือการติดสินบนที่เรียบง่าย, คือการลงทุนทางสังคมที่ใช้ต้นทุนต่ำแต่ให้ผลตอบแทนสูง</p><p style="text-align: left;"><br></p><p style="text-align: left;">เขาไม่ได้รอคำขอบคุณ, เพียงแค่พยักหน้าเล็กน้อยแล้วหมุนตัวเดินจากไป ทิ้งให้ธิดาแห่งอธีน่าอยู่กับรายงานการบ้านที่และกลิ่นหอมของเปปเปอโรนีที่อบอวล</p><div style="text-align: left;"><br></div><p>
<br>

</p><div align="center">
<img src="https://static.vecteezy.com/system/resources/thumbnails/012/634/800/small_2x/art-deco-outline-stroke-in-golden-color-for-classy-and-luxury-style-premium-vintage-line-art-design-element-free-png.png" width="300" border="0" style="filter: grayscale(100%);"><br><font color="#e8e8e8"><br></font><div align="center"><div align="center"><a href="https://percyjackson.mooorp.com/home.php?mod=space&amp;uid=73&amp;do=blog&amp;quickforward=1&amp;id=58"><font color="#e8e8e8">Link Homework</font></a></div><div align="center">Homework +35 XP</div><div align="center">Train with Annabeth (2/10)</div><div align="center">Gift: Pizza</div><div align="center">น้ำหอมบุรุษ: เลขไบต์ลงท้าย 2,4,6,8&nbsp; + 2 bonus</div></div><div><br></div></div>

</font></font></div><font face="Kanit"><font size="2">

<div class="amn-tags">
<em class="amn-tag">Power</em>
<em class="amn-tag">Money</em>
<em class="amn-tag">Game</em>&nbsp;<em class="amn-tag">Music</em><div class="amn-tt">CABIN 19</div></div>
</font></font></div><font face="Kanit"><font size="2"><a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt">@Hye Ri</a></font></font></div><font face="Kanit"><font size="2">


<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Kanit'); Kanit {font-family: 'Kanit';} </style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css">

<style>
.amn-body br {
        display: none;
}
.amn-texto br {
        display: block;
}
.amn-body {
        margin: 10px auto;
        background: #171717;
        width: 550px;
        padding: 25px;
        border-radius: 10px;
        color: #aaa;
        font: 12px Hind;
        line-height: 18px;
        text-align: justify;
}
.amn-wrap {
        background: #1a1a1a;
        border-radius: 10px;
        overflow: hidden;
        border-top: 15px solid #131313;
        position: relative;
}
.amn-img {
        width: 550px;
        height: 150px;
        display: block;
        position: relative;
        overflow: hidden;
}
.amn-img:before {
        content: "";
        display: block;
        width: 550px;
        height: 150px;
        position: absolute;
        background: #000;
        mix-blend-mode: color;
}
.amn-img:after {
        content: "";
        display: block;
        width: 550px;
        height: 150px;
        position: absolute;
        background: var(--color);
        top: 0;
        mix-blend-mode: multiply;
}
.amn-imc {
        border: 10px solid #0a0a0a;
        width: 100px;
        height: 100px;
        position: absolute;
        top: 50px;
        right: 10px;
        outline: 1px solid #0a0a0a;
        outline-offset: 4px;
        z-index: 10;
}
.amn-title {
        font: 80px "Abril Fatface";
        color: #d0d0d0;
        margin-top: -100px;
        z-index: 10;
        position: relative;
        padding: 20px;
        text-shadow: #000 2px 2px 0;
}
.amn-lyric {
        text-transform: uppercase;
        font-size: 10px;
        letter-spacing: 10px;
        padding: 20px;
        margin-top: -60px;
        position: relative;
        z-index: 20;
        text-align: right;
        width: 390px;
        text-shadow: #000 1px 1px 0;
        color: #f0f0f0;
}
.amn-texto {
        padding: 50px;
        margin: 50px 20px 20px;
        position: relative;
        z-index: 30;
        background: #131313;
}
.amn-body span {
        color: #0a0a0a;
        font-size: 20px;
        background: var(--color);
        clip-path: polygon(
                50% 0%,
                100% 0,
                100% 35%,
                100% 55%,
                100% 100%,
                50% 84%,
                0 100%,
                0 57%,
                0 37%,
                0 0
        );
        width: 20px;
        height: 30px;
        display: block;
        padding: 20px;
        color: #fff;
        font-size: 20px;
        position: relative;
        float: left;
        margin: -10px 0 0 20px;
        z-index: 50;
        position: relative;
        opacity: 0.6;
}
.amn-quote {
        background: #0f0f0f;
        margin: -10px 20px -30px 100px;
        border: transparent solid 20px;
        padding: 0 10px;
        height: 30px;
        overflow: hidden;
        font: bold 10px Rajdhani;
        text-transform: uppercase;
        line-height: 1.5;
        color: FFFFFF;
}

.amn-tag {
        font: bold 8px Poppins;
        background: #151515;
        padding: 10px;
        color: #fdfafa;
        margin: 5px 5px 0 0;
        border-radius: 5px;
}
.amn-tag:hover {
        background: #d0d0d0;
}
.amn-tags {
        margin: 20px;
}
.amn-tt {
        float: right;
        color: #d0d0d0;
        font: bold 60px Poppins;
        margin-top: -45px;
        letter-spacing: -5px;
}
a.hr-credt {
        text-decoration: none;
        float: right;
        padding: 10px 0;
        color: #a0a0a0;
        text-transform: uppercase;
        position: relative;
        top: -5px;
        font: 10px calibri;
}
</style>



</font></font>

ดูในรูปแบบกติ: [ใกล้กับบ้านพักทิศเหนือ] หอสมุดประจำค่าย