[บ้านใหญ่] ห้องทำงานคุณดี *เปิดแข่งขันกระท่อมดีเด่นประจำปี*

ถ้าไม่ใช้เพราะประกาศปุบปับอย่างการแต่งตั้งที่ปรึกษาประจำบ้าน เทพธิดาน้อยจากบ้านอะโฟร์ไดต์อย่างเธอคงไม่พาตัวเองเดินมาจนถึงบ้านใหญ่ในเวลาเช้าตรู่แบบนี้เป็นอันขาด เสียงฝีเท้าดังกึกก้อง ภายในบ้านหลังใหญ่ที่ไร้เงาของผู้คนยังปรากฏร่างระหงส์ของหญิงสาวผู้เปล่งประกายด้วยความงามเดินเข้าไปด้านในตามทางอย่างมั่นใจ ‘บ้านใหญ่’ สำหรับคนในค่ายถือเป็นศูนย์รวมของพื้นที่ที่ค่อนข้างจะสำคัญ แต่สำหรับเธอ ‘บ้านใหญ่’ หมายถึงพื้นที่ที่คึกคักและวุ่นวายที่สุด ดังนั้นคนที่ไม่โปรดความแออัดอย่างเธอก็สมควรจะสละเวลาลุกออกจากโซฟาแสนนุ่มเพื่อมาสะสางสิ่งที่ต้องทำให้เรียบร้อยตั้งแต่ในช่วงที่คนยังน้อย ๆ

ทุกวันนี้เด็ก ๆ ในบ้านอะโฟร์ไดต์ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอยากให้เธอออกไปด้านนอกให้มากกว่านี้หน่อย แต่จะให้ทำไงได้ คนอกหัก(?)แบบเธอสมควรต้องเก็บตัวเพื่อใช้เวลาเยียวยา(??)หัวใจดวงน้อยที่บอบช้ำจากการถูกทิ้ง(???) ให้ดีขึ้นเสียก่อนถึงจะกลับออกมาโลดแล่นได้เหมือนก่อน

ทว่าเมื่อคิดเรื่องไร้สาระมาได้จนถึงขั้นนี้ สาวสวยจากเคบินหมายเลขสิบก็หัวเราะเบา ๆ ยังไงคนหน้าตาดีก็หลอกลวงเก่งเป็นธรรมดา ในเมื่อตัวการจากไปแล้ว เธอขอใช้ประโยชน์อีกสักนิดก็คงไม่ผิด

เป็นเรื่องประหลาดอย่างมากที่สาวเก็บตัวแถมยังลึกลับเสียเต็มประดาอย่างเนเรซ่าได้มายืนถึงหน้าประตูห้องทำงานของ ‘คุณดี’ ทวยเทพเพียงหนึ่งเดียวในค่ายนี้ที่ยังแสดงตัวตนอย่างชัดเจนว่าตัวเองเป็นเทพ ถึงอีกฝ่ายจะค่อนข้างเสียงดัง ครื้นเครง และเต็มไปด้วยความวุ่นวายในแบบที่เข้ากับเธอได้ยาก แต่เนเรซ่าก็ไม่ได้นึกอึดอัดในคราวที่คิดว่าจะต้องได้พบหน้า กลับกันยังมีเศษเสี้ยวของคำว่า ‘คาดหวัง’ มากกว่าจะอยากรีบจัดการให้มันจบ ๆ เสียอีก

ก๊อก ๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมเสียงคำรามทักของศีรษะพยัคฆ์ซึ่งแขวนไว้กับผนัง เนเรซ่าชำเลืองตามองมันเล็กน้อย ก่อนจะคิดในใจว่า ‘ รสนิยมประหลาดสิ้นดี ’ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ดูจะเป็นของที่อีกฝ่ายเลือกมาแขวนไว้จริง ๆ ทีแรกเธอนึกว่าจะต้องยืนรอนานกว่านี้ เนื่องจากมาขอพบเขากะทันหันแถมยังเป็นในตอนเช้า แต่ใครจะไปนึก แทนที่คำอนุญาต สิ่งที่เธอได้รับกลับเป็นเสียงกึกเบา ๆ พร้อมด้วยประตูไม้ที่แง้มออกช้า ๆ เนเรซ่าถือว่าสิ่งนี้คือคำอนุญาต สาวผมบลอนด์พึมพัมเสียงเบาว่า ‘ รบกวนหน่อยนะคะ ’ ก่อนจะใช้มือผลักประตูพร้อมกับเดินเข้าไปด้านในอย่างสงบเสงี่ยม

“ ใครขยันมาเยี่ยมฉันตั้งแต่เช้ากัน ? ”

เสียงแหบพร่าปนยืดยาวของชายเจ้าของห้องดังขึ้นรับการมาถึงของแขกผู้มาเยือน เสียงนั้นแม้จะก้องกังวานและดูเป็นมิตร แต่ก็เจอไว้ด้วยความง่วงงุน ด้านเนเรซ่าเมื่อได้ฟังก็ชะงักไปเล็กน้อย ชั่วขณะสั้น ๆ ที่เหมือนกับการทำงานอย่างหนักของระบบประมวลผลบางตัว สิ่งที่ปรากฏขึ้นในความคิดหลังจากระบบการทำงานของสมองภายในหัวเล็ก ๆ ของทายาทอะโฟรไดต์หาคำตอบได้สำเร็จกลับเป็นความคิดที่ว่า

แม้แต่เทพก็ต้องนอนด้วยเหมือนกันสินะ

เธอถึงกับลืมไปเลยด้วยซ้ำว่า .. บนโลกนี้ยังมีสิ่งที่เรียกว่าเทพแห่งการหลับใหล

“ ขอโทษที่มารบกวนเวลาคุณในยามเช้าค่ะคุณดี ”

“ ฉันเนเรซ่า ” เธอกล่าว “ เนเรซ่า เฮนลาดิสจากบ้านอะโฟร์ไดท์ ฉันมาเพื่—- ”

“ โอ้ ยัยหนูเนราเซ่เองเรอะ ”

…

เนราเซ่ ?

เธอรู้กิตติศัพท์ด้านการเรียกชื่อไม่ซ้ำของคุณดี แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีมุกผันชื่อโผล่มาให้ได้เห็น เนเรซ่า เนราเซ่ เนรีโซ่ นับวันชื่อเธอยิ่งดูพิลึกพิลั่นขึ้นทุกวัน

“ เป็นเกียรติของฉันมากเลยค่ะ ที่อย่างน้อยชื่อของฉันจากคุณก็ยังอยู่ในหมวดตัว น ร และ ซ ”

ธิดาองค์เทพีกวาดสายตามองห้องทำงานขนาดใหญ่ที่ถูกตกแต่งเป็นอย่างดี ช่างเป็นพื้นที่ที่เหมาะกับการใช้งาน ทั้งยังมีดีไซน์ปลอดโปร่ง คงเป็นการดีถ้าเธอเลือกตกแต่งห้องพักของตัวเองให้ดูผ่อนคลายเท่านี้ ปลายนิ้วนุ่มสะกิดลงกับโต๊ะทำงานตัวใหญ่ที่ไร้ซึ่งเงาของผู้เป็นเจ้าของ เนเรซ่าเคยได้ยินว่าผลงานการตกแต่งทั้งค่ายรวมไปถึงห้องทำงานของคุณดีในเวลานี้ถูกออกแบบโดยรุ่นพี่สาวท่านหนึ่งที่ออกไปใช้ชีวิตนอกค่ายร่วมกับคู่รักของเธอ

ใช่ธิดาอะธีน่าหรือเปล่านะ..

“ ยินดีต้อนรับ ยัยหนู ” เทพน้ำเมาปรากฏตัวขึ้นหลังม่านโปร่งแสง หนุ่มวัยกลางคนเดินแหวกม่านออกมานั่งบนเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ “ และยินดีด้วยที่ได้เป็นที่ปรึกษาประจำบ้าน ” เทพองค์นั้นหัวเราะชอบใจเมื่อเห็นสีหน้าบอกบุญไม่รับ ไดโอนีซุสทราบว่าเด็กสาวตรงหน้าเก็บตัวมากแค่ไหน ทว่าเมื่อผลโหวตออกมาเป็นดังนี้ ดูท่าอีกไม่นานคงได้เห็นสาวอะโฟร์ไดท์แสนเก็บตัววิ่งเต้นไปทั่วเพื่อดำเนินเรื่องแทนคนในบ้าน

“ เอาล่ะ ฟังนะ สิ่งที่เธอจะได้รับนอกจากยศแล้วยังมี ค่าเหนื่อยเล็ก ๆ น้อย ๆ ” คุณดีโน้มตัวลงเปิดลิ้นชักบนโต๊ะทำงานของเขา พลางเอ่ยปากถามขึ้นมาอีกครั้ง “ จะเอาเป็นหน่วยไหนล่ะ ดรักม่า ? ดอลลาร์ ? ”

“ ดรักม่าแล้วกันค่ะ ”

“ ตามนั้น ”

คุณดีวางดรักม่าจำนวน 12 เหรียญเลื่อนมาตรงหน้าเธอ เนเรซ่าหลุบตาลงมองค่าเหนื่อยนั้นเล็กน้อย ก่อนจะยื่นมือเข้ารับเม็ดเงินที่เธอสมควรจะได้รับ

“ นอกจากค่าเหนื่อยเมื่อกี้ ก็ยังมีนี่ด้วย ”

ตั๋วกระดาษซึ่งเขียนประเภทการใช้งานไว้อย่างชัดเจนว่าเป็น ‘ กองทุนงบประมาณสำหรับสนับสนุนกิจกรรมภายในบ้าน ’ สิ่งนี้ทำให้เนเรซ่ามุ่นคิ้วเล็กน้อย เธอไม่เกี่ยงงาน และไม่คิดจะเกี่ยงหน้าที่ หากเหล่าสมาชิกต้องการจะมีกิจกรรมภายในบ้าน ทว่าเธอมันเป็นพวกฝันสูง บุตรสาวของสายเลือดแห่งความงามช้อนตาขึ้นมองเทพแห่งงานรื่นเริงและกล่าวว่า

“ แล้วถ้าฉันต้องการจัดกิจกรรม ร่วมกับบ้านอื่นล่ะคะ ? ”

“ นั่นก็เป็นเรื่องของอนาคต เด็กน้อย ” เขากล่าว

“ หากวันนั้นมาถึง ฉันยินดีที่จะพิจารณาให้ความช่วยเหลือเพิ่มเติม เพราะฉะนั้นสำหรับตอนนี้ ก็เลือกใชงบให้คุ้มค่าไปก่อนแล้วกัน ” คุณดีหัวเราะเบา ๆ เมื่อเขาพูดจบ เนเรซ่าเมื่อได้ยินดังนั้น เธอเองก็ไม่มีความเห็นอื่น บุตรสาวของอะโฟร์ไดท์ลอบถอนหายใจเพียงลำพัง เธอวางช็อคโกแลตห่อหนึ่งไว้บนโต๊ะทำงานขององค์เทพผู้ดูแลค่ายอย่างเงียบ ๆ เพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณก่อนจะโค้งอำลาและก้าวเดินออกไปโดยมีเสียงอวยพรของคุณดังตามหลังมาไม่ขาดสาย