God โพสต์ 2024-3-2 10:26:17

[กรุงเทพฯ, ประเทศไทย] บ้านของครอบครัวอารยภักดี เทวราช




<div align="center" style="list-style-type: none;">
<style>
#boxsystem01 { border-radius: 30px; border: 6px double #A5DD9B; padding: 3px; box-shadow: #A5DD9B 0px 0px 3em; background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/100006374776b036c9ca2cf463.md.jpg");} </style>

<style>
#boxsystem02 { width: 600px; border-radius: 20px; padding: 3px; box-shadow: #A5DD9B 0px 0px 1em; background-image: url("https://i.imgur.com/VTlLRiK.jpeg");} </style> <style> #boxsystem03 { width: 520px; border-radius: 20px; border: 6px double #A5DD9B; padding: 3px; box-shadow: #A5DD9B 0px 0px 3em; background-image: url("https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000063458.jpg");} </style>

<div id="boxsystem01"> <p> <br> <font face="Kanit"><font size="7" color="#ffffff"><span style="text-shadow: #fff 1px 3px 5px;"><b style=""><mit style=""> <font color="#9B4444">บ้านของครอบครัวอารยภักดีเทวราช</font></mit></b></span></font></font></p>
<br><br>
<center> <div class="jedi0"> <style> .jedi0 { border-radius: 20px; background: url("https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000063740.md.jpg") no-repeat; box-shadow: 1px 1px 2px #11a263, 0 0 25px #11a263, 0 0 5px #11a263; -moz-border-radius:25px; -webkit-border-radius:25px; border-radius:25px; height: 539px; width: 800px; image-size:cover; background-repeat: no-repeat; background-size:cover; background-position: center center; .tengah { position: absolute; } </style> </div> </center>
<br><br>
<div id="boxsystem02"> <p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000"><br></font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#000">
บ้านของครอบครัวอารยภักดีเทวราช ถูหสร้างขึ้นมาด้วยน้ำพักน้ำแรง ของ คุณพ่อ ที่ตั้งใจจะเอาไว้อยู่อาศัย กับ เธอ ไปตลอดทั้งชีวิต ถึงแม้ว่าบ้านหลังนี้จะเล็ก แต่ก็อบอุ่นมากๆ</font></font></font> </p><p><font face="Kanit"><font size="3"><font color="#fff"><br></font></font></font></p> </div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"> <br> </font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b> <br><br> </b></font></font></font></div>

Parida โพสต์ 2025-7-3 18:23:32

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Parida เมื่อ 2025-7-3 19:23 <br /><br /><!-- Roleplay Frame Template --><!-- Replace the placeholder text in with your own. --><div class="rp-frame">
<h1 class="rp-title"><font face="Kanit" size="6" style="">[แสงเทียนในคืนที่เงียบงัน]</font></h1><div><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000063806.png" width="500" _height="500" border="0"></div>
<h2 class="rp-char"><font face="Kanit" size="4"></font></h2><div><font face="Kanit" size="4"><br></font></div>
<div class="rp-content">
    <p><font face="Kanit" size="5"><b>&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; ช่วงเวลายามค่ำคืน ของ วันที่ 3 กรกฎาคม วันที่แสงจันทร์อ่อนโยน กำลังตกกระทบผ่านลงมายังตรงบริเวณหน้าต่างบานเล็ก และค่อยๆ ส่องแสงลงตรงบริเวณพื้นไม้เรียบเงา ของ บ้านหลังเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ตรงบริเวณมุมที่เงียบสงบ ของ ชานเมือง ทุกๆ อย่างภายในบ้านหลังนี้ยังคงเงียบงัน เหมือนในทุกๆ ค่ำคืนที่ผ่านมา มีแค่เพียงเสียงลมหายใจ ของ เด็กหญิงคนหนึ่งที่แผ่วเบาราวกับจะกลืนหายไปกับอากาศ</b></font></p><p><font face="Kanit" size="5"><b><br></b></font></p><p style="text-align: center;"><br><img src="static/image/hrline/19.gif" border="0" alt=""><br><br></p><p style="text-align: center;"><br></p><p style="text-align: left;"><font face="Kanit"><b style=""><font size="4">&nbsp; &nbsp; &nbsp; </font><font size="5">เธอกำลังนั่งอยู่เพียงึนเดียวลำพัง ที่ตรงบริเวณมุมโต๊ะเขียนหนังสือ ใต้แสงเทียนเล่มเล็กที่กำลังส่องไหวอยู่เหนือสมุดหนังสีดำ ดวงตา ของ เด็กหญิงตัวน้อยๆ ช่างดูแน่นิ่ง พร้อมกับเฝ้ามองดูเปลวไฟที่กำลังเต้นระริก ราวกับกำลังรอฟังเสียงของบางอย่าง และเป็นเสียงที่บุคคลทั่วไปอาจจะไม่เคยได้ยิน เด็กหญิงผู้นั้น คือ<i>ภริดา อารยภักดีเทวราช&nbsp;&nbsp;</i>เธอเป็นเด็กหญิงตัวน้อยๆ ที่เติบและโตมา กับ ความเงียบ และเธอเป็นเด็กผู้หญิงที่เลือกที่จะเรียนรู้ที่จะสื่อสาร กับ ผู้คนบนโลก ผ่านทางการฟัง ไม่ใช่การพูด</font></b></font></p><p style="text-align: left;"><font face="Kanit"><b style=""><font size="5"><br></font></b></font></p><p style="text-align: center;"><br><img src="static/image/hrline/19.gif" border="0" alt=""><br><br></p><p style="text-align: center;"><br></p><p style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5">&nbsp; &nbsp; &nbsp; <b>คืนนี้ช่างเป็นค่ำที่แปลกประหลาด และ มันไม่เหมือน กับ ค่ำคืน ของ วันอื่นๆ ที่ผ่านมา หลังจากที่เด็กหญิงตัวน้อยๆ ริดาเดินทางกลับมาจากโรงเรียน ด้วยสีหน้าและท่าทางที่ดูเงียบงันยิ่งกว่าในทุกๆ วันที่เธอเคยเป็นมา ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามว่า <i style="color: rgb(255, 0, 0);">"เธอเป็นอะไรหรือเปล่า!!"&nbsp;&nbsp;</i>เด็กหญิงริดาตัวน้อยๆ เธอทำได้แค่เพียงส่งรอยยิ้มบางๆ ให้กับผู้เป็นพ่อ ก่อนที่เธอจะตัดสินใจเดินทางกลับเข้าไปภายในบริเวณห้องนอน ของ ตัวเอง เธอไม่มีแม้แต่จะเอ่ยคำพูดบอกเล่า หรือ แม้แต่จะอธิบายอะไรให้ผู้เป็นพ่อได้รับรู้เลยแม้แต่นิด เพราะว่าเธอเอาแต่เงียบ เหมือนโลกภายในใจ ตอนนี้ ของ เด็กหญิงตัวน้อย ๆ ทุกอย่างกำลังหมุนอย่างช้าๆ กว่าโลกของคนอื่นเสมอ</b></font></p><p style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b><br></b></font></p><p style="text-align: center;"><br><img src="static/image/hrline/19.gif" border="0" alt=""><br><br></p><p style="text-align: center;"><br></p><p style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5">&nbsp; &nbsp; &nbsp; <b>ภายในจิตใจ ของ เด็กหญิงตัวน้อยๆ ริดา มันยังคงมีภาพสะท้อน จากความทรงจำที่ถูกเก็บงำซ่อนอยู่ เสียงกรีดร้อง ของ เด็กหญิงตัวน้อยๆ ที่แทบจะไร้เสียงเปล่งออกมา ภาพของเงาร่างสูงใหญ่ที่ไม่ใช่มนุษย์ และดวงตาสีแดงเพลิงที่กำลังจ้องมองเธอมาจากความมืด ทุกๆ สิ่ง ทุกๆ อย่างเธอยังคงจำมันได้ดีและแม่นยำ และ เธอเองก็รู้ตัวดีว่า สิ่งที่เธอกำลังมองเห็นอยู่ไม่ใช่แค่เพียงภาพลวงตา และเธอเองก็มีความรู้สึกเป็นห่วงพ่อ เพราะว่าพ่อเป็นบุคคลสำคัญที่สุดคนหนึ่งในชีวิต ของ เธอ และเขาไม่ควรที่จะต้องมาได้ยิน หรือ รับฟังเรื่องราวที่ไร้สาระนี้ เพราะเธอเองก็รู้ดีว่า </b><b style=""><i style="color: rgb(128, 0, 128);">"ถ้าเขารับรู้เรื่องราว เหล่านี้จากปาก ของ เธอ เขาจะต้องรู้สึกหวาดกลัวเขาจะต้องมีความรู้สึกกังวลใจ แล้วเขาคงไม่อาจที่จะข่มตานอนหลับได้อย่างสนิท เพราะเขาเป็นห่วงเธอ" </i>สิ่งที่เด็กหญิงตัวน้อยๆ อย่างริดาคิดคงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว เธอควรเลือกที่จะเก็บเรื่องนี้ไว้ให้เงียบที่สุด และ ปล่อยให้ความหวาดกลัวกลืนกินความเงียบงันในตัว ของ เธอ ลงไปอย่างช้าๆ</b></font></p><p style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b style=""><br></b></font></p><p style="text-align: center;"><br><img src="static/image/hrline/19.gif" border="0" alt=""><br><br></p><p style="text-align: center;"><br></p><p style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b>&nbsp; &nbsp; &nbsp;หลังจากนั้นเด็กหญิงริดา ตัวน้อยๆ ก็ค่อยๆ เริ่มทำการหันไปมองดูนาฬิกา ในตอนนี้เป็นเวลาประมาณตีหนึ่งพอดี สมุดบันทึกค่อยๆ ถูกปิดลงไปอย่างช้าๆ หลังจากนั้นเด็กหญิงตัวน้อยๆ ก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมาทำการเอื้อมมือข้างขวาไปหยิบถุงผ้าสีเทาใบเล็ก และค่อยๆ เริ่มทำการหยิบ ของ เพียงไม่กี่ชิ้นที่จำเป็น อาทิเช่น ชุดลำลอง สมุดเล่มที่รักและโปรดปราณมากที่สุด ปากกาหมึกเงิน ถุงสมุนไพรบัวหลวง และอย่างสุดท้ายก็คือ ผ้าพันคอที่ผู้เป็นพ่อ ได้ทำการซื้อให้เธอเป็น ของขวัญเมื่อปีก่อน ทุกๆ อย่างถูกจัดใส่ลงไปอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย และถึงแม้ว่าจะไม่มีแม้แต่เสียงใดที่เอ่ยออกมาจากริมฝีปากบาง ของ เด็กหญิงตัวน้อยๆ แต่ทว่าการกระทำ ของ เธอนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความแน่วแน่ เธอกำลังทำการเขียนโน๊ตข้อความสั้นๆ ไว้ที่ตรงบริเวณตู้เย็น โดยมีใจความของข้อความที่เขียนไว้ดังต่อไปนี้</b></font></p><p style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b><br></b></font></p><p style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5" color="#800080"><b><i>"พ่อจ๋า !!! ต่อไปนี้พ่อไม่ต้องรู้สึกเป็นห่วงหนูนะคะ หนูมีเหตุผลที่จำเป็นที่จะต้องจากไป และสักวันหนึ่งหนูจะกลับมา และเมื่อวันนั้นมาถึงพ่อก็ไม่จำเป็นต้องรู้สึกหวาดกลัวอะไรอีกต่อไปแล้ว"</i></b></font></p><p style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5" color="#800080"><b><i><br></i></b></font></p><p style="text-align: right;"><font face="Kanit" size="5" color="#800080"><b><i>รักพ่อที่สุดในโลก</i></b></font></p><p style="text-align: right;"><font face="Kanit" size="5" color="#800080"><b><i><br></i></b></font></p><p style="text-align: right;"><font face="Kanit" size="5" color="#800080"><b><i>ริดา</i></b></font></p><p style="text-align: right;"><font face="Kanit" size="5" color="#800080"><b><i><br></i></b></font></p><p style="text-align: left;"><br><br></p><div style="text-align: center;"><img src="static/image/hrline/19.gif" border="0" alt=""></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b>&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;หลังจากที่เด็กหญิงตัวน้อย ได้ทำการเขียนข้อความ และ แป๊ะโน๊ตไว้ที่ตู้เย็นเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เธอก็ค่อยๆ เริ่มทำการเดินก้าวเรียวขาบางเดินทางออกไปจากตรงบริเวณบ้านอารยภักดีเทวราชโดยที่ตัว ของ เด็กน้อยริดาเองไม่แม้แต่จะหันหลังกลับไปเหลียวมองดูบ้าน อันเป็นที่รักยิ่ง ของ เธอเลยแม้แต่น้อย ค่ำคืน ของ วันนี้ ทุกๆ อย่างก็ยังคงเงียบสงบอย่างน่าประหลาด เด็กหญิงตัวน้อยริดา ค่อยๆ นั่งลงตรงบริเวณม้านั่งไม้ ที่อยู่ภายในบริเวณสถานีขนส่งเก่าแห่งหนึ่ง และภายใต้เสาไฟฟ้าที่กำลังมืดสลัว เปลวไฟที่สุ่มอยู่ภายในใจ ของ เด็กหญิงตัวเล็กๆ ในตอนนี้เริ่มพร่ามัว หลังจากนั้นเธอก็เริ่มได้ยินเสียง ของ ฝีเท้า ของ ใครสักคน กำลังก้าวเดินเข้ามาใกล้ๆ</b></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b><br></b></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><br><img src="static/image/hrline/19.gif" border="0" alt=""><br><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b>&nbsp; &nbsp; &nbsp; มีชายหนุ่นคนหนึ่ง ค่อยๆ เดินมาทำการหยุดยืนอยู่ตรงบริเวณหน้า ของ เด็กหญิงตัวน้อยๆ เขาทำการสวมใส่กางเกงยีนต์ซีด เสื้อแจ็คเก็ตเก่าๆ ใบหน้าของเขาคม แต่มีรอยยิ้มจางๆ ที่ไม่ชวนบ่งบอกว่า เขาคือบุคคลอันตราย ในขณะเดียวกันสายตาของเขา ก็กำลังจ้องมองดูเธออยู่ อย่างพิจารณา ก่อนที่เขาจะค่อยๆ เริ่มเปล่งน้ำเสียง และ เอ่ยคำพูด ขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างเรียบและลึกว่า</b></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b><br></b></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b style=""><i style="color: rgb(154, 205, 50);">“ฉันเป็นแซเทอร์… ถ้าหนูพร้อมเดินทาง ฉันจะพาไปยังที่ที่เข้าใจโลกแบบที่หนูเห็น” </i>แววตา ของ ผู้ชายคนนี้ที่เด็กหญิงตัวน้อยๆ ริดากำลังมองเห็น สำหรับเธอแล้วเขาดูไว้ใจได้ และเขามีแต่ความจริงใจ จริงใจเกินกว่าจะเป็นใครสักคนที่เพิ่งพบกัน ริดารู้ว่าเธอควรกลัว แต่เธอกลับรู้สึกสงบ เหมือนเปลวเทียนในใจหยุดไหว ริดาไม่ได้เอ่ยคำพูดใดๆ ออกไปเลยแม้แต่นิด เพียงแต่เธอรีบลุกขึ้น พร้อม กับ ทำการสะพายกระเป๋า ก่อนจะค่อยๆ เดินเคียงข้างเขาไปในความมืดที่ไม่ได้น่ากลัวอีกต่อไป โดยที่มีแค่เสียงภายในจิตใจ ของ เธอ ยังคงกระซิบเบาๆ ว่า</b></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b style=""><br></b></font></div><div style="text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b style=""><i style="color: rgb(128, 0, 128);">"นี่คือเส้นทางใหม่... และแสงเทียนในใจของเธอจะไม่ดับลง ตราบใดที่ยังมีใครบางคนเข้าใจ" </i>และถึงแม้ว่าเธอจะ</b><b>&nbsp;คือ ภริดา เด็กหญิงตัวน้อยๆ ที่วันๆ เอาแต่เงียบ แต่เธอก็เป็นเด็กหญิงตัวน้อยๆ หัวใจอ่อนโยน&nbsp;</b></font><b style="font-family: Kanit; font-size: x-large;">และนี่คือจุดเริ่มต้นของการเดินทาง ไม่ใช่เพื่อหนี แต่เพื่อเข้าใจในสิ่งที่เธอเห็น และในสิ่งที่โลกยังไม่เคยมองเห็น.</b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: Kanit; font-size: x-large;"><br></b></div><div style="text-align: left;"><b style="font-family: Kanit; font-size: x-large;"><br></b></div><div style="text-align: left;"><br><div style="text-align: center;"><img src="static/image/hrline/19.gif" border="0" alt=""></div><br></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b><br></b></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b><br></b></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit" size="5"><b><br></b></font></div><br><br><p></p>
</div>
</div><style>
/* --- Core Colours --- */
:root {
    --rp-bg: #000000;      /* Black background */
    --rp-border: #9932cc;/* Deep purple border */
    --rp-text: #f8e38a;    /* Creamy yellow text */
}

/* --- Frame Container --- */
.rp-frame {
    background: var(--rp-bg);
    border: 3px solid var(--rp-border);
    color: var(--rp-text);
    padding: 1.5rem 2rem;
    max-width: 650px;
    margin: 2rem auto;
    font-family: "Noto Sans Thai", "Segoe UI", Tahoma, sans-serif;
    line-height: 1.6;
    border-radius: 12px;
    box-shadow: 0 0 10px rgba(153, 50, 204, 0.4);
}

/* --- Title --- */
.rp-title {
    font-size: 1.9rem;
    margin: 0 0 0.6rem;
    text-align: center;
    text-transform: uppercase;
    letter-spacing: 0.07em;
}

/* --- Character Name --- */
.rp-char {
    font-size: 1.25rem;
    margin: 0 0 1.2rem;
    text-align: center;
    font-style: italic;
}

/* --- Body Text --- */
.rp-content p {
    margin: 0 0 1rem;
}

/* --- Links (optional) --- */
.rp-frame a {
    color: var(--rp-border);
    text-decoration: underline;
}
.rp-frame a:hover {
    text-decoration: none;
}
</style>
หน้า: [1]
ดูในรูปแบบกติ: [กรุงเทพฯ, ประเทศไทย] บ้านของครอบครัวอารยภักดี เทวราช