Dean โพสต์ 2025-5-20 03:56:30

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2025-5-21 00:13 <br /><br />

<center>
<table id="r_invu" style="--width: 1150px; --height: 600px; --border-color: #161616; --bg-prim-color: #150102; --bg-sec-color: #9b111e; --text-color: #c1bcbd; --accent: #aaa;">
<tbody><tr><td><table style="width: var(--width); height: var(--height); background-color: var(--border-color); border-spacing: 7px; padding: 30px; position: relative;">
<tbody><tr><td style="width: 25%; height: 100%; background: var(--bg-prim-color);"><table><tbody><tr><td style="padding: 0px 20px; font-variant: normal; font-size-adjust: none; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-feature-settings: normal; font-variation-settings: normal; font-stretch: normal; line-height: 100%; text-align: center; font-style: normal;"><span style="font-weight: bolder; color: var(--text-color);"><font face="Times, serif" style="font-size: 50px;"><img src="https://i.imgur.com/cFELGRa.png" width="180" _height="250" border="0"></font><font size="4"><font face="Kanit" style=""><br></font><font style="" face="Kanit"><br></font></font></span><font style="" face="Kanit" size="4"><br><font style="" color="#9b111e">DAUGTHER OF ARES</font></font></td></tr><tr><td style="padding: 20px 30px; font: bold 8px/150% 'Arial', sans-serif; color: var(--text-color); text-transform: uppercase; letter-spacing: 3px; text-align: center;">19.05.2025&nbsp; &nbsp;07.45PM</td></tr><tr><td></td></tr></tbody></table></td>
<td style="width: 5%; height: 100%; background: var(--bg-sec-color);"><table style="width: 100%; height: 100%; padding: 10px; border-spacing: 20px;"><tbody><tr><td style="width: 100%; background: url(<a href=" https:="" 64.media.tumblr.com="" f7d357be059906b82889b78578e82261="" 846a3286db32a80a-2b="" s250x400="" 3fb9b60c55bd0980aef0574abcfab5d7269a0862.png"="" target="_blank"><br></td></tr></tbody></table></td>

<td style="width: 70%; height: 100%; padding: 50px; background-image: ; background-position-x: ; background-position-y: ; background-size: ; background-repeat: ; background-attachment: ; background-origin: ; background-clip: ; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-size-adjust: none; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-feature-settings: normal; font-variation-settings: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; font-stretch: normal; line-height: 1.4; text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><font face="Pridi" size="3"><span style="background-color: rgb(155, 17, 30);"><i style=""><font color="#ffffff" style="">&nbsp; ...หนทางหมื่นลี้ เริ่มที่ทะเลสาบ...&nbsp;&nbsp;<br></font></i></span><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Pridi" size="3"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/ume.png" width="36" _height="32" border="0"><span style="background-color: rgb(155, 17, 30);"><i style=""><font color="#ffffff" style=""></font></i></span></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Pridi" size="3"><br></font></div><font face="Pridi" size="3"><div style="text-align: left;"><font color="#c1bcbd">ณ ห้องนั่งเล่นบ้านหมายเลขห้า</font><br><font color="#a64635"><br>"จะไปไหนน่ะรูบี้"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#c1bcbd">เสียงทักทำเอาฝีเท้าชะงัก เชลิค โบซครูต์ เป็นคนหยุดเธอไว้&nbsp;</font><span style="background-color: var(--border-color);"><font color="#c1bcbd">ก่อนหน้านี้พี่ชายชาวตุรกีไปศึกษาต่อที่นิวโรมในสาขานิติศาสตร์ เพื่อเดินตามความฝันพิทักษ์คุณธรรมด้วยกฎหมายไม่ใช้กฎหมู่ พอกลับมาพี่ใหญ่คนนี้ก็ทำตัวเสมือนกับเป็น </font><i style=""><font color="#808080">'พ่อคนที่สอง'&nbsp;</font></i><font color="#c1bcbd">อาจเพราะอยากเติมเต็มปมวัยเด็กอันแสนลำเค็ญของตน ด้วยการชดเชยสิ่งนั้นแก่น้อง ๆ</font></span></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#c1bcbd">ซึ่งหากพูดกันตามตรง... เขาอาจเล่นบทบาทนั้นได้ดีกว่า</font><i style=""><font color="#808080"> 'แอรีส'</font></i><font color="#c1bcbd"> ก็ได้</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">สำหรับรูบี้ เทพสงครามไม่ได้มีบุญคุณอะไรมากไปกว่าการให้กำเนิดโดยที่มารดาไม่ยินยอม และประทานพรที่เหมือนกับคำสาปติดตัวมา ตั้งแต่เกิดจนถึงอายุสิบสอง บิดาเทพไม่เคยทำเลืองตามาดูดำดูดี ปล่อยให้สามแม่ลูกต้องใช้ชีวิตอย่างยากลำบากบนแผ่นดินที่ทุกคนหน้าตาแตกต่างจากพวกเรา</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><i style=""><font color="#ff0000">'เจ้าทำได้ดีมากรูบี้'</font></i></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#c1bcbd">ประโยคแรกที่ได้สนทนา คือหลังจากทำภารกิจเทพครั้งแรกสำเร็จ สัญลักษณ์หมวกเกราะปรากฏขึ้นบนหัวของฝาแฝดชายหญิง น้องชายโง่อย่างแจสเปอร์ดีใจที่การรับรองจากเทพสักองค์หลังอยู่ค่ายในฐานะ </font><i style=""><font color="#808080">'เด็กที่ไม่ได้รับการรับรอง' </font></i><font color="#c1bcbd">มานานครึ่งปี ส่วนเธอ...</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><i style=""><font color="#808080">...ฉันก็แค่จะจำเอาไว้...</font></i></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้ดีมาจนถึงวันนี้เป็นเพราะตัวฉันเอง... เป็นเพราะท่านแม่ที่เลี้ยงดูและฝึกวรยุทธ์ให้... เป็นเพราะท่านอาจารย์ไครอนที่สั่งสอนวิชาดาบ</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><i style=""><font color="#808080">...ฉันจะสำนึกไว้เพียงแค่นี้...</font></i></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">เชลิคยังคงจ้องไม่หยุด จนเธอต้องถอนหายใจหนักด้วยคร้านจะอธิบาย ทว่าหากไม่ยอมตอบมีหวังดวงตาสีมะกอกนั้นคงจ้องเธอไม่หยุด</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9b111e">"ภารกิจที่เฮติ"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">แน่แท้.. แม้ว่ารูบี้จะไม่ได้พกสัมภาระไปมากมาย มีเพียงแค่กระบี่คู่ใจ ร่มกระดาษ และย่ามใบหนึ่งที่ใส่เฉพาะอุปกรณ์ส่วนตัว เช่น ลิปสติกสีชาดและอายชาโดว์อีกนิดหน่อย อาจด้วยเครื่องสำอางค์ที่แต่งแต้มอย่างจัดเต็มเพราะคิดว่าเมื่อไปอยู่ที่แดนใต้น่าจะไม่มีเวลาเสริมสวยใหม่</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><i style=""><font color="#808080">...บางทีพี่ชายอาจคิดว่าจะออกไปเที่ยวกลางคืน...</font></i></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#e06b6b">"เอ๋ เฮติเหรอคะ ที่นั่นอันตรายมากเลยนี่นา แต่พี่สาวคนสวยเอาอยู่ ๆ แล้วเนอะ"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">โผล่มาจนได้นังอสรพิษ... พริมูล่า มิลเลอร์ น้องสาวคนเล็กเดินเข้ามาที่ห้องรับแขกก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งข้าง ๆ เชลิคด้วยสีหน้าไม่ทุกข์ไม่ร้อนตามแบบฉบับของนาง ด้วยท่าทางนั้นยิ่งทำให้อคติในใจถูกจุดติด</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9b111e">"ไม่ต้องมาสาระแน... พริมูล่า"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#a64635">"รูบี้ ทำไมพูดกับน้องไม่ดีแบบนี้ พริมูล่าไม่ได้พูดจาไม่ดีกับเธอเลยนะ ขอโทษเธอซะ"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">เชลิคเอ่ยเสียงดุ... ทว่าช่างน่าเวทนาเหลือแสน พี่ชายที่แสนดีมีคุณธรรมน้ำมิตรเป็นอันดับหนึ่ง อุตส่าห์ส่งเสียตัวเองเรียนจบมหาลัยจากนิวโรมมาได้แท้ ๆ แต่กลับดูไม่ออกว่ามีอสรพิษร้ายอยู่ใกล้ตัว</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9b111e">"เรื่องนี้ผู้ชายไม่เกี่ยว"</font><span style="color: rgb(193, 188, 189);"> เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา</span></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#e06b6b">"ผู้ชายไม่เกี่ยว? อุ๊ยตายแล้ว... อย่าบอกนะคะว่าพี่สาวยังโกรธพริมูล่าเรื่องนั้นอยู่ ตอนนั้นพริมูล่าไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ค่ะ ไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นคบกับพี่รูบี้อยู่ ว่าแต่เขาชื่ออะไรนะคะพริมูล่าจำไม่ได้แล้วจริง ๆ"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#c1bcbd">ริมฝีปากสีชาดเม้มเข้าหากันอย่างฉุนเฉียว มองลงมาจากดาวอังคารก็รู้ว่ายัยคนลิ้นสองแฉกกำลังเล่นละครอยู่ ไม่มีทางอยู่แล้วที่พริมูล่าจะไม่รู้ว่าในตอนนั้นเธอกับ</font><i style=""><font color="#808080"> 'โบล์ต วัตสัน บุตรแห่งซุส'</font></i><font color="#c1bcbd"> กำลังคบหาดูใจกันอยู่</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#e06b6b">"พริมูล่าขอโทษอีกครั้งได้มั้ยคะ พี่รูบี้หายโกรธพริมูล่านะ นะ"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#a64635">"พวกเธอมีปัญหาอะไรกัน?"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">ไม่แปลกที่เชลิคจะไม่รู้ เพราะความบาดหมางเกิดขึ้นในช่วงที่พี่ชายอยู่ระหว่างการศึกษาต่อที่นิวโรมพอดี</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9b111e">"ฉันไปล่ะ"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">ขี้คร้านจะอธิบาย&nbsp;ทั้งหงุดหงิดจนเลือดขึ้นหน้า รูบี้เลือกจะเลี่ยงคำถามของพี่ชายนักกฎหมาย ใช้ฝีเท้าอันเบาและรวดเร็วประหนึ่งแมวจร ลี้หายออกจากห้องนั่งเล่นของบ้านแอรีสประดุจสายลม โดยไม่สนว่าหลังจากนี้น้องสาวจอมเสแสร้งจะเป่าหูพี่ชายสุดทึมทื่อนั้นอย่างไร</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">กระนั้นสุ้มเสียงที่ชวนให้อึดอัดใจก็ยังลอยตามมา</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#e06b6b">"ไปดีมาดีนะค้า~~~"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">.</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">.</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">.</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">ณ ทะเลสาบกลางค่าย</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">แม้เสียเวลาต่อล้อต่อเถียงอยู่ครู่หนึ่ง ทว่ารูบี้ก็ไม่ได้มาสาย เธอมาถึงก่อนเวลามิต้องให้เทพเจ้าต้องมารอ</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">เงาของน้ำฉายภาพดวงตะวันแม้ยามราตรีกาลควรมาถืง ความเงียบสงบของธรรมชาติพอจะขัดเกลาจิตใจของมือกระบี่ให้สงบผ่องใส</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#3ebb81">"อ๋า โทษทีเค้ามาฉายไปหน่อย เตงคือคนที่รับภารกิจของเค้าจินะ"</font></div><div style="text-align: left;"><br><font color="#9b111e">"หา...?"</font><br><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">เด็กหญิงวัยประถมปรากฎกายออกมาท่ามกลางความว่างเปล่า แม้ว่าบุคคลตรงหน้าจะหน้ารักจิ้มลิ้มชวนให้เอ็นดูก็จริง แต่กลับสร้างความอึ้งเสียมากกว่า เบื้องหน้าคงเป็นเทพีฮีบี้ไม่ผิด กระนั้นการพบกันครั้งแรกก็ชวนประทับใจเกินไปเสียหน่อยจนเผลออ้าปากค้าง</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#3ebb81">"ดูเตงทำหน้าเข้าจิ"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">เทพฮีบี้ตัวน้อยยืนเท้าสะเอวพร้อมกับอมลมจนแก้มป่องไปข้างหนึ่ง จากนั้นร่างเล็ก ๆ ของนางก็ยืดขยายกลายเป็นหญิงสาวผู้งามสง่า</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#3ebb81">"วันนี้มีลูกค้าคนนึงไม่ยอมละทิ้งวัยเยาว์ของตัวเองไปน่ะ ข้าเลยเลิกงานสายไปหน่อย ไม่อยากให้เจ้ารอนานจึงรีบมาหาในทันทีโดยลืมคืนร่างผู้ใหญ่"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9b111e">"ขออภัยเจ้าค่ะเทพี..."</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">รูบี้รีบยอบตัวลงคำนับเทพีแห่งความเยาว์วัยทันทีที่นางแสดงตัวตนในร่างมนุษย์</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#c1bcbd">เคยได้ยินมาว่าเทพีฮีบี้เปิดร้าน</font><i style=""><font color="#808080"> 'ฮีบี้จีบี้ส์'&nbsp;</font></i><font color="#c1bcbd">อาเขตลี้ลับแห่งความทรงจำในวัยเยาว์ กลางมหานครนิวยอร์ก เป็นร้านลับที่ดลบันดาลความสุขในวัยเยาว์เพียงชั่วครู่แก่ผู้ที่โหยหาอดีต&nbsp;</font><span style="color: rgb(193, 188, 189); background-color: var(--border-color);">เพียงแต่ไม่คิดว่าเทพีก็จะอยู่ในรูปลักษณ์ของเด็กน้อยเช่นนี้ด้วย คงไม่ใช่ว่างานที่นางทำคือการเข้าไปเล่นในบ้านลูกบอลหรอกนะ...</span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(193, 188, 189); background-color: var(--border-color);"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="background-color: var(--border-color);"><i style=""><font color="#808080">...หากส่งแจสเปอร์ไปคงน่าเอ็นดูน่าดู...</font></i></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(193, 188, 189); background-color: var(--border-color);"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(193, 188, 189); background-color: var(--border-color);">ในขณะที่ก้มหน้า เดมิก็อดสาวลอบยิ้มเล็กน้อย</span></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#3ebb81">"ไม่ต้องมากพิธีหรอกสาวน้อย เจ้าเตรียมตัวพร้อมแล้วหรือยัง ข้าจะได้ส่งเจ้าไปที่เฮติเลย"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9b111e">"พร้อมเจ้าค่ะ"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">หญิงสาวตอบรับด้วยความนอบน้อมเช่นเดิม นาทีนี้เธอพร้อมปฎิบัติภารกิจทั้งกายทั้งใจ จะปล่อยให้เด็ก ๆ ที่ถูกทารุณกรรมรอคอยความช่วยเหลือนานกว่านี้ไม่ได้</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#3ebb81">"เช่นนั้นจงหลับตาเสีย การวาร์ปอาจทำให้เจ้ามึนหัวเล็กน้อย"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="text-align: left;"><font color="#9b111e">"เจ้าค่ะ"</font></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;">หลังการตอบรับ เวทมนตร์อันทรงพลังของเทพีแห่งความเยาว์วัยได้โอบล้อมตัวเธอให้เบาดุจขนนก ส่งธิดาเจ้าสงครามโบยบินไปพร้อมกับสายลมใต้ ให้เธอไปถึงแดนเถื่อนที่เคยต้องสาปภายในพริบตา...</div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div></font><font face="Pridi" size="3"><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><br></div><div style="color: rgb(193, 188, 189); text-align: left;"><hr class="l"><br></div><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(193, 188, 189); background-color: rgb(155, 17, 30);">&nbsp;เริ่มภารกิจ&nbsp;</span><font color="#c1bcbd">&nbsp;ช่วยเหล่าเด็ก ๆ ผู้น่าสงสาร<br></font><span style="color: rgb(192, 192, 192); background-color: rgb(155, 17, 30);">&nbsp;รางวัลโปรโมชั่นเดือนพฤษภาคม&nbsp;</span><span style="color: rgb(192, 192, 192);">&nbsp;หินตีบวกตามจำนวนไบต์</span><br><font color="#808080"><i>(ได้ความสนิท +25 จากค่าชื่อเสียง Heroes ด้วยไหม?)</i></font></div></font></td></tr></tbody></table></td>
</tr></tbody></table><a href="https://is.gd/rossr">「R」</a></center>



Ripley โพสต์ 2025-7-1 11:18:14

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ripley เมื่อ 2025-7-1 22:53 <br /><br /><style>
#wis01 {
border: 0px double ;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/oucKony.jpg");
}
</style>

<style>
#wis02 {
    width: 700px;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>


<div align="center">
<div id="wis01">
<br><br>
<div id="wis02">
<div style="height: 500px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -300px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://i.imgur.com/pIE6pSO.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean<br></font>
<font color="#ffffff" size="5">26th June 202515 PM</font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 90%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp; วันนี้สถานที่ฝึกดันเปลี่ยนไปทำให้ยายอินโทรเวิร์ตบ้านโพไซดอนต้องตบเท้าออกมาจากบ้านพักเพื่อมายังทะเลสาบกลางค่ายภาพเพื่อนร่วมค่ายเดินมารวมตัวกัน ณ ทะเลสาบเป็นภาพที่แปลกตา คงเพราะว่าเธอมักจะมาตัวคนเดียวละมั้งเลยรู้สึกว่าตอนคนเยอะ ๆ มันก็ดู— ครึกครื้นดี
<br><br>
&emsp;&emsp; “เราฝึกท่าว่ายน้ำมากันแล้วสองวันถ้วนได้เวลาฝึกว่ายน้ำในแหล่งน้ำธรรมชาติแน่นอนว่าความปลอดภัยของพวกเธอเป็นอันดับแรกวอร์มอัพร่างกายให้พร้อม ถ้าเกิดเหนื่อยขึ้นมาก็ให้ขึ้นฝั่งจะเกิดอะไรขึ้นก็กรี๊ดเอาไว้ก่อนต่อให้ในนี้จะมีชายชาตรีก็ตามฉันจะไปช่วยพวกเธอเอง—หรือไม่ก็ริปลีย์อาจจะช่วยได้ใช่ไหมเด็กบ้านโพไซดอน”
<br><br>
&emsp;&emsp; “อย่าให้ต้องได้ช่วยจะดีกว่า”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ที่ถูกเมนชั่นชื่อถึงว่าสามารถช่วยสหายทั้งหลายได้ก็ได้แต่ทำหน้างงเป็นไก่ตาแตกว่าทำไมเธอจะต้องไปช่วยคนอื่นด้วย เธอเองก็เป็ฯนักเรียนเหมือนกันไม่ใช่หรือไง ? แต่เมื่อมองทะเลสาบธรรมชาตินี่อีกทีก็ได้แต่ถอนหายใจเพราะว่าเธอมันเป็นธิดาโพไซดอนผู้หายใจใต้น้ำได้ยังไงก็ไม่ตายในน้ำอยู่แล้ว
<br><br>
&emsp;&emsp; ถ้าบุตรธิดาแห่งเทพมหาสมุทรจมน้ำตายคงอนาถาน่าดูชม
<br><br>
&emsp;&emsp; “เอ้า ๆ ก่อนที่มันจะมืดค่ำ— ไม่สิ มันไม่มีวันค่ำนี่นะ ก่อนที่มันจะนานไปมากกว่านี้รีบเริ่มวอร์มอัพกันเถอะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; แล้วเหล่าลูกทีม(?)เมนเทอร์เจโรมก็ได้ฝึกฝนมาสเตอร์คลาส(?)เพื่อที่จะไม่ให้ดับดิ้นสิ้นอนาคตจนเข้าห้องดำ(?)ในตอนที่ต้องต่อสู้กับสัตว์อสูรใต้ผืนน้ำเริ่มด้วยการวอร์มอัพร่างกายให้อบอุ่นและยืดหยุ่นมากพอ ป้องกันการเป็นตะคริวกินขาจนต้องไปนอนพักยกใต้ทะเลสาบก่อนจะกระโดดน้ำตูมไปเริ่มว่ายน้ำสักหน่อย
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์เดินลงไปแช่ในทะเลสาบหากเป็นครั้งก่อน ๆ ก็จะรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างราวกับว่าสายน้ำเป็นบ้านของเธอแต่ว่าตอนนี้มันเหมือนกันว่าเดินไปหน้าบ้านแล้วพบว่าประตูบ้านปิดจนไม่สามารถจะง้างออกไปได้เลย
<br><br>
&emsp;&emsp; “เมื่อไหร่จะเลิกหลับปุ๋ยซักทีนะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์คิดไว้ว่า หลังจากจบคลาสพิเศษนี้เดี๋ยวก็คงจะต้องไปคุยบ่นให้เขาฟังสักหน่อยบางทีอาจจะตื่นขึ้นมาก้ได้— มั้ง ?




<div align="center">
<br><br>โรลเพลย์คิดถึงโพไซดอน<br><br>
@God
</div>




</font>
</div>
<br><br>

<div style="text-align: center; display: block; width: 100%;">
<img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"></div>
<br>
<br>
</div>


</b><br><br><br></div></div>

Ripley โพสต์ 2025-7-1 22:42:13

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ripley เมื่อ 2025-7-1 22:52 <br /><br /><style>
#wis01 {
border: 0px double ;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/oucKony.jpg");
}
</style>

<style>
#wis02 {
    width: 700px;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>


<div align="center">
<div id="wis01">
<br><br>
<div id="wis02">
<div style="height: 500px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -300px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://i.imgur.com/pIE6pSO.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean<br></font>
<font color="#ffffff" size="5">27th June 20252-4 PM</font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 90%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp; ริปลีย์บอกกับตัวเองว่าเธอนั้นจะไปเปลี่ยนชุดดีไหม หรือว่าจะเดินไปว่ายน้ำเล่นรอที่ทะเลสาบไปเลย
<br><br>
&emsp;&emsp; ด้วยความที่หญิงสาวไปให้อาหารฮิปโปแคมปัสนั้นทำให้ตัวเปียกไปไม่ใช่น้อย แถมยังใช้เวลานานอีกต่างหากจนล่วงเวลามาเกือบบ่ายครั้นจะไปอาบน้ำอาบท่าเปลี่ยนชุดก็ดูเหมือนว่าจะเป็นการเปลี่ยนชุดเพื่อมาเปียกใหม่มากกว่าเพราะอย่างนั้นในตอนบ่ายสองกว่า ๆ ของวันเธอเลือกที่จะเดินมาทะเลสาบเพื่อเริ่มฝึกซ้อมคนเดียวสักหน่อย
<br><br>
&emsp;&emsp; ฮิปโปแคมปัสพวกนั้นขี้หยอกใช่เล่นมีตัวที่งับมือเธอเบา ๆ แล้วลากลงน้ำจนเปียกไปทั้งตัวกว่าจะให้อาหารจนหมดก็ใช้เวลานานโขแถมต้องมาดูพวกมันว่ายน้ำเล่นจนพอใจอีกต่างหากอยากจะเครซี่…
<br><br>
&emsp;&emsp; ในเมื่อพักกล้ามเนื้อได้สักพักแม้ว่าจะเพิ่งไปออกแรงมาตลอดเช้าก็เถอะเธอจำต้องยืดเหยียดร่างกายและวอร์มอัพให้เรียบร้อยก่อนจะฝึกว่ายน้ำเพิ่มความชำนาญให้มากขึ้นถึงแม่จริง ๆ จะเป็นการฝึกใช้ทักษะอย่างการหายใจใต้น้ำก็ตามไม่รู้ว่าเธอจะต้องใช้ทักษะนี้ให้ได้นานขนาดนี้แต่สำหรับธิดาแห่งเทพสมุทรย่อมต้องไม่จมใต้คลื่นทะเลเช่นนั้นแล้วเธอต้องใช้งานมันให้ได้ดั่งหายใจบนดิน
<br><br>
&emsp;&emsp; เวลาผ่านไปเท่าไหร่ก็ไม่ทราบได้เมื่อร่างของหญิงสาวพุ่งขึ้นมาเหนือน้ำเช่นนางเงือกสาวในอนิเมชั่นดังก็ได้ยินเสียงคุ้นเคยที่ริมทะเลสาบ
<br><br>
&emsp;&emsp; “ดูเหมือนว่าจะตั้งใจฝึกฝนนะครับ คุณสวอนสัน”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ก็แค่เปียกน้ำแล้วเลยไม่อยากไปเปลี่ยนชุดเท่านั้นแหละค่ะคุณปาร์ค”
<br><br>
&emsp;&emsp; หญิงสาวลูบหน้าไล่มวลน้ำออกมาใบหน้าหวานก่อนสักรอบก่อนจะว่ายน้ำกลับไปนั่งฝั่งอาการท้องร้องเบา ๆ นี้เองได้ประท้วงเธอแล้วว่าอยากหาอะไรรองท้องสักหน่อยเพราะว่ามื้อเที่ยงที่กินไปก็แค่ขนมปักชีสโง่ๆ แผ่นสองแผ่นเท่านั้นมือเล็กหยิบถ้วยพลาสติกที่เป็นอาหารจานด่วนอย่างบิบิมบับออกมาก่อนจะยื่นให้คนข้าง ๆ ด้วย
<br><br>
&emsp;&emsp; “ซื้อมาเกินค่ะเอาสักหน่อยไหม ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “โฮ่ถ้าเป็นอันนี้ไม่ปฏิเสธเลย”
<br><br>
&emsp;&emsp; ภาพในวันนี้เลยซ้อนทับกับวันก่อนไปโดยปริยายเปลี่ยนเพียงสถานที่นั่งไม่ใช่สระน้ำที่บ้านเป็นริมทะเลสาบ และในมือถือถ้วยบิบิมบับกันคนละถ้วยแทนมือเล็กไม่รอช้าแกะพลาสติกคลุมหน้าถ้วยกับช้อนมาตักกินเคี้ยวตุ้ย
<br><br>
&emsp;&emsp; “วันนี้ไปทะเลมาใช่ไหม ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ใช่ค่ะรู้ได้ไง ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ได้กลิ่นทะเลน่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “จมูกคุณดีจังนะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “จะบอกว่าเหมือนตัวขนสักก้อนก็บอกมาเถอะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ไร้เสียงตอบมีเพียงเสียงหัวเราะของริปลีย์ที่หลุดออกมาเป็นคำยืนยันว่าเธอเองก็คิดไปในแนวทางเดียวกันว่าในหัวของเธอคิดว่าเขาเหมือนตัวอะไรกันแน่
<br><br>
&emsp;&emsp; “แล้ววันนี้รู้สึกอะไรจากทะเลได้ไหม”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ไม่ได้เลย…”
<br><br>
&emsp;&emsp; เป็นสิ่งที่เหล่าบุตรธิดาของเทพแห่งท้องทะเลต้องเผชิญหน้ากับการเงียบหายของบิดาบังเกิดเกล้าริปลีย์ที่ดำผุดดำว่ายใต้ท้องทะเลธรรมชาติก็ไร้เสียงผู้ใดกระซิบหาหรือไร้ความรู้สึกโอบล้อยกายใดทั้งนั้นราวกับว่าผู้คุ้มครองหายไปที่ไหนสักแห่ง
<br><br>
&emsp;&emsp; “สักวันคงจะรู้สึกได้แหละ” เจโรมเอ่ยก่อนจะยื่นมือมาขอถ้วยบิบิมบับในมือของหญิงสาวข้างกายเพื่ออาสาเอาไปทิ้งให้ตอบแทนที่เลี้ยงบิบิมบับของชอบ “เตรียมตัวเถอะได้เวลาเรียนแล้ว”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ค่า เมนเทอร์พี่ลูกเจ—”
<br><br>
&emsp;&emsp; แล้วหลังจากนั้นการเรียนฝึกว่ายน้ำในทะเลสาบอีกครั้งก็เกิดขึ้นคราวนี้เพื่อน ๆ ร่วมคลาสพิเศษทุกคนดูคล่องกันมากกว่าเดิมเยอะเชียวจนไม่ต้องมาคอยจับตาดูอีกแรงให้เสียเวลาด้วยความที่พอคล่องแคล่วแล้วจะให้ว่ายไปว่ายมาก็ยังไงยังไงอยู่เจโรมจึงบอกว่าให้แข่งกันว่ายน้ำไปกลับจากต้นไม้ต้นหนึ่งไปอีกต้นที่เขาเดินไปทำสัญญลักษณ์เอาไว้
<br><br>
&emsp;&emsp; ไกลใช่เล่นแฮะ
<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อสัญญาณการแข่งขันเริ่มขึ้น ริปลีย์ก็เริ่มดีดตัวว่ายน้ำท่าฟรีสไตล์พุ่งไปยังจุดหมายและถีบตัวกลับให้ไวที่สุดผลของการว่ายน้ำนี้ค่อนข้างเอกฉันท์อย่างน่าประหลาดอยู่พอควรว่าเด็กบ้านโพไซดอนมันก็ต้องชนะอยู่แล้วไหม—
<br><br>
&emsp;&emsp; “แล้วรางวัลล่ะ ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; เจโรมหัวเราะร่าอย่างสดใสด้วยใบหน้าหล่อเหลาของคนที่ขึ้นชื่อว่าไอดอลคนหนึ่ง “ความภูมิใจไงล่ะริปลีย์เด็กบ้านโพไซดอนอย่างเรา ๆ มันก็ต้องว่ายน้ำเก่งเป็นเลิศอยู่แล้วใช่ไหมล่ะ ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; บัดซบจริง ไม่น่าจริงจังไปเลย




<br><br><div align="center">
ให้ บิบิมบับ เจโรม ปาร์ค ซึงยอน<br>
ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ<br><br>โรลเพลย์คิดถึงโพไซดอน<br><br>

@God
</div>




</font>
</div>
<br><br>

<div style="text-align: center; display: block; width: 100%;">
<img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"></div>
<br>
<br>
</div>


</b><br><br><br></div></div>

Red โพสต์ 2025-7-3 16:04:05

เวลา 9:00-11:00 น. วันที่ 3/7/2568



วันนี้ตัวของ red เขานั้นได้เดินทางมายัง ทะเลสาปกลางค่าย เพื่อ ที่เขาจะเรียนและศึกษาภาษากรีก
เพื่อที่จะทำให้เขาอ่านหนังสือรู้เรื่องขึ้นมาบ้างเพราะเขาอ่านภาษากรีกไม่ค่อยออกเป็นผลมาจากโรคของเขา


ซึ่งเมื่อเขาเรียนจริงๆเขากลับเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วอย่างแปลกประหลาด
เขาเริ่มค่อยๆคำต่างๆจากคำที่เข้าใจง่ายสู่ประโยคนั้นแต่ตอนนี้เขายังสามารถเขาใจได้เพียงแค่บางส่วนไม่ใช่ทั้งหมด
ซึ่งหลังจากนั้นเขาก็ได้เรียนและทำแบบฝึกหัดตามที่อาจารยืได้สอนจนหมดคาบในที่สุด
https://i.postimg.cc/VLh0XMvY/images.jpg
รางวัลเข้าชั้นเรียนวิชา GK (1/4) : +10 EXP, ความกล้า +20

Ripley โพสต์ 2025-7-4 01:53:29

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ripley เมื่อ 2025-7-4 01:54 <br /><br />
<style>
#wis01 {
border: 0px double ;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/oucKony.jpg");
}
</style>

<style>
#wis02 {
    width: 700px;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>


<div align="center">
<div id="wis01">
<br><br>
<div id="wis02">
<div style="height: 500px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -300px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://i.imgur.com/pIE6pSO.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean<br></font>
<font color="#ffffff" size="5">3rd July 20259 AM</font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 90%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp;ในตอนเก้าโมงเช้าที่ก็เช้าตลอดอยู่แล้วจะมีคาบเรียนที่ทะเลสาบ
<br><br>
&emsp;&emsp; วิชาศึกษาภาษาโบราณของเหล่าทวยเทพและบรรพบุรุษ— หรือที่เด็กในค่ายต่างพูดกันว่า “คลาสบ่นของเทพ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ขอร้องนะเธอไม่ใช่เด็กนักเรียนที่เรียนเก่งอะไรนัก ทั้งชีวิตตั้งแต่เด็ก ๆ ทุ่มเทให้กับบัลเลต์จนครูที่โรงเรียนกราบกรานให้เธอเข้าสอบทุกครั้งเป็นอย่างน้อยเรื่องงานต่าง ๆ ก็ตามส่งเอาอีกทีหนึ่งได้แต่ตอนนี้การทัวร์บัลเลต์ของเธอมันจบไปเป็นที่เรียบร้อยตั้งแต่ที่โดนฮาร์ปี้มาเซย์เฮลโหลทักทายจนต้องเอารถโหม่งโกดังเก็บของกลางเถียงนา—อันที่จริงที่น่าขนลุกไม่ใช่ฮาร์ปี้นักหรอกการที่ต้องเดาอารมณ์คุณนายสวอนสันต่างหาก นรกสุด ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp; “เอาล่ะได้เวลาเรียนแล้วเด็ก ๆ ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ในวิชานี้เป็นวิชาที่เรียนกับรีเบคก้า แม็กเคลนบรรยากาศการเรียนใกล้ทะเลทราบนี้เองช่างวิวดีจนรู้สึกว่าต้องมานั่งเรียนวิชาการมันก็น่าเสียดายไป
<br><br>
&emsp;&emsp; ทำเอานึกถึงฝันสักฝันฝันที่โลกทั้งใบช่างสงบราวกับอยู่ในสวนอีเดน ร่างของเธอที่กำลังหมุนตัวบนพ้อยต์ชูก่อนจะจมลงในทะเลสาบ ความฝันมันจบเท่านั้น
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์นั่งเงียบอยู่ที่ขอบศาลา ลมเย็นจากทะเลสาบพัดไล้ปลายผมสีเข้มของเธอคล้ายเส้นเชือกป่านเปียกน้ำ กลิ่นไอของสายน้ำแผ่วบางลอยปะทะจมูก
<br><br>
&emsp;&emsp;"ที่นี่ เราไม่ได้เรียนภาษา เราเรียนวิธีอ่านโชคชะตา" รีเบคก้าเอ่ยพร้อมโยนเหรียญดรักม่าขึ้นลง “ก่อนอื่นพวกเธอคงสงสัยใช่ไหมว่าเราต้องเรียนไปทำไมแน่นอนว่าเรื่องพวกนี้ไม่เสียเปล่า เรามาทำให้ตัวอักษรกรีกโบราณไม่ใช่แค่สัญลักษณ์ที่ต้องท่องจำ แต่เป็นเครื่องมือสำหรับไขปริศนาและสร้างโอกาสที่จะหล่อนทับตอนไหนก็ไม่รู้กันดีกว่า”
<br><br>
&emsp;&emsp; “อย่างแรกตัวอักษรกรีกมีอะไรบ้างมาดูกัน— Α (อัลฟ่า) คือการเริ่มต้น... Ω (โอเมก้า) คือจุดสิ้นสุด”
<br><br>
&emsp;&emsp; แผ่นศิลามากมายที่สลักสัญลักษณ์ของตัวอักษรกรีกนั้นเป็นอุปกรณ์ประกอบการเรียนการสอนที่ทำให้เห็นภาพอย่างดีเธออธิบายเชื่มโยงของแต่ละตัวอย่างคล่องแคล่วทำเอาเธอคิดว่าก็สมแล้วที่เป็นคุณครูสอรภาษาตัวอักษรที่เป็นตัว ๆ คำ ๆ และมีความเชื่อมโยงมากมาย
<br><br>
&emsp;&emsp; “และแน่นอนว่าอย่างน้อย ๆ ก็คงจะต้องเคยเห็นชื่อพ่อแม่ของพวกเธอมาแล้วใช่ไหมงั้นเอาแบบนี้ก็แล้วกัน มาแข่งกันประกอบชื่อเทพเจ้าจากแผ่นกระเบื้องตัวอักษรกรีก ใครต่อได้เร็วที่สุดจะได้ "เครื่องรางนำโชค" ประจำคาบไป”
<br><br>
&emsp;&emsp; ไฟการแข่งขันมันลุกโชนริปลีย์ที่ฟังพอผ่านก็ขยับตัวนั่งหลังตรงแล้วหยิบศิลาอักษรมาต่อชื่อของบิดาบังเกิดเกล้าที่เพิ่งจะได้ฤกษ์รู้สึกถึงกันไม่นานมานี้นี่เอง
<br><br>
&emsp;&emsp; Ποσειδῶν
<br><br>
&emsp;&emsp; ส่งงานจบปิ๊งขอรับเครื่องรางนำโชคไปก็แล้วกันนะ






<br><br><div align="center">
รางวัลเข้าชั้นเรียน (แนบโรล): +10 EXP<br><br>
@God
</div>




</font>
</div>
<br><br>

<div style="text-align: center; display: block; width: 100%;">
<img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"></div>
<br>
<br>
</div>


</b><br><br><br></div></div>

Ripley โพสต์ 6 วันที่แล้ว


<style>
#RIPS01 {
border: 0px double ;
width: 800px;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/f25a4e8ff181d79718c5abdd2ed2e4a3c100365011933-ZMDY1F_fw658webp.png");
}
</style>

<style>
#RIPS02 {
    width: 75%;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>


<div align="center">
<div id="RIPS01">

<br><br>
<div id="RIPS02">
<div style="height: 400px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -250px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://img2.pic.in.th/pic/a8bbb7fc2cffd96a10b216e5f77bbe88.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean</font><br>
<font color="#ffffff" size="5">5th July 2025 9 AM</font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 90%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp; ในวันนี้ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ไปหาฮิปโปแคมปัสอย่างที่เคยไปนะ
<br><br>
&emsp;&emsp; สิ่งที่ริปลีย์เลือกทำในวันนี้คือการเดินไปยังทิศทางของทะเลสาบของค่ายอันเป็นสถานที่ที่เธอต้องมาดำผุดดำว่ายอยู่ช่วงหนึ่งทีเดียวแต่ไม่นานนี้เธอก็คงจะต้องกลับไปชายหาดทั้งเพื่อให้อาหารฮิปโปแคมปัสและไปเรียนรู้ในการว่ายน้ำทวนกระแสคลื่น—
<br><br>
&emsp;&emsp; ที่ตอนนี้คลื่นน่าจะไม่ค่อยมีแล้วก็เถอะเพราะอะไรน่ะหรอวิชาวิทยาศาตร์เด็กชั้นมอต้นจะมาอธิบายให้เองเพราะพระจันทร์หายไป ไม่ใช่แค่จากฟ้า แต่จากทะเลด้วย — แรงโน้มถ่วงของมันต่างหากที่ดึงให้น้ำขึ้นลง คลื่นกระเพื่อม และสิ่งมีชีวิตใต้น้ำรู้ว่าต้องใช้ชีวิตยังไง ตอนนี้ทุกอย่างรวนไปหมด น้ำขึ้นน้ำลงไม่มาทันเวลา คลื่นไม่มีกำลังจะไหลขึ้นฝั่ง ฝูงปลาเหมือนหลงทิศ ปะการังก็ปิดตัวเร็วผิดปกติ หลายคนคิดว่าทะเลมีชีวิตของมันเอง แต่จริง ๆ แล้วหัวใจของมันเต้นตามจังหวะของจันทร์ — จังหวะที่ตอนนี้เงียบลงเหมือนหัวใจที่หยุดเต้น โลกยังหมุนก็จริง แต่ไม่มีพระจันทร์คอยประคอง แกนโลกจะเริ่มโคลง ฤดูกาลจะแปลก อากาศจะปั่นป่วน แล้วทุกอย่างก็จะเริ่มเละตั้งแต่ตรงนี้... ตั้งแต่ทะเลที่เงียบเกินไป
<br><br>
&emsp;&emsp; สำหรับเธอ... เสียงทะเลหายไปก่อนใครอื่นจะรู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะมันไม่ได้เงียบแค่ภายนอก แต่มันไม่ส่งเสียงถึงเธออีกราวกับว่าสัตว์น้อยใหญ่เกยตื้นมากมาย คลื่นทะเลเบามากจากที่เหลือแค่แรงโน้มถ่วงของพระอาทิตย์แบบนี้มันไม่ใช่เรื่องที่หนักหนาสำหรับธิดาท้องทะเลอย่างเธอหรอกหรอ ?
<br><br>
&emsp;&emsp; แต่บ่นอะไรไปก็ทำอะไรไม่ได้กำลังอันน้อยนิดจะไปเอาพระจันทร์คืนมาได้ยังไงกัยตอนนี้เธอก็ทำได้แค่ฝากความหวังวไ้กับคนที่เขาคุย ๆ กันว่ากำลังออกไปทำภารกิจนอกค่ายทั้งหลายดีกว่า
<br><br>
&emsp;&emsp; “ส่วนคนตัวเล็ก ๆ อย่างเรา ๆ เนี่ย มาเดินเช็คนู่น เช็คนี่ เก็บขยะทั้งหลายน่าจะดีกว่าเยอะทำให้ค่ายมันยังไม่แตกโซ๊ะก่อนที่พวกเขาจะกลับมาก็แล้วกัน”
<br><br>
&emsp;&emsp; ธิดาแห่งโพไซดอนเดินมาถึงทะเลสาบของค่ายแล้วเริ่มต้นก่อนด้วยการที่เธอเลื่อนสายตามองทุกสิ่งไล่ตั้งแต่ท้องฟ้าสีครามสดใสไร้เงาจันทร์ทะเลสาบเรียบนิ่งไร้คลื่นพัดสายลมอ่อนปะทะกายทำให้แอบได้กลิ่นน้ำหอมที่ฉีกมาเล็กน้อย ถือว่าหอมใช้ได้จนรู้สึกว่าวันนี้เวลาเดินผ่านใครคงจะรู้สึกสวยขึ้นมาสักห้าเปอร์เซ็นก็ยังดี
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์เิร่มก้าวเท้าเดินสำรวจไปยังสุดขอบทะเลสาบหนึ่ง ดูพ้นไม้ใบหญ้า เฝ้าถามความผิดปกติจากคลื่นเบา ๆ ของทะเลสาบ มือเล็กที่หยิบถุงกับที่คีบมาก็คีบขยะทำความสะอาดไปพลาง ๆ เมื่อเดินไปจนสุดแล้วเห็นว่าไม่มีอะไรที่จะต้องเป็นห่วงก็เดินทางกลับบ้านพักของตัวเองทันที
<br><br>
&emsp;&emsp; วันนี้เป็นวันเสาร์และเธอวางแผนจะพักผ่อนให้เต็มที่ไปเลย !!!


<br><br><div align="center"><img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"><br><br><br>

◆งานกระท่อมโพไซดอน◆<br><br>

งานที่ 2: ดูแลทะเลสาบและความเรียบร้อยรอบ ๆ ทะเลสาบ รวมไปถึงความสะอาด<br>

สถานที่: ทะเลสาบของค่าย <br><br>

รางวัล: +25 EXP , +3 ดรักม่า (เปลี่ยนเป็น +50 ดอลลาร์ได้) (จากคุณไครอน) และ +1 ป้ายเกียรติยศ<br><br>
@God
</div>




</font>
</div>
<div style="margin-top: -550px; "><div style="height: 800px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/2fdb742eac38e9e7ea5730ff1b25b4e4fd521a82fcaac-AzsWKK_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div>

<div style="margin-top: -100px; "><div style="height: 200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/5720a3b19bcc91d47431705002cb55aebdda1a8f2df0-jXF7du_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div></div>


หน้า: 1 2 3 4 [5]
ดูในรูปแบบกติ: [ฝั่งตะวันออกของเขตบ้านพัก] ทะเลสาบกลางค่าย