แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Axel เมื่อ 2025-7-30 16:54 <br /><br /><div class="Axel-body" style="--color:#bbbbbb">
<div class="Axel-wrap"><div class="Axel-img">
<img src="https://i.postimg.cc/5y35JY1J/2.png"></div>
<div class="Axel-imc"><img src="https://i.postimg.cc/VLWZsv4d/1.png"></div>
<div class="Axel-title">A. Mikailov</div><div class="Axel-lyric">power of calculated luck</div>
<span class="cp cp-target-o"></span>
<div class="Axel-quote">To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed — Axel
</div>
<div class="Axel-texto"><font face="Kanit">
<p style="font-size: small;"></p><div style="text-align: left;"><div><font color="#aaaaaa" size="3">27.07.2025 | 08:40 AM</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ความเงียบที่ตามมาหลังการต่อสู้ที่ดุเดือดนั้นหนักอึ้งและเต็มไปด้วยฝุ่นผงสีทอง อนุสรณ์สถานชั่วคราวแด่ราชาก็อบลินที่เพิ่งจะล่มสลายไป เสียงหอบหายใจของทั้งสามคนดังก้องอยู่ในห้องสวีทที่บัดนี้กลายเป็นซากปรักหักพัง, เป็นหลักฐานของความรุนแรงที่เพิ่งจะเกิดขึ้น</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เสียงถอนหายใจดังมาตามลม พร้อมกับเสียงกระซิบของเยซู <br></font><font size="3" color="#ffff00"><br>'ทุกอย่างเละเทะไปหมด ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะเก็บกวาดทุกอย่างให้เรียบร้อย พระบิดาคงไม่พอพระทัยกับสิ่งนี้...'</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">บุตรแห่งโชคชะตาเป็นคนแรกที่ปรับตัวได้ เขายืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง, ปล่อยให้อะดรีนาลีนที่เคยพลุ่งพล่านค่อยๆ ลดระดับลง, ก่อนจะเริ่มเดินไปข้างหน้า, ก้าวข้ามเศษแก้วและซากแชนเดอเลียร์ที่พังยับเยินอย่างระมัดระวัง เป้าหมายของเขาคือวัตถุชิ้นเดียวที่ยังคงส่องประกายท่ามกลางความพินาศ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">คทาคาดูเซียส</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้, เขาก็เห็นว่ามันไม่ได้รับความเสียหายเลยแม้แต่น้อย มันนอนทอดตัวอย่างสงบนิ่งอยู่บนพรมที่ไหม้เกรียม, โลหะสีทองของมันสะท้อนแสงสีทองอ่อนจางของยามเช้าที่ไม่มีวันสิ้นสุดจนดูเหมือนจะเรืองแสงได้ในตัวเอง ปีกเล็กๆ ที่ปลายคทายังคงสมบูรณ์, แต่ที่น่าสนใจที่สุดคือ…งูสองตัวที่พันรอบคทานั้น, ซึ่งถูกสลักเสลาขึ้นมาอย่างวิจิตรบรรจง, ดูเหมือนจะมีชีวิตชีวาอย่างน่าประหลาด</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เขาเอื้อมมือออกไป…</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ในวินาทีนั้นเอง, งูโลหะทั้งสองตัวก็ขยับ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ดวงตาที่เคยเป็นเพียงอัญมณีเล็กๆ บัดนี้กลับลืมขึ้น, ส่องประกายด้วยสติปัญญาและความหงุดหงิด, ร่างโลหะของพวกมันบิดตัวและเลื้อยไปรอบๆ คทาราวกับกำลังยืดเส้นยืดสายหลังจากที่ถูกกักขังมานาน</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#fffacd">"นี่มันอะไรกัน?" </font><font color="#aaaaaa" size="3">เอ็มบีพึมพำ, เดินเข้ามาดูใกล้ๆ ด้วยความทึ่ง</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#dda0dd">"ซซซซ…ใคร? พวกเจ้าเป็นใคร?" </font><font color="#aaaaaa" size="3">งูตัวหนึ่งที่ดูจะตัวใหญ่กว่าเล็กน้อยและมีแววตาดุกร้าวฟ่อออกมา, เสียงของมันแหบแห้งเหมือนโลหะเสียดสีกัน </font><font size="3" color="#dda0dd">"แล้วเฮอร์เมสไปไหน!?"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#ffc0cb">"ข้าหิวจะแย่อยู่แล้วนะ, จอร์จ"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> งูอีกตัวหนึ่งบ่นอุบอิบ, เสียงของมันแหลมสูงและเจือความรำคาญใจ </font><font size="3" color="#ffc0cb">"แล้วนี่มันที่ไหน? สกปรกสิ้นดี!"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#add8e6">"จอร์จ…กับมาร์ธา…"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> ดาชิพึมพำกับตัวเอง, สมองของเขาเชื่อมโยงทุกอย่างเข้าด้วยกันในทันที </font><font size="3" color="#add8e6">"โนอาห์! กล่องนั่น!"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เซเทอร์หนุ่ม, ซึ่งกำลังยืนตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ, สะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินชื่อของตัวเอง เขารีบกุลีกุจอล้วงเข้าไปในกระเป๋าสะพายข้างของเขา, หยิบกล่องกระดาษที่เฮอร์เมสให้มาออกมาอย่างทุลักทุเล</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">จอร์จและมาร์ธาชูคอขึ้นสูง, เตรียมจะพุ่งเข้าฉก, แต่ในวินาทีนั้นเอง, กลิ่นหอมหวานของขนมทาร์ตไข่ที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานเนคทาร์และแอมโบรเชียป่นก็ลอยไปแตะจมูกของพวกมัน</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ความเกรี้ยวกราดหายไปในทันที ถูกแทนที่ด้วยความตะกละอย่างไม่ปิดบัง</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">โนอาห์รีบเปิดกล่องแล้ววางมันลงบนพื้นอย่างรวดเร็ว งูทั้งสองตัวเลื้อยลงจากคทาด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ, พุ่งเข้าไปในกล่องแล้วเริ่มกินขนมที่อยู่ข้างในอย่างมูมมาม, ไม่สนใจสิ่งรอบข้างอีกต่อไป</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#fffacd">"โอเค…ดูเหมือนว่าวิกฤตจะผ่านไปแล้ว"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> เอ็มบีกล่าว, มองภาพนั้นด้วยความขบขัน</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เมื่อจัดการกับขนมจนหมดสิ้น, งูทั้งสองตัวก็ดูจะอารมณ์ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด, แม้จะยังคงมีแววตาที่ระแวดระวังอยู่ก็ตาม</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#dda0dd">"เอาล่ะ, พวกเจ้าเป็นใครกันแน่?"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> จอร์จถาม, เสียงของมันยังคงห้วนอยู่ แต่ก็ลดความดุกร้าวลงไปมาก</font></div><div><font size="3" color="#add8e6"><br></font></div><div><font size="3" color="#add8e6">"ผมแอ็กเซล" </font><font color="#aaaaaa" size="3">บุรุษชาวรัสเซียแนะนำตัวเองอย่างสุภาพ, พร้อมกับผายมือไปยังเพื่อนร่วมทีม</font><font size="3" color="#add8e6"> "นี่คือเอ็มบี, และโนอาห์"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#add8e6">"พวกเราถูกส่งมาเพื่อนำคทา…และพวกคุณ…กลับไปหาเฮอร์เมส”</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เมื่อได้ยินว่าจะได้กลับไปหาเจ้านาย, ท่าทีของงูโลหะทั้งสองก็เปลี่ยนไปในทันที ความระแวดระวังที่เคยมีอยู่ถูกแทนที่ด้วยความกระตือรือร้นอย่างไม่ปิดบัง</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#dda0dd">"กลับไปหาเขาเหรอ!?" </font><font color="#aaaaaa" size="3">จอร์จฟ่อออกมา, เสียงของมันยังคงห้วนอยู่แต่ก็เจือความดีใจ </font><font size="3" color="#dda0dd">"เยี่ยม! แล้วจะรออะไรกันอยู่อีกล่ะ!?"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#dda0dd">"ไปกันได้แล้ว!"</font></div></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#ffc0cb">"ใช่ๆ! รีบไปกันเถอะ!"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> มาร์ธาเสริม, ร่างโลหะของมันเลื้อยไปรอบๆ คทาอย่างตื่นเต้น</font><font size="3" color="#ffc0cb"> "ข้าเบื่อที่นี่จะแย่อยู่แล้วนะ สกปรกสิ้นดี! ข้าอยากกลับไปนอนบนหมอนผ้าไหมนุ่มๆ ของข้าแล้ว!"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ทว่า, บุตรแห่งโชคชะตากลับไม่ได้ขยับตัว เขายืนนิ่ง, กวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องสวีทที่บัดนี้ไม่ต่างอะไรกับซากปรักหักพังของสงครามย่อมๆ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#add8e6">"ยังก่อนครับ"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> เขากล่าวเรียบๆ, หยุดความกระตือรือร้นของทุกคนลงในทันที </font><font size="3" color="#add8e6">"เราทิ้งสภาพนี้ไว้ไม่ได้"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#dda0dd">"ทำไมจะไม่ได้!?"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> จอร์จโวยวาย </font><font size="3" color="#dda0dd">"ไม่ใช่เรื่องของเราซะหน่อย!"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ผู้สืบทอดของตระกูลมิคาอิลอฟไม่ได้เสียเวลาไปกับการโต้เถียง เขาเพียงแค่เดินไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงที่ยังคงสภาพพอใช้การได้ ยกหูขึ้น แล้วกดหมายเลขโทรศัพท์สิบหลักที่เขาจำได้ขึ้นใจ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#add8e6">"สวัสดีครับ"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> เขากรอกเสียงลงไปในสาย, น้ำเสียงของเขาสุภาพ </font><font size="3" color="#add8e6">"ผม ห้อง 812 โรงแรมมาร์เซล...ใช่ครับ เกิด 'อุบัติเหตุ' ที่ไม่คาดฝันนิดหน่อย...ต้องการบริการ 'ทำความสะอาดพิเศษ' ครับ"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">โนอาห์ที่ยืนฟังอยู่ใกล้ๆ เบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อได้ยินคำว่า 'ทำความสะอาดพิเศษ' ในขณะที่เอ็มบีเพียงแค่ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย, ทึ่งในความเป็นมืออาชีพที่คาดไม่ถึงนี้</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#add8e6">"ใช่ครับ...เอาแบบ 'ครบวงจร' เลย" </font><font color="#aaaaaa" size="3">บุรุษชาวรัสเซียกล่าวต่อ </font><font size="3" color="#add8e6">"ทำให้ทุกอย่างกลับไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...เหมือนใหม่...สิบห้านาที? ยอดเยี่ยมครับ"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เขาวางหูโทรศัพท์ลง, ไม่สนใจปฏิกิริยาของเพื่อนร่วมทีม "เรารออีกสิบห้านาที"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">และพวกเขาก็รอ…</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">สิบห้านาทีต่อมา, เสียงเคาะประตูที่สุภาพและเงียบเชียบก็ดังขึ้น แอ็กเซลเดินไปเปิดประตู, เผยให้เห็นชายสองคนในชุดหมีสีเทาธรรมดา, ในมือของพวกเขาถือกล่องเครื่องมือขนาดใหญ่และถุงพลาสติกสีดำหนาเตอะ พวกเขาไม่ได้เอ่ยคำใด, เพียงแค่พยักหน้าให้กับเจ้าของห้องอย่างรู้งาน, แล้วก้าวเข้ามาข้างใน, เริ่มต้นทำงานของตัวเองอย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพราวกับเครื่องจักร</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#add8e6">"ไปกันได้แล้ว" </font><font color="#aaaaaa" size="3">ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดกล่าวกับทีมของเขา, เมื่อแน่ใจแล้วว่าทุกอย่างอยู่ในความควบคุมของผู้เชี่ยวชาญ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ทั้งสามคนเดินออกจากห้องสวีทที่กำลังจะถูกลบความทรงจำ, ออกจากโรงแรมมาร์เซลที่สงบสุข, มุ่งหน้ากลับไปยังรถยนต์ที่จอดรออยู่, พร้อมกับคทาคาดูเซียสที่กลับมาอยู่ในสภาพปกติและงูพูดได้สองตัวที่บัดนี้เงียบเสียงลงอย่างน่าประหลาดใจ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เครื่องยนต์ถูกสตาร์ท, และรถยนต์ Nissan Altima ก็เคลื่อนตัวออกจากเมืองนิวเฮเว่น, มุ่งหน้ากลับสู่นิวยอร์ก, ทิ้งความโกลาหลและความวุ่นวายทั้งหมดไว้เบื้องหลัง, ราวกับเป็นเพียงแค่ฝันร้ายที่เกิดขึ้นแล้วก็จางหายไป</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><br></div></div>
<p style="font-size: small;"></p><div align="center" style="font-size: small;">
<img src="https://static.vecteezy.com/system/resources/thumbnails/012/634/800/small_2x/art-deco-outline-stroke-in-golden-color-for-classy-and-luxury-style-premium-vintage-line-art-design-element-free-png.png" width="300" border="0" style="filter: grayscale(100%);"><br><br><div align="center">ให้อาหารจอร์จ มาร์ธา</div><div align="center">ใช้บริการเก็บกวาด 120 USD</div><div align="center">ปฏิสัมพันธ์กับ โนอาห์ & เอ็มบี</div><div align="center">น้ำหอมบุรุษ: เลขไบต์ 2 4 6 8 +2 โบนัสพิเศษ</div><div><br></div></div>
</font></div><font face="Kanit"><font size="2">
<div class="Axel-tags">
<em class="Axel-tag">Power</em>
<em class="Axel-tag">Money</em>
<em class="Axel-tag">Game</em> <em class="Axel-tag">Music</em><div class="Axel-tt">CABIN 19</div></div>
</font></font></div><font face="Kanit"><font size="2"><a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt">@Hye Ri</a></font></font></div><font face="Kanit"><font size="2">
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Kanit'); Kanit {font-family: 'Kanit';} </style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css">
<style>
.Axel-body br {
display: none;
}
.Axel-texto br {
display: block;
}
.Axel-body {
margin: 10px auto;
background: #171717;
width: 550px;
padding: 25px;
border-radius: 10px;
color: #aaa;
font: 12px Hind;
line-height: 18px;
text-align: justify;
}
.Axel-wrap {
background: #1a1a1a;
border-radius: 10px;
overflow: hidden;
border-top: 15px solid #131313;
position: relative;
}
.Axel-img {
width: 550px;
height: 150px;
display: block;
position: relative;
overflow: hidden;
}
.Axel-imc {
border: 10px solid #0a0a0a;
width: 100px;
height: 100px;
position: absolute;
top: 50px;
right: 10px;
outline: 1px solid #0a0a0a;
outline-offset: 4px;
z-index: 10;
}
.Axel-title {
font: 80px "Abril Fatface";
color: #d0d0d0;
margin-top: -100px;
z-index: 10;
position: relative;
padding: 20px;
text-shadow: #000 2px 2px 0;
}
.Axel-lyric {
text-transform: uppercase;
font-size: 10px;
letter-spacing: 10px;
padding: 20px;
margin-top: -60px;
position: relative;
z-index: 20;
text-align: right;
width: 390px;
text-shadow: #000 1px 1px 0;
color: #f0f0f0;
}
.Axel-texto {
padding: 50px;
margin: 50px 20px 20px;
position: relative;
z-index: 30;
background: #131313;
}
.Axel-body span {
color: #0a0a0a;
font-size: 20px;
background: var(--color);
clip-path: polygon(
50% 0%,
100% 0,
100% 35%,
100% 55%,
100% 100%,
50% 84%,
0 100%,
0 57%,
0 37%,
0 0
);
width: 20px;
height: 30px;
display: block;
padding: 20px;
color: #fff;
font-size: 20px;
position: relative;
float: left;
margin: -10px 0 0 20px;
z-index: 50;
position: relative;
opacity: 0.6;
}
.Axel-quote {
background: #0f0f0f;
margin: -10px 20px -30px 100px;
border: transparent solid 20px;
padding: 0 10px;
height: 30px;
overflow: hidden;
font: bold 10px Rajdhani;
text-transform: uppercase;
line-height: 1.5;
color: FFFFFF;
}
.Axel-tag {
font: bold 8px Poppins;
background: #151515;
padding: 10px;
color: #fdfafa;
margin: 5px 5px 0 0;
border-radius: 5px;
}
.Axel-tag:hover {
background: #d0d0d0;
}
.Axel-tags {
margin: 20px;
}
.Axel-tt {
float: right;
color: #d0d0d0;
font: bold 60px Poppins;
margin-top: -45px;
letter-spacing: -5px;
}
a.hr-credt {
text-decoration: none;
float: right;
padding: 10px 0;
color: #a0a0a0;
text-transform: uppercase;
position: relative;
top: -5px;
font: 10px calibri;
}
</style>
</font></font>
<audio autoplay="" loop="" hidden="">
<source src="https://files.catbox.moe/vg8g21.mp3" type="audio/mpeg">
Your browser does not support the audio element.
</audio>
<div class="Axel-body" style="--color:#bbbbbb">
<div class="Axel-wrap"><div class="Axel-img">
<img src="https://i.postimg.cc/5y35JY1J/2.png"></div>
<div class="Axel-imc"><img src="https://i.postimg.cc/VLWZsv4d/1.png"></div>
<div class="Axel-title">A. Mikailov</div><div class="Axel-lyric">power of calculated luck</div>
<span class="cp cp-target-o"></span>
<div class="Axel-quote">To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed — Axel
</div>
<div class="Axel-texto"><font face="Kanit">
<p style="font-size: small;"></p><div style="text-align: left;"><div><font color="#aaaaaa" size="3">27.07.2025 | 09:10 AM</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">การเดินทางที่ควรจะราบรื่นและน่าเบื่อกลับจบลงอย่างกะทันหัน</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ขณะที่รถยนต์สีดำเงา กำลังแล่นอยู่บนทางด่วนที่ค่อนข้างว่างเปล่า, ทิ้งเมืองนิวเฮเว่นไว้เบื้องหลังได้ราวแปดสิบกิโลเมตร, จู่ๆ รถก็เสียหลักอย่างไม่มีสาเหตุ พวงมาลัยในมือของโนอาห์สั่นสะท้าน, และรถก็เริ่มหมุนคว้างกลางถนน เสียงยางรถยนต์ที่บดขยี้ไปกับพื้นยางมะตอยดังลั่น, ตามมาด้วยแรงเหวี่ยงมหาศาลที่อัดร่างของทุกคนให้ติดกับเบาะนั่ง โนอาห์เหยียบเบรกจนสุดแรงเกิด, ส่งผลให้รถหยุดนิ่งอย่างรุนแรงจนทุกคนหัวคะมำไปข้างหน้า</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เมื่อความโกลาหลสงบลง, มีเพียงเสียงหอบหายใจของพวกเขาและเสียงเครื่องยนต์ที่ยังคงทำงานอยู่เท่านั้นที่ดังขึ้นทำลายความเงียบ แต่สิ่งที่ปรากฏขึ้นนอกหน้าต่างกลับน่าตกใจยิ่งกว่าอุบัติเหตุที่เพิ่งเกิดขึ้น</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">หมอกสีเขียวที่ข้นและหนาทึบก่อตัวขึ้นจากความว่างเปล่า, โอบล้อมรถของพวกเขาราวกับเป็นกำแพงที่มองไม่เห็น, ตัดขาดพวกเขาจากโลกภายนอกอย่างสมบูรณ์ มันไม่ใช่หมอกธรรมดา, แต่เป็นไอพิษที่บิดเบี้ยวและมีชีวิต</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">และท่ามกลางม่านหมอกนั้น, เงาร่างหนึ่งก็ค่อยๆ ปรากฏตัวขึ้น</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ชายคนหนึ่งก้าวออกมาจากไอสีเขียว, รูปร่างสูงโปร่ง, สวมเสื้อโค้ทหนังสีดำยาว, ผมสีดำสนิทของเขาเปียกลู่เล็กน้อย </font><font size="3" color="#9acd32">"กระจอกสิ้นดี"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> เขาบ่นอุบอิบกับตัวเอง, ไม่ได้สนใจรถยนต์ที่จอดขวางทางอยู่เลยแม้แต่น้อย </font><font size="3" color="#9acd32">"ช่วยไปตั้งเยอะ…ได้แค่นี้เอง ก็อบลินกระจอก"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เขาหันมามองรถยนต์ที่แน่นิ่ง, ดวงตาสีเขียวมรกตของเขาส่องประกายวาววับในม่านหมอก, แล้วรอยยิ้มที่เยือกเย็นก็ปรากฏขึ้นที่มุมปาก</font><font size="3" color="#9acd32"> "</font><font size="3" color="#9acd32">เอาล่ะ, ดูเหมือนว่าข้าคงต้องลงมือเก็บกวาดเองสินะ"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เขาแนะนำตัวเองด้วยน้ำเสียงที่เรียบและเปี่ยมด้วยความเย่อหยิ่ง </font><font size="3" color="#9acd32">"ข้าคือแร็กนาร์ เมสัน…บุตรแห่งโลกิ"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#fffacd">"โลกิ?" </font><font color="#aaaaaa" size="3">เอ็มบีอุทานออกมาจากเบาะหลัง เป็นคนแรกที่ทำลายความเงียบ </font><font size="3" color="#fffacd">"เทพที่โดนฮัลค์จับฟาดพื้นในหนังอเวนเจอร์สน่ะเหรอ?"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">แร็กนาร์ไม่ได้สนใจคำพูดนั้นเลยแม้แต่น้อย สายตาของเขายังคงจับจ้องมาที่บุรุษชาวรัสเซียที่นั่งอยู่เบาะหน้า </font><font size="3" color="#9acd32">"ส่งคทานั่นมา…แล้วข้าจะปล่อยพวกเจ้าไปอย่างสงบ" </font><font color="#aaaaaa" size="3">เขากล่าว, ยื่นข้อเสนอที่เหมือนคำขู่มากกว่า</font><font size="3" color="#9acd32"> "และอย่าคิดจะตุกติก แม้ว่านี่จะไม่ใช่ร่างจริงของข้า…แต่ก็เกินพอที่จะจัดการกับพวกเจ้าได้"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">แอ็กเซลไม่ได้ตอบในทันที เขาปลดล็อกเข็มขัดนิรภัย เปิดประตูประตูก้าวลงจากรถอย่างสงบนิ่ง ตามด้วยโนอาห์ที่ยังคงมีสีหน้าตื่นตระหนก</font><font size="3" color="#add8e6"> "เอ็มบี อยู่ในรถ" </font><font color="#aaaaaa" size="3">เขาออกคำสั่งสั้นๆ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดเดินไปหยุดยืนอยู่หน้ารถ, เผชิญหน้ากับบุตรแห่งโลกิที่ยืนอยู่อีกฟากหนึ่งของถนน</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#add8e6">"เรื่องนั้นคงจะไม่ได้หรอกครับ" </font><font color="#aaaaaa" size="3">เขาเอ่ยตอบอย่างสุภาพ น้ำเสียงของเขาเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง </font><font size="3" color="#add8e6">"ภารกิจของเราคือต้องส่งคทาคืนกลับไปให้เฮอร์เมส เราไม่ใช่เด็กอมมือ…ถ้าคิดจะชิงคทาจริงอย่างน้อยๆก็น่าจะส่งร่างจริงมาด้วยตัวเอง"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ยังไม่ทันที่แร็กนาร์จะได้เอ่ยคำใดตอบโต้, เข็มกลัดรูปปืนบนปกเสื้อของดาชิก็แปรสภาพกลายเป็นปืนพกสีดำทะมึน</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3"><b>ปัง!</b></font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เขาเหนี่ยวไกปืนโดยไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว กระสุนทองสัมฤทธิ์พุ่งแหวกม่านหมอกสีเขียว, ตรงไปยังกลางแสกหน้าของบุตรแห่งโลกิ แต่แร็กนาร์กลับเคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่เหนือมนุษย์, เอียงศีรษะหลบได้อย่างเฉียดฉิว, ทิ้งให้กระสุนพุ่งไปเจาะเข้าที่ป้ายบอกทางข้างหลังจนเกิดเป็นรูโบ๋</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">รอยยิ้มบนใบหน้าของแร็กนาร์กว้างขึ้น, แววตาของเขาเปลี่ยนจากความเย่อหยิ่งเป็นความสนุกสนานที่อันตราย</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">การปะทะ…ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#9acd32">"พวกเด็กโง่เขลา"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> เขาพึมพำ, ก่อนที่ร่างของเขาจะสลายหายเข้าไปในม่านหมอกสีเขียว, ทิ้งไว้เพียงเสียงหัวเราะเยาะที่ก้องกังวาน</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">วินาทีต่อมา, เขาก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านข้างของดาชิ, มีดสั้นสีดำทมิฬในมือของเขาตวัดผ่านอากาศด้วยความเร็วที่เหนือมนุษย์, ตั้งใจจะกรีดเข้าที่ลำคอของบุตรแห่งโชคชะตา</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ทว่า, โชคชะตาที่ถูกบิดเบือนไม่ได้เข้าข้างเขา</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ในจังหวะที่คมมีดกำลังจะสัมผัสกับผิวหนัง, แอ็กเซลกลับสะดุดเข้ากับรอยแตกเล็กๆ บนพื้นยางมะตอยที่ไม่มีใครสังเกตเห็น, ทำให้ร่างของเขาล้มลงไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน คมมีดของแร็กนาร์จึงพลาดเป้าไปอย่างฉิวเฉียด, กรีดผ่านอากาศที่ว่างเปล่า</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#9acd32">"อะไรวะ!?"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> แร็กนาร์สบถออกมาด้วยความหงุดหงิด, ไม่เข้าใจว่าทำไมการโจมตีที่สมบูรณ์แบบของเขาถึงได้ล้มเหลวอย่างน่าขัน</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เสียงแหลมสูงของขลุ่ยต้นอ้อดังขึ้นจากด้านข้าง โนอาห์แม้จะหน้าซีดเผือดด้วยความกลัว แต่ก็ยกขลุ่ยของตัวเองขึ้นมาเป่าอย่างสุดความสามารถ มันคือการก่อกวนที่ได้ผลชะงัด</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ดาชิ, ซึ่งบัดนี้ลุกขึ้นยืนแล้ว, ไม่ได้ปล่อยให้โอกาสทองนี้หลุดลอยไป เขากระหน่ำยิงปืนคู่ในมืออย่างต่อเนื่อง, กระสุนแต่ละนัดไม่ได้เล็งไปที่จุดตาย, แต่กลับยิงไปที่เศษซากของป้ายบอกทาง, พื้นถนน, และทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบตัวบุตรแห่งโลกิ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ความโชคร้ายถาโถมเข้าใส่แร็กนาร์อย่างไม่หยุดยั้ง</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">กระสุนนัดหนึ่งแฉลบเข้ากับชิ้นส่วนโลหะ, พุ่งไปเฉี่ยวที่แขนของเขา อีกนัดหนึ่งทำให้เศษกรวดกระเด็นเข้าตา, ทำให้เขาสูญเสียการมองเห็นไปชั่วขณะ และในจังหวะที่เขากำลังจะร่ายเวทมนตร์เพื่อตอบโต้, เขากลับสำลักไอหมอกของตัวเอง, ทำให้คาถาที่ควรจะทรงพลังกลับกลายเป็นเพียงประกายไฟที่น่าสมเพช</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#9acd32">"ไอ้พวกเวรเอ๊ย!" </font><font color="#aaaaaa" size="3">เขาคำรามลั่น ความเย่อหยิ่งถูกแทนที่ด้วยความเกรี้ยวกราดอย่างสมบูรณ์แบบ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">แต่ก็สายเกินไปที่จะตั้งตัวแล้ว</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#add8e6">"เอ็มบี! ตอนนี้แหละ!" </font><font color="#aaaaaa" size="3">ดาชิตะโกนสั่ง, เสียงของเขาดังลั่นไปทั่ว</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">หน้าต่างรถด้านหลังถูกเลื่อนลง, เผยให้เห็นแสงสีขาวเจิดจ้าที่สว่างวาบขึ้นมา เอ็มบี, ซึ่งใช้เวลาทั้งหมดในการรวบรวมพลัง, ได้บีบอัดแสงสว่างบริสุทธิ์ให้กลายเป็นลูกศรที่ส่องประกายราวกับเศษเสี้ยวของดวงอาทิตย์ เขาปล่อยมันออกไป</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ลูกศรแสงพุ่งแหวกม่านหมอกสีเขียว, ทิ้งร่องรอยของความร้อนและกลิ่นโอโซนไว้เบื้องหลัง, มันคือหอกแห่งการชำระล้างที่พุ่งตรงไปยังเป้าหมายเพียงหนึ่งเดียว</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">แร็กนาร์พยายามจะหลบ, แต่โชคชะตาก็ยังคงเล่นตลกกับเขาต่อไป เขาสะดุดพื้นถนนทำให้เสียหลักไปในจังหวะสุดท้ายที่เลวร้ายที่สุด</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ลูกศรแสงพุ่งเข้าปะทะที่กลางอกของเงาร่างนั้นอย่างจัง</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ไม่มีเสียงระเบิด…มีเพียงเสียงกรีดร้องที่โหยหวนและแสงสีขาวที่สว่างจ้าจนบดบังทุกสิ่ง ร่างเงาของแร็กนาร์สั่นสะท้านอย่างรุนแรง, ผิวหนังของเขาปริแตกออก, เผยให้เห็นความว่างเปล่าที่อยู่ข้างใน, ก่อนที่ร่างทั้งร่างจะถูกเผาไหม้ด้วยพลังงานบริสุทธิ์, สลายกลายเป็นไอสีเขียวที่ถูกแสงสว่างกลืนกินจนหมดสิ้น</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#9acd32">"นี่มันยังไม่จบ!"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> เสียงสุดท้ายของเขาดังก้องกังวานอยู่ในอากาศ </font><font size="3" color="#9acd32">"จำชื่อของข้าไว้ให้ดี ไอ้พวกเด็กนรก!!"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เมื่อแสงสว่างจางลง, ม่านหมอกสีเขียวก็สลายหายไปราวกับไม่เคยมีอยู่, ทิ้งให้ถนนทางด่วนกลับสู่สภาพปกติที่เงียบสงบอีกครั้ง</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ทว่า, บนพื้นยางมะตอยที่ร่างของแร็กนาร์เคยอยู่, กลับมีวัตถุชิ้นหนึ่งตกอยู่—หมวกเกราะที่สลักลวดลายไว้อย่างวิจิตรบรรจง, มันคือสิ่งเดียวที่หลงเหลืออยู่จากเงาของบุตรแห่งโลกิ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">บุรุษเจ้าของเส้นผมสีทองคำเดินเข้าไปหามันอย่างเยือกเย็น, ปืนในมือของเขาสลายกลายเป็นเข็มกลัดเช่นเดิม เขาย่อตัวลง, หยิบหมวกเกราะที่ยังคงอุ่นๆ นั้นขึ้นมาพิจารณา, ก่อนจะหันหลังแล้วเดินกลับขึ้นรถ, ทิ้งความเงียบและคำขู่อาฆาตที่ยังคงลอยอวลอยู่ในอากาศไว้เบื้องหลัง</font></div><div><br></div></div>
<br>
<p style="font-size: small;"></p><div align="center" style="font-size: small;">
<img src="https://static.vecteezy.com/system/resources/thumbnails/012/634/800/small_2x/art-deco-outline-stroke-in-golden-color-for-classy-and-luxury-style-premium-vintage-line-art-design-element-free-png.png" width="300" border="0" style="filter: grayscale(100%);"><br><br><div align="center">ปะทะกับเงาแรกนาร์<font color="#c0c0c0"> </font><a href="https://percyjackson.mooorp.com/dzs_npccomrade-fight?aid=1065" style="text-align: justify;"><font color="#c0c0c0">Link</font></a></div><div align="center">สินสงคราม: หมวกแรกนาร์</div><div><br></div></div>
</font></div><font face="Kanit"><font size="2">
<div class="Axel-tags">
<em class="Axel-tag">Power</em>
<em class="Axel-tag">Money</em>
<em class="Axel-tag">Game</em> <em class="Axel-tag">Music</em><div class="Axel-tt">CABIN 19</div></div>
</font></font></div><font face="Kanit"><font size="2"><a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt">@Hye Ri</a></font></font></div><font face="Kanit"><font size="2">
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Kanit'); Kanit {font-family: 'Kanit';} </style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css">
<style>
.Axel-body br {
display: none;
}
.Axel-texto br {
display: block;
}
.Axel-body {
margin: 10px auto;
background: #171717;
width: 550px;
padding: 25px;
border-radius: 10px;
color: #aaa;
font: 12px Hind;
line-height: 18px;
text-align: justify;
}
.Axel-wrap {
background: #1a1a1a;
border-radius: 10px;
overflow: hidden;
border-top: 15px solid #131313;
position: relative;
}
.Axel-img {
width: 550px;
height: 150px;
display: block;
position: relative;
overflow: hidden;
}
.Axel-imc {
border: 10px solid #0a0a0a;
width: 100px;
height: 100px;
position: absolute;
top: 50px;
right: 10px;
outline: 1px solid #0a0a0a;
outline-offset: 4px;
z-index: 10;
}
.Axel-title {
font: 80px "Abril Fatface";
color: #d0d0d0;
margin-top: -100px;
z-index: 10;
position: relative;
padding: 20px;
text-shadow: #000 2px 2px 0;
}
.Axel-lyric {
text-transform: uppercase;
font-size: 10px;
letter-spacing: 10px;
padding: 20px;
margin-top: -60px;
position: relative;
z-index: 20;
text-align: right;
width: 390px;
text-shadow: #000 1px 1px 0;
color: #f0f0f0;
}
.Axel-texto {
padding: 50px;
margin: 50px 20px 20px;
position: relative;
z-index: 30;
background: #131313;
}
.Axel-body span {
color: #0a0a0a;
font-size: 20px;
background: var(--color);
clip-path: polygon(
50% 0%,
100% 0,
100% 35%,
100% 55%,
100% 100%,
50% 84%,
0 100%,
0 57%,
0 37%,
0 0
);
width: 20px;
height: 30px;
display: block;
padding: 20px;
color: #fff;
font-size: 20px;
position: relative;
float: left;
margin: -10px 0 0 20px;
z-index: 50;
position: relative;
opacity: 0.6;
}
.Axel-quote {
background: #0f0f0f;
margin: -10px 20px -30px 100px;
border: transparent solid 20px;
padding: 0 10px;
height: 30px;
overflow: hidden;
font: bold 10px Rajdhani;
text-transform: uppercase;
line-height: 1.5;
color: FFFFFF;
}
.Axel-tag {
font: bold 8px Poppins;
background: #151515;
padding: 10px;
color: #fdfafa;
margin: 5px 5px 0 0;
border-radius: 5px;
}
.Axel-tag:hover {
background: #d0d0d0;
}
.Axel-tags {
margin: 20px;
}
.Axel-tt {
float: right;
color: #d0d0d0;
font: bold 60px Poppins;
margin-top: -45px;
letter-spacing: -5px;
}
a.hr-credt {
text-decoration: none;
float: right;
padding: 10px 0;
color: #a0a0a0;
text-transform: uppercase;
position: relative;
top: -5px;
font: 10px calibri;
}
</style>
</font></font>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Axel เมื่อ 2025-7-30 18:13 <br /><br /><div class="Axel-body" style="--color:#bbbbbb">
<div class="Axel-wrap"><div class="Axel-img">
<img src="https://i.postimg.cc/5y35JY1J/2.png"></div>
<div class="Axel-imc"><img src="https://i.postimg.cc/VLWZsv4d/1.png"></div>
<div class="Axel-title">A. Mikailov</div><div class="Axel-lyric">power of calculated luck</div>
<span class="cp cp-target-o"></span>
<div class="Axel-quote">To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed — Axel
</div>
<div class="Axel-texto"><font face="Kanit">
<p style="font-size: small;"></p><div style="text-align: left;"><div><font color="#aaaaaa" size="3">27.07.2025 | 10:30 AM</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">รถยนต์ Nissan Altima ที่บัดนี้ดูเหมือนจะผ่านสงครามโลกขนาดย่อมมา จอดลงอย่างเงียบเชียบที่หน้าร้าน UPS ที่คุ้นเคย, เป็นการปิดฉากการเดินทางที่ยาวนานและน่าปวดหัวอย่างเป็นทางการ ชั่วโมงที่ผ่านมาบนท้องถนนของรัฐคอนเนตทิคัตและนิวยอร์กนั้นไม่ได้เงียบเหงา, แต่มันกลับเต็มไปด้วยเสียงเจื้อยแจ้วที่ไม่หยุดหย่อนของงูโลหะสองตัวที่เพิ่งจะถูกปลดปล่อย</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#dda0dd">"ภาพห้องโสโครกของเจ้ากัสตงนั้นยังติดตาข้าไม่หายเลย"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> จอร์จบ่นไม่หยุด</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#ffc0cb">"นั่นสิ, จอร์จ! แล้วดูเบาะรถนี่สิ! หยาบกระด้างสิ้นดี! ผิวข้าแทบจะถลอกหมดแล้วนะ! มันไม่เหมือนหมอนผ้าไหมของเฮอร์เมสเลยซักนิด!"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> มาร์ธาโอดครวญ</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">บุตรแห่งโชคชะตาถอนหายใจออกมาเบาๆ, ปิดเปลือกตาลงชั่วครู่เพื่อสงบสติอารมณ์ การฟังงูสองตัวเถียงกันเรื่องคุณภาพของเบาะรถยนต์…มันคือความทรมานในรูปแบบใหม่ที่เขาไม่เคยคาดคิดว่าจะต้องเจอแม้เขาจะแอบเห็นด้วยกับสิ่งที่มันพูดก็ตาม</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เมื่อก้าวเข้าไปในร้าน, พวกเขาก็พบกับเฮอร์เมสในชุดสูทสั่งตัดที่ไร้รอยยับเช่นเคย, เขากำลังยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์, นิ้วของเขาเคาะไปบนจอแท็บเล็ตที่ส่องประกายด้วยแสงสีฟ้าจางๆ ด้วยความเร็วที่มองแทบไม่ทัน</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#add8e6">"ภารกิจเสร็จสิ้นแล้วครับ" </font><font color="#aaaaaa" size="3">ดาชิกล่าวเรียบๆ, เดินเข้าไปวางคทาคาดูเซียสลงบนเคาน์เตอร์อย่างระมัดระวัง เขาเล่าสรุปเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างรวบรัด—ตั้งแต่การเผชิญหน้ากับราชาก็อบลินกัสตง, แผนการที่จะใช้คทาเพื่อแพร่โรคระบาด, ไปจนถึงการแทรกแซงที่ไม่คาดคิดจาก 'อำนาจ' อีกขั้วหนึ่งในนิวเฮเว่น</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เทพเจ้าแห่งสารไม่ได้แสดงความประหลาดใจกับเรื่องของกัสตง, แต่เมื่อได้ยินถึงการเผชิญหน้าในโบสถ์, เขาก็หยุดการกระทำทั้งหมดลง, เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย, แววตาที่เคยดูวุ่นวายเปลี่ยนเป็นความครุ่นคิดที่เยียบเย็น </font><font size="3" color="#808000">"น่าสนใจ" </font><font color="#aaaaaa" size="3">เขาพึมพำกับตัวเอง</font></div><div><font size="3" color="#add8e6"><br></font></div><div><font size="3" color="#add8e6">"และสุดท้าย" </font><font color="#aaaaaa" size="3">บุตรแห่งกล่าว, หยิบหมวกเกราะที่บุบเล็กน้อยออกมาจากกระเป๋าแล้ววางมันลงบนเคาน์เตอร์ </font><font size="3" color="#add8e6">"ระหว่างทางกลับ, เราถูกเงาของแร็กนาร์ บุตรแห่งโลกิ ดักโจมตี เขาอยู่เบื้องหลังกัสตง"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เฮอร์เมสหยุดเดิน แล้วเสียงหัวเราะที่แห้งและไร้ความขบขันก็ดังออกมาจากลำคอของเขา</font><font size="3" color="#808000"> "ให้ข้าทวนนะ… ก็อบลินโบราณขโมยคทาของข้า, เอาไปซ่อนในอาณาเขตของพระเจ้าของชาวคริสต์, โดลอสชักชวนพวกเจ้าไปตีกับเยซู และตอนนี้พวกลูกหลานของไวกิ้งก็เข้ามาเอี่ยวด้วย… สมบูรณ์แบบ…สมบูรณ์แบบจริงๆ"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เขาส่ายหัว, ก่อนจะหันมามองหน้าดาชิด้วยแววตาที่เปลี่ยนไป, เป็นแววตาของความประทับใจ</font><font size="3" color="#808000">"ข้าเริ่มจะเข้าใจแล้ว…ว่าทำไมไทคีถึงได้เดิมพันกับเจ้าสูงนัก...พวกเจ้าท้งสองคนก็ทำได้ดีมาก"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> เทพแห่งการสื่อสารชายตามองเซเทอร์กับบุตรแห่งอพอลโล</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">แล้วเขาก็เอื้อมมือไปหยิบคทาของตัวเองขึ้นมา, วัตถุศักดิ์สิทธิ์ดูเหมือนจะถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อได้กลับคืนสู่มือของเจ้าของที่แท้จริง</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#dda0dd">"ในที่สุด!" </font><font color="#aaaaaa" size="3">เสียงแหบแห้งของจอร์จดังขึ้นจากบนคทา </font><font size="3" color="#dda0dd">"ท่านปล่อยให้พวกเราไปอยู่ในมือของไอ้พวกก็อบลินกระจอกได้ยังไงกัน!? เน่าเหม็นที่สุด!"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#ffc0cb">"แล้วดูสภาพข้าสิ!"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> มาร์ธาฟ่อเสียงแหลม </font><font size="3" color="#ffc0cb">"ขี้ฝุ่นเต็มไปหมด! ท่านต้องขัดเงาข้าใหม่ทั้งหมดเลยนะ! ท่านไม่เคยดูแลพวกเราดีๆ เลย!"</font></div><div><font size="3" color="#808000"><br></font></div><div><font size="3" color="#808000">"โอเค, โอเค, ข้ารู้แล้ว" </font><font color="#aaaaaa" size="3">เฮอร์เมสถอนหายใจยาว, ความหงุดหงิดของผู้เป็นนายฉายชัดบนใบหน้า, แต่ในดวงตาของเขากลับมีแววของความรักและความเอ็นดูที่ไม่ได้ปิดบัง เขาลูบลำตัวโลหะของงูทั้งสองอย่างแผ่วเบา </font><font size="3" color="#808000">"พวกเจ้าอดทนได้ดีมาก, เด็กๆ" </font><font color="#aaaaaa" size="3">เขากล่าวชม</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#808000">"ข้อตกลงก็คือข้อตกลง" </font><font color="#aaaaaa" size="3">เฮอร์เมสกล่าว, รอยยิ้มของนักธุรกิจที่พึงพอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้า</font><font size="3" color="#808000"> "และภารกิจที่สำเร็จลุล่วงเกินความคาดหมาย…ก็สมควรได้รับรางวัลที่ยอดเยี่ยม"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เขาดีดนิ้วหนึ่งครั้ง, อากาศเบื้องหน้าก็บิดเบี้ยว, เผยให้เห็นภาพของวัตถุสองชิ้นที่ลอยอยู่อย่างน่าอัศจรรย์—ภาพโฮโลแกรมที่คมชัดจนแทบจะจับต้องได้</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#808000">"ข้ามีรางวัลให้พวกเจ้าเลือกสองอย่าง"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> เขากล่าว, ผายมือไปยังภาพแรก—ประตูทองคำที่เปิดออกสู่ทิวทัศน์อันงดงามของยอดเขาโอลิมปัส </font><font size="3" color="#808000">"ทางเลือกที่หนึ่ง: สิทธิ์ในการเยี่ยมชมโอลิมปัสเป็นเวลาสามวันเต็ม...โอกาสที่มนุษย์น้อยคนนักจะได้สัมผัส"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">จากนั้นเขาก็ผายมือไปยังภาพที่สอง—รองเท้าผ้าใบหุ้มข้อแอร์เมสที่มีปีกเล็กๆ ขยับไปมาอย่างนุ่มนวล </font><font size="3" color="#808000">"หรือทางเลือกที่สอง: รองเท้ามีปีก รุ่นคลาสสิกแอร์เมสสั่งทำเลียนแบบรองเท้าของข้าเอง"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">บุตรแห่งโชคชะตาไม่ได้ใช้เวลาในการตัดสินใจนานนัก </font><font size="3" color="#add8e6">"ผมขอเลือกรองเท้าครับ ดูเหมือนจะมีคนอยากไปโอลิมปัสมากกว่าผมอยู่..."</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#808000">"แล้วเจ้าล่ะ, นักดนตรี?"</font><font color="#aaaaaa" size="3"> เทพแห่งสารหันไปถามเอ็มบี</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">บุตรแห่งอพอลโลดูลังเลอยู่เพียงชั่วครู่, ก่อนที่ดวงตาของเขาจะส่องประกายด้วยความหวัง </font><font size="3" color="#fffacd">"ผม…ผมขอไปโอลิมปัสครับ! ผมอยากเจอท่านพ่อ…อยากให้ท่านได้ฟังดนตรีของผมสักครั้ง เชื่อว่าเขาจะต้องเข้าใจมีนมากกว่าคนที่บ้านแน่นอน!!!"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ส่วนโนอาห์ เมื่อถูกถาม, เขาก็รีบส่ายหัวปฏิเสธอย่างรวดเร็ว </font><font size="3" color="#f5deb3">"เอ่อ...ผมขอสละสิทธิ์ครับท่าน" </font><font color="#aaaaaa" size="3">เขากล่าวตะกุกตะกัก</font><font size="3" color="#f5deb3"> <br><br>"</font><font size="3" color="#f5deb3">ผมรู้สึกว่าตัวเองยังไม่ดีพอสำหรับรางวัลระดับนั้น แค่รอดกลับมาได้ก็ดีแค่ไหนแล้ว"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">เฮอร์เมสมองเซเทอร์หนุ่มด้วยแววตาที่อ่อนลงเล็กน้อย, เจือความเห็นใจ</font><font size="3" color="#808000"> "ความถ่อมตนก็เป็นคุณสมบัติที่ดี เซเทอร์น้อย แต่การคว้าโอกาสก็เป็นสิ่งที่ควรทำ คราวหน้าอย่าปฏิเสธอะไรง่ายๆเล่า"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#808000">"เอาล่ะ, ในเมื่อทุกอย่างเรียบร้อย" </font><font color="#aaaaaa" size="3">เทพเจ้าในชุดสูทกล่าวสรุป</font><font size="3" color="#808000"> "ข้าจะส่งพวกเจ้าที่เหลือกลับค่ายฮาล์ฟบลัดเอง"</font></div><div><font size="3"><br></font></div><div><div><font color="#add8e6" size="3">"ผมมีที่นึงต้องไปก่อนกลับค่ายโปรดส่งเราไปที่ร้านเดดาลัสแทนได้ไหมครับ?" </font><font size="3" color="#c0c0c0">แอ็กเซลเอ่ยแทรกขึ้นมาอย่างสุภาพ</font></div><div><font color="#add8e6" size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#c0c0c0">โนอาห์ร้องห๊ะ เทพแห่งสารเลิกคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ</font><font color="#add8e6" size="3"> "ตามสบาย..."</font><font size="3" color="#c0c0c0"> ก่อนจะดีดนิ้วอีกครั้งหนึ่ง</font></div><div><font color="#add8e6" size="3"><br></font></div><div><font size="3" color="#c0c0c0">ในเสี้ยววินาทีนั้น, ทิวทัศน์ของร้าน UPS ก็บิดเบี้ยวและสลายไป, ถูกแทนที่ด้วยภาพของอาคารสไตล์ลอฟท์</font></div><div><br></div></div><div><font color="#aaaaaa" size="3">ภารกิจได้สิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการแล้ว</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#aaaaaa" size="3"><br></font></div><div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/NXXfI8f.png" width="400" _height="118" border="0"><font color="#aaaaaa" size="3"></font></div><div><br></div></div>
<br>
<p style="font-size: small;"></p><div align="center">
<img src="https://static.vecteezy.com/system/resources/thumbnails/012/634/800/small_2x/art-deco-outline-stroke-in-golden-color-for-classy-and-luxury-style-premium-vintage-line-art-design-element-free-png.png" width="300" border="0" style="filter: grayscale(100%);"><br><div align="center">สำเร็จภารกิจการเดินทาง : Lost Caduceus</div><div align="center">รางวัลที่ต้องการรับ</div><div align="center">+200 พลังใจ +250 ดรักม่า +5 point</div><div align="center">+30 ป้ายเกียรติยศ(HB)</div><div align="center">+200 เกียรติยศ +300 ความกล้า +200 ศรัทธา</div><div align="center"><br></div><div align="center">+1 หัวใจ กับ เฮอร์มีส </div><div align="center">Heroes: +25 ความโปรดปราน</div><div align="center">ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ: +15 ความโปรดปราน</div><div align="center">ทำภารกิจเดินทางทวยเทพสำเร็จ ได้โบนัสความโปรดปรานหัวใจ 1 ดวง / +5 Point</div><div align="center"><br></div><div align="center">รองเท้ามีปีก (Axel)</div><div align="center">การเดินทางไปโอลิมปัส (MB)</div><div><br></div></div>
</font></div><font face="Kanit"><font size="2">
<div class="Axel-tags">
<em class="Axel-tag">Power</em>
<em class="Axel-tag">Money</em>
<em class="Axel-tag">Game</em> <em class="Axel-tag">Music</em><div class="Axel-tt">CABIN 19</div></div>
</font></font></div><font face="Kanit"><font size="2"><a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt">@Hye Ri</a></font></font></div><font face="Kanit"><font size="2">
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Kanit'); Kanit {font-family: 'Kanit';} </style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css">
<style>
.Axel-body br {
display: none;
}
.Axel-texto br {
display: block;
}
.Axel-body {
margin: 10px auto;
background: #171717;
width: 550px;
padding: 25px;
border-radius: 10px;
color: #aaa;
font: 12px Hind;
line-height: 18px;
text-align: justify;
}
.Axel-wrap {
background: #1a1a1a;
border-radius: 10px;
overflow: hidden;
border-top: 15px solid #131313;
position: relative;
}
.Axel-img {
width: 550px;
height: 150px;
display: block;
position: relative;
overflow: hidden;
}
.Axel-imc {
border: 10px solid #0a0a0a;
width: 100px;
height: 100px;
position: absolute;
top: 50px;
right: 10px;
outline: 1px solid #0a0a0a;
outline-offset: 4px;
z-index: 10;
}
.Axel-title {
font: 80px "Abril Fatface";
color: #d0d0d0;
margin-top: -100px;
z-index: 10;
position: relative;
padding: 20px;
text-shadow: #000 2px 2px 0;
}
.Axel-lyric {
text-transform: uppercase;
font-size: 10px;
letter-spacing: 10px;
padding: 20px;
margin-top: -60px;
position: relative;
z-index: 20;
text-align: right;
width: 390px;
text-shadow: #000 1px 1px 0;
color: #f0f0f0;
}
.Axel-texto {
padding: 50px;
margin: 50px 20px 20px;
position: relative;
z-index: 30;
background: #131313;
}
.Axel-body span {
color: #0a0a0a;
font-size: 20px;
background: var(--color);
clip-path: polygon(
50% 0%,
100% 0,
100% 35%,
100% 55%,
100% 100%,
50% 84%,
0 100%,
0 57%,
0 37%,
0 0
);
width: 20px;
height: 30px;
display: block;
padding: 20px;
color: #fff;
font-size: 20px;
position: relative;
float: left;
margin: -10px 0 0 20px;
z-index: 50;
position: relative;
opacity: 0.6;
}
.Axel-quote {
background: #0f0f0f;
margin: -10px 20px -30px 100px;
border: transparent solid 20px;
padding: 0 10px;
height: 30px;
overflow: hidden;
font: bold 10px Rajdhani;
text-transform: uppercase;
line-height: 1.5;
color: FFFFFF;
}
.Axel-tag {
font: bold 8px Poppins;
background: #151515;
padding: 10px;
color: #fdfafa;
margin: 5px 5px 0 0;
border-radius: 5px;
}
.Axel-tag:hover {
background: #d0d0d0;
}
.Axel-tags {
margin: 20px;
}
.Axel-tt {
float: right;
color: #d0d0d0;
font: bold 60px Poppins;
margin-top: -45px;
letter-spacing: -5px;
}
a.hr-credt {
text-decoration: none;
float: right;
padding: 10px 0;
color: #a0a0a0;
text-transform: uppercase;
position: relative;
top: -5px;
font: 10px calibri;
}
</style>
</font></font>