Enter Camp › ทวีปอเมริกา › Trilith Studios

God โพสต์ 2025-7-19 16:19:07

Trilith Studios

<style type="text/css">BODY{background:url("https://img2.pic.in.th/pic/68244d259aaa5c364f7ce2cc_about-banner-p-1600.jpg"); background-attachment:fixed; }</style><style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>

<style>
#box01 {
    border: 0px double ;
    box-shadow: #5A676E 2px 2px 2em;
    border-radius: 25px;
    padding: 0px;
   background-color: #000000;}
#box02 {
    border: 0px double ;
    width: 80%;
    padding : 0px 0px;
    box-shadow: #696969 1px 1px 2em;
    background-color: rgb(3, 51, 54);}
#box03 {
          border: 0px solid;
          padding: 0px 50px;
          width: 75%;}
#box04 {
    width: 80%;
    border: 2px solid #2F3641 ;
    padding: 30px;
    box-shadow: #696969 2px 2px 2em;
    border-radius: 25px;
    background-image: url("https://i.imgur.com/pGX3lk9.png");}
</style>

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=EB+Garamond:ital,wght@0,400..800;1,400..800&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Anuphan:wght@100..700&display=swap" rel="stylesheet">


<div align="center">
<div id="box01">
<div id="box02">

<div style="height: 700px; background: linear-gradient(rgba(3, 51, 54,0) 50%, rgba(3, 51, 54,1)),url(https://img2.pic.in.th/pic/67750fc5c3b3dc52ca209c05_width_800.jpg) center/cover no-repeat;"></div>

<div style="margin-top: -100px; margin-left: 0px;text-align: center;">
<font face="EB Garamond" color="#ffffff"><font size="10">Trilith Studios</font>
<br><br><font size="7">The sky has no limit. So we built the sky.</font></font></div>


<div style="margin-top: 100px; margin-left: 0px; align: center;"><div id="box03">
<font face="Anuphan" size="4"><font color="White"><font size="5">
<i>ยินดีต้อนรับสู่ Trilith Studios: จุดหมายปลายทางของนักสร้างหนังและแหล่งกำเนิดของเรื่องเล่า<br>ทอดตัวอยู่บนพื้นที่เกือบ 1,000 เอเคอร์ ครอบคลุมทั้งสตูดิโอ สำนักงาน และลานถ่ายทำกลางแจ้ง<br>เรามีทุกสิ่งที่คุณต้องการเพื่อทำให้ทุกความเป็นไปได้กลายเป็นจริง</i></font>
<br><br><br><div align="left">
&emsp;&emsp;ไตรลิธ สตูดิโอส์ ไม่ใช่เพียงแค่สถานที่ผลิตภาพยนตร์และรายการโทรทัศน์ แต่เป็นอาณาจักรแห่งการสร้างสรรค์ที่ตั้งตระหง่านอยู่ทางตอนใต้ของแอตแลนตา ในเฟย์เอตต์เคาน์ตี้ รัฐจอร์เจีย เดิมรู้จักกันในชื่อ ไพน์วูด แอตแลนตา สตูดิโอส์ สตูดิโอแห่งนี้ได้กลายเป็นศูนย์กลางแห่งเวทมนตร์ภาพยนตร์ ที่ร่ายมนตร์สร้างสรรค์ผลงานมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งโปรเจกต์อันยิ่งใหญ่จาก มาร์เวล สตูดิโอส์<br>

&emsp;&emsp;บนพื้นที่กว่า 700 เอเคอร์ ที่กว้างใหญ่ไพศาล ไตรลิธ สตูดิโอส์ โอบอุ้มอาณาบริเวณอันเป็นแรงบันดาลใจ ด้วยพื้นที่กลางแจ้ง (backlot) ขนาด 400 เอเคอร์ ที่พร้อมแปลงโฉมเป็นฉากต่างๆ ได้อย่างไร้ขีดจำกัด และโรงถ่ายทำเสียงอันทันสมัยถึง 32 แห่ง ที่เป็นดั่งหัวใจในการบันทึกทุกเรื่องราวให้มีชีวิตชีวา ยิ่งไปกว่านั้น ไพร์ซึม สเตจ (Prysm Stage) ซึ่งเป็นสตูดิโอสำหรับการผลิตเสมือนจริง (virtual production) อันล้ำยุค ยังได้เปิดตัวในช่วงต้นปี 2022 เพื่อเปิดประตูสู่มิติใหม่ของการเล่าเรื่องด้วยเทคโนโลยีสุดล้ำ<br>

&emsp;&emsp;ปัจจุบันในปี 2024 ไตรลิธ สตูดิโอส์ ได้ก้าวขึ้นเป็นศูนย์กลางการผลิตภาพยนตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในรัฐจอร์เจีย และเป็นหนึ่งในสตูดิโอที่ใหญ่ที่สุดนอกฮอลลีวูดอย่างแท้จริง สะท้อนให้เห็นถึงพลังขับเคลื่อนและอิทธิพลอันมหาศาลในการกำหนดทิศทางอุตสาหกรรมบันเทิงระดับโลก</div>
<br><br>
<div id="box04">
<font face="Anuphan" size="3"><font color="White"><br><br>
<font face="Anuphan" size="5" ><b>STAGE</b></font><br><br><font face="Anuphan" size="4">Spaces Tailor-Made<br>for Storytellers</font><br>
<br>
ทุกองค์ประกอบได้รับการใส่ใจอย่างรอบด้าน เพื่อความสะดวกและศักยภาพในการใช้งานของสตูดิโอทั้ง 34 แห่งของเรา คุณจะได้เข้าถึงตัวเลือกหลากหลาย พร้อมความยืดหยุ่นทั้งในด้านขนาดและการใช้งาน เพื่อให้สามารถเลือกสิ่งที่เหมาะสมที่สุดกับการผลิตของคุณได้อย่างลงตัว<br><br>
<marquee direction="left" style="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img2.pic.in.th/pic/65047ece5f861a987cf3d409_Stage-29-Interior_DA401737-p-1080.jpg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/65048f9169386789831f8f0b_Stage-19-Interior_DA401951-1-p-1080.jpg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/6532c304008c273eb433d13a_Stage-24-Interior_DA401596-p-1080.jpg" border="0" alt="">
</marquee><br><br><br>

<font face="Anuphan" size="3"><font color="White">
<font face="Anuphan" size="5" ><b>WORKSHOPS</b></font><br><br><font face="Anuphan" size="4">Build your World</font><br>
<br>
ด้วยทีมก่อสร้างและสำนักงานโปรดักชันที่อยู่ถัดไปเพียงไม่กี่ก้าว คุณไม่จำเป็นต้องออกนอกพื้นที่สตูดิโอเลย ทั้งการสร้างฉากและจัดการเอกสารทุกอย่างสามารถทำได้ครบถ้วนในที่เดียว จากเวิร์กช็อปเปิดโล่งไปจนถึง purposely-designed ager/dyer rooms (ห้องแต่ง-ย้อมผ้าที่ออกแบบมาอย่างเฉพาะเจาะจง เพื่อรองรับงานด้านการสร้างสรรค์เครื่องแต่งกายและพร็อพที่สมจริงตามบทบาทในงานโปรดักชัน) เวิร์กช็อปของเราถูกออกแบบมาเพื่อตอบโจทย์ทุกความต้องการของงานโปรดักชันโดยเฉพาะ
<br><br>
<img style= "height: 200px;" src="https://img2.pic.in.th/pic/65cf8660f819ab9bbc8593da_Workshop-Interior_Phase-5_DA401705-p-800-1.jpg" border="0" alt="">
<img style= "height: 200px;" src="https://img2.pic.in.th/pic/65cf8652ed363877e8c210f2_Workshop-Interior_Phase-5_DA401685-p-800.jpg" border="0" alt="">


<br><br>พื้นที่กว่า 187,000 ตารางฟุต ถูกออกแบบมาเพื่อรองรับงานก่อสร้าง งานไม้ งานปูน เอฟเฟกต์พิเศษ เครื่องแต่งกาย อุปกรณ์ประกอบฉาก งานไฟเบอร์กลาส และการพ่นสี โดยเฉพาะ<br><br>
<marquee direction="left" style="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/633f41b2c519db3c1486c1df_Rightone-p-500.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/633f41b2c519db4de286c1cf_Bottomleft-p-500.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img2.pic.in.th/pic/63dadeff809d6ce249f56746_TrilithAerialImages0922--9-p-1600.jpg" border="0" alt="">
</marquee><br><br><br>


<font face="Anuphan" size="3"><font color="White">
<font face="Anuphan" size="5" ><b>OFFICES</b></font><br><br><font face="Anuphan" size="4">Designed for Flexibility,<br>Created with Purpose</font><br>
<br>
ห่างจากพื้นที่ถ่ายทำเพียงไม่กี่ก้าว คือพื้นที่กว้างขวางหลายพันตารางฟุตที่เปิดรับจินตนาการไร้ขีดจำกัด ที่นี่ ทีมโปรดักชันของคุณสามารถทำงานได้อย่างสะดวกสบาย — อยู่ใกล้แค่เอื้อมจากจุดที่ทุกความเคลื่อนไหวของเรื่องราวกำลังเกิดขึ้น ตั้งแต่สำนักงานส่วนตัวไปจนถึงพื้นที่ทำงานแบบเปิด (bullpen)
พื้นที่สำนักงานของเรามีความยืดหยุ่น รองรับได้ทั้งทุกแผนกและทุกงบประมาณ ไม่ว่าคุณจะต้องการพื้นที่สำหรับจดจ่อกับงาน หรือช่วงเวลาสำหรับปล่อยใจให้ฝัน
สำนักงานของเราก็พร้อมมอบสมดุลที่ลงตัวให้คุณเสมอ
<br><br>
<img style= "height: 190px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/68245817c36b7665c7fc8723_offices-banner-p-800.jpg" border="0" alt="">
<br><br>
<marquee direction="left" style="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/633f41b2c519dbf16c86c1d2_Newoffice.jpg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/633f41b2c519db2fc786c1fd_DSC01365-p-800.jpeg" border="0" alt="">
</marquee><br><br><br>

<font face="Anuphan" size="3"><font color="White">
<font face="Anuphan" size="5" ><b>BACKLOTS</b></font><br><br><font face="Anuphan" size="4">A Backdrop for Creativity</font><br>
<br>
ด้วยพื้นที่กว่า 400 เอเคอร์ที่เต็มไปด้วยภูมิทัศน์อันหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นทุ่งโล่ง ถนนเมือง หรือแม้แต่ลานคอนกรีตพิเศษสำหรับวิชวลเอฟเฟกต์
ลานถ่ายทำกลางแจ้งของเราพร้อมมอบฉากหลังที่สมบูรณ์แบบสำหรับทุกภาพที่คุณจินตนาการ
<br><br>
<b>2 เอเคอร์ลานพิเศษสำหรับวิชวลเอฟเฟกต์</b>
ไม่ว่าคุณจะจินตนาการฉากแบบไหน ลานเอฟเฟกต์พิเศษของเราก็พร้อมทำให้เป็นจริง ด้วยพื้นที่คอนกรีตกว่า 2 เอเคอร์ และพลังไฟฟ้า 3 เฟส กำลังสูงถึง 1800 แอมป์
<br><br>
<marquee direction="left" style="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img2.pic.in.th/pic/633f41b2c519db1ca586c21b_B1.jpg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/633f41b2c519db296a86c201_DSC_0400-p-1080.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img2.pic.in.th/pic/633f41b2c519db8ad486c205_Green20Pad20copy-p-1080.jpeg" border="0" alt="">
</marquee><br><br>

<b>400 เอเคอร์พื้นที่ป่าไม้และที่โล่งกว้าง</b>
ตั้งแต่ป่าทึบ หนองน้ำ ไปจนถึงทุ่งกว้างแห่งวากันด้า ภูมิทัศน์โดยรอบของเราถูกธรรมชาติแต่งแต้มไว้อย่างลงตัว พร้อมสำหรับการถ่ายทำทั้งภาพยนตร์ชีวิตจริงหรือซูเปอร์บล็อกบัสเตอร์เรื่องต่อไปของคุณ
<br><br>
<marquee direction="left" style="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/633f41b2c519db98cd86c207_IMG_0093-p-1600.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img2.pic.in.th/pic/633f41b2c519dba26886c203_DSC_0393201-p-800.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/633f41b2c519db9d5a86c209_DSC_0390-p-800.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img2.pic.in.th/pic/633f41b2c519db59e086c20a_IMG_8131-p-800.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/633f41b2c519db0ec986c214_IMG_8135-p-800.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img2.pic.in.th/pic/633f41b2c519db4b2386c20d_PAS20Tank-p-800.jpeg" border="0" alt="">
</marquee><br><br>

<b>City StreetBrownstone Facade</b>
สำหรับฉากที่ต้องการบรรยากาศแบบเมืองใหญ่ อาคารสำนักงานหมายเลข 112 มาพร้อม “ด้านหน้าอาคารสไตล์บราวน์สโตน” ที่ชวนให้นึกถึงถนนในนครนิวยอร์กยุคปัจจุบันอย่างสมจริง
<br><br>
<marquee direction="left" style="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img2.pic.in.th/pic/63d805c004928d0e69f856af_TrilithSoundStages0922--13-p-1600.jpg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/633f41b2c519db694586c204_brownstone-p-1080.jpeg" border="0" alt="">
</marquee><br><br>

<b>Resort Style Solea Pool</b>
เหมาะอย่างยิ่งสำหรับงานย้อนยุค สระน้ำในสถานที่ถ่ายทำแห่งนี้ออกแบบด้วยสถาปัตยกรรมแบบกรีก-โรมันคลาสสิก สร้างภาพลวงตาเสมือนแม่น้ำที่เอ่อล้นตลิ่งในหมู่บ้านยุโรปสมัยเก่าอย่างน่าทึ่งจริง
<br><br>
<marquee direction="left" style="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/633f41b2c519db45aa86c218_Model-2-p-1600.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/633f41b2c519dbcd8186c219_Model-3-p-800.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img2.pic.in.th/pic/633f41b2c519db547486c236_Model-12-p-800.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img2.pic.in.th/pic/633f41b2c519dbb05186c23b_Model-15-p-800.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/633f41b2c519db421b86c23e_Model-17-p-800.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/633f41b2c519db491c86c21a_Model-22-p-800.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://img2.pic.in.th/pic/633f41b2c519db7b5086c21f_Model-19-p-800.jpeg" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px;" src="https://pic.in.th/image/633f41b2c519dbf66f86c220-Model-21-p-800.XpInSE" border="0" alt="">
</marquee>


<br><br><br>

</font></font></div>

</font></font></div></div><br><br>

</div>
</div></div>

Ripley โพสต์ 2025-7-19 23:57:47

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ripley เมื่อ 2025-7-20 00:04 <br /><br /><style>
#RIPS01 {
border: 0px double ;
width: 800px;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/f25a4e8ff181d79718c5abdd2ed2e4a3c100365011933-ZMDY1F_fw658webp.png");
}
</style>

<style>
#RIPS02 {
    width: 75%;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>
<style>
#RIPS03 {
    width: 63%;
    border: 0px solid ;
   padding: 50px;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>



<div align="center">
<div id="RIPS01">

<br><br>
<div id="RIPS02">
<div style="height: 400px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -250px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://img2.pic.in.th/pic/a8bbb7fc2cffd96a10b216e5f77bbe88.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean<br><br> I’m Gonna Be The Number 029 1/7 </font><br>
<font color="#ffffff" size="5">19th July 2025 11 AM</font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 90%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp; ชาวค่ายฮาล์ฟบลัดเปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่ด้วยการลงจอดที่ไตรลิมสตูดิโอโดยตรงไม่ไปจอดที่ไหนก่อนทั้งนั้นทำเอาผู้คนในกองถ่ายจับตามองนักแสดงสาวหน้าใหม่ผู้ที่ได้รับการทาบทามจากไพเพอร์ แม็กลีนลูกสาวของทริสตัน แม็กลีผู้ยิ่งใหญ่ในวงการฮอลลีวูด
<br><br>
&emsp;&emsp;นักแสดงสาวคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนเป็น ริปลีย์สวอนสันคนนั้นนั่นแหละเธอเข้ามาพักในที่พักรถเทรลเลอร์ของตัวประกอบซีรี่ส์ชื่อดังก่อนหนึ่งวัน แดดเช้าของจอร์เจียยังไม่แรงเท่าไหร่ แต่ก็พอจะทำให้ผิวรู้สึกอุ่นๆ ขณะสายลมเบาๆ พัดผ่านลานคอนกรีตกว้างด้านหน้าเวทีถ่ายทำหมายเลข 14 ของ Trilith Studios — หนึ่งในสตูดิโอภาพยนตร์ที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกาเหนือ
<br><br>
&emsp;&emsp;เสียงใบพัดเฮลิคอปเตอร์ของ Tristan McLean พ่อของไพเพอร์ แม็กลีน ค่อยๆ จางหายไปในความทรงจำตั้งแต่เมื่อวานนี้ ทันทีที่พวกเขาลงจอดและได้รับการต้อนรับจากทีมงานประจำสตูดิโอ ไพเพอร์กับริปลีย์ได้พักในรถเทรลเลอร์นักแสดงตัวประกอบ — ถึงจะไม่หรูหราเท่าโรงแรม 5 ดาว แต่ก็อบอุ่นและเป็นส่วนตัวพอจะกลิ้งอ่านบทจนหลับ
<br><br>
&emsp;&emsp;เช้าวันนี้ริปลีย์ในเสื้อคลุมยาวตัวบางกับกระเป๋าเป้เล็ก ๆ ยืนอยู่ข้างไพเพอร์ที่กำลังนัดพบใครบางคน
<br><br>
&emsp;&emsp;เสียงรองเท้าผ้าใบเบาๆ วิ่งมาตามทางเดิน “เชล” ปรากฏตัวพร้อมรอยยิ้มสดใส — หญิงสาวผิวแทนผมดำตรงยาวที่มัดรวบไว้อย่างเรียบร้อย สวมเสื้อยืดสีครีมกับแจ็กเก็ตหนัง เธอเป็นคนเชอโรกีจากทาเลควาห์ โอคลาโฮมา และตอนนี้กำลังคบหาอยู่กับไพเพอร์ แม็กลีน
<br><br>
&emsp;&emsp;“เชล นี่ริปลีย์ เพื่อนฉันจากค่ายฮาล์ฟบลัด” ไพเพอร์แนะนำเสียงสบาย ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp;“สวัสดีริปลีย์! ยินดีที่ได้เจอจริง ๆ” เชลยิ้มให้และยื่นมือมาให้จับอย่างอบอุ่น ดวงตาเธอเป็นประกายแบบที่บ่งบอกว่าเธอรู้จักวิธีพูดกับคนให้รู้สึกสบายใจทันทีที่เจอ
<br><br>
&emsp;&emsp;“ถึงจะอยากอยู่ด้วยนานก็เถอะแต่ว่าฉันมีสอนเด็กที่ค่ายน่ะสิ ฝากดูแลเด็กในสังกัดคนใหม่แกะกล่องให้หน่อยนะเชล เดี๋ยวฉันต้องกลับค่ายก่อน พ่อให้คนมารอรับไว้แล้ว” ไพเพอร์พูดพร้อมยักคิ้วให้เชลก่อนจะหันมาทางริปลีย์เพื่อบอกเรื่องสำคัญ “ถ่ายเสร็จวันพรุ่งนี้แล้วก็ขึ้นฮอกลับได้เลยนะ คนขับจะรออยู่ข้างหลังสตูดิโอ”
<br><br>
&emsp;&emsp;ธิดาแห่งอะโฟรไดท์เอ่ยพร้อมกับหันมากอดริปลีย์เบา ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp; “โชคดีในกองนะ อย่าปล่อยให้ใครทำชุดเธอเปื้อนก่อนกล้องหมุนล่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp;ครั้นสิ้นสุดเสียงอวยพรไพเพอร์ก็ขึ้นเฮลิคอปเตอร์กลับเพื่อที่เธอจะไม่ต้องทิ้งค่ายนานเท่าไหร่ เชลก็พาริปลีย์เดินเข้าสู่โลกของกองถ่ายอย่างเต็มตัว
<br><br>
&emsp;&emsp;“มาทางนี้เลย ฉันจะแนะนำให้รู้จักกับทีม Makeup, Costume และ AD ก่อน เผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้รู้ว่าใครดูแล”
<br><br>
&emsp;&emsp;กองถ่ายวุ่นวายแต่เป็นระเบียบ — มีสายไฟขึงกับพื้น คนถือแฟ้มวิ่งสวนไปมา เสียงทุบฉากไม้บ้าง เตรียมพร็อพบ้าง เชลหยุดให้ริปลีย์รับบัตร Crew Pass ก่อนจะชี้ไปทางรถเทรลเลอร์ฝั่งซ้าย
<br><br>
&emsp;&emsp;“นั่นคือทีม Costume นะ — เดี๋ยวเธอจะได้ลองชุดผู้เล่นหมายเลข 029 ของซีรีส์ Squid Game SS3 เวอร์ชั่นอเมริกา”
<br><br>
&emsp;&emsp;เธอหัวเราะเบา ๆ เมื่อเห็นสีหน้าริปลีย์ตอนรู้หมายเลข “อย่าคิดมาก พวกเบอร์ต้น ๆ ตายก่อนเสมอ แต่ 029 นี่มีซีนหลายฉากเลยนะ ฉันช่วยดันบทให้เองแหละ”
<br><br>
&emsp;&emsp;แล้วริปลีย์ก็ได้เข้าเป็นส่วนหนึ่งของการถ่ายทำอย่างเป็นทางการเธอเปลี่ยนชุดเป็นชุดหมายเลข029ไปนั่งให้ทางเมคทัพแต่งหน้าเบา ๆ ดูไม่ได้แต่งอะไรมากแล้วตรงเข้าฉากไป
<br><br>
&emsp;&emsp;ภายในฉาก “หอพักรวมของผู้เข้าแข่งขัน” กล้องกำลังเซ็ตเฟรมสูงจากเครน และผู้อำนวยการสร้างเดินตรวจเช็กจุดยืนของนักแสดงตัวประกอบทีละคน
<br><br>
&emsp;&emsp;“Ripley, you're 029 — stand between 101 and 064, okay?” เสียงผู้ช่วยผู้กำกับดังขึ้นจากหลังกล้อง
<br><br>
&emsp;&emsp;“Okay” ธิดาบ้านโพไซดอนที่ได้ใช้ชีวิตในฐานะคนธรรมดาอีกครั้ง เธออยู้ในชุดวอร์มสีเขียวเข้มหมายเลข 029 ก้าวไปประจำตำแหน่ง สายตาเธอมองเห็นกล้องหลัก กล้องโดรน และทีมแสงที่วิ่งวุ่นกัน
<br><br>
&emsp;&emsp;“Action!”
<br><br>
&emsp;&emsp;เสียงตะโกนจากลำโพงพร้อมไฟสถานะสีแดงเหนือหัวโชติช่วงบทบาทของริปลีย์ในวันนี้นั้นเป็นผู้เข้าแข่งขันที่เพิ่งมาถึง ฉากที่ต้องถ่ายทำตอนนี้คือฉากที่ทุกคนถูกพาเข้าห้องรวม และมีการมองรอบ ๆ สังเกตสถานการณ์
<br><br>
&emsp;&emsp;ตึ้ง !
<br><br>
&emsp;&emsp;“sh*t—”
<br><br>
&emsp;&emsp;ในฉากตอนนี้เธอต้องแสดงอารมณ์ตกใจเล็กน้อยตอนมีเสียงประตูเหล็กปิดล็อกแต่เอาดีพอได้ยินอบบนี้เข้าไปเธอก็ตกใจจริงจนแอบหลุดสบถออกมาเบา ๆดีที่มันไม่ได้ดังมากพอที่ไมค์บูมขน ๆ ข้างบนจับได้เพราะเธอไม่มีบทพูด แต่กล้องจะแพนผ่านหน้าในหนึ่งช็อต
<br><br>
&emsp;&emsp;“คัท! เยี่ยมมาก 029 มองกล้องได้น่าสนใจดีนะ ตกใจสมจริงแล้วก็กลับมาเก็บอารมณ์ได้ดี” เสียงทีมงานชมเมื่อฉากจบ
<br><br>
&emsp;&emsp;เชลที่ยืนมองอยู่ไม่ไกล โบกมือให้พร้อมส่งขวดน้ำ
<br><br>
&emsp;&emsp;“วันแรกผ่านไปแล้ว — อีกหกวัน เธอจะกลายเป็นนักแสดงประกอบที่มีแฟนคลับแน่นอน” เธอพูดพร้อมหัวเราะ ขณะกล้องกำลังเซ็ตไฟสำหรับฉากถัดไป
<br><br>
&emsp;&emsp;และนี่คือจุดเริ่มต้นของ “การถ่ายทำ 7 วันในฐานะนักแสดงตัวประกอบหมายเลข 029” ของริปลีย์ในซีรีส์ Squid Game SS3 — เวอร์ชั่นอเมริกา ที่กองถ่าย Trilith Studios เมืองฟาเยตต์วิลล์ รัฐจอร์เจีย
<br><br>
&emsp;&emsp; ก็คงจะรุ่งแหละนะดูทรงแล้วน่ะ—
<br><br><div align="center"><img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"></div><br>



</font>
</div>
<div style="margin-top: -550px; "><div style="height: 800px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/2fdb742eac38e9e7ea5730ff1b25b4e4fd521a82fcaac-AzsWKK_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div>
<br><br>
<div id="RIPS03">
<div style="text-align: left;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

<div align="center"><font size="6"><b>เปิดใช้งานเอฟเฟค</b></font></div>

<br>
ปฏิสัมพันธ์กับ ไพเพอร์ แม็กลีน<br>
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย<br><br>
@God
</font></div></div>


<div style="margin-top: -100px; "><div style="height: 200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/5720a3b19bcc91d47431705002cb55aebdda1a8f2df0-jXF7du_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div></div>

Ripley โพสต์ 2025-7-20 19:27:26

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ripley เมื่อ 2025-7-20 19:29 <br /><br /><style>
#RIPS01 {
border: 0px double ;
width: 800px;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/f25a4e8ff181d79718c5abdd2ed2e4a3c100365011933-ZMDY1F_fw658webp.png");
}
</style>

<style>
#RIPS02 {
    width: 75%;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>
<style>
#RIPS03 {
    width: 63%;
    border: 0px solid ;
   padding: 50px;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>



<div align="center">
<div id="RIPS01">

<br><br>
<div id="RIPS02">
<div style="height: 400px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -250px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://img2.pic.in.th/pic/a8bbb7fc2cffd96a10b216e5f77bbe88.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean<br><br> I’m Gonna Be The Number 029 2/7 </font><br>
<font color="#ffffff" size="5">20th July 20257AM - 3PM</font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 90%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp; เมื่อวานนี้เป็นการถ่ายทำวันแรกที่ค่อนข้างสบายพอสมควรอาจจะด้วยเพราะเป็น Day 1 และเป็นบทบาทของเธอที่ได้รับแบบว่า— มีบทพูดสัดบรรทัดก็ถือว่ามีบุญได้มีแอร์ไทม์ส่งเสียงแล้วร่างเล็กของสาวบ้านเคบินที่สามตื่นขึ้นมาในรถเทรลเลอร์อันเป็นที่พักส่วนตัวของเธอด้วยเสียงปลุกเบา ๆ จากมือถือวางไว้ข้างเตียง
<br><br>
&emsp;&emsp; วันที่สองของการถ่ายทำเริ่มต้นขึ้นท่ามกลางความรู้สึกแปลกประหลาดกว่าตอนอยู่ค่าย มันไม่ใช่ความอันตรายจากมิโนทอร์หรือไซคลอปส์…แต่เป็นความตื่นเต้นจากแสงไฟ กล้อง และคนหลายร้อยชีวิตที่ทำงานพร้อมกัน
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ล้างหน้าด้วยน้ำเย็นในอ่างเล็ก ๆ ก่อนหยิบเสื้อวอร์มหมายเลข 029 ที่รีดเตรียมไว้เรียบร้อยขึ้นมาสวม กลิ่นแป้งแห้งจากชุดยังติดอยู่จาง ๆ จากการซักเมื่อคืนโดยทีมคอสตูม
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; “เช้านี้เราจะถ่าย Close-up นะคนสวย” เมคอัพอาร์ติสต์วัยกลางคนยิ้มให้อย่างใจดีขณะแต่งหน้าให้ริปลีย์ “ฉันแต่หน้ามาหลายคนแล้วฉันรู้ได้เลยว่าหน้าเธอน่ะถ่ายขึ้นกล้องสุด ๆ รู้ไหม?”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ยิ้มบาง ๆ ตอบรับแบบเขิน ๆ — ยังไม่คุ้นกับคำชมที่ไม่ใช่เกี่ยวกับบัลเลต์หรือท่วงท่าต่อสู้
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; วันนี้ทั้งกองย้ายมาถ่ายในเซ็ตใหญ่ที่ถูกตกแต่งให้เหมือนสนามทรายล้อมรอบด้วยผนังสีพาสเทล พร้อมตุ๊กตายักษ์ตรงกลาง — ฉากเกม “Red Light, Green Light” เวอร์ชันอเมริกาที่ดัดแปลงให้เข้มข้นและมีเอฟเฟกต์มากขึ้น
<br><br>
&emsp;&emsp; “029 มานี่หน่อย” เชลในเสื้อกั๊กทีมโปรดักชันกวักมือเรียกขณะถือแฟ้ม
<br><br>
&emsp;&emsp; “วันนี้กล้องจะจับช่วงเธอเกือบสะดุดตอนได้ยินเสียงปืนดังในรอบแรก — ผู้กำกับบอกว่าอยากให้เธอ ‘แสดงความตกใจแบบคนธรรมดาที่ไม่เคยเจอความตายจริง ๆ’ เข้าใจนะ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์พยักหน้า — ในใจของเธอก็คิดว่านี่คงจะเป็นการที่จินตนาการว่าพวกกระสุนเหล่านั้นเป็นเหล็กแหลมน้อย ๆ ที่ถูกปาโดนอสูรกายน่าจะช่วยเพิ่มให้ความกลัวของเธอเยอะมากขึ้นอีกทางก็ลองคิดถึงภาพที่ต้องหนีตายจากฮาร์ปี้นี่คงจะเป็นการจินตนาการที่สมจริงได้มากที่สุดแล้วมั้ง ?
<br><br>
&emsp;&emsp; แม้จะเจือความแค้นก็ตาม—

<br><br>


<br><br>
&emsp;&emsp; “3…2…1…Action!”

<br><br>
&emsp;&emsp; เสียงตะโกนเริ่มเกมดังก้องทั่วสตูดิโอ ตุ๊กตายักษ์หมุนหัวช้า ๆ ขณะไฟเขียวติดขึ้น และผู้เข้าแข่งขันราว 60 ชีวิตเริ่มวิ่งไปข้างหน้า

<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ในชุด 029 วิ่งควบไปกลางกลุ่ม หน้าตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวที่ควบคุมได้ เสียงหอบเหนื่อย ความทรายใต้ฝ่าเท้า — เธอสะดุดเล็กน้อยเมื่อเสียงปืนแรกดังขึ้น แปะ!
<br><br>
&emsp;&emsp; เด็กชายเบอร์ 019 ล้มลงไม่หายใจอยู่ข้างหน้า เธอชะงัก สายตาสั่นเครือ หายใจไม่ทั่วท้อง แล้วรีบวิ่งต่อเมื่อได้ยินเสียง “Green Light!” ครั้งถัดไป
<br><br>
&emsp;&emsp; กล้องแพนมาใกล้ใบหน้าเธอ — แสดงอารมณ์ช็อกและตัดสินใจในวินาทีเดียวได้อย่างสมบูรณ์
<br><br>
&emsp;&emsp; “Cut! Very good, 029! เอาตาเธอมาใกล้ ๆ อีกนิดตอน Take 2 นะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; เสียงผู้กำกับตะโกนชมจากหลังจอมอนิเตอร์

<br><br>
[ Lunch time – ใต้เต็นท์นักแสดง]

<br><br>
&emsp;&emsp; เชลเอาจานข้าวกล่องมาให้ริปลีย์ พร้อมขวดชาเย็น เป็นอาหารที่นักแสดงตัวประกอบทุกคนจะได้รับเป็นสวัสดิการกองถ่ายมือเล็กยื่นไปรับก่อนจะเริ่มเปิดดูพบว่ามันคือเบอร์เกอร์หมูชีสชิ้นโต
<br><br>
&emsp;&emsp; “เธอทำได้ดีเลยล่ะ ผู้กำกับเริ่มพูดชื่อเธอแทนเลขแล้วนะ” เชลกระซิบยิ้ม ๆ “บางทีอาจจะได้บทมีคำพูดก็ได้ ถ้ายังรักษาคุณภาพแบบนี้ไปอีกห้าวัน”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์เคี้ยวเบอร์เกอร์คำโตแล้วพยักหน้าช้า ๆ “ถ้ารักษาได้น่ะนะ lol”
<br><br>


<br><br>
&emsp;&emsp; หลังจากถ่ายมุมหลอกในฉากเดียวกันอีก 3 รอบ และเซ็ตแสงเพิ่มเล็กน้อย การถ่ายทำของวันก็เสร็จสิ้นเร็วกว่ากำหนด
<br><br>
&emsp;&emsp; “Cut! Great job everyone! วันนี้ปิดกอง 3 PM” เสียงทีมงานประกาศพลางปรบมือให้เหล่านักแสดงประกอบและทีมเบื้องหลัง
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ถอดชุดหมายเลข 029 ออกในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าเบื้องหลัง พร้อมถอนหายใจโล่งอกอย่างเงียบ ๆ ก่อนเดินกลับมายังเต็นท์พัก เชลเดินมาส่งพร้อมชาเขียวหนึ่งขวดในมือเหมือนเดิม ก่อนจะบอกอย่างใจดีเกี่ยวกับคิวของเธอต่อจากนี้
<br><br>
&emsp;&emsp; “คิวถ่ายของเธอจะมีอีกทีวันที่ 29 เลยนะ — กองเว้นให้ตามที่ไพเพอร์แจ้งไว้แล้ว”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์กะพริบตาปริบๆ แล้วถามกลับเบา ๆ “หมายความว่าฉัน…ว่างไปจนถึงวันที่ 29 เลยใช่ไหม?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ใช่ พรุ่งนี้เช้าเธอกลับค่ายได้เลย ไพเพอร์เคลียร์ไว้ตอนเป็นตัวแทนตกลงตารางกับผู้ช่วยผู้กำกับน่ะ” เชลตอบพร้อมรอยยิ้ม “ค่อยกลับมาถ่ายฉากในหอพักกลางคืนกับกลุ่มหลักวันนั้นเลยนะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์พยักหน้ารับทราบดูเหมือนว่าเรื่องตารางเรียนวิชาที่เธอลงจะถูกไพเพอร์สืบจนรู้หมดแล้วและผู้จัดการสาวคนสวยของเธอก็จัดการจัดตารางเรียนให้นักแสดงรุ่นเยาว์ได้กลับไปร่ำเรียนเก็บวิชา
<br><br>
&emsp;&emsp; แล้วก็กลับไปจัดการวันเกิดให้เจ้าตัวแสบด้วยเมื่อคืนนี้คิดเมนูไว้ลองทำเพียบเชียว
<br><br>
&emsp;&emsp;“ก็ดีฉันคิดถึงห้องสมุดค่ายนิดหน่อยเหมือนกัน” เธอยิ้มบาง ๆ ขณะพูด
<br><br>
&emsp;&emsp; เชลหัวเราะเบา ๆ แล้วแตะแขนเธอเบา ๆ เป็นเชิงให้กำลังใจ “อีกแค่ห้าวันถ่ายทำ เธอจะเป็นนักแสดงตัวประกอบที่มีประวัติใน IMDb แล้วนะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์หัวเราะบ้าง รู้สึกว่าประโยคนั้นแปลกแต่ก็น่ารักดีไม่นานได้ยินเสียงเฮลิคอปเตอร์มาจอดที่ลานกว้างไม่ไกลจากสตูดิโอที่เธอใช้งานทำเอาไม่ต้องสืบเลยว่านั่นมีไว้สำหรับใครกันร่างเล็กของธิดาแห่งโพไซดอนบอกลาเชลและคนที่พอจะคุยกันบ้างในกองถ่ายแล้วเดินไปยังเฮลิคอปเตอร์อันมีสัญลักษณ์ของแม็กลีนคนพ่อเด่นหราอยู่
<br><br>
&emsp;&emsp; “ได้เวลากลับค่ายแล้ว”
<br><br><div align="center"><img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"></div><br>



</font>
</div>
<div style="margin-top: -550px; "><div style="height: 800px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/2fdb742eac38e9e7ea5730ff1b25b4e4fd521a82fcaac-AzsWKK_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div>
<br><br>



<div style="margin-top: -100px; "><div style="height: 200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/5720a3b19bcc91d47431705002cb55aebdda1a8f2df0-jXF7du_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div></div>

Ripley โพสต์ 2025-7-29 22:30:56

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ripley เมื่อ 2025-7-31 10:09 <br /><br /><style>
#RIPS01 {
border: 0px double ;
width: 800px;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/f25a4e8ff181d79718c5abdd2ed2e4a3c100365011933-ZMDY1F_fw658webp.png");
}
</style>

<style>
#RIPS02 {
    width: 75%;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>
<style>
#RIPS03 {
    width: 63%;
    border: 0px solid ;
   padding: 50px;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>



<div align="center">
<div id="RIPS01">

<br><br>
<div id="RIPS02">
<div style="height: 400px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -250px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://img2.pic.in.th/pic/a8bbb7fc2cffd96a10b216e5f77bbe88.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean<br><br> I’m Gonna Be The Number 029 3/7 </font><br>
<font color="#ffffff" size="5">29th July 2025</font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 80%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp; เธอมาถึงกองถ่ายตั้งแต่เมื่อวานนี้ช่วยเย็น ๆ เสียงเครื่องยนต์ของเฮลิคอปเตอร์ยังคงก้องอยู่ในหู แม้เวลาจะล่วงเลยมาแล้วหลายชั่วโมงเธอยังคงรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่เดินทางด้วยน่านฟ้าเป็นสิทธิพิเศษที่เธอคงจะไม่ได้แตะมันอีกนานหากไม่มีงานแสดง
<br><br>
&emsp;&emsp; ในวันนี้เสียงแรกที่ดังขึ้นคือเสียงเคาะเบา ๆ บนประตูเทรลเลอร์ปลุกริปลีย์ให้ลืมตาขึ้น เธอลุกขึ้นช้า ๆ หยิบเสื้อวอร์มสีเข้มหมายเลข 029 ที่พาดไว้ข้างเตียงขึ้นมาสวม ก่อนจะเปิดประตูออกไป
<br><br>
&emsp;&emsp; “ตื่นแล้วสินะ ริปลีย์!” เชลยืนรออยู่พร้อมแก้วกาแฟร้อนในมือ รอยยิ้มสดใสเหมือนเดิม “ยินดีต้อนรับกลับสู่โลกของสายไฟ กล้อง และบทที่เปลี่ยนหน้างาน”
<br><br>
&emsp;&emsp; เธอพูดติดตลกก่อนจะยื่นกาแฟให้ริปลีย์สาวน้อยที่รับมาแล้วยิ้มบาง ๆ ให้แก่ผู้ที่ดูแลเธอในระหว่างที่อยู่ที่นี่ เป็นเหมือนผู้จัดการกลาย ๆ ก็ว่าได้เพราะว่าไพเพอร์ แม็กลีนจำเป็นต้องอยู่ค่ายเพื่อสอนเด็ก ๆ ในค่ายเธอก็
<br><br>
&emsp;&emsp; “ขอบคุณ— เมื่อคืนนี้หลับเป็นตายแหนะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ดีแล้วจะได้ตื่นมาสดชื่น ๆ กองเริ่มวางกล้อง 8 โมงนะ วันนี้จะถ่ายฉาก ‘จับคู่เข้าสู่เกมรอบสอง’ มีเธอในซีนหลักของกลุ่มกลางด้วย”
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; ภายในฉากที่จำลองเป็นโกดังทรุดโทรมและเต็มไปด้วยความว่างเปล่าแบบตั้งใจ เสียงกล้องและบูมไมค์ขยับกันขวักไขว่ ขณะที่นักแสดงประกอบทยอยเข้าประจำตำแหน่งตามเลขเสื้อริปลีย์ในหมายเลข 029 ถูกจัดให้อยู่กลางกลุ่มพอดี — กล้องมีแผนจะจับภาพเธอในช็อต Close-Up ตอนลังเลว่าจะ “จับคู่” กับใครดีด้วยนับว่าเป็นกว้างแรกในการมีซีนที่ดีอย่างน้อยการที่ได้โคลสอัพก็ถือว่าเป็นที่จดจำไม่มากก็น้อย
<br><br>
&emsp;&emsp; ในระหว่างที่ริปลีย์อ่านบทนั้นในใจก็นึกทึ่งในอิทธิพลของคำว่า ‘เด็กแม็กลีน’ ต่อท้ายเธอมาก เพราะมันทำให้เธอสามารถอยู่ที่นี่ได้โดยไม่มีอะไรขาดเหลือ หนำซ้ำยังมีบทในซีรีส์ดังระดับโลกของเน็ตฟลุกซ์อีกต่างหากนับว่าเธอคิดถูกที่เลือกจับมือกับรุ่นพี่ในค่ายของเธอ
<br><br>
&emsp;&emsp; Actually—ในค่ายก็มีแค่รุ่นพี่ไพเพอร์ที่ทำงานด้านนี้และเปิดหาเด็กนี่นะ
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; เสียงของระบบ AI ในเรื่องถูกเปิดจากลำโพงด้านบน “ผู้เข้าแข่งขันทุกคน กรุณาเลือก ‘คู่’ ที่จะเข้าทดสอบรอบถัดไป…”
<br><br>
&emsp;&emsp; กล้องซูมเข้าทางซ้าย — ผ่านผู้เล่นหมายเลข 064 ที่ยืนกอดอก ผ่าน 101 ที่มองซ้ายขวา แล้วแพนมาหยุดที่ใบหน้าของ 029
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ในฐานะตัวละครผู้เล่น 029 เธอทำหน้าลังเลจริง ๆ สายตาชั่งใจ เหลือบมองไปรอบตัวอย่างระแวดระวัง ก่อนจะมีนักแสดงอีกคนเดินเข้ามาเอ่ยเบา ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp; “ขอโทษนะ…จับคู่กับฉันได้ไหม?”
<br><br>
&emsp;&emsp; ใบหน้าเล็กที่มีคำว่าลังเลระบายเต็มทั่วใบหน้าหันไปตามเสียงที่คาดว่าน่าจะคุยกับเธอเธอหันมองเขา — สองวินาทีของความเงียบที่กล้องจับทุกแววตา ก่อนที่เธอจะพยักหน้าช้า ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อคำตอบได้สื่ออะไรแล้วมือของทั้งสองก็เอื้อมมาจับและเขย่าเบา ๆ เป็นการเช็คแฮนด์และตกลงตามที่เขาเอ่ย
<br><br>
&emsp;&emsp; “คัต! 029 สวยมาก Shot นี้สื่ออารมณ์ได้ดีมากเลย” เสียงผู้กำกับดังขึ้นพร้อมรอยยิ้มของทีมภาพ
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; หลังการถ่ายทำดำเนินไปอย่างราบรื่นและรวดเร็ว เพราะว่าเธอเป็นตัวประกอบด้วยฉากที่ต้องถ่ายก็เลยเน้นแค่ฉากอยู่คนคนเยอะๆได้ซีนซูมบ้างแต่ไม่ได้มีเนื้อเรื่องของตัวเองขนาดนั้นซึ่งวันนี้สำหรับเธอแล้วถือว่าเป็นอีกหนึ่งวันที่ได้ฟุตเทจ “เข้มข้น” เต็มฉาก
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดลำลองแล้วเดินกลับไปยังโซนพัก พร้อมเชลที่เดินถือคลิปบอร์ดข้าง ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp; “ถ่ายเก่งขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะเด็กน้อย” เชลหันมาพูดพลางยื่นขนมให้ “วันนี้ไม่ใช่แค่สายตา แต่จังหวะของเธอก็แม่นเหมือนคนเคยอยู่ในสนามรบ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์หัวเราะเบา ๆ กับคำพูดนั้น
<br><br>
&emsp;&emsp; ก็จริง ก็เคยอยู่ในสนามรบอ่ะแหละ—
<br><br>
&emsp;&emsp; ร่างเล็กที่ได้เวลาพักผ่อนแลวก็เลือกที่จะเดินไปเอนหลัง เปิดห่อขนมพร้อมเปิดหนังสือนิตยสารมาอ่านอย่างน้อยก็ขอวันละข่าวสักหน่อย
<br><br>
&emsp;&emsp; 🌀 ปฏิบัติการสายฟ้าฟาด! ธิดาแห่งทะเลผนึกกำลังเพื่อนสาวบุกเมืองมนุษย์! ⚔️ มหากาพย์มิโนทอร์ที่แอตแลนต้า!
<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อวันที่ 13 กรกฎาคม 2568 ที่ผ่านมา ค่ายฮาล์ฟบลัดต้องสั่นสะเทือนอีกครั้ง! เมื่อภารกิจที่ไม่เป็นทางการของเหล่ากึ่งเทพกลุ่มเล็กๆ ได้จุดชนวนสู่การเดินทางอันยิ่งใหญ่ที่ไม่คาดคิด!
<br><br>
&emsp;&emsp; เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อ ริปลีย์ ธิดาแห่งโพไซดอน 🌊 ได้ยินเสียงนิมฟ์กระซิบข่าวลือบางอย่างให้ โค้ชเบย์ สโตนบรูค — เซเทอร์สายขับรถซิ่งฟีลหนังแอ็กชัน — เกี่ยวกับเด็กกำพร้าสามคนที่อยู่ในสภาพหวาดกลัว... และที่น่าตกใจคือมีร่องรอยของ "มิโนทอร์" 🐂 ปรากฏใกล้พวกเขา!
<br><br>
&emsp;&emsp; ว่าแล้ว ริปลีย์ที่ไม่แน่ใจว่าจะเดินหน้าต่อดีไหม ก็โดนโค้ชเบย์หันมาจ๊ะเอ๋เข้าอย่างจัง! ถูกลากตัวไปแบบไม่ทันตั้งตัว 😅 และในเมื่อความกล้าหาญมักมาพร้อมกับเพื่อนซี้ — เธอจึงได้ลาก ลิเลียน่า ธิดาแห่งอะธีน่า เข้าร่วมทีมด้วย!

<br><br>
&emsp;&emsp; ✨ และแล้ว มหากาพย์แห่งการเดินทางก็เริ่มต้นขึ้น! โดยสารรสบัสสุดซิ่งสายเซเทอร์ในตำนาน ใช้เวลาสองวันจากค่ายไปยัง แอตแลนต้า ระหว่างทาง ทั้งสามต้องเผชิญหน้ากับ วัวเหล็ก และ ไซคลอปส์ 🤖👁 แต่พวกเขาก็ผ่านพ้นมาได้ด้วยไหวพริบ ฝีมือ และวลีเด็ดระหว่างการปาหอกของริปลีย์... "วิงการ์เดียม เลวิโอซ่า!" 🪄 (ใครสอนให้พูดแบบนี้กลางสนามรบก็ไม่รู้ แต่เวิร์ค!)
<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อไปถึงปลายทาง พวกเขาออกตามหาเด็กๆ อย่างไม่ย่อท้อ ก่อนจะพบเบาะแสที่ย่านโรงงานร้าง และในค่ำคืนแสงจันทร์จาง... ช่วงตีสาม! เสียงมิโนทอร์คำรามก้อง 😱 เด็กทั้งสามคนสะดุ้งตื่นกลางฝันร้าย — ริปลีย์ ลิเลียน่า และโค้ชเบย์รีบพุ่งไปยังจุดเกิดเหตุ เปิดฉากต่อสู้สุดมันส์ที่แม้แต่แสงดาวยังหยุดดู!
<br><br>
&emsp;&emsp; 🔱 การต่อสู้จบลงอย่างสวยงามด้วยท่าไม้ตายของริปลีย์ พร้อมประโยคสุดเท่ที่ตราตรึงใจทุกคนที่ได้ฟัง: "ขอโทษนะ... พ่อฉันไม่ยอมให้พลาดหรอก" 🌊✨
<br><br>
&emsp;&emsp; 📣 สถานะจากค่าย: ค่ายฮาล์ฟบลัดยังไม่ออกแถลงการณ์อย่างเป็นทางการเกี่ยวกับภารกิจนี้ แต่แหล่งข่าวภายในคาดว่าการเผชิญหน้าครั้งนี้อาจเกี่ยวพันกับพลังบางอย่างที่กำลังตื่นขึ้น... และนี่อาจเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเรื่องใหญ่ที่กำลังจะมา 🌀
<br><br>
&emsp;&emsp; เฮอร์มีสขอชมเชยในความกล้าหาญและไหวพริบของริปลีย์ ลิเลียน่า และโค้ชเบย์! และขอเตือนให้ทุกคนเตรียมพร้อม เพราะโลกของเหล่าเดมิก็อดไม่เคยหยุดนิ่ง!
<br><br>
&emsp;&emsp; ติดตามสถานการณ์ได้ที่นี่ เราจะอัปเดตทุกความเคลื่อนไหวของเหล่ากึ่งเทพสายบู๊ให้คุณไม่พลาดแม้แต่จังหวะปาหอกเดียว! 💥
<br><br>
&emsp;&emsp; #ปฏิบัติการสายฟ้าฟาด #ธิดาแห่งทะเล #ภารกิจมิโนทอร์ #แอตแลนตา #กึ่งเทพสายบู๊
<br><br>
&emsp;&emsp; “โอ้โหใครจะไปนึกว่าจะมีข่าวตัวเองแบบนี้แฮะเท่ใช่หยอก”
<br><br>
&emsp;&emsp; แล้วก็นึกเสียดายที่ข่าวแบบนี้เธอไม่ได้เผาไปให้พ่ออ่านหรือไม่ได้อ่านให้เขาฟังโธ่เอ้ย—


<br><br><div align="center"><img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"></div><br>



</font>
</div>
<div style="margin-top: -580px; "><div style="height: 800px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/2fdb742eac38e9e7ea5730ff1b25b4e4fd521a82fcaac-AzsWKK_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div>
<br><br>
<div id="RIPS03">
<div style="text-align: left;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

<div align="center"><font size="6"><b>เปิดใช้งานเอฟเฟค</b></font></div>
<br><br>
ผู้ฟังข่าวซุบซิบ ได้รับ +15 EXP<br><br>

@God
</font></div></div>


<div style="margin-top: -100px; "><div style="height: 200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/5720a3b19bcc91d47431705002cb55aebdda1a8f2df0-jXF7du_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div></div>

Ripley โพสต์ 2025-7-30 19:27:56

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ripley เมื่อ 2025-7-31 10:09 <br /><br /><style>
#RIPS01 {
border: 0px double ;
width: 800px;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/f25a4e8ff181d79718c5abdd2ed2e4a3c100365011933-ZMDY1F_fw658webp.png");
}
</style>

<style>
#RIPS02 {
    width: 75%;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>
<style>
#RIPS03 {
    width: 63%;
    border: 0px solid ;
   padding: 50px;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>



<div align="center">
<div id="RIPS01">

<br><br>
<div id="RIPS02">
<div style="height: 400px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -250px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://img2.pic.in.th/pic/a8bbb7fc2cffd96a10b216e5f77bbe88.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean<br><br> I’m Gonna Be The Number 029 4/7 </font><br>
<font color="#ffffff" size="5">30th July 2025 </font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 80%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp; ในช่วงเวลาตีสี่ครึ่งที่แสงแดดจ้าแต่ถูกบดบังด้วยม่านมึบและกระจกทึบเพื่อนอนโดยเฉพาะ การดิ้นรนปรับตัวของผู้คนจากปรากฎการณ์แสงอาทิตย์นิรันดร์ช่างน่าทึ่ง ทั้งนวัตกรรมที่กอบกู้ราตรีสวยงามด้วยมือเรา กระจกทึบแทบไม่ต้องเจอโลกภายนอก ม่านทึบชนิดไม่รู้เดือนรู้ตะวัน แว่นตากันแดดที่ดูจะฮิตมากกว่าเดิม และผู้คนที่ร้องขอชีวิตจากโลกที่ร้อนขึ้น
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์เองก็เป็นหนึ่งในคนพวกนั้นที่อุดหนุนนวัตกรรมม่านกั้นแดดอินโทรเวิร์ตเต็มขั้น
<br><br>
&emsp;&emsp; “ตื่นแล้วเหรอ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; เสียงของเชลเอ่ยเบา ๆ หลังเคาะประตูรถเทรลเลอร์แผ่ว ๆ ริปลีย์ที่ยังไม่ลืมตาดีค่อย ๆ ลุกขึ้นบิดตัวช้า ๆ แสงไฟสีเหลืองสลัวส่องลอดบานพับเล็ก ๆ เข้ามา เธอล้างหน้าในอ่างเล็ก ๆ ก่อนสวมชุดวอร์มหมายเลข 029 อีกครั้ง — ทีมคอสตูมรีดและแขวนไว้ตั้งแต่เมื่อคืนในถุงใสพับเรียบร้อย
<br><br>
&emsp;&emsp; วันนี้จะเป็นวันที่ถ่ายทำอย่างยาวนานที่สุดของเธอก็ว่าได้ราวกับรวมทุกซีนที่เธอต้องถ่ายมาถ่ายภายในวันนี้อย่างนั้นแหนะ
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; วันนี้ฉากหลักอยู่ที่ “หอพักยามค่ำ” — เซ็ตจำลองที่ใช้กล้อง Long Take เคลื่อนไหวไปตามพื้นที่จริง ด้านในคือเตียงสองชั้น เรียงกันแน่นขนัดเหมือนดงเหล็ก สนามรบจำลองที่ปราศจากอาวุธ แต่เต็มไปด้วยสายตาสั่นไหว
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์นั่งให้ช่างแต่งหน้าแต้มรอยเหงื่อบาง ๆ และทำให้ขอบตาดูคล้ำลงเล็กน้อย เพื่อให้ดู ‘อดหลับอดนอน’ เหมือนอยู่ในเกมจริง
<br><br>
&emsp;&emsp; จริง ๆ ทุกวันนี้ก็เหมือนอดหลับอดนอนอยู่แล้ว
<br><br>
&emsp;&emsp; “กล้องวันนี้จะไหลต่อกันยาว 8 นาทีโดยไม่คัตนะ” เชลแจ้งเบื้องหลังฉากอย่างรวดเร็ว “เธอจะต้องคลานจากเตียงไปหลังกล่อง เสมือนกำลังหลบใครสักคนที่อาจทำร้าย”
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; “ดับไฟ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “เปิดสปอตไลต์จำลองแสงเทียน”
<br><br>
&emsp;&emsp; “กล้อง 1 พร้อม”
<br><br>
&emsp;&emsp; “กล้อง 2 ซ้อนหลังฉากเหล็ก”
<br><br>
&emsp;&emsp; “กล้องมือถือ steady rig พร้อม”
<br><br>
&emsp;&emsp; “5...4...3...2...1... Action!”
<br><br>
&emsp;&emsp; ภาพในกล้องเริ่มด้วยมุมสูงของห้องหอพักที่มืดเกินครึ่ง — แสงเทียนจำลองส่องกระทบใบหน้าหวาดระแวงของนักแสดงแต่ละคน ขณะที่เสียงหอบหายใจและลมหายใจตึงเครียดผสานกันในความเงียบ
<br><br>
&emsp;&emsp; กล้องแพนมาใกล้ — ริปลีย์นอนกอดเข่าอยู่หลังเสากลางหอพัก สีหน้าหวาดระแวงแต่พยายามไม่ให้สั่น เธอเงี่ยหูฟังเสียงฝีเท้าเบา ๆ จากทางซ้าย ในบทไม่มีคำพูด — มีเพียงสายตา น้ำเสียงของลมหายใจ และการแสดงออกทางร่างกายที่สื่อสารว่า “ฉันไม่รู้ว่าคืนนี้จะมีชีวิตรอดมั้ย”
<br><br>
&emsp;&emsp; เธอต้องถ่ายทำแบบนี้อยู่ราว ๆ สามเทคได้รู้ตัวอีกทีในนาฬิกาของกองถ่ายก็โชว์เวงลาตอนช่วงสิบนาฬิการให้เธอได้เห็นแทนเลขเจ็ดที่เธอจ้องก่อนเข้าฉาก
<br><br>
&emsp;&emsp; “คัต! ดีมาก! กล้องแพนไหลลื่นสุด ๆ และ 029 ทำได้ดีมากกับจังหวะมองไหล่ซ้ายก่อนตัดสินใจคลาน”
<br><br>
&emsp;&emsp; ทีมกล้องปรบมือให้ในกองเล็กน้อย ริปลีย์เช็ดเหงื่อที่หลังคอด้วยผ้าเย็นที่เชลส่งให้
<br><br>
&emsp;&emsp; “เก่งมากเลยวันนี้” เชลพูดยิ้ม ๆ “ซีนนี้โดนจับไว้เป็นโปรโมตเทปสั้นใน TikTok แน่นอน”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์หัวเราะเบา ๆ “ก็แค่ฉากกอดเข่าน่า”
<br><br>
&emsp;&emsp; บางทีเธอก็ไม่รู้ว่ารสนิยมชาวโลกตอนนี้คืออะไรกันแน่เหมือนกัน แต่ถ้าผู้กำกับว่าดี บุ๋มก็ว่าดีหลังเสร็จสิ้นฉากนี้ก็เป็นฉากของคนอื่นให้เธอได้พักริปลีย์เดินไปกินข้าวให้เต็มท้องพักให้เต็มที่ก่อนจะเริ่มถ่ายทำฉากต่อไปในตอนช่วงเวลาบ่ายตรง
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; ในฉากนี้ ริปลีย์มีบทพูดสั้น ๆ เป็นครั้งแรกในรอบสี่วันที่ถ่ายทำมานับว่าเป็นฉากที่เธอนั่งท่องจนจำได้หมดแล้วล่ะมั้งที่เธอตื่นเต้นจนต้องนั่งท่องตลอดไม่ใช่เพราะอะไรเพราะว่าเธอที่เป็นโรคดิสเล็กเซียต้องมาน่าอ่านนั่งท่องกับตัวภาษาอังกฤษเสียนานนมจึงต้องเตียมตัวตั้งแต่เนิ่น ๆ ซึ่ง—
<br><br>
&emsp;&emsp; เธอตื่นเต้นจนเล่นท่องบทคนอื่นด้วยน่ะสิ โธ่
<br><br>
&emsp;&emsp; ในช่วงเวลาที่ทุกคนต้องมาหาว่าใครเป็นคนที่ทำร้ายพวกเธอร่างเล็กที่ดวงตาดูเหม่อลอยไปแสนไกลราวกับว่าตอนนี้ต้องการเพียงอิสระในการมีชีวิตรอดเท่านั้นก็เอ่ยขึ้นมาราวกับว่าเป้นการถามไถ่ลมฟ้าอากาศเบา ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp; ปลงตกกับชีวิต ในขณะเดียวกันก็หวาดกลัว
<br><br>
&emsp;&emsp; “เธอคิดว่า…คนที่เงียบที่สุด จะทำร้ายใครหรือเปล่า?” ร่างเล็กเอ่ยเบา ๆ ก่อนจะค่อย ๆ ผินใบหน้าไปหาเพื่อนร่วมเตียง “บางที...ฉันก็อยากรู้ ว่าตัวเองจะกลายเป็นคนแบบไหนถ้าอยู่ที่นี่นานกว่านี้”
<br><br>
&emsp;&emsp; เสียงในกองเงียบใน Take แรก — ผู้กำกับไม่สั่งคัตจนกระทั่งกล้องหยุดอัตโนมัติจากระยะไกล
<br><br>
&emsp;&emsp; “เพอร์เฟกต์เลยครับ 029 — ใช้น้ำเสียงได้ดีมาก”
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; ต่อจากฉากช่วงบ่ายเธอก็มีเวลาพักต่ออีกนิดหน่อยก่อนที่จะได้เข้าฉากอีกครั้งในช่วงเย็นนี้ฉากที่เธอต้องถ่ายเป็นฉาก Reaction จากเตียงของนักแสดงเมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน — ผู้เล่นคนหนึ่งลุกขึ้นกระโดดใส่เพื่อนตอนหลับ เสียงโกลาหลเริ่มขึ้น เธอต้องแสดงอารมณ์ “ตกใจ-ตั้งสติ-ตัดสินใจหลบ” ภายในเวลาไม่ถึง 4 วินาที
<br><br>
&emsp;&emsp; “Action!”
<br><br>
&emsp;&emsp; แสงไฟกระพริบ — เธอลุกพรวดขึ้นจากเตียงบนแล้วกระโดดลงมาอย่างคล่องแคล่ว กล้องจับใบหน้าหวาดผวา ก่อนกลายเป็นตั้งใจมองหาทางหนี
<br><br>
&emsp;&emsp; “คัต! ได้เลย!”
<br><br>
&emsp;&emsp; เพราะว่าการถ่ายทำกับคนหมู่มากยังไงก็ต้องได้ถ่ายมากกว่าสองเทคอยู่แล้วเธอถ่ายทำไปเรื่อย ๆ จนเมื่อถึงช่วงเวลาที่ผ่านฉากกลางคืนทั้งหมด รวมถึงถ่าย Coverage เพิ่มเติม กองถ่ายจึงปิดกล้องอย่างเป็นทางการในเวลา 20.10 น.
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์เดินช้า ๆ ออกจากเซ็ต ขณะที่แสงไฟในสตูดิโอเริ่มดับลงทีละดวง — วันนี้เต็มไปด้วยฉากเงียบงันแต่ทรงพลัง และเธอ…ก็อยู่ในเกือบทุกช็อต
<br><br>
&emsp;&emsp; “พักให้เต็มที่นะ พรุ่งนี้เราจะถ่ายซีน ‘สะพานแก้ว’ ตอนทดสอบความเชื่อใจ”เชลส่งยิ้มพร้อมแผ่นสคริปต์พับครึ่ง
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์รับมาพร้อมพยักหน้า
<br><br>
&emsp;&emsp; “หวังว่าจะไม่ใช่ฉันที่ร่วงลงไปหรอก—ใช่ไหม ?”
<br><br>
&emsp;&emsp; เธอพูดติดตลก ก่อนจะหันกลับไปมองหอพักที่มืดสนิท เหมือนทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อกี้มันไม่เคยเกิดขึ้นจริงร่างเล็กก้าวเดินออกมาจากที่ตรงนั้นเพื่อนตรงไปยังรถเทรลเลอร์ที่พักของเธอในกองถ่ายและเอนกายอ่านเรื่องซุบซิบเพื่อปรับอารมณ์ให้ดีขึ้นหลุดจาก 029 ให้เป็นริปลีย์ สวอนสันคนเดิม
<br><br>
&emsp;&emsp; ช็อกทั้งค่าย! คำพยากรณ์ซ้อนสอง! ไนมีเรีย เฮนลาดิส และ เรเชล แดร์: สถานะ "ผู้ที่ผูกพันในคำพยากรณ์" ยิ่งกว่าสายใยโชคชะตา!
<br><br>
&emsp;&emsp; เฮอร์มีสขอฟันธงว่าสถานะของ ไนมีเรีย รีอังกา เฮนลาดิส ธิดาแห่งเฮคาที และ เรเชล อลิซาเบธ แดร์ ผู้พยากรณ์เดลฟี นั้นคือ "ผู้ที่ผูกพันในคำพยากรณ์" อย่างลึกซึ้งยิ่งกว่าคำว่าโชคชะตา! เพราะอะไรน่ะหรือ? ไปดูเหตุการณ์ "คำพยากรณ์ซ้อน 2" ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมานานนับสิบปี!
<br><br>
&emsp;&emsp; เหตุเกิด: คำพยากรณ์ส่งด่วนถึงไนมีเรีย!
<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม 2025 เวลา 22:00 น. โดยประมาณ ณ โถงบูชาเทพี บ้านเฮคาที เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น! จู่ๆ เรเชล อลิซาเบธ แดร์ แม่หมอนักทำนายเดลฟี ที่ควรจะเข้านอนอยู่ที่ถ้ำเทพพยากรณ์ ได้วิ่งจากทางเหนือของค่าย ลงใต้มายังเขตบ้านพักลูกเทพ!
<br><br>
&emsp;&emsp; พร้อมกับมอบคำพยากรณ์แบบ "บริการส่งด่วนถึงใจ" แก่ ไนมีเรีย รีอังกา เฮนลาดิส ผู้ที่มักจะครองหน้าหนึ่งในหนังสือพิมพ์หลายฉบับของเฮอร์มีส! ภายหลังไนมีเรียเผยว่า "ในที่สุดภาพของนิมิตที่กระจัดกระจายสะเปะสะปะก็ปรากฏเป็นภาพที่ชัดเจนขึ้น" ในตอนที่เธอขอพรแบบ NON-STOP จนเทพีเฮคาทีแจกพรให้แทบไม่ทัน! (หมายเหตุจากเฮอร์มีส: ไม่แนะนำให้ปลดปล่อยพลังหลายพลังในครั้งเดียวกันมากเกินไป อาจเป็นเหตุให้หน้ามืดตาลายคล้ายจะเป็นลมล้มลงหัวโขกฐานรูปปั้นเสียชีวิตได้ อย่าหาว่าเฮอร์มีสไม่เตือนนะจ๊ะ!)
<br><br>
&emsp;&emsp; ในจังหวะนั้นเองที่นิมิตแห่งความมืดและพลังแห่งมนตราประสานกันเป็นเหตุให้เรเชลต้องรีบจ้ำอ้าวมาทั้งชุดนอนซาตินสุดเซ็กซี่---.. อะแฮ่ม! ส่วนคำพยากรณ์ชุดแรกเป็นอย่างไรนั้นไปดูกันเลย!
<br><br>
คำพยากรณ์ชุดแรก: โลกาวินาศกำลังมา!?
<br>"ธิดาแห่งม่านหมอกปลุกเงาที่หลับใหล
<br>โรคระบาดและสงครามจักย่ำไปทั่วหล้า
<br>ความอดอยากและความตายจักตามมาในไม่ช้า
<br>สามวีรชนต้องจรลีเผชิญหน้าชะตา
<br>เพื่อตามหาพันธนาการที่ถูกลืมเลือนกลับมา
<br>มิเช่นนั้นโลกาวินาศคือบทสรุปสุดท้าย"
<br><br>
&emsp;&emsp; ยังไม่พอ! คำพยากรณ์ซ้อนสองกลางค่าย!
<br><br>
&emsp;&emsp; ถ้าคุณผู้อ่านคิดว่านี่คือเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดแล้ว ยัง! ยังไม่หมด!! ยังมีอีก!!!

<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อไนมีเรียไปขอรับคำปรึกษาจากผู้อำนวยการค่ายฮาล์ฟบลัด ไครอน ทว่ายังไม่ทันที่จะได้รับคำปรึกษาใดๆ เรเชลที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ปล่อยคำพยากรณ์ออกมาอีกชุด!

<br><br>
&emsp;&emsp; คำพยากรณ์ชุดที่สอง: สัญญาณการสิ้นสุด "Eternal Sunshine"!
<br><br>
ราตรีสูญสิ้น สุริยันเรืองรอง"
<br>"เงาจันทร์ไร้ร่องรอย ดาราลาจากห้อง"
<br>"มารดรดำมืด คืนชีพจากพันธนาการ"
<br>"สี่ม้าเพลิงผลาญ เตรียมพิฆาตสถาน"
<br>"สู่แดนหมีขาว ผู้ผูกมัดด้วยใจเย็น ใต้ฐานเหล็กกล้า สี่พิทักษ์เฝ้ารอ"
<br>"ณ แดนผู้ดี อัศวินห้าวหาญ ใต้ซุ้มประตูชัย รุ่งโรจน์และล่มจม"
<br>"ในถ้ำมังกร เมอร์ลินเปิดทางใจ ใต้เงาหินเรียงราย บุตรมืดหมายครอง"
<br>"คู่ชะตาจักมา ผมยาวสลวยงาม"
<br><br>
&emsp;&emsp; คุณพระคุณจ้าววววววววว! นี่มันคำพยากรณ์ซ้อนคำพยากรณ์ที่ไม่เกิดขึ้นมานานนับ 10 ปี!!!
<br><br>
&emsp;&emsp; ถ้าพิจารณาดูแล้ว คำทำนายชุดที่สองนี้น่าจะเกี่ยวข้องกับปรากฏการณ์ "Eternal Sunshine" ชัดๆ เลยนี่นา! โลกที่ไม่มีกลางวันมาเกือบปี ในที่สุดกลางคืนจะหวนกลับ ทำให้เดมิก็อดหลายคนเฮ! โดยเฉพาะเทพ อ. (นามสมมุติ) ที่มักจะบ่นเสมอว่า "ข้าลากรถไม่พัก เหนื่อยมากนะ..."
<br><br>
&emsp;&emsp; บทสรุปจากเฮอร์มีส:
<br><br>
&emsp;&emsp; เหตุการณ์นี้แสดงให้เห็นถึงความผูกพันอันลึกซึ้งระหว่างไนมีเรียและเรเชลในฐานะ "ผู้ที่ผูกพันในคำพยากรณ์" อย่างแท้จริง และยังเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงภารกิจที่ยิ่งใหญ่และอันตรายที่กำลังจะมาถึง! เตรียมตัวให้พร้อมชาวค่ายฮาล์ฟบลัด!
<br><br>
&emsp;&emsp; #คำพยากรณ์ซ้อนสอง #ไนมีเรียเรเชล #EternalSunshine #โลกาวินาศ #สี่ม้าเพลิงผลาญ
<br><br>
&emsp;&emsp; เฮอร์มีสขอตัวไปถอดรหัสคำพยากรณ์ชุดนี้อย่างเร่งด่วน แล้วจะนำข่าวคืบหน้ามาฝากทุกคนอย่างรวดเร็วแน่นอน! บ๊ายบาย!
<br><br>
&emsp;&emsp; “โอ้โหนี่มันสัญญาณของกลางคืนที่จะกลับมาแล้วใช่ไหม กรี๊ดดดดพี่สาวสุดยอดพี่สาวคนสวยทำได้ !!!”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์กรี๊ดอยู่ในรถนานสองนานกว่าจะต้องกลับมาตั้งสติเพื่อพยายามทำให้ตัวเองนอนหลับให้ได้
<br><br>
&emsp;&emsp; ไม่งั้นพรุ่งนี้เธอยุ่งแน่ ตื่นสายขึ้นมาโดนเจื๋อนแน่นอน

<br><br><div align="center"><img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"></div><br>



</font>
</div>
<div style="margin-top: -580px; "><div style="height: 800px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/2fdb742eac38e9e7ea5730ff1b25b4e4fd521a82fcaac-AzsWKK_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div>
<br><br>
<div id="RIPS03">
<div style="text-align: left;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

<div align="center"><font size="6"><b>เปิดใช้งานเอฟเฟค</b></font></div>
<br><br>
ผู้ฟังข่าวซุบซิบ ได้รับ +15 EXP<br><br>
@God
</font></div></div>


<div style="margin-top: -100px; "><div style="height: 200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/5720a3b19bcc91d47431705002cb55aebdda1a8f2df0-jXF7du_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div></div>

Ripley โพสต์ 2025-7-31 13:40:34

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ripley เมื่อ 2025-8-2 20:34 <br /><br /><style>
#RIPS01 {
border: 0px double ;
width: 800px;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/f25a4e8ff181d79718c5abdd2ed2e4a3c100365011933-ZMDY1F_fw658webp.png");
}
</style>

<style>
#RIPS02 {
    width: 75%;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>
<style>
#RIPS03 {
    width: 63%;
    border: 0px solid ;
   padding: 50px;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>



<div align="center">
<div id="RIPS01">

<br><br>
<div id="RIPS02">
<div style="height: 400px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -250px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://img2.pic.in.th/pic/a8bbb7fc2cffd96a10b216e5f77bbe88.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean<br><br> I’m Gonna Be The Number 29 5/7 </font><br>
<font color="#ffffff" size="5">31th July 2025</font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 80%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp; เพราะว่าช่วงนี้การถ่ายทำที่ต้องถัดไปเพราะว่าเธอขอไปเรียนก่อนทำให้การถ่ายทำที่ต้องมีเธอถูกจับรวบมาในช่วงห้าวันต่อจากนี้ราวกับว่าจะให้เธอถ่ายให้เสร็จ เสร็จแล้วจะไปเรียนอะไรต่อก็ไปร่างเล็กของริปลีย์ สวอนสันที่ถูกนาฬิกาปลุกในรถเทรลเลอร์เด้งเตือนร้องเสียงดังก็ต้องขยับด้วยความรำคาญใจ มือเล็กเอื้อมไปเคาะปุ่มที่หยุดเสียงเตือนปลุกนั้นอยู่ทีสองทีกว่ามันจะหยุดดัง เป็นฉากคลาสสิคของเด็กสาววัยรุ่นอันหาได้ยาก—
<br><br>
&emsp;&emsp; ที่มันเกิดได้เพราะว่าเธอโดนริบโทรศัพท์จนเกลี้ยง ไม่ให้ใช้เพื่อความปลดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของเธอเอง
<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อเสียงเตือนปลุกหายไปแล้ว ร่างกายของหงส์ขาวตัวน้อยแห่งบ้านท้องทะเลก็ทำท่าว่าจะแน่นิ่งไปอีกสักรอบแต่เมื่อมีเสียงเคาะประตูดังจากประตูรถก็สะดุ้งลุกขึ้นนั่งบนเตียงแม้จะยังไม่ตื่นเต็มตาก็ตาม
<br><br>
&emsp;&emsp; “ริปลีย์ ตื่นหรือยัง?” เสียงเชลดังมาจากด้านนอก
<br><br>
&emsp;&emsp; เด็กสาวบุตรแห่งโพไซดอนลืมตาขึ้นช้า ๆ ขณะที่ความหนาวของแอร์ในรถเทรลเลอร์ทำให้เธอแอบทิ้งตัวหดตัวลงใต้ผ้าห่มอีกหน่อย ก่อนจะค่อย ๆ ลุกและล้างหน้าในอ่างเล็ก

<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อมาถึงสเตจที่ 12 ซึ่งถูกแปลงสภาพเป็นหลุมลึกและสะพานกระจก ริปลีย์ถึงกับกลั้นหายใจเมื่อมองเห็นภาพเบื้องหน้า สะพานกระจกจำลองสูงกว่า 8 เมตรเหนือเบาะนิรภัย โครงสร้างแต่ละแผ่นมีทั้งแบบ "กระจกนิรภัยเทียม" กับ "พลาสติกหลอก" ที่จะแตกเมื่อถูกเหยียบ (ปลอดภัย แต่เสมือนจริง)
<br><br>
&emsp;&emsp; กล้องเครนถูกติดตั้งไว้สองตัว และกล้องลอยเส้นเคเบิลพาดเหนือสะพาน
<br><br>
&emsp;&emsp; ทีมเมคอัพแต่งริปลีย์ให้ดูมีเหงื่อ ผิวหน้าซีดเล็กน้อย บ่งบอกว่าร่างกายกำลังตึงเครียดและกลัวสุดขีด
เมื่อเตรียมทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้วก็ถึงเวลาซ้อมบล็อกกิ้งก่อนถ่ายจริงผู้กำกับขึ้นมาอธิบายกับนักแสดงในซีน รวมถึงตัวประกอบหลัก 12 คนที่จะได้เดินบนสะพาน
<br><br>
&emsp;&emsp; “029 จะอยู่ลำดับที่ 5 จากหลัง เธอต้องมีจังหวะหยุด ลังเล และพูดประโยคตามบทได้เลย”
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; กล้องเริ่มไหลจากปลายสะพาน คนแรกก้าวพลาด และ "ร่วง" ไปยังเบาะลึกเบื้องล่าง เสียงกรีดร้อง (ทั้งจริงและแสดง) ผสานเข้ากับดนตรีซาวด์แทร็กในหูฟังของทีมกล้อง
<br><br>
&emsp;&emsp; คนที่สองลังเลแต่ผ่านไปได้ คนที่สามเปลี่ยนตำแหน่งกลางทาง…และตกไปอย่างไม่น่าเชื่อ
<br><br>
&emsp;&emsp; ตอนนี้ถึงคิวของ 029 — ริปลีย์เธอก้าวขึ้นแผ่นกระจกที่มีรอยร้าวปลอมอยู่ด้านล่าง สายตาเบิกกว้าง ริมฝีปากอ้าเล็กน้อย สะท้อนความรู้สึก
<br><br>
&emsp;&emsp; “ไม่—ฉันยังไม่พร้อมตายวันนี้” กล้องแพนเข้าใกล้…เธอพูดเบา ๆ ว่า “นี่มันบ้าไปแล้วทำไมต้องเป็นฉันด้วย”
<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อนั้นเองก็มีคนข้างหลังตะโกนไล่เธอให้เดินไปได้แล้ว เป็นเสียงนักแสดงเบอร์ 064 ที่เอ่ยตามบทของเขา
<br><br>
&emsp;&emsp; “Take the step or get pushed!”
<br><br>
&emsp;&emsp; ในเมื่อมันไม่ทางอื่นนอจากทางตรงหน้า ไม่ว่าจะก้าวเองหรือถูปผลักผลลัพธ์ก็ไม่ต่างกัน เธอกลั้นหายใจ แล้วเหยียบลง — กระจก “แตก” ส่งเสียงดังสนั่น ก่อนที่เธอจะ “ร่วง” สู่เบาะล่าง (มีสายเคเบิลนิรภัยดึงไว้)
<br><br>
&emsp;&emsp; เสียงทีมงานร้องเฮเมื่อซีนสำเร็จใน Take เดียว!
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; เธอกลับขึ้นมาใหม่ด้วยเครื่องยก พร้อมเสียงหัวเราะของเชลที่ยืนรอพร้อมขวดน้ำ
<br><br>
&emsp;&emsp; “กล้องบอกว่า Shot ตกของเธอสมบูรณ์ที่สุดในวัน” เชลหัวเราะ “แต่ฉันจะไม่บอกหรอกว่าเธอกรี๊ดเสียงสูงอย่างกับโลมาแหนะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์หน้าแดงนิด ๆ “ก็ใครจะไม่กลัวน่ะ ถึงมันจะมีเซฟตี้ก็เถอะ” แล้วเธอก็หัวเราะตาม — แม้จะยังใจเต้นไม่หาย
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; ในซีนหลังตก ริปลีย์ต้องขึ้นสลิงเพื่อลอยอยู่กลางอากาศจำลองความเวิ้งว้างของผู้แพ้ กล้องถ่ายเธอจากด้านบน ใช้แสงขาวแหลมตีเงาให้ดูเหมือนล่องลอยในสุญญากาศค่อย ๆ ร่วงหล่นและสิ้นลมไป
<br><br>
&emsp;&emsp; เธอต้องพูดกับตัวเองเพื่อทุกความรู้สึกส่งออกไปอย่างสมจริงท่องกับตัวเองถึงความสิ้นหวังของโลกในนี้ที่เธอได้รับ
<br><br>
&emsp;&emsp; กลัว…ผิดหวัง…เศร้าโศก…เสียใจ…ไร้หนทางจะรอด…
<br><br>
&emsp;&emsp; ใบหน้าของเธอแสดงอารมณ์ของผู้ตกใจ ผู้หวาดกลัว ผู้ดิ้นรนสุดชีวิตและก่อนจะค้างนิ่งอย่างไร้ความหวาง เหลือเพียงดวงตาที่ว่างเปล่าเท่านั้นที่แสดงออกมาเมื่อเธอใกล้ถึงพื้น
<br><br>
&emsp;&emsp; เธอต้องการมีชีวิต่อไปไม่ได้หรือ
<br><br>
&emsp;&emsp; เกมบัดซบ
<br><br>
&emsp;&emsp; “Cut and wrap for today! Great work on the bridge, team!”
<br><br>
&emsp;&emsp; เสียงของผู้กำกับประกาศดังลั่นทีมงานทยอยเก็บกล้อง ริปลีย์เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดธรรมดาเดินกลับพร้อมเชลที่แบกเสื้อคลุมมาคลุมไหล่ให้ โดยที่ลึก ๆ แล้วเธอยังคงรู้สึกโหวง ๆ ข้างในใจอยู่พอสมควรเลย
<br><br>
&emsp;&emsp; เพื่อการที่เธอจะได้ผ่อนคลายจากหน้ากาก 029 ของเธอนั้น ริปลีย์เลือกที่จะตรงกลับเข้ารถเทรลเลอร์ที่เธอพักและอาบน้ำชำระกายให้เรียบร้อยหยิบนิตยสารของเฮอร์มีสมาอ่านข่าวน่าสนใจให้อ่านหรือไม่
<br><br>
&emsp;&emsp; สงครามการศึกษาปะทุแล้ว! ห้องเรียนค่ายฮาล์ฟบลัดคึกคักผิดปกติ! เหล่าเดมิก็อดเตรียมรับมือ "การสอบ" ครั้งใหญ่!?
<br><br>
&emsp;&emsp; ช่วงนี้สัญญาณของ "สงครามการศึกษา" น่าจะเริ่มประทุขึ้นแล้วจริงๆ! การเรียนที่เร้าร้อนของชาวค่ายฮาล์ฟบลัดได้กลับมาอีกครั้ง! เฮอร์มีสสังเกตได้ว่าในช่วงรอบอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ "ดูห้องเรียนแทบจะทุกคาบคึกคักไปหมด!" เหล่าเดมิก็อดทั้งหลายคงกำลังเตรียมรับมือกับบางอย่างกันอย่างแน่นอน! โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่คุณไครอนได้กลับไปใช้ชีวิตในร่างเด็ก!

<br><br>
&emsp;&emsp; เรื่องนี้ต้องติดตามอย่างใกล้ชิด! มีข่าววงในแว่วๆ มาว่า:
<br>
&emsp;&emsp; บ้านโพไซดอน ก็กำลังฝึกหัดเด็กๆ ให้ "ควบคุมน้ำ" อย่างเข้มข้น! แสดงให้เห็นถึงการฝึกฝนทักษะเฉพาะตัวที่หนักหน่วง!
<br>
&emsp;&emsp; ทางด้าน เลเวอเรทท์ บุตรแห่งแอรีส ที่เพิ่งมีข่าวหวานๆ กับไนมีเรียไป ก็ยังคง "ฝึกสอนเข้มงวดเรื่องการต่อสู้" เช่นกัน! ไม่ยอมให้ใครหย่อนยาน!
<br>
&emsp;&emsp; นอกจากนี้ ตามห้องเรียนต่างๆ ยัง "หนาแน่นไปด้วยเหล่านักเรียนที่เรียนกันแทบไม่ขาดเลย!" ไม่ว่าจะเป็นวิชาทั่วไป หรือแม้แต่วิชาการควบคุมเพกาซัส!
<br><br>
&emsp;&emsp; เฮอร์มีสขอฟันธงว่า! หรือว่านี่จะเป็นบทที่บอกว่า "เข้าสู่ช่วงการสอบแล้ว!?" บรรยากาศแบบนี้มันช่างคุ้นเคยเสียจริง! ความเคร่งเครียด ความมุ่งมั่น และการเตรียมพร้อมที่เห็นได้ชัดเจน!
<br><br>
&emsp;&emsp; เฮอร์มีสขอเป็นกำลังใจให้กับเหล่าเดมิก็อดทุกคนที่กำลังเผชิญหน้ากับ "สงครามการศึกษา" ครั้งนี้! ขอให้ทุกท่านโชคดีกับการสอบของเหล่าเด็กๆ นะ!
<br><br>
&emsp;&emsp; #สงครามการศึกษา #สอบกลางภาค #ค่ายฮาล์ฟบลัด #เด็กเรียน #ขอให้โชคดี
<br><br>
&emsp;&emsp; เฮอร์มีสขอตัวไปหาตำรามาทบทวนบ้าง เผื่อจะต้องไปสอบกับเขาบ้าง! แล้วจะนำข่าวการสอบมาอัปเดตให้ทุกคนทราบอีกแน่นอน! บ๊ายบาย!
<br><br>
&emsp;&emsp; “ขอร้องนะฉันเพิ่งจะสมองบวมกับภาษากรีกไปก่อนออกมาทำงานนี่เอง—”
<br><br>
&emsp;&emsp; ดวงตาของริปลีย์ตอนนี้ ว่าเปล่าไม่ต่างจากที่ถ่ายทำหนังไปหมาด ๆ นี่เอง…

<br><br><div align="center"><img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"></div><br>



</font>
</div>
<div style="margin-top: -580px; "><div style="height: 800px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/2fdb742eac38e9e7ea5730ff1b25b4e4fd521a82fcaac-AzsWKK_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div>
<br><br>
<div id="RIPS03">
<div style="text-align: left;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

<div align="center"><font size="6"><b>เปิดใช้งานเอฟเฟค</b></font></div>
<br><br>

ผู้ฟังข่าวซุบซิบ ได้รับ +15 EXP<br><br>

@God
</font></div></div>


<div style="margin-top: -100px; "><div style="height: 200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/5720a3b19bcc91d47431705002cb55aebdda1a8f2df0-jXF7du_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div></div>

Ripley โพสต์ 2025-8-1 09:25:12

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Ripley เมื่อ 2025-8-1 09:30 <br /><br /><style>
#RIPS01 {
border: 0px double ;
width: 800px;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/f25a4e8ff181d79718c5abdd2ed2e4a3c100365011933-ZMDY1F_fw658webp.png");
}
</style>

<style>
#RIPS02 {
    width: 75%;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>
<style>
#RIPS03 {
    width: 63%;
    border: 0px solid ;
   padding: 50px;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>



<div align="center">
<div id="RIPS01">

<br><br>
<div id="RIPS02">
<div style="height: 400px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -250px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://img2.pic.in.th/pic/a8bbb7fc2cffd96a10b216e5f77bbe88.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean<br><br> I’m Gonna Be The Number 29 6/7 </font><br>
<font color="#ffffff" size="5">1st August 2025</font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 80%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp; วันนี้เป็นวันที่ได้ตื่นสายมากกว่าเมื่อวานนี้สองวันที่ต้องตื่นตั้งแต่ช่วงตีสี่ริปลียที่ต้องตื่นด้วยนาฬิกาปลุกเช่นเคยก็ค่อย ๆ ขยับตัวจากใต้ผ้าห่มสู้กับความเย็นของแอร์เย็น ๆ แสงยามเช้าที่จ้ามาตลอดทะลุม่านผ้าหน้าต่างเข้ามาแค่ปลายเตียงเธอทีอ่านบทของตัวเองในห้องจนเผลอหลับไปค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างลำบากตามประสาสาวน้อยขี้เซาที่หลับยาวมาราธอนนับหลายเดือนมาแล้ว
<br><br>
&emsp;&emsp; เธอขยับตัว ลุกขึ้นช้า ๆ หยิบบทมาวางที่โต๊ะดี ๆ เพื่อเตรียมตัวไปอาบน้ำอาบท่า ทำตัวเองให้สะอาดสดชื่นและหยิบชุดวอร์มหมายเลข 029 ซึ่งถูกพับวางไว้เรียบร้อยโดยทีมคอสตูมตั้งแต่เมื่อคืน — วันนี้คือ “วันของการเปิดโปง” ตามบทในสคริปต์
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อร่างเล็กเดินออกจากที่พักภายในกองถ่ายเดินมายังสเตจที่จัดฉากวันนี้ก็รู้สึกงุนงงไปพักราวกับว่านี่เธอเข้าผิดสตูดิโอหรือเปล่า—
<br><br>
&emsp;&emsp; “หรือฉันหลับไปยาวอีกแล้ววะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; “หวัดดีริปลีย์วันนี้ตื่นเช้าดีนะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; พอเธอได้เห็นเชลเดินมาพร้อมกับน้ำส้มและขนมปังยื่นให้เธอก็รับรู้เลยว่าตัวเองมาถูกเรื่องและไม่ได้หลับยาวเป็นเดือนอีกฉากที่ว่านี่เป็นฉากห้องที่ถูกตกแต่งเหมือน “ห้องพักผ่อนหรูหรา” — พรมหนานุ่ม โซฟาหนัง โต๊ะอาหารหรู ตัดกับภาพจำของเกมสุดโหดก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง
<br><br>
&emsp;&emsp; แล้วแบบนี้จะไม่ให้เธอเข้าใจผิดได้ยังไง…
<br><br>
&emsp;&emsp; ผู้เข้าแข่งขันที่รอดมาถึงรอบสุดท้ายถูกพามาที่นี่ — และกล้องจะค่อย ๆ เปิดเผยว่า…พวกเขาทั้งหมด ถูกเลือก ให้มาอยู่ตรงนี้
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ในฐานะของ ผู้เข้าแข่งขันหมายเลข 029 เข้าฉากพร้อมนักแสดงประกอบอีก 5 คน รวมถึงตัวประกอบหมายเลข 064 และ 088 ที่มีบทเด่นในรอบต้น ๆ
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; “Action!”
<br><br>
&emsp;&emsp; กล้องซูมเข้าใบหน้าเงียบ ๆ ของผู้รอดชีวิตทั้งหกคนในขณะนั่งรอบโต๊ะอาหารที่ไม่มีใครกล้ากิน ความเงียบนี้ดำเนินไปสักพักก่อนที่จะมีเสียงระบบ AI ดังขึ้น
<br><br>
&emsp;&emsp; “สวัสดีผู้โชคดีทุกท่านค่ะยินดีด้วยกับชีวิตที่ไม่ได้ปลิวหายไปไหนโปรดจำไว้ว่าทุกความโชคดีที่คิดว่าเป็นดวงของทุกคนนั้นแท้จริงเป็นสิ่งที่ได้รับจากการยื่นหมูยื่นแมวอย่างเป็นธรรม”
<br><br>
&emsp;&emsp; กล้องแพนมาหยุดที่ริปลีย์ — ใบหน้าของเธอสะท้อนความไม่เข้าใจ…แล้วเปลี่ยนเป็นสังหรณ์กลืนไม่ลง
<br><br>
&emsp;&emsp; “สรุปแล้วเห็นพวกฉันเป็นหมูเป็นแมวหรือไง—”
<br><br>
&emsp;&emsp; น้ำเสียงหวานเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบาทว่าในความเงียบงันนี้ทุกคนได้ยินมันแจ่มชัดยิ่งกว่าสิ่งใดความเงียบที่เข้าครอบงำนี้ทำให้ก่อเกิดความรู้สึกอึดอัดใจขึ้นมา(ตามบท)
<br><br>
&emsp;&emsp; “นี่ พวกแกน่ะ สนุกมากนักหรือไงเห็นพวกฉันเป็นอะไรกันแน่ !!!”
<br><br>
&emsp;&emsp; นักแสดงเบอร์ 088 ระเบิดอารมณ์ใส่ระบบ หลังจากนั้นความวุนวายก็บังเกิดขึ้นกล้องจับภาพกลุ่มรอดชีวิตที่เริ่มทะเลาะกัน เสียงโต้แย้งดังขึ้นจนกลบซาวด์พื้นหลัง ริปลีย์ในบทของผู้เข้าแข่งขันหมายเลข 029 นั่งนิ่ง…แต่ในฉาก กล้องจับ “มือของเธอกำดินสอเหล็กจากโต๊ะอาหารแน่น” เธอไม่มีบทพูดอะไรเป็นท่าทีของตัวประกอบที่ไม่ได้มีตัวตนที่ออก
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; ฉากนี้คือ “ห้องสัมภาษณ์เดี่ยว” — ผู้เข้าแข่งขันแต่ละคนถูกเรียกเข้าไปเพื่อบันทึกความรู้สึกเหมือน “รายการสารคดี” เพื่อใช้ประกอบในท้ายตอนกล้องจับเธอนั่งคนเดียวกลางห้องมืดที่มีไฟดวงเดียวเหนือศีรษะ ดวงตาสีอัลมอนด์มองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะหันกลับมามองกล้องเมื่อมีเสียงจากทีมงานนอกกล้องถามคำถาม
<br><br>
&emsp;&emsp; “คุณคิดว่าเกมนี้ทำให้คุณเปลี่ยนไปไหม?”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ไม่มีใครเปลี่ยนไปทั้งนั้นค่ะ— เราก็แค่แสดงด้านที่ดิ้นรนที่สุดก็เท่านั้น”
<br><br>

<br><br>
&emsp;&emsp; ฉากสุดท้ายของวันนี้คือ "การปล่อยตัว" — เหลือผู้เล่นเพียง 3 คนเดินออกจากประตูเหล็กสูง ตรงหน้าคือ “โลกภายนอกจำลอง” ที่ดูเวิ้งว้างแทนที่จะอบอุ่นริปลีย์ในชุดวอร์มเปื้อนเลือดจำลอง ก้าวออกจากประตูพร้อมแสงธรรมชาติสาดเข้าใส่ใบหน้า
<br><br>
&emsp;&emsp; เธอหลับตา สูดหายใจลึก
<br><br>
&emsp;&emsp; กล้องเครนบินสูงขึ้น เผยให้เห็นภาพกลุ่มเล็ก ๆ ของผู้รอดชีวิตที่ดูไม่แตกต่างจาก “ผู้สูญเสีย” เลยแม้แต่น้อย
<br><br>
&emsp;&emsp; “คัต! เราได้ทุกช็อตแล้ว ขอบคุณมากทุกคน เยี่ยมสุด ๆ”
<br><br>
&emsp;&emsp; เสียงทีมงานปรบมือพร้อมเสียงถอนหายใจโล่ง — วันนี้คือวันแห่งอารมณ์มากกว่าบู๊ และทุกคนก็รู้สึกได้ เชลเดินเข้ามาหา พร้อมเรียนแจ้งกำหนดการพรุ่งนี้แก่ดาราสาวตัวประกอบหน้าใหม่ยอดเยี่ยมแห่งหนังเอาตัวรอดยอดนิยม
<br><br>
&emsp;&emsp; “พรุ่งนี้จะถ่ายซีนปิดท้าย — เกมสุดท้าย...และบทสรุป”
<br><br>
&emsp;&emsp; “สรุปแล้วนี่ฉันจะรอดจนจบหรอเนี่ยเรียกตัวประกอบได้ไง บทเว่อร์เกินไปแล้ว”
<br><br>
&emsp;&emsp; “เป็นดาราสาวถูกตาผู้กำกับก็งี้แหละอย่างน้อยจะตายจะรอดก็มีบท”
<br><br>
&emsp;&emsp; เชลขยิบตาให้ก่อนที่จะปล่อยให้ริปลีย์ได้กลับไปยังรถเทรลเลอร์คู่ใจของเธอในช่วงเวลายามเย็นที่ไร้แสงสนธยาร่างเล็กมีกิจวัตรประจำวันที่ทำทุกคืนอย่างการอ่านนิตยสารเฮอร์มีส นอกจากสนองความใคร่รู้ใคร่เห็นของเธอแล้วก็ได้ดึงตัวเองออกมาจากบทน่าอึดอัดเหล่านั้นที่เธอสวมบทบาทตลอดทั้งวันจนเหนื่อยจะแย่
<br><br>
&emsp;&emsp; มือเล็กเปิดประตูรถเทรลเลอร์ถอดชุดออกให้เกลี้ยง โยนตัวเองเข้าห้องน้ำเพื่อชำระกายและโดดขึ้นเตียงไปอย่างรวดเร็วไม่มีใครสามารถแยกเธอกับเตียงสุดที่รักได้อีกแล้วดังนั้นมือเล็กก็หยิบนิตยสารมาอ่านก่อนจะไปนั่งเพ่งบทต่อ
<br><br>
&emsp;&emsp; คฑาที่สาบสูญและบทสนทนากับพระเจ้า — ลมหายใจระทึกจากภารกิจ “The Lost Caduceus”! เมื่อบุตรแห่งโชคชะตา แสงอาทิตย์ และเซเทอร์จอมทระนง ก้าวเข้าสู่เกมที่มีพระเจ้าเป็นเดิมพัน! 🌩️🕊️
<br><br>
&emsp;&emsp; ณ ค่ายฮาล์ฟบลัดที่เงียบสงบ (ตามมาตรฐานของค่ายแล้วนะจ๊ะ!) ความวุ่นวายก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง! เมื่อ แอ็คเซล มิคาลิออฟ หรือ "ดาชิ" — บุตรแห่งไทคี, โมสาร์ท บาร์โธลดี หรือ "เอ็มบี" — บุตรแห่งอะพอลโล และ เซเทอร์โนอาห์ ได้รับภารกิจสุดลึกลับจากเทพเฮอร์มีส (ก็ข้าพเจ้าเองนี่แหละ!) ที่ "UPS Store" แห่งเฮลคิทเช่น (ซึ่งจริงๆ คือ Olympus Parcel Service ✉️🔍)
<br><br>
&emsp;&emsp; 🎯 ภารกิจ: ตามหาคฑาคาดูเซียสของเฮอร์มีส ที่ถูกขโมยไปโดยเงามืดแห่งความลวง!
<br><br>
&emsp;&emsp; 🚖 พาหนะเปิดตัวคือแท็กซี่ของสามพี่น้องเกรย์ ผู้หาค่ารถไม่ได้ง่ายๆ นัก — แต่สิ่งที่รออยู่เบื้องหน้ากลับเต็มไปด้วย ก็อบลิน, เดธแมชชีน, มิโนทอร์ และ... เสียงกระซิบของเทพลวง!
<br><br>
&emsp;&emsp; 💥 จากนิวยอร์กสู่รังมืดใต้ฟิลาเดลเฟีย! ทีมสามคนต้องเผชิญหน้ากับ ก็อบลินดักซุ่ม, ถูกหลอกเข้า "ตรอกมรณะ" และหนีเอาชีวิตรอดจาก เดธแมชชีนสามตน — ความระส่ำที่มีเพียงกระดาษโน้ตฉบับเดียวเป็นเบาะแสชิ้นสำคัญที่นำพวกเขาเข้าสู่ "รัง" ใต้ดินของก็อบลินในฟิลาเดลเฟีย 🕳️🐀
<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อความกล้าและแสงแฟลชบอมบ์จากเอ็มบีเปิดทางให้ พวกเขาค้นพบเอกสารต้องสงสัยที่มีตรา "G" และมงกุฎเบี้ยวบิด พร้อมรายการขนส่งของที่เชื่อว่าน่าจะเป็น "H-spec staff" หรือคฑาคาดูเซียสที่หายไป!
<br><br>
&emsp;&emsp; 🌀 การปะทะกับมิโนทอร์ผู้เป็นเพื่อนบ้านที่ไม่ตั้งใจ ยิ่งตอกย้ำว่า ภารกิจนี้ไม่ได้เป็นแค่เรื่องของของที่หาย — แต่คือขั้วพลังบางอย่างที่กำลังเคลื่อนไหวใต้เงาเมือง!
<br><br>
&emsp;&emsp; 🛣️ เส้นทางสู่ความจริงที่พรินซ์ตันและเซ็นทรัลพาร์ค! จากการเดินทางด้วย Flixbus ที่ต้องหยุดกลางทางเพราะพบกลุ่มก็อบลิน, สู่ Shake Shack กลางนิวยอร์กที่กลายเป็นสมรภูมิใหม่ — แต่สิ่งที่เหนือความคาดหมายยิ่งกว่าศัตรู คือเสียงกระซิบที่เรียกดาชิไปยังเซ็นทรัลพาร์ค 🌿
<br><br>
&emsp;&emsp; 🕊️ ที่นั่น พวกเขาได้พบกับ โดลอส — เทพแห่งคำลวง! ผู้เผยความจริงสุดตะลึง: นิวเฮเว่น ที่หมายสุดท้ายของภารกิจ ไม่ใช่เมืองธรรมดา แต่คือ "เขตปลอดทหารของเยซู" และการใช้ความรุนแรงในเขตนั้น คือการเชิญพระเจ้าลงมาจัดการด้วยตนเอง ⚠️
<br><br>
&emsp;&emsp; ⛪ ทางเลือกสุดท้าย: การเจรจากับพระเจ้า! ระหว่างความหวังของการทูตและเงามืดของความขัดแย้ง ดาชิตัดสินใจนำทีมมุ่งหน้าเข้าสู่นิวเฮเว่น และในเช้าวันรุ่งขึ้น… เขาเข้าสู่ตู้สารภาพบาปในโบสถ์ Trinity on the Green พร้อมคำถามใหญ่ที่โลกทั้งสองฝั่งอาจรอฟังคำตอบ:
<br><br>
&emsp;&emsp; จะรักษาความสงบ หรือจุดชนวนสงครามแห่งเทพ!? 🕊️🔥
<br><br>
&emsp;&emsp; 📍 สถานการณ์ล่าสุด: ทีมยังอยู่ในนิวเฮเว่น — ระหว่างรอผลลัพธ์ของการเจรจา นักข่าวกึ่งเทพยังไม่สามารถเข้าพื้นที่ได้ และยังไม่มีประกาศจากสภาค่ายเกี่ยวกับท่าทีต่อเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับพระองค์
<br><br>
&emsp;&emsp; เฮอร์มีสขอฟันธงว่านี่ไม่ใช่แค่ภารกิจตามหาคฑา แต่มันคือบททดสอบระหว่างโชคชะตา, ความศรัทธา และพรมแดนของโลกเทพเจ้าเอง!
<br><br>
&emsp;&emsp; ติดตามรายงานสดครั้งต่อไป... เพราะทุกการเคลื่อนไหวของพวกเขานับจากนี้ มีผลต่ออนาคตของทั้งสองโลก!
<br><br>
&emsp;&emsp; #TheLostCaduceus #ภารกิจพระเจ้า #สงครามแห่งเทพ #บุตรแห่งโชคชะตา #บุตรแห่งแสงอาทิตย์ #เซเทอร์ผู้ภักดี #โชคชะตาพระเจ้า #โอลิมปัสป่วน
<br><br>
&emsp;&emsp; จบการรายงานข่าวจากเฮอร์มีสแต่เพียงเท่านี้! หวังว่าทุกคนจะจับตาดูสถานการณ์นี้อย่างใกล้ชิดนะ!
<br><br>
&emsp;&emsp; “ว้าว เจ้าเอ็กเซลเองก็ออกไปทำภารกิจคำพยากรณ์อะไรพวกนั้นแล้วสินะเริ่ดไม่ไหว—หาววว”
<br><br>
&emsp;&emsp; เมื่อความง่วงเข้ามาเธอก็วางนิตยสารลงแล้วเอื้อมไปหยิบบทมาสกรีนดูคร่าว ๆ ว่าบทวันพรุ่งนี้มีอะไรบ้างก่อนจะทิ้งตัวนอนเสียที


<br><br><div align="center"><img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"></div><br>



</font>
</div>
<div style="margin-top: -580px; "><div style="height: 800px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/2fdb742eac38e9e7ea5730ff1b25b4e4fd521a82fcaac-AzsWKK_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div>
<br><br>
<div id="RIPS03">
<div style="text-align: left;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

<div align="center"><font size="6"><b>เปิดใช้งานเอฟเฟค</b></font></div>
<br><br>
ผู้ฟังข่าวซุบซิบ ได้รับ +15 EXP<br><br>
@God
</font></div></div>


<div style="margin-top: -100px; "><div style="height: 200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/5720a3b19bcc91d47431705002cb55aebdda1a8f2df0-jXF7du_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div></div>

Ripley โพสต์ 2025-8-2 14:27:33

<style>
#RIPS01 {
border: 0px double ;
width: 800px;
box-shadow: #FFFFFF 1px 1px 1em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/f25a4e8ff181d79718c5abdd2ed2e4a3c100365011933-ZMDY1F_fw658webp.png");
}
</style>

<style>
#RIPS02 {
    width: 75%;
    border: 0px solid ;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>
<style>
#RIPS03 {
    width: 63%;
    border: 0px solid ;
   padding: 50px;
    box-shadow: #FFFFFF 2px 2px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>



<div align="center">
<div id="RIPS01">

<br><br>
<div id="RIPS02">
<div style="height: 400px; background-image: url('https://i.imgur.com/qCski30.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -250px; margin-right: -150px; text-align: right;">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/Kke3enc.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<div style="margin-top: -600px; text-align: center;">
<img width="600" src="https://img2.pic.in.th/pic/a8bbb7fc2cffd96a10b216e5f77bbe88.png" border="0" alt=""></div>

<div align="center">

<font face="TH SarabunPSK">
<b>
<span style="text-shadow: #345DA7 0px 0px 0.7px, #345DA7 0px 0px 25px, #345DA7 0px 0px 10px;">
<font color="#ffffff" size="7"> White Swan in The Ocean<br><br> I’m Gonna Be The Number 29 7/7 </font><br>
<font color="#ffffff" size="5">2nd August 2025 7AM - 2PM</font>
</span>
</b>
</font></div>
<br><br>

<div style="text-align: left; display: block; width: 80%;">
<font color="#ffffff" face="TH SarabunPSK" size="5">

&emsp;&emsp; วันนี้คือวันสุดท้ายของการถ่ายทำตัวประกอบแบบเธอที่มีบทเด่นอย่างน่าประหลาดได้เดินทางมาจนถึงช่วงสุดท้ายของครึ่งแรกของซีรีส์แล้วริปลียที่ต้องตื่นด้วยนาฬิกาปลุกเช่นเคยก็ค่อย ๆ ขยับตัวจากใต้ผ้าห่มสู้กับความเย็นของแอร์เย็น ๆ แสงยามเช้าที่จ้ามาตลอดทะลุม่านผ้าหน้าต่างเข้ามาแค่ปลายเตียงเธอทีอ่านบทของตัวเองในห้องจนเผลอหลับไปค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างลำบากตามประสาสาวน้อยขี้เซาที่หลับยาวมาราธอนนับหลายเดือนมาแล้ว
<br><br>
&emsp;&emsp; เธอลุกขึ้น ล้างหน้าอย่างเงียบ ๆ แล้วเปลี่ยนเป็นชุดวอร์มหมายเลข 029 ครั้งสุดท้ายก่อนจะออกไปกองถ่ายช่วงเจ็ดโมงเช้าและเริ่มถ่ายราว ๆ แปดโมงเช้า
<br><br>
&emsp;&emsp; กองถ่ายเซ็ตฉากสุดท้ายสำหรับเธอไว้ใน “โถงทางเดินลวงตา” — พื้นสีขาวเทา ผนังสะอาดไร้ร่องรอย ตรงปลายทางมี ประตูเหล็กสามบาน ตั้งเรียงเคียงกัน
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ในบท Eli Waters หรือผู้เล่นหมายเลข 029 เดินออกมาจากฉากต่อเนื่องของวันที่ 6 (ห้องปล่อยตัว) กล้องจับเธอในขณะเดินผ่านม่านบาง ก่อนจะเจอ “ชายในสูทสีดำ” ผู้ควบคุมเกม ยืนรออยู่เงียบ ๆ ผู้ควบคุมเกมกล่าวด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ:
<br><br>
&emsp;&emsp; “ยินดีด้วย พวกคุณทั้งสามคือผู้อยู่รอดในเกมนี้ ต่อจากนี้คืออิสรภาพ — และการเลือกทางของคุณเอง”
<br><br>
&emsp;&emsp; เขาผายมือไปยังประตูทั้งสามบาน กล้องจับภาพ 029, 064 และ 088 ยืนเรียงกันโดยที่ไม่มีใครรู้ว่าประตูไหนนำไปสู่อะไร ไม่มีคำแนะนำ ไม่มีกติกา
<br><br>
&emsp;&emsp; “เลือกอิสรภาพของคุณได้คนละบานแต่ละบานจะส่งต่อไปยังรางวัลที่แตกต่างกัน”
<br><br>
&emsp;&emsp; หลังจากนั้นทั้งสามคนยืนอยู่นานทีเดียวคำว่าอิสรภาพมันหอมหวานแถมยังได้รางวัลอีกต่างหากคนแรก (หมายเลข 064) เดินไปเปิดประตูซ้ายสุด — แสงจ้าสาดออกมา คนที่สอง (หมายเลข 088) เปิดบานขวา — เสียงลมหอบเงียบ ๆ ดังขึ้น
<br><br>
&emsp;&emsp; Eli Waters (029) เหลือประตูกลางเธอก็เปิดประตู เดินเข้าไปพร้อมกับกล้องตามหลังเธออย่างช้า ๆ ภายในประตูคือ ห้องโล่งทึบสีเทาเข้ม ไม่มีหน้าต่าง ไม่มีประตูอื่น ไม่มีเสียงใด บนพื้นห้องมีเพียงข้อความเรืองแสงปรากฏขึ้นตรงหน้า Eli
<br><br>
&emsp;&emsp; “เราขอขอบคุณสำหรับการมีอยู่ของคุณในเกมนี้”
<br><br>
&emsp;&emsp; ทันใดนั้น เสียงล็อกประตูด้านหลังดังขึ้น แกร๊ก
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์ในบทของ Eli หันกลับ…ประตูที่เธอเข้ามา “หายไป” เหลือแต่ผนังปิดทึบ เธอรู้ทันทีว่า “นี่ไม่ใช่ทางรอดเลย” กล้องจับใบหน้าของเธอ — ไม่มีน้ำตา ไม่มีเสียงกรีดร้อง มีเพียงดวงตาที่ไร้ความหวังกัยคำพูดสุดท้ายของเธอทันทีที่เปิดประตูปลายทางแล้วพบกับกำแพงอิฐก่อปิดทางไว้
<br><br>
&emsp;&emsp; “งั้น…ฉันไม่รอดสินะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; ภาพตัดไปที่ความจริงที่ว่าในเกมที่เธอเลือกมันก็แค่การคัดเลือกผู้เล่นที่จะอยู่รอดไปถึงเกมที่แท้จริงต่อไปโดยที่หมายเลขผู้เล่นจะต้องไม่ซ้ำกับที่เคยมีอยู่ก่อนหน้าเช่นนั้นแล้ว 029 ที่ซ้ำกับคนก่อนไม่เป็นที่ต้องการอีกต่อไป
<br><br>
&emsp;&emsp; ฉากที่เธอได้รับจบลงเท่านี้พร้อมกับการถูกคัดออกของผู้เล่นหมายเลข 029 ที่เพดานห้องเปิดเทน้ำลงมาและจบชีวิตด้วยการจมน้ำอยู่ในเส้นทางที่เคยคิดว่ามันคืออิสรภาพจริง ๆ
<br><br>
&emsp;&emsp; “Cut !!!”
<br><br>
&emsp;&emsp; น้ำจากในห้องค่อย ๆ ถูกถ่ายเทออกจากห้องพร้อมกับริปลีย์ที่จริง ๆ แล้วเธอหายใจใต้น้ำได้ก็จริง แต่เธอต้องแสร้งหอบหายใจให้สมกับที่คนธรรมดาทำไม่ได้ผ้าขนหนูนุ่ม ๆ ถูกยกขึ้นมาคลุมร่างเล็กบางของเธอเพื่อให้เธอเดินออกมาได้โดยไม่เปียกชุ่ม— อย่างน้อยก็ที่บริเวณใบหน้าและเส้นผมที่ได้รับการเช็ดจนพอหมาด
<br><br>
&emsp;&emsp; “กล้องได้ภาพครบหมดเลยนะ น้ำตาเธอไม่ไหล แต่ตาเธอพูดทุกอย่างหมดแล้ว”
<br><br>
&emsp;&emsp; เสียงของคนคุมกล้องพูดกับทีมโปรดักชันด้านหลัง
<br><br>
&emsp;&emsp; เชลในเสื้อกันฝนสีเทาเข้มเดินตรงมาหาเธอ พร้อมส่งแก้วนมอุ่น ๆ ให้พร้อมรอยยิ้มปลอบประโลม
<br><br>
&emsp;&emsp; “วันนี้เธอไม่ใช่แค่นักแสดงตัวประกอบแล้วนะ ต่อให้ตายจบที่ครึ่งแรกของเรื่องก็เถอะแต่บทน่าจดจำขนาดนี้ทำไมจะไม่ดัง”
<br><br>
&emsp;&emsp; “ยกความดีความชอบให้รุ่นพี่ไพเพอร์เลย ทางนั้นคงดันบทสุดฤทธิ์”
<br><br>
&emsp;&emsp; ว่าแล้วเธอก็หัวเราะออกมาพร้อมกับเดินจิบนมอุ่น ๆ เพื่อตรงไปยังพื้นที่เปลี่ยนชุดใหม่เธอออกมาด้วยสภาพเรียบร้อยดีเหลือแค่ผมเปียก ๆ (ที่เธอปิดการใช้งานของภูมิคุ้มกันเปียกเพื่อไม่ให้ผู้คนภายนอกตกใจตัวเธอเอง)บริเวณหน้าเซ็ตมีป้ายเขียนด้วยมือลงบนแผ่นไวต์บอร์ดว่า
<br><br>
&emsp;&emsp; “THANK YOU RIPLEY – #029 | YOU BROKE OUR HEARTS GENTLY”
<br><br>
&emsp;&emsp; ช่างภาพของกองถ่ายขอถ่ายภาพเธอกับฉากหลังของประตูสามบาน (ที่ปิดไปแล้ว) พร้อมกับโพรพป้ายหมายเลข “029” ที่ถูกวางไว้หน้ากล่องกระดาษเปล่า — เหมือนสื่อว่าเธอเป็น “หมายเลขที่ไม่จำเป็นในระบบ” แต่กลับกลายเป็น “ชื่อที่ไม่มีใครลืมได้”
<br><br>
&emsp;&emsp; ริปลีย์โพสภาพคู่กับเชล คนคอสตูม และทีมเมคอัพก่อนจะหัวเราะกันเบา ๆ เมื่อรู้ว่าเธอเป็นคนแรกที่ทำให้ผู้กำกับ หยุดดูฉากตัวประกอบจนจบโดยไม่ข้ามเทค
<br><br>
&emsp;&emsp; “ถ้ามีอะไรน่าสนใจอยากชวนก็ชวนมาเล่นได้เสมอเลยนะคะจะเล่นเป็นป้าข้างบ้านยังได้เลยค่ะ”
<br><br>
&emsp;&emsp; เป็นการเอ่ยอยากขบขันครั้งสุดท้ายก่อนที่เธอจะขอตัวไปเก็บของและเดินทางกลับไปยังค่ายของเธอเหมือนเดิม


<br><br><div align="center"><img src="https://i.imgur.com/bH3hmBb.png" width="200" _height="200" border="0"></div><br>



</font>
</div>
<div style="margin-top: -580px; "><div style="height: 800px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/2fdb742eac38e9e7ea5730ff1b25b4e4fd521a82fcaac-AzsWKK_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div>
<br><br>



<div style="margin-top: -100px; "><div style="height: 200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/5720a3b19bcc91d47431705002cb55aebdda1a8f2df0-jXF7du_fw658webp.png');
               background-repeat: no-repeat;
                background-size: cover;"></div></div>
</div></div>

ดูในรูปแบบกติ: Trilith Studios