[บ้านพักหมายเลข 11] Internet Cafe - บ้านหมายเลข 11 - บ้านเฮอร์มีส - Percy Jackson and the Olympians Thailand

Nymeria โพสต์ 2025-1-2 18:08:47

Dean โพสต์ 2025-1-11 01:50:13

https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXe38b65zlXrXF8nwTd0USik84fU5LaGXDFb4viTMOGd8QmDmr8yCj8Y9avhtWMIW-Noyvtyc0xie12hsla6_bc1L5G15BO7Cbxch6gx8jFfkGutEc5qao-67B8wVZ2KbX5hsEGV?key=-0agGqrBb29u_zZ0GE3ymU_E275https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXf1zoe1EJCJ2n_LX9w8Zj97V3YfenDFcLZt3twkbZDAyGFUKtU0H0BRfVVXvIAGaEOecRM_cxX2haCk5UCJ-tD35_hhUdAWn1BDs6dl4tYcdlanRffjib-sJ1D1Jo4hN7K9KSBo?key=-0agGqrBb29u_zZ0GE3ymU_Eเสพงานศิลป์มันก็จะแพงนิดนึง                            01/01/2025 เวลา 13.21 น.
            ดีนมาเช็คของที่สั่งซื้อจากอินเทอร์เน็ตที่กระท่อมเฮอร์มีสแต่ก็ยังไม่มีอะไรมาส่ง ทว่าวันนี้ชายหนุ่มไม่ได้มาเยือนกระท่อมหมายเลขสิบเอ็ดเพียงแค่เช็คของ แต่เขายังมีธุระอื่นให้ทำมากมาย เริ่มต้นอย่างเช่นทุกครั้งคือโทรศัพท์หาครอบครัวที่ซานอันโตนิโอเพื่อสวัสดีปีใหม่ คุยกันนานสองนานร่วมชั่วโมงแต่นั่นคือเรื่องปกติ จากนั้นเช็คสารทุกข์สุขดิบของเหล่าผองเพื่อนที่ยังเข้ามาทักทายกันอยู่
            แนนซี่ เกรย์สัน เพื่อนสาวจากคณะวิทยาศาสตร์ ได้ดิบได้ดีจากงานอินฟลูเอนเซอร์ออนลี่แฟน ซึ่งไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันกับสาขาที่เรียนเลยแม้แต่น้อย แต่ถ้าบอกว่าได้ดีก็คือดีนั่นแหล่ะ เพิ่มเติมคือเปลี่ยนแฟนใหม่รับปีใหม่ จะชมว่าเลิศมาก..ก็ออกจะแปลก ๆ นิดหน่อย
            จูน เอเวอร์เรตต์ ผู้จัดการสาวจากร้านเวนดีส์สาขาบอร์ดเวย์หกห้าศูนย์ เธอบอกว่าทุกอย่างเหมือนเดิม ทุกคนสบายดี แต่น่าเสียดายนิดหน่อยตรงที่ลุงโจ รองผู้จัดการที่ดีนเคยสนิทสนมเหมือนเป็นญาติผู้ใหญ่ พออีกฝ่ายรู้ว่าเขาคบกับผู้ชายเขาก็มีท่าทีหมางเมินทันที เพราะว่าโจเป็นคนที่เคร่งศาสนา คงจะรับอะไรแบบนี้ไม่ได้ ซึ่งดีนก็เข้าใจ เขาเปลี่ยนความคิดอีกฝ่ายไม่ได้ จะให้เขาเลิกกับแมคเคนซีก็ไม่ได้อีกเพราะในเมื่อคนมันรักไปแล้วก็มีแต่ต้องรักต่อไป หากใช้ภาษาแบบหนังจีนคงประมาณว่า ‘วาสนาของดีนและโจได้สิ้นสุดลงแล้ว’ ล่ะมั้ง
            โทนี่ จาน แชร์เมทชาวจีนในอะพาร์ตเมนต์ใกล้มหาวิทยาลัย ตอนนี้ย้ายรกรากกลับไปจีนแผ่นดินใหญ่กับแฟนสาว หมอนั่นบอกว่าไม่ได้ตื่นเต้นอะไรกับปีใหม่สากล เพราะธรรมเนียมปีใหม่จีนน่าสนใจกว่าเยอะ ที่บอกว่าน่าสนใจก็เพราะว่ามีการแจกเงิน น่าสนใจจริง ๆ แหล่ะ แต่อย่าให้รู้เชียวว่าคนที่บอกว่าไม่ตื่นเต้นกับวันสิ้นปีแชร์ภาพสวัสดีปีใหม่ ซึ่งเลื่อนเข้าไปดูในโปรไฟล์ของหมอนั่นก็เห็นไปฉลองเคาท์ดาวน์กับแฟนสาวอยู่ ว่าแต่หมอนี่ก็ยังไม่ทิ้งเฟซบุ๊กแฮะ ถึงขนาดมุดวีพีเอ็นมาเล่น โซเชียลเครดิตติดลบแน่ ๆ
            วิลเลี่ยม เอ็ดเวิร์ด คนที่เหมือนเขียนชื่อต่อกันเป็นเพื่อนต่างมหาวิทยาลัยที่รู้จักกันในงานวิ่งมาราธอน และพอได้รู้จักกันวิลเลี่ยมก็ชอบชวนมาชมนิทรรศการหุ่นยนต์ของคณะวิศวกรรมบ่อย ๆ ด้วยความเป็นนักกีฬาของอีกฝ่ายดีนไม่ได้เห็นอัพเดทใหม่ ๆ นอกจากการไปร่วมแคมเปญวิ่งมาราธอนช่วงสิ้นปีที่แล้ว
            ได้เห็นอัพเดทชีวิตของเพื่อน ๆ แต่ละคนก็อมยิ้มที่มุมปาก แม้ว่าวิถีชีวิตของเขาคล้ายจะถูกตัดขาดจากโลกภายนอก แต่อย่างน้อยก็สามารถคุยกับทุกคนได้นาน ๆ ครั้งด้วยอินเทอร์เน็ต
            เอาล่ะจบงานสังคมทีนี้ก็มาถึงการหาข้อมูลการเดินทางไปเที่ยวเมืองนีออม ประเทศซาอุดิอาระเบีย คำว่า ‘สิ่งที่ควรรู้เมื่อไปซาอุดิอาระเบีย’ ถูกกรอกลงในช่องค้นหา จากนั้นข้อมูลหลากหลายก็ขึ้นมาให้อ่าน
            สิ่งที่ควรรู้เมื่อไปซาอุดิอาระเบียประการแรกคือเรื่องของขนบธรรมเนียมและวัฒนธรรมที่แตกต่าง แม้ว่าซาอุดิอาระเบียจะเป็นเมืองของสุลต่านผู้มั่งคั่งร่ำรวย แต่คนกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นเป็นชาวมุสลิม ดังนั้นการแต่งกายควรจะสุภาพ กางเกงขาสั้นเป็นสิ่งต้องห้าม (แต่ว่าใครจะใส่กางเกงขาสั้นในฤดูหนาวกัน) นอกจากนี้การใช้ขนส่งสาธารณะยังต้องแยกชายหญิง สำหรับคนที่มาจากประเทศแห่งเสรีภาพคิดว่าเรื่องนี้เป็นอะไรที่แสนประหลาด ทว่าก็น่าเรียนรู้ไปพร้อม ๆ กัน เรื่องอาหารการกินชาวมุสลิมไม่กินหมู แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา ซึ่งปัญหาน่าจะเป็น.. เขาสามารถรับประทานอาหารที่มีเครื่องเทศร้อนแรงไหวหรือเปล่า
            ประการต่อมาที่สำคัญไม่แพ้กันนั่นคือเรื่องวีซ่า คราวนี้ซาอุดิอาระเบียไม่ใช่ประเทศที่ฟรีวีซ่าเหมือนไทยแลนด์ จะเนียนยื่นพาสปอร์ตเป็นหลักฐานการเช่าที่พักคงไม่ได้ ไหนจะยานพาหนะอีก สงสัยคงได้ขึ้นยานพาหนะที่แยกชายหญิงจริง ๆ
            ‘หรือว่าเราจะเอาควีนไปด้วยดีนะ?’
            ดีนยังไม่เคยเดินทางไกลไปกับเพกาซัสของเขา อาจเป็นวาระโอกาสที่เหมาะสมแล้วก็ได้ที่ทั้งสองจะได้ออกเดินทางร่วมกันเพื่อสานสัมพันธ์ให้สนิทสนมกันยิ่งขึ้นกว่าเดิม
            ประการที่สามเรื่องของสภาพภูมิอากาศที่ร้อนอบอ้าวเมื่อเดินทางผ่านทะเลทราย ดังนั้นน้ำดื่มจึงเป็นสิ่งที่สำคัญเป็นอย่างยิ่ง แล้วในฐานะบุตรแห่งโพไซดอน เขายิ่งต้องพกน้ำไปเยอะ ๆ เผื่อจะมีประโยชน์เมื่อต้องต่อสู้
            ประการที่สี่เรื่องภาษา เรื่องนี้ดีนมีแผนไว้ว่าก่อนขึ้นรถไฟเฮเฟตัสเขาจะแวะไปซื้อโทรศัพท์เดมิก็อดอะไรนั่นที่ย่านโซโห จากนั้นก็ใช้แอปพลิเคชั่นแปลภาษาล้วน ๆ ในการเดินทางต่างแดน
            ประการที่ห้า เรื่องสุขภาพ ความปลอดภัย และประกันการเดินทาง อื่ม… ไม่มีเลยสักอย่าง
            สิ่งที่ดูจะเป็นปัญหาอย่างยิ่งยวดสำหรับเดมิก็อดหนุ่มคงไม่พ้นเรื่องวีซ่า จะมีครั้งไหนไหมนะที่เขาจะได้เข้าเมืองอย่างถูกกฎหมาย จะได้หาที่พักง่าย ๆ หน่อย เมื่อคิดเช่นนั้นปลายนึ้วจึงกดแป้นพิมพ์ ‘ที่พักสำหรับการเข้าประเทศซาอุดิอาระเบียแบบผิดกฎหมาย’
            บ้าไปแล้วแน่ที่คิดจะหาข้อมูลนี้! แต่ให้ตายสิ พอเขาเริ่มพิมพ์ตัวอักษรแถบข้อมูลที่คนเก่า ๆ เคยใช้คอมพิวเตอร์เครื่องนี้เสิร์จก็ขึ้นมา ‘ที่พักสำหรับการเข้าประเทศ____แบบผิดกฎหมาย’ ในช่องว่างนั้นมีชื่อของนานาอารยะประเทศขึ้นมาเชียวล่ะ ทั้ง รัสเซีย ยูเครน จีน ปารีส และอื่น ๆ อีกมากมาย
            อย่างน้อยก็รู้สึกดีขึ้นนิดหน่อยที่มีคนคิดทำเรื่องห่าม ๆ แบบเดียวกัน แต่ข้อมูลผิดกฎหมายคงหาไม่ได้ในกูเกิ้ลหรอกถ้าไม่ได้มุดวีพีเอ็นไปเข้าดาร์กเว็บ ไม่แน่ว่าเขาอาจต้องไปนอนกลางดินกินกลางทรายเหมือนตอนทำภารกิจเดินทาง ไม่ใช่การเดินทางสวยหรูแบบตอนที่ไปกับแมคเคนซีที่ใช้เงินฟาดหัวเอา
            ‘ถ้างั้นเตรียมเต๊นท์ไปด้วยดีกว่า’
            จากนั้นเขาก็หาข้อมูลการเดินทางจากเมืองหลวงอย่างริยาดไปนีออม บอกได้เลยว่าโคตรไกล แม้ไม่ไกลเท่านิวยอร์กไปซานอันโตนิโอ แต่ก็ถือว่าไกลในพื้นที่ไม่คุ้นชิน ด้วยการเข้าเมืองอย่างผิดกฎหมาย ไม่รู้ภาษา เดินทางคนเดียว และเป็นเดมิก็อด
            ช่วงนี้ยิ่งได้ข่าวลือบ่อย ๆ ว่าเด็กในค่ายมักถูกเทพเจ้าท้องถิ่นรังควาน… หวังว่าครานี้คราวซวยจะไม่ตกแก่ตน
            ดีนใช้เวลาวางแผนการเดินทางอยู่นานสองนานก่อนจะส่งข้อมูลทั้งหมดเข้าโทรศัพท์มือถือของตนเอง ยังมีส่วนที่ขาดหาย บางทีเขาควรไปสอบถามซิลเวอร์ผู้มีประสบการณ์เดินทางทำภารกิจอย่างโชกโชน ไหน ๆ ก็ได้เจอหน้ากันทุกวันอยู่แล้ว และหากไม่ได้คำตอบก็คงมั่ว ๆ ไปเอง ถึงตอนนั้นถ้าตะโกนร้องขอความช่วยเหลือจากพ่อ ๆ จะลงมาช่วยหรือเปล่านะ? เป็นเรื่องน่าคิดแต่ขอให้เป็นหนทางสุดท้ายก็แล้วกัน
            “เหลืออะไรที่ต้องทำอีกหว่า…” ดีนไล่ดูเช็คลิสต์ไปเรื่อย ๆ จนมาถึงภาพกระดานหินที่เขาถ่ายรูปมา “เอ้อ.. ยังมีภารกิจบริจาคเงินนั่นอยู่อีกนี่หว่า”
            ชายหนุ่มกรอกแอดเดรสลงไปตามที่เทพอีรอสแปะไว้ให้ ดีนไม่รู้หรอกว่าอีรอสคือใครจนกระทั่งเสิร์จหาเจอว่าเขาคือเทพองค์เดียวกับคิวปิด กลายเป็นว่าชื่อโรมันคุ้นหูกว่าเสียอย่างนั้น คงเช่นเดียวกับมารดาของเขา ดีนคุ้นชื่อเทพีวีนัสมากกว่าอะโฟร์ไดท์ด้วยเช่นกัน
            วีดีโอการแสดงค่อนข้างน่าประทับใจ แม้จะไม่ค่อยรู้เรื่องด้านการตีความความหมายผ่านผลงานศิลปะก็ตาม แต่ก็ถือว่าเขาชอบดูอะไรแบบนี้อยู่ดี
            “เอาล่ะ ต้องบริจาคเงินเท่าไรกันนะ... หนึ่งพันถึงห้าพันดอลลาร์ โคตรจะแพงเลย”
            แต่ช่วยไม่ได้ ในเมื่อตัดสินใจรับงานมาแล้ว และเขารู้ดีว่าการเสพงานศิลป์เป็นอะไรที่ค่าใช้จ่ายสูงปรี๊ด แต่ถึงอย่างนั้นก็…
            “เอาไปพันนึงพอ..”
            แต่ที่สอง ปากกับสมองดันไม่สัมพันธ์กัน เขากดเลขห้าตามด้วยศูนย์สามตัว แทนที่จะเป็นเลขหนึ่งพัน จะด้วยความเคยชินหรือประมาทเลินเล่อก็ตาม เขากวาดสายตาเร็วเกินไปยังไม่ทันได้อ่านข้อความทั้งหมดนิ้วก็กดลงที่ปุ่มโอนเงิน จากนั้นข้อความแจ้งเตือนก็ขึ้น
            ยอดเงินออก 5,000 ดอลลาร์..
            “เฮ้ย!!!” ชายหนุ่มร้องลั่นร้านอินเตอร์เน็ต จำนวนเงินที่ถูกโอนผิดไปทำเอาเขาเหงื่อแตก “ติดต่อธนาคาร! ติดต่อธนาคาร!”
            ทว่าระหว่างที่กำลังลนลานอยู่นั่นเอง… ปิ๊ง! ดอกกุหลาบสีทองอร่ามได้ปรากฏอยู่เบื้องหน้าสองดอก ความหมายของมันคือหมดสิทธิ์อายัติเงินในบัญชี
            ดีนได้แต่อ้าปากพะงาบ ๆ แบบนี้ห้านาทีเห็นจะได้..
            ‘โอเค.. ห้าพันก็ห้าพัน’
            แม้จะคิดแบบนั้นแต่ตอนนี้แข้งขาของเขากลับอ่อนแรงไปหมด
https://lh7-rt.googleusercontent.com/docsz/AD_4nXfydl7AhhUngH2DmGOHu0tzRA1pcwMy1Z8wb0GTXlP1jP_wuAT5JY-28eTfcS5U1e0MALXDJ5EmpSR5tAdZROtb2mokkfz-FKynGyiOPV7PMNg43V69ChOOaRVigsD4RrOJ3U-NMg?key=-0agGqrBb29u_zZ0GE3ymU_Eสำเร็จภารกิจ: ร่วมบริจาคแคมเปญบริจาคเงิน 5,000 ดอลลาร์
static/image/hrline/line3.png
รางวัล: กุหลาบสีทอง 2 ดอก
2 Point, 14 ดรักม่า และ 100 ศรัทธา
หินตีบวก 2 ก้อน
static/image/hrline/line3.png
ความโปรดปรานจากอีรอส+35 แต้ม
ความโปรดปรานจากอะพอลโล(แฝง) +20 แต้ม
static/image/hrline/line3.png
HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+25

Mackenzie โพสต์ 2025-1-15 23:18:31

Cooper โพสต์ 2025-1-16 12:03:00

13/01/2025 14.20 น. - 15.00 น.
บทที่ 34
ภายในอินเทอร์เน็ตคาเฟ่เป็นห้องขนาดกลางที่ดูเหมือนคลังสินค้ามากกว่าร้านกาแฟ โต๊ะคอมพิวเตอร์เรียงแถวติดผนังสองฝั่ง ตรงกลางมีโซฟาสีซีดวางกระจัดกระจาย และมุมหนึ่งของห้องเต็มไปด้วยกล่องพัสดุซ้อนทับกันจนดูคล้ายกำแพง
“ถ้ามองจากข้างนอก คงไม่มีใครคิดว่าที่นี่คือแหล่งรวมข้อมูลของเหล่าเดมิก็อด” คูเปอร์คิดในใจขณะเดินเข้าไป

เขาเลือกที่นั่งมุมสุดของร้าน เปิดคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่ง และเริ่มพิมพ์คำว่า “Times Square fog” ลงในช่องค้นหา ข่าวที่ปรากฏขึ้นมีตั้งแต่บทความของนักข่าวจนถึงวิดีโอจากคนในพื้นที่
คูเปอร์เอนกายพิงพนักเก้าอี้พลาสติกสีฟ้าหม่นของอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ บ้านเฮอร์มีส พร้อมกับจ้องมองจอคอมพิวเตอร์ตรงหน้า สายตาของเขาวิ่งไปตามตัวอักษรที่ปรากฏขึ้น “หมอกปกคลุม...เขตไทม์สแควร์” เขาอ่านซ้ำในใจ ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ
"หมอกอะไรกันอีกล่ะนี่... เมื่อเที่ยงก็เพิ่งรับคำพยากรณ์มาหมาด ๆ"
ถ้าให้พูดกันตามตรง คูเปอร์รู้สึกว่าต่อจากนี้ไปเขาอาจไม่ค่อยชอบงานที่เกี่ยวกับคำพยากรณ์เท่าไหร่นัก มันมีความไม่แน่นอนเกินไป ทุกรายละเอียดดูเหมือนจะต้องใช้สมองในการถอดรหัส ซึ่งแน่นอน เขาชอบสมองใบน้อย ๆ ของตัวเอง แต่การปวดหัวกับคำใบ้ที่บางครั้งฟังดูเหมือนบทกวีอันพยายามลึกลับโดยใช่เหตุก็ไม่ใช่เรื่องโปรดของเขา
แต่โชคร้ายหรือโชคดีไม่รู้ ไครอนบอกว่า “คำพยากรณ์เจาะจงมาที่นาย" ซึ่งมันก็พอจะทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมานิดหนึ่ง... นิดเดียวเท่านั้น
"ประกาศข่าวด่วนทาง CNN... เขตไทม์สแควร์ถูกหมอกปกคลุม... ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเจ้าหน้าที่..." คูเปอร์ไล่สายตาไปตามรายงานข่าวที่เพิ่งอัปเดตเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา ก่อนจะเลื่อนเมาส์ไปคลิกตามลิงก์เพิ่มเติม
คูเปอร์เลื่อนเมาส์อ่านข่าวเพิ่มเติมอย่างใจจดใจจ่อ ข้อมูลใหม่ที่ปรากฏทำให้เขาขมวดคิ้วแน่น
“บริเวณโดยรอบไทม์สแควร์กำลังจะเริ่มถูกปิดล้อมเพื่อป้องกันคนเข้าไป” เขาอ่านข่าวในเว็บไซต์อย่างละเอียด ก่อนจะเจอส่วนที่ระบุว่า “เจ้าหน้าที่รัฐเตรียมแถลงการณ์เพื่อยกระดับมาตรการความปลอดภัยโดยรอบพื้นที่”
“เยี่ยมเลย... แค่ต้องจัดการกับหมอกวุ่นวายนี่ก็พอแล้ว ยังต้องหาทางเล็ดลอดเข้าไปอีก” เขาพึมพำพลางพิงหลังกับพนักเก้าอี้อย่างเหนื่อยใจ ภาพในหัวเริ่มฉายถึงเขาต้องมุดรั้วหรือแอบปีนกำแพงหลบสายตายามที่เต็มไปด้วยกล้องวงจรปิด
“บอกเลยว่าถ้าโดนจับได้ ฉันคงได้เป็นข่าวแน่” คูเปอร์ยิ้มมุมปากนิด ๆ กับความคิดนั้น แต่แทนที่จะโด่งดังแบบวีรบุรุษผู้กล้าหาญ เขาน่าจะได้ขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์ในฐานะ “ชายหนุ่มปริศนาถูกจับขณะปีนรั้วไทม์สแควร์”
“น่าจะดังในแง่ตัวตลกนั่นแหละ” เขาส่ายหัวให้กับความคิดตัวเอง ก่อนจะก้มหน้ามองหน้าจอต่อไป
การผจญภัยที่นำทางโดยใช้เพียงคำพยากรณ์ฟังดูเหมือนเป็นงานของฮีโร่ในตำนาน แต่ความเป็นจริงมันเหมือนเขาเป็นแค่ตัวประกอบที่ต้องดิ้นรนไม่ให้ถูกหาว่าเป็นอาชญากรมากกว่า
“นี่มันบ้าชัด ๆ” คูเปอร์ถอนหายใจยาว ก่อนจะโน้มตัวมาที่โต๊ะอีกครั้ง หันกลับมาเผชิญหน้ากับปริศนาที่รอการไขต่อไปอย่างยอมรับชะตากรรม
คูเปอร์ถอนหายใจพลางจินตนาการถึงฉากจากละครหรือภาพยนตร์สายลับที่เขาเคยดู อุปกรณ์สุดไฮเทค เสื้อคลุมล่องหน กล้องแว่นตาอินฟราเรด ทุกอย่างดูเท่และล้ำหน้า แล้วเขาก็กลับมามองตัวเอง... เสื้อยืดที่ค่ายแจก กางเกงยีนส์ที่ซักจนสีซีด มีเพียงสมองติดตัวอย่างเดียวพูดตรง ๆ เขาไม่เคยคิดว่าตัวเอง "ฉลาด" เลยสักครั้ง ใช่ เขาแก้ปัญหาได้บ้าง แต่เมื่อเทียบกับพี่น้องคนอื่น ๆ ในบ้านอะธีน่า เขารู้สึกว่าตัวเองเหมือนนักเรียนที่สอบผ่านแบบหวุดหวิดในวิชาที่ควรจะได้ A+ โดยธรรมชาติ“เป็นความพิเศษที่ไม่อยากจะได้เลยจริง ๆ” เขาคิดในใจ พลางหลุดยิ้มแห้ง ๆ ขณะจ้องมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่กำลังแสดงข้อมูลเกี่ยวกับหมอกปริศนา...

"ร้านฮีบี้.." เขาพึมพำกับตัวเอง ชื่อร้านนั้นเป็นชื่อที่ไครอนเหมือนจะพูดออกมาตอนที่คูเปอร์ขอให้เขาช่วยถอดความคำพยากรณ์บางส่วนให้
"ดูจากชื่อร้านแล้ว..." เขาเอียงคอ พลางเลื่อนเมาส์ไปมาอย่างครุ่นคิด "ก็หวังว่าจะไม่เกี่ยวข้องกับเทพีฮีบี้จริง ๆ นั่นแหละ เพราะถ้าใช่ ฉันไม่อยากคิดเลยว่าเรื่องนี้จะยุ่งแค่ไหน"
เสียงฝีเท้าจากด้านหลังทำให้เขาสะดุ้งตัวโยน ก่อนจะหันไปพบชายสองคนที่ยืนอยู่ คาเลบจากบ้านอะพอลโล คนที่มีรอยยิ้มอบอุ่นเหมือนแสงแดดในฤดูใบไม้ผลิ และเมเรซ บุตรแห่งอะโฟรไดท์ ที่ดูเหมือนจะเดินออกมาจากโฆษณาน้ำหอมแบรนด์ดังด้วยผมสีชมพูอ่อน ๆ นุ่มฟูเหมือนสายไหม
“นายสนใจข่าวนี้เหมือนกันเหรอ” เสียงเมเรซเอ่ยถาม ดวงตาสองสีของเขาจ้องมายังคูเปอร์
“ที่ไทม์สแควร์สินะ” คาเลบเสริมขึ้น น้ำเสียงของเขาฟังดูสงสัยแต่ก็แฝงความตื่นเต้นเอาไว้
คูเปอร์เผลอขยับเก้าอี้เล็กน้อยอย่างประหม่า “ก็... ใช่ หมอกนั่นดูน่าสงสัยดี เลยลองหาข้อมูลดู”
“ไม่ใช่แค่ดูน่าสงสัยหรอก” เมเรซพูดพลางเท้าสะเอว “ฉันพนันได้เลยว่ามันต้องเกี่ยวกับอะไรสักอย่างที่เราคุ้นเคยแน่”
“แล้วนายล่ะ” คาเลบถาม ขณะที่ดวงตาสีเขียวอ่อนของเขาจับจ้องไปที่หน้าจอ “ทำไมถึงมานั่งค้นเรื่องนี้”
คูเปอร์ถอนหายใจพลางเอนตัวกลับไปพิงเก้าอี้ “จะบอกว่าบังเอิญก็ไม่ใช่หรอก ฉันเพิ่งได้รับคำพยากรณ์มาจากเรเชลเมื่อช่วงเที่ยง แล้วคุณไครอนก็แนะนำให้มาหาข้อมูลเพิ่มเติมฉันเลยมาหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตที่นี่”
“คำพยากรณ์ว่าไงบ้างล่ะ” เมเรซถามด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูสนอกสนใจ แม้จะพยายามทำหน้าเฉยเหมือนคนที่แค่ถามไปงั้น ๆ
“ก็...” คูเปอร์ลังเลอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะตัดสินใจเล่าออกมาโดยไม่ปิดบัง
{ณ ใจกลางมหานครแห่งแสงสี ยามเมื่อเหมันต์เยือกเย็นแผ่ปกคลุมภัยร้ายแฝงเร้นในเสียงหัวเราะ อากาศที่ควรเย็นกลับนำพาหมอกหนาบดบังทัศนวิสัยแม้แต่ดวงตาแห่งท้องฟ้าสิ่งไร้ชีวิตกลับกลายเป็นเครื่องมือแห่งความโกลาหลเด็กน้อยคือภาพสะท้อนแห่งจุดจบ
จงระวัง เผ่าพันธุ์ตัวจ้อย ผู้กุมความลับแห่งหายนะหัวหน้าผู้โหดเหี้ยม หมายปลดปล่อยความวุ่นวาย
บุตรแห่งปัญญา เจ้าคือผู้กอบกู้จงใช้สติและไหวพริบ มองทะลุผ่านม่านหมอกมิตรสหายจักมา พร้อมแสงสว่าง ร่วมกันต่อกรกับความมืดมิด
ชะตาแห่งมหานคร อยู่ในกำมือเจ้าจงเลือกเส้นทาง ด้วยความกล้าหาญและปัญญา}
เมื่อเขาเล่าจบ เมเรซและคาเลบก็เงียบไปชั่วขณะ
“ฟังดูน่าปวดหัวดี” เมเรซพูดขึ้น พลางพิงโต๊ะใกล้ ๆ อย่างไม่แยแส
“นั่นมันเกินกว่าน่าปวดหัวแล้ว” คาเลบพูด พร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย “นี่นายมีทีมแล้วหรือยัง”
“ยัง” คูเปอร์ตอบพลางยกไหล่ “ตอนนี้แค่พยายามรวบรวมข้อมูลก่อน”
“ถ้างั้นฉันจะไปด้วย” เมเรซพูดขึ้นทันที น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ
“ฉันก็ด้วย” คาเลบเอ่ยเสริม “หมอกนั่นฟังดูแปลกมาก ฉันอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น”
คูเปอร์มองทั้งสองคนที่เสนอเข้าร่วมทีมอย่างไม่คาดคิด “โอเค งั้นก็ดีเลย จะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปหาคนอื่นเพิ่ม”
หลังจากนัดแนะวันเวลา ทั้งสามหนุ่มก็ตกลงเตรียมตัวสำหรับภารกิจที่รออยู่ข้างหน้า ขณะที่คูเปอร์ออกจากบ้านเฮอร์มีส เขาอดยิ้มบาง ๆ กับตัวเองไม่ได้ ภารกิจครั้งนี้อาจจะเต็มไปด้วยความวุ่นวาย แต่การมีเพื่อนร่วมทีมแบบนี้ ก็ทำให้รู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้าง

ชักชวนสมาชิกร่วมเดินทาง

Lucas โพสต์ 2025-6-13 20:28:27

สื่อสารทางไกล หลังจากเสร็จสิ้นจากฝึกซ้อมขั้นพื้นฐานการใช้อาวุธ ความรู้สึกเหมือนได้ออกกำลังกายหลายชั่วโมง เขาเพิ่งตระหนักว่าเวลาโทมัสจริงจังมันน่ากลัวขนาดไหน ตั้งแต่มาอยู่ค่ายฮาล์ฟบลัดไม่ได้ติดต่อกลับไปหาแม่ เขารู้ว่าแม่ไม่เคยกังวลเกี่ยวกับลูกชายคนนี้ นอกจากชาลอต สาวนักกฎหมายปี 3 มหาวิทยาลัยอ๊อกฟอร์ด แม่สาวผมบลอนด์ เธอเล่นกีฬาฟันดาบกับหมากรุก นั่นทำให้เขาคิดว่าควรติดต่อกลับไปหาเธอก่อนจะเป็นการดีที่สุด โทมัสบอกก่อนแยกทางกันตรงสนามฝึกซ้อมดาบ หากอยากติดต่อกลับไปหาแม่หรือใครก็ตามที่คิดถึง บ้านเฮอร์มีสคือสถานที่ที่ดีที่สุด และพวกเขาเป็นมากที่สุดในบรรดาบ้านทุกหลังของค่ายฮาล์ฟบลัด ลุคเดินเข้าไปด้านในบ้านเฮอร์มีส มันเป็นครั้งแรกที่เข้าบ้านคนอื่นที่ไม่ใช่บ้านตัวเอง มันต่างจากบ้านของเขาโดยสิ้นเชิง ทรุดโทรมและเก่า ความรู้สึกมันบอกเขาแบบนั้นทั้งใหญ่โตกว้างขวาง ผู้คนพลุ่งพล่านเดินเข้าออกตลอดเวลา แม้ในขณะที่เขากำลังยืนสำรวจมันอยู่ก็ตาม ทุกคนกำลังวุ่นกับสิ่งตรงหน้าของพวกเขาเอง บางคนมองมาที่เขาด้วยสายตาประหลาด "พอดีฉันอยากติดต่อกลับไปที่บ้านใช้บริการตรงไหน" ลูคัสหันมาถามเด็กคนหนึ่งที่ท่าทางสงสัยในตัวเขา "นายเพิ่งมาใหม่ใช่ไหม ตรงนั่นเลย พวก" เด็กชายชี้ตรงบริเวณที่มีคนกำลังนั่งใช้คอมพิวเตอร์ ลูคัสยกมือขอบใจแล้วเดินไปบริเวณมุมคอมพิวเตอร์ ช่างเป็นมุมยอดนิยมจริงๆ เด็กหลายคนกำลังสนุกกับการเล่นเกม ดูหนังและสนทนากับใครบางคน เขานั่งตรงคอมพิวเตอร์ที่เพิ่งว่าง ด้านข้างติดกับเด็กกำลังเล่นเกมด้วยความมุ่งมั่นไม่สนใจสิ่งรอบข้าง เขาจำได้ว่าหยิบมือถือมาด้วยเสียแต่ว่าอยู่ที่นี่มันใช้งานอะไรไม่ได้เลย "นายต้องเข้ารหัสสัญญาณอินเตอร์เน็ต มันติดตรงข้างเสา" หญิงสาวในมือถือแผนที่ชี้ไปตรงเสาไม้ "เมื่อนายล๊อคอินได้แล้ว ทีนี้อยากติดต่อหาใครก็ตามสบาย แต่ต้องมาที่นี่นะ ที่อื่นสัญญาณไม่แรงเท่าบ้านนี้" เธอเดินยักไหล่ไปนั่งโซฟา เขาทำตามที่เธอบอกทุกขั้นตอนใส่รหัสผ่าน รอสัญญาณขึ้น ทีนี้ก็ใช้งานได้ตามใจปราถนา ลูคัสนั่งนกถึงเบอร์โทรศัพท์ของชาลอต จนแน่ใจว่าใช่จึงกดโทรออกโทรทางไกลครั้งแรก มันตื่นเต้นกว่าการนัดทานข้าวกับเธอ เพราะเธอมีนิสัยมั่นใจในตัวเองสูง กล้าตัดสินใจ จนผู้ชายหลายคนที่เข้ามาล้วนต้องหลีกหนีแทบทุกคน "ฮัลโหล...นี่เบอร์ใครโทรมา ถ้าเป็นพวกต้มตุ๋นฉันจะแจ้งตำรวจจับ" เสียงหวานปนห้าวดังขึ้นจากปลายทาง "ต่อให้อยู่ต่างประเทศฉันก็สามารถติดต่อตำรวจสากลตามจับได้เหมือนกัน" "เฮ้...ใจเย็นๆ ชาลอตจำฉันไม่ได้หรือไง" เขาไม่เคยกลัวใครนอกจากแม่ก็มีเธอ จึงต้องให้ปลายสายใจเย็นลง "แล้วฉันก็ไม่ใช่พวกนักต้มตุ๋นด้วย" ลุคต้องอธิบายตามหลังอีกเล็กน้อย เพื่อให้ชาลอตไม่ทำตามที่พูดไว้ว่าจะติดต่อตำรวจสากลมาตามจับเขาถึงอเมริกา "แล้วนายอยู่ไหน ลุค ฉันถามแม่นายแล้ว เธอบอกว่าไม่สามารถบอกได้" ลุครู้สึกเหมือนกำลังถูกตำรวจสกอตแลนยาร์ดสอบสวน ซึ่งน้ำเสียงของเธอเป็นแบบนั้นจริง "อาทิตย์ที่แล้วฉันดูข่าวว่ามีเรือสินค้าลำหนึ่งล่มกลางมหาสมุทรแลตแลนติส แปลกใจว่าพยาการณ์อากาศไม่มีคลื่นลม จู่ๆมันก็ล่มของมันเอง หวังว่านายสบายดีนะ" ชาลอตมีน้ำเสียงของคนกำลังจับผิด "ฉันอยู่อเมริกา แล้วฉันสบายดี เธอเป็นอย่างไรบ้าง" ลุคเปลี่ยนหัวข้อการสนทนา เบี่ยงเบนเหตุการณ์เรือสินค้าล่ม "ฉันน่ะเหรอ...สบายดี ถ้าไม่นับวันนัดทานข้าวเย็นล่ม ฉันก็ไม่มีปัญหาอะไร" ชาลอตพูดกึ่งประชด น้ำเสียงแฝงเป็นห่วงคนปลายสายทางไกล "ฉันคิดถึงนายและเป็นห่วงนายมากกว่า เพราะนายปรับตัวเข้ากับคนรอบข้างไม่ค่อยได้ มนุษสัมพันธ์แย่" ลุคได้ฟังชาลอตพพูดตรงไม่มี อ้อมค้อม นั่นคือนิสัยและบุคลิกของเธอ มันเป็นจุดที่เขาชอบเธอเสมอ ตราชั่งของเธอไม่เคยเอียงสักครั้ง "ฉันก็คิดเธอ ฉันกังวลเรื่องทานมื้อเย็นวันนั้นมาก กลัวเธอจะโกรธ" ลุคกึ่งสารภาพรักในบ้านเฮอร์มีส "ฉันสัญญาว่าจะกลับไปทานข้าวเย็นกับเธอเป็นการแก้ตัว" "เธอสัญญากับฉันแล้วนะ อย่าผิดนัดอีกละ" ชาลอตกลั้นเสียงไม่ให้ร้องไห้มา "ฉันจะรอทานมื้อเย็นกับนาย ลุค ฉันจะรอฟังเรื่องประหลาดที่เธอชอบโม้ให้ฉันฟัง ทุกครั้งที่เราเจอกัน" สัญญาณปลายทางตัดลงดื้อๆ เขาวางโทรศัท์มือถือลง ลุกขึ้นเดินออกมาจากบ้านเฮอร์มีส ภายในใจเต็มไปด้วยหลากหลายความรู้สึก สิ่งหนึ่งที่รับรู้ได้คือความรู้สึกของพวกเขาสองคนยังเหมือนเดิมเสมอ ภาพที่เธอชอบขยายความข้อกฎหมายใต้ต้นไม้ใหญ่ สนามหญ้าสวนสาธารณะ เขามักแกล้งกลับทุกครั้ง แต่เธอก็ยังพูดต่อไป เพราะจับได้ว่าเขาไม่ได้หลับจริง เขารู้ว่าแม่ไม่ได้เป็นห่วงเขามากเท่าชาลอต แม่รู้ว่าลูกของเธอสามารถเอาตัวรอดได้เสมอ

Daemon โพสต์ 2025-7-16 21:30:18

<div align="center"> 
<div class="waves">
<div class="wvtop">
<svg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 1440 320"><path fill="var(--accent4-25)" fill-opacity="1" d="M0,96L80,96C160,96,320,96,480,85.3C640,75,800,53,960,64C1120,75,1280,117,1360,138.7L1440,160L1440,0L1360,0C1280,0,1120,0,960,0C800,0,640,0,480,0C320,0,160,0,80,0L0,0Z"></path><path fill="var(--accent3-25)" fill-opacity="1" d="M0,160L80,138.7C160,117,320,75,480,58.7C640,43,800,53,960,48C1120,43,1280,21,1360,10.7L1440,0L1440,0L1360,0C1280,0,1120,0,960,0C800,0,640,0,480,0C320,0,160,0,80,0L0,0Z"></path><path fill="var(--accent2-25)" fill-opacity="1" d="M0,288L80,277.3C160,267,320,245,480,250.7C640,256,800,288,960,277.3C1120,267,1280,213,1360,186.7L1440,160L1440,0L1360,0C1280,0,1120,0,960,0C800,0,640,0,480,0C320,0,160,0,80,0L0,0Z"></path><path fill="var(--accent1-25)" fill-opacity="1" d="M0,128L80,144C160,160,320,192,480,192C640,192,800,160,960,149.3C1120,139,1280,149,1360,154.7L1440,160L1440,0L1360,0C1280,0,1120,0,960,0C800,0,640,0,480,0C320,0,160,0,80,0L0,0Z"></path></svg>
</div>
<div class="wvicon"><img src="https://i.imgur.com/Uyj2Bee.gif/100"></div>
<div class="wvhead">
 
 
</div>
<div class="wvtext"><div class="wvtext"><div style="text-align: center;">Daemon  Kannel</div><div style="text-align: center;"> 16 · กรกฎาคม · 2025 · 21.00 น.</div></div><div class="wvtext"><div class="wvtext"><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;">       เวลา 21:00 น. เดม่อนลากสังขารที่เหนื่อยล้าไปจนถึงกระท่อมหมายเลข 11 ของบ้านเฮอร์มีส แสงไฟจากภายในกระท่อมส่องออกมาผ่านหน้าต่าง แสดงให้เห็นถึงความคึกคักที่ไม่ได้ลดลงแม้จะยามค่ำคืน</div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"> </div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;">       เขาเดินเข้าไปด้านใน เห็นชาวค่ายหลายคนกำลังสาละวนอยู่กับกิจวัตรประจำวันของตัวเอง บ้างก็กำลังแพ็คของ บ้างก็กำลังคุยโทรศัพท์เวทมนตร์ เดม่อนเห็นเด็กสาวคนหนึ่งยืนอยู่ไม่ไกล ใบหน้าของเธอมีเค้าโครงแบบเอเชีย ดูฉลาดและช่างพูด</div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"> </div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;">       "เอ่อ... ขอโทษนะครับ" เดม่อนเอ่ยทัก "พอจะรบกวนช่วยส่งสารถึงรุ่นพี่เลเวอเรทท์หน่อยได้ไหมครับ?"</div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"> </div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;">       เด็กสาวหันมามอง ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มเล็กๆ น้อยๆ "ได้สิคะ" เธอตอบด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร "ว่าแต่มีอะไรให้ช่วยเหรอ?"</div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"> </div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;">       เดม่อนรู้สึกโล่งใจที่เธอตอบรับง่ายๆ เขาอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นสั้นๆ "ผม...เพิ่งกลับมาจากป่าต้องห้ามครับ ผมเจอมิโนทอร์กำลังทุบผนังบาเรียของค่าย เลยจัดการมันไปแล้วครับ อยากให้รุ่นพี่เลเวอเรทท์ทราบเรื่องนี้ และให้ไปตรวจสอบพื้นที่ได้เลยครับ"</div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"> </div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;">       "โอ้โห! มิโนทอร์เลยเหรอคะ!?" เธอตาโตเล็กน้อย "ว้าว... คุณจัดการคนเดียวเลยเหรอเนี่ย เก่งจัง!"</div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"> </div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;">       เดม่อนรู้สึกเขินเล็กน้อยกับคำชม เขาใช้เวลาครึ่งชั่วโมงกว่าในการอธิบายรายละเอียดของเหตุการณ์ และคุยกับเธอเรื่องเส้นทางพิเศษในการส่งสารของบ้านเฮอร์มีส เด็กสาวตรงหน้าชื่อคาสึฮะ เท็นเก็น อายุ 25 ปี เป็นธิดาแห่งเฮอร์มีสจากญี่ปุ่น เธอเป็นคนช่างพูดช่างเจรจาอย่างที่ข้อมูลบุคลิกภาพบอกไว้จริงๆ เดม่อนสังเกตว่าเธอมีไหวพริบและดูน่าเชื่อถืออย่างประหลาด ราวกับว่าคำพูดของเธอกำลังชักจูงเขาไปโดยไม่รู้ตัว</div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"> </div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;">       หลังจากที่เดม่อนเล่าเรื่องและเขียนรายงานภารกิจสำรวจสั้นๆ ที่ระบุว่าเขาได้จัดการมิโนทอร์ไปแล้วพร้อมข้อมูลคร่าวๆ คาสึฮะก็รับเอกสารไป</div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"> </div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;">       "เรียบร้อยค่ะ! เดี๋ยวฉันจะจัดการส่งสารให้รุ่นพี่เลเวอเรทท์ทันทีเลยค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ!" คาสึฮะยิ้ม "คุณดูเหนื่อยมากเลยนะ กลับไปพักผ่อนสักหน่อยเถอะค่ะ"</div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"> </div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;">       เดม่อนพยักหน้า "ขอบคุณมากครับคาสึฮะ" เขาพูดพลางโค้งศีรษะเล็กน้อย ก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากกระท่อมเฮอร์มีส</div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"> </div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"> </div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"> </div><div align="left" style="text-align: center; outline-style: none;">รางวัลตอบแทน +20 EXP +10 ดรักม่า +30 ความกล้าหาญ  (หากสู้สังหารมันเลย)  +2 STR   ไอเท็ม: ชุดดูแลอาวุธ +35 ความสนิทสนมกับเลเวอเรทท์</div><div align="left" style="text-align: justify; outline-style: none;"><div align="left" style="text-align: center; outline-style: none;"> </div></div></div></div></div></div><div class="wvtext"> </div>
<div class="wvbot">
<svg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 1440 320"><path fill="var(--accent4-25)" fill-opacity="1" d="M0,96L80,96C160,96,320,96,480,122.7C640,149,800,203,960,202.7C1120,203,1280,149,1360,122.7L1440,96L1440,320L1360,320C1280,320,1120,320,960,320C800,320,640,320,480,320C320,320,160,320,80,320L0,320Z"></path><path fill="var(--accent3-25)" fill-opacity="1" d="M0,96L80,128C160,160,320,224,480,245.3C640,267,800,245,960,202.7C1120,160,1280,96,1360,64L1440,32L1440,320L1360,320C1280,320,1120,320,960,320C800,320,640,320,480,320C320,320,160,320,80,320L0,320Z"></path><path fill="var(--accent2-25)" fill-opacity="1" d="M0,32L80,53.3C160,75,320,117,480,133.3C640,149,800,139,960,149.3C1120,160,1280,192,1360,208L1440,224L1440,320L1360,320C1280,320,1120,320,960,320C800,320,640,320,480,320C320,320,160,320,80,320L0,320Z"></path><path fill="var(--accent1-25)" fill-opacity="1" d="M0,160L80,138.7C160,117,320,75,480,85.3C640,96,800,160,960,197.3C1120,235,1280,245,1360,250.7L1440,256L1440,320L1360,320C1280,320,1120,320,960,320C800,320,640,320,480,320C320,320,160,320,80,320L0,320Z"></path></svg>
</div>
</div>
<a href="https://necromancercoding.tumblr.com/" class="ncredit"></a><a href="https://necromancercoding.tumblr.com/" class="ncredit" style="display: inline !important;">NC</a>

<style>.waves { --accent: #b7011f; --accent1-25: #b7011f; --accent2-25: #fdc4e2; --accent3-25: #b7011f; --accent4-25: #b7011f; --text:#666; --bckg:#fff; }</style><link rel="stylesheet" href="https://dl.dropboxusercontent.com/scl/fi/50ognhvddbgrdql71m9ys/waves.css?rlkey=zzfy7ubvad00156x4dydsxjv6&st=r13bibt5&dl=0"></div>

Axel โพสต์ 2025-7-19 06:38:58

<div class="amn-body" style="--color:#bbbbbb">
<div class="amn-wrap"><div class="amn-img">
<img src="https://i.postimg.cc/5y35JY1J/2.png"></div>
<div class="amn-imc"><img src="https://i.postimg.cc/VLWZsv4d/1.png"></div>
<div class="amn-title">A. Mikailov</div><div class="amn-lyric">power of calculated luck</div>


<div class="amn-quote">To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed — Axel
</div>
<div class="amn-texto">
18.07.2025 | 06:45 PM เคบินหมายเลขสิบเอ็ด, ที่พำนักของเหล่าบุตรแห่งเฮอร์มีส, ไม่เคยหลับใหล และอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ที่ตั้งอยู่ภายใน ก็คือหัวใจที่เต้นอยู่ตลอดเวลาของมัน เสียงคลิกเมาส์และเสียงคีย์บอร์ดที่ดังรัวเร็วปะปนไปกับเสียงเกมและเสียงพูดคุยถกเถียง แอ็กเซลเดินผ่านความโกลาหลนั้นไปอย่างไม่ใส่ใจ, เป้าหมายของเขาคือมุมที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวของโซนอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ เขาเลือกใช้คอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งที่หันหน้าเข้าหากำแพง, มอบความเป็นส่วนตัวที่เขาต้องการสำหรับภารกิจทางโลจิสติกส์ในครั้งนี้ เมื่อนั่งลง, นิ้วเรียวยาวของเขาก็เคลื่อนไหวบนคีย์บอร์ดด้วยความเร็วและความแม่นยำ, เปิดเบราว์เซอร์และพิมพ์คำค้นหาอย่างรวดเร็ว หน้าแรกที่เขาเปิดคือตารางเวลารถไฟเฮฟเฟตัส ข้อมูลปรากฏขึ้นบนหน้าจอแทบจะในทันที—[สถานีต้นทาง: นิวยอร์ก- สถานีปลายทาง: กรุงเทพฯ][ออกเดินทาง: 19 กรกฎาคม, 19:40 น. - ถึงที่หมาย: 20 กรกฎาคม, 09:13 น. (ตามเวลาท้องถิ่น)] แท็บที่สองถูกเปิดขึ้นอย่างรวดเร็ว—เว็บไซต์สำหรับเช่ารถออนไลน์ในกรุงเทพฯ เขาไม่ได้เลือกสปอร์ตคาร์ที่หรูหราหรือรถออฟโรดที่สมบุกสมบัน แต่เลือกสิ่งที่จำเป็นและมีประสิทธิภาพที่สุด: รถเก๋งซีดานสี่ประตูที่ดูธรรมดาและไม่เป็นที่สังเกต, แต่ที่สำคัญที่สุด…มันติดตั้งระบบ GPS มาให้ในตัว ความไม่แน่นอนคือศัตรู, และเขาจะไม่ยอมปล่อยให้การหลงทางมาเป็นตัวแปรที่ทำให้แผนของเขาต้องสะดุด ขั้นตอนต่อไปคือส่วนที่เขาคุ้นเคยที่สุด—การสร้างตัวตนปลอม เขากรอกข้อมูลลงในแบบฟอร์มออนไลน์ด้วยชื่อและรายละเอียดที่ไม่มีอยู่จริง, อัปโหลดสำเนาดิจิทัลของเอกสารปลอมที่เขาเตรียมไว้ล่วงหน้าสำหรับสถานการณ์เช่นนี้โดยเฉพาะจากไดรฟ์ที่เข้ารหัสไว้ มันคือตาเดินที่ราบรื่นและเป็นธรรมชาติสำหรับเขา, เป็นทักษะที่จำเป็นสำหรับการเอาตัวรอดในโลกที่เขาจากมา ขั้นตอนสุดท้ายคือการชำระเงิน เขาล็อกอินเข้าสู่บัญชี PayPal ที่ไม่ระบุตัวตนและจ่ายค่าเช่าล่วงหน้าเต็มจำนวน, ตัดปัญหาความยุ่งยากทางการเงินทั้งหมดที่จะเกิดขึ้นในภายหลัง ธุรกรรมเสร็จสมบูรณ์ แอ็กเซลลบประวัติการใช้งานทั้งหมด, ล้างแคชคุกกี้, และออกจากระบบทุกอย่างจนมั่นใจว่าไม่มีร่องรอยดิจิทัลใดๆ หลงเหลือlยู่ เขาผุดลุกขึ้น, ทิ้งความวุ่นวายและเสียงจอแจของอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ไว้เบื้องหลัง, แล้วเดินกลับออกไปสู่ความเงียบของยามเย็น แผนการเดินทางถูกวางไว้แล้ว, ยานพาหนะถูกเตรียมพร้อม, และเส้นทางก็ชัดเจน ตอนนี้…เหลือเพียงการกล่าวคำอำลา<div> </div>
 

<div align="center">
<img src="https://static.vecteezy.com/system/resources/thumbnails/012/634/800/small_2x/art-deco-outline-stroke-in-golden-color-for-classy-and-luxury-style-premium-vintage-line-art-design-element-free-png.png" width="300" border="0" style="filter: grayscale(100%);"> </div>

</div>

<div class="amn-tags">
Power
Money
Game Music<div class="amn-tt">CABIN 19</div></div>
</div><a href="https://hyeri-code.tumblr.com/" class="hr-credt">@Hye Ri</a></div>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Kanit'); Kanit {font-family: 'Kanit';} </style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Poppins:200,300,400,500,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Hind:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Abril+Fatface&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Rajdhani:200,300,400,700,800" rel="stylesheet" type="text/css">
<link rel="stylesheet" type="text/css" href="//icons.cappuccicons.com/cpf.css">

<style>
.amn-body br {
display: none;
}
.amn-texto br {
display: block;
}
.amn-body {
margin: 10px auto;
background: #171717;
width: 550px;
padding: 25px;
border-radius: 10px;
color: #aaa;
font: 12px Hind;
line-height: 18px;
text-align: justify;
}
.amn-wrap {
background: #1a1a1a;
border-radius: 10px;
overflow: hidden;
border-top: 15px solid #131313;
position: relative;
}
.amn-img {
width: 550px;
height: 150px;
display: block;
position: relative;
overflow: hidden;
}

.amn-imc {
border: 10px solid #0a0a0a;
width: 100px;
height: 100px;
position: absolute;
top: 50px;
right: 10px;
outline: 1px solid #0a0a0a;
outline-offset: 4px;
z-index: 10;
}
.amn-title {
font: 80px "Abril Fatface";
color: #d0d0d0;
margin-top: -100px;
z-index: 10;
position: relative;
padding: 20px;
text-shadow: #000 2px 2px 0;
}
.amn-lyric {
text-transform: uppercase;
font-size: 10px;
letter-spacing: 10px;
padding: 20px;
margin-top: -60px;
position: relative;
z-index: 20;
text-align: right;
width: 390px;
text-shadow: #000 1px 1px 0;
color: #f0f0f0;
}
.amn-texto {
padding: 50px;
margin: 50px 20px 20px;
position: relative;
z-index: 30;
background: #131313;
}
.amn-body span {
color: #0a0a0a;
font-size: 20px;
background: var(--color);
clip-path: polygon(
50% 0%,
100% 0,
100% 35%,
100% 55%,
100% 100%,
50% 84%,
0 100%,
0 57%,
0 37%,
0 0
);
width: 20px;
height: 30px;
display: block;
padding: 20px;
color: #fff;
font-size: 20px;
position: relative;
float: left;
margin: -10px 0 0 20px;
z-index: 50;
position: relative;
opacity: 0.6;
}
.amn-quote {
background: #0f0f0f;
margin: -10px 20px -30px 100px;
border: transparent solid 20px;
padding: 0 10px;
height: 30px;
overflow: hidden;
font: bold 10px Rajdhani;
text-transform: uppercase;
line-height: 1.5;
color: FFFFFF;
}

.amn-tag {
font: bold 8px Poppins;
background: #151515;
padding: 10px;
color: #fdfafa;
margin: 5px 5px 0 0;
border-radius: 5px;
}
.amn-tag:hover {
background: #d0d0d0;
}
.amn-tags {
margin: 20px;
}
.amn-tt {
float: right;
color: #d0d0d0;
font: bold 60px Poppins;
margin-top: -45px;
letter-spacing: -5px;
}
a.hr-credt {
text-decoration: none;
float: right;
padding: 10px 0;
color: #a0a0a0;
text-transform: uppercase;
position: relative;
top: -5px;
font: 10px calibri;
}
</style>

Ripley โพสต์ 2025-7-22 23:35:07

Parida โพสต์ 2025-9-10 20:56:49

<div style="position: relative; font-family: 'Kanit', sans-serif; background: linear-gradient(135deg, #0a0a0a 0%, #1a0033 50%, #2d1b69 100%); min-height: 100vh; display: flex; flex-direction: column; justify-content: flex-start; align-items: center; padding: 20px; overflow-x: hidden;">


<div style="position: fixed; top:0; left:0; width:100%; height:100%; pointer-events:none; z-index:1;">
<div style="position:absolute;width:4px;height:4px;background:radial-gradient(circle,#fff 0%,transparent 70%);border-radius:50%;top:10%;left:10%;animation:floatParticle 8s infinite linear;opacity:0.7;"></div>
<div style="position:absolute;width:4px;height:4px;background:radial-gradient(circle,#fff 0%,transparent 70%);border-radius:50%;top:20%;left:30%;animation:floatParticle 10s infinite linear;opacity:0.7;"></div>
<div style="position:absolute;width:4px;height:4px;background:radial-gradient(circle,#fff 0%,transparent 70%);border-radius:50%;top:50%;left:70%;animation:floatParticle 12s infinite linear;opacity:0.7;"></div>
<style>
 @keyframes floatParticle {
 0% { transform: translateY(100vh) rotate(0deg); opacity:0; }
 10% { opacity:0.7; }
 90% { opacity:0.7; }
 100% { transform: translateY(-100px) rotate(360deg); opacity:0; }
 }
</style>
</div>


<div style="position: relative; z-index: 10; max-width: 1400px; width: 100%; border-radius: 25px; padding: 10px; background: linear-gradient(145deg, #2a2a2a 0%, #1c1c1c 100%); border: 3px solid transparent; box-shadow: 0 0 50px rgba(106,13,173,0.7), inset 0 0 30px rgba(255,255,255,0.1); background-clip: padding-box; display:flex; flex-direction:column;">


<div style="position: relative; border-radius: 20px; padding: 30px; background: radial-gradient(at center top, rgb(61, 26, 120) 0%, rgb(46, 0, 62) 50%, rgb(26, 0, 31) 100%); border: 4px solid rgb(106, 13, 173); overflow: hidden; box-shadow: rgba(177, 156, 217, 0.4) 0px 0px 30px inset; display: flex; flex-direction: column;">

 
 <div style="color: rgb(255, 255, 255); position: absolute; top: 25px; left: 50%; transform: translateX(-50%); font-size: 36px; font-weight: 700; text-shadow: rgb(177, 156, 217) 0px 0px 25px, rgb(106, 13, 173) 0px 0px 50px, rgba(0, 0, 0, 0.8) 2px 2px 6px; letter-spacing: 2px;">ค่ายฮาล์ฟบลัด</div>
 <div style="color: rgb(209, 196, 233); position: absolute; top: 30px; right: 35px; font-size: 20px; font-weight: 500; background: rgba(255, 255, 255, 0.1); padding: 8px 15px; border-radius: 15px; backdrop-filter: blur(10px); border: 1px solid rgba(177, 156, 217, 0.3);">วันที่: 10/09/2025</div>

 
 <div style="color: rgb(224, 215, 248); text-align: center; font-size: 32px; margin-top: 80px; font-weight: 600; text-shadow: rgb(177, 156, 217) 0px 0px 20px, rgb(106, 13, 173) 0px 0px 40px; letter-spacing: 1px; position: relative;">
 บันรูปภาพทึกลึกลับ ของ บุตรีเฮคาที ฉบับที่ 85<div style="position:absolute;bottom:-10px;left:50%;transform:translateX(-50%);width:250px;height:2px;background:linear-gradient(90deg,transparent,#b19cd9,transparent);box-shadow:0 0 10px #b19cd9,0 0 20px #e0d7f8;"></div>
 </div>

 
 <div style="display: flex; margin-top: 40px; gap: 30px; align-items: flex-start; flex-wrap: wrap;">

 
 <div style="color: rgb(255, 255, 255); flex: 1 1 0%; min-width: 250px; display: flex; justify-content: center; align-items: flex-start;">
 <div style="width:100%;max-width:350px;border:5px solid transparent;border-radius:20px;background:linear-gradient(145deg,#b19cd9,#6a0dad);padding:3px;transition:all 0.3s ease;box-shadow:0 0 25px rgba(177,156,217,0.7);">
 <img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/1000065673.md.jpg" alt="บุตรีเฮคาที" style="width:100%;border-radius:15px;display:block;transition:transform 0.3s ease;">
 </div>
 </div>

 
 <div style="flex: 2.5 1 0%; background: rgba(255, 255, 255, 0.08); border: 2px solid rgb(106, 13, 173); border-radius: 15px; padding: 25px; line-height: 2; font-size: 19px; font-family: Sarabun, sans-serif; box-shadow: rgba(177, 156, 217, 0.3) 0px 0px 30px inset, rgba(106, 13, 173, 0.3) 0px 0px 25px; max-height: 400px; overflow-y: auto; backdrop-filter: blur(6px); position: relative;">
 หลังจากที่ ภริดา อารยภักดีเทวราช หรือ “ริดา” ได้ลงชื่อรับภารกิจสำคัญเพื่อส่งสาส์นแห่งศรัทธาถึงเทพโพไซดอน เธอยืนอยู่ท่ามกลางความเงียบสงบและศักดิ์สิทธิ์ของค่ายฮาล์ฟบลัด สายลมยามบ่ายพัดเอื่อย ๆ นำพากลิ่นสนและดอกไม้นานาพันธุ์มาสะท้อนกับแสงแดดระยิบระยับ ราวกับเป็นการต้อนรับเรื่องราวครั้งใหม่ที่ยิ่งใหญ่เกินกว่าจะคาดเดาหญิงสาวปัดปอยผมที่ปลิวไสวออกจากใบหน้าอย่างแผ่วเบา แล้วก้าวลงสู่ทางเดินกรวดสีขาวมุ่งหน้าไปยังที่พักของเหล่าบุตรแห่งเทพ เธอเดินทอดน่องอย่างสงบ แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่คุกรุ่น ทั้งความกังวลและความตื่นเต้นกับภารกิจที่เพิ่งลงชื่อไปเมื่อครู่กระท่อมเฮอร์มีส: ประตูสู่โลกภายนอกริดาเดินผ่านลานกว้างที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและการฝึกซ้อม จนมาหยุดอยู่หน้ากระท่อมไม้หลังใหญ่ที่โดดเด่นกว่าใครเพื่อน—กระท่อมหมายเลข 11 เฮอร์มีส ที่ซึ่งถูกขนานนามว่า "Internet Café" ของค่ายฮาล์ฟบลัดที่นี่คือสถานที่เดียวที่สามารถเชื่อมต่อกับโลกภายนอกได้อย่างแท้จริง ไม่ว่าจะเป็นอินเทอร์เน็ตความเร็วสูง, การโทรศัพท์ หรือแม้แต่การส่งพัสดุออกไปยังโลกมนุษย์ ทุกบริการถูกควบคุมดูแลโดย Hermes Express ที่ขึ้นชื่อเรื่องความรวดเร็วและปลอดภัยที่สุดเธอผลักประตูไม้สีเข้มเข้าไปอย่างแผ่วเบา กลิ่นกาแฟผสมกลิ่นไม้หอมอบอวล เสียงพัดลมคอมพิวเตอร์และเสียงคลิกเมาส์ดังประสานกัน ริดากวาดสายตามองเห็นคอมพิวเตอร์ที่เรียงรายอยู่บนโต๊ะยาว ก่อนจะเลือกเครื่องที่มุมด้านในสุดแล้วทรุดตัวลงบนเก้าอี้ไม้สลักลวดลายปีกนกอย่างประณีตเมื่อกดปุ่มเปิดเครื่อง หน้าจอคอมพิวเตอร์สว่างขึ้นพร้อมโลโก้ Hermes Express ที่หมุนวนราวกับมีเวทมนตร์ เธอเริ่มพิมพ์ค้นหาข่าวสารจากโลกภายนอกอย่างเงียบเชียบ ทุกตัวอักษรที่ปรากฏขึ้นบนหน้าจอสะท้อนเรื่องราวของโลกมนุษย์ที่กำลังเผชิญวิกฤติเงาแห่งหายนะพาดหัวข่าวที่ปรากฏขึ้นทำให้ใจของริดาหล่นวูบ:“พายุเฮอร์ริเคนยักษ์ถล่มชายฝั่งสหรัฐฯ นักอุตุนิยมวิทยายอมรับ ‘ไม่สามารถอธิบายได้ตามหลักวิทยาศาสตร์’”“ภูเขาไฟเอตนาในอิตาลีปะทุอย่างฉับพลัน หลังเงียบสงบมานานกว่า 50 ปี”“เรือประมงลึกลับถูกฉีกขาดกลางมหาสมุทรอินเดีย ชาวบ้านเห็นเงาดำขนาดยักษ์ว่ายอยู่ใต้น้ำ”ความรู้สึกไม่สบายใจค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในใจของริดา ข่าวเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่คือสัญญาณเตือนถึงพลังบางอย่างที่กำลังตื่นขึ้นเธอเม้มปากแน่นแล้วกระซิบกับตัวเอง: “นี่มัน…เกี่ยวข้องกับภารกิจที่เราจะทำ…จริงๆ ด้วยสินะ”ข่าวสุดท้ายที่เธอเห็นคือเรื่องการสั่นสะเทือนใต้มหาสมุทรแอตแลนติก นักวิทยาศาสตร์พยายามอธิบายว่าเป็นแผ่นดินไหว แต่มันมีข้อความที่ซ่อนอยู่: “มีการค้นพบเศษซากเสาหินโบราณใต้ทะเล คล้ายซากอารยธรรมแอตแลนติส”ริดาหลับตาลง สูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อเรียกสติ ก่อนจะลืมตาขึ้นมาพร้อมแววตาที่มุ่งมั่น “ถ้าโลกกำลังจะถึงหายนะ…ภารกิจของฉันอาจเป็นความหวังเดียวที่จะหยุดมันได้”เธอค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนอย่างสง่างาม ดึงเสื้อค่ายให้เข้าที่แล้วก้าวออกจากกระท่อมเฮอร์มีส ด้วยหัวใจที่หนักอึ้งแต่เปี่ยมด้วยความมุ่งมั่น เส้นทางข้างหน้ายังคงเต็มไปด้วยความมืดมิดและปริศนา แต่เธอรู้ดีว่าเธอจะต้องเดินหน้าต่อไป—เพื่อโลก, เพื่อค่ายฮาล์ฟบลัด และเพื่อความศรัทธาที่มอบให้แก่เทพโพไซดอน ริดาตรวจดูสถานการณ์ข่าวสารบ้านเมือง 

 
 <style>
 ::-webkit-scrollbar { width:12px; }
 ::-webkit-scrollbar-track { background: rgba(46,0,62,0.3); border-radius:10px; }
 ::-webkit-scrollbar-thumb { background: linear-gradient(180deg,#b19cd9,#ffd700); border-radius:10px; box-shadow:0 0 10px #ffd700,0 0 20px #b19cd9; }
 ::-webkit-scrollbar-thumb:hover { background: linear-gradient(180deg,#ffd700,#e0d7f8); box-shadow:0 0 20px #ffd700,0 0 40px #b19cd9; }
 </style>
 </div>
 </div>

</div>


<div style="position: sticky; bottom: 0px; width: 100%; display: flex; justify-content: space-around; align-items: center; background: linear-gradient(145deg, rgb(106, 13, 173), rgb(177, 156, 217)); padding: 15px 20px; border-top: 3px solid rgb(255, 215, 0); border-radius: 0px 0px 25px 25px; box-shadow: rgba(177, 156, 217, 0.5) 0px -5px 20px; font-weight: 600; font-size: 18px;">
 <div>สถานที่: Internet Cafe , กระท่อมหมายเลขที่ 11 เฮอร์มีส</div>
 <div>หัวข้อ: ริดา: ภารกิจแห่งศรัทธาสู่โพไซดอน</div>
</div>

</div>
</div>

หน้า: 1 2 3 [4]

Percy Jackson and the Olympians Thailand's Archiver